ฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา: หอมดึก (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
'พฤษภา' สาวสวยผู้อ่อนหวาน ทายาทผู้พี่ของตระกูลมาเฟียคูเปอร์สไตน์เดินทางมาเมืองไทยเพื่อดูแลญาติผู้ใหญ่ของมารดาที่ล้มป่วย หล่อนไม่รู้เลยสักนิดว่าได้เดินเข้าสู่อุ้งมืออันหยาบกร้านของ 'เสือ' หรือ 'พยัคฆ์' วีรกาญจน์ ทายาทนายเหมืองที่เพิ่งฆ่าตัวตายไปเพราะภรรยาแอบเล่นชู้กับสามีของเศรษฐีนีผู้เป็นญาติของหล่อน พยัคฆ์ฉุดกระชากลากถูพฤษภาเข้าไปในป่าลึกด้วยความแค้น เขาคิดจะใช้หล่อนเรียกร้องความยุติธรรมให้ครอบครัว
'เมษา' น้องน้อยผู้ปราดเปรียว มือแม่นปืนที่ทั้งใจร้อนและวู่วาม รีบรุดมาตามพี่สาวที่หายตัวไปอย่างลึกลับ หล่อนจึงได้พบกับ 'ธรรศ' พ่อหม้ายเรือพ่วงสวมแว่นหนาเตอะผู้ตกกระไดพลอยโจนมาเป็นพรานนำทางให้หล่อน เมษาหัวหมุนไปหมดกับบุคลิกของเขา เปลือกนอกเขาทั้งเย็นชาและเชื่องช้า แต่ทว่าบางครั้งกลับจู่โจมฉับไวจนน่าหวาดหวั่น
หรือว่าเขาจะเป็นเสือซ่อนเล็บตัวที่สองแห่งดงสางเสือกันแน่!
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง 'พนาพร่ำรัก') และตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เช่นเคยจ้า ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้หอมดึกจะพาทุกท่านไปบุกป่าล่าเสือและล่าสาวในคราวเดียวกัน! ใครชอบแนวโรแมนติก น่ารักละมุน หวานซึ้ง มิควรพลาดด้วยประการทั้งปวง เพราะนอกจากมีเสือเถื่อนและเสือขรึมให้สาวๆ หวั่นไหวเล่นแล้ว พ่วงด้วยความมันแบบซื่อๆ ฮาๆ ตามประสาชาวบ้านในป่าเขาลำเนาไพร บทเลิฟซีนสวย #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค ร้านภาวิกา และร้านหนอนนิยาย เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 448 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 3 ตอนรวด!)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 345฿ จากราคาปก 382฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 390฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 415฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
'เมษา' น้องน้อยผู้ปราดเปรียว มือแม่นปืนที่ทั้งใจร้อนและวู่วาม รีบรุดมาตามพี่สาวที่หายตัวไปอย่างลึกลับ หล่อนจึงได้พบกับ 'ธรรศ' พ่อหม้ายเรือพ่วงสวมแว่นหนาเตอะผู้ตกกระไดพลอยโจนมาเป็นพรานนำทางให้หล่อน เมษาหัวหมุนไปหมดกับบุคลิกของเขา เปลือกนอกเขาทั้งเย็นชาและเชื่องช้า แต่ทว่าบางครั้งกลับจู่โจมฉับไวจนน่าหวาดหวั่น
หรือว่าเขาจะเป็นเสือซ่อนเล็บตัวที่สองแห่งดงสางเสือกันแน่!
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง 'พนาพร่ำรัก') และตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เช่นเคยจ้า ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้หอมดึกจะพาทุกท่านไปบุกป่าล่าเสือและล่าสาวในคราวเดียวกัน! ใครชอบแนวโรแมนติก น่ารักละมุน หวานซึ้ง มิควรพลาดด้วยประการทั้งปวง เพราะนอกจากมีเสือเถื่อนและเสือขรึมให้สาวๆ หวั่นไหวเล่นแล้ว พ่วงด้วยความมันแบบซื่อๆ ฮาๆ ตามประสาชาวบ้านในป่าเขาลำเนาไพร บทเลิฟซีนสวย #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค ร้านภาวิกา และร้านหนอนนิยาย เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 448 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 3 ตอนรวด!)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 345฿ จากราคาปก 382฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 390฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 415฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: เสือ ป่า พี่น้อง เซ็กซี่ ละมุน เถื่อน เชลย คุณหนู มาเฟีย บู๊ ครอบครัว
ตอน: บทที่5 -40%
พยัคฆ์พาตัวประกันของเขาเดินลึกเข้าไปในขุนเขาเมืองกาญจน์อีกร่วมวัน จึงได้หยุดสร้างที่พักแรมที่ห้างล่าสัตว์เก่าของพวกเสือใหญ่ ที่พักเป็นกระโจมสร้างระหว่างต้นไม้ใหญ่สองต้นที่ยืนเคียงข้างกัน เขาให้หล่อนสร้างกระโจมเองโทษฐานที่กระโจนหนีทุกครั้งที่เขาเข้าใกล้ ส่วนตัวเขาแขวนเปลเข้ากับต้นไม้สองต้น เพื่อที่จะได้นอนมองเห็นสิ่งต่างๆ ได้โดย รอบ และยังสามารถสอดส่องตัวประกันอย่างหล่อนซึ่งอยู่เบื้องล่างได้ตลอดเวลาอีกด้วย
เวลาบ่ายแก่ๆ แล้ว พยัคฆ์เอนหลังอยู่บนเปลสนามที่แกว่งไกวไปมา เขาเปิดอาหารกระป๋องขึ้นอย่างหนึ่งแล้วก็หันมาร้องเรียกคนที่กำลังก่อกองไฟอยู่ด้านล่างด้วยน้ำเสียงยวนยั่ว
“หิวหรือยังคุณหนู”
พฤษภาแหงนหน้ามองเขา ความหิวและความเหนื่อยทำให้หล่อนไม่อยู่ในอารมณ์จะต่อปากต่อคำด้วย หล่อนรู้หรอกว่าเขาอยากให้หล่อนร้องขออาหารจากเขา เพื่อความสาแก่ใจ
โรคจิตชัดๆ! หล่อนนึก แต่ปากตอบออกไปว่า
“ยังค่ะ”
ไฟลุกโชติช่วง พฤษภามั่นใจว่าคืนนี้หล่อนจะไม่หนาวเหน็บหรือโดนยุง สัตว์ร้ายหรือแมลงต่างๆ ไต่ตอมจนนอนไม่หลับ หล่อนค่อนข้างพอใจ หลังจากก่อกองไฟได้แล้ว ลำดับต่อไปก็น้ำและอาหาร หล่อนคว้าหม้อหุงต้มสนามและมีดแล้วแหงนหน้าขึ้นมองคนที่นอนขาไขว่ห้างแสนสบาย
“ฉันจะไปตักน้ำนะคะ”
“จะไปหาของกินก็บอกมาเถอะน่า นี่เอานี่ไปกินต่อสิ ฉันอิ่มแล้ว”
เขายื่นอาหารกระป๋องนั่นมาให้ กลิ่นของมันหอมยั่วยวน พฤษภาหักห้ามใจที่จะรับเศษเดนจากเขา
“ไม่ละค่ะ ฉันยังไม่หิว” ว่าแล้วเจ้าหล่อนก็เดินคอตั้ง มุ่งหน้าลงไปยังลำธารที่ส่งเสียงไหลซ่าๆ อยู่ไม่ห่าง ปล่อยให้อีกคนกลายเป็นเสืองุ่นง่านอยู่ลำพัง
ตั้งแต่ที่พยัคฆ์แตะต้องตัวประกันของเขามากกว่าแค่การกระชากลากถูตามอำเภอใจ เจ้าหล่อนก็ทำตัวเฉยชา ถอยห่างยังกับกลัวว่าจะถูกเขาตะครุบเข้ามากอดจูบเอาอีก
เขาต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายรังเกียจหล่อน! ใช่ เขารังเกียจต้นตระกูลคนโกงของหล่อน ไม่เพียงแต่สุชาติหรอกที่ร้ายกาจ เศรษฐีนีหน้าเลือดอย่างมาลินีป้าแท้ๆ ของแม่หล่อนก็ขูดเลือดขูดเนื้อผู้คนมามาก ความเค็มของนางเป็นที่เลื่องลือ ลูกหนี้รายไหนรายนั้น ลองได้เอาอะไรมาจำนำจำนองกับนางแล้วไม่มีทางที่จะได้คืนง่ายๆ
ผีเน่าโลงผุแท้ๆ แล้ว มีญาติผู้ใหญ่ชั่วขนาดนี้หล่อนยังจะจองหองกับเขาได้อีกหรือ
แคร้ง!
พยัคฆ์ขว้างอาหารกระป๋องที่เหลืออยู่กว่าครึ่งลงไปข้างกองไฟที่หล่อนก่อขึ้น แล้วเอนหลังลงบนเปลนอน สองมือวางทาบอก ปิดเปลือกตาลงหวังให้ความขุ่นมัวในใจคลายลงไป
ไม่ทันที่ใจจะได้สงบลง ตัวกวนอารมณ์รายวันของเขาก็เดินกลับมาที่ที่พัก หล่อนตั้งหม้อต้มน้ำ เขาเหลือบลงไปมองดูว่าหล่อนได้อะไรติดมือกลับมากินบ้างนอกจากใบอะไรเขียวๆ ที่หล่อนต้มอยู่ในหม้อ
เขาเห็นอาการชะงักงันของหล่อนเมื่อหันไปเห็นอาหารกระป๋องหกเรี่ยราดอยู่ข้างกองไฟ เห็นริมฝีปากอิ่มฉ่ำระเรื่อสั่นระริก เขาค่อนข้างมั่นใจว่าเห็นหล่อนปาดน้ำตาแรงๆ ครั้งหนึ่ง ก่อนจะเขี่ยขี้เถ้ากลบอาหารที่หกเรี่ยราดนั้นเสีย พยัคฆ์กัดฟันกรอด โมโหคนอวดดีไม่เข้าเรื่อง
โกรธหรือไงที่ถูกทารุณ ดี โกรธได้ก็อดได้ อดต่อไปก็แล้วกัน!
พฤษภาเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับมาสวมใส่ชุดเดิมในวันที่เขาจับตัวหล่อนมา ชุดออกกำลังกายรัดรูปทะมัดทะแมงที่อวดทรวดทรงองค์เอวอวบอิ่มติดตา น้ำหนักของหล่อนคงลดลงไปมากเพราะชุดที่เคยใส่พอดีตัวกลับหลวมลงไปอย่างเห็นได้ชัด
เหอะ หิวจะตายแล้วยังหยิ่งอีก อดเสียให้พอ! พยัคฆ์นึก แล้วก็เอนหลังหลับตา พยายามไม่สนใจตัวประกันของเขาอีก
ตุ้บ!
“กรี๊ด!”
“เธอ!” พยัคฆ์กระโดดผลุงลงมาจากเปลทันทีที่ได้ยินเสียงร้อง เขาถลันเข้ามาหาหล่อนอย่างรวดเร็ว ข้อมือบางๆ ถูกรัดไว้ด้วยเจ้างูเขียวหางไหม้ขนาดเท้าด้ามพร้า มือหล่อนรวบคอที่ไหววูบตั้งท่าจะฉกของมันไว้ ปากร้องกรี๊ดๆ แต่กลับไม่ยอมปล่อย
“หยุดดิ้น!” เขาร้องบอก งูเขียวหางไหม้มันมีพิษ! หากกัดคนที่ร่างกายอ่อนแอก็อาจทำให้ถึงตายได้
“ไม่ อย่าเอางูของฉันไปนะ ฉันจับมันมาได้นะ อย่ายุ่ง” หล่อนไม่ยอมปล่อย มือบีบคอเจ้างูแน่น ยิ่งทำให้มันรัดข้อมือบางแน่นเข้า ปลายหางสีน้ำตาลไหม้กวัดแกว่ง
“หมายความว่าไงงูของเธอ นี่มันงูพิษ เดี๋ยวก็โดนกัดตาย”
“ไม่ นี่อาหารของฉันนะ ฉันล่ามันได้ ถอยไป!” หล่อนร้องลั่น เงื้อมีดในมือสั่นระริกขึ้นก่อนจะฟันลงมาเต็มแรง
ฉับ!
“โอ๊ย!”
“ฉิบหายแล้ว โดนกัดเข้าจนได้ ปล่อยสิวะ เห็นไหมมันร้ายแค่ไหนคอขาดร่องแร่งมันยังฉกได้” พยัคฆ์กระชากงูหัวขาด เหวี่ยงมันเข้ากองไฟที่กำลังลุกโชน รวบข้อมือที่มีรอยเขี้ยวงูฝังอยู่เป็นรอยเลือดขึ้นมาได้ก็กดปากลงไปประกบ ดูดเลือดปนพิษงูออกมาบ้วนทิ้ง
“ยะ...อย่า มันอันตราย” หล่อนบิดข้อมือออกจากการเกาะกุม หากเรี่ยวแรงอ่อนล้าลงจนแทบทนยื่นต่อไปไม่ไหว
“ฉันไม่ตายหรอกน่า” เขากดปากลงไปดูดพิษอีกสองสามครั้งก็รวบร่างบางขึ้นอุ้มพาเข้าไปในกระโจมที่พัก
“งูของฉันนะ นายอย่ามายุ่ง ฉันหิว” หล่อนร้องคราง น้ำตาไหลพราก พยัคฆ์กัดฟันกรอด รัดต้นแขนหล่อนด้วยเชือกเพื่อตัดทางเดินของพิษ ประคองให้หล่อนนั่งพิงอกเขาไม่ให้พิษที่หลงเหลืออยู่ไหลเวียนไปไวนัก เขาพลิกดูแผลแล้วคว้าผงขับพิษงูที่ได้มาจากพวกเสือใหญ่โรยลงไปที่ปากแผล
“ตื่น อย่าหลับนะ นี่เธอ! เธอตื่น” เขาตบแก้มเนียนนุ่มเบาๆ ริมฝีปากบางเริ่มซีดเซียวเผยอเอื้อนเอ่ย
“ได้ยินฉันไหมยายคุณหนู ตื่นเดี๋ยวนี้” เสียงตะคอกระคายหูจนหล่อนต้องปรือตาขึ้นมาดุ
“ฉันชื่อพฤษภา”
“รู้แล้ว ลืมตา อย่าหลับ” เขาออกคำสั่ง ใจชื้นขึ้นมาบ้าง
“อืม เรียกเมย์ก็ได้นะ นายชื่ออะไร” คนถามตาปรือปิดไปกว่าครึ่ง
“ฉันพยัคฆ์ หรือเสือ”
“เสือเหรอ” หล่อนทำตาปรือ ง่วงงุนแต่ยังสนใจในชื่อของเขา จึงยังฝืนเอาไว้
“ดุสมชื่อ” หล่อนพูดเสียงแผ่ว คอที่เคยตั้งตรงอ่อนพับลงพร้อมเปลือกตาทั้งคู่
************************
‘ฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา’ เปิดจองถึง 5 พฤษภาคม 2562 นะคะ^^
ราคา 345 บาท (จาก 382 บาท)
ส่งฟรีแบบลงทะเบียน
ช่องทางสั่งจอง
1.inbox เพจ ปลายปากกาสำนักพิมพ์
2.เมล์ plaipakkabooks@gmail.com
3.ร้านออนไลน์ เช่น booksforfun ร้านนิยายรัก booksyourlikeshop bookathome ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค baaniyayindy และร้าน booktogothailand
รายละเอียดเพิ่มเติมสำหรับนักอ่านที่สนใจสั่งจอง+สั่งซื้อเรื่องอื่นร่วมด้วย ดูได้ในเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์นะคะ มีปักหมุดไว้บนสุดจ้า
หนังสือพร้อมส่งพฤษภาคมนะคะ^^
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
เวลาบ่ายแก่ๆ แล้ว พยัคฆ์เอนหลังอยู่บนเปลสนามที่แกว่งไกวไปมา เขาเปิดอาหารกระป๋องขึ้นอย่างหนึ่งแล้วก็หันมาร้องเรียกคนที่กำลังก่อกองไฟอยู่ด้านล่างด้วยน้ำเสียงยวนยั่ว
“หิวหรือยังคุณหนู”
พฤษภาแหงนหน้ามองเขา ความหิวและความเหนื่อยทำให้หล่อนไม่อยู่ในอารมณ์จะต่อปากต่อคำด้วย หล่อนรู้หรอกว่าเขาอยากให้หล่อนร้องขออาหารจากเขา เพื่อความสาแก่ใจ
โรคจิตชัดๆ! หล่อนนึก แต่ปากตอบออกไปว่า
“ยังค่ะ”
ไฟลุกโชติช่วง พฤษภามั่นใจว่าคืนนี้หล่อนจะไม่หนาวเหน็บหรือโดนยุง สัตว์ร้ายหรือแมลงต่างๆ ไต่ตอมจนนอนไม่หลับ หล่อนค่อนข้างพอใจ หลังจากก่อกองไฟได้แล้ว ลำดับต่อไปก็น้ำและอาหาร หล่อนคว้าหม้อหุงต้มสนามและมีดแล้วแหงนหน้าขึ้นมองคนที่นอนขาไขว่ห้างแสนสบาย
“ฉันจะไปตักน้ำนะคะ”
“จะไปหาของกินก็บอกมาเถอะน่า นี่เอานี่ไปกินต่อสิ ฉันอิ่มแล้ว”
เขายื่นอาหารกระป๋องนั่นมาให้ กลิ่นของมันหอมยั่วยวน พฤษภาหักห้ามใจที่จะรับเศษเดนจากเขา
“ไม่ละค่ะ ฉันยังไม่หิว” ว่าแล้วเจ้าหล่อนก็เดินคอตั้ง มุ่งหน้าลงไปยังลำธารที่ส่งเสียงไหลซ่าๆ อยู่ไม่ห่าง ปล่อยให้อีกคนกลายเป็นเสืองุ่นง่านอยู่ลำพัง
ตั้งแต่ที่พยัคฆ์แตะต้องตัวประกันของเขามากกว่าแค่การกระชากลากถูตามอำเภอใจ เจ้าหล่อนก็ทำตัวเฉยชา ถอยห่างยังกับกลัวว่าจะถูกเขาตะครุบเข้ามากอดจูบเอาอีก
เขาต่างหากที่ต้องเป็นฝ่ายรังเกียจหล่อน! ใช่ เขารังเกียจต้นตระกูลคนโกงของหล่อน ไม่เพียงแต่สุชาติหรอกที่ร้ายกาจ เศรษฐีนีหน้าเลือดอย่างมาลินีป้าแท้ๆ ของแม่หล่อนก็ขูดเลือดขูดเนื้อผู้คนมามาก ความเค็มของนางเป็นที่เลื่องลือ ลูกหนี้รายไหนรายนั้น ลองได้เอาอะไรมาจำนำจำนองกับนางแล้วไม่มีทางที่จะได้คืนง่ายๆ
ผีเน่าโลงผุแท้ๆ แล้ว มีญาติผู้ใหญ่ชั่วขนาดนี้หล่อนยังจะจองหองกับเขาได้อีกหรือ
แคร้ง!
พยัคฆ์ขว้างอาหารกระป๋องที่เหลืออยู่กว่าครึ่งลงไปข้างกองไฟที่หล่อนก่อขึ้น แล้วเอนหลังลงบนเปลนอน สองมือวางทาบอก ปิดเปลือกตาลงหวังให้ความขุ่นมัวในใจคลายลงไป
ไม่ทันที่ใจจะได้สงบลง ตัวกวนอารมณ์รายวันของเขาก็เดินกลับมาที่ที่พัก หล่อนตั้งหม้อต้มน้ำ เขาเหลือบลงไปมองดูว่าหล่อนได้อะไรติดมือกลับมากินบ้างนอกจากใบอะไรเขียวๆ ที่หล่อนต้มอยู่ในหม้อ
เขาเห็นอาการชะงักงันของหล่อนเมื่อหันไปเห็นอาหารกระป๋องหกเรี่ยราดอยู่ข้างกองไฟ เห็นริมฝีปากอิ่มฉ่ำระเรื่อสั่นระริก เขาค่อนข้างมั่นใจว่าเห็นหล่อนปาดน้ำตาแรงๆ ครั้งหนึ่ง ก่อนจะเขี่ยขี้เถ้ากลบอาหารที่หกเรี่ยราดนั้นเสีย พยัคฆ์กัดฟันกรอด โมโหคนอวดดีไม่เข้าเรื่อง
โกรธหรือไงที่ถูกทารุณ ดี โกรธได้ก็อดได้ อดต่อไปก็แล้วกัน!
พฤษภาเปลี่ยนเสื้อผ้ากลับมาสวมใส่ชุดเดิมในวันที่เขาจับตัวหล่อนมา ชุดออกกำลังกายรัดรูปทะมัดทะแมงที่อวดทรวดทรงองค์เอวอวบอิ่มติดตา น้ำหนักของหล่อนคงลดลงไปมากเพราะชุดที่เคยใส่พอดีตัวกลับหลวมลงไปอย่างเห็นได้ชัด
เหอะ หิวจะตายแล้วยังหยิ่งอีก อดเสียให้พอ! พยัคฆ์นึก แล้วก็เอนหลังหลับตา พยายามไม่สนใจตัวประกันของเขาอีก
ตุ้บ!
“กรี๊ด!”
“เธอ!” พยัคฆ์กระโดดผลุงลงมาจากเปลทันทีที่ได้ยินเสียงร้อง เขาถลันเข้ามาหาหล่อนอย่างรวดเร็ว ข้อมือบางๆ ถูกรัดไว้ด้วยเจ้างูเขียวหางไหม้ขนาดเท้าด้ามพร้า มือหล่อนรวบคอที่ไหววูบตั้งท่าจะฉกของมันไว้ ปากร้องกรี๊ดๆ แต่กลับไม่ยอมปล่อย
“หยุดดิ้น!” เขาร้องบอก งูเขียวหางไหม้มันมีพิษ! หากกัดคนที่ร่างกายอ่อนแอก็อาจทำให้ถึงตายได้
“ไม่ อย่าเอางูของฉันไปนะ ฉันจับมันมาได้นะ อย่ายุ่ง” หล่อนไม่ยอมปล่อย มือบีบคอเจ้างูแน่น ยิ่งทำให้มันรัดข้อมือบางแน่นเข้า ปลายหางสีน้ำตาลไหม้กวัดแกว่ง
“หมายความว่าไงงูของเธอ นี่มันงูพิษ เดี๋ยวก็โดนกัดตาย”
“ไม่ นี่อาหารของฉันนะ ฉันล่ามันได้ ถอยไป!” หล่อนร้องลั่น เงื้อมีดในมือสั่นระริกขึ้นก่อนจะฟันลงมาเต็มแรง
ฉับ!
“โอ๊ย!”
“ฉิบหายแล้ว โดนกัดเข้าจนได้ ปล่อยสิวะ เห็นไหมมันร้ายแค่ไหนคอขาดร่องแร่งมันยังฉกได้” พยัคฆ์กระชากงูหัวขาด เหวี่ยงมันเข้ากองไฟที่กำลังลุกโชน รวบข้อมือที่มีรอยเขี้ยวงูฝังอยู่เป็นรอยเลือดขึ้นมาได้ก็กดปากลงไปประกบ ดูดเลือดปนพิษงูออกมาบ้วนทิ้ง
“ยะ...อย่า มันอันตราย” หล่อนบิดข้อมือออกจากการเกาะกุม หากเรี่ยวแรงอ่อนล้าลงจนแทบทนยื่นต่อไปไม่ไหว
“ฉันไม่ตายหรอกน่า” เขากดปากลงไปดูดพิษอีกสองสามครั้งก็รวบร่างบางขึ้นอุ้มพาเข้าไปในกระโจมที่พัก
“งูของฉันนะ นายอย่ามายุ่ง ฉันหิว” หล่อนร้องคราง น้ำตาไหลพราก พยัคฆ์กัดฟันกรอด รัดต้นแขนหล่อนด้วยเชือกเพื่อตัดทางเดินของพิษ ประคองให้หล่อนนั่งพิงอกเขาไม่ให้พิษที่หลงเหลืออยู่ไหลเวียนไปไวนัก เขาพลิกดูแผลแล้วคว้าผงขับพิษงูที่ได้มาจากพวกเสือใหญ่โรยลงไปที่ปากแผล
“ตื่น อย่าหลับนะ นี่เธอ! เธอตื่น” เขาตบแก้มเนียนนุ่มเบาๆ ริมฝีปากบางเริ่มซีดเซียวเผยอเอื้อนเอ่ย
“ได้ยินฉันไหมยายคุณหนู ตื่นเดี๋ยวนี้” เสียงตะคอกระคายหูจนหล่อนต้องปรือตาขึ้นมาดุ
“ฉันชื่อพฤษภา”
“รู้แล้ว ลืมตา อย่าหลับ” เขาออกคำสั่ง ใจชื้นขึ้นมาบ้าง
“อืม เรียกเมย์ก็ได้นะ นายชื่ออะไร” คนถามตาปรือปิดไปกว่าครึ่ง
“ฉันพยัคฆ์ หรือเสือ”
“เสือเหรอ” หล่อนทำตาปรือ ง่วงงุนแต่ยังสนใจในชื่อของเขา จึงยังฝืนเอาไว้
“ดุสมชื่อ” หล่อนพูดเสียงแผ่ว คอที่เคยตั้งตรงอ่อนพับลงพร้อมเปลือกตาทั้งคู่
************************
‘ฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา’ เปิดจองถึง 5 พฤษภาคม 2562 นะคะ^^
ราคา 345 บาท (จาก 382 บาท)
ส่งฟรีแบบลงทะเบียน
ช่องทางสั่งจอง
1.inbox เพจ ปลายปากกาสำนักพิมพ์
2.เมล์ plaipakkabooks@gmail.com
3.ร้านออนไลน์ เช่น booksforfun ร้านนิยายรัก booksyourlikeshop bookathome ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค baaniyayindy และร้าน booktogothailand
รายละเอียดเพิ่มเติมสำหรับนักอ่านที่สนใจสั่งจอง+สั่งซื้อเรื่องอื่นร่วมด้วย ดูได้ในเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์นะคะ มีปักหมุดไว้บนสุดจ้า
หนังสือพร้อมส่งพฤษภาคมนะคะ^^
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 10 เม.ย. 2562, 09:38:49 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 10 เม.ย. 2562, 09:38:49 น.
จำนวนการเข้าชม : 709
| << บทที่4 -100% | บทที่5 -100% >> |
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ 10 เม.ย. 2562, 09:46:51 น.
วันนี้มาลงให้แต่เช้าเช่นเคยค่ะ^^ เพจสนพ.ตามนี้นะคะสำหรับคนสนใจสั่งจองจ้า
https://www.facebook.com/plaipakkabooks
วันนี้มาลงให้แต่เช้าเช่นเคยค่ะ^^ เพจสนพ.ตามนี้นะคะสำหรับคนสนใจสั่งจองจ้า
https://www.facebook.com/plaipakkabooks