ฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา: หอมดึก (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
'พฤษภา' สาวสวยผู้อ่อนหวาน ทายาทผู้พี่ของตระกูลมาเฟียคูเปอร์สไตน์เดินทางมาเมืองไทยเพื่อดูแลญาติผู้ใหญ่ของมารดาที่ล้มป่วย หล่อนไม่รู้เลยสักนิดว่าได้เดินเข้าสู่อุ้งมืออันหยาบกร้านของ 'เสือ' หรือ 'พยัคฆ์' วีรกาญจน์ ทายาทนายเหมืองที่เพิ่งฆ่าตัวตายไปเพราะภรรยาแอบเล่นชู้กับสามีของเศรษฐีนีผู้เป็นญาติของหล่อน พยัคฆ์ฉุดกระชากลากถูพฤษภาเข้าไปในป่าลึกด้วยความแค้น เขาคิดจะใช้หล่อนเรียกร้องความยุติธรรมให้ครอบครัว
'เมษา' น้องน้อยผู้ปราดเปรียว มือแม่นปืนที่ทั้งใจร้อนและวู่วาม รีบรุดมาตามพี่สาวที่หายตัวไปอย่างลึกลับ หล่อนจึงได้พบกับ 'ธรรศ' พ่อหม้ายเรือพ่วงสวมแว่นหนาเตอะผู้ตกกระไดพลอยโจนมาเป็นพรานนำทางให้หล่อน เมษาหัวหมุนไปหมดกับบุคลิกของเขา เปลือกนอกเขาทั้งเย็นชาและเชื่องช้า แต่ทว่าบางครั้งกลับจู่โจมฉับไวจนน่าหวาดหวั่น
หรือว่าเขาจะเป็นเสือซ่อนเล็บตัวที่สองแห่งดงสางเสือกันแน่!
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง 'พนาพร่ำรัก') และตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เช่นเคยจ้า ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้หอมดึกจะพาทุกท่านไปบุกป่าล่าเสือและล่าสาวในคราวเดียวกัน! ใครชอบแนวโรแมนติก น่ารักละมุน หวานซึ้ง มิควรพลาดด้วยประการทั้งปวง เพราะนอกจากมีเสือเถื่อนและเสือขรึมให้สาวๆ หวั่นไหวเล่นแล้ว พ่วงด้วยความมันแบบซื่อๆ ฮาๆ ตามประสาชาวบ้านในป่าเขาลำเนาไพร บทเลิฟซีนสวย #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค ร้านภาวิกา และร้านหนอนนิยาย เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 448 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 3 ตอนรวด!)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 345฿ จากราคาปก 382฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 390฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 415฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
'เมษา' น้องน้อยผู้ปราดเปรียว มือแม่นปืนที่ทั้งใจร้อนและวู่วาม รีบรุดมาตามพี่สาวที่หายตัวไปอย่างลึกลับ หล่อนจึงได้พบกับ 'ธรรศ' พ่อหม้ายเรือพ่วงสวมแว่นหนาเตอะผู้ตกกระไดพลอยโจนมาเป็นพรานนำทางให้หล่อน เมษาหัวหมุนไปหมดกับบุคลิกของเขา เปลือกนอกเขาทั้งเย็นชาและเชื่องช้า แต่ทว่าบางครั้งกลับจู่โจมฉับไวจนน่าหวาดหวั่น
หรือว่าเขาจะเป็นเสือซ่อนเล็บตัวที่สองแห่งดงสางเสือกันแน่!
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง 'พนาพร่ำรัก') และตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เช่นเคยจ้า ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้หอมดึกจะพาทุกท่านไปบุกป่าล่าเสือและล่าสาวในคราวเดียวกัน! ใครชอบแนวโรแมนติก น่ารักละมุน หวานซึ้ง มิควรพลาดด้วยประการทั้งปวง เพราะนอกจากมีเสือเถื่อนและเสือขรึมให้สาวๆ หวั่นไหวเล่นแล้ว พ่วงด้วยความมันแบบซื่อๆ ฮาๆ ตามประสาชาวบ้านในป่าเขาลำเนาไพร บทเลิฟซีนสวย #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค ร้านภาวิกา และร้านหนอนนิยาย เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 448 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 3 ตอนรวด!)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 345฿ จากราคาปก 382฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 390฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 415฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: เสือ ป่า พี่น้อง เซ็กซี่ ละมุน เถื่อน เชลย คุณหนู มาเฟีย บู๊ ครอบครัว
ตอน: บทที่3 -60%
“พยัคฆ์หลานชาย มึงจะทำไปทำไม เป็นเสือไม่โดนจับเป็นก็จับตาย มึงกลับไปซะเถอะ” ชายผู้นั้นเกลี้ยกล่อมอย่างที่ไม่เคยทำกับใครมาก่อนในชีวิต เสือใหญ่ คือนามอันกระฉ่อนของเขา
น้อยคนนักที่จะได้เห็นโฉมหน้าเสือใหญ่แล้วยังมีลมหายใจอยู่ วีระชัย...บิดาของพยัคฆ์เป็นศิษย์วัดเดียวกันกับเสือใหญ่ รักกันกว่าพี่น้อง จนเติบใหญ่วีระชัยรุ่งเรืองทางการทำบ่อพลอยค้าอัญมณี ในขณะที่เสือใหญ่ตั้งซ่องโจรมีชื่อ ทั้งสองไม่ได้พบปะกันบ่อยนักจนกระทั่งในงานศพของวีระชัย เสือใหญ่ปรากฏตัวขึ้นเงียบๆ ด้วยความอาลัยในมิตรแท้ที่มาจบชีวิตตนเองอย่างอนาถ
‘ไอ้ชัยมันตายเพราะแม่มึงมีชู้ แถมยังปอกลอกเอาเงินไปให้ชู้จนหมด ไอ้แมงดาสุชาติมันสูบเสียสิ้นเนื้อประดาตัว นี่มันก็กำลังคั่วเศรษฐีนีแม่หม้ายอยู่ด้วย แม่มึงรู้บ้างไหม’
‘ผะ...ผมไม่ทราบ’ พยัคฆ์ซึ่งในขณะนั้นเพิ่งกลับจากต่างประเทศและเดินทางกลับมาร่วมงานศพบิดา เมื่อรู้เรื่องที่เกิดขึ้นจากปากเสือใหญ่ เขารู้สึกราวกับโลกถล่มลงตรงหน้า
มารดาผู้แสนดีของเขาน่ะหรือมีชู้!?
‘งานศพพ่อมึง แม่มึงหายหัวไปไหน กูอยากกรีดอกเอาหัวใจมันออกมาดูนักว่ามันจะดำสกปรกแค่ไหน ถึงทำกับผัวกับลูกได้อย่างนี้!’ เสือใหญ่คำรามกึกก้อง พยัคฆ์จำวันนั้นได้ดี
และในท้ายที่สุดมารดาก็มาไหว้ศพบิดาในสภาพบอบช้ำทั้งกายใจ แต่ที่มาเพราะมารดาของเขาถูกไอ้ระยำสุชาตินั่นมันตบตีแล้วไล่มายังกับหมูกับหมา เวลานั้นพยัคฆ์ไม่ยอมแม้แต่จะมองหน้ามารดา เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามารดาออกจากงานไปตอนไหน จนบัดนี้เขาก็ยังไม่รู้ว่ามารดาเป็นหรือตาย
“ถ้าลุงไม่ให้ผมเข้าซ่องโจร ผมจะฉายเดี่ยว”
“ไอ้ห่า! มึงหาที่ตายใช่ไหมนี่”
เสือใหญ่ด่าอย่างเหลืออด ขณะที่พยัคฆ์แค่ยักไหล่
จริงอยู่ที่พยัคฆ์คุ้นเคยกับงานบริหารเหมืองพลอย และคงมีอนาคตการงานที่สดใส หากจะหันไปเริ่มต้นชีวิตใหม่แม้ไม่มีทรัพย์สมบัติของบิดามารดาเหลืออยู่เลยก็ตาม
แต่เขาทำไม่ได้!
จะให้เขาทำใจกับเรื่องราวเลวร้ายทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับบิดามารดา ปล่อยให้มันเลยผ่านไปเหมือนมันไม่เคยเกิดขึ้น และกลับไปใช้ชีวิตตามปกติได้อย่างไรกัน ในเมื่อไอ้แมงดาสุชาติมันยังลอยนวลอยู่อย่างสุขสบาย!
“เออ กูห้ามมึงไม่ฟังก็ไม่รู้จะพูดยังไง แล้วนี่ไปลากลูกสาวใครเข้าป่า”
“ลุงรู้รึ จมูกไว”
“เออ ผู้หญิงเขามาเกี่ยวอะไรด้วย”
“ถึงแม่คนนั้นจะไม่ได้เป็นหลานแท้ๆ แต่ก็เป็นทายาทแม่หม้ายหน้าโง่นั่น ไอ้ชาติมันจ้องจะเทครัว รวบหัวรวบหาง”
“มึงเลยไปชิงรวบมากกเสียก่อนงั้นสิ” เสือใหญ่เหน็บอย่างรู้ทันพลางระเบิดเสียงหัวเราะก้อง ร้องเรียกหาลูกน้องให้หุงหาอาหาร พร้อมเหล้ายาปลาปิ้งมาเลี้ยงหลานชาย
“สวยไหมวะไอ้เสือ เมียมึง”
พี่โด่งมือขวาของเสือใหญ่ถามหยอดเมื่อดื่มจนเริ่มได้ที่
“ได้ข่าวว่าทั้งขาว ทั้งสูงยาวเข่าดี อกเป็นอก เอวเป็นเอว จริงไหมวะ”
ห่า ไอ้เสือซ่องพวกนี้มันไปซุ่มดูเชลยของเขามากี่รอบแล้ววะนี่ อ่อนฉิบหายไอ้พยัคฆ์ จะเป็นเสือยังโดนเสือย้อนรอยซุ่ม!
“ไปดูมาแล้วยังเสือกถาม” พยัคฆ์กัดฟันกรอดด้วยความเจ็บใจ ชักไม่มั่นใจในความปลอดภัยของคนที่เขาทิ้งให้อยู่คนเดียวบนผาตาดโน่นเสียแล้ว
“ข่าวว่าลูกครึ่งอเมริกัน หน้าหวานจับใจ ตาโต ทั้งสวยทั้งอึด” ไอ้ขาวเสือรุ่นรองลงมาพลอยครึ้มอกครึ้มใจไปด้วย
“อึดด้วยเหรอวะไอ้ขาว บ๊ะ แบบนี้พี่โด่งชอบ”
“เห่าเบาๆ หน่อยโว้ยพวกมึง” เสือใหญ่ห้ามเมื่อเห็นพยัคฆ์ตาวาว ไอ้นี่มันไม่เบา เห็นเงียบๆ เวลาโกรธมันฟาดเรียบเป็นหน้ากลองเหมือนกัน “มึงนี่มันสมเป็นเสือ จะมีเมียทั้งทีมันต้องฉุด ไม่ต้องรอขอความรักกันให้เสียเวล่ำเวลา” เสือขาวเพลาลง
“พวกมึงปากดีไป ลูกเขามีพ่อมีแม่ ห้ามทำร้ายคนดี พวกมึงอย่าเสือกลืม” เสือใหญ่ปรามแล้วหันมาทางพยัคฆ์ “เพื่อนเก่ามึงส่งมือปืนกระจอกออกล่า กูให้พวกไอ้โด่งไปสอยให้แล้ว เน่าแล้วมั้งป่านนี้”
“ขอบคุณครับลุง”
“เออ ถ้าไม่จำเป็นมึงไม่ต้องออกจากป่า ถ้าจะเจรจากับไอ้ชาติ กูจะให้คนไปลากมาให้”
“ไม่เป็นไร ผมมีวิธีของผมเองที่จะทำให้ครอบครัวมันขย้ำกันเองจนแหลกลาญอย่างที่มันทำลายครอบครัวผม”
“งั้นก็ตามใจมึง”
“พ่อของแม่หนูนั่นใหญ่ไม่เบา จะทำอะไรมึงก็เกรงใจว่าที่พ่อตาด้วยละกันไอ้เสือ เดี๋ยวจะหาว่าพี่โด่งไม่เตือน” สิ้นเสียงเสือโด่งก็มีเสียงฮาลั่นป่าดังขึ้น พยัคฆ์ได้เหล้าดับอารมณ์หลายไหท้ายที่สุดก็หลับพับไปกับขุนเสือนายอื่นๆ ของซ่องเสือใหญ่แห่งเมืองกาญจน์
**************
รุ่งเช้าหมอกร่อนลงต่ำปกคลุมยอดเขาไว้ครึ่งหนึ่ง ขุนเขาหลังฝนตกมักมีหมอกหนาและอากาศเย็นเฉียบลงแบบนี้เสมอ พยัคฆ์เร่งฝีเท้ามุ่งกลับไปยังผาตาดด้วยอารมณ์ขุ่นมัว เขาไม่คิดว่าจะเผลอหลับไปที่รังเสือใหญ่ เหล้าป่าห้าหกไห คว่ำเขากับเสือโด่งเสือขาวลงได้สนิท ป่านนี้เชลยของเขาโดนเสือสี่ตีนคาบไปกินแล้วกระมัง
ชายหนุ่มรู้สึกอุ่นใจเมื่อเห็นเปลวไฟเล็กๆ สว่างไสวหน้ากระโจมที่พัก เขามองสภาพกระโจมที่เจ้าหล่อนลงมือล้อมไว้ด้วยขวากหนามและท่อนฟืนระเกะระกะแล้วอดกระตุกยิ้มมุมปากไม่ได้ เขาเดินไปกระชากกิ่งไม้ที่คลุมทางเข้ากระโจมออกโดยแรง จงใจจะปลุกให้หล่อนตื่นขึ้นจากฝันหวานแต่ก็พบเพียงความว่างเปล่า
ยายคุณหนูขายาวหายไป!
พยัคฆ์มองไปรอบๆ ไม่มีรอยเลือดหรือร่องรอยของการต่อสู้ หล่อนหายไปไหน...
คิดหนีรึ ยายเด็กบ้าเอ๊ย! อยากตายหรือไงวะ!
เขาหันรีหันขวางอยู่ไม่นานก็ได้ยินเสียงสวบสาบหลังพุ่มไม้ มุ่งตรงมาทางกระโจม เขากระชากปืนขึ้นประทับมั่น เล็งไปทางต้นเสียง
“อ๊ะ!” พฤษภาร้อง อ้าปากค้าง ใบหน้าขาวซีด รีบยกมือโบกห้าม
“ไปไหนมา! ฉันบอกให้รออยู่ที่นี่ สมองเสื่อมหรือไง” เขาเก็บปืนได้ก็ถลันเข้ามาหา มือใหญ่รวบกำข้อมือเล็กกระชากเข้าหาตัวสุดแรง ดวงตาถมึงทึง
พฤษภานิ่งงัน หายไปทั้งคืนอยู่ดีๆ เขาก็โผล่มา หล่อนอดใจชื้นขึ้น มาไม่ได้ อย่างน้อยก็ไม่ได้อยู่คนเดียวกลางป่าลึกนี่ แต่กิริยาป่าเถื่อนแบบนี้ สู้อยู่คนเดียวดีกว่า
“หูหนวกหรือไง”
เขาตะคอกใส่จนหล่อนหูอื้อ ริมฝีปากรกๆ จ่ออยู่ข้างใบหูเล็กบางใสกับพวงแก้มเนียนละเอียด ใกล้จนได้กลิ่นหอมกรุ่น หล่อนเองก็ได้กลิ่นอันตรายจากกายเขาเหมือนกัน ถึงได้ผงะ พยายามถอยห่างจากเขาตามสัญชาตญาณ แต่แทนที่เขาจะปล่อย มือใหญ่กลับรวบเอวบางของหล่อนไว้แน่น เค้นถามเสียงลอดไรฟัน
“ฉันถามว่าไปไหนมา”
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
น้อยคนนักที่จะได้เห็นโฉมหน้าเสือใหญ่แล้วยังมีลมหายใจอยู่ วีระชัย...บิดาของพยัคฆ์เป็นศิษย์วัดเดียวกันกับเสือใหญ่ รักกันกว่าพี่น้อง จนเติบใหญ่วีระชัยรุ่งเรืองทางการทำบ่อพลอยค้าอัญมณี ในขณะที่เสือใหญ่ตั้งซ่องโจรมีชื่อ ทั้งสองไม่ได้พบปะกันบ่อยนักจนกระทั่งในงานศพของวีระชัย เสือใหญ่ปรากฏตัวขึ้นเงียบๆ ด้วยความอาลัยในมิตรแท้ที่มาจบชีวิตตนเองอย่างอนาถ
‘ไอ้ชัยมันตายเพราะแม่มึงมีชู้ แถมยังปอกลอกเอาเงินไปให้ชู้จนหมด ไอ้แมงดาสุชาติมันสูบเสียสิ้นเนื้อประดาตัว นี่มันก็กำลังคั่วเศรษฐีนีแม่หม้ายอยู่ด้วย แม่มึงรู้บ้างไหม’
‘ผะ...ผมไม่ทราบ’ พยัคฆ์ซึ่งในขณะนั้นเพิ่งกลับจากต่างประเทศและเดินทางกลับมาร่วมงานศพบิดา เมื่อรู้เรื่องที่เกิดขึ้นจากปากเสือใหญ่ เขารู้สึกราวกับโลกถล่มลงตรงหน้า
มารดาผู้แสนดีของเขาน่ะหรือมีชู้!?
‘งานศพพ่อมึง แม่มึงหายหัวไปไหน กูอยากกรีดอกเอาหัวใจมันออกมาดูนักว่ามันจะดำสกปรกแค่ไหน ถึงทำกับผัวกับลูกได้อย่างนี้!’ เสือใหญ่คำรามกึกก้อง พยัคฆ์จำวันนั้นได้ดี
และในท้ายที่สุดมารดาก็มาไหว้ศพบิดาในสภาพบอบช้ำทั้งกายใจ แต่ที่มาเพราะมารดาของเขาถูกไอ้ระยำสุชาตินั่นมันตบตีแล้วไล่มายังกับหมูกับหมา เวลานั้นพยัคฆ์ไม่ยอมแม้แต่จะมองหน้ามารดา เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามารดาออกจากงานไปตอนไหน จนบัดนี้เขาก็ยังไม่รู้ว่ามารดาเป็นหรือตาย
“ถ้าลุงไม่ให้ผมเข้าซ่องโจร ผมจะฉายเดี่ยว”
“ไอ้ห่า! มึงหาที่ตายใช่ไหมนี่”
เสือใหญ่ด่าอย่างเหลืออด ขณะที่พยัคฆ์แค่ยักไหล่
จริงอยู่ที่พยัคฆ์คุ้นเคยกับงานบริหารเหมืองพลอย และคงมีอนาคตการงานที่สดใส หากจะหันไปเริ่มต้นชีวิตใหม่แม้ไม่มีทรัพย์สมบัติของบิดามารดาเหลืออยู่เลยก็ตาม
แต่เขาทำไม่ได้!
จะให้เขาทำใจกับเรื่องราวเลวร้ายทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับบิดามารดา ปล่อยให้มันเลยผ่านไปเหมือนมันไม่เคยเกิดขึ้น และกลับไปใช้ชีวิตตามปกติได้อย่างไรกัน ในเมื่อไอ้แมงดาสุชาติมันยังลอยนวลอยู่อย่างสุขสบาย!
“เออ กูห้ามมึงไม่ฟังก็ไม่รู้จะพูดยังไง แล้วนี่ไปลากลูกสาวใครเข้าป่า”
“ลุงรู้รึ จมูกไว”
“เออ ผู้หญิงเขามาเกี่ยวอะไรด้วย”
“ถึงแม่คนนั้นจะไม่ได้เป็นหลานแท้ๆ แต่ก็เป็นทายาทแม่หม้ายหน้าโง่นั่น ไอ้ชาติมันจ้องจะเทครัว รวบหัวรวบหาง”
“มึงเลยไปชิงรวบมากกเสียก่อนงั้นสิ” เสือใหญ่เหน็บอย่างรู้ทันพลางระเบิดเสียงหัวเราะก้อง ร้องเรียกหาลูกน้องให้หุงหาอาหาร พร้อมเหล้ายาปลาปิ้งมาเลี้ยงหลานชาย
“สวยไหมวะไอ้เสือ เมียมึง”
พี่โด่งมือขวาของเสือใหญ่ถามหยอดเมื่อดื่มจนเริ่มได้ที่
“ได้ข่าวว่าทั้งขาว ทั้งสูงยาวเข่าดี อกเป็นอก เอวเป็นเอว จริงไหมวะ”
ห่า ไอ้เสือซ่องพวกนี้มันไปซุ่มดูเชลยของเขามากี่รอบแล้ววะนี่ อ่อนฉิบหายไอ้พยัคฆ์ จะเป็นเสือยังโดนเสือย้อนรอยซุ่ม!
“ไปดูมาแล้วยังเสือกถาม” พยัคฆ์กัดฟันกรอดด้วยความเจ็บใจ ชักไม่มั่นใจในความปลอดภัยของคนที่เขาทิ้งให้อยู่คนเดียวบนผาตาดโน่นเสียแล้ว
“ข่าวว่าลูกครึ่งอเมริกัน หน้าหวานจับใจ ตาโต ทั้งสวยทั้งอึด” ไอ้ขาวเสือรุ่นรองลงมาพลอยครึ้มอกครึ้มใจไปด้วย
“อึดด้วยเหรอวะไอ้ขาว บ๊ะ แบบนี้พี่โด่งชอบ”
“เห่าเบาๆ หน่อยโว้ยพวกมึง” เสือใหญ่ห้ามเมื่อเห็นพยัคฆ์ตาวาว ไอ้นี่มันไม่เบา เห็นเงียบๆ เวลาโกรธมันฟาดเรียบเป็นหน้ากลองเหมือนกัน “มึงนี่มันสมเป็นเสือ จะมีเมียทั้งทีมันต้องฉุด ไม่ต้องรอขอความรักกันให้เสียเวล่ำเวลา” เสือขาวเพลาลง
“พวกมึงปากดีไป ลูกเขามีพ่อมีแม่ ห้ามทำร้ายคนดี พวกมึงอย่าเสือกลืม” เสือใหญ่ปรามแล้วหันมาทางพยัคฆ์ “เพื่อนเก่ามึงส่งมือปืนกระจอกออกล่า กูให้พวกไอ้โด่งไปสอยให้แล้ว เน่าแล้วมั้งป่านนี้”
“ขอบคุณครับลุง”
“เออ ถ้าไม่จำเป็นมึงไม่ต้องออกจากป่า ถ้าจะเจรจากับไอ้ชาติ กูจะให้คนไปลากมาให้”
“ไม่เป็นไร ผมมีวิธีของผมเองที่จะทำให้ครอบครัวมันขย้ำกันเองจนแหลกลาญอย่างที่มันทำลายครอบครัวผม”
“งั้นก็ตามใจมึง”
“พ่อของแม่หนูนั่นใหญ่ไม่เบา จะทำอะไรมึงก็เกรงใจว่าที่พ่อตาด้วยละกันไอ้เสือ เดี๋ยวจะหาว่าพี่โด่งไม่เตือน” สิ้นเสียงเสือโด่งก็มีเสียงฮาลั่นป่าดังขึ้น พยัคฆ์ได้เหล้าดับอารมณ์หลายไหท้ายที่สุดก็หลับพับไปกับขุนเสือนายอื่นๆ ของซ่องเสือใหญ่แห่งเมืองกาญจน์
**************
รุ่งเช้าหมอกร่อนลงต่ำปกคลุมยอดเขาไว้ครึ่งหนึ่ง ขุนเขาหลังฝนตกมักมีหมอกหนาและอากาศเย็นเฉียบลงแบบนี้เสมอ พยัคฆ์เร่งฝีเท้ามุ่งกลับไปยังผาตาดด้วยอารมณ์ขุ่นมัว เขาไม่คิดว่าจะเผลอหลับไปที่รังเสือใหญ่ เหล้าป่าห้าหกไห คว่ำเขากับเสือโด่งเสือขาวลงได้สนิท ป่านนี้เชลยของเขาโดนเสือสี่ตีนคาบไปกินแล้วกระมัง
ชายหนุ่มรู้สึกอุ่นใจเมื่อเห็นเปลวไฟเล็กๆ สว่างไสวหน้ากระโจมที่พัก เขามองสภาพกระโจมที่เจ้าหล่อนลงมือล้อมไว้ด้วยขวากหนามและท่อนฟืนระเกะระกะแล้วอดกระตุกยิ้มมุมปากไม่ได้ เขาเดินไปกระชากกิ่งไม้ที่คลุมทางเข้ากระโจมออกโดยแรง จงใจจะปลุกให้หล่อนตื่นขึ้นจากฝันหวานแต่ก็พบเพียงความว่างเปล่า
ยายคุณหนูขายาวหายไป!
พยัคฆ์มองไปรอบๆ ไม่มีรอยเลือดหรือร่องรอยของการต่อสู้ หล่อนหายไปไหน...
คิดหนีรึ ยายเด็กบ้าเอ๊ย! อยากตายหรือไงวะ!
เขาหันรีหันขวางอยู่ไม่นานก็ได้ยินเสียงสวบสาบหลังพุ่มไม้ มุ่งตรงมาทางกระโจม เขากระชากปืนขึ้นประทับมั่น เล็งไปทางต้นเสียง
“อ๊ะ!” พฤษภาร้อง อ้าปากค้าง ใบหน้าขาวซีด รีบยกมือโบกห้าม
“ไปไหนมา! ฉันบอกให้รออยู่ที่นี่ สมองเสื่อมหรือไง” เขาเก็บปืนได้ก็ถลันเข้ามาหา มือใหญ่รวบกำข้อมือเล็กกระชากเข้าหาตัวสุดแรง ดวงตาถมึงทึง
พฤษภานิ่งงัน หายไปทั้งคืนอยู่ดีๆ เขาก็โผล่มา หล่อนอดใจชื้นขึ้น มาไม่ได้ อย่างน้อยก็ไม่ได้อยู่คนเดียวกลางป่าลึกนี่ แต่กิริยาป่าเถื่อนแบบนี้ สู้อยู่คนเดียวดีกว่า
“หูหนวกหรือไง”
เขาตะคอกใส่จนหล่อนหูอื้อ ริมฝีปากรกๆ จ่ออยู่ข้างใบหูเล็กบางใสกับพวงแก้มเนียนละเอียด ใกล้จนได้กลิ่นหอมกรุ่น หล่อนเองก็ได้กลิ่นอันตรายจากกายเขาเหมือนกัน ถึงได้ผงะ พยายามถอยห่างจากเขาตามสัญชาตญาณ แต่แทนที่เขาจะปล่อย มือใหญ่กลับรวบเอวบางของหล่อนไว้แน่น เค้นถามเสียงลอดไรฟัน
“ฉันถามว่าไปไหนมา”
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 19 มี.ค. 2562, 12:14:47 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 มี.ค. 2562, 12:14:47 น.
จำนวนการเข้าชม : 542
| << บทที่3 -30% + สั่งจองได้แล้ววันนี้! | บทที่3 -100% >> |