กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า: พิมมาศ (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
เพราะเสียงกระซิบจากชายในฝัน
ทำให้ 'เอริน' จดจำฝังใจและรอวันที่จะได้พบเจอ
จนเวลาผันผ่านนานนับยี่สิบปี...
เสียงนั้นกลับเข้ามาย้ำเตือนความทรงจำของเธออีกครั้ง
ซีอีโอหนุ่มใหญ่ที่แก่กว่าเธอร่วมสิบกว่าปีได้ ทั้งแววตาและน้ำเสียงอบอุ่นของเขา
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งติดพัน ยิ่งใกล้กันยิ่งหวั่นไหว เธอจะทำอย่างไรกับใจของตัวเอง
Love go on, until the end of the world…
เพราะความน่ารัก สดใส เยาว์วัยของเธอ
ทำให้ 'ชานนท์' กลับมายิ้มได้อีกครั้งพร้อมความรู้สึกดีๆ
ผ่านไปอีกหนึ่งปี...
เขากลับมาหาเธอพร้อมคำสัญญาที่เคยให้ไว้
รอยยิ้มของยายกุหลาบชมพูแก้มกลมผู้สดใส อ่อนโยน
กำลังหลอมละลายความแค้นในใจของเขาให้กลายกลับมาเป็นความรักอีกครั้ง
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "พิมมาศ" และตีพิมพ์โดย "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เปิดจองเร็วๆ นี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้โรแมนติก น่ารักน่าหยิกมากๆ ใครชอบพระเอกหนุ่มใหญ่สายเปย์ รุกจีบเด็ก ส่วนเด็กมีความใสซื่อแต่แก่นแก้วนิดๆ และแอบตามตื๊อ มิควรพลาดจ้าาาาา นอกจากนี้ยังได้ไปเที่ยวยุโรปกันด้วย มีความดราม่าของเรื่องราวในวัยเด็กระหว่างกันแฝงอยู่ด้วยค่ะ #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านภาวิกา ร้านbestbooksmile เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 624 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 385฿ จากราคาปก 445฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 430฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 455฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
ทำให้ 'เอริน' จดจำฝังใจและรอวันที่จะได้พบเจอ
จนเวลาผันผ่านนานนับยี่สิบปี...
เสียงนั้นกลับเข้ามาย้ำเตือนความทรงจำของเธออีกครั้ง
ซีอีโอหนุ่มใหญ่ที่แก่กว่าเธอร่วมสิบกว่าปีได้ ทั้งแววตาและน้ำเสียงอบอุ่นของเขา
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งติดพัน ยิ่งใกล้กันยิ่งหวั่นไหว เธอจะทำอย่างไรกับใจของตัวเอง
Love go on, until the end of the world…
เพราะความน่ารัก สดใส เยาว์วัยของเธอ
ทำให้ 'ชานนท์' กลับมายิ้มได้อีกครั้งพร้อมความรู้สึกดีๆ
ผ่านไปอีกหนึ่งปี...
เขากลับมาหาเธอพร้อมคำสัญญาที่เคยให้ไว้
รอยยิ้มของยายกุหลาบชมพูแก้มกลมผู้สดใส อ่อนโยน
กำลังหลอมละลายความแค้นในใจของเขาให้กลายกลับมาเป็นความรักอีกครั้ง
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "พิมมาศ" และตีพิมพ์โดย "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เปิดจองเร็วๆ นี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้โรแมนติก น่ารักน่าหยิกมากๆ ใครชอบพระเอกหนุ่มใหญ่สายเปย์ รุกจีบเด็ก ส่วนเด็กมีความใสซื่อแต่แก่นแก้วนิดๆ และแอบตามตื๊อ มิควรพลาดจ้าาาาา นอกจากนี้ยังได้ไปเที่ยวยุโรปกันด้วย มีความดราม่าของเรื่องราวในวัยเด็กระหว่างกันแฝงอยู่ด้วยค่ะ #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านภาวิกา ร้านbestbooksmile เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 624 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 385฿ จากราคาปก 445฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 430฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 455฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: สายเปย์ รุกจีบ น่ารัก ดราม่า แก้แค้น ลอนดอน ฟลอเรนซ์
ตอน: บทที่ 22 -40%
ปื๊ดหน้ายุ่งเมื่อเห็นนายสาวที่ปกติร่าเริงอยู่เสมอ วิ่งผลุนออกมาจากต้นไม้วิลลาสภาพเหมือนคนที่เพิ่งผ่านการร้องไห้มาหมาดๆ
“คุณหนู...”
“มีอะไรปื๊ด บอกแล้วไงว่าไม่ต้องมา” เอรินถามทั้งที่ไม่มองหน้าปื๊ด แอบใช้หลังมือเช็ดน้ำตาที่ยังเอ่อคลอหน่วยตา
“ก็พี่ก๊อกลัวคุณหนูจะยกถาดอาหารมาคนเดียวไม่ไหว เลยให้ปื๊ดตามมาช่วย...แต่ปื๊ดคงมาช้าไป” ปื๊ดยิ้มแหยๆ
เอรินไม่สนใจคำอธิบายนั้น เมื่อเดินพ้นต้นไม้วิลลามาได้แล้วหล่อนก็จ้ำเอาๆ กลับบ้านสวนโฮมสเตย์ท่าเดียว โดยมีลูกจ้างคนสนิทที่ชื่อปื๊ดตามหลังมาไม่ห่าง เอรินหันมามองปื๊ดอย่างขัดใจ
“มัวแต่เดินชักช้ายืดยาดแบบนี้ไงถึงได้มาช้า พรุ่งนี้ไปอดอาหารให้พุงกระเพื่อมมันลดๆ ซะบ้าง น่ารำคาญจริง”
“อ้าว คุณหนูนี่ยังไง อารมณ์เสียแล้วอย่ามาพาลปื๊ดสิคร้าบ...”
“กลับไปฉันจะจดรายการอาหารให้ พรุ่งนี้เช้ามืดก็ให้พี่ก๊อทำอาหารตามนั้นด้วย แล้วปื๊ดต้องไปส่งฉันกับตาแขกบ้านั่นที่ท่าเรือทุ่งมะขามน้อยก่อนแปดโมงเช้า เดี๋ยวไม่ทันเรือไปเกาะเต่า”
“เดี๋ยวคุณหนู จดไม่ทัน” ปื๊ดอิดออด
“อ้อ แล้วก็โทร.หาป้าพิมทีให้ช่วยติดต่อลุงกองที่เกาะเต่า ฉันอยากได้เรือยอร์ชสักลำ เอาลำเล็กก็ได้แขกแค่คนเดียว” เอรินสั่งความไม่ทันเสร็จ ปื๊ดก็ขัดขึ้นอีกอย่างรวดเร็ว
“ปื๊ดว่าเรือยอร์ชหาจากสมุยง่ายกว่า แต่ใครจะมาให้ไกลขนาดนี้”
“นั่นสิ ฉันจะบ้าตาย” หล่อนบ่นหน้ามุ่ย
“งั้นก็พยายามติดต่อทัวร์ไหนก็ได้ให้ช่วยหาให้หน่อย ราคาเอาพอสมควรไม่ต้องแพงมาก แล้วก็ฉันอยากได้...”
“เดี๋ยวคร้าบ...คุณหนูเดินไปให้ถึงบ้านก่อนเถอะ เดินไปจดไปปื๊ดอ่านลายมือตัวเองยังไม่ออกเลย ยังกับไก่เขี่ย ขอตั้งสติก่อน เดี๋ยวไม่ถูกใจพรุ่งนี้มีหวังปื๊ดโดนเฉ่งอีกแน่”
ปื๊ดเล่นบ่นตรงๆ เอรินถึงกับกำหมัดใส่อย่างหมั่นไส้แล้วค้อนขวับเดินเข้าบ้านสวนโฮมสเตย์ไปอย่างขัดใจ
ในเวลาเดียวกันนั้น ทางด้านชานนท์...
ชายหนุ่มยังคงนั่งหมดแรงอยู่ที่ปลายเตียงภายในบ้านพัก หลังจากที่เอรินทิ้งเขาไว้กับอาหารที่นอกชาน เขาก็ไม่มีอารมณ์จะมาสุนทรีย์อะไรอีกจึงตัดสินใจคว้าโทรศัพท์มือถือมากดโทร.ออก
รอสักพักก็มีเสียงหวานใสของคนปลายสายตอบรับกลับมา ชายหนุ่มรีบสั่งความ “พี่จะไม่อยู่อาทิตย์นึงนะ พาเอรินไปเกาะ ฝากมินประสานงานเรื่องโรงแรมแทนพี่ด้วย แล้วก็ดูทีว่าผู้ชายคนนั้นนอกจากธนาคารมีเจ้าหนี้ที่ไหนอีก”
“ได้ค่ะพี่นนท์ แต่ถ้าเอรินมารู้ทีหลัง...ไม่โกรธแย่เหรอคะ” น้องสาวท้วงติงมาตามสาย
“พี่กะว่าจะค่อยๆ บอกเอรินอีกที ส่วนบ้านสีขาวหลังนั้น มันก็ไม่ใช่บ้านของเธออยู่แล้ว”
พูดถึงสาวน้อยแล้วชานนท์ก็ถอนหายใจ แววตาหม่นลง
“เราก็ไม่ได้รื้อทั้งหมด แค่รีโนเวทใหม่โครงสร้างคงไว้เหมือนเดิม พี่ถึงจะพายายตัวยุ่งไปก่อน ยังไม่อยากให้รู้ว่าเป็นพี่เดี๋ยวจะยิ่งมีปัญหา มินจะได้จัดการเรื่องทางนี้สะดวก”
“มินเข้าใจค่ะ ก็แค่เตือน ถ้าพี่รักเอรินเธอจริงก็ควรใช้ความรักความจริงใจกับเธอนะคะ ถ้าเธอต้องผิดหวังเสียใจขึ้นมา เธอจะไม่เหลือความเชื่อใจให้พี่อีก”
“พี่รู้” ชานนท์ตอบเสียงเบาหวิว “พี่ถึงต้องรวบหัวรวบหาง เอรินจะได้หนีพี่ไปไหนไม่ได้อีก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม”
“พูดอะไรแบบนั้นพี่นนท์! น่าเกลียด” สิมิลันต่อว่า
“เอรินก็ลูกมีพ่อมีแม่ เห็นเธอเล่นเป็นเด็กๆ แบบนั้นแต่เธอเป็นเด็กดีนะคะ พี่นนท์อย่าทำอะไรเธอนะ ไม่งั้นเรื่องงานของเราเป็นอันล้มเลิก”
“เอาน่ะมิน พี่สัญญาว่าจะดูแลเอรินให้ดีที่สุด”
ชานนท์ตอบได้เท่านั้น
ใจเขาลึกๆ อยากตีตราจองเอรินเสียวันนี้พรุ่งนี้ด้วยซ้ำ แต่ติดที่มันยังเร็วเกินไปกับสิ่งที่เขาเพิ่งได้รับรู้ และเมื่อถึงเวลานี้แล้วเขาเองก็รู้ตัวดีว่ายังไม่สามารถเปิดรับเอรินได้หมดหัวใจ นั่นก็เพราะบิดาของหล่อน!
ใช่ เขารักเอริน แต่สำหรับผู้ชายคนนั้นที่ชื่อพัชระ...เขาไม่ไว้ใจเลยสักนิดเดียว...
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
“คุณหนู...”
“มีอะไรปื๊ด บอกแล้วไงว่าไม่ต้องมา” เอรินถามทั้งที่ไม่มองหน้าปื๊ด แอบใช้หลังมือเช็ดน้ำตาที่ยังเอ่อคลอหน่วยตา
“ก็พี่ก๊อกลัวคุณหนูจะยกถาดอาหารมาคนเดียวไม่ไหว เลยให้ปื๊ดตามมาช่วย...แต่ปื๊ดคงมาช้าไป” ปื๊ดยิ้มแหยๆ
เอรินไม่สนใจคำอธิบายนั้น เมื่อเดินพ้นต้นไม้วิลลามาได้แล้วหล่อนก็จ้ำเอาๆ กลับบ้านสวนโฮมสเตย์ท่าเดียว โดยมีลูกจ้างคนสนิทที่ชื่อปื๊ดตามหลังมาไม่ห่าง เอรินหันมามองปื๊ดอย่างขัดใจ
“มัวแต่เดินชักช้ายืดยาดแบบนี้ไงถึงได้มาช้า พรุ่งนี้ไปอดอาหารให้พุงกระเพื่อมมันลดๆ ซะบ้าง น่ารำคาญจริง”
“อ้าว คุณหนูนี่ยังไง อารมณ์เสียแล้วอย่ามาพาลปื๊ดสิคร้าบ...”
“กลับไปฉันจะจดรายการอาหารให้ พรุ่งนี้เช้ามืดก็ให้พี่ก๊อทำอาหารตามนั้นด้วย แล้วปื๊ดต้องไปส่งฉันกับตาแขกบ้านั่นที่ท่าเรือทุ่งมะขามน้อยก่อนแปดโมงเช้า เดี๋ยวไม่ทันเรือไปเกาะเต่า”
“เดี๋ยวคุณหนู จดไม่ทัน” ปื๊ดอิดออด
“อ้อ แล้วก็โทร.หาป้าพิมทีให้ช่วยติดต่อลุงกองที่เกาะเต่า ฉันอยากได้เรือยอร์ชสักลำ เอาลำเล็กก็ได้แขกแค่คนเดียว” เอรินสั่งความไม่ทันเสร็จ ปื๊ดก็ขัดขึ้นอีกอย่างรวดเร็ว
“ปื๊ดว่าเรือยอร์ชหาจากสมุยง่ายกว่า แต่ใครจะมาให้ไกลขนาดนี้”
“นั่นสิ ฉันจะบ้าตาย” หล่อนบ่นหน้ามุ่ย
“งั้นก็พยายามติดต่อทัวร์ไหนก็ได้ให้ช่วยหาให้หน่อย ราคาเอาพอสมควรไม่ต้องแพงมาก แล้วก็ฉันอยากได้...”
“เดี๋ยวคร้าบ...คุณหนูเดินไปให้ถึงบ้านก่อนเถอะ เดินไปจดไปปื๊ดอ่านลายมือตัวเองยังไม่ออกเลย ยังกับไก่เขี่ย ขอตั้งสติก่อน เดี๋ยวไม่ถูกใจพรุ่งนี้มีหวังปื๊ดโดนเฉ่งอีกแน่”
ปื๊ดเล่นบ่นตรงๆ เอรินถึงกับกำหมัดใส่อย่างหมั่นไส้แล้วค้อนขวับเดินเข้าบ้านสวนโฮมสเตย์ไปอย่างขัดใจ
ในเวลาเดียวกันนั้น ทางด้านชานนท์...
ชายหนุ่มยังคงนั่งหมดแรงอยู่ที่ปลายเตียงภายในบ้านพัก หลังจากที่เอรินทิ้งเขาไว้กับอาหารที่นอกชาน เขาก็ไม่มีอารมณ์จะมาสุนทรีย์อะไรอีกจึงตัดสินใจคว้าโทรศัพท์มือถือมากดโทร.ออก
รอสักพักก็มีเสียงหวานใสของคนปลายสายตอบรับกลับมา ชายหนุ่มรีบสั่งความ “พี่จะไม่อยู่อาทิตย์นึงนะ พาเอรินไปเกาะ ฝากมินประสานงานเรื่องโรงแรมแทนพี่ด้วย แล้วก็ดูทีว่าผู้ชายคนนั้นนอกจากธนาคารมีเจ้าหนี้ที่ไหนอีก”
“ได้ค่ะพี่นนท์ แต่ถ้าเอรินมารู้ทีหลัง...ไม่โกรธแย่เหรอคะ” น้องสาวท้วงติงมาตามสาย
“พี่กะว่าจะค่อยๆ บอกเอรินอีกที ส่วนบ้านสีขาวหลังนั้น มันก็ไม่ใช่บ้านของเธออยู่แล้ว”
พูดถึงสาวน้อยแล้วชานนท์ก็ถอนหายใจ แววตาหม่นลง
“เราก็ไม่ได้รื้อทั้งหมด แค่รีโนเวทใหม่โครงสร้างคงไว้เหมือนเดิม พี่ถึงจะพายายตัวยุ่งไปก่อน ยังไม่อยากให้รู้ว่าเป็นพี่เดี๋ยวจะยิ่งมีปัญหา มินจะได้จัดการเรื่องทางนี้สะดวก”
“มินเข้าใจค่ะ ก็แค่เตือน ถ้าพี่รักเอรินเธอจริงก็ควรใช้ความรักความจริงใจกับเธอนะคะ ถ้าเธอต้องผิดหวังเสียใจขึ้นมา เธอจะไม่เหลือความเชื่อใจให้พี่อีก”
“พี่รู้” ชานนท์ตอบเสียงเบาหวิว “พี่ถึงต้องรวบหัวรวบหาง เอรินจะได้หนีพี่ไปไหนไม่ได้อีก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม”
“พูดอะไรแบบนั้นพี่นนท์! น่าเกลียด” สิมิลันต่อว่า
“เอรินก็ลูกมีพ่อมีแม่ เห็นเธอเล่นเป็นเด็กๆ แบบนั้นแต่เธอเป็นเด็กดีนะคะ พี่นนท์อย่าทำอะไรเธอนะ ไม่งั้นเรื่องงานของเราเป็นอันล้มเลิก”
“เอาน่ะมิน พี่สัญญาว่าจะดูแลเอรินให้ดีที่สุด”
ชานนท์ตอบได้เท่านั้น
ใจเขาลึกๆ อยากตีตราจองเอรินเสียวันนี้พรุ่งนี้ด้วยซ้ำ แต่ติดที่มันยังเร็วเกินไปกับสิ่งที่เขาเพิ่งได้รับรู้ และเมื่อถึงเวลานี้แล้วเขาเองก็รู้ตัวดีว่ายังไม่สามารถเปิดรับเอรินได้หมดหัวใจ นั่นก็เพราะบิดาของหล่อน!
ใช่ เขารักเอริน แต่สำหรับผู้ชายคนนั้นที่ชื่อพัชระ...เขาไม่ไว้ใจเลยสักนิดเดียว...
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 14 พ.ย. 2562, 14:35:53 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 14 พ.ย. 2562, 14:35:53 น.
จำนวนการเข้าชม : 519
| << บทที่ 21 -100% | บทที่ 22 -100% >> |