ฝนเมษา ดอกไม้พฤษภา: หอมดึก (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
'พฤษภา' สาวสวยผู้อ่อนหวาน ทายาทผู้พี่ของตระกูลมาเฟียคูเปอร์สไตน์เดินทางมาเมืองไทยเพื่อดูแลญาติผู้ใหญ่ของมารดาที่ล้มป่วย หล่อนไม่รู้เลยสักนิดว่าได้เดินเข้าสู่อุ้งมืออันหยาบกร้านของ 'เสือ' หรือ 'พยัคฆ์' วีรกาญจน์ ทายาทนายเหมืองที่เพิ่งฆ่าตัวตายไปเพราะภรรยาแอบเล่นชู้กับสามีของเศรษฐีนีผู้เป็นญาติของหล่อน พยัคฆ์ฉุดกระชากลากถูพฤษภาเข้าไปในป่าลึกด้วยความแค้น เขาคิดจะใช้หล่อนเรียกร้องความยุติธรรมให้ครอบครัว
'เมษา' น้องน้อยผู้ปราดเปรียว มือแม่นปืนที่ทั้งใจร้อนและวู่วาม รีบรุดมาตามพี่สาวที่หายตัวไปอย่างลึกลับ หล่อนจึงได้พบกับ 'ธรรศ' พ่อหม้ายเรือพ่วงสวมแว่นหนาเตอะผู้ตกกระไดพลอยโจนมาเป็นพรานนำทางให้หล่อน เมษาหัวหมุนไปหมดกับบุคลิกของเขา เปลือกนอกเขาทั้งเย็นชาและเชื่องช้า แต่ทว่าบางครั้งกลับจู่โจมฉับไวจนน่าหวาดหวั่น
หรือว่าเขาจะเป็นเสือซ่อนเล็บตัวที่สองแห่งดงสางเสือกันแน่!
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง 'พนาพร่ำรัก') และตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เช่นเคยจ้า ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้หอมดึกจะพาทุกท่านไปบุกป่าล่าเสือและล่าสาวในคราวเดียวกัน! ใครชอบแนวโรแมนติก น่ารักละมุน หวานซึ้ง มิควรพลาดด้วยประการทั้งปวง เพราะนอกจากมีเสือเถื่อนและเสือขรึมให้สาวๆ หวั่นไหวเล่นแล้ว พ่วงด้วยความมันแบบซื่อๆ ฮาๆ ตามประสาชาวบ้านในป่าเขาลำเนาไพร บทเลิฟซีนสวย #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค ร้านภาวิกา และร้านหนอนนิยาย เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 448 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 3 ตอนรวด!)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 345฿ จากราคาปก 382฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 390฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 415฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
'เมษา' น้องน้อยผู้ปราดเปรียว มือแม่นปืนที่ทั้งใจร้อนและวู่วาม รีบรุดมาตามพี่สาวที่หายตัวไปอย่างลึกลับ หล่อนจึงได้พบกับ 'ธรรศ' พ่อหม้ายเรือพ่วงสวมแว่นหนาเตอะผู้ตกกระไดพลอยโจนมาเป็นพรานนำทางให้หล่อน เมษาหัวหมุนไปหมดกับบุคลิกของเขา เปลือกนอกเขาทั้งเย็นชาและเชื่องช้า แต่ทว่าบางครั้งกลับจู่โจมฉับไวจนน่าหวาดหวั่น
หรือว่าเขาจะเป็นเสือซ่อนเล็บตัวที่สองแห่งดงสางเสือกันแน่!
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "หอมดึก" (ผู้แต่ง 'พนาพร่ำรัก') และตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เช่นเคยจ้า ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้หอมดึกจะพาทุกท่านไปบุกป่าล่าเสือและล่าสาวในคราวเดียวกัน! ใครชอบแนวโรแมนติก น่ารักละมุน หวานซึ้ง มิควรพลาดด้วยประการทั้งปวง เพราะนอกจากมีเสือเถื่อนและเสือขรึมให้สาวๆ หวั่นไหวเล่นแล้ว พ่วงด้วยความมันแบบซื่อๆ ฮาๆ ตามประสาชาวบ้านในป่าเขาลำเนาไพร บทเลิฟซีนสวย #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค ร้านภาวิกา และร้านหนอนนิยาย เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 448 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 3 ตอนรวด!)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 345฿ จากราคาปก 382฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 390฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 415฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: เสือ ป่า พี่น้อง เซ็กซี่ ละมุน เถื่อน เชลย คุณหนู มาเฟีย บู๊ ครอบครัว
ตอน: บทที่14 -70%
ทักทายยามเช้าค่ะ^^ มาต่อแล้วววว กำลังมันส์ กระท่อมนางโจรแผลงฤทธิ์ ฮี่ๆ
**************
“เสือใหญ่ เสือใหญ่ ตื่นๆ” กำปั้นใหญ่ทุบลงที่ประตูกระท่อมอย่างไม่เกรงใจเสือพูนที่คุมเชิงอยู่ น้ำเสียงร้อนรนนั้นทำให้คนที่นอนเอกเขนกรออยู่ในห้องยิ้มกริ่ม
กูอาบน้ำร้อนมาก่อนมึง ไอ้แว่นเอ๊ย!
เสือใหญ่เดินมาเปิดประตูอย่างเชื่องช้า ใบหน้าเนือยๆ แสดงความรำคาญ
“ทำไมเสือใหญ่ส่งเมษาไปอยู่กระท่อมอุบาทว์แบบนั้น”
“พูดดีๆ นะเว้ย นั่นมันสรวงสวรรค์ของพวกเด็กๆ ของข้าเชียวนา”
“ทำไมเสือใหญ่ให้เมษาไปอยู่ที่นั่น” เขาย้ำคำถามเดิม
“แล้วจะให้กูทำยังไงวะ มันไม่มีผัว อยู่กับกูก็ไม่ได้ อยู่บ้านไหนก็ผิดผี กูก็ให้ไปอยู่คนเดียวสิวะ”
“แต่นั่นมันซ่อง!” ธรรศโพล่งออกไป เขารู้สึกว่ากำลังโดนหักหลัง กำมือแน่น ดวงตาลุกวาว
“นี่ไอ้หนุ่ม ผู้หญิงตัวคนเดียวในรังโจร จะคาดหวังอะไรได้ล่ะจริงไหม มันก็ต้องออกมาในรูปนี้สักวัน” เสือใหญ่เอ่ยช้าๆ จ้องลึกลงไปในดวง ตาหลังแว่นอันใหม่ของธรรศ แล้วทอดถอนใจ
“อีหนูมันดันเข้าป่ามาอยู่กลางกองโจร จะเกิดอะไรขึ้นมึงยังสงสัยอีกเรอะ”
“แต่เสือใหญ่บอกว่าจะปกป้องเขา”
“ไม่ กูบอกว่าจะช่วยมันตามหาพี่สาวต่างหาก หน้าที่ปกป้องอีหนูมันหน้าที่ใคร หา!”
“เสือใหญ่!” ธรรศเพิ่งตาสว่าง เข้าใจแล้วว่าเสือใหญ่ต้องการให้เขาออกหน้าปกป้องเมษาในฐานะที่หล่อนเป็นผู้หญิงของเขา เพื่อตัดปัญหาการคุกคามจากบรรดาเสือกลัดมันทั้งหลาย
“ก็ได้เสือใหญ่”
“ก็ได้อะไรวะ”
“เมษาเป็นเมียผม พอใจไหม!” ธรรศกระชากเสียง มือกำหมัดแน่น เสือใหญ่แหงนหน้าหัวเราะลั่นพงไพร
“พอใจ” เขาเอ่ยช้าๆ “แล้วนี่มึงมายืนทำบื้ออะไรอยู่ที่นี่วะ ไปดูแลเมียมึงไป๊ ป่านนี้ไอ้พวกนั้นจับไม้สั้นไม้ยาวกันเสร็จแล้วกระมัง!”
*****************
ความเหนื่อยล้าบวกกับความอิ่มและบรรยากาศแสนสบายที่ไม่ได้ประสบมาร่วมเดือนกระมังที่ทำให้คุณหนูเล็กผล็อยหลับไปบนเตียงกว้าง อากาศเย็นสบายพัดเข้ามาทางหน้าต่างที่ไม่มีบานปิด เมษานอนตะแคงสองมือประสานรองใบหน้า ข้างหมอนมีปืนพกประจำตัวนอนเป็นเพื่อน
แต่พอปิดเปลือกตาลงได้ไม่เท่าไร ร่างอรชรก็กระสับกระส่าย สองขาเรียวในชุดนอนสั้นเต่อกระหวัดรัดผ้าห่มผืนบาง สองมือกำชายผ้าแน่น ส่งเสียงครางแผ่วเบา หล่อนตกอยู่ในภวังค์ระหว่างความฝันกับการตื่นละเมอ ในฝันนั้นเมษารู้สึกถึงสัมผัสร้อนๆ ลูบไล้แผ่วเบาที่ต้นขาทำให้กายหล่อนสั่นระริก สัมผัสนั้นไต่สูงขึ้นมาเรื่อยๆ พร้อมๆ กับน้ำหนักและไอร้อนระอุและกลิ่นฉุนกึกของแอลกอฮอล์เถื่อน
“กรี๊ด!”
สองขาเรียวสะบัดถีบเข้าที่ไหล่ผอมเกร็งของร่างเปลือยเปล่าที่กำลังก้มๆ เงยๆ อยู่ที่ต้นขาของหล่อน จนมันผงะหงาย หากใบหน้าเหี้ยมเกรียมของมันยังยิ้มกริ่ม ระหว่างที่หล่อนกำลังมึนงง มือหยาบตะปบลงที่ข้อเท้าเรียวกระชากดึงเข้าหาตัว เซถลาไปปะทะอกมัน วูบหนึ่งใบหน้าไอ้โด่งแทรกเข้ามาในห้วงความรู้สึกขยะแขยงนั้น เมษาดิ้นรนหลบหนี!
ทำไมร่างกายหล่อนถึงเชื่องช้า ไม่ได้อย่างใจอย่างนี้นะ ปืนอยู่ไหน!
เมษาพยายามตั้งสติ สมองของหล่อนคงเป็นอัมพาตไปแล้วกระมัง มือไม้สั่นระริกแถมร่างกายก็อ่อนปวกเปียกแทบจะเป็นวุ้น
“แกเป็นใคร ออกไปนะ!”
“คุณหนู อย่าดื้อน่า พี่ย้อยรู้ว่าคุณหนูอยากจนตัวสั่นแล้ว” เสือย้อยสภาพเปลือยเปล่าแสยะยิ้มน่าเกลียดราวกับผีป่า มันโถมกายเข้าทาบทับจนเมษาผงะล้มหลังกระแทกกับหัวเตียงเพราะรีบถอยหนี มือบางเหวี่ยงไปโดนวัตถุเย็นเยือกที่นอนนิ่งรอท่าอยู่ หล่อนพลิกข้อมือคว้ามันมาประทับมั่น ก่อนจะปล่อยลูกกระสุนออกไปโดยไม่ต้องเล็ง
ปัง!
“อ๊ากกก! อีบ้า มึงยิงกู” มันกุมหน้าท้องก่อนจะหล่นลงไปข้างเตียง เลือดสดๆ ทะลักออกมาเต็มมือ
“ถ้ามึงไม่ไปดีๆ กูจะเป่าสมองมึงเดี๋ยวนี้!” เสียงหวานสั่นระริก ดวง ตาวาววับ
เสือย้อยได้แต่กุมท้องตัวเองทั้งเลือดเต็มมือ มันถลาออกไปที่ประตูห้อง ใบหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวด
“พี่ย้อย ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะพี่”
“อีนี่มันพยศ กูไม่เอามันแล้ว” เสือย้อยลากสังขารเดินกะเผลกๆ กลับกระท่อมของตัวเอง สมุนโจรที่ซุ่มอยู่อีกร่วมสิบชักลังเล แต่ไอ้เสือธงได้เห็นของดีควรค่าแก่ลูกกระสุนแล้ว มันย่อมไม่จากไปง่ายๆ
“อีคุณหนูต้องเป็นเมียกูในคืนนี้!” มันประกาศกร้าว พุ่งตัวออกจากพุ่มไม้ กระโจนขึ้นระเบียง พอดีกับที่ร่างสูงใหญ่เดินพ้นแนวไม้มาพอดี
“เสือธง นั่นจะทำอะไร”
“มึงอย่าเสือกไอ้เสือไบ กูจับได้ไม้ต่อพี่ย้อย ตานี้ของกู มึงไปต่อคิวไอ้พวกนั้น ไป”
ธรรศกวาดสายตามองดวงตาหื่นกระหายร่วมสิบด้วยใบหน้าถมึงทึง
“ระยำ”
“มึงหวงก้างหรือไงวะ เปลี่ยนใจก็ไปต่อคิวโน่น กูจะไปกล่อมน้องเขาสักสามสี่รอบก่อน ฮ่าๆๆๆ...อั๊ก!”
“มึงสมควรตาย” ปลายเท้าของธรรศซัดเข้าที่อกเสือธงเป็นครั้งที่สอง จนร่างของมันตกลงไปจากระเบียงบ้าน
“ไอ้ธรรศ มึงจะเอากับกูใช่ไหม” เสือธงชักมีดยาวปลายคมวับออก มากวัดแกว่ง เลือดที่มุมปากชักจะทำให้มันคลั่ง สมุนเสือใหญ่ที่ซุ่มอยู่เริ่มออกมารวมตัวกัน ตีวงล้อมรอบบันไดกระท่อมที่ธรรศยืนจังก้าอยู่
“มึงมันคนนอก เสือกมากร่างในรังโจร”
ควับ!
คมมีดของเสือธงพลาดจากอกเสื้อของธรรศไปเพียงนิ้วเดียว ก่อนที่เขาจะเสยปลายคางมันด้วยหมัดลุ่นๆ ให้ลงไปกลิ้งคลุกฝุ่น
“มึงทำพี่ธง!” เสือทั้งหลายทำท่าจะกรูเข้าใส่บอดี้การ์ดหนุ่ม
ปัง! ปัง! ปัง!
“เฮ้ย คุณหนูอย่าใจร้อน ทุกเรื่องพี่ธงช่วยได้ ลดปืนลงนะ”
เสือธงแปลงร่างเป็นพี่ชายที่แสนดีทันใด เมื่อหันขวับไปเห็นร่างบางที่ห่อตัวด้วยผ้าห่มหมิ่นเหม่กำลังยืนอยู่เบื้องหลังธรรศ มือหนึ่งจับปืนส่องมาทางกลุ่มสมุนโจร อีกมือรวบชายผ้าห่ม ผมเผ้ายุ่งเหยิงใบหน้าแดงก่ำ ปากอิ่มบวมเจ่อ ดูเซ็กซี่เป็นบ้า ทำเอาเสือทั้งหลายแทบจะหายกลัวลูกตะกั่ว เพราะความหื่นมันบังตา
“คุณหนูมาหาพี่ธงมา เห็นไหมมือสั่นไปหมดแล้ว ยาปลุกกำหนัดนี้พี่ธงมียาดีถอนให้ได้ อย่าเสียเวลากับคนอื่นเลยนะ” ไอ้ธงมั่นใจเกินร้อยว่ามันกล่อมได้ รีบลุกขึ้นยืน ก้าวเข้ามาหา ขณะที่เมษาเดินผ่านร่างสูงของธรรศลงบันไดไปราวกับเขาไม่มีตัวตน ชายผ้าห่มก็ลากไปกับพื้น
ยังจะออกมาอีก มันน่าดึงให้หน้าหงาย คนที่ยืนกอดอกอยู่ด้านหลังนึก
เสือธงยื่นสองมือออกไปอ้าแขนกว้างขวาง เตรียมรอรับเมษาเข้าสู่อ้อมอกเต็มที่ อันที่จริงหน้าตาท่าทางมันก็ไม่เลวนักหรอก อายุอานามคงไม่แก่ไปว่าหล่อนสักเท่าไร แต่ความคิดที่ว่ามันวางยาหล่อนทำให้เมษาสั่นไปทั้งตัว
ปัง!
“อ๊ากก!”
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
**************
“เสือใหญ่ เสือใหญ่ ตื่นๆ” กำปั้นใหญ่ทุบลงที่ประตูกระท่อมอย่างไม่เกรงใจเสือพูนที่คุมเชิงอยู่ น้ำเสียงร้อนรนนั้นทำให้คนที่นอนเอกเขนกรออยู่ในห้องยิ้มกริ่ม
กูอาบน้ำร้อนมาก่อนมึง ไอ้แว่นเอ๊ย!
เสือใหญ่เดินมาเปิดประตูอย่างเชื่องช้า ใบหน้าเนือยๆ แสดงความรำคาญ
“ทำไมเสือใหญ่ส่งเมษาไปอยู่กระท่อมอุบาทว์แบบนั้น”
“พูดดีๆ นะเว้ย นั่นมันสรวงสวรรค์ของพวกเด็กๆ ของข้าเชียวนา”
“ทำไมเสือใหญ่ให้เมษาไปอยู่ที่นั่น” เขาย้ำคำถามเดิม
“แล้วจะให้กูทำยังไงวะ มันไม่มีผัว อยู่กับกูก็ไม่ได้ อยู่บ้านไหนก็ผิดผี กูก็ให้ไปอยู่คนเดียวสิวะ”
“แต่นั่นมันซ่อง!” ธรรศโพล่งออกไป เขารู้สึกว่ากำลังโดนหักหลัง กำมือแน่น ดวงตาลุกวาว
“นี่ไอ้หนุ่ม ผู้หญิงตัวคนเดียวในรังโจร จะคาดหวังอะไรได้ล่ะจริงไหม มันก็ต้องออกมาในรูปนี้สักวัน” เสือใหญ่เอ่ยช้าๆ จ้องลึกลงไปในดวง ตาหลังแว่นอันใหม่ของธรรศ แล้วทอดถอนใจ
“อีหนูมันดันเข้าป่ามาอยู่กลางกองโจร จะเกิดอะไรขึ้นมึงยังสงสัยอีกเรอะ”
“แต่เสือใหญ่บอกว่าจะปกป้องเขา”
“ไม่ กูบอกว่าจะช่วยมันตามหาพี่สาวต่างหาก หน้าที่ปกป้องอีหนูมันหน้าที่ใคร หา!”
“เสือใหญ่!” ธรรศเพิ่งตาสว่าง เข้าใจแล้วว่าเสือใหญ่ต้องการให้เขาออกหน้าปกป้องเมษาในฐานะที่หล่อนเป็นผู้หญิงของเขา เพื่อตัดปัญหาการคุกคามจากบรรดาเสือกลัดมันทั้งหลาย
“ก็ได้เสือใหญ่”
“ก็ได้อะไรวะ”
“เมษาเป็นเมียผม พอใจไหม!” ธรรศกระชากเสียง มือกำหมัดแน่น เสือใหญ่แหงนหน้าหัวเราะลั่นพงไพร
“พอใจ” เขาเอ่ยช้าๆ “แล้วนี่มึงมายืนทำบื้ออะไรอยู่ที่นี่วะ ไปดูแลเมียมึงไป๊ ป่านนี้ไอ้พวกนั้นจับไม้สั้นไม้ยาวกันเสร็จแล้วกระมัง!”
*****************
ความเหนื่อยล้าบวกกับความอิ่มและบรรยากาศแสนสบายที่ไม่ได้ประสบมาร่วมเดือนกระมังที่ทำให้คุณหนูเล็กผล็อยหลับไปบนเตียงกว้าง อากาศเย็นสบายพัดเข้ามาทางหน้าต่างที่ไม่มีบานปิด เมษานอนตะแคงสองมือประสานรองใบหน้า ข้างหมอนมีปืนพกประจำตัวนอนเป็นเพื่อน
แต่พอปิดเปลือกตาลงได้ไม่เท่าไร ร่างอรชรก็กระสับกระส่าย สองขาเรียวในชุดนอนสั้นเต่อกระหวัดรัดผ้าห่มผืนบาง สองมือกำชายผ้าแน่น ส่งเสียงครางแผ่วเบา หล่อนตกอยู่ในภวังค์ระหว่างความฝันกับการตื่นละเมอ ในฝันนั้นเมษารู้สึกถึงสัมผัสร้อนๆ ลูบไล้แผ่วเบาที่ต้นขาทำให้กายหล่อนสั่นระริก สัมผัสนั้นไต่สูงขึ้นมาเรื่อยๆ พร้อมๆ กับน้ำหนักและไอร้อนระอุและกลิ่นฉุนกึกของแอลกอฮอล์เถื่อน
“กรี๊ด!”
สองขาเรียวสะบัดถีบเข้าที่ไหล่ผอมเกร็งของร่างเปลือยเปล่าที่กำลังก้มๆ เงยๆ อยู่ที่ต้นขาของหล่อน จนมันผงะหงาย หากใบหน้าเหี้ยมเกรียมของมันยังยิ้มกริ่ม ระหว่างที่หล่อนกำลังมึนงง มือหยาบตะปบลงที่ข้อเท้าเรียวกระชากดึงเข้าหาตัว เซถลาไปปะทะอกมัน วูบหนึ่งใบหน้าไอ้โด่งแทรกเข้ามาในห้วงความรู้สึกขยะแขยงนั้น เมษาดิ้นรนหลบหนี!
ทำไมร่างกายหล่อนถึงเชื่องช้า ไม่ได้อย่างใจอย่างนี้นะ ปืนอยู่ไหน!
เมษาพยายามตั้งสติ สมองของหล่อนคงเป็นอัมพาตไปแล้วกระมัง มือไม้สั่นระริกแถมร่างกายก็อ่อนปวกเปียกแทบจะเป็นวุ้น
“แกเป็นใคร ออกไปนะ!”
“คุณหนู อย่าดื้อน่า พี่ย้อยรู้ว่าคุณหนูอยากจนตัวสั่นแล้ว” เสือย้อยสภาพเปลือยเปล่าแสยะยิ้มน่าเกลียดราวกับผีป่า มันโถมกายเข้าทาบทับจนเมษาผงะล้มหลังกระแทกกับหัวเตียงเพราะรีบถอยหนี มือบางเหวี่ยงไปโดนวัตถุเย็นเยือกที่นอนนิ่งรอท่าอยู่ หล่อนพลิกข้อมือคว้ามันมาประทับมั่น ก่อนจะปล่อยลูกกระสุนออกไปโดยไม่ต้องเล็ง
ปัง!
“อ๊ากกก! อีบ้า มึงยิงกู” มันกุมหน้าท้องก่อนจะหล่นลงไปข้างเตียง เลือดสดๆ ทะลักออกมาเต็มมือ
“ถ้ามึงไม่ไปดีๆ กูจะเป่าสมองมึงเดี๋ยวนี้!” เสียงหวานสั่นระริก ดวง ตาวาววับ
เสือย้อยได้แต่กุมท้องตัวเองทั้งเลือดเต็มมือ มันถลาออกไปที่ประตูห้อง ใบหน้าเหยเกด้วยความเจ็บปวด
“พี่ย้อย ทำไมเป็นแบบนี้ล่ะพี่”
“อีนี่มันพยศ กูไม่เอามันแล้ว” เสือย้อยลากสังขารเดินกะเผลกๆ กลับกระท่อมของตัวเอง สมุนโจรที่ซุ่มอยู่อีกร่วมสิบชักลังเล แต่ไอ้เสือธงได้เห็นของดีควรค่าแก่ลูกกระสุนแล้ว มันย่อมไม่จากไปง่ายๆ
“อีคุณหนูต้องเป็นเมียกูในคืนนี้!” มันประกาศกร้าว พุ่งตัวออกจากพุ่มไม้ กระโจนขึ้นระเบียง พอดีกับที่ร่างสูงใหญ่เดินพ้นแนวไม้มาพอดี
“เสือธง นั่นจะทำอะไร”
“มึงอย่าเสือกไอ้เสือไบ กูจับได้ไม้ต่อพี่ย้อย ตานี้ของกู มึงไปต่อคิวไอ้พวกนั้น ไป”
ธรรศกวาดสายตามองดวงตาหื่นกระหายร่วมสิบด้วยใบหน้าถมึงทึง
“ระยำ”
“มึงหวงก้างหรือไงวะ เปลี่ยนใจก็ไปต่อคิวโน่น กูจะไปกล่อมน้องเขาสักสามสี่รอบก่อน ฮ่าๆๆๆ...อั๊ก!”
“มึงสมควรตาย” ปลายเท้าของธรรศซัดเข้าที่อกเสือธงเป็นครั้งที่สอง จนร่างของมันตกลงไปจากระเบียงบ้าน
“ไอ้ธรรศ มึงจะเอากับกูใช่ไหม” เสือธงชักมีดยาวปลายคมวับออก มากวัดแกว่ง เลือดที่มุมปากชักจะทำให้มันคลั่ง สมุนเสือใหญ่ที่ซุ่มอยู่เริ่มออกมารวมตัวกัน ตีวงล้อมรอบบันไดกระท่อมที่ธรรศยืนจังก้าอยู่
“มึงมันคนนอก เสือกมากร่างในรังโจร”
ควับ!
คมมีดของเสือธงพลาดจากอกเสื้อของธรรศไปเพียงนิ้วเดียว ก่อนที่เขาจะเสยปลายคางมันด้วยหมัดลุ่นๆ ให้ลงไปกลิ้งคลุกฝุ่น
“มึงทำพี่ธง!” เสือทั้งหลายทำท่าจะกรูเข้าใส่บอดี้การ์ดหนุ่ม
ปัง! ปัง! ปัง!
“เฮ้ย คุณหนูอย่าใจร้อน ทุกเรื่องพี่ธงช่วยได้ ลดปืนลงนะ”
เสือธงแปลงร่างเป็นพี่ชายที่แสนดีทันใด เมื่อหันขวับไปเห็นร่างบางที่ห่อตัวด้วยผ้าห่มหมิ่นเหม่กำลังยืนอยู่เบื้องหลังธรรศ มือหนึ่งจับปืนส่องมาทางกลุ่มสมุนโจร อีกมือรวบชายผ้าห่ม ผมเผ้ายุ่งเหยิงใบหน้าแดงก่ำ ปากอิ่มบวมเจ่อ ดูเซ็กซี่เป็นบ้า ทำเอาเสือทั้งหลายแทบจะหายกลัวลูกตะกั่ว เพราะความหื่นมันบังตา
“คุณหนูมาหาพี่ธงมา เห็นไหมมือสั่นไปหมดแล้ว ยาปลุกกำหนัดนี้พี่ธงมียาดีถอนให้ได้ อย่าเสียเวลากับคนอื่นเลยนะ” ไอ้ธงมั่นใจเกินร้อยว่ามันกล่อมได้ รีบลุกขึ้นยืน ก้าวเข้ามาหา ขณะที่เมษาเดินผ่านร่างสูงของธรรศลงบันไดไปราวกับเขาไม่มีตัวตน ชายผ้าห่มก็ลากไปกับพื้น
ยังจะออกมาอีก มันน่าดึงให้หน้าหงาย คนที่ยืนกอดอกอยู่ด้านหลังนึก
เสือธงยื่นสองมือออกไปอ้าแขนกว้างขวาง เตรียมรอรับเมษาเข้าสู่อ้อมอกเต็มที่ อันที่จริงหน้าตาท่าทางมันก็ไม่เลวนักหรอก อายุอานามคงไม่แก่ไปว่าหล่อนสักเท่าไร แต่ความคิดที่ว่ามันวางยาหล่อนทำให้เมษาสั่นไปทั้งตัว
ปัง!
“อ๊ากก!”
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 12 มิ.ย. 2562, 09:28:03 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 12 มิ.ย. 2562, 09:28:03 น.
จำนวนการเข้าชม : 623
| << บทที่14 -40% | บทที่14 -100% >> |