รู้แล้ว...ว่ารัก
ผลิตโชค นักร้องหนุ่มที่กำลังเงียบหายไปจากวงการ แต่แล้วโชคชะตาได้ขีดเส้นทางให้เขาได้พบกับเธอ...พีช...หรือ "นุช" มาช่วยลุ้นในความรักของทั้งคู่ว่าจะลงเอยอย่างไร
ปล..เรื่องนี้ผู้แต่ง เป็นแนวฟิคนะ ทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องที่ผู้แต่งมโนเอง อ่านเพื่อความสนุกคร่า
ปล..เรื่องนี้ผู้แต่ง เป็นแนวฟิคนะ ทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องที่ผู้แต่งมโนเอง อ่านเพื่อความสนุกคร่า
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: ตอน 20
ผลิตโชคเลิกคิ้วสูงเมื่อมองเห็นหญิงสาวรินเบียร์ที่ยุบไปค่อนขวดแล้วนั่งดื่มต่อโดยที่เขาไม่ได้บังคับฝืนใจเลยสักนิด เขากระแอมในลำคอ เธอหันมามองเขาก่อนจะหันกลับไปให้ความสนใจกับรายการโทรทัศน์ตรงหน้า
“ทำไมไม่นอนล่ะ ดึกแล้วนะ” เขาเอ่ยถาม “พรุ่งนี้เรามีดำน้ำ ต้องตื่นแต่เช้า”
“หนูยังไม่ง่วง อาบน้ำแล้วตาสว่าง พี่โชคนอนก่อนได้เลย” เธอตอบกลับมา แก้มเนียนแดงระเรื่อ
“มอมตัวเองหรือไง” เขาถามแล้วหัวเราะในลำคอ เธอหันมาจ้องเขาก่อนจะรีบหันไปทางอื่นทันทีเมื่อเห็นเขาหยิบกางเกงบ๊อกเซอร์มาสวม
“มอมอะไร หนูแค่อยากดื่ม หรือพี่โชคจะดื่มด้วย เอามั้ย” เธอย้อนถามพลางยื่นขวดเบียร์ให้เขา
“ไม่ล่ะ วันนี้เราอยากมีสติ เราอยากจดจำทุกอย่างที่กำลังจะเกิดขึ้นนับต่อจากนี้” เขาบอกแล้วยิ้มมุมปาก หน้าเนียนสีน้ำผึ้งนั้นเปลี่ยนสีชั่วขณะ ดวงตากลมโตเบิกกว้างก่อนจะหลุบต่ำให้ความสนใจกับแก้วในมือแทน
“คนบ้า” เธอพึมพำ ทำไมเธอจะไม่รู้ความหมายของประโยคนั้น นี่ไง...เธอถึงต้องดื่มเพื่อเพิ่มความกล้าให้กับตัวเอง เพราะไม่อย่างนั้นเธอต้องอายเขาแน่ๆ
“นุช พอแล้วมั้ง กี่ขวดแล้วเนี่ย หนึ่ง สอง สาม สี่ โห...พอเลย” เขาบอกด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด มองนุชที่นั่งโงนเงน ตาปรือมองโทรทัศน์แบบจะหลับแหล่ไม่หลับแหล่ เขาก้าวยาวๆ ดึงแก้วออกจากมือหญิงสาวไปไว้อีกทาง
“พี่โชคอ่ะ หนูอยากดื่มอีก เอาม๊า...” มือเล็กนั้นไขว่คว้าจะหยิบแก้วให้ได้
“นุช” เขาเรียกชื่อเธออีกครั้ง จ้องเธอเขม็งอย่างเอาเรื่อง
“พี่โชค...” เธอพึมพำ มองเขาตั้งแต่หน้าไล่ ผ่านอกขาวที่ไม่ได้ใส่เสื้อจนไปหยุดนิ่งที่กางเกงบ๊อกเซอร์ “ใส่กางเกงสั้นจัง เสื้อก็ไม่ใส่ เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก” เธอบอกด้วยน้ำเสียงยานคาง
“จ้องมองอย่างนี้ เราก็เขินนะ มานี่...มานี่เลย” เขาบอกพร้อมกับดึงแขนหญิงสาวให้ลุกขึ้นมาแต่เธอฝืนไว้แล้วสะบัดแขนออก
“ไม่ไป หนูไม่ไป หนูจะนอนตรงนี้” เธอลุกขึ้นยืนอย่างเซๆ พร้อมกับชี้ไปตรงโซฟาที่เธอนั่งอยู่เมื่อครู่
“ไม่ได้ ไปนอนบนที่นอน” เขาเสียงดังกลับไป มองคนขี้เมาอย่างฉุนนิดๆ กับความดื้อรั้นของผู้หญิงตรงหน้า
“ม่ายยยยย” เธอบอกแล้วผลักอกเขาโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัวทำให้เขาเซหงายไปบนโซฟา
“เฮ้ย...” เขาอุทาน เธอหันมามองแล้วหัวเราะ ก่อนจะเดินเซๆ ไปหยิบขวดเบียร์ที่เขาวางไว้แล้วเดินกลับมา
“หนูจะดื่มให้หมดขวดนี้แล้วจะนอนล่ะ” เธอบอก ตาปรือเหมือนเปลือกตาหนักมากแต่เจ้าตัวฝืนไว้ เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ เมาขนาดนี้เขาจะทำอะไรได้ เขาส่ายหน้าแล้วต้องเบิกตากว้างอย่างตกใจ เมื่อหญิงสาวที่เดินเซกลับมานั้นถลาเข้ามาหาเขาเพราะสะดุดขาตัวเอง
“นู๊ชชชชช” เขาเรียกชื่อเธอพร้อมกับอ้าแขนโดยอัตโนมัติ เธอล้มมาอยู่ในอ้อมกอดเขาพอดี แรงปะทะทำให้เขาหงายไปด้านหลังเท่ากับเขานอนหงายอยู่บนโซฟาโดยมีเธออยู่บนตัวเขา
“วี้ดดดดด” เธอร้องลั่น มือยันอกเขาไว้ แต่สายตาเธอนั้นไม่ได้มองเขาหรอกนะ เธอมองตามขวดเบียร์ที่กลิ้งอยู่บนพื้น “เบียร์หนู”
“ช่างเถอะ” เขาบอก สองมือจับเอวเธอไว้ก่อนจะเลื่อนไปวางบนสะโพกกลมกลึงแล้วกดอย่างเบามือ
“พี่โชค” นุชพึมพำชื่อเขาเบาๆ เขามองปากอิ่มแดงก่อนจะไล่สายตามองไปที่ลำคอและมองต่ำกว่านั้น เสื้อยืดที่นุชใส่เวลานี้คอเสื้อกว้างจนเห็นร่องอกเป็นเพราะเธอนอนทับอยู่บนตัวเขา
“นุช” เขากลืนน้ำลายลงคออย่างลำบาก รู้สึกคอแห้งขึ้นมาทันที ชายหนุ่มเลียริมฝีปากที่แห้งผากของตัวเองโดยอัตโนมัติ เขาสบตากลมโตที่มองเขาด้วยแววตาฉ่ำหวาน มือเล็กที่ยันอกเขาไว้นั้นเปลี่ยนเป็นประคองหน้าเขาแทน
“....” ปลายนิ้วโป้งของหญิงสาวไล้ริมฝีปากเขาเบาๆ ให้ตายเถอะ...เวลานี้หัวใจของเขาเต้นแรงมาก แรงจนแทบจะทะลุออกมาแล้ว
“รู้มั้ย..ว่ากำลังทำอะไร” เขากระซิบถามเสียงพร่า
“รู้ค่ะ” เธอกระซิบตอบกลับมาพร้อมกับแนบริมฝีปากมาเพื่อปิดปากเขา ผลิตโชคเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อว่านุชจะเป็นฝ่ายเริ่มจูบเขาก่อน ชายหนุ่มหลับตารับรู้การบดเบียดริมฝีปากจากหญิงสาว เขาครางลึกในลำคออย่างพึงพอใจ จูบของนุช...มันทำให้เขาอิ่มเอมและมีความสุข นุชจะรู้มั้ยว่า...เขากำลังสำลักความหวานที่เธอมอบให้ มือแข็งแรงกดสะโพกกลมกลึงเข้าหาตัวเองอย่างห้ามใจไม่อยู่ เธอถอนปากออกจากปากเขาช้าๆ เขาหลุบตามองปลายลิ้นหญิงสาวที่กำลังเลียริมฝีปากตัวเองอย่างยั่วเย้า
“นุช เรา...” เขาผงกศีรษะตามโดยไม่รู้ตัว “เราต้องการ..” เขากระซิบข้างหูเธอพร้อมกับกอดร่างบางแน่นมากขึ้นก่อนจะซุกไซร้ไปที่ซอกคอหอมกรุ่น ความเนียนนุ่มของผิวและกลิ่นหอมเฉพาะตัวของเธอทำให้เขาลากไล้ริมฝีปากตัวเองไปเรื่อยๆ จนไม่ทันสังเกตุว่าร่างบางนั้นนิ่งไม่ตอบสนอง
“อือ” เสียงงึมงำในลำคอของหญิงสาว ทำให้เขาละริมฝีปากแล้วมองคนในอ้อมกอด
“นุช...นุช” เขาเรียก แต่ไม่มีทีท่าว่าเธอจะรู้สึกตัว เธอยังคงนอนนิ่งบนอกเขา มิหนำซ้ำยังซุกหาไออุ่นอีกต่างหาก
“นุช หลับเหรอ” เขาถามย้ำอีกครั้ง ก่อนจะถอนหายใจมองไปที่ขวดเบียร์ที่กลิ้งอยู่บนพื้นอย่างไม่พอใจ เขาไม่น่าซื้อมาเลย
เขาอุ้มเธอไปวางบนที่นอนและห่มผ้าให้อย่างอ่อนโยนก่อนจะจุมพิตที่หน้าผาก เปลือกตาทั้งสองข้างและท้ายสุดแตะริมฝีปากเบาๆ ที่ปากอิ่มนั่น
“เฮ้อ...แล้วผลงานที่ทำไว้ ใครจะช่วยล่ะ” เขาบอกแล้วก้มมองตัวเอง หลักฐานชัดเจนมาก นี่แค่...จูบเดียวนะ ถ้ามากกว่านี้...ว่าไป..ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ยังไม่เคยมีใครหลับขณะที่เขาเริ่มปฏิบัติภารกิจเลยสักคน มีแต่จะให้ความร่วมมือด้วยซ้ำ
นุช...เป็นคนแรก !!!
ผลิตโชคหรี่ตามองแสงสว่างที่ส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาในห้อง เขาเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มือถือมาดูเวลา อีกสิบห้านาทีหกโมงเช้า เขาหันไปหาคนที่นอนหันหลังให้เขาทั้งคืนก่อนจะอมยิ้ม
‘ดื่มจนเมาแล้วหลับลึกจริงๆ ถ้าลักหลับจะรู้ตัวมั้ย เด็กบ้าเอ้ย’ เขาคิดในใจพลางขยับตัวเองเข้าไปซ้อนทางด้านหลัง ชะโงกมองคนที่นอนหลับไม่รู้เรื่อง ผมยาวสลวยนั้นค่อนข้างยุ่งเหยิง เขาค่อยๆ จับปอยผมให้พ้นจากใบหน้าเธอ ทำให้เขาได้มีเวลามองเธออย่างละเอียด ดวงตากลมโตนั้นหลับพริ้ม ขนตางอนยาวเป็นแพชนิดที่ผู้หญิงบางคนต้องอิจฉา จมูกโด่งเป็นสันนั้นเชิดเล็กน้อย รับกับริมฝีปากที่เผยออย่างไม่รู้ตัว และท้ายสุดแก้มเนียนละเอียดจนเห็นเส้นเลือดฝอย เขาแตะแก้มนุ่มเบาๆ ด้วยปลายนิ้ว อดไม่ได้ที่จรดจมูกไปที่แก้มนุ่นนิ่มนั่น
“อือ” เสียงงึมงำในลำคอทำให้เขาผละออกมา กลั้นหายใจด้วยเกรงว่าเธอจะตื่นแล้วโวยวายเหมือนทุกครั้ง แต่...ครั้งนี้เธอขยับเพียงเล็กน้อยแล้วนอนนิ่งเหมือนเดิม เขาจับมือเธอขึ้นมาจรดที่ริมฝีปากตัวเอง จุมพิตปลายนิ้วทีละนิ้วก่อนจะไล้ปลายลิ้นไปที่ข้อมือด้านใน เขาลากไล้ริมฝีปากขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึงข้อพับแขนแล้วต้องหยุดเมื่อเธอพลิกตัวนอนหงาย ปรือตามองเขาอย่างงุนงง
“พี่โชค เช้าแล้วเหรอ” เธอเอ่ยถามพลางมองมือตัวเองที่เขากุมอยู่
“อืม” เขาตอบกลับไปพร้อมกับก้มหน้าลงไปหาอย่างช้าๆ วัดใจว่าเธอจะหลบหรือไม่ เขาหลุบตามองริมฝีปากที่เผยอเล็กน้อย
“หนูยังไม่ได้แปรงฟัน” เธอยกมือปิดปากตัวเองก่อนที่ปากเขาจะไปถึงในช่วงเสี้ยววินาที
“ไม่เป็นไร เราไม่ถือเพราะเราก็ยังไม่ได้แปรงเหมือนกัน” เขาบอกสั้นๆ พร้อมกับดึงมือเธอออกแล้วประกบปากไปทันทีไม่เปิดโอกาสให้เธอได้โต้แย้งอะไรอีก พีชตาโตก่อนจะหลับตาพริ้มอย่างยอมจำนน
ผลิตโชคจูบอย่างอ่อนโยน ค่อยๆ ปลุกเร้าหญิงสาวให้มีอารมณ์ร่วมไปกับเขา ซึ่งแน่นอนเขาต้องอดทนเป็นอย่างมาก เขาหยอกล้อลิ้นเล็กๆ ในอุ้งปากเธออย่างยั่วเย้า เสียงครางลึกในลำคอเธอทำให้เขาตื่นตัว ใจเต้นระรัวจนเจ็บอกไปหมด เขาถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง จูบที่มุมปากเธอก่อนจะซุกไซ้ไปที่ซอกคอเนียน ซึ่งเจ้าตัวเงยหน้าให้เขาได้ซุกไซ้อย่างถนัดโดยไม่รู้ตัว มือใหญ่ลูบไล้เนื้อเนียนช่วงเอวก่อนจะสอดมือเข้าใน รับรู้ถึงการสะดุ้งเมื่อเขาเกาะกุมอกอิ่มไว้
“พะ...พี่โชค” เธอเรียกชื่อเขาพร้อมกับจับมือเขาไว้แน่น
“หืม” เขาขานรับ เงยหน้าสบสายตาที่มองมาอย่างหวั่นเกรง เขายิ้มให้อย่างอ่อนโยนก่อนจะก้มลงไปแตะปากอิ่มเบาๆ
“เราต้องไปดำน้ำนะคะ” เธอกระซิบ รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว “ถ้าสายกว่านี้จะไม่ทันนะ”
“เราไม่ไปแล้ว ตอนนี้เรามีสิ่งที่น่าสนใจยิ่งกว่าการดำน้ำ” เขาบอกเสียงสั่นพร่า มือใหญ่เริ่มไม่อยู่นิ่ง
“แต่...หนู” เธออุบอิบ มองหน้าผลิตโชคด้วยสายตาอ้อนวอน
“อย่าบอกให้เราหยุด เราทนไม่ไหวแล้ว ให้เราเถอะนะ” เขาบอกด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความปรารถนาแตะริมฝีปากตัวเองไปที่สันกรามเธอก่อนจะไล่จูบแผ่วเบาไปจนถึงใบหู “เราขอ” เขากระซิบเบาๆ แต่ทำให้เธอสั่นสะท้านไปทั้งกาย เขาจูบเธออีกครั้งและอีกครั้ง เพิ่มความหนักหน่วง เร่งเร้าตามอารมณ์ที่ค่อยๆ เดือดทีละนิด ทีละนิด รับรู้ถึงการกอดตอบของเธอ เขาถอดเสื้อผ้าหญิงสาวออกโดยที่เธอไม่ทันรู้ตัว ซึ่งกว่าเธอจะรู้สึกเขาก็ได้ครอบครองยอดอกนุ่มด้วยริมฝีปากเขาแล้ว เธอสะดุ้ง ปรือตามองเขาก่อนจะหลับตา เม้มริมฝีปากกลั้นเสียงครางของตัวเอง
“อย่าทรมานตัวเองเลย ปล่อยความรู้สึกออกมา” เขาบอกเบาๆ “เราอยากให้นุชมีความสุข” เขาบอกแล้วลากไล้ริมฝีปากผ่านหน้าท้องแบนราบ และจะต่ำไปกว่านี้ถ้าเธอไม่รั้งไว้
“พี่โชคขา” เสียงเธอแผ่วเบา ใบหน้าแดงก่ำเพราะความรู้สึกวาบหวามที่เขาเป็นคนปลุกเร้า “พอแล้ว หนูไม่ไหวแล้ว” เธอบอกพยามยามดึงรั้งตัวชายหนุ่มขึ้นมา
“อย่าห้ามเรา ให้เราได้รักนุช ได้โปรด” เขากระซิบเสียงพร่า มองเธอด้วยแววตาปรารถนาก่อนจะรุกล้ำร่างกายเธอด้วยปลายลิ้น อ่อนโยน รุนแรง รุกเร้า สลับกันไปจนร่างบางนั้นกระตุกถี่ๆ มือเรียวเล็กจิกบ่าเขาแน่น
“นุช” เขาเรียกเบาๆ หญิงสาวปรือตามองเขาชั่วขณะก่อนจะหันไปทางอื่น แก้มแดงจัด ชายหนุ่มรวบมือทั้งสองข้างเธอไว้เหนือหัวด้วยมือเดียว
“อย่ามองหนู” เธอเอ่ยขึ้นพร้อมกับหายใจถี่กระชั้น
“ทำไมล่ะ” เขาถามก้มลงไปซุกไซ้ซอกคอหอมละมุน ขบเม้มเนื้อเนียนอย่างเผลอไผล
“หนูอาย ตอนนี้หนูอายมาก ปล่อยมือหนูด้วย” เธอบอก เขาผงกหัวขึ้นมองก่อนจะหัวเราะออกมาเมื่อสบตาเขินอายของเธออย่างจริงจัง
“อายอะไร ผัวเมียกัน ไม่มีอะไรต้องอาย ต่อไปจะยิ่งกว่านี้อีกนะ ว่าแต่บ่าเราคงมีแต่รอยเล็บ” เขาบอกแล้วหัวเราะ
“บ้าๆๆ” เธอดิ้นหนีภายใต้ร่างหนาที่กดทับอยู่
“อย่าดิ้นสิ ยัง...เราบอกให้อยู่นิ่งๆ” เขาบอกแล้วเพิ่มน้ำหนักมากขึ้นไปอีก
“อูยยยย หนูหนักนะ ปล่อยสิ” เธอหันมาบอกเขา สบตาเรียวที่เวลานี้ฉายแววพิศวาส เสียงครางลึกในลำคอเขาทำให้เธอหยุดนิ่งก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อรับรู้ปฏิกริยาตอบสนองจากร่างกายของเขา
“นุช รักเรานะ เราขอให้นุชรักเรา” เขากระซิบก่อนจะบดเบียดริมฝีปากเธออีกครั้ง จูบครั้งนี้เร่าร้อน รุนแรงตามอารมณ์ของชายหนุ่มที่ในเวลานี้ความปรารถนาจะปลดปล่อยกำลังถาโถมใส่เขา จนเขาไม่สามารถที่จะต้านทานอารมณ์ตัวเองได้ เขาสอดมือรั้งสะโพกหญิงสาวพร้อมกับแทรกตัวเองเข้าหา เธอสะดุ้งแต่เขาปลอบโยนด้วยจุมพิตและสัมผัสที่อ่อนโยนซึ่งทำให้เธอคล้อยตามเขาได้ไม่ยากนัก
“คนดี ไม่เป็นไรนะ” เขาพึมพำด้วยน้ำเสียงแหบพร่า เสียงครางลึกในลำคอและการให้ความร่วมมือของหญิงสาวทำให้เขารู้สึกวาบหวาม สั่นสะท้านและเสียวซ่านไปทั้งกาย นานเท่าไรแล้วที่เขาไม่ได้รับความรู้สึกแบบนี้ ผลิตโชคอยากจะยืดเวลาแห่งความสุขให้ยาวนานกว่านี้ แต่เขาไม่สามารถที่จะบังคับร่างกายของตัวเองได้ เขาขยับสะโพกตัวเองเร็วๆ ก่อนจะกดสะโพกตัวเองเป็นครั้งสุดท้ายพร้อมกับเปล่งเสียงครางออกมาอย่างพอใจ
นุช...ทำให้เขามีความสุข เขามีความสุขเรียกว่าแทบจะสำลักก็ว่าได้ เขามองใบหน้าที่มีเหงื่อซึมเล็กน้อยก่อนจะก้มลงไปแตะริมฝีปากที่บวมเห่อเบาๆ พร้อมกับขยับกายลงไปนอนเคียงข้างโดยไม่ลืมที่จะดึงเธอมาไว้ในอ้อมกอด
“ขอบคุณนะ เรามีความสุขมาก” เขากระซิบข้างใบหูบางๆ อดไม่ได้ที่จะหอมแก้มนุ่มอีกครั้ง
“ค่ะ หนูก็มีความสุขมากเหมือนกัน” เธอกระซิบตอบกลับมา ดึงมือเขาขึ้นไปแนบแก้ม “หนูเหนื่อยจัง ขอหนูนอนหน่อยนะ”
ในเวลาไม่นานนักเสียงลมหายใจสม่ำเสมอก็ดังขึ้น เขาดึงมือออกอย่างช้าๆ ยิ้มให้คนนอนหลับสนิทด้วยความเอ็นดูก่อนจะสะดุ้งเมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
“ครับ” เขาตอบรับ “ไม่ไปแล้วครับ ผมขอยกเลิกกิจกรรมวันนี้ทั้งหมด”
“ทำไมไม่นอนล่ะ ดึกแล้วนะ” เขาเอ่ยถาม “พรุ่งนี้เรามีดำน้ำ ต้องตื่นแต่เช้า”
“หนูยังไม่ง่วง อาบน้ำแล้วตาสว่าง พี่โชคนอนก่อนได้เลย” เธอตอบกลับมา แก้มเนียนแดงระเรื่อ
“มอมตัวเองหรือไง” เขาถามแล้วหัวเราะในลำคอ เธอหันมาจ้องเขาก่อนจะรีบหันไปทางอื่นทันทีเมื่อเห็นเขาหยิบกางเกงบ๊อกเซอร์มาสวม
“มอมอะไร หนูแค่อยากดื่ม หรือพี่โชคจะดื่มด้วย เอามั้ย” เธอย้อนถามพลางยื่นขวดเบียร์ให้เขา
“ไม่ล่ะ วันนี้เราอยากมีสติ เราอยากจดจำทุกอย่างที่กำลังจะเกิดขึ้นนับต่อจากนี้” เขาบอกแล้วยิ้มมุมปาก หน้าเนียนสีน้ำผึ้งนั้นเปลี่ยนสีชั่วขณะ ดวงตากลมโตเบิกกว้างก่อนจะหลุบต่ำให้ความสนใจกับแก้วในมือแทน
“คนบ้า” เธอพึมพำ ทำไมเธอจะไม่รู้ความหมายของประโยคนั้น นี่ไง...เธอถึงต้องดื่มเพื่อเพิ่มความกล้าให้กับตัวเอง เพราะไม่อย่างนั้นเธอต้องอายเขาแน่ๆ
“นุช พอแล้วมั้ง กี่ขวดแล้วเนี่ย หนึ่ง สอง สาม สี่ โห...พอเลย” เขาบอกด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด มองนุชที่นั่งโงนเงน ตาปรือมองโทรทัศน์แบบจะหลับแหล่ไม่หลับแหล่ เขาก้าวยาวๆ ดึงแก้วออกจากมือหญิงสาวไปไว้อีกทาง
“พี่โชคอ่ะ หนูอยากดื่มอีก เอาม๊า...” มือเล็กนั้นไขว่คว้าจะหยิบแก้วให้ได้
“นุช” เขาเรียกชื่อเธออีกครั้ง จ้องเธอเขม็งอย่างเอาเรื่อง
“พี่โชค...” เธอพึมพำ มองเขาตั้งแต่หน้าไล่ ผ่านอกขาวที่ไม่ได้ใส่เสื้อจนไปหยุดนิ่งที่กางเกงบ๊อกเซอร์ “ใส่กางเกงสั้นจัง เสื้อก็ไม่ใส่ เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก” เธอบอกด้วยน้ำเสียงยานคาง
“จ้องมองอย่างนี้ เราก็เขินนะ มานี่...มานี่เลย” เขาบอกพร้อมกับดึงแขนหญิงสาวให้ลุกขึ้นมาแต่เธอฝืนไว้แล้วสะบัดแขนออก
“ไม่ไป หนูไม่ไป หนูจะนอนตรงนี้” เธอลุกขึ้นยืนอย่างเซๆ พร้อมกับชี้ไปตรงโซฟาที่เธอนั่งอยู่เมื่อครู่
“ไม่ได้ ไปนอนบนที่นอน” เขาเสียงดังกลับไป มองคนขี้เมาอย่างฉุนนิดๆ กับความดื้อรั้นของผู้หญิงตรงหน้า
“ม่ายยยยย” เธอบอกแล้วผลักอกเขาโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัวทำให้เขาเซหงายไปบนโซฟา
“เฮ้ย...” เขาอุทาน เธอหันมามองแล้วหัวเราะ ก่อนจะเดินเซๆ ไปหยิบขวดเบียร์ที่เขาวางไว้แล้วเดินกลับมา
“หนูจะดื่มให้หมดขวดนี้แล้วจะนอนล่ะ” เธอบอก ตาปรือเหมือนเปลือกตาหนักมากแต่เจ้าตัวฝืนไว้ เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ เมาขนาดนี้เขาจะทำอะไรได้ เขาส่ายหน้าแล้วต้องเบิกตากว้างอย่างตกใจ เมื่อหญิงสาวที่เดินเซกลับมานั้นถลาเข้ามาหาเขาเพราะสะดุดขาตัวเอง
“นู๊ชชชชช” เขาเรียกชื่อเธอพร้อมกับอ้าแขนโดยอัตโนมัติ เธอล้มมาอยู่ในอ้อมกอดเขาพอดี แรงปะทะทำให้เขาหงายไปด้านหลังเท่ากับเขานอนหงายอยู่บนโซฟาโดยมีเธออยู่บนตัวเขา
“วี้ดดดดด” เธอร้องลั่น มือยันอกเขาไว้ แต่สายตาเธอนั้นไม่ได้มองเขาหรอกนะ เธอมองตามขวดเบียร์ที่กลิ้งอยู่บนพื้น “เบียร์หนู”
“ช่างเถอะ” เขาบอก สองมือจับเอวเธอไว้ก่อนจะเลื่อนไปวางบนสะโพกกลมกลึงแล้วกดอย่างเบามือ
“พี่โชค” นุชพึมพำชื่อเขาเบาๆ เขามองปากอิ่มแดงก่อนจะไล่สายตามองไปที่ลำคอและมองต่ำกว่านั้น เสื้อยืดที่นุชใส่เวลานี้คอเสื้อกว้างจนเห็นร่องอกเป็นเพราะเธอนอนทับอยู่บนตัวเขา
“นุช” เขากลืนน้ำลายลงคออย่างลำบาก รู้สึกคอแห้งขึ้นมาทันที ชายหนุ่มเลียริมฝีปากที่แห้งผากของตัวเองโดยอัตโนมัติ เขาสบตากลมโตที่มองเขาด้วยแววตาฉ่ำหวาน มือเล็กที่ยันอกเขาไว้นั้นเปลี่ยนเป็นประคองหน้าเขาแทน
“....” ปลายนิ้วโป้งของหญิงสาวไล้ริมฝีปากเขาเบาๆ ให้ตายเถอะ...เวลานี้หัวใจของเขาเต้นแรงมาก แรงจนแทบจะทะลุออกมาแล้ว
“รู้มั้ย..ว่ากำลังทำอะไร” เขากระซิบถามเสียงพร่า
“รู้ค่ะ” เธอกระซิบตอบกลับมาพร้อมกับแนบริมฝีปากมาเพื่อปิดปากเขา ผลิตโชคเบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อว่านุชจะเป็นฝ่ายเริ่มจูบเขาก่อน ชายหนุ่มหลับตารับรู้การบดเบียดริมฝีปากจากหญิงสาว เขาครางลึกในลำคออย่างพึงพอใจ จูบของนุช...มันทำให้เขาอิ่มเอมและมีความสุข นุชจะรู้มั้ยว่า...เขากำลังสำลักความหวานที่เธอมอบให้ มือแข็งแรงกดสะโพกกลมกลึงเข้าหาตัวเองอย่างห้ามใจไม่อยู่ เธอถอนปากออกจากปากเขาช้าๆ เขาหลุบตามองปลายลิ้นหญิงสาวที่กำลังเลียริมฝีปากตัวเองอย่างยั่วเย้า
“นุช เรา...” เขาผงกศีรษะตามโดยไม่รู้ตัว “เราต้องการ..” เขากระซิบข้างหูเธอพร้อมกับกอดร่างบางแน่นมากขึ้นก่อนจะซุกไซร้ไปที่ซอกคอหอมกรุ่น ความเนียนนุ่มของผิวและกลิ่นหอมเฉพาะตัวของเธอทำให้เขาลากไล้ริมฝีปากตัวเองไปเรื่อยๆ จนไม่ทันสังเกตุว่าร่างบางนั้นนิ่งไม่ตอบสนอง
“อือ” เสียงงึมงำในลำคอของหญิงสาว ทำให้เขาละริมฝีปากแล้วมองคนในอ้อมกอด
“นุช...นุช” เขาเรียก แต่ไม่มีทีท่าว่าเธอจะรู้สึกตัว เธอยังคงนอนนิ่งบนอกเขา มิหนำซ้ำยังซุกหาไออุ่นอีกต่างหาก
“นุช หลับเหรอ” เขาถามย้ำอีกครั้ง ก่อนจะถอนหายใจมองไปที่ขวดเบียร์ที่กลิ้งอยู่บนพื้นอย่างไม่พอใจ เขาไม่น่าซื้อมาเลย
เขาอุ้มเธอไปวางบนที่นอนและห่มผ้าให้อย่างอ่อนโยนก่อนจะจุมพิตที่หน้าผาก เปลือกตาทั้งสองข้างและท้ายสุดแตะริมฝีปากเบาๆ ที่ปากอิ่มนั่น
“เฮ้อ...แล้วผลงานที่ทำไว้ ใครจะช่วยล่ะ” เขาบอกแล้วก้มมองตัวเอง หลักฐานชัดเจนมาก นี่แค่...จูบเดียวนะ ถ้ามากกว่านี้...ว่าไป..ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ยังไม่เคยมีใครหลับขณะที่เขาเริ่มปฏิบัติภารกิจเลยสักคน มีแต่จะให้ความร่วมมือด้วยซ้ำ
นุช...เป็นคนแรก !!!
ผลิตโชคหรี่ตามองแสงสว่างที่ส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาในห้อง เขาเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์มือถือมาดูเวลา อีกสิบห้านาทีหกโมงเช้า เขาหันไปหาคนที่นอนหันหลังให้เขาทั้งคืนก่อนจะอมยิ้ม
‘ดื่มจนเมาแล้วหลับลึกจริงๆ ถ้าลักหลับจะรู้ตัวมั้ย เด็กบ้าเอ้ย’ เขาคิดในใจพลางขยับตัวเองเข้าไปซ้อนทางด้านหลัง ชะโงกมองคนที่นอนหลับไม่รู้เรื่อง ผมยาวสลวยนั้นค่อนข้างยุ่งเหยิง เขาค่อยๆ จับปอยผมให้พ้นจากใบหน้าเธอ ทำให้เขาได้มีเวลามองเธออย่างละเอียด ดวงตากลมโตนั้นหลับพริ้ม ขนตางอนยาวเป็นแพชนิดที่ผู้หญิงบางคนต้องอิจฉา จมูกโด่งเป็นสันนั้นเชิดเล็กน้อย รับกับริมฝีปากที่เผยออย่างไม่รู้ตัว และท้ายสุดแก้มเนียนละเอียดจนเห็นเส้นเลือดฝอย เขาแตะแก้มนุ่มเบาๆ ด้วยปลายนิ้ว อดไม่ได้ที่จรดจมูกไปที่แก้มนุ่นนิ่มนั่น
“อือ” เสียงงึมงำในลำคอทำให้เขาผละออกมา กลั้นหายใจด้วยเกรงว่าเธอจะตื่นแล้วโวยวายเหมือนทุกครั้ง แต่...ครั้งนี้เธอขยับเพียงเล็กน้อยแล้วนอนนิ่งเหมือนเดิม เขาจับมือเธอขึ้นมาจรดที่ริมฝีปากตัวเอง จุมพิตปลายนิ้วทีละนิ้วก่อนจะไล้ปลายลิ้นไปที่ข้อมือด้านใน เขาลากไล้ริมฝีปากขึ้นไปเรื่อยๆ จนถึงข้อพับแขนแล้วต้องหยุดเมื่อเธอพลิกตัวนอนหงาย ปรือตามองเขาอย่างงุนงง
“พี่โชค เช้าแล้วเหรอ” เธอเอ่ยถามพลางมองมือตัวเองที่เขากุมอยู่
“อืม” เขาตอบกลับไปพร้อมกับก้มหน้าลงไปหาอย่างช้าๆ วัดใจว่าเธอจะหลบหรือไม่ เขาหลุบตามองริมฝีปากที่เผยอเล็กน้อย
“หนูยังไม่ได้แปรงฟัน” เธอยกมือปิดปากตัวเองก่อนที่ปากเขาจะไปถึงในช่วงเสี้ยววินาที
“ไม่เป็นไร เราไม่ถือเพราะเราก็ยังไม่ได้แปรงเหมือนกัน” เขาบอกสั้นๆ พร้อมกับดึงมือเธอออกแล้วประกบปากไปทันทีไม่เปิดโอกาสให้เธอได้โต้แย้งอะไรอีก พีชตาโตก่อนจะหลับตาพริ้มอย่างยอมจำนน
ผลิตโชคจูบอย่างอ่อนโยน ค่อยๆ ปลุกเร้าหญิงสาวให้มีอารมณ์ร่วมไปกับเขา ซึ่งแน่นอนเขาต้องอดทนเป็นอย่างมาก เขาหยอกล้อลิ้นเล็กๆ ในอุ้งปากเธออย่างยั่วเย้า เสียงครางลึกในลำคอเธอทำให้เขาตื่นตัว ใจเต้นระรัวจนเจ็บอกไปหมด เขาถอนริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง จูบที่มุมปากเธอก่อนจะซุกไซ้ไปที่ซอกคอเนียน ซึ่งเจ้าตัวเงยหน้าให้เขาได้ซุกไซ้อย่างถนัดโดยไม่รู้ตัว มือใหญ่ลูบไล้เนื้อเนียนช่วงเอวก่อนจะสอดมือเข้าใน รับรู้ถึงการสะดุ้งเมื่อเขาเกาะกุมอกอิ่มไว้
“พะ...พี่โชค” เธอเรียกชื่อเขาพร้อมกับจับมือเขาไว้แน่น
“หืม” เขาขานรับ เงยหน้าสบสายตาที่มองมาอย่างหวั่นเกรง เขายิ้มให้อย่างอ่อนโยนก่อนจะก้มลงไปแตะปากอิ่มเบาๆ
“เราต้องไปดำน้ำนะคะ” เธอกระซิบ รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว “ถ้าสายกว่านี้จะไม่ทันนะ”
“เราไม่ไปแล้ว ตอนนี้เรามีสิ่งที่น่าสนใจยิ่งกว่าการดำน้ำ” เขาบอกเสียงสั่นพร่า มือใหญ่เริ่มไม่อยู่นิ่ง
“แต่...หนู” เธออุบอิบ มองหน้าผลิตโชคด้วยสายตาอ้อนวอน
“อย่าบอกให้เราหยุด เราทนไม่ไหวแล้ว ให้เราเถอะนะ” เขาบอกด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความปรารถนาแตะริมฝีปากตัวเองไปที่สันกรามเธอก่อนจะไล่จูบแผ่วเบาไปจนถึงใบหู “เราขอ” เขากระซิบเบาๆ แต่ทำให้เธอสั่นสะท้านไปทั้งกาย เขาจูบเธออีกครั้งและอีกครั้ง เพิ่มความหนักหน่วง เร่งเร้าตามอารมณ์ที่ค่อยๆ เดือดทีละนิด ทีละนิด รับรู้ถึงการกอดตอบของเธอ เขาถอดเสื้อผ้าหญิงสาวออกโดยที่เธอไม่ทันรู้ตัว ซึ่งกว่าเธอจะรู้สึกเขาก็ได้ครอบครองยอดอกนุ่มด้วยริมฝีปากเขาแล้ว เธอสะดุ้ง ปรือตามองเขาก่อนจะหลับตา เม้มริมฝีปากกลั้นเสียงครางของตัวเอง
“อย่าทรมานตัวเองเลย ปล่อยความรู้สึกออกมา” เขาบอกเบาๆ “เราอยากให้นุชมีความสุข” เขาบอกแล้วลากไล้ริมฝีปากผ่านหน้าท้องแบนราบ และจะต่ำไปกว่านี้ถ้าเธอไม่รั้งไว้
“พี่โชคขา” เสียงเธอแผ่วเบา ใบหน้าแดงก่ำเพราะความรู้สึกวาบหวามที่เขาเป็นคนปลุกเร้า “พอแล้ว หนูไม่ไหวแล้ว” เธอบอกพยามยามดึงรั้งตัวชายหนุ่มขึ้นมา
“อย่าห้ามเรา ให้เราได้รักนุช ได้โปรด” เขากระซิบเสียงพร่า มองเธอด้วยแววตาปรารถนาก่อนจะรุกล้ำร่างกายเธอด้วยปลายลิ้น อ่อนโยน รุนแรง รุกเร้า สลับกันไปจนร่างบางนั้นกระตุกถี่ๆ มือเรียวเล็กจิกบ่าเขาแน่น
“นุช” เขาเรียกเบาๆ หญิงสาวปรือตามองเขาชั่วขณะก่อนจะหันไปทางอื่น แก้มแดงจัด ชายหนุ่มรวบมือทั้งสองข้างเธอไว้เหนือหัวด้วยมือเดียว
“อย่ามองหนู” เธอเอ่ยขึ้นพร้อมกับหายใจถี่กระชั้น
“ทำไมล่ะ” เขาถามก้มลงไปซุกไซ้ซอกคอหอมละมุน ขบเม้มเนื้อเนียนอย่างเผลอไผล
“หนูอาย ตอนนี้หนูอายมาก ปล่อยมือหนูด้วย” เธอบอก เขาผงกหัวขึ้นมองก่อนจะหัวเราะออกมาเมื่อสบตาเขินอายของเธออย่างจริงจัง
“อายอะไร ผัวเมียกัน ไม่มีอะไรต้องอาย ต่อไปจะยิ่งกว่านี้อีกนะ ว่าแต่บ่าเราคงมีแต่รอยเล็บ” เขาบอกแล้วหัวเราะ
“บ้าๆๆ” เธอดิ้นหนีภายใต้ร่างหนาที่กดทับอยู่
“อย่าดิ้นสิ ยัง...เราบอกให้อยู่นิ่งๆ” เขาบอกแล้วเพิ่มน้ำหนักมากขึ้นไปอีก
“อูยยยย หนูหนักนะ ปล่อยสิ” เธอหันมาบอกเขา สบตาเรียวที่เวลานี้ฉายแววพิศวาส เสียงครางลึกในลำคอเขาทำให้เธอหยุดนิ่งก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อรับรู้ปฏิกริยาตอบสนองจากร่างกายของเขา
“นุช รักเรานะ เราขอให้นุชรักเรา” เขากระซิบก่อนจะบดเบียดริมฝีปากเธออีกครั้ง จูบครั้งนี้เร่าร้อน รุนแรงตามอารมณ์ของชายหนุ่มที่ในเวลานี้ความปรารถนาจะปลดปล่อยกำลังถาโถมใส่เขา จนเขาไม่สามารถที่จะต้านทานอารมณ์ตัวเองได้ เขาสอดมือรั้งสะโพกหญิงสาวพร้อมกับแทรกตัวเองเข้าหา เธอสะดุ้งแต่เขาปลอบโยนด้วยจุมพิตและสัมผัสที่อ่อนโยนซึ่งทำให้เธอคล้อยตามเขาได้ไม่ยากนัก
“คนดี ไม่เป็นไรนะ” เขาพึมพำด้วยน้ำเสียงแหบพร่า เสียงครางลึกในลำคอและการให้ความร่วมมือของหญิงสาวทำให้เขารู้สึกวาบหวาม สั่นสะท้านและเสียวซ่านไปทั้งกาย นานเท่าไรแล้วที่เขาไม่ได้รับความรู้สึกแบบนี้ ผลิตโชคอยากจะยืดเวลาแห่งความสุขให้ยาวนานกว่านี้ แต่เขาไม่สามารถที่จะบังคับร่างกายของตัวเองได้ เขาขยับสะโพกตัวเองเร็วๆ ก่อนจะกดสะโพกตัวเองเป็นครั้งสุดท้ายพร้อมกับเปล่งเสียงครางออกมาอย่างพอใจ
นุช...ทำให้เขามีความสุข เขามีความสุขเรียกว่าแทบจะสำลักก็ว่าได้ เขามองใบหน้าที่มีเหงื่อซึมเล็กน้อยก่อนจะก้มลงไปแตะริมฝีปากที่บวมเห่อเบาๆ พร้อมกับขยับกายลงไปนอนเคียงข้างโดยไม่ลืมที่จะดึงเธอมาไว้ในอ้อมกอด
“ขอบคุณนะ เรามีความสุขมาก” เขากระซิบข้างใบหูบางๆ อดไม่ได้ที่จะหอมแก้มนุ่มอีกครั้ง
“ค่ะ หนูก็มีความสุขมากเหมือนกัน” เธอกระซิบตอบกลับมา ดึงมือเขาขึ้นไปแนบแก้ม “หนูเหนื่อยจัง ขอหนูนอนหน่อยนะ”
ในเวลาไม่นานนักเสียงลมหายใจสม่ำเสมอก็ดังขึ้น เขาดึงมือออกอย่างช้าๆ ยิ้มให้คนนอนหลับสนิทด้วยความเอ็นดูก่อนจะสะดุ้งเมื่อเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
“ครับ” เขาตอบรับ “ไม่ไปแล้วครับ ผมขอยกเลิกกิจกรรมวันนี้ทั้งหมด”
แมกไม้ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 4 พ.ย. 2562, 09:52:13 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 4 พ.ย. 2562, 09:52:13 น.
จำนวนการเข้าชม : 464
| << ตอน 19 | ตอน 21 >> |