เปลวไฟในกระแสลม
ชีวิตชายหนุ่ม หล่อ พ่อรวย แต่กลับดวงซวย โชกเลือด ชุ่มเหงื่อ และหยาดน้ำตา แถมฉ่ำรักใคร่เสน่หา เกิดราศีเมถุน ตำราโหราศาสตร์ว่าเกิดในธาตุลม
ชะตาชีวิตผกผันพบเจอเธอ หญิงสาวราศีเมษอันเป็นธาตุไฟ เกิดปลายเดือนมีนา รักเคารพบิดา แต่ดวงชะตาความรักแย่ บิดาไม่อยากฝากอนาคตที่เธอ หากแต่จะยกมรดกให้หลานชาย อันเกิดเป็นลูกของเธอ โดยหาว่าที่เจ้าบ่าวในอนาคตไว้ให้
เธอให้มิตรภาพเป็นเพื่อนแท้ ร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมแก๊ง ‘เฮอริเคน’ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งค้นเจอ เธอคือคนที่ ‘ใช่’ เขาจึงเหมือนกระแสลมแรง เปลี่ยนแปลงจากมิตรแท้ ร่วมทางสู่คู่ครองชั่วชีวิต
จึงเป็นที่มาของชื่อเรื่อง ‘เปลวไฟในกระแสลม’
ชะตาชีวิตผกผันพบเจอเธอ หญิงสาวราศีเมษอันเป็นธาตุไฟ เกิดปลายเดือนมีนา รักเคารพบิดา แต่ดวงชะตาความรักแย่ บิดาไม่อยากฝากอนาคตที่เธอ หากแต่จะยกมรดกให้หลานชาย อันเกิดเป็นลูกของเธอ โดยหาว่าที่เจ้าบ่าวในอนาคตไว้ให้
เธอให้มิตรภาพเป็นเพื่อนแท้ ร่วมทุกข์ร่วมสุข ร่วมแก๊ง ‘เฮอริเคน’ ยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งค้นเจอ เธอคือคนที่ ‘ใช่’ เขาจึงเหมือนกระแสลมแรง เปลี่ยนแปลงจากมิตรแท้ ร่วมทางสู่คู่ครองชั่วชีวิต
จึงเป็นที่มาของชื่อเรื่อง ‘เปลวไฟในกระแสลม’
Tags: กุ๊กกิ๊ก, หวานแหวว, บู๊, แอคชั่น, คอมเมดี้, ตลกขบขัน, ไตรติมา, รวย, หล่อ, เท่ห์,
ตอน: ตอน 25 ไทจ๋าอย่าร้องไห้
..........แต่แล้วรูกิได้ยินเสียงภายนอกห้องดังเอะอะ ขัดจังหวะให้เสียอารมณ์
“เฮ้ย! โน่น... พวกมันแอบอยู่ใต้รถ”
“ยิงแม่งเลย”
“อย่ายิง รถหรูๆ ทั้งนั้น มึงมีปัญญาจ่ายค่าซ่อมรถเหรอวะ”
“เฮ้ย! ผู้หญิงเข้ามาเมื่อกี้ พวกมึงเห็นไหม มัวยืนทำซากไรอยู่วะ ช่วยหากันซิ”
รูกิจำได้ เสียงคนที่พูดทีหลังนี้คืออิจิ ลูกน้องคนสนิทของเขาเอง
“ลูกพี่มีคนบุกรุกเข้ามาแอบใต้ท้องรถ ไม่รู้กี่คน เห็นในกล้องวงจรปิด”
“พวกเราไม่เห็นผู้หญิง เอาไงดีลูกพี่”
“เอาท่อน้ำมา เปิดน้ำแรงสุด ฉีดไล่แม่ง...”
อิจิออกคำสั่ง เหลียวมองไม่เห็นผู้หญิงที่เขาตามหา จึงเดินลงบันไดชั้นล่าง
ชั้นสองนั้นมีตู้หลายใบ กองล้อยางรถยนต์ที่ซ้อนทับกันสูงท่วมหัว โต๊ะอีกหลายตัวกลายเป็นที่กำบังพรางตัวอย่างดีให้ปลายมีนา ความลีบผอมของลำตัวเธอให้ความได้เปรียบในการซุกซ่อนเข้ามุมซอกหลืบ
“ต้องช่วยเพื่อนเรา”
ปลายมีนากระซิบบอกตัวเอง มองไปที่บรรดารถหรูมีมากมายหลายคัน จะสิบหรือยี่สิบคัน? ปลายมีนาไม่มีเวลานับ พวกเพื่อนแก๊งเฮอริเคนอยู่ตำแหน่งไหนกันบ้างไม่รู้ แต่เธอตัดสินใจหยิบบูมเมอแรงอีกอันจากกระเป๋าเป้ เล็งระยะไกลกะให้โดนข้อมือคนที่กำลังถือท่อฉีดน้ำ มันกำลังก้มลงใต้ท้องรถ
มินิบูมเมอแรงติดปลายคัทเตอร์ถูกขว้างอย่างแรง เคว้งคว้างแหวกฝ่าอากาศไปยังเป้าหมายผิดเพี้ยนไปหน่อย ปักปลายมีดโดนศีรษะคนถือท่อฉีดน้ำ ทำให้ท่อหลุดมือ ทั้งตกใจใช้มืออุดบาดแผล มีเลือดกระฉูดออกและมันเจ็บจี๊ดมาก
“เฮ้ย! ผู้หญิงอยู่นั่น”
สมุนคนหนึ่งหันไปชี้มือขึ้นมาที่ชั้นสอง
ปลายมีนาตกใจที่โดนเห็น ไม่มีเวลายืนทำท่าประกอบมิวสิค รีบรับมินิบูมเมอแรงแล้ววิ่งหนีสุดสปีด ความเยอะมากมายของสิ่งของบนชั้นสองช่วยพรางตัวเธอ พวกมันจึงไม่ทันเห็นเธอวิ่งไปทางไหนแน่ พวกมันห้าหกคนแยกกันไปสองกลุ่ม เดินหาในชั้นสองนั้น และอีกสองคนเดินขึ้นชั้นดาดฟ้าที่ว่างโล่ง
ซึ่งตอนนี้เหลือฮายาโตะยืนเดียวดาย ถูกทิ้งไว้กับโซ่ล่ามขา
“เฮ้ยพรรคพวกช่วยปล่อยเด้... รีบๆ ปล่อย เดี๋ยวให้เงินซื้อขนมกิน”
ฮายาโตะว่าเป็นเล่นใจเย็นอารมณ์ดี ทุกคนล้วนคุ้นหน้ากันอยู่แล้วทั้งนั้น
“ปล่อยก็โง่เดะ”
ระหว่างนั้นสมุนอีกคนอ้อมไปดูหลังห้อง ซึ่งโล่งไม่มีที่กำบัง เห็นเสาต้นเดียวที่ล่ามโซ่อยู่ มันไม่คิดว่าจะมีใครไปแอบหลังเสาได้ เพราะตอนเดินมาก็เห็นฮายาโตะยืนคนเดียวอยู่แล้ว
“ดูหมดแล้วพี่ ไม่มีผู้หญิง คงไม่ได้ขึ้นมาบนนี้หรอก เราลงชั้นล่างเหอะ”
“อืม... ฮายาโตะนายยืนดูดาวอยู่นี่ล่ะ ถ้านายน้อยเสร็จกิจ เดี๋ยวพวกเราค่อยปล่อยนาย”
ลูกสมุนคนคุ้นหน้ายังมีกะใจหันมาบอก ก่อนเดินจาก
ลักษณะการยืนของฮายาโตะคือเบียดพิงเสาต้นที่ล่ามโซ่เขาไว้ เมื่อเห็นพวกสมุนยากูซ่าลงไปทางเข้าโกดังแล้ว จึงออกห่างจากเสา
“โฮ้ย! ...”
ปลายมีนาเพิ่งมีโอกาสได้อ้าปากหลังจากหายใจเกือบไม่ออก ...อึดอัด ซึ่งที่จริงเมื่อครู่เธอแอบติดหลังฮายาโตะอยู่นั่นเอง
เสื้อแจ็กเก็ตและกางเกงหลวมที่เขาสวมใส่ทำให้เขาตัวใหญ่พอจะยืนทาบทับปิดบังร่างเล็กกว่าและแบบบางของปลายมีนาไว้ได้อย่างแนบเนียน
“รำคาญตัวเอง อยากช่วยเพื่อน แต่ดันทำอะไรไม่ได้”
“นี่...”
ปลายมีนากล่าว ขณะควักขวดแก้วใสขนาดเล็กกระจิ๋วโชว์ให้ดู
“ขวดยาหยอดตา เอามาทำไม? ไปหาขวานมาสับกุญแจให้ขาด กุญแจนี่เล็ก สับให้ขาดไม่ยากหรอก”
ฮายาโตะบอก ไม่เห็นประโยชน์อะไรกับสิ่งของของปลายมีนา
ปลายมีนาไม่ฟังเสียงสั่งจากฮายาโตะ เปิดฝาเกลียวขวด เทของเหลวใสจนแทบมองไม่เห็นในความมืดสลัวยามค่ำคืน ของเหลวนั้นราดลงบนแม่กุญแจ เกิดมีควันฟุ้งและกลิ่นฉุนแสบ เธอรีบอุดจมูกพักหนึ่ง
“กระทืบ...”
ปลายมีนาสั่งฮายาโตะ ชี้ตำแหน่งตรงกุญแจคล้องโซ่นั้น
ซึ่งเขาทำตาม... กระแทกส้นเท้าบนกุญแจ โดยรองเท้าผ้าใบส้นหนาไม่ระคายกับกรดกัดกร่อน กุญแจหลุดจากโซ่ ฮายาโตะเพียงสะบัดเท้า ขาขวาจึงหลุดจากโซ่พันธนาการ
“ขอบใจมาก เธอนี่... คาดไม่ถึงจริงๆ”
ขณะนั้นในโกดังชั้นล่างกำลังปล่อยหมัดมวยต่อสู้กัน มันส์...พะยะค่ะ
“เฮ้ย! อัดพวกมันให้น่วม กูจะให้โบนัสพวกมึง”
รูกิออกคำสั่ง เขายังเพลิดเพลินอยู่กับไท ไม่อยากร่วมรบด้วย รีบเข้าห้องนอนไปหาไท
เจมส์เตะสมุนยากูซ่า ด้วยขาขวาทรงพลังขนาดเคยเตะท่อนไม้หักมาแล้ว พอเป็นคนโดนเตะบ้างจะเหลือรึ? ร่างนั้นทรุดลงไปนอนนับดาวอย่างง่ายดาย สมุนอีกคนเข้ามาเตะเจมส์ เขาสายตาว่องไวช่วยให้หลบพ้นไปได้ชนิดเฉียดฉิว เจมส์กระโดดจระเข้ฟาดหางเข้าให้ น็อกไปตามเพื่อนสมุนอีกราย
ยูริหน้าท้องแข็งมาก ถ้าใครหลงผิดคิดว่าเป็นจุดอ่อนของเขาล่ะก็... เสร็จโจร!
“เข้ามาเด้... แน่จริงเข้ามา”
ยูริเอ่ยท้าทาย มือตบหน้าท้องตนเอง
สมุนยากูซ่าปล่อยหมัดขวาตรง โดนเต็มไม้เต็มมือ แต่ต้องเป็นงง เมื่ออีกฝ่ายไม่กระเทือนสักน้อย
“ทำความเคารพกันหน่อย”
ยูริกล่าว ทำท่าสวยอย่างกับหนังแอ็คชั่น โน้มคอกระแทกเข่าเข้าปลายคาง ฝ่ายสมุนยากูซ่าทรุดลงคุกเข่าก้มหน้า ยูริซ้ำตะบันหมัดลงกลางกระบาน เท่านั้นสมุนยากูซ่าก็ได้นอนคว่ำหลับพักผ่อนยาว
คนล่ำกล้ามใหญ่อย่างเรียวทาโร่ ไม่ต้องสาธยายยี่ห้อนี้หมัดหนักขนาดไหน เดินหน้ากล้าลุย เพียงเหวี่ยงหมัดซ้ายทีขวาที พวกสมุนยากูซ่าก็ล้มระเนระนาด ให้ฟกช้ำไปตามกัน
“เท่านี้ไม่สะใจ...”
ว่าอย่างนั้นพร้อมทั้งกระทืบส้นเท้าลง ถ้าใครคิดว่าสามารถนอนเล่น ยิ้มได้อย่างปลอดภัย ก็ลองดู
“อ้ากกก...”
ร้องได้ครั้งเดียวก็สลบไป
“อั่ก...”
สมุนยากูซ่าคนนี้โดนไปไม่ทันสลบ แต่จุกจนลุกไม่ขึ้น
ฮายาโตะวิ่งลงมา ปลายมีนาวิ่งตามติด
“ย่ากกก...”
สมุนยากูซ่าสามคนตั้งหน้าวิ่งเข้าหา
ฮายาโตะพุ่งเข้าชนด้วยความแรงสูง หมัดเดียวโดนเข้าลิ้นปี่ของสมุนยากูซ่าคนหนึ่ง ...น็อก ณ บัดนาว
สาวผมยาวสวยถึงคราวซวย โดนกระชาก ...ตบ!
ซะเมื่อไหร่? ตาไวขนาด... ปลายมีนามือปัดป้อง สองนิ้วเพียงเท่านั้นเกร็งนิ้วแข็งแกร่งแล้วจิ้มเข้าไปในสองลูกนัยน์ตาสมุนยากูซ่า ไม่ต้องออกแรงถึกเถื่อนให้เหนื่อยเลย
“โอ๊ย!”
เสียงอุทานเจ็บลูกนัยน์ตา เล่นเอาลืมหูลืมตาไม่ได้ ไม่ทันระวังเจ้าโลก (ที่พวกผู้ชายภูมิใจ)
เตะผ่าหมาก ขอรับ... อภินันทนาการจากปลายเท้าปลายมีนา
“สมน้ำหน้า... นึกรึว่าจะยอมให้ตบ”
สมุนยากูซ่าอีกสองนายยังอยู่ รุมต่อยฮายาโตะ
ปลายมีนาเข้าช่วยกระโดดถีบ พวกมันเซถลา หันกลับมาเอาเรื่องปลายมีนา ก็เจอเธอล้มล้อแม็กซ์บริเวณนั้น หล่นเกลื่อนกลิ้งลงมา ฝากระทะล้อแม็กซ์มันทำจากเหล็กชนิดไหนไม่ทันวิเคราะห์ เพราะจวนตัว เธอหยิบมันขึ้นเหวี่ยงด้วยความชำนาญ เหมือนที่เหวี่ยงบูมเมอแรง แต่อันนี้แรงกว่าแน่ ปลิวฟิ้วไปโดนสมุนยากูซ่า ตัดกำลังให้ตามมาไม่ได้
สมุนยากูซ่าที่เหลือสู้กับฮายาโตะ ไม่อาจซ่าอีกต่อไป โดนกระแทกด้วยหมัดหนักชั้นเทพเจ้าดาวเหนือ ไม่เหลือรอด จอดนอนพะงาบ พะงาบ...
“ฮายาโตะ ไทอยู่ในห้องนอนนั่น”
เรียวทาโร่ตะโกนและชี้มือ ขณะกำลังวิ่งขึ้นบันไดมา
เจมส์กับยูริรีบวิ่งขึ้นบันไดตามมาด้วยกัน ฮายาโตะเปิดลูกบิดประตู ทุกคนเข้าไปได้เห็นภาพบาดตา
รูกิลุกขึ้นจากการคร่อมร่างของไท รีบคว้าเสื้อคลุมมาปกปิดร่างกาย เหลือไทเท่านั้นยังนอนเปล่าเปลือย
เจมส์เห็นผิดปกติ สงสัยว่าไทอาจจะโดนยา จึงขึ้นเตียงไปนั่งเคียงข้างสังเกตดู สภาพไทน่าสงสาร น้ำตาไหลพรากอาบแก้ม ยูริจึงเข้าไปนั่งอีกข้างหนึ่ง เรียวทาโร่หยิบเสื้อคลุมบังร่างให้ไท
“ออกไป... อย่ารบกวนเรา เราสองคนกำลังหาความสุขกัน พวกนายมาขัดจังหวะให้เสียอารมณ์”
รูกิสั่งสำเนียงเย็นชา ในมือถือปืนกราดไปทั่ว มีเพียงปลายมีนาและฮายาโตะเท่านั้นที่ยืนในตำแหน่งใกล้กับรูกิที่สุด
จอมฉวยโอกาสทีเผลออย่างปลายมีนาไม่พลาด เมื่อรูกิหมุนตัวหันหลังให้ กระโดดล็อคคอจากด้านหลัง กัดใบหูแบบผิดกติกามารยาทนักมวยทุกค่ายในสากลโลก
“อ้ากกก...”
รูกิร้องลั่น เจ็บมาก ไม่ใช่มดกัดนะจ๊ะ จะได้แค่คันๆ
นี่ก็เป็นจอมฉวยโอกาสบ้างเหมือนกัน ฮายาโตะใช้สันมือสับมือของรูกิอย่างแรง จนปืนตกหลุดจากมือ กระซวกหมัดตรงเข้าลิ้นปี่ พร้อมกับเรียวทาโร่ที่พุ่งตัวเข้ามาหมัดขวาตรงเข้าลิ้นปี่รูกิเช่นกัน เท่ากับรูกิโดนพร้อมกันทั้งสองหมัดหนักๆ วัดปริมาณความจุกไม่ถูกเลย หงายหลังล้มตึงทั้งยืน นอนเหยียดยาวบนพื้นห้อง
“ฉะ... ฉัน... แฮ่ก... แฮ่ก...โดนยา...”
ไทเพิ่งพูดได้ น้ำเสียงเหนื่อยหอบเหลือกำลัง เนื้อตัวสั่นเทิ้ม ทั้งชุ่มชื้นไปด้วยเหงื่อออกท่วมตัว
“ช่วยกันหามพี่ไทส่งโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้เถอะ”
ปลายมีนาบอกอย่างร้อนรน
..........กลางดึก โรงพยาบาลเอกชน แผนกฉุกเฉินต้องรับตัวผู้ป่วยกะทันหัน ฮายาโตะเซ็นรับเป็นเจ้าของไข้ จากนั้นจึงพากันกลับเข้าแชร์เฮ้าส์ ส่วนยูริกับเรียวทาโร่แยกย้ายกลับบ้านของตน และได้นัดกันมาเยี่ยมไทในตอนเช้า
เก้าโมงเช้าทุกคนไปรวมกันในห้องแพทย์
“คุณไทได้รับการรักษาจนไม่เหลือสารตกค้างแล้วนะครับ แต่ไม่แน่ว่าจะหายเป็นปกติ เพราะฤทธิ์ของยาที่ได้รับเข้าไปแรงมาก สันนิษฐานว่าเป็นสารกระตุ้นจำพวกยาอี ซึ่งส่งผลร้ายต่อระบบประสาท ทำลายเซลล์สมองส่วนทำหน้าที่หลั่งสารซีโรโทนิน ทำให้หลั่งสารออกมามากเกินไปในขณะที่ยาออกฤทธิ์ สารตัวนี้ทำให้จิตใจเบิกบานมีความสุข เมื่อหมดฤทธิ์ยาก็กลายเป็นขาด... เขาจะซึมเศร้าเข้าขั้นจิตไม่ปกติ อาจถึงขั้นคิดฆ่าตัวตาย”
แพทย์เจ้าของไข้อธิบายผลเสียของยาที่น่าตกใจ
ขณะนั้นไทเพิ่งทานอาหารอิ่ม พยาบาลนำภาชนะออกจากห้องไปเก็บล้าง เหลือไทอยู่ตามลำพัง ทั้งเศร้าหดหู่ แม่ก็ไม่อยู่ญี่ปุ่นไปทำงานที่ต่างประเทศ พ่อก็ยุ่งกับหน้าที่ตำรวจชั้นผู้กำกับ เหมือนถูกทิ้ง... น้ำตาไหลพราก...
ใจจริงไม่อยากให้พ่อแม่รับรู้ถึงที่เขาโดนมา มันน่าอับอาย โดนผู้ชายหมายจะข่มขืน เหมือนตนเองสูญเสียความเป็นชาย รู้สึกเกลียดตัวเองที่หลงใหลเคลิ้บเคลิ้มเสียวซ่าน เผลอไปกอดจูบกับเขา ปล่อยตัวไปใจไปกับผู้ชายด้วยกัน ร่านร้อนไปด้วยใจปรารถนา ถึงตอนนี้ร่างกายยังจดจำรสสัมผัสนั้น อีกทั้งโหยหาอย่างน่าละอาย
“เกลียดตัวเอง ทำไมถึงเป็นแบบนี้”
ไทรำพึงรำพันน้ำตาร่วงอยู่คนเดียว
รำคาญตัวเองขึ้นมา ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูห้อง ออกไปยืนสูดอากาศริมระเบียง มองลงไปเบื้องล่าง จากชั้นที่กำลังยืนอยู่นับว่าสูงมากทีเดียว แต่ใจกลับไม่นึกหวั่นกลัวความสูงสักนิด
วูบหนึ่งในใจผุดความคิดขึ้นมาด้วยความอับอายเหลือเกิน อยากหนีไปจากโลกนี้...
‘ถ้าเราพ้นไปจากสภาพทุกข์ทรมานใจนี้ได้คงดี ไม่อยากให้พ่อแม่รู้ว่าไปโดนผู้ชายทำอะไรมา’
“เฮ้ย! โน่น... พวกมันแอบอยู่ใต้รถ”
“ยิงแม่งเลย”
“อย่ายิง รถหรูๆ ทั้งนั้น มึงมีปัญญาจ่ายค่าซ่อมรถเหรอวะ”
“เฮ้ย! ผู้หญิงเข้ามาเมื่อกี้ พวกมึงเห็นไหม มัวยืนทำซากไรอยู่วะ ช่วยหากันซิ”
รูกิจำได้ เสียงคนที่พูดทีหลังนี้คืออิจิ ลูกน้องคนสนิทของเขาเอง
“ลูกพี่มีคนบุกรุกเข้ามาแอบใต้ท้องรถ ไม่รู้กี่คน เห็นในกล้องวงจรปิด”
“พวกเราไม่เห็นผู้หญิง เอาไงดีลูกพี่”
“เอาท่อน้ำมา เปิดน้ำแรงสุด ฉีดไล่แม่ง...”
อิจิออกคำสั่ง เหลียวมองไม่เห็นผู้หญิงที่เขาตามหา จึงเดินลงบันไดชั้นล่าง
ชั้นสองนั้นมีตู้หลายใบ กองล้อยางรถยนต์ที่ซ้อนทับกันสูงท่วมหัว โต๊ะอีกหลายตัวกลายเป็นที่กำบังพรางตัวอย่างดีให้ปลายมีนา ความลีบผอมของลำตัวเธอให้ความได้เปรียบในการซุกซ่อนเข้ามุมซอกหลืบ
“ต้องช่วยเพื่อนเรา”
ปลายมีนากระซิบบอกตัวเอง มองไปที่บรรดารถหรูมีมากมายหลายคัน จะสิบหรือยี่สิบคัน? ปลายมีนาไม่มีเวลานับ พวกเพื่อนแก๊งเฮอริเคนอยู่ตำแหน่งไหนกันบ้างไม่รู้ แต่เธอตัดสินใจหยิบบูมเมอแรงอีกอันจากกระเป๋าเป้ เล็งระยะไกลกะให้โดนข้อมือคนที่กำลังถือท่อฉีดน้ำ มันกำลังก้มลงใต้ท้องรถ
มินิบูมเมอแรงติดปลายคัทเตอร์ถูกขว้างอย่างแรง เคว้งคว้างแหวกฝ่าอากาศไปยังเป้าหมายผิดเพี้ยนไปหน่อย ปักปลายมีดโดนศีรษะคนถือท่อฉีดน้ำ ทำให้ท่อหลุดมือ ทั้งตกใจใช้มืออุดบาดแผล มีเลือดกระฉูดออกและมันเจ็บจี๊ดมาก
“เฮ้ย! ผู้หญิงอยู่นั่น”
สมุนคนหนึ่งหันไปชี้มือขึ้นมาที่ชั้นสอง
ปลายมีนาตกใจที่โดนเห็น ไม่มีเวลายืนทำท่าประกอบมิวสิค รีบรับมินิบูมเมอแรงแล้ววิ่งหนีสุดสปีด ความเยอะมากมายของสิ่งของบนชั้นสองช่วยพรางตัวเธอ พวกมันจึงไม่ทันเห็นเธอวิ่งไปทางไหนแน่ พวกมันห้าหกคนแยกกันไปสองกลุ่ม เดินหาในชั้นสองนั้น และอีกสองคนเดินขึ้นชั้นดาดฟ้าที่ว่างโล่ง
ซึ่งตอนนี้เหลือฮายาโตะยืนเดียวดาย ถูกทิ้งไว้กับโซ่ล่ามขา
“เฮ้ยพรรคพวกช่วยปล่อยเด้... รีบๆ ปล่อย เดี๋ยวให้เงินซื้อขนมกิน”
ฮายาโตะว่าเป็นเล่นใจเย็นอารมณ์ดี ทุกคนล้วนคุ้นหน้ากันอยู่แล้วทั้งนั้น
“ปล่อยก็โง่เดะ”
ระหว่างนั้นสมุนอีกคนอ้อมไปดูหลังห้อง ซึ่งโล่งไม่มีที่กำบัง เห็นเสาต้นเดียวที่ล่ามโซ่อยู่ มันไม่คิดว่าจะมีใครไปแอบหลังเสาได้ เพราะตอนเดินมาก็เห็นฮายาโตะยืนคนเดียวอยู่แล้ว
“ดูหมดแล้วพี่ ไม่มีผู้หญิง คงไม่ได้ขึ้นมาบนนี้หรอก เราลงชั้นล่างเหอะ”
“อืม... ฮายาโตะนายยืนดูดาวอยู่นี่ล่ะ ถ้านายน้อยเสร็จกิจ เดี๋ยวพวกเราค่อยปล่อยนาย”
ลูกสมุนคนคุ้นหน้ายังมีกะใจหันมาบอก ก่อนเดินจาก
ลักษณะการยืนของฮายาโตะคือเบียดพิงเสาต้นที่ล่ามโซ่เขาไว้ เมื่อเห็นพวกสมุนยากูซ่าลงไปทางเข้าโกดังแล้ว จึงออกห่างจากเสา
“โฮ้ย! ...”
ปลายมีนาเพิ่งมีโอกาสได้อ้าปากหลังจากหายใจเกือบไม่ออก ...อึดอัด ซึ่งที่จริงเมื่อครู่เธอแอบติดหลังฮายาโตะอยู่นั่นเอง
เสื้อแจ็กเก็ตและกางเกงหลวมที่เขาสวมใส่ทำให้เขาตัวใหญ่พอจะยืนทาบทับปิดบังร่างเล็กกว่าและแบบบางของปลายมีนาไว้ได้อย่างแนบเนียน
“รำคาญตัวเอง อยากช่วยเพื่อน แต่ดันทำอะไรไม่ได้”
“นี่...”
ปลายมีนากล่าว ขณะควักขวดแก้วใสขนาดเล็กกระจิ๋วโชว์ให้ดู
“ขวดยาหยอดตา เอามาทำไม? ไปหาขวานมาสับกุญแจให้ขาด กุญแจนี่เล็ก สับให้ขาดไม่ยากหรอก”
ฮายาโตะบอก ไม่เห็นประโยชน์อะไรกับสิ่งของของปลายมีนา
ปลายมีนาไม่ฟังเสียงสั่งจากฮายาโตะ เปิดฝาเกลียวขวด เทของเหลวใสจนแทบมองไม่เห็นในความมืดสลัวยามค่ำคืน ของเหลวนั้นราดลงบนแม่กุญแจ เกิดมีควันฟุ้งและกลิ่นฉุนแสบ เธอรีบอุดจมูกพักหนึ่ง
“กระทืบ...”
ปลายมีนาสั่งฮายาโตะ ชี้ตำแหน่งตรงกุญแจคล้องโซ่นั้น
ซึ่งเขาทำตาม... กระแทกส้นเท้าบนกุญแจ โดยรองเท้าผ้าใบส้นหนาไม่ระคายกับกรดกัดกร่อน กุญแจหลุดจากโซ่ ฮายาโตะเพียงสะบัดเท้า ขาขวาจึงหลุดจากโซ่พันธนาการ
“ขอบใจมาก เธอนี่... คาดไม่ถึงจริงๆ”
ขณะนั้นในโกดังชั้นล่างกำลังปล่อยหมัดมวยต่อสู้กัน มันส์...พะยะค่ะ
“เฮ้ย! อัดพวกมันให้น่วม กูจะให้โบนัสพวกมึง”
รูกิออกคำสั่ง เขายังเพลิดเพลินอยู่กับไท ไม่อยากร่วมรบด้วย รีบเข้าห้องนอนไปหาไท
เจมส์เตะสมุนยากูซ่า ด้วยขาขวาทรงพลังขนาดเคยเตะท่อนไม้หักมาแล้ว พอเป็นคนโดนเตะบ้างจะเหลือรึ? ร่างนั้นทรุดลงไปนอนนับดาวอย่างง่ายดาย สมุนอีกคนเข้ามาเตะเจมส์ เขาสายตาว่องไวช่วยให้หลบพ้นไปได้ชนิดเฉียดฉิว เจมส์กระโดดจระเข้ฟาดหางเข้าให้ น็อกไปตามเพื่อนสมุนอีกราย
ยูริหน้าท้องแข็งมาก ถ้าใครหลงผิดคิดว่าเป็นจุดอ่อนของเขาล่ะก็... เสร็จโจร!
“เข้ามาเด้... แน่จริงเข้ามา”
ยูริเอ่ยท้าทาย มือตบหน้าท้องตนเอง
สมุนยากูซ่าปล่อยหมัดขวาตรง โดนเต็มไม้เต็มมือ แต่ต้องเป็นงง เมื่ออีกฝ่ายไม่กระเทือนสักน้อย
“ทำความเคารพกันหน่อย”
ยูริกล่าว ทำท่าสวยอย่างกับหนังแอ็คชั่น โน้มคอกระแทกเข่าเข้าปลายคาง ฝ่ายสมุนยากูซ่าทรุดลงคุกเข่าก้มหน้า ยูริซ้ำตะบันหมัดลงกลางกระบาน เท่านั้นสมุนยากูซ่าก็ได้นอนคว่ำหลับพักผ่อนยาว
คนล่ำกล้ามใหญ่อย่างเรียวทาโร่ ไม่ต้องสาธยายยี่ห้อนี้หมัดหนักขนาดไหน เดินหน้ากล้าลุย เพียงเหวี่ยงหมัดซ้ายทีขวาที พวกสมุนยากูซ่าก็ล้มระเนระนาด ให้ฟกช้ำไปตามกัน
“เท่านี้ไม่สะใจ...”
ว่าอย่างนั้นพร้อมทั้งกระทืบส้นเท้าลง ถ้าใครคิดว่าสามารถนอนเล่น ยิ้มได้อย่างปลอดภัย ก็ลองดู
“อ้ากกก...”
ร้องได้ครั้งเดียวก็สลบไป
“อั่ก...”
สมุนยากูซ่าคนนี้โดนไปไม่ทันสลบ แต่จุกจนลุกไม่ขึ้น
ฮายาโตะวิ่งลงมา ปลายมีนาวิ่งตามติด
“ย่ากกก...”
สมุนยากูซ่าสามคนตั้งหน้าวิ่งเข้าหา
ฮายาโตะพุ่งเข้าชนด้วยความแรงสูง หมัดเดียวโดนเข้าลิ้นปี่ของสมุนยากูซ่าคนหนึ่ง ...น็อก ณ บัดนาว
สาวผมยาวสวยถึงคราวซวย โดนกระชาก ...ตบ!
ซะเมื่อไหร่? ตาไวขนาด... ปลายมีนามือปัดป้อง สองนิ้วเพียงเท่านั้นเกร็งนิ้วแข็งแกร่งแล้วจิ้มเข้าไปในสองลูกนัยน์ตาสมุนยากูซ่า ไม่ต้องออกแรงถึกเถื่อนให้เหนื่อยเลย
“โอ๊ย!”
เสียงอุทานเจ็บลูกนัยน์ตา เล่นเอาลืมหูลืมตาไม่ได้ ไม่ทันระวังเจ้าโลก (ที่พวกผู้ชายภูมิใจ)
เตะผ่าหมาก ขอรับ... อภินันทนาการจากปลายเท้าปลายมีนา
“สมน้ำหน้า... นึกรึว่าจะยอมให้ตบ”
สมุนยากูซ่าอีกสองนายยังอยู่ รุมต่อยฮายาโตะ
ปลายมีนาเข้าช่วยกระโดดถีบ พวกมันเซถลา หันกลับมาเอาเรื่องปลายมีนา ก็เจอเธอล้มล้อแม็กซ์บริเวณนั้น หล่นเกลื่อนกลิ้งลงมา ฝากระทะล้อแม็กซ์มันทำจากเหล็กชนิดไหนไม่ทันวิเคราะห์ เพราะจวนตัว เธอหยิบมันขึ้นเหวี่ยงด้วยความชำนาญ เหมือนที่เหวี่ยงบูมเมอแรง แต่อันนี้แรงกว่าแน่ ปลิวฟิ้วไปโดนสมุนยากูซ่า ตัดกำลังให้ตามมาไม่ได้
สมุนยากูซ่าที่เหลือสู้กับฮายาโตะ ไม่อาจซ่าอีกต่อไป โดนกระแทกด้วยหมัดหนักชั้นเทพเจ้าดาวเหนือ ไม่เหลือรอด จอดนอนพะงาบ พะงาบ...
“ฮายาโตะ ไทอยู่ในห้องนอนนั่น”
เรียวทาโร่ตะโกนและชี้มือ ขณะกำลังวิ่งขึ้นบันไดมา
เจมส์กับยูริรีบวิ่งขึ้นบันไดตามมาด้วยกัน ฮายาโตะเปิดลูกบิดประตู ทุกคนเข้าไปได้เห็นภาพบาดตา
รูกิลุกขึ้นจากการคร่อมร่างของไท รีบคว้าเสื้อคลุมมาปกปิดร่างกาย เหลือไทเท่านั้นยังนอนเปล่าเปลือย
เจมส์เห็นผิดปกติ สงสัยว่าไทอาจจะโดนยา จึงขึ้นเตียงไปนั่งเคียงข้างสังเกตดู สภาพไทน่าสงสาร น้ำตาไหลพรากอาบแก้ม ยูริจึงเข้าไปนั่งอีกข้างหนึ่ง เรียวทาโร่หยิบเสื้อคลุมบังร่างให้ไท
“ออกไป... อย่ารบกวนเรา เราสองคนกำลังหาความสุขกัน พวกนายมาขัดจังหวะให้เสียอารมณ์”
รูกิสั่งสำเนียงเย็นชา ในมือถือปืนกราดไปทั่ว มีเพียงปลายมีนาและฮายาโตะเท่านั้นที่ยืนในตำแหน่งใกล้กับรูกิที่สุด
จอมฉวยโอกาสทีเผลออย่างปลายมีนาไม่พลาด เมื่อรูกิหมุนตัวหันหลังให้ กระโดดล็อคคอจากด้านหลัง กัดใบหูแบบผิดกติกามารยาทนักมวยทุกค่ายในสากลโลก
“อ้ากกก...”
รูกิร้องลั่น เจ็บมาก ไม่ใช่มดกัดนะจ๊ะ จะได้แค่คันๆ
นี่ก็เป็นจอมฉวยโอกาสบ้างเหมือนกัน ฮายาโตะใช้สันมือสับมือของรูกิอย่างแรง จนปืนตกหลุดจากมือ กระซวกหมัดตรงเข้าลิ้นปี่ พร้อมกับเรียวทาโร่ที่พุ่งตัวเข้ามาหมัดขวาตรงเข้าลิ้นปี่รูกิเช่นกัน เท่ากับรูกิโดนพร้อมกันทั้งสองหมัดหนักๆ วัดปริมาณความจุกไม่ถูกเลย หงายหลังล้มตึงทั้งยืน นอนเหยียดยาวบนพื้นห้อง
“ฉะ... ฉัน... แฮ่ก... แฮ่ก...โดนยา...”
ไทเพิ่งพูดได้ น้ำเสียงเหนื่อยหอบเหลือกำลัง เนื้อตัวสั่นเทิ้ม ทั้งชุ่มชื้นไปด้วยเหงื่อออกท่วมตัว
“ช่วยกันหามพี่ไทส่งโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้เถอะ”
ปลายมีนาบอกอย่างร้อนรน
..........กลางดึก โรงพยาบาลเอกชน แผนกฉุกเฉินต้องรับตัวผู้ป่วยกะทันหัน ฮายาโตะเซ็นรับเป็นเจ้าของไข้ จากนั้นจึงพากันกลับเข้าแชร์เฮ้าส์ ส่วนยูริกับเรียวทาโร่แยกย้ายกลับบ้านของตน และได้นัดกันมาเยี่ยมไทในตอนเช้า
เก้าโมงเช้าทุกคนไปรวมกันในห้องแพทย์
“คุณไทได้รับการรักษาจนไม่เหลือสารตกค้างแล้วนะครับ แต่ไม่แน่ว่าจะหายเป็นปกติ เพราะฤทธิ์ของยาที่ได้รับเข้าไปแรงมาก สันนิษฐานว่าเป็นสารกระตุ้นจำพวกยาอี ซึ่งส่งผลร้ายต่อระบบประสาท ทำลายเซลล์สมองส่วนทำหน้าที่หลั่งสารซีโรโทนิน ทำให้หลั่งสารออกมามากเกินไปในขณะที่ยาออกฤทธิ์ สารตัวนี้ทำให้จิตใจเบิกบานมีความสุข เมื่อหมดฤทธิ์ยาก็กลายเป็นขาด... เขาจะซึมเศร้าเข้าขั้นจิตไม่ปกติ อาจถึงขั้นคิดฆ่าตัวตาย”
แพทย์เจ้าของไข้อธิบายผลเสียของยาที่น่าตกใจ
ขณะนั้นไทเพิ่งทานอาหารอิ่ม พยาบาลนำภาชนะออกจากห้องไปเก็บล้าง เหลือไทอยู่ตามลำพัง ทั้งเศร้าหดหู่ แม่ก็ไม่อยู่ญี่ปุ่นไปทำงานที่ต่างประเทศ พ่อก็ยุ่งกับหน้าที่ตำรวจชั้นผู้กำกับ เหมือนถูกทิ้ง... น้ำตาไหลพราก...
ใจจริงไม่อยากให้พ่อแม่รับรู้ถึงที่เขาโดนมา มันน่าอับอาย โดนผู้ชายหมายจะข่มขืน เหมือนตนเองสูญเสียความเป็นชาย รู้สึกเกลียดตัวเองที่หลงใหลเคลิ้บเคลิ้มเสียวซ่าน เผลอไปกอดจูบกับเขา ปล่อยตัวไปใจไปกับผู้ชายด้วยกัน ร่านร้อนไปด้วยใจปรารถนา ถึงตอนนี้ร่างกายยังจดจำรสสัมผัสนั้น อีกทั้งโหยหาอย่างน่าละอาย
“เกลียดตัวเอง ทำไมถึงเป็นแบบนี้”
ไทรำพึงรำพันน้ำตาร่วงอยู่คนเดียว
รำคาญตัวเองขึ้นมา ไม่รู้จะทำอย่างไร จึงลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูห้อง ออกไปยืนสูดอากาศริมระเบียง มองลงไปเบื้องล่าง จากชั้นที่กำลังยืนอยู่นับว่าสูงมากทีเดียว แต่ใจกลับไม่นึกหวั่นกลัวความสูงสักนิด
วูบหนึ่งในใจผุดความคิดขึ้นมาด้วยความอับอายเหลือเกิน อยากหนีไปจากโลกนี้...
‘ถ้าเราพ้นไปจากสภาพทุกข์ทรมานใจนี้ได้คงดี ไม่อยากให้พ่อแม่รู้ว่าไปโดนผู้ชายทำอะไรมา’
ไตรติมา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 3 มี.ค. 2562, 11:47:15 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 3 มี.ค. 2562, 11:50:24 น.
จำนวนการเข้าชม : 946
| << ตอน 24 ผู้ช่วยชีวิต | ตอน 26 ปืนแห่งตำนาน >> |
ไตรติมา 3 มี.ค. 2562, 11:53:42 น.
โหลดอีบุ๊กกันค่ะ นิยายรักหนุ่มสาวแก๊งวัยรุ่น อุดมไปด้วยผู้ชายหล่อ สวย รวย แรง
https://www.mebmarket.com/ebook-87520-เปลวไฟในกระแสลม-ภาคคุกคาม
โปรดกดไลค์เพจนิยายไตรติมา
https://www.facebook.com/oranamarinlove
หาอ่านเพิ่มเติมได้ในเว็บ
https://www.readawrite.com/a/eZ2lmu-เปลวไฟในกระแสลม
https://www.hongsamut.com/fiction/2897/เปลวไฟในกระแสลม
https://writer.dek-d.com/aunnan/writer/view.php?id=1355208
http://www.tunwalai.com/story/264509/เปลวไฟในกระแสลม
https://www.niyayrak.com/novels/eplwaifainkraaeslm
https://fictionlog.co/b/5a779d56f249546405f75efe
http://home.love-stories.net/lovestories/viewnovel/21579
https://www.bannniyay.com/story/1868/เปลวไฟในกระแสลม
ฝากไว้ให้ดาวน์โหลดอีบุ๊กกัน ผลงานซีรีย์ชุดเปลวไฟในกระแสลม
https://www.mebmarket.com/ebook-61157-อสูรซ่านสวาท
https://www.mebmarket.com/ebook-39000-พิศวาสซ้อนซ่อนชัง
โหลดอีบุ๊กกันค่ะ นิยายรักหนุ่มสาวแก๊งวัยรุ่น อุดมไปด้วยผู้ชายหล่อ สวย รวย แรง
https://www.mebmarket.com/ebook-87520-เปลวไฟในกระแสลม-ภาคคุกคาม
โปรดกดไลค์เพจนิยายไตรติมา
https://www.facebook.com/oranamarinlove
หาอ่านเพิ่มเติมได้ในเว็บ
https://www.readawrite.com/a/eZ2lmu-เปลวไฟในกระแสลม
https://www.hongsamut.com/fiction/2897/เปลวไฟในกระแสลม
https://writer.dek-d.com/aunnan/writer/view.php?id=1355208
http://www.tunwalai.com/story/264509/เปลวไฟในกระแสลม
https://www.niyayrak.com/novels/eplwaifainkraaeslm
https://fictionlog.co/b/5a779d56f249546405f75efe
http://home.love-stories.net/lovestories/viewnovel/21579
https://www.bannniyay.com/story/1868/เปลวไฟในกระแสลม
ฝากไว้ให้ดาวน์โหลดอีบุ๊กกัน ผลงานซีรีย์ชุดเปลวไฟในกระแสลม
https://www.mebmarket.com/ebook-61157-อสูรซ่านสวาท
https://www.mebmarket.com/ebook-39000-พิศวาสซ้อนซ่อนชัง