รู้แล้ว...ว่ารัก
ผลิตโชค นักร้องหนุ่มที่กำลังเงียบหายไปจากวงการ แต่แล้วโชคชะตาได้ขีดเส้นทางให้เขาได้พบกับเธอ...พีช...หรือ "นุช" มาช่วยลุ้นในความรักของทั้งคู่ว่าจะลงเอยอย่างไร
ปล..เรื่องนี้ผู้แต่ง เป็นแนวฟิคนะ ทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องที่ผู้แต่งมโนเอง อ่านเพื่อความสนุกคร่า
ปล..เรื่องนี้ผู้แต่ง เป็นแนวฟิคนะ ทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องที่ผู้แต่งมโนเอง อ่านเพื่อความสนุกคร่า
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอน 7
พระอาทิตย์กลมโตสีส้มสดกำลังเคลื่อนคล้อยต่ำไปเรื่อยๆ มองจากตรงนี้เหมือนทะเลค่อยๆ กลืนกินดวงอาทิตย์ทีละนิด ทีละนิด ชายหนุ่มนั่งเหยียดขา ให้ผิวได้สัมผัสทรายที่ขาวละเอียด เขาชอบทะเล ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุข ถ้าเขาพอมีเวลา เขาจะคิดถึงทะเลเป็นที่แรก เขาสามารถนั่งมองทะเลได้เป็นวันโดยไม่เบื่อ ความฝันของเขาคือการมีรีสอร์ทเล็กๆ ติดทะเล เป็นคนนำเที่ยว ทำอาหารและเป็นเพื่อนดื่มให้กับลูกค้าที่มาพัก แต่การจะทำแบบนี้ได้เขาต้องมีเงินก้อนใหญ่ ดังนั้นเขาควรทำงานเก็บเงินสักพัก
"เฮ้อ หมดไปอีกวัน" เขาลุกขึ้นปัดทรายพร้อมกับบิดตัวไปมาเพื่อคลายความเมื่อยล้า
"กลับห้องดีกว่า ให้ป้าชบาผัดหมูกะปิใส่สตอ ไข่เจียวแหนมให้ทานดีกว่า เบียร์สักขวดก็ดีนะ" เขาคิดในใจ เดินกลับที่พักด้วยความสุขเมื่อนึกถึงของกิน
ชายหนุ่มบิดกายอย่างเกียจคร้าน ถีบผ้าห่มออกให้พ้นตัวก่อนจะหรี่ตามองแสงสว่างที่รอดเข้ามา
"อื้อ กี่โมงแล้วเนี่ย" เขางึมงำ ลุกขึ้นนั่งก่อนจะหยิบมือถือมาดูเวลา "ชิท เที่ยงแล้ว มึนหัวชะมัด" เขาบีบไปที่หว่างคิ้วแรงๆ พลางคิดว่าเมื่อคืนหมดไปกี่ขวด ยิ่งคิด ยิ่งมึน หากาแฟดำดื่มแก้แฮงค์ดีกว่า
"ห๊ะ กาแฟหมด" เขาอ้าปากค้าง เสยผมแรงๆ
"ป้ากำลังจะไปซื้อพอดี ปกติโชคไม่ดื่มกาแฟนี่นา" ป้าชบาพูดลอยๆ
"วันนี้ผมรู้สึกแฮงค์ มึนหัวนิดหน่อย" เขาบอกเบาๆ
"เออ มีร้านกาแฟสดอยู่ตรงนู้น เอามั้ย เดี๋ยวให้ดาวไปซื้อให้" ป้าชบาถามเมื่อคิดได้ว่ามีร้านกาแฟสดตกแต่งน่ารักเปิดมาเกือบปีแล้ว
"ร้านกาแฟ ไกลมั้ยครับ" เขาถาม นึกถึงกลิ่นกาแฟหอมๆ ขึ้นมาทันที
"เกือบกิโลได้ เอาจักรยานมั้ย" ป้าชี้ไปที่จักรยานเฟสสันเก่าๆ ที่พิงกำแพง เขามองตามแล้วส่ายหัว
ผมเดินไปเรื่อยๆ ดีกว่า ขอบคุณครับป้า" เขาบอกยิ้มๆ ก่อนจะเดินออกไปโดยไม่ลืมที่จะใส่หมวกแก๊ป แว่นกันแดดและแมสประจำตัว
ผลิตโชคเดินแกมวิ่งท่ามกลางอากาศที่ค่อนข้างร้อน แม้จะมีลมทะเลพัดมาเป็นระยะก็เถอะ อากาศอบอ้าวแบบนี้ ฝนต้องตกแน่นอน เขามั่นใจ!!! มือขาวผลักประตูเข้าไปในร้านพร้อมกับเสียงดนตรีที่ดังขึ้นเพื่อบอกเจ้าของร้านว่ามีลูกค้าเข้ามา
"สวัสดีค่ะ รับอะไรดีคะ" เสียงหวานใสดังขึ้นอย่างเชื้อเชิญ พร้อมกับโผล่หน้ามามองก่อนจะถอยกลับไปอย่างรวดเร็วโดยที่ชายหนุ่มไม่ทันสังเกต
"ผมขอกาแฟดำเข้มๆ 1 ที่ครับ" เขาบอก คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันอย่างสงสัย รู้สึกคุ้นเคยกับเสียงเมื่อสักครู่นี้เหลือเกิน
"ร้อนหรือเย็น" เสียงโต้กลับมานั้นกดต่ำจนแทบฟังไม่ออก
"ร้อนครับ" เขาบอกพร้อมยื่นหน้าไปมองด้วยความสงสัย
"อย่าเข้ามานะ" เสียงนั้นดังขึ้นจนเขาสะดุ้งก่อนจะหลุดขำเมื่อเห็นหน้าเจ้าของร้านเต็มตา
"เฮ้ คุณ.. ผมแค่อยากดื่มกาแฟ ทำไมคุณต้องเสียงดังขนาดนี้ แล้วนั่นอะไร มีงานแฟนซีเหรอ" เขาถามแล้วดึงแมส
ออก มองหน้ากากหมีที่ก้มหน้าก้มตาชงกาแฟโดยไม่พูดอะไร กาแฟร้อนถูกยื่นมาตรงหน้าเขา กลิ่นหอมของกาแฟทำให้เขาตื่นตัว เขาจิบกาแฟช้าๆ
"อื้ม รสชาติดี กาแฟอะไร จากที่ไหน" เขาถาม แปลก...ที่เขารู้สึกอยากแกล้งผู้หญิงคนนี้
"...." ไม่มีเสียงตอบ นอกจากมือเล็กนั้นจัดนู่น จับนี่ไปเรื่อย
"ทำไมไม่สนใจลูกค้า หรือว่าไม่ค่อยมีลูกค้าเข้า" เขาแกล้งแหย่เล่น ยักไหล่ด้วยท่าทางกวนๆ ได้ผล...เธอหันมาจ้องเขาอย่างไม่สบอารมณ์ ซึ่งเขารู้ได้จากแววตาหลังหน้ากากหมีนั่น
"ขอบราวนี่2ชิ้น" เขาบอกพร้อมกับยิ้มที่มุมปาก มองหญิงสาวหยิบบราวนี่ใส่จานมาวางตรงหน้าเขา
'คำที่บอกรักกันมากมาย เป็นเพียงสัญญา
จะมั่นคงจะรักกันจนกว่า ฟ้าดินมลาย
เป็นแค่คำหวาน ทำให้ชวนฝัน เติมรักกันเรื่อยไป
ต่อจากวันนี้ จะอีกนานมั้ยและจะมั่นคงเช่นไร'
เสียงเพลงจากวิทยุดังขึ้น เขาเลิกคิ้วพร้อมกับยิ้มที่มุมปาก แต่เขาต้องยิ้มค้างเพราะอยู่หญิงสาวเดินไปปิดวิทยุทันที
"อ้าว ปิดทำไมล่ะ เพลงไม่เพราะเหรอ" เขาถาม
"ไม่" หญิงสาวตอบกลับมาสั้นๆ โดยไม่ได้กันมาแม้แต่น้อย
"คุณไม่ชอบเพลงเหรอ" เขายังวอแวถาม ก็เพลงนี้เป็นเพลงรักที่ดังที่สุดของเขา
"...."
"นี่คุณ หันมาคุยกันดีๆ ซิ ผมอยากรู้ คุณไม่ชอบเพลง ดนตรี เนื้อร้อง ซาวด์ หรือ..."
"ฉันไม่ชอบนักร้อง" เธอหันกลับตอบกลับมาทันที ตาเรียวภายในแว่นเบิกกว้างอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน เขาถอดแว่นทันที
"พีช เราซื้อแป้งเค้กกับเนยสดมาให้แล้วนะ" เสียงใสดังขึ้นพร้อมกับประตูที่เปิดออก เขาหันมามองต้นเสียงทันที
"อุ๊ย ขอโทษค่ะ" หญิงสาวร่างอวบเดินไปหลังเคาน์เตอร์พร้อมกับยื่นถุงให้เพื่อนสาวทันที "เอ๊า ใส่หน้ากากทำไมเนี่ย" เธอเอ่ยถาม มองหน้ากากหมีตรงหน้าอย่างสงสัย
"นู่น" พีชบอกเสียงเบาพร้อมกับใช้เท้าเตะขาเพื่อนเบาๆ
"ผมก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไมต้องใส่หน้ากาก หรือว่าจะมีงานแฟนซี" ผลิตโชคย้อนถาม ทำให้ปุ๊กกันมามองชายหนุ่มตรงๆ ก่อนจะเบิกตาโต อ้าปากค้าง
-------------------------------------------------------------
คุยกันค้าบบบบ
ย้ำอีกครั้ง เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผู้แต่งมโนขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น มีอะไร ติ ชม เม้นท์คุยกันได้น๊า
"เฮ้อ หมดไปอีกวัน" เขาลุกขึ้นปัดทรายพร้อมกับบิดตัวไปมาเพื่อคลายความเมื่อยล้า
"กลับห้องดีกว่า ให้ป้าชบาผัดหมูกะปิใส่สตอ ไข่เจียวแหนมให้ทานดีกว่า เบียร์สักขวดก็ดีนะ" เขาคิดในใจ เดินกลับที่พักด้วยความสุขเมื่อนึกถึงของกิน
ชายหนุ่มบิดกายอย่างเกียจคร้าน ถีบผ้าห่มออกให้พ้นตัวก่อนจะหรี่ตามองแสงสว่างที่รอดเข้ามา
"อื้อ กี่โมงแล้วเนี่ย" เขางึมงำ ลุกขึ้นนั่งก่อนจะหยิบมือถือมาดูเวลา "ชิท เที่ยงแล้ว มึนหัวชะมัด" เขาบีบไปที่หว่างคิ้วแรงๆ พลางคิดว่าเมื่อคืนหมดไปกี่ขวด ยิ่งคิด ยิ่งมึน หากาแฟดำดื่มแก้แฮงค์ดีกว่า
"ห๊ะ กาแฟหมด" เขาอ้าปากค้าง เสยผมแรงๆ
"ป้ากำลังจะไปซื้อพอดี ปกติโชคไม่ดื่มกาแฟนี่นา" ป้าชบาพูดลอยๆ
"วันนี้ผมรู้สึกแฮงค์ มึนหัวนิดหน่อย" เขาบอกเบาๆ
"เออ มีร้านกาแฟสดอยู่ตรงนู้น เอามั้ย เดี๋ยวให้ดาวไปซื้อให้" ป้าชบาถามเมื่อคิดได้ว่ามีร้านกาแฟสดตกแต่งน่ารักเปิดมาเกือบปีแล้ว
"ร้านกาแฟ ไกลมั้ยครับ" เขาถาม นึกถึงกลิ่นกาแฟหอมๆ ขึ้นมาทันที
"เกือบกิโลได้ เอาจักรยานมั้ย" ป้าชี้ไปที่จักรยานเฟสสันเก่าๆ ที่พิงกำแพง เขามองตามแล้วส่ายหัว
ผมเดินไปเรื่อยๆ ดีกว่า ขอบคุณครับป้า" เขาบอกยิ้มๆ ก่อนจะเดินออกไปโดยไม่ลืมที่จะใส่หมวกแก๊ป แว่นกันแดดและแมสประจำตัว
ผลิตโชคเดินแกมวิ่งท่ามกลางอากาศที่ค่อนข้างร้อน แม้จะมีลมทะเลพัดมาเป็นระยะก็เถอะ อากาศอบอ้าวแบบนี้ ฝนต้องตกแน่นอน เขามั่นใจ!!! มือขาวผลักประตูเข้าไปในร้านพร้อมกับเสียงดนตรีที่ดังขึ้นเพื่อบอกเจ้าของร้านว่ามีลูกค้าเข้ามา
"สวัสดีค่ะ รับอะไรดีคะ" เสียงหวานใสดังขึ้นอย่างเชื้อเชิญ พร้อมกับโผล่หน้ามามองก่อนจะถอยกลับไปอย่างรวดเร็วโดยที่ชายหนุ่มไม่ทันสังเกต
"ผมขอกาแฟดำเข้มๆ 1 ที่ครับ" เขาบอก คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันอย่างสงสัย รู้สึกคุ้นเคยกับเสียงเมื่อสักครู่นี้เหลือเกิน
"ร้อนหรือเย็น" เสียงโต้กลับมานั้นกดต่ำจนแทบฟังไม่ออก
"ร้อนครับ" เขาบอกพร้อมยื่นหน้าไปมองด้วยความสงสัย
"อย่าเข้ามานะ" เสียงนั้นดังขึ้นจนเขาสะดุ้งก่อนจะหลุดขำเมื่อเห็นหน้าเจ้าของร้านเต็มตา
"เฮ้ คุณ.. ผมแค่อยากดื่มกาแฟ ทำไมคุณต้องเสียงดังขนาดนี้ แล้วนั่นอะไร มีงานแฟนซีเหรอ" เขาถามแล้วดึงแมส
ออก มองหน้ากากหมีที่ก้มหน้าก้มตาชงกาแฟโดยไม่พูดอะไร กาแฟร้อนถูกยื่นมาตรงหน้าเขา กลิ่นหอมของกาแฟทำให้เขาตื่นตัว เขาจิบกาแฟช้าๆ
"อื้ม รสชาติดี กาแฟอะไร จากที่ไหน" เขาถาม แปลก...ที่เขารู้สึกอยากแกล้งผู้หญิงคนนี้
"...." ไม่มีเสียงตอบ นอกจากมือเล็กนั้นจัดนู่น จับนี่ไปเรื่อย
"ทำไมไม่สนใจลูกค้า หรือว่าไม่ค่อยมีลูกค้าเข้า" เขาแกล้งแหย่เล่น ยักไหล่ด้วยท่าทางกวนๆ ได้ผล...เธอหันมาจ้องเขาอย่างไม่สบอารมณ์ ซึ่งเขารู้ได้จากแววตาหลังหน้ากากหมีนั่น
"ขอบราวนี่2ชิ้น" เขาบอกพร้อมกับยิ้มที่มุมปาก มองหญิงสาวหยิบบราวนี่ใส่จานมาวางตรงหน้าเขา
'คำที่บอกรักกันมากมาย เป็นเพียงสัญญา
จะมั่นคงจะรักกันจนกว่า ฟ้าดินมลาย
เป็นแค่คำหวาน ทำให้ชวนฝัน เติมรักกันเรื่อยไป
ต่อจากวันนี้ จะอีกนานมั้ยและจะมั่นคงเช่นไร'
เสียงเพลงจากวิทยุดังขึ้น เขาเลิกคิ้วพร้อมกับยิ้มที่มุมปาก แต่เขาต้องยิ้มค้างเพราะอยู่หญิงสาวเดินไปปิดวิทยุทันที
"อ้าว ปิดทำไมล่ะ เพลงไม่เพราะเหรอ" เขาถาม
"ไม่" หญิงสาวตอบกลับมาสั้นๆ โดยไม่ได้กันมาแม้แต่น้อย
"คุณไม่ชอบเพลงเหรอ" เขายังวอแวถาม ก็เพลงนี้เป็นเพลงรักที่ดังที่สุดของเขา
"...."
"นี่คุณ หันมาคุยกันดีๆ ซิ ผมอยากรู้ คุณไม่ชอบเพลง ดนตรี เนื้อร้อง ซาวด์ หรือ..."
"ฉันไม่ชอบนักร้อง" เธอหันกลับตอบกลับมาทันที ตาเรียวภายในแว่นเบิกกว้างอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน เขาถอดแว่นทันที
"พีช เราซื้อแป้งเค้กกับเนยสดมาให้แล้วนะ" เสียงใสดังขึ้นพร้อมกับประตูที่เปิดออก เขาหันมามองต้นเสียงทันที
"อุ๊ย ขอโทษค่ะ" หญิงสาวร่างอวบเดินไปหลังเคาน์เตอร์พร้อมกับยื่นถุงให้เพื่อนสาวทันที "เอ๊า ใส่หน้ากากทำไมเนี่ย" เธอเอ่ยถาม มองหน้ากากหมีตรงหน้าอย่างสงสัย
"นู่น" พีชบอกเสียงเบาพร้อมกับใช้เท้าเตะขาเพื่อนเบาๆ
"ผมก็สงสัยเหมือนกันว่าทำไมต้องใส่หน้ากาก หรือว่าจะมีงานแฟนซี" ผลิตโชคย้อนถาม ทำให้ปุ๊กกันมามองชายหนุ่มตรงๆ ก่อนจะเบิกตาโต อ้าปากค้าง
-------------------------------------------------------------
คุยกันค้าบบบบ
ย้ำอีกครั้ง เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผู้แต่งมโนขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น มีอะไร ติ ชม เม้นท์คุยกันได้น๊า
แมกไม้ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 29 ส.ค. 2562, 17:11:37 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 29 ส.ค. 2562, 17:11:37 น.
จำนวนการเข้าชม : 411
| << ตอน 6 (ภาคต่อ) | ตอน 8 >> |