เปลวไฟในกระแสลม
ชีวิตชายหนุ่ม หล่อ พ่อรวย แต่กลับดวงซวย โชกเลือด ชุ่มเหงื่อ และหยาดน้ำตา แถมฉ่ำรักใคร่เสน่หา เกิดราศีเมถุน ตำราโหราศาสตร์ว่าเกิดในธาตุลม
ชะตาชีวิตผกผันพบเจอเธอ หญิงสาวราศีเมษอันเป็นธาตุไฟ เกิดปลายเดือนมีนา รักเคารพบิดา แต่ดวงชะตาความรักแย่ บิดาไม่อยากฝากอนาคตที่เธอ หากแต่จะยกมรดกให้หลานชาย อันเกิดเป็นลูกของเธอ โดยหาว่าที่เจ้าบ่าวในอนาคตไว้ให้
เธอให้มิตรภาพเป็นเพื่อนแท้ ร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมแก๊ง ‘เฮอริเคน’ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งค้นเจอ เธอคือคนที่ ‘ใช่’ เขาจึงเหมือนกระแสลมแรง เปลี่ยนแปลงจากมิตรแท้ ร่วมทางสู่คู่ครองชั่วชีวิต
จึงเป็นที่มาของชื่อเรื่อง ‘เปลวไฟในกระแสลม’
ชะตาชีวิตผกผันพบเจอเธอ หญิงสาวราศีเมษอันเป็นธาตุไฟ เกิดปลายเดือนมีนา รักเคารพบิดา แต่ดวงชะตาความรักแย่ บิดาไม่อยากฝากอนาคตที่เธอ หากแต่จะยกมรดกให้หลานชาย อันเกิดเป็นลูกของเธอ โดยหาว่าที่เจ้าบ่าวในอนาคตไว้ให้
เธอให้มิตรภาพเป็นเพื่อนแท้ ร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมแก๊ง ‘เฮอริเคน’ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งค้นเจอ เธอคือคนที่ ‘ใช่’ เขาจึงเหมือนกระแสลมแรง เปลี่ยนแปลงจากมิตรแท้ ร่วมทางสู่คู่ครองชั่วชีวิต
จึงเป็นที่มาของชื่อเรื่อง ‘เปลวไฟในกระแสลม’
Tags: กุ๊กกิ๊ก, หวานแหวว, บู๊, แอคชั่น, คอมเมดี้, ตลกขบขัน, ไตรติมา, รวย, หล่อ, เท่ห์,
ตอน: ตอน 12 ไอ้โม่งตีนแมว
..........บ้านของคุณอายะ ลักษณะเป็นตึกสองชั้นทาสีขาว ก่อสร้างในแบบญี่ปุ่นสมัยใหม่ เต็มไปด้วยต้นไม้ใหญ่ล้อมรอบบ้าน ให้ร่มเงาร่มเย็นแก่ตัวเรือนบ้าน
ห้องนอนปลายมีนาอยู่ชั้นสองเคียงข้างต้นตะโกยักษ์ทอดแขนสาขามาจนเกือบชนลูกกรงระเบียง
เกิดเหตุด่วนเหตุร้ายที่ไม่คาดฝัน
ไอ้โม่งตีนแมวมากันสองคน สวมศีรษะด้วยหมวกไหมพรมสีดำ อำพรางใบหน้ามิดชิด ปีนขึ้นระเบียงอย่างง่ายดาย
“จำไว้ เราต้องเอาไปขายให้ได้ราคาดี ห้ามทำให้มีบาดแผลแม้แต่รอยแมวข่วน”
ไอ้โม่งคนที่หนึ่งพูดเสียงเบา พอได้ยินกับไอ้โม่งคนที่สอง
แม้อย่างนั้นปลายมีนาที่มีโสตประสาทหูไวเป็นเลิศยังได้ยินชัด กลางดึกสงัดเวลาตีสอง
เพื่อนบ้านละแวกใกล้เคียงต่างพากันหลับใหลไปหมดแล้ว
แต่ปลายมีนาเพิ่งเอนหลังนอน หลังเลิกจากเล่นอินเตอร์เน็ต แค่เพียงเห็นเงาชายร่างสูงใหญ่กับอีกคนเตี้ยกว่า ก็ตกใจกลัวมาก!
“ผู้หญิงไม่อยู่ในห้อง”
สองไอ้โม่งกวาดตามองหาฝ่าความมืด พูดบอกกันสับสน
“ดึกป่านนี้น่าจะนอนได้แล้ว หรือว่ายังไม่นอน อยู่ห้องอื่น?”
ก่อนหน้าพวกมันจะเข้ามา เธอกลิ้งตัวลงจากเตียง ปืนเถื่อนของใหม่ที่ซุกไว้ใต้หมอน หยิบติดมือมาด้วย
‘พวกมันมาจับเรา จะเอาไปขายแล่เนื้อ? ชำแหละขายเครื่องใน ปอด ตับ ไต ใช่สิ... เอาไปใส่เปลี่ยนไตให้คนป่วยได้นี่ ใครสั่งออเดอร์ให้พวกมันมาจับตัวเรา’
นึกเดาเอาเองแล้วปลายมีนาขวัญหายให้ใจรัวขวัญระทึก!
ใครจะไปคิดพิลึกนึกได้อย่างปลายมีนา
เป็นใครคงต้องคิดกันว่าจุดประสงค์การจับตัวเด็กสาวหน้าตาดีเพื่อเอาไปขายเป็นโสเภณีทั้งนั้น
..........ปลายมีนานอนแอบแนบข้างขนานกับเตียง พยายามทำตัวที่ลีบอยู่แล้วให้ยิ่งลีบเล็กที่สุด อาศัยความมืดซุกซ่อนอำพรางตัวเอง รู้สึกถึงเสียงในหัวใจกำลังเต้นโลด แทบกระโดดกระเด็นออกมานอกหัวอก
เป็นใครไม่ตกใจบ้างถ้าเจอโจรจะมาจับตัว
ชีวิตคุณหนูหรูหรา เรียบๆ เงียบๆ ท่ามกลางวงล้อมครอบครัว มีคนรับใช้คอยโอ๋ มาอยู่ต่างบ้านต่างเมือง กลับเจอภัยคุกคามไม่รู้ที่มาที่ไป
ตอนนี้ปลายมีนาได้แต่นึกถึงพ่อแก้วแม่แก้วให้วุ่นไปหมด ขอให้คุณพระคุณเจ้าช่วยด้วย!
“เปิดดูในห้องน้ำก็ไม่มี”
ไอ้โม่งตัวสูงบอก
หลังจากนั้นพวกมันเงียบไป พยักหน้าส่งสัญญาณให้กันเพื่อออกจากห้องนี้ มุ่งหน้าไปสำรวจหายังห้องอื่นของบ้าน
ปลายมีนาถอนหายใจ โล่งอก... แต่แค่ประเดี๋ยวเดียว นึกได้ว่าต้องโทรแจ้งตำรวจ
รีบลุกไปคว้ามือถือด้วยอาการมือไม้สั่น กดหาเบอร์ตำรวจท้องถิ่น
จำได้ว่าคุณอายะเคยเล่าให้ฟังว่าเคยเป็นเพื่อนนักเรียนร่วมรุ่นตอนเรียนชั้นประถมกับผู้กำกับสถานีตำรวจ
“คุณตำรวจช่วยยกกำลังมาที่บ้านคุณอายะด่วนเดี๋ยวนี้ มีโจรบุกขึ้นบ้าน... คุณอายะเป็นเพื่อนผู้กำกับ รู้จักใช่ไหม...”
ปลายมีนารีบแจ้งตำรวจ พูดเร็ว บอกตำแหน่งบ้านนี้
ซึ่งนายตำรวจนั้นรู้จักดี รับคำจะมาถึงในเวลาไม่เกินสิบนาที
บังเอิญพวกไอ้โม่งแว่วได้ยินเสียง...
ปลายมีนาเองก็รู้ตัวว่าพวกมันได้ยิน และกำลังพากันวิ่งมาหา จะหนีไปไหนได้ นอกจากทางเดียวกับที่พวกมันเข้ามา
ปีนต้นไม้ลงไป!
รีบวิ่งออกไปที่ระเบียง แล้วไต่แขนสาขาต้นตะโกยักษ์ เกะกะอีกมือที่ถือปืน จึงเปลี่ยนมาใช้ปากคาบกระบอกปืน ด้วยอารามรีบร้อนไม่ทันนึกระวังอันตราย
น่ากลัวพลาดทำปืนลั่นใส่ตัวเองนะสิ!
ปลายมีนาลุกลี้ลุกลน รีบปีนต้นไม้อย่างว่องไว ใช้ความเร็วดูไม่ต่างจากลิงปีนลงต้นไม้ได้ หาที่กำบังหลบหลังพุ่มไม้เตี้ยทรงเหลี่ยมตัดแต่งกิ่ง โผล่ศีรษะขึ้นนิดหน่อยเพื่อแอบดู
เห็นพวกมันรีบปีนตามลงมา สอดส่ายสายตามองหาตัวสาวน้อย
ในสวนทั้งมืดและเต็มไปด้วยต้นไม้มากมาย พวกมันจึงยังมองไม่เห็นตัวปลายมีนา ถึงได้เดินหากันให้ควั่ก
ปลายมีนาเหลือบเห็นดงตะบองเพชรยักษ์ ผุดความคิดด้วยปฏิภาณไหวพริบ จะเล่นสนุ้กให้สนุกกับพวกมันยังไง จึงลุกขึ้นยืนชะเง้อ จงใจปรากฏตัวให้สองไอ้โม่งเห็นเงา
พวกมันวิ่งตามกันมาทางเธอ
คนไหนถึงก่อนได้โดนก่อน เมื่อเธอสปริงตัวกระโดดถีบ โดนไอ้โม่งเตี้ย ในชั่วเวลาไม่ทันกระพริบตาในสมองพลางคิดคำนวณ ลั่นกระสุนจากปากกระบอกปืนกล็อก เล็งให้โดนขาไอ้โม่งเตี้ย แต่ดันพลาด!
“เปรี้ยง...”
เสียงปืนดังออกมาได้ เพราะมันถูกถอดที่เก็บเสียงไปตั้งแต่ปลายมีนาได้รับคำเตือนจากเคน
อาจเกิดอุบัติเหตุจากที่เก็บเสียง หากดินปืนไปสะสมมากจนอุดตัน มันจะระเบิดใส่มือเละ เธอจึงต้องถอดที่เก็บเสียงออก
“อ้ากกก...”
“โอ๊ย...”
เสียงไอ้โม่งทั้งสอง ร้องโอดโอยแทบพร้อมกัน
ไอ้โม่งเตี้ยล้มกระแทก สีข้างและหัวฟาดไปโดนหนามกระบองเพชรยักษ์เต็มๆ โครตเจ็บจี๊ด... ที่สุดของที่สุด ยิ่งกว่าโดนเปลือกทุเรียนตบหน้า
ส่วนไอ้โม่งตัวสูงมือกุมข้างใบหู ...เลือดอาบ
แสดงว่าปลายมีนายิงพลาดจากขากลับไปโดนใบหูของมันแทน ช่างเป็นเวรกรรมความซวยของโจร
“เปรี้ยง...”
ไอ้โม่งตัวสูงยิงสวนมา ทั้งมืออีกข้างยังกุมใบหูของตัวเองอยู่
ส่วนปลายมีนาไม่ยืนอยู่ล่อเป้า เธอหนีหายหลบหลังพุ่มไม้ก่อนหน้าเสียงปืนจะดังด้วยซ้ำ
ความดังของเสียงปืนทำให้คนบ้านข้างเคียงพากันตกใจตื่น
มีคนปากไวตะโกนเสียงดังต่อว่า
“เฮ้ย! เล่นอะไรกันวะ หนวกหูคนจะหลับจะนอน”
“หยุด! อย่ายิง ไม่ดีแล้วว่ะ ถอยเหอะ”
ไอ้โม่งเตี้ยร้องห้ามด้วยรู้ตัว ถ้าชาวบ้านแตกตื่นกันมากขึ้นจะวุ่นวายเดือดร้อนและอาจถูกจับได้!
ทั้งสองไอ้โม่งวิ่งออกประตูรั้วหน้าบ้าน เสียงสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์ เร่งรีบแล่นตะบึงห่างออกไป
ในขณะเสียงไซเรนรถตำรวจ เพิ่งดังแว่วใกล้เข้ามา
“เฮ้ย! ปืนเถื่อน”
ปลายมีนาอุทาน นึกขึ้นได้เมื่อมองปืนในมือ
ถ้าตำรวจมาเจอเธอ ต้องโดนยึดเป็นของกลางและโดนข้อหาครอบครองอาวุธสงครามแน่นอน
ความเสียดายปืนจึงต้องซ่อนในที่ปลอดภัย ให้ห่างจากจุดเกิดเหตุที่สุด
ปลายมีนาค้นถุงพลาสติกในถังขยะ หยิบมาใส่ปืนกล็อก ห่อหุ้มสองชั้นกันน้ำ หยิบก้อนหินโตกว่ากำปั้นหน่อยมาด้วย แล้วเดินไปที่ผาน้ำตกจำลองขนาดความสูงไม่ถึงเมตร ใต้ฐานน้ำตกนั้นเธอวางห่อปืนแอบเอาหินทับไว้เป็นอันปลอดภัย
ตำรวจมาถึงบ้านที่เกิดเหตุ พร้อมกับเพื่อนบ้านข้างเคียง ต่างเข้ามาซักถาม
ปลายมีนาทำหน้าซื่อใสไม่รู้เดียงสา บอกข้อเท็จจริงกับทั้งตำรวจ และคนข้างบ้านในเรื่องที่โดนหมายหัว พวกมันต้องการจับตัวเธอไป
แต่โยนความผิดให้โจรเกี่ยวกับเสียงปืนที่ได้ยินทั้งสองนัด
ใครจะไปบอกความจริงว่าเสียงปืนอีกนัดเธอยิงเองจากปืนเถื่อน!
รุ่งขึ้นเช้าจึงมีการตรวจสอบพิสูจน์หลักฐานในที่เกิดเหตุ
น่าแปลก! ตรงดงต้นกระบองเพชรยักษ์ พบต่างหูข้างเดียวตกอยู่ รูปดอกแคทรียาสีขาวแซมด้วยใบไม้สีแดงสี่มุม
..........สวนสาธารณะ
“นั่นเป็นตราสัญลักษณ์ตระกูลโอกาดะ น่าแปลกที่พวกมันทำงานพลาดได้ ปกติจะแข็งแกร่งและเก่งมาก ไม่เคยทิ้งหลักฐานให้ใครสาวถึงตัว แต่แค่ต่างหูชิ้นเดียวเป็นหลักฐานอ่อนไป ยังเอาพวกมันเข้าคุกไม่ได้หรอก เบื้องหลังพวกมันคือจับเด็กสาวเอาไปขายเป็นโสเภณีข้ามชาติ ส่งออกสินค้าทางเรือเดินทะเล เอ... ทำไมพวกมันถึงรู้จักเธอได้”
“ฉันตามพี่ยูรวรรธน์ไปเที่ยวถึงบ้านพวกมันนั่นนะสิ”
ปลายมีนานัดเคนออกมาคุย
“อ๋อ... พวกมันจะคัดเฉพาะผู้หญิงคุณภาพชั้นเลิศ คือสวยมากและยังเวอร์จิ้น เอาไปประมูลขายได้ราคาสูงมาก บางคนถูกส่งไปไกลถึงตะวันออกกลาง หรือไม่บางทีมันมักจะรับออเดอร์จากผู้จ้างวานที่ต้องการตัวผู้หญิงไปเป็นนางบำเรอ แต่ไม่ว่าอย่างไหนนี่แสดงว่าความสวยของเธอเข้าตาพวกมัน ถึงต้องเจอเรื่องแบบนี้”
เหมือนเคนจะกล่าวชื่นชมในอิทธิพลความสวยของปลายมีนา ถึงขนาดทำให้เป็นที่ต้องการของตลาดค้าเนื้อสดโสเภณีชั้นสูง
ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ปลายมีนาไม่นึกภาคภูมิใจในความสวยของตัวเองเลย ถ้าสวยแล้วต้องซวย สู้ไม่สวยเสียดีกว่า
“ทำไมนายถึงรู้ดีจัง”
“ฉันเคยรับจ็อบเล็กๆ ไปกระชากกระเป๋าเด็กสาวเป้าหมายให้วิ่งตามมา แล้วพวกมันที่วางแผนไว้อย่างดีก็จับเด็กคนนั้นได้ ทุกวันนี้... กลายเป็นคดีคนหายสาบสูญในบัญชีตำรวจซึ่งไม่มีวันหาเจอหรอก”
“นายนี่มัน... รับจ็อบชั่วสารพัด”
“อ้อ... เรียกฉันมาสรรเสริญแค่นี้? งั้นฉันกลับ”
“ฉันมีจ็อบ จ้างสามจ็อบรวด”
“เธอชั่วร้ายกว่าพวกนั้น จ็อบเยอะกว่า”
เคนพูดหยอกเย้า ชี้สองมือมาทางเธอ ทำท่าทีขี้เล่น
“หึ หึ...”
ปลายมีนาหัวเราะในลำคอ มั่นใจในสิ่งที่ตนกำลังกระทำ นั่นคือการทำตัวเหมือนผู้ผดุงความยุติธรรม
“ใครว่า... ชั่วปราบชั่วแปลว่าฉันเป็นคนดี จ็อบแรก ตื้บ... คนที่บังอาจคิดเป็นชู้แม่ฉัน จ็อบสองตามสืบกิ๊กสาวของพ่อฉัน จ็อบสาม สืบว่าพวกนั้นจะมาตามจับฉันอีกหรือเปล่า และสืบหาสถานที่ปลอดภัย ฉันจะไปเช่าอยู่เพื่อเรียนต่อมหาวิทยาลัย”
“ฉันว่ามันต้องถูกตำรวจตามไปสอบปากคำถึงบ้านแน่ และต้องเลิกล้มความคิดจะมาจับตัวเธอ เพราะฉะนั้นเรื่องนี้ไม่ต้องตามสืบเสียเวลา ว่าแต่จ็อบไหนจะให้เริ่มลงมือก่อน”
“จ็อบหลังสุด หาแชร์เฮ้าส์ที่ปลอดภัยในกรุงโตเกียว”
“ไม่ยาก แต่ว่า... ค่ามัดจำล่วงหน้า ค่ารถ และอื่นๆ ...”
เคนทำมือแบ กระดิกนิ้วพลิ้วเรียกร้อง เงินทองเป็นตัวขับเคลื่อนสำคัญของการเจรจาธุรกิจ เข้าทำนองงานเดินต้องเงินไหลลื่นดี
“นายนี่.. เกลือจริงๆ คนไทยเรียกคนที่เห็นแก่เงินว่าเค็มเป็นเกลือ”
ปลายมีนาว่าสำนวนไทยให้ชาวอัฟกันรับจ้างอย่างเคนฟัง
ฝ่ายนั้นยิ้มรับ เห็นฟันขาวเรียงกันเกือบครบทั้งปาก
เป็นอันว่าปลายมีนาต้องเจียดเงินค่าขนมมาเป็นค่าจ้างมัดจำล่วงหน้าให้เคน
“เคน... ความใฝ่ฝันที่ยิ่งใหญ่ในชีวิตนายคืออะไร”
“เป็นหัวหน้าแก๊งยากูซ่า เขตไหนสักเขตหนึ่งนะสิ”
“ขอให้ฝันเป็นจริง”
ปลายมีนาอวยพรส่งท้ายก่อนลา
เมื่อปลายมีนาลับหลังไปเพียงครู่เดียว
“ข่าวล่าล่ะยุรวรรธน์...”
เคนรีบโทรรายงานเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับปลายมีนา...
“ขอบคุณมากเคนที่เล่าให้ฟัง ฉันคงต้องเร่งจัดการให้ตัวเองได้มาอยู่ญี่ปุ่นเร็วขึ้น เพื่อจะได้คอยคุ้มครองปกป้องคู่หมั้นของฉัน”
.
ไตรติมา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 28 ธ.ค. 2561, 15:24:22 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 28 ธ.ค. 2561, 15:24:22 น.
จำนวนการเข้าชม : 791
| << ตอน 11 แฟนใหม่ | ตอน 13 HURRICANE >> |