มาลีเริงไฟ: รังสี(วิรัตต์ยา) ปลายปากกาสำนักพิมพ์
‘ญานีน’ ถึงกับช็อกเมื่อรู้ว่าอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นกับเธอ
เป็นฝีมือของ ‘อัคนี’ สามีสุดที่รัก ที่ร่วมมือกับ ‘วิรัลยา’ แฟนเก่าของเขา
เพียงเพราะทั้งคู่อยากกลับไปใช้ชีวิตด้วยกัน
โชคร้ายของพวกเขาที่เธอไม่ตาย
เพราะนับจากนี้จะไม่มีญานีนผู้อ่อนแอ โง่เง่า และขี้ขลาดอีกต่อไป!
เธอวางความรักที่มีต่ออัคนีลง แล้วหยิบความแค้นมาเป็นเข็มทิศนำทาง
ญานีนจะตามล่า และตามฆ่าพวกเขาด้วยมือของเธอเอง
โดยยอมรับความช่วยเหลือจาก ‘เจิมจันทร์’ ผู้เป็นยาย
...ยายซึ่งเป็นพวกเล่นของ!...
นาทีนี้ ญานีนไม่สนถูกผิด ไม่สนว่าใครจะเจ็บ ใครจะตาย
สนเพียงว่าแค้นของเธอต้องได้รับการชำระ
ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยมนตร์ก็เอาด้วยไสยดำ!
*******************
ใครชอบนิยายรักโรแมนติก ดราม่านำ เน้นความรักและการแก้แค้น และ 'สลับหน้ากัน' ระหว่างนางเอกกับนางร้าย ย้ำ! สลับหน้าของจริงค่ะ 55555 จะมาในรูปแบบใด ติดตามได้ในเรื่องเลยนะคะ นางเอกนางร้ายเชือดเฉือนกัน #รับประกันความเผ็ด! ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์นำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooktogothailand
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
สั่งซื้อมาลีเริงไฟ ราคา 340฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 40฿ (รวมเป็น 380฿)
ค่าจัดส่ง EMS 60฿ (รวมเป็น 400฿)
ราคาสั่งซื้อแพ็ก 4 เล่ม (มาลีเริงไฟ ราคีสีเพลิง เลื่อมลายพรายจันทร์ และม่านมนตกานต์) 1,052฿ (จากราคาเต็ม 1,174฿)
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 65฿ (รวมเป็น 1,117฿)
ค่าจัดส่ง EMS 90฿ (รวมเป็น 1,142฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
**************
หมายเหตุ: นิยายเรื่องนี้เป็นซีรีส์ "ร้อยเล่ห์เสน่ห์จันทน์" มีทั้งหมด 4 เรื่อง แต่งโดยนักเขียน 3 ท่าน ดังนี้
-ราคีสีเพลิง แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา) ดุจดาริน (พิมาลินย์) รางนาก (สะมะเรีย)
-มาลีเริงไฟ แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา)
-เลื่อมลายพรายจันทร์ แต่งโดย ดุจดาริน (พิมาลินย์)
-ม่านมนตกานต์ แต่งโดย รางนาก (สะมะเรีย)
*******************
จุดเชื่อมโยงคือ 'ยายเจิมจันทร์ เสน่ห์จันทน์' ยายของหลานๆ ทั้ง 4 ซึ่งเป็นตัวเอกของทั้ง 4 เรื่องด้านบนเลยจ้า แต่ละเรื่องก็เป็นเรื่องราวของหลานๆ แต่ละคนแตกต่างกันไป (มาลีเริงไฟ เป็นเรื่องราวของหลานสาวคนเล็กสุดในบ้านเสน่ห์จันทน์ค่ะ)
เป็นฝีมือของ ‘อัคนี’ สามีสุดที่รัก ที่ร่วมมือกับ ‘วิรัลยา’ แฟนเก่าของเขา
เพียงเพราะทั้งคู่อยากกลับไปใช้ชีวิตด้วยกัน
โชคร้ายของพวกเขาที่เธอไม่ตาย
เพราะนับจากนี้จะไม่มีญานีนผู้อ่อนแอ โง่เง่า และขี้ขลาดอีกต่อไป!
เธอวางความรักที่มีต่ออัคนีลง แล้วหยิบความแค้นมาเป็นเข็มทิศนำทาง
ญานีนจะตามล่า และตามฆ่าพวกเขาด้วยมือของเธอเอง
โดยยอมรับความช่วยเหลือจาก ‘เจิมจันทร์’ ผู้เป็นยาย
...ยายซึ่งเป็นพวกเล่นของ!...
นาทีนี้ ญานีนไม่สนถูกผิด ไม่สนว่าใครจะเจ็บ ใครจะตาย
สนเพียงว่าแค้นของเธอต้องได้รับการชำระ
ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็เอาด้วยกล ไม่ได้ด้วยมนตร์ก็เอาด้วยไสยดำ!
*******************
ใครชอบนิยายรักโรแมนติก ดราม่านำ เน้นความรักและการแก้แค้น และ 'สลับหน้ากัน' ระหว่างนางเอกกับนางร้าย ย้ำ! สลับหน้าของจริงค่ะ 55555 จะมาในรูปแบบใด ติดตามได้ในเรื่องเลยนะคะ นางเอกนางร้ายเชือดเฉือนกัน #รับประกันความเผ็ด! ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์นำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooktogothailand
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
สั่งซื้อมาลีเริงไฟ ราคา 340฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 40฿ (รวมเป็น 380฿)
ค่าจัดส่ง EMS 60฿ (รวมเป็น 400฿)
ราคาสั่งซื้อแพ็ก 4 เล่ม (มาลีเริงไฟ ราคีสีเพลิง เลื่อมลายพรายจันทร์ และม่านมนตกานต์) 1,052฿ (จากราคาเต็ม 1,174฿)
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 65฿ (รวมเป็น 1,117฿)
ค่าจัดส่ง EMS 90฿ (รวมเป็น 1,142฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
**************
หมายเหตุ: นิยายเรื่องนี้เป็นซีรีส์ "ร้อยเล่ห์เสน่ห์จันทน์" มีทั้งหมด 4 เรื่อง แต่งโดยนักเขียน 3 ท่าน ดังนี้
-ราคีสีเพลิง แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา) ดุจดาริน (พิมาลินย์) รางนาก (สะมะเรีย)
-มาลีเริงไฟ แต่งโดย รังสี (วิรัตต์ยา)
-เลื่อมลายพรายจันทร์ แต่งโดย ดุจดาริน (พิมาลินย์)
-ม่านมนตกานต์ แต่งโดย รางนาก (สะมะเรีย)
*******************
จุดเชื่อมโยงคือ 'ยายเจิมจันทร์ เสน่ห์จันทน์' ยายของหลานๆ ทั้ง 4 ซึ่งเป็นตัวเอกของทั้ง 4 เรื่องด้านบนเลยจ้า แต่ละเรื่องก็เป็นเรื่องราวของหลานๆ แต่ละคนแตกต่างกันไป (มาลีเริงไฟ เป็นเรื่องราวของหลานสาวคนเล็กสุดในบ้านเสน่ห์จันทน์ค่ะ)
Tags: ผี ดราม่า แก้แค้น แต่งงาน สลับตัว เล่นของ
ตอน: บทที่ 16 -100%
“เพราะในนั้นมีความลับมากมายนะสิคะ” เสียงเย็นๆ ของญานีนดังขึ้นด้านหลัง
“ความลับงั้นหรือ” อัคนีหันไปย้อนถามด้วยความแปลกใจ
“ใช่ค่ะ ความลับที่รอการเปิดโปง...คุยโทรศัพท์เสร็จแล้วใช่ไหมคะ กลับไปทานข้าวต่อดีไหมคะ” ญานีนออกมาตามเขา เพราะหล่อนเดาเอาไว้ว่าธนาคมคงกำลังพยายามเข้าไปในห้อง และเขาก็ออกมาช่วย
“อยู่กับหนึ่งตามลำพังก็ดีแล้ว พี่ถามหน่อย หนึ่งเป็นภูมิแพ้ตั้งแต่เมื่อไหร่ พี่ไม่เห็นรู้เลย”
ญานีนมองหน้าเขาด้วยความผิดหวังอีกหน นับแต่วันที่เขาเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์ของวิญญู เขาทำให้ทุกคนเห็นว่าเป็นคนดี ตรงไปตรงมา ไม่เพียงแต่บิดาที่รักเขามาก หล่อน วิรัลยา รวมถึงวารุณก็รักเขามาก หลายต่อหลายครั้งที่บิดาและวารุณแอบพิสูจน์ความดีของเขา ไม่ว่าจะเป็นทั้งเรื่องเงิน เรื่องงาน หรือแม้แต่การวางตัวของเขาต่อวิรัลยาในวันที่ความรักเบ่งบานก็ตาม เขาทำให้ทุกคนเห็นว่าเป็นคนดีโดยเนื้อแท้แถมยังเจียมเนื้อเจียมตัว แต่ดูเวลานี้สิ นี่หรือเปล่าเนื้อแท้ของเขา
ระหว่างนี้ ใช่ว่าหล่อนจะไม่เคยคิดเข้าข้างเขา ตามประสาคน...เคยรัก เขาอาจไม่มีส่วนรู้เห็นกับแผนการเหล่านี้จริงๆ ก็ได้ แต่เมื่อนึกย้อนไปในวันที่เกิดอุบัติเหตุ ตอนที่เขากลับบ้าน เขาต้องเห็นเสื้อผ้าของวิรัลยาที่ถอดออกเพื่อใส่ชุดของหล่อน เขาต้องเอะใจบ้างสิ และหล่อนก็ไม่เชื่อเด็ดขาดว่าเขาจะจำหล่อนกับวิรัลยาไม่ได้!
“ได้โปรด เลิกเล่นละครเสียทีเถอะค่ะ ก่อนที่ฉันจะสะอิดสะเอียน คุณไปมากกว่านี้ ที่นี่ไม่มีคนอื่นแล้ว มีแต่คนกันเองที่รู้ๆ กันอยู่ว่าอะไรเป็นอะไร”
“เชื่อไหม พี่พยายามตีความหมายคำพูดทำนองนี้ของหนึ่ง ตั้งแต่ได้ยินหนึ่งพูดบนดาดฟ้า แต่พี่ก็ตีไม่ออก ไม่เข้าใจ ไม่ใช่แค่เรื่องนี้นะ แต่พี่ไม่เข้าใจอะไรหลายๆ อย่าง”
ญานีนแสยะยิ้ม “งั้นเหรอคะ ไม่ขอเชื่อก็แล้วกัน ไม่อยากโง่อีก กลับไปกินข้าวดีกว่าค่ะ”
“มาอยู่กันที่นี่เองเหรอคะ”
เสียงของวิรัลยาดังขึ้น ก่อนเจ้าตัวจะเดินเร็วๆ มาคล้องแขนอัคนีหมับ
“คุยอะไรกันคะ ทำไมไม่ยอมกลับไปกินข้าว”
“ผัวเธอเขาอยากคุยกับฉันน่ะสิ ยิหวา ฉันชวนเท่าไหร่ก็ไม่ยอมกลับไป เธอมาก็ดีแล้ว เอาตัวเขาไปที ฉันขยะแขยงเขาเต็มทน” ไม่พูดเปล่า หล่อนยังทำหน้าทำตาให้รู้ว่ารู้สึกอย่างนั้นจริงด้วย
อัคนีหน้าชากับความเกลียดชังรุนแรงที่สัมผัสได้นั่น ขณะที่วิรัลยายิ้มพอใจ จากนั้นจึงดึงแขนชายหนุ่มเดินย้อนกลับไปทางเดิม ญานีนไม่รอช้า ก้าวตามทันที
ธนาคมที่แอบอยู่นานแล้ว ปรากฏตัวอีกครั้ง คราวนี้เขาไม่รอช้า รีบใช้เลื่อยอาคมเลื่อยกุญแจออกทันที และมันก็สำเร็จ!
“นึกว่าจะแน่สักแค่ไหน อีแก่” เขาเอ่ยเสียงเยาะแล้วรีบเข้าไปยังด้านในทันที
กลางห้องซึ่งอับทึบ หน้าต่างปิดทุกบานและมีผ้าม่านบดบังแสงสว่างจากโลกภายนอก มีเตียงหลังหนึ่งตั้งอยู่กลางห้อง บนเตียงมีคนนอนอยู่ จากเรือนร่างที่แนบไปกับผ้าห่มทำให้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งของสรีระผู้หญิง
“ผมมาช่วยคุณแล้ว คุณวา” เขาพูดกับร่างนั้นด้วยน้ำเสียงเห็นใจ จากนั้นก็จัดการหยิบของสำคัญออกจากย่าม มันเป็นผอบสีดำสนิท ผอบซึ่งจะดึงวิญญาณร้ายที่นั่งทับวารุณอยู่ให้เข้าไปอยู่ข้างในนั้น
ธนาคมเริ่มร่ายมนตร์ของตน ไม่นานก็เกิดประกายสีแดงวาบเข้าวาบออกที่ผอบ เขาลืมตาขึ้น ยื่นผอบไปตรงหน้า รอเวลาที่วิญญาณตนนั้นจะลอยเข้ามา
แต่...ไม่มีปฏิกิริยาอันใดเกิดขึ้น
“เอ๊ะ ผิดพลาดตรงไหน” เขาบ่นอย่างแปลกใจ ลองทำอีกครั้ง แต่ผลก็ยังเหมือนเดิม จอมขมังเวทย์หนุ่มเอะใจอะไรบางอย่าง จึงรีบเดินไปเปิดไฟ แล้วรีบกลับไปที่เตียง ชะโงกหน้าไปมอง เพื่อจะพบว่าที่นอนอยู่บนเตียงนั่นคือหุ่นผู้หญิง ไม่ใช่วารุณ!
“อีแก่” เขาคำรามเสียงโกรธเกรี้ยว “มึงบังอาจหลอกกู”
เขาเดินเร็วๆ ไปที่ประตู ผลักมันออก แล้วก็พบว่ามันถูกล็อกจากด้านนอก!
***************
ภายในห้องเก็บของซึ่งอยู่ใต้บันได ติดกับห้องดังกล่าว เวลานี้...ร่างของวารุณถูกซ่อนตัวไว้ในนั้น ในสภาพนอนบนพื้นที่แสนสกปรก
เจิมจันทร์อ่านเกมของธนาคมและวิรัลยาออก จึงย้ายร่างวารุณออกมาจากห้องเดิม แล้วนำหุ่นไปวางแทน
“เอ้อ...อ้า...” วารุณที่ได้ยินเสียงธนาคมและเสียงอัคนี พยายามร้องเรียก พยายามขยับตัวจนสุดความสามารถ แต่ไร้ผล
ถึงกระนั้นเจ้าหล่อนก็ยังไม่ยอมหยุดความพยายาม แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าที่ห่างออกไป...ความหวังของหล่อนหมดสิ้นลงแล้ว...
“ความลับงั้นหรือ” อัคนีหันไปย้อนถามด้วยความแปลกใจ
“ใช่ค่ะ ความลับที่รอการเปิดโปง...คุยโทรศัพท์เสร็จแล้วใช่ไหมคะ กลับไปทานข้าวต่อดีไหมคะ” ญานีนออกมาตามเขา เพราะหล่อนเดาเอาไว้ว่าธนาคมคงกำลังพยายามเข้าไปในห้อง และเขาก็ออกมาช่วย
“อยู่กับหนึ่งตามลำพังก็ดีแล้ว พี่ถามหน่อย หนึ่งเป็นภูมิแพ้ตั้งแต่เมื่อไหร่ พี่ไม่เห็นรู้เลย”
ญานีนมองหน้าเขาด้วยความผิดหวังอีกหน นับแต่วันที่เขาเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์ของวิญญู เขาทำให้ทุกคนเห็นว่าเป็นคนดี ตรงไปตรงมา ไม่เพียงแต่บิดาที่รักเขามาก หล่อน วิรัลยา รวมถึงวารุณก็รักเขามาก หลายต่อหลายครั้งที่บิดาและวารุณแอบพิสูจน์ความดีของเขา ไม่ว่าจะเป็นทั้งเรื่องเงิน เรื่องงาน หรือแม้แต่การวางตัวของเขาต่อวิรัลยาในวันที่ความรักเบ่งบานก็ตาม เขาทำให้ทุกคนเห็นว่าเป็นคนดีโดยเนื้อแท้แถมยังเจียมเนื้อเจียมตัว แต่ดูเวลานี้สิ นี่หรือเปล่าเนื้อแท้ของเขา
ระหว่างนี้ ใช่ว่าหล่อนจะไม่เคยคิดเข้าข้างเขา ตามประสาคน...เคยรัก เขาอาจไม่มีส่วนรู้เห็นกับแผนการเหล่านี้จริงๆ ก็ได้ แต่เมื่อนึกย้อนไปในวันที่เกิดอุบัติเหตุ ตอนที่เขากลับบ้าน เขาต้องเห็นเสื้อผ้าของวิรัลยาที่ถอดออกเพื่อใส่ชุดของหล่อน เขาต้องเอะใจบ้างสิ และหล่อนก็ไม่เชื่อเด็ดขาดว่าเขาจะจำหล่อนกับวิรัลยาไม่ได้!
“ได้โปรด เลิกเล่นละครเสียทีเถอะค่ะ ก่อนที่ฉันจะสะอิดสะเอียน คุณไปมากกว่านี้ ที่นี่ไม่มีคนอื่นแล้ว มีแต่คนกันเองที่รู้ๆ กันอยู่ว่าอะไรเป็นอะไร”
“เชื่อไหม พี่พยายามตีความหมายคำพูดทำนองนี้ของหนึ่ง ตั้งแต่ได้ยินหนึ่งพูดบนดาดฟ้า แต่พี่ก็ตีไม่ออก ไม่เข้าใจ ไม่ใช่แค่เรื่องนี้นะ แต่พี่ไม่เข้าใจอะไรหลายๆ อย่าง”
ญานีนแสยะยิ้ม “งั้นเหรอคะ ไม่ขอเชื่อก็แล้วกัน ไม่อยากโง่อีก กลับไปกินข้าวดีกว่าค่ะ”
“มาอยู่กันที่นี่เองเหรอคะ”
เสียงของวิรัลยาดังขึ้น ก่อนเจ้าตัวจะเดินเร็วๆ มาคล้องแขนอัคนีหมับ
“คุยอะไรกันคะ ทำไมไม่ยอมกลับไปกินข้าว”
“ผัวเธอเขาอยากคุยกับฉันน่ะสิ ยิหวา ฉันชวนเท่าไหร่ก็ไม่ยอมกลับไป เธอมาก็ดีแล้ว เอาตัวเขาไปที ฉันขยะแขยงเขาเต็มทน” ไม่พูดเปล่า หล่อนยังทำหน้าทำตาให้รู้ว่ารู้สึกอย่างนั้นจริงด้วย
อัคนีหน้าชากับความเกลียดชังรุนแรงที่สัมผัสได้นั่น ขณะที่วิรัลยายิ้มพอใจ จากนั้นจึงดึงแขนชายหนุ่มเดินย้อนกลับไปทางเดิม ญานีนไม่รอช้า ก้าวตามทันที
ธนาคมที่แอบอยู่นานแล้ว ปรากฏตัวอีกครั้ง คราวนี้เขาไม่รอช้า รีบใช้เลื่อยอาคมเลื่อยกุญแจออกทันที และมันก็สำเร็จ!
“นึกว่าจะแน่สักแค่ไหน อีแก่” เขาเอ่ยเสียงเยาะแล้วรีบเข้าไปยังด้านในทันที
กลางห้องซึ่งอับทึบ หน้าต่างปิดทุกบานและมีผ้าม่านบดบังแสงสว่างจากโลกภายนอก มีเตียงหลังหนึ่งตั้งอยู่กลางห้อง บนเตียงมีคนนอนอยู่ จากเรือนร่างที่แนบไปกับผ้าห่มทำให้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งของสรีระผู้หญิง
“ผมมาช่วยคุณแล้ว คุณวา” เขาพูดกับร่างนั้นด้วยน้ำเสียงเห็นใจ จากนั้นก็จัดการหยิบของสำคัญออกจากย่าม มันเป็นผอบสีดำสนิท ผอบซึ่งจะดึงวิญญาณร้ายที่นั่งทับวารุณอยู่ให้เข้าไปอยู่ข้างในนั้น
ธนาคมเริ่มร่ายมนตร์ของตน ไม่นานก็เกิดประกายสีแดงวาบเข้าวาบออกที่ผอบ เขาลืมตาขึ้น ยื่นผอบไปตรงหน้า รอเวลาที่วิญญาณตนนั้นจะลอยเข้ามา
แต่...ไม่มีปฏิกิริยาอันใดเกิดขึ้น
“เอ๊ะ ผิดพลาดตรงไหน” เขาบ่นอย่างแปลกใจ ลองทำอีกครั้ง แต่ผลก็ยังเหมือนเดิม จอมขมังเวทย์หนุ่มเอะใจอะไรบางอย่าง จึงรีบเดินไปเปิดไฟ แล้วรีบกลับไปที่เตียง ชะโงกหน้าไปมอง เพื่อจะพบว่าที่นอนอยู่บนเตียงนั่นคือหุ่นผู้หญิง ไม่ใช่วารุณ!
“อีแก่” เขาคำรามเสียงโกรธเกรี้ยว “มึงบังอาจหลอกกู”
เขาเดินเร็วๆ ไปที่ประตู ผลักมันออก แล้วก็พบว่ามันถูกล็อกจากด้านนอก!
***************
ภายในห้องเก็บของซึ่งอยู่ใต้บันได ติดกับห้องดังกล่าว เวลานี้...ร่างของวารุณถูกซ่อนตัวไว้ในนั้น ในสภาพนอนบนพื้นที่แสนสกปรก
เจิมจันทร์อ่านเกมของธนาคมและวิรัลยาออก จึงย้ายร่างวารุณออกมาจากห้องเดิม แล้วนำหุ่นไปวางแทน
“เอ้อ...อ้า...” วารุณที่ได้ยินเสียงธนาคมและเสียงอัคนี พยายามร้องเรียก พยายามขยับตัวจนสุดความสามารถ แต่ไร้ผล
ถึงกระนั้นเจ้าหล่อนก็ยังไม่ยอมหยุดความพยายาม แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าที่ห่างออกไป...ความหวังของหล่อนหมดสิ้นลงแล้ว...
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 1 เม.ย. 2562, 12:46:32 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 1 เม.ย. 2562, 12:46:32 น.
จำนวนการเข้าชม : 619
| << บทที่ 16 -85% | บทที่ 17 -50% >> |