มาลีเริงไฟ: รังสี(วิรัตต์ยา) ปลายปากกาสำนักพิมพ์
‘ญานีน’ ถึงกับช็อกเมื่อรู้ว่าอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับเธอ
เป็นฝีมือของ ‘อัคนี’ สามีสุดที่รัก ที่ร่วมมือกับ ‘วิรัลยา’ แฟนเก่าของเขา
เพียงเพราะทั้งคู่อยากกลับไปใช้ชีวิตด้วยกัน
โชคร้ายของพวกเขาที่เธอไม่ตาย
เพราะนับจากนี้จะไม่มีญานีนผู้อ่อนแอ โง่เง่า และขี้ขลาดอีกต่อไป!
เธอวางความรักที่มีต่ออัคนีลง แล้วหยิบความแค้นมาเป็นเข็มทิศนำทาง
ญานีนจะตามล่า และตามฆ่าพวกเขาด้วยมือของเธอเอง
โดยยอมรับความช่วยเหลือจาก ‘เจิมจันทร์’ ผู้เป็นยาย
...ยายซึ่งเป็นพวกเล่นของ!...
นาทีนี้ ญานีนไม่สนถูกผิด ไม่สนว่าใครจะเจ็บ ใครจะตาย
สนเพียงว่าแค้นของเธอต้องได้รับการชำระ
ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยมนตร์ก็เอาด้วยไสยดำ!
*******************
ใครชอบนิยายรักโรแมนติก ดราม่านำ เน้นความรักและการแก้แค้น และ 'สลับหน้ากัน' ระหว่างนางเอกกับนางร้าย ย้ำ! สลับหน้าของจริงค่ะ 55555 จะมาในรูปแบบใด ติดตามได้ในเรื่องเลยนะคะ นางเอกนางร้ายเชือดเฉือนกัน #รับประกันความเผ็ด! ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์นำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooktogothailand
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
สั่งซื้อมาลีเริงไฟ ราคา 340฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 40฿ (รวมเป็น 380฿)
ค่าจัดส่ง EMS 60฿ (รวมเป็น 400฿)
ราคาสั่งซื้อแพ็ก 4 เล่ม (มาลีเริงไฟ ราคีสีเพลิง เลื่อมลายพรายจันทร์ และม่านมนตกานต์) 1,052฿ (จากราคาเต็ม 1,174฿)
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 65฿ (รวมเป็น 1,117฿)
ค่าจัดส่ง EMS 90฿ (รวมเป็น 1,142฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
**************
หมายเหตุ: นิยายเรื่องนี้เป็นซีรีส์ "ร้อยเล่ห์เสน่ห์จันทน์" มีทั้งหมด 4 เรื่อง แต่งโดยนักเขียน 3 ท่าน ดังนี้
-ราคีสีเพลิง แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา) ดุจดาริน (พิมาลินย์) รางนาก (สะมะเรีย)
-มาลีเริงไฟ แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา)
-เลื่อมลายพรายจันทร์ แต่งโดย ดุจดาริน (พิมาลินย์)
-ม่านมนตกานต์ แต่งโดย รางนาก (สะมะเรีย)
*******************
จุดเชื่อมโยงคือ 'ยายเจิมจันทร์ เสน่ห์จันทน์' ยายของหลานๆ ทั้ง 4 ซึ่งเป็นตัวเอกของทั้ง 4 เรื่องด้านบนเลยจ้า แต่ละเรื่องก็เป็นเรื่องราวของหลานๆ แต่ละคนแตกต่างกันไป (มาลีเริงไฟ เป็นเรื่องราวของหลานสาวคนเล็กสุดในบ้านเสน่ห์จันทน์ค่ะ)
เป็นฝีมือของ ‘อัคนี’ สามีสุดที่รัก ที่ร่วมมือกับ ‘วิรัลยา’ แฟนเก่าของเขา
เพียงเพราะทั้งคู่อยากกลับไปใช้ชีวิตด้วยกัน
โชคร้ายของพวกเขาที่เธอไม่ตาย
เพราะนับจากนี้จะไม่มีญานีนผู้อ่อนแอ โง่เง่า และขี้ขลาดอีกต่อไป!
เธอวางความรักที่มีต่ออัคนีลง แล้วหยิบความแค้นมาเป็นเข็มทิศนำทาง
ญานีนจะตามล่า และตามฆ่าพวกเขาด้วยมือของเธอเอง
โดยยอมรับความช่วยเหลือจาก ‘เจิมจันทร์’ ผู้เป็นยาย
...ยายซึ่งเป็นพวกเล่นของ!...
นาทีนี้ ญานีนไม่สนถูกผิด ไม่สนว่าใครจะเจ็บ ใครจะตาย
สนเพียงว่าแค้นของเธอต้องได้รับการชำระ
ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยมนตร์ก็เอาด้วยไสยดำ!
*******************
ใครชอบนิยายรักโรแมนติก ดราม่านำ เน้นความรักและการแก้แค้น และ 'สลับหน้ากัน' ระหว่างนางเอกกับนางร้าย ย้ำ! สลับหน้าของจริงค่ะ 55555 จะมาในรูปแบบใด ติดตามได้ในเรื่องเลยนะคะ นางเอกนางร้ายเชือดเฉือนกัน #รับประกันความเผ็ด! ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์นำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooktogothailand
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
สั่งซื้อมาลีเริงไฟ ราคา 340฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 40฿ (รวมเป็น 380฿)
ค่าจัดส่ง EMS 60฿ (รวมเป็น 400฿)
ราคาสั่งซื้อแพ็ก 4 เล่ม (มาลีเริงไฟ ราคีสีเพลิง เลื่อมลายพรายจันทร์ และม่านมนตกานต์) 1,052฿ (จากราคาเต็ม 1,174฿)
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 65฿ (รวมเป็น 1,117฿)
ค่าจัดส่ง EMS 90฿ (รวมเป็น 1,142฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
**************
หมายเหตุ: นิยายเรื่องนี้เป็นซีรีส์ "ร้อยเล่ห์เสน่ห์จันทน์" มีทั้งหมด 4 เรื่อง แต่งโดยนักเขียน 3 ท่าน ดังนี้
-ราคีสีเพลิง แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา) ดุจดาริน (พิมาลินย์) รางนาก (สะมะเรีย)
-มาลีเริงไฟ แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา)
-เลื่อมลายพรายจันทร์ แต่งโดย ดุจดาริน (พิมาลินย์)
-ม่านมนตกานต์ แต่งโดย รางนาก (สะมะเรีย)
*******************
จุดเชื่อมโยงคือ 'ยายเจิมจันทร์ เสน่ห์จันทน์' ยายของหลานๆ ทั้ง 4 ซึ่งเป็นตัวเอกของทั้ง 4 เรื่องด้านบนเลยจ้า แต่ละเรื่องก็เป็นเรื่องราวของหลานๆ แต่ละคนแตกต่างกันไป (มาลีเริงไฟ เป็นเรื่องราวของหลานสาวคนเล็กสุดในบ้านเสน่ห์จันทน์ค่ะ)
Tags: ผี ดราม่า แก้แค้น แต่งงาน สลับตัว เล่นของ
ตอน: บทที่ 14 -30% + eBook
กรี๊ดดดด แจ้งข่าวกันก่อนเลยจ้านักอ่านทุกท่าน ซีรีส์ร้อยเล่ห์เสน่ห์จันทน์ (มาลีเริงไฟ ราคีสีเพลิง) วางจำหน่ายในรูปแบบ eBook แล้วนะคะที่เว็บ mebmarket ใครสายนี้ตามไปอุดหนุนกันด้วยน้าาาา บทสรุปของเรื่องราวรออยู่ในเล่มแล้วค่ะ^^
สำหรับนักอ่านที่สั่งจองไว้ วันนี้โรงพิมพ์จะมาส่งหนังสือที่สนพ.แล้วเช่นกัน ฉะนั้นทีมงานจะเริ่มทยอยส่งวันจันทร์เลยค่ะ รอรับกันได้เลยยยยยย
ว่าแล้วก็ลงยั่วกันต่อ 555+ อยากรวดเดียวจบ จัดในเล่มกันนะ จุ๊บๆ
**********
ตอนแรกอัคนีคิดไว้ว่าเช้าวันนี้ อาจต้องมีการเรียกประชุมฝ่ายบริหารด่วน เพราะสิ่งที่ ‘วิรัลยา’ ทำนั้น นับว่าเป็นการทำลายภาพพจน์และภาพลักษณ์ขององค์กรมากพอสมควร แต่ทว่าชายหนุ่มกลับคิดผิด วิญญูไม่เพียงไม่เรียกประชุม แต่เขาไม่มีการเอ่ยถึงเรื่องนี้แม้แต่คำเดียว
“คุณพ่อรักหนึ่งมาก ทำอะไรก็คงเห็นดีเห็นงามไปหมด”
วิรัลยาตัวจริงเอ่ยด้วยน้ำเสียงน้อยใจ
“ท่านคงมีเหตุผลของท่านน่ะ ท่านไม่สน เราก็ไม่ต้องสน” อัคนีตัดบท ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ในห้องทำงานของญานีน อัคนีแวะมาส่งภรรยาก่อนถึงค่อยไปที่ห้องของตน
“ไม่สนไม่ได้หรอกค่ะ มันเสียมาถึง...เราด้วย พี่เดี่ยวจะอยู่เฉยก็อยู่ไปค่ะ แต่ยิหวาไม่เฉย” พูดจบหญิงสาวก็ทำท่าจะเดินออกจากห้อง เป็นจังหวะเดียวกับที่ณัฐยาเดินเข้ามาด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก
“มีอะไรคะ พี่ณัฐ ทำไมทำหน้าแบบนั้น”
“คุณหนึ่งเรียกคุณยิหวาไปพบค่ะ”
ได้ยินคำตอบนั้น สองสามีภรรยาก็หันมาสบตากัน ก่อนที่วิรัลยาจะก้าวฉับๆ ออกจากห้องไป หึ หล่อนก็อยากรู้เหมือนกันว่ายายนั่นจะแผลง ฤทธิ์อะไรอีก!
อัคนีได้แต่มองตามหญิงสาวไปด้วยสีหน้าหนักใจ
“ทุกอย่างมันดูผิดที่ผิดทางยังไงก็ไม่รู้” เขาพึมพำ
“พี่เองก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกันค่ะ” ณัฐยาได้ยินก็หลุดปากออกมา
อัคนีหันมาสบตาเพื่อนรุ่นพี่ด้วยแววตาครุ่นคิด ส่วนณัฐยาเป็นฝ่ายถอนหายใจเฮือกใหญ่แทน
**************
วิรัลยาเดินเร็วๆ เข้าไปในห้องทำงานของหล่อน ที่ตอนนี้ญานีนในใบหน้าของหล่อนกำลังนั่งวางมาดจองหองพองขนอยู่ โดยมีไอศูรย์ยืนเยื้องไปข้างหลังเล็กน้อย
“เรียกฉันมาพบ มีอะไร” หล่อนกระชากเสียงถาม
“ฉันได้ข่าวว่าช่วงที่ฉันนอนป่วย เธอเสนอหน้ามาคอมเมนต์งานส่วนของฉัน”
“ใช่ ก็คนของเธอวางแผนงานห่วยเอง”
“ไอศูรย์เป็นผู้ช่วยของ...วิรัลยา...มานาน ทำงานเคียงบ่าเคียงไหล่มาตลอด เขาห่วยก็แสดงว่าเจ้านายของเขาห่วยเหมือนกัน...” ญานีนลุกขึ้นประจันหน้าศัตรูของตน
“ฉันเชื่อในเซนส์ของทีมงานของฉัน ฉะนั้น ทุกอย่างจะกลับไปเป็นเหมือนที่พวกเขาวางแผนกันมา”
“แต่ช่องจะเปลืองเงินโดยใช่เหตุนะ เธอก็รู้ว่าการเงินของช่อง...”
“เชื่อสิว่าพ่อต้องยอม พ่อยอมฉันทุกอย่างอยู่แล้ว” ญานีนเอ่ยเสียงเยาะ มองหน้าอีกฝ่ายอย่างท้าทาย
“ยิ...หนึ่ง!” วิรัลยาเรียกชื่อนั้นด้วยน้ำเสียงขัดใจ
“ช่วยเป็นมืออาชีพมากกว่านี้ได้ไหม จะแข่งกับฉันก็ช่วยแข่งอย่างมีสติหน่อย”
“จุ๊ๆๆ นี่เป็นคำพูดที่ฉันควรจะพูดกับเธอมากกว่านะ ญานีน...อย่าลืมว่าฉันเป็นถึงผู้อำนวยการฝ่ายข่าว ส่วนเธอก็แค่เจ้าหน้าที่คัดเลือกละคร อย่าบังอาจมาสอนฉันหน่อยเลย”
วิรัลยากำมือแน่น พยายามระงับอารมณ์และน้ำเสียงไม่ให้แข็งเกินไป “ตกลง เรียกฉันมาด้วยเรื่องแค่นี้ใช่ไหม”
“ใช่ ฉันอยากขอบใจเธอที่อุตส่าห์เข้ามาเจ๋องานของฉัน แย่งพี่เดี่ยวไปยังไม่พอ คิดจะแย่งงานฉันอีกด้วยงั้นสิ...เอาละ เธอกลับไปได้แล้ว แล้วก็ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีๆ อย่าให้ฉันต้องลงไปช่วยดูล่ะ”
วิรัลยาสะบัดหน้าจากไปท่ามกลางแววตาหลากหลายความรู้สึกของเหล่าพนักงาน มีทั้งสมเพช ทั้งเยาะ และมีบางสายตาที่ว่างเปล่าไม่แสดงความรู้สึกอะไร
ทางด้านญานีน พอวิรัลยาหายไปจากสายตา หล่อนก็หันไปหาไอศูรย์
“ผ่านไหมคะไอซ์” ถามเสียงเบาเพราะไม่อยากให้พนักงานข้างนอกได้ยิน
ไอศูรย์ยกนิ้วให้หล่อน “คุณดูมั่นใจขึ้นมาก พูดจาฉะฉานขึ้น ว่าแต่คุณจะกลับไปรันงานตามแผนเดิมจริงๆ เหรอครับ ผม เอ่อ หมายถึงเรื่องพิธีกรนอก...”
“จริงสิคะ เราหาคนเก่งๆ ดังๆ เข้ามา แล้วเลือกคนของเราสักคนไปนั่งเล่าข่าวด้วย ให้เรียนรู้จากมืออาชีพ อยู่ๆ ให้ไปทำเองเลย รับรองว่าไม่รอดหรอกค่ะ ไอซ์ไปเลือกนักข่าวของเรามาให้ฉันพิจารณาสักสี่ห้าคนนะคะ ฉันจะเอาไปเสนอคุณพ่อ”
“ได้ครับ”
ไอศูรย์รับคำ และทำท่าจะผละจากไป ก่อนจะนึกอะไรขึ้นได้
“เอ่อ...เมื่อคืนนี้...คุณกับหมอนั่น...หายไปไหนมาเหรอครับ ผมตามหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ”
“เอาไว้ฉันพร้อมกว่านี้ ฉันจะเล่าให้ฟังนะคะไอซ์ ฉันรับรองว่าจะเล่าทุกอย่างอย่างไม่ปิดบังคุณเลย แต่ตอนนี้ขอให้รู้ไว้ว่า มันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิดหรอกค่ะ ไม่เลย”
เท่านั้นเอง เรียกรอยยิ้มกว้างจากชายหนุ่มตรงหน้าได้ทันใด เขาเดินยิ้มตาเป็นประกายออกไป ญานีนมองตามไปด้วยความสงสารเขาที่ต้องกลายเป็นหนึ่งในอาวุธที่หล่อนใช้รบกับวิรัลยา
แต่ก็ช่วยไม่ได้ คนเริ่มรบคือวิรัลยาเจ้านายของเขาเองนี่นา หล่อนก็แค่ผู้ถูกท้าทายและผู้ถูกกระทำเท่านั้น
คิดได้อย่างนั้น ญานีนก็สบายใจกับเรื่องของเขามากขึ้น และหันกลับมาครุ่นคิดเรื่องการแก้แค้นวิรัลยาและอัคนีต่อ
สำหรับนักอ่านที่สั่งจองไว้ วันนี้โรงพิมพ์จะมาส่งหนังสือที่สนพ.แล้วเช่นกัน ฉะนั้นทีมงานจะเริ่มทยอยส่งวันจันทร์เลยค่ะ รอรับกันได้เลยยยยยย
ว่าแล้วก็ลงยั่วกันต่อ 555+ อยากรวดเดียวจบ จัดในเล่มกันนะ จุ๊บๆ
**********
ตอนแรกอัคนีคิดไว้ว่าเช้าวันนี้ อาจต้องมีการเรียกประชุมฝ่ายบริหารด่วน เพราะสิ่งที่ ‘วิรัลยา’ ทำนั้น นับว่าเป็นการทำลายภาพพจน์และภาพลักษณ์ขององค์กรมากพอสมควร แต่ทว่าชายหนุ่มกลับคิดผิด วิญญูไม่เพียงไม่เรียกประชุม แต่เขาไม่มีการเอ่ยถึงเรื่องนี้แม้แต่คำเดียว
“คุณพ่อรักหนึ่งมาก ทำอะไรก็คงเห็นดีเห็นงามไปหมด”
วิรัลยาตัวจริงเอ่ยด้วยน้ำเสียงน้อยใจ
“ท่านคงมีเหตุผลของท่านน่ะ ท่านไม่สน เราก็ไม่ต้องสน” อัคนีตัดบท ตอนนี้ทั้งคู่อยู่ในห้องทำงานของญานีน อัคนีแวะมาส่งภรรยาก่อนถึงค่อยไปที่ห้องของตน
“ไม่สนไม่ได้หรอกค่ะ มันเสียมาถึง...เราด้วย พี่เดี่ยวจะอยู่เฉยก็อยู่ไปค่ะ แต่ยิหวาไม่เฉย” พูดจบหญิงสาวก็ทำท่าจะเดินออกจากห้อง เป็นจังหวะเดียวกับที่ณัฐยาเดินเข้ามาด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก
“มีอะไรคะ พี่ณัฐ ทำไมทำหน้าแบบนั้น”
“คุณหนึ่งเรียกคุณยิหวาไปพบค่ะ”
ได้ยินคำตอบนั้น สองสามีภรรยาก็หันมาสบตากัน ก่อนที่วิรัลยาจะก้าวฉับๆ ออกจากห้องไป หึ หล่อนก็อยากรู้เหมือนกันว่ายายนั่นจะแผลง ฤทธิ์อะไรอีก!
อัคนีได้แต่มองตามหญิงสาวไปด้วยสีหน้าหนักใจ
“ทุกอย่างมันดูผิดที่ผิดทางยังไงก็ไม่รู้” เขาพึมพำ
“พี่เองก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกันค่ะ” ณัฐยาได้ยินก็หลุดปากออกมา
อัคนีหันมาสบตาเพื่อนรุ่นพี่ด้วยแววตาครุ่นคิด ส่วนณัฐยาเป็นฝ่ายถอนหายใจเฮือกใหญ่แทน
**************
วิรัลยาเดินเร็วๆ เข้าไปในห้องทำงานของหล่อน ที่ตอนนี้ญานีนในใบหน้าของหล่อนกำลังนั่งวางมาดจองหองพองขนอยู่ โดยมีไอศูรย์ยืนเยื้องไปข้างหลังเล็กน้อย
“เรียกฉันมาพบ มีอะไร” หล่อนกระชากเสียงถาม
“ฉันได้ข่าวว่าช่วงที่ฉันนอนป่วย เธอเสนอหน้ามาคอมเมนต์งานส่วนของฉัน”
“ใช่ ก็คนของเธอวางแผนงานห่วยเอง”
“ไอศูรย์เป็นผู้ช่วยของ...วิรัลยา...มานาน ทำงานเคียงบ่าเคียงไหล่มาตลอด เขาห่วยก็แสดงว่าเจ้านายของเขาห่วยเหมือนกัน...” ญานีนลุกขึ้นประจันหน้าศัตรูของตน
“ฉันเชื่อในเซนส์ของทีมงานของฉัน ฉะนั้น ทุกอย่างจะกลับไปเป็นเหมือนที่พวกเขาวางแผนกันมา”
“แต่ช่องจะเปลืองเงินโดยใช่เหตุนะ เธอก็รู้ว่าการเงินของช่อง...”
“เชื่อสิว่าพ่อต้องยอม พ่อยอมฉันทุกอย่างอยู่แล้ว” ญานีนเอ่ยเสียงเยาะ มองหน้าอีกฝ่ายอย่างท้าทาย
“ยิ...หนึ่ง!” วิรัลยาเรียกชื่อนั้นด้วยน้ำเสียงขัดใจ
“ช่วยเป็นมืออาชีพมากกว่านี้ได้ไหม จะแข่งกับฉันก็ช่วยแข่งอย่างมีสติหน่อย”
“จุ๊ๆๆ นี่เป็นคำพูดที่ฉันควรจะพูดกับเธอมากกว่านะ ญานีน...อย่าลืมว่าฉันเป็นถึงผู้อำนวยการฝ่ายข่าว ส่วนเธอก็แค่เจ้าหน้าที่คัดเลือกละคร อย่าบังอาจมาสอนฉันหน่อยเลย”
วิรัลยากำมือแน่น พยายามระงับอารมณ์และน้ำเสียงไม่ให้แข็งเกินไป “ตกลง เรียกฉันมาด้วยเรื่องแค่นี้ใช่ไหม”
“ใช่ ฉันอยากขอบใจเธอที่อุตส่าห์เข้ามาเจ๋องานของฉัน แย่งพี่เดี่ยวไปยังไม่พอ คิดจะแย่งงานฉันอีกด้วยงั้นสิ...เอาละ เธอกลับไปได้แล้ว แล้วก็ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีๆ อย่าให้ฉันต้องลงไปช่วยดูล่ะ”
วิรัลยาสะบัดหน้าจากไปท่ามกลางแววตาหลากหลายความรู้สึกของเหล่าพนักงาน มีทั้งสมเพช ทั้งเยาะ และมีบางสายตาที่ว่างเปล่าไม่แสดงความรู้สึกอะไร
ทางด้านญานีน พอวิรัลยาหายไปจากสายตา หล่อนก็หันไปหาไอศูรย์
“ผ่านไหมคะไอซ์” ถามเสียงเบาเพราะไม่อยากให้พนักงานข้างนอกได้ยิน
ไอศูรย์ยกนิ้วให้หล่อน “คุณดูมั่นใจขึ้นมาก พูดจาฉะฉานขึ้น ว่าแต่คุณจะกลับไปรันงานตามแผนเดิมจริงๆ เหรอครับ ผม เอ่อ หมายถึงเรื่องพิธีกรนอก...”
“จริงสิคะ เราหาคนเก่งๆ ดังๆ เข้ามา แล้วเลือกคนของเราสักคนไปนั่งเล่าข่าวด้วย ให้เรียนรู้จากมืออาชีพ อยู่ๆ ให้ไปทำเองเลย รับรองว่าไม่รอดหรอกค่ะ ไอซ์ไปเลือกนักข่าวของเรามาให้ฉันพิจารณาสักสี่ห้าคนนะคะ ฉันจะเอาไปเสนอคุณพ่อ”
“ได้ครับ”
ไอศูรย์รับคำ และทำท่าจะผละจากไป ก่อนจะนึกอะไรขึ้นได้
“เอ่อ...เมื่อคืนนี้...คุณกับหมอนั่น...หายไปไหนมาเหรอครับ ผมตามหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ”
“เอาไว้ฉันพร้อมกว่านี้ ฉันจะเล่าให้ฟังนะคะไอซ์ ฉันรับรองว่าจะเล่าทุกอย่างอย่างไม่ปิดบังคุณเลย แต่ตอนนี้ขอให้รู้ไว้ว่า มันไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิดหรอกค่ะ ไม่เลย”
เท่านั้นเอง เรียกรอยยิ้มกว้างจากชายหนุ่มตรงหน้าได้ทันใด เขาเดินยิ้มตาเป็นประกายออกไป ญานีนมองตามไปด้วยความสงสารเขาที่ต้องกลายเป็นหนึ่งในอาวุธที่หล่อนใช้รบกับวิรัลยา
แต่ก็ช่วยไม่ได้ คนเริ่มรบคือวิรัลยาเจ้านายของเขาเองนี่นา หล่อนก็แค่ผู้ถูกท้าทายและผู้ถูกกระทำเท่านั้น
คิดได้อย่างนั้น ญานีนก็สบายใจกับเรื่องของเขามากขึ้น และหันกลับมาครุ่นคิดเรื่องการแก้แค้นวิรัลยาและอัคนีต่อ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 2 ก.พ. 2562, 09:10:34 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 2 ก.พ. 2562, 09:12:49 น.
จำนวนการเข้าชม : 574
| << บทที่ 13 -100% | บทที่ 14 -70% >> |