รู้แล้ว...ว่ารัก
ผลิตโชค นักร้องหนุ่มที่กำลังเงียบหายไปจากวงการ แต่แล้วโชคชะตาได้ขีดเส้นทางให้เขาได้พบกับเธอ...พีช...หรือ "นุช" มาช่วยลุ้นในความรักของทั้งคู่ว่าจะลงเอยอย่างไร
ปล..เรื่องนี้ผู้แต่ง เป็นแนวฟิคนะ ทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องที่ผู้แต่งมโนเอง อ่านเพื่อความสนุกคร่า
ปล..เรื่องนี้ผู้แต่ง เป็นแนวฟิคนะ ทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องที่ผู้แต่งมโนเอง อ่านเพื่อความสนุกคร่า
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอน 5
ชายหนุ่มปรือตาขึ้นเมื่อรู้สึกเหมือนมีอะไรมาเบียดกระแซะอยู่ใกล้ๆ เขาผงกหัวขึ้นมองปรับโฟกัสในความมืดเห็นหญิงสาวนอนตะแคง แขนเรียวพาดมาที่เอวเขาเหมือนพยายามดึงตัวเขาเข้าไปก่าย..
เขาพลิกตัวตะแคงมองหน้าหญิงสาวในความมืดที่มีเพียงแสงจันทร์ให้ความสว่างเท่านั้น แปลก...ที่เขารู้สึกผูกพันกับเธอคนนี้ แม้ว่าในชีวิตเขาจะผ่านผู้หญิงมามากมาย ทุกคนพร้อมที่จะยินยอมพร้อมใจและตามใจเขาทุกอย่าง แต่เขารู้สึกว่ามันไม่ใช่...เขาชอบอยู่คนเดียว ไม่ชอบผูกมัดกับใคร ใช่...เขาเป็นคนรักคนยาก แต่กับนุช...มันทำให้เขายอมได้ทุกอย่างทั้งๆ ที่ไม่เคยยอมใคร ไม่ว่านับจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น เขาจะไม่มีวันปล่อยมือนุชเด็ดขาด
“ฮื้อ” เสียงงึมงำในลำคอหญิงสาวทำให้เขาอมยิ้ม คงคิดว่าเขาเป็นหมอนข้าง ทั้งดึง ทั้งทึ้ง เขาแกล้งขยับเข้าไปใกล้ ขาเรียวพาดมาที่ขาเขา หน้านวลซุกมาที่อก เขาลูบผมยาวที่ยุ่งเหยิงนั้นอย่างเบามือ ดึงแขนเรียวขึ้นมาจุมพิตอย่างแผ่วเบา เขาไล่จูบตั้งแต่ข้อมือขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึงหัวไหล่ แตะริมฝีปากที่หัวไหล่เนิ่นนานจนรู้สึกได้ว่าดวงตากลมโตนั้นมองเขาอยู่
“นุช” เขาเรียกเบาๆ เธอเอื้อมมือมาแตะแก้มเขา
“หืม” เสียงขานรับในลำคอเบาๆ เขาจับมือเธอที่แตะแก้มเขาแล้วจูบกลางฝ่ามืออย่างอ่อนโยน เธอนิ่ง...มองเขาด้วยแววตาอยากรู้
เขายิ้มในความมืดก่อนจะยันตัวเองขึ้นแตะปากไปที่หน้าผากก่อนจะไล่ริมฝีปากไปที่สันจมูก แก้มอิ่มทั้งสองข้างก่อนจะหยุดที่ริมฝีปากเนิ่นนาน เธอจูบตอบเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ เขาครางในลำคออย่างพอใจก่อนจะถอนริมฝีปากออก
“ทำไม ฝันเหมือนจริงจัง” เธอพึมพำ ยิ้มจนเห็นไรฟัน “ถ้าพี่โชครู้ว่าเราฝันแบบนี้ ต้องโดนว่าแน่”
“เราจะบอกว่า...นุชไม่ได้ฝัน มันเป็นเรื่องจริง” เขาบอกติดปากอิ่มนั้นแล้วจูบย้ำอีกครั้ง จูบครั้งนี้เป็นการเรียกร้อง เอาแต่ใจทำให้หญิงสาวลืมตากว้าง รู้สึกตัวเต็มที่ เธอพยายามผลักเขาออกแต่เหมือนเธอดันกำแพงซึ่งไม่ได้สะเทือนอะไรเลย เขาถอนริมฝีปากก่อนจะซุกไซ้ไปที่ลำคอขาวนวล ขบเม้มตามอารมณ์ที่เพิ่มขึ้นทีละน้อย ทีละน้อย
“ไม่..พี่โชค ไม่นะ” เธอระล่ำระลัก มือเล็กพยายามผลักไสเข้าออกไป
“ทำไม” เขาเงยหน้าขึ้นมาถาม แววตาที่มองเธอฉายแววพิศวาส “เรารับผิดชอบนุชอยู่แล้ว”
“แต่มันไม่ถูกต้อง” เธอแย้ง น้ำตารื้น
“เรารักนุช” เขาบอกให้เธอมั่นใจ “รักจริงๆ”
“นุชรู้ค่ะ แต่...มันเร็วเกินไป” เธอพึมพำ
“เร็วเหรอ เราว่าช้าด้วยซ้ำ” เขาบอกอย่างคนเอาแต่ใจ ริมฝีปากที่ร้อนผ่าวของเขาแตะซอกคอเธออีกครั้ง จนเธอสะดุ้ง
“อุ๊ย” เธออุทานก่อนจะจับมือเขาที่ล้วงเข้าไปในเสื้อยืด “ทำไมไวอย่างนี้เนี่ย” เธออุบอิบ แก้มร้อนผ่าว เขาหัวเราะในลำคอก่อนจะวกขึ้นไปจูบปากช่างแย้งอีกครั้ง
“หวานจัง เราชอบมากเลย” เขาบอกติดริมฝีปากอิ่มใช้ปลายลิ้นไล้กลีบปากที่สั่นๆ นั้นอย่างย่ามใจก่อนจะประกบปากเธออีกครั้ง เขาชอบที่จะดูดดื่มความหวานในอุ้งปากของนุช มันทำให้เขาใจเต้นมากกว่าทุกครั้ง เขาครางในลำคออย่างพึงพอใจ เขาชอบความหวาบหวามที่เกิดขึ้นเวลานี้และต้องกับคนนี้เท่านั้น
“พี่โชค” เธอพึมพำ ปรือตามองเขาด้วยแววตาฉ่ำหวาน มือเธอเกาะบ่าเปลือยเปล่าของเขาไว้ เธอไม่รู้เลยว่าเขาถอดเสื้อตั้งแต่เมื่อไร ตอนนี้สมองเธอไม่รับรู้อะไร นอกจากรับรู้สัมผัสแปลกใหม่จากผู้ชายตรงหน้านี้
“หืม” เขาขานรับแต่ไม่ได้เงยหน้ามองเธอหรอกนะ เพระเขามีสิ่งที่หน้าค้นหาอยู่ตรงหน้า เขาถอดชุดนอนหญิงสาวออกอย่างรวดเร็วก่อนที่เธอจะรู้ตัว เขาหลุบตามองอกอิ่มอย่างพึงพอใจ “ซ่อนรูปนะ”
ชายหนุ่มลูบไล้ร่างบางอย่างเบามือ รับรู้ถึงความสั่นสะท้านยามเมื่อเขาแตะริมฝีปากไปตามที่ต่างๆ บนร่างที่หอมละมุนในอ้อมกอด เขาสัมผัสทรวงอกอิ่มด้วยริมฝีปากตวัดยอดอกด้วยปลายลิ้นมีผลให้นุชแอ่นร่างเข้าหาเขาโดยไม่รู้ตัว เสียงครางในลำคอเธอทำให้เขารู้สึกพึงพอใจ เขาขบเม้มผิวเนียนตามแรงอารมณ์ของตัวเอง ซึ่งเขาแน่ใจว่าพรุ่งนี้ร่างของเธอจะต้องมีร่องรอยแห่งความรักที่เขาเป็นคนสร้างขึ้น
“พี่โชค พอเถอะ นุชไม่ไหวแล้ว” เธอบอกด้วยน้ำเสียงที่สั่นพร่า เธอรู้สึกเหมือนมีผีเสื้อนับพันตัวบินอยู่ในร่างกายเธอ มันวาบหวิว อ่อนหวาน
“คนดี นี่เพิ่งเริ่มต้น” เขากระซิบก่อนจะลากไล้ริมฝีปากไปยังหน้าท้องเนียนและต่ำไปกว่านั้น
หญิงสาวสะอื้น สั่นสะท้านไปทั้งตัว ความรู้สึกนี้มันคืออะไร นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้รู้จักและเธอไม่สามารถที่จะหยุดตัวเองได้ หญิงสาวครางลึกในลำคอ หน้าร้อนผ่าว อ้าปากหายใจราวกับว่าจะขาดอากาศ
“ไม่ไหวแล้ว” เธอบอก ไม่รู้เหมือนกันว่าไม่ไหวอะไร แต่ถ้านานกว่านี้เธอต้องขาดใจตายแน่ๆ
ชายหนุ่มเคลื่อนตัวขึ้นทาบทับหญิงสาวมองใบหน้าแดงระเรื่อของเธอด้วยความรัก ก่อนจะแทรกร่างตัวเองเข้าไป หญิงสาวเบิกตากว้างฉายแววเจ็บปวดชั่วขณะ เธออ้าปากเพื่อหายใจ แต่เขาประกบปากของเธอทันทีเสียงร้องของเธอครางลึกอยู่ในลำคอ
“พี่โชค พี่โชคขา” เสียงหวานพึมพำ “ช่วยนุช อื้อ”
“เรารักนุชนะ รักมาก” เขาตอบกลับพร้อมกับขยับสะโพกตัวเองอย่างช้าๆ ก่อนจะเร่งเร็วขึ้นๆ เขาครางลึกในลำคอ ไม่เคยมีใครทำให้ทำให้เขามีความสุขและเต็มอิ่มขนาดนี้ เขากดสะโพกตัวเองเป็นครั้งสุดท้ายเมื่อพาเธอไปแตะขอบรุ้ง
“โอย เหมือนเราจะตายเลย” เขาบอกด้วยน้ำเสียงเหนื่อย หอบ แตะริมฝากไปที่หน้าผากชื้นเหงื่อ “เรามีความสุขมาก ขอบคุณนะ” เขาสบตาด้วยแววตาเจ้าเล่ห์
“บ้า” เธอบอกก่อนจะก้มหน้างุดที่อกของเขา
“นอนพักก่อนนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะสอนอีกบทให้” เขากระซิบก่อนจะร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อหญิงสาวหยิกที่แขน “หยิกเราทำไม”
“คนบ้า” เธออุบอิบ “แค่นี้ก็อายจะตายอยู่แล้ว” เธอพลิกกายนอนหันหลังให้เขาทันที
“คนรักกัน ก็ทำแบบนี้แหละ” เขาบอกอีกครั้งพร้อมกับรั้งร่างบางเข้ามากอด “นอนเถอะคนดี เหนื่อยมาทั้งวัน”
“ค่ะ”
“รักนะคะ พรุ่งนี้จะเป็นวันที่ดีของเรา” เขาบอกพร้อมกับจูบที่หัวไหล่เธอ แล้วกอดเธอไว้ในอ้อมแขนอย่างหวงแหน
เธอกดรีโมทไปเรื่อยๆ จนมาถึงช่องรายการ “The mask singer หน้ากากนักร้อง” ซึ่งเป็นรายการที่ไม่เคยมีในบ้านเรามาก่อน เธอเคยดูแต่ไม่ได้ติดอะไร จนกระทั่งวันนี้..
“ขอเชิญพบกับหน้ากากจิงโจ้ ในเพลง love on top” เสียงพิธีกรที่ประกาศทำให้เธอชะงักในการเปลี่ยนช่อง หน้ากากจิงโจ้ในชุดที่แสนเท่ห์เดินออกมาด้วยท่าทางคุ้นตา
“Bring the beat in Honey honey” เสียงที่เปล่งออกมานั้นทำให้เธออมยิ้มอยู่ในหน้า เสียงแบบนี้ การเต้น และมูฟตัวเองแบบนี้ไม่มีใครอีกแล้วที่จะทำได้ และแค่เสียงลมหายใจของเขา เธอก็จำได้
เสียงเคาะประตูดังขึ้น เธอวางรีโมทแล้วเดินไปส่องตาแมวก่อนจะเปิดประตู ทันทีที่ประตูเปิดแขนเรียวขาวของคนข้างนอกโอบเอวเธอไว้ก่อนจะระดมจูบไปทั่วใบหน้าของเธอ
“คิดถึง คิดถึงมากๆ เลย” เสียงห้าวพร่ำบอกก่อนจะชะงักเมื่อเห็นหน้าจอโทรทัศน์
“จิงโจ้...ร้องเพลงเพราะเน๊อะ” เธอบอกยิ้มๆ
“อื้อ” เขาพยักหน้า อมยิ้ม ตาเรียวพราวระยับ “ไปขนอมกันนะ เราเคลียร์งานแล้วจะว่าง 2-3 วัน”
“ค่ะ” เธอยิ้ม
นับจากเวลานี้...เป็นเวลาของพี่โชคแล้ว...
ปล. ยังไม่จบน๊า มีต่ออีกจ้า ช่วงแรกจะเหมือนเรื่องสั้นอ่ะ ภาคต่อไปจะละเอียดมากขึ้นคร่า มีอะไรคุยกันได้น๊า
เขาพลิกตัวตะแคงมองหน้าหญิงสาวในความมืดที่มีเพียงแสงจันทร์ให้ความสว่างเท่านั้น แปลก...ที่เขารู้สึกผูกพันกับเธอคนนี้ แม้ว่าในชีวิตเขาจะผ่านผู้หญิงมามากมาย ทุกคนพร้อมที่จะยินยอมพร้อมใจและตามใจเขาทุกอย่าง แต่เขารู้สึกว่ามันไม่ใช่...เขาชอบอยู่คนเดียว ไม่ชอบผูกมัดกับใคร ใช่...เขาเป็นคนรักคนยาก แต่กับนุช...มันทำให้เขายอมได้ทุกอย่างทั้งๆ ที่ไม่เคยยอมใคร ไม่ว่านับจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น เขาจะไม่มีวันปล่อยมือนุชเด็ดขาด
“ฮื้อ” เสียงงึมงำในลำคอหญิงสาวทำให้เขาอมยิ้ม คงคิดว่าเขาเป็นหมอนข้าง ทั้งดึง ทั้งทึ้ง เขาแกล้งขยับเข้าไปใกล้ ขาเรียวพาดมาที่ขาเขา หน้านวลซุกมาที่อก เขาลูบผมยาวที่ยุ่งเหยิงนั้นอย่างเบามือ ดึงแขนเรียวขึ้นมาจุมพิตอย่างแผ่วเบา เขาไล่จูบตั้งแต่ข้อมือขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึงหัวไหล่ แตะริมฝีปากที่หัวไหล่เนิ่นนานจนรู้สึกได้ว่าดวงตากลมโตนั้นมองเขาอยู่
“นุช” เขาเรียกเบาๆ เธอเอื้อมมือมาแตะแก้มเขา
“หืม” เสียงขานรับในลำคอเบาๆ เขาจับมือเธอที่แตะแก้มเขาแล้วจูบกลางฝ่ามืออย่างอ่อนโยน เธอนิ่ง...มองเขาด้วยแววตาอยากรู้
เขายิ้มในความมืดก่อนจะยันตัวเองขึ้นแตะปากไปที่หน้าผากก่อนจะไล่ริมฝีปากไปที่สันจมูก แก้มอิ่มทั้งสองข้างก่อนจะหยุดที่ริมฝีปากเนิ่นนาน เธอจูบตอบเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ เขาครางในลำคออย่างพอใจก่อนจะถอนริมฝีปากออก
“ทำไม ฝันเหมือนจริงจัง” เธอพึมพำ ยิ้มจนเห็นไรฟัน “ถ้าพี่โชครู้ว่าเราฝันแบบนี้ ต้องโดนว่าแน่”
“เราจะบอกว่า...นุชไม่ได้ฝัน มันเป็นเรื่องจริง” เขาบอกติดปากอิ่มนั้นแล้วจูบย้ำอีกครั้ง จูบครั้งนี้เป็นการเรียกร้อง เอาแต่ใจทำให้หญิงสาวลืมตากว้าง รู้สึกตัวเต็มที่ เธอพยายามผลักเขาออกแต่เหมือนเธอดันกำแพงซึ่งไม่ได้สะเทือนอะไรเลย เขาถอนริมฝีปากก่อนจะซุกไซ้ไปที่ลำคอขาวนวล ขบเม้มตามอารมณ์ที่เพิ่มขึ้นทีละน้อย ทีละน้อย
“ไม่..พี่โชค ไม่นะ” เธอระล่ำระลัก มือเล็กพยายามผลักไสเข้าออกไป
“ทำไม” เขาเงยหน้าขึ้นมาถาม แววตาที่มองเธอฉายแววพิศวาส “เรารับผิดชอบนุชอยู่แล้ว”
“แต่มันไม่ถูกต้อง” เธอแย้ง น้ำตารื้น
“เรารักนุช” เขาบอกให้เธอมั่นใจ “รักจริงๆ”
“นุชรู้ค่ะ แต่...มันเร็วเกินไป” เธอพึมพำ
“เร็วเหรอ เราว่าช้าด้วยซ้ำ” เขาบอกอย่างคนเอาแต่ใจ ริมฝีปากที่ร้อนผ่าวของเขาแตะซอกคอเธออีกครั้ง จนเธอสะดุ้ง
“อุ๊ย” เธออุทานก่อนจะจับมือเขาที่ล้วงเข้าไปในเสื้อยืด “ทำไมไวอย่างนี้เนี่ย” เธออุบอิบ แก้มร้อนผ่าว เขาหัวเราะในลำคอก่อนจะวกขึ้นไปจูบปากช่างแย้งอีกครั้ง
“หวานจัง เราชอบมากเลย” เขาบอกติดริมฝีปากอิ่มใช้ปลายลิ้นไล้กลีบปากที่สั่นๆ นั้นอย่างย่ามใจก่อนจะประกบปากเธออีกครั้ง เขาชอบที่จะดูดดื่มความหวานในอุ้งปากของนุช มันทำให้เขาใจเต้นมากกว่าทุกครั้ง เขาครางในลำคออย่างพึงพอใจ เขาชอบความหวาบหวามที่เกิดขึ้นเวลานี้และต้องกับคนนี้เท่านั้น
“พี่โชค” เธอพึมพำ ปรือตามองเขาด้วยแววตาฉ่ำหวาน มือเธอเกาะบ่าเปลือยเปล่าของเขาไว้ เธอไม่รู้เลยว่าเขาถอดเสื้อตั้งแต่เมื่อไร ตอนนี้สมองเธอไม่รับรู้อะไร นอกจากรับรู้สัมผัสแปลกใหม่จากผู้ชายตรงหน้านี้
“หืม” เขาขานรับแต่ไม่ได้เงยหน้ามองเธอหรอกนะ เพระเขามีสิ่งที่หน้าค้นหาอยู่ตรงหน้า เขาถอดชุดนอนหญิงสาวออกอย่างรวดเร็วก่อนที่เธอจะรู้ตัว เขาหลุบตามองอกอิ่มอย่างพึงพอใจ “ซ่อนรูปนะ”
ชายหนุ่มลูบไล้ร่างบางอย่างเบามือ รับรู้ถึงความสั่นสะท้านยามเมื่อเขาแตะริมฝีปากไปตามที่ต่างๆ บนร่างที่หอมละมุนในอ้อมกอด เขาสัมผัสทรวงอกอิ่มด้วยริมฝีปากตวัดยอดอกด้วยปลายลิ้นมีผลให้นุชแอ่นร่างเข้าหาเขาโดยไม่รู้ตัว เสียงครางในลำคอเธอทำให้เขารู้สึกพึงพอใจ เขาขบเม้มผิวเนียนตามแรงอารมณ์ของตัวเอง ซึ่งเขาแน่ใจว่าพรุ่งนี้ร่างของเธอจะต้องมีร่องรอยแห่งความรักที่เขาเป็นคนสร้างขึ้น
“พี่โชค พอเถอะ นุชไม่ไหวแล้ว” เธอบอกด้วยน้ำเสียงที่สั่นพร่า เธอรู้สึกเหมือนมีผีเสื้อนับพันตัวบินอยู่ในร่างกายเธอ มันวาบหวิว อ่อนหวาน
“คนดี นี่เพิ่งเริ่มต้น” เขากระซิบก่อนจะลากไล้ริมฝีปากไปยังหน้าท้องเนียนและต่ำไปกว่านั้น
หญิงสาวสะอื้น สั่นสะท้านไปทั้งตัว ความรู้สึกนี้มันคืออะไร นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้รู้จักและเธอไม่สามารถที่จะหยุดตัวเองได้ หญิงสาวครางลึกในลำคอ หน้าร้อนผ่าว อ้าปากหายใจราวกับว่าจะขาดอากาศ
“ไม่ไหวแล้ว” เธอบอก ไม่รู้เหมือนกันว่าไม่ไหวอะไร แต่ถ้านานกว่านี้เธอต้องขาดใจตายแน่ๆ
ชายหนุ่มเคลื่อนตัวขึ้นทาบทับหญิงสาวมองใบหน้าแดงระเรื่อของเธอด้วยความรัก ก่อนจะแทรกร่างตัวเองเข้าไป หญิงสาวเบิกตากว้างฉายแววเจ็บปวดชั่วขณะ เธออ้าปากเพื่อหายใจ แต่เขาประกบปากของเธอทันทีเสียงร้องของเธอครางลึกอยู่ในลำคอ
“พี่โชค พี่โชคขา” เสียงหวานพึมพำ “ช่วยนุช อื้อ”
“เรารักนุชนะ รักมาก” เขาตอบกลับพร้อมกับขยับสะโพกตัวเองอย่างช้าๆ ก่อนจะเร่งเร็วขึ้นๆ เขาครางลึกในลำคอ ไม่เคยมีใครทำให้ทำให้เขามีความสุขและเต็มอิ่มขนาดนี้ เขากดสะโพกตัวเองเป็นครั้งสุดท้ายเมื่อพาเธอไปแตะขอบรุ้ง
“โอย เหมือนเราจะตายเลย” เขาบอกด้วยน้ำเสียงเหนื่อย หอบ แตะริมฝากไปที่หน้าผากชื้นเหงื่อ “เรามีความสุขมาก ขอบคุณนะ” เขาสบตาด้วยแววตาเจ้าเล่ห์
“บ้า” เธอบอกก่อนจะก้มหน้างุดที่อกของเขา
“นอนพักก่อนนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เราจะสอนอีกบทให้” เขากระซิบก่อนจะร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อหญิงสาวหยิกที่แขน “หยิกเราทำไม”
“คนบ้า” เธออุบอิบ “แค่นี้ก็อายจะตายอยู่แล้ว” เธอพลิกกายนอนหันหลังให้เขาทันที
“คนรักกัน ก็ทำแบบนี้แหละ” เขาบอกอีกครั้งพร้อมกับรั้งร่างบางเข้ามากอด “นอนเถอะคนดี เหนื่อยมาทั้งวัน”
“ค่ะ”
“รักนะคะ พรุ่งนี้จะเป็นวันที่ดีของเรา” เขาบอกพร้อมกับจูบที่หัวไหล่เธอ แล้วกอดเธอไว้ในอ้อมแขนอย่างหวงแหน
เธอกดรีโมทไปเรื่อยๆ จนมาถึงช่องรายการ “The mask singer หน้ากากนักร้อง” ซึ่งเป็นรายการที่ไม่เคยมีในบ้านเรามาก่อน เธอเคยดูแต่ไม่ได้ติดอะไร จนกระทั่งวันนี้..
“ขอเชิญพบกับหน้ากากจิงโจ้ ในเพลง love on top” เสียงพิธีกรที่ประกาศทำให้เธอชะงักในการเปลี่ยนช่อง หน้ากากจิงโจ้ในชุดที่แสนเท่ห์เดินออกมาด้วยท่าทางคุ้นตา
“Bring the beat in Honey honey” เสียงที่เปล่งออกมานั้นทำให้เธออมยิ้มอยู่ในหน้า เสียงแบบนี้ การเต้น และมูฟตัวเองแบบนี้ไม่มีใครอีกแล้วที่จะทำได้ และแค่เสียงลมหายใจของเขา เธอก็จำได้
เสียงเคาะประตูดังขึ้น เธอวางรีโมทแล้วเดินไปส่องตาแมวก่อนจะเปิดประตู ทันทีที่ประตูเปิดแขนเรียวขาวของคนข้างนอกโอบเอวเธอไว้ก่อนจะระดมจูบไปทั่วใบหน้าของเธอ
“คิดถึง คิดถึงมากๆ เลย” เสียงห้าวพร่ำบอกก่อนจะชะงักเมื่อเห็นหน้าจอโทรทัศน์
“จิงโจ้...ร้องเพลงเพราะเน๊อะ” เธอบอกยิ้มๆ
“อื้อ” เขาพยักหน้า อมยิ้ม ตาเรียวพราวระยับ “ไปขนอมกันนะ เราเคลียร์งานแล้วจะว่าง 2-3 วัน”
“ค่ะ” เธอยิ้ม
นับจากเวลานี้...เป็นเวลาของพี่โชคแล้ว...
ปล. ยังไม่จบน๊า มีต่ออีกจ้า ช่วงแรกจะเหมือนเรื่องสั้นอ่ะ ภาคต่อไปจะละเอียดมากขึ้นคร่า มีอะไรคุยกันได้น๊า
แมกไม้ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 27 ส.ค. 2562, 11:24:58 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 27 ส.ค. 2562, 11:24:58 น.
จำนวนการเข้าชม : 483
| << ตอน 4 | ตอน 6 (ภาคต่อ) >> |
เพียงเรียงรัก 29 ส.ค. 2562, 16:37:27 น.
ชอบเรื่องนี้ครับ พระเอกมีความลึกลับดี
อีกอย่างเหมือนจะเกี่ยวกับอดีตชาติด้วย
ชอบเรื่องนี้ครับ พระเอกมีความลึกลับดี
อีกอย่างเหมือนจะเกี่ยวกับอดีตชาติด้วย