กระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้า: พิมมาศ (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
เพราะเสียงกระซิบจากชายในฝัน
ทำให้ 'เอริน' จดจำฝังใจและรอวันที่จะได้พบเจอ
จนเวลาผันผ่านนานนับยี่สิบปี...
เสียงนั้นกลับเข้ามาย้ำเตือนความทรงจำของเธออีกครั้ง
ซีอีโอหนุ่มใหญ่ที่แก่กว่าเธอร่วมสิบกว่าปีได้ ทั้งแววตาและน้ำเสียงอบอุ่นของเขา
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งติดพัน ยิ่งใกล้กันยิ่งหวั่นไหว เธอจะทำอย่างไรกับใจของตัวเอง
Love go on, until the end of the world…
เพราะความน่ารัก สดใส เยาว์วัยของเธอ
ทำให้ 'ชานนท์' กลับมายิ้มได้อีกครั้งพร้อมความรู้สึกดีๆ
ผ่านไปอีกหนึ่งปี...
เขากลับมาหาเธอพร้อมคำสัญญาที่เคยให้ไว้
รอยยิ้มของยายกุหลาบชมพูแก้มกลมผู้สดใส อ่อนโยน
กำลังหลอมละลายความแค้นในใจของเขาให้กลายกลับมาเป็นความรักอีกครั้ง
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "พิมมาศ" และตีพิมพ์โดย "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เปิดจองเร็วๆ นี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้โรแมนติก น่ารักน่าหยิกมากๆ ใครชอบพระเอกหนุ่มใหญ่สายเปย์ รุกจีบเด็ก ส่วนเด็กมีความใสซื่อแต่แก่นแก้วนิดๆ และแอบตามตื๊อ มิควรพลาดจ้าาาาา นอกจากนี้ยังได้ไปเที่ยวยุโรปกันด้วย มีความดราม่าของเรื่องราวในวัยเด็กระหว่างกันแฝงอยู่ด้วยค่ะ #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านภาวิกา ร้านbestbooksmile เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 624 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 385฿ จากราคาปก 445฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 430฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 455฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
ทำให้ 'เอริน' จดจำฝังใจและรอวันที่จะได้พบเจอ
จนเวลาผันผ่านนานนับยี่สิบปี...
เสียงนั้นกลับเข้ามาย้ำเตือนความทรงจำของเธออีกครั้ง
ซีอีโอหนุ่มใหญ่ที่แก่กว่าเธอร่วมสิบกว่าปีได้ ทั้งแววตาและน้ำเสียงอบอุ่นของเขา
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งติดพัน ยิ่งใกล้กันยิ่งหวั่นไหว เธอจะทำอย่างไรกับใจของตัวเอง
Love go on, until the end of the world…
เพราะความน่ารัก สดใส เยาว์วัยของเธอ
ทำให้ 'ชานนท์' กลับมายิ้มได้อีกครั้งพร้อมความรู้สึกดีๆ
ผ่านไปอีกหนึ่งปี...
เขากลับมาหาเธอพร้อมคำสัญญาที่เคยให้ไว้
รอยยิ้มของยายกุหลาบชมพูแก้มกลมผู้สดใส อ่อนโยน
กำลังหลอมละลายความแค้นในใจของเขาให้กลายกลับมาเป็นความรักอีกครั้ง
***************************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "พิมมาศ" และตีพิมพ์โดย "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" เปิดจองเร็วๆ นี้ค่ะ ทีมงานปลายปากกาสำนักพิมพ์จึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เรื่องนี้โรแมนติก น่ารักน่าหยิกมากๆ ใครชอบพระเอกหนุ่มใหญ่สายเปย์ รุกจีบเด็ก ส่วนเด็กมีความใสซื่อแต่แก่นแก้วนิดๆ และแอบตามตื๊อ มิควรพลาดจ้าาาาา นอกจากนี้ยังได้ไปเที่ยวยุโรปกันด้วย มีความดราม่าของเรื่องราวในวัยเด็กระหว่างกันแฝงอยู่ด้วยค่ะ #รับประกันความสนุก!
***************************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก.com ร้านbooksforfun ร้านbanniyayindy ร้านภาวิกา ร้านbestbooksmile เป็นต้น
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 624 หน้า
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 385฿ จากราคาปก 445฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 430฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 455฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket***
Tags: สายเปย์ รุกจีบ น่ารัก ดราม่า แก้แค้น ลอนดอน ฟลอเรนซ์
ตอน: บทที่ 24 -60%
ท่ามกลางไอร้อนจากแสงอาทิตย์ยามบ่ายที่สาดส่องผ่านม่านหน้าต่างสีขาวเนื้อดี เข้ามาภายในห้องชุดสุดหรูแอร์เย็นฉ่ำของคอนโดมิเนียมสูงระฟ้า สองหนุ่มสาวกำลังหลับสบายอยู่ใต้ผ้านวมผืนใหญ่ เสียงแผดร้องจากโทรศัพท์มือถือบนโต๊ะหัวเตียงยังคงดังต่อเนื่อง สร้างความหงุดหงิดใจให้ชายหนุ่มเป็นอย่างมาก
“ครับ แม่” กรณ์ตอบรับเสียงงัวเงีย
“เมื่อไหร่จะกลับบ้านล่ะลูก”
“ขอเวลาหน่อยครับแม่ ผมยังไม่เสร็จธุระเลย มีอะไรหรือเปล่าครับ”
น้ำเสียงทุ้มของลูกชายแหบพร่า เนื่องจากสาวสวยที่นอนอยู่ด้วยกันเริ่มซุกซนปะป่ายมือไปมาทั่วแผงอกหนาจนชายหนุ่มขนลุกเกรียว
พิมพารู้ได้ทันทีว่าลูกชายตัวดีกำลังทำอะไรอยู่! จากที่ว่าจะโทร.มาคุยอีกหลายเรื่องให้หายคิดถึงเลยรีบเข้าเรื่องสำคัญตัดรำคาญ
“เมื่อกี้เจ้าปื๊ดมาที่บ้านถามหาแก ท่าทางลุกลี้ลุกลนใหญ่ แม่ก็เลยบอกว่าแกมากรุงเทพฯ ไม่รู้เมื่อไหร่จะกลับ”
“ดื้อให้เอาของอะไรมาให้แม่อีกล่ะ...ชูว์ ผมคุยกับแม่อยู่ อย่าเพิ่งซนนักสิ” ประโยคท้ายกรณ์หันไปดุหญิงสาวข้างกาย พิมพากำลังคุยด้วยอดไม่ได้ต่อว่าทันที
“ฟังแม่อยู่หรือเปล่าตากรณ์ เลิกสักทีได้ไหมไอ้เรื่องผู้หญิงรายทางทั้งหลายเนี่ย”
“ผมก็เป็นของผมแบบนี้ แม่น่าจะชินได้แล้วน่า...ว่าแต่เจ้าปื๊ดมาหาผมทำไมครับ”
“หนูเอรินเขาต้องพาลูกทัวร์ไปทริปที่เกาะแถวสุราษฎร์ประมาณหกเจ็ดวัน แต่ติดต่อแกยากเย็นก็เลยฝากปื๊ดมาบอก”
“หืม ลูกทัวร์ที่ไหนแม่” กรณ์ตาโต ทะลึ่งพรวดลุกขึ้นนั่ง
“ก็เป็นแขกที่มาพักต้นไม้วิลลานั่นละ คนไทย อายุจะสี่สิบได้ แต่เห็นว่าหล่อเสียด้วยนะ จ้างหนูเอรินเป็นไกด์ซะแพงลิ่วเลย ยังกับรู้ว่าหมู่นี้บ้านสวนติดขัดเรื่องเงินทองขนาดหนัก”
กรณ์ถึงกับหน้าตาตื่นทันทีที่รู้ว่าเอรินออกเป็นไกด์เองครั้งแรก เขาโมโหตัวเองด้วยที่เห็นสายเอรินโทร.มาเหมือนกันแต่ดันขี้เกียจโทร.กลับเอง แม้เจ้าหล่อนจะสอบผ่านได้บัตรมัคคุเทศก์ทางทะเลมาแล้วก็ตาม แต่เขาก็ยังอดห่วงไม่ได้อยู่ดี โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่าแขกคนนั้นเป็นผู้ชาย!
“แล้วลุงพัชกับป้ามาปล่อยเอรินไปได้ยังไง น่าจะรอผมก่อน”
“ใครจะมารอคนเหลวไหลอย่างแก หา!” พิมพาดุลูกชาย
กรณ์กำหมัดทุบที่นอนจนหญิงสาวมือซนถึงกับสะดุ้ง แต่ก็แค่ครู่เดียวมือซุกซนก็เลื่อนมาลูบไล้แผงอกกว้างของเขาต่อ ชายหนุ่มที่กำลังร้อนใจราวไฟลนถึงกับปัดมือหล่อนออก
“กลับไปก่อน เอาไว้คุยกัน”
หญิงสาวชักสีหน้าใส่ ไม่พอใจที่ถูกไล่ดื้อๆ แต่ก็ยอมลุกจากเตียงไปโดยดี ส่วนกรณ์หาได้สนใจไม่ กลับไปคุยโทรศัพท์กับมารดาต่อ
“ผมจะกลับเดี๋ยวนี้เลยครับแม่”
“ดี ปื๊ดแอบเล่าให้แม่ฟังว่าแขกคนนั้นเป็นญาติกับคุณมิน แต่มันร้อนใจเป็นห่วงก็เลยรีบมาบอกเผื่อแกจะตามไปช่วยดูแลแขกด้วย”
“ครับ”
“งั้นก็รีบมาล่ะ ดูท่าทางหนูเอรินจะสนิทสนมกับผู้ชายคนนั้นไม่น้อย แถมยังไปกันแค่สองคน เจ้าปื๊ดมันว่ามีจับมือถือแขนกัน...”
“อะไรนะแม่!” มารดายังเล่าไม่ทันจบดี ลูกชายก็ร้องเสียงหลงเริ่มอยู่ไม่ติด สายตาสอดส่ายหาเสื้อผ้าที่ถอดทิ้งขว้างเรี่ยราดบนพื้นก่อนจะคว้ากางเกงมาสวมใส่อย่างทุลักทุเล
“แกฟังไม่ผิดหรอก ทีแรกเจ้าปื๊ดมันยังเข้าใจว่าเป็นแฟนหนูเอรินด้วยซ้ำ”
“โอเคแม่ ผมกลับวันนี้เลย แค่นี้ก่อนนะแม่”
น้ำเสียงร้อนรนของลูกชายก่อนวางหูทำให้พิมพาได้แต่ทอดถอนใจ หล่อนดูออกมาแต่ไหนแต่ไรแล้วว่าลูกชายชอบเอริน แต่ก็นั่นแหละ ทำตัวเหลวไหลไปวันๆ ไม่ต่างจากพวกไก่ได้พลอยที่มีเพชรอยู่ในมือแท้ๆ แต่กลับไม่เห็นค่า มัวไปหลงพลอยราคาถูกอยู่ได้ จนขนาดหล่อนเป็นแม่เองยังเอือมระอา
ส่วนกรณ์ หลังจากที่รู้เรื่องเอรินและลูกทัวร์ผู้ชายคนนั้น! เขาก็หมดอารมณ์ รีบร้อนแต่งตัวด้วยสีหน้าเคร่งเครียด หญิงสาวที่รีรออยู่เข้ามาโอบเอวชายหนุ่มจากด้านหลัง
“เรื่องของเรายังคุยไม่จบเลยนะ คุณจะรีบไปไหน”
“ผมมีธุระด่วน คุณจัดการตามที่ตกลงกันไว้ได้เลย เสร็จเร็วเท่าไรยิ่งดี”
สาวสวยไม่ได้รับปากในทันที กลับจ้องมองชายหนุ่มผ่านเงาสะท้อนบนบานกระจกโต๊ะเครื่องแป้ง เขากำลังหวีผมและสำรวจความเรียบร้อยของตัวเองท่าทางเร่งรีบและร้อนรนจนน่าหมั่นไส้
“อ้อ เอาเงินมัดจำไปก่อนเลย แล้วค่อยนัดเจอกันใหม่ ผมต้องการให้คุณเก็บงานให้เรียบร้อยภายในเวลาไม่เกินสองอาทิตย์...โอเคนะ”
กรณ์สั่งเสร็จก็หยิบเงินปึกใหญ่ส่งให้หล่อน แล้วผละไปเก็บกระเป๋าเพื่อกลับประจวบฯ ไม่สนใจมัณฑนากรสาวสวยอีก
ตอนนั้นเองที่แววตาหมั่นไส้ของเจ้าหล่อน ฉายแววโกรธขึ้ง
‘เดตกันหลายครั้งแล้วมาทิ้งกันง่ายๆ แบบนี้ได้ไง ทีก่อนนี้ล่ะก้อร่อ ก้อติก หึ รู้จักฉันน้อยไปแล้ว อยากให้งานเสร็จเร็วงั้นเรอะ ฝันไปเถอะ! ฉันจะลากยาวไปอีกสักสองเดือนเลยคอยดู อย่าเปิดมันเลยออฟฟิศทัวร์!’
***************
แสงอาทิตย์ยามบ่ายเริ่มคล้อยต่ำลงเรื่อยๆ มีแสงสีส้มนวลตาสาดส่องลงมาบนผืนน้ำ ขณะที่สองหนุ่มสาวกำลังนั่งพักผ่อนหย่อนใจกันอยู่ริมสระว่ายน้ำส่วนตัวบนวิลลาเนินเขา เอรินหย่อนขาลงไปซึบซับความฉ่ำเย็นของน้ำในสระสีฟ้าสะอาดตาแล้วตีขาไปมาจนน้ำกระจายอย่างเด็กๆ ก่อนจะเหลือบมองชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างกัน
“ขอโทษนะคะ เรื่องเรือยอร์ชลำใหญ่ ฉันลืมคิดไปว่าช่วงนี้ฤดูท่องเที่ยว ลุงกองเองก็คงทำเต็มที่แล้ว แต่ถ้าคุณไม่พอใจ...”
“ไม่เป็นไร ถึงเรือจะลำเล็กหน่อยก็ช่างมันเถอะ” ชานนท์บอกอย่างไม่ใส่ใจเท่าไร แต่เอรินยังคงหน้าเศร้า
“คุณจะดุฉันก็ได้ ฉันรู้ตัวว่ายังไม่เป็นมืออาชีพพอ ถึงจัดการอะไรก็พลาดไปเสียหมด” เอรินเสียงอ่อย จ้องมองเงาสะท้อนของตัวเองในสระว่ายน้ำใจลอย
“ฉันบอกคุณแล้วว่าจะหาไกด์เก่งๆ ให้”
“ไกด์อื่นผมก็ไม่อยากได้...ไม่เอาน่าเอรินอย่าคิดมาก”
ชานนท์ลูบศีรษะสาวน้อยปลอบโยน
“ถึงทริปนี้ผมจะมาเพื่องาน แต่ผมอยากให้คุณรีแลกซ์กว่านี้นะ ผิดถูกยังไงคุณก็ค่อยๆ เรียนรู้ไป ไม่เสียหาย ถือเสียว่าผมชวนมาพักผ่อนด้วยก็แล้วกัน”
“งั้นพรุ่งนี้เช้า ฉันปลุกคุณสักหกโมงนะคะ จะได้กินอาหารเช้าก่อนไป ลุงให้เรามารอขึ้นเรือที่หน้าหาดตอนแปดโมงค่ะ”
“ผมอยากขับเรือเอง”
“ไม่ได้ค่ะ คุณไม่ชำนาญ มีคนขับให้ก็ดีอยู่แล้ว” เอรินปฏิเสธเสียงแข็ง
ชานนท์ถึงกับหัวเราะเมื่อเห็นสีหน้าไกด์จำเป็นของเขาดูจริงจังเกินเหตุ ที่ชายหนุ่มร้องขอไปแบบนั้นเพราะไม่อยากมีบุคคลที่สามติดสอยห้อยตามไปในทริปนี้ด้วย แต่ท่าทางยายกุหลาบชมพูจะไม่ยอมจริงๆ
“ขำอะไรคะ นี่ฉันซีเรียสนะ”
“เปล่า ดูคุณกระตือรือร้นดี ผมว่างานนี้คงเหมาะกับคุณ”
ชานนท์ชวนคุยยิ้มแย้มอารมณ์ดี
“อย่างน้อยก็ทำให้ผมรู้ว่า ผู้หญิงของผมก็ทำงานทำการเป็น”
“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของคุณสักหน่อย” เอรินโต้เขากลับ แต่แก้มแดงระเรื่อ
“ไม่ใช่ตอนนี้อีกหน่อยก็ต้องใช่” ชานนท์ยังไม่หยุด
“บอกแล้วไงว่าคุณเหมาะกับผม เพราะฉะนั้นก็อยู่ด้วยกันเถอะ”
“คุณ!” เอรินร้องลั่น “พูดเข้าข้างตัวเองแบบนี้ก็ได้ด้วยหรือคะ แล้วที่คุณพูดน่ะ เอ่อ...” เหมือนขอแต่งงานชัดๆ!
“เหมือนขอแต่งงานใช่ไหม” ชานนท์กระเซ้าอย่างรู้ใจ หล่อนเลยยิ่งหน้าแดงแปร๊ด
“คุณจะว่ายังไงถ้าผมคิดอย่างนั้นจริงๆ”
“ฉัน เอ่อ” เอรินอึกอัก
“ฉันคงตอบคุณตอนนี้ไม่ได้หรอก คุณแก่กว่าฉันตั้งสิบกว่าปี พ่ออาจไม่ยอมให้เราคบกันด้วยซ้ำ”
“ผมจะทำให้พ่อคุณยอมเอง” ชานนท์เอ่ยน้ำเสียงหนักแน่น
เอรินตวัดหางตามามอง รู้สึกสะดุดกับคำพูดของเขา แต่ชานนท์ชิงเอ่ยต่ออีกว่า
“ผมแค่พูดเผื่อไว้น่ะ เรายังมีเวลาอีกเยอะ ผมดีใจนะที่เห็นคุณขยันแบบนี้ ผมชอบ งานของคุณเหมาะกับงานโรงแรมของผมพอดิบพอดีเลย เราสองคนนี่สมกันเป็นบ้า”
เอรินแค่เบะปากหมั่นไส้ในความเออออห่อหมกของเขา หารู้ไม่ว่าคนมองกำลังนึกมันเขี้ยว อยากจูบริมฝีปากบางชมพูที่กำลังเบะใส่เขาใจจะขาด แต่ต้องยั้งใจไว้ เขาควรอดทนรอเวลาจนกว่าสาวน้อยจะยินยอมพร้อมใจเป็นของเขาทั้งกายและใจด้วยตัวของหล่อนเอง
*********
เขินคนเค้ามุ้งมิ้งกัน >//<
อุดหนุนนักเขียนกันเยอะๆ น้าาาา สนพ.จ่ายค่าตอบแทนนักเขียนตามยอดขายค่ะ ถ้าขายได้เยอะนักเขียนก็จะได้เยอะไปด้วย เพื่อเป็นกำลังใจให้นักเขียนผลิตผลงานดีๆ ออกมาอีกเรื่อยๆ นะคะ ทุกเรื่องของปลายปากกาสนพ.เลยจ้า
eBook โหลดได้ที่เว็บ mebmarket
เรื่องนี้หนามากค่ะ มีทั้งหมด 50 กว่าบทได้ จำนวน 624 หน้า
แบบเล่มหนังสือมีวางขายที่ ‘ศูนย์หนังสือจุฬาฯ’ ถ้าสั่งออนไลน์หรือกับสนพ.โดยตรง ราคา 385฿ (จากปก 445฿)
-ค่าส่งลงทะเบียน 45฿
-ค่าส่ง ems 70฿
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
“ครับ แม่” กรณ์ตอบรับเสียงงัวเงีย
“เมื่อไหร่จะกลับบ้านล่ะลูก”
“ขอเวลาหน่อยครับแม่ ผมยังไม่เสร็จธุระเลย มีอะไรหรือเปล่าครับ”
น้ำเสียงทุ้มของลูกชายแหบพร่า เนื่องจากสาวสวยที่นอนอยู่ด้วยกันเริ่มซุกซนปะป่ายมือไปมาทั่วแผงอกหนาจนชายหนุ่มขนลุกเกรียว
พิมพารู้ได้ทันทีว่าลูกชายตัวดีกำลังทำอะไรอยู่! จากที่ว่าจะโทร.มาคุยอีกหลายเรื่องให้หายคิดถึงเลยรีบเข้าเรื่องสำคัญตัดรำคาญ
“เมื่อกี้เจ้าปื๊ดมาที่บ้านถามหาแก ท่าทางลุกลี้ลุกลนใหญ่ แม่ก็เลยบอกว่าแกมากรุงเทพฯ ไม่รู้เมื่อไหร่จะกลับ”
“ดื้อให้เอาของอะไรมาให้แม่อีกล่ะ...ชูว์ ผมคุยกับแม่อยู่ อย่าเพิ่งซนนักสิ” ประโยคท้ายกรณ์หันไปดุหญิงสาวข้างกาย พิมพากำลังคุยด้วยอดไม่ได้ต่อว่าทันที
“ฟังแม่อยู่หรือเปล่าตากรณ์ เลิกสักทีได้ไหมไอ้เรื่องผู้หญิงรายทางทั้งหลายเนี่ย”
“ผมก็เป็นของผมแบบนี้ แม่น่าจะชินได้แล้วน่า...ว่าแต่เจ้าปื๊ดมาหาผมทำไมครับ”
“หนูเอรินเขาต้องพาลูกทัวร์ไปทริปที่เกาะแถวสุราษฎร์ประมาณหกเจ็ดวัน แต่ติดต่อแกยากเย็นก็เลยฝากปื๊ดมาบอก”
“หืม ลูกทัวร์ที่ไหนแม่” กรณ์ตาโต ทะลึ่งพรวดลุกขึ้นนั่ง
“ก็เป็นแขกที่มาพักต้นไม้วิลลานั่นละ คนไทย อายุจะสี่สิบได้ แต่เห็นว่าหล่อเสียด้วยนะ จ้างหนูเอรินเป็นไกด์ซะแพงลิ่วเลย ยังกับรู้ว่าหมู่นี้บ้านสวนติดขัดเรื่องเงินทองขนาดหนัก”
กรณ์ถึงกับหน้าตาตื่นทันทีที่รู้ว่าเอรินออกเป็นไกด์เองครั้งแรก เขาโมโหตัวเองด้วยที่เห็นสายเอรินโทร.มาเหมือนกันแต่ดันขี้เกียจโทร.กลับเอง แม้เจ้าหล่อนจะสอบผ่านได้บัตรมัคคุเทศก์ทางทะเลมาแล้วก็ตาม แต่เขาก็ยังอดห่วงไม่ได้อยู่ดี โดยเฉพาะเมื่อรู้ว่าแขกคนนั้นเป็นผู้ชาย!
“แล้วลุงพัชกับป้ามาปล่อยเอรินไปได้ยังไง น่าจะรอผมก่อน”
“ใครจะมารอคนเหลวไหลอย่างแก หา!” พิมพาดุลูกชาย
กรณ์กำหมัดทุบที่นอนจนหญิงสาวมือซนถึงกับสะดุ้ง แต่ก็แค่ครู่เดียวมือซุกซนก็เลื่อนมาลูบไล้แผงอกกว้างของเขาต่อ ชายหนุ่มที่กำลังร้อนใจราวไฟลนถึงกับปัดมือหล่อนออก
“กลับไปก่อน เอาไว้คุยกัน”
หญิงสาวชักสีหน้าใส่ ไม่พอใจที่ถูกไล่ดื้อๆ แต่ก็ยอมลุกจากเตียงไปโดยดี ส่วนกรณ์หาได้สนใจไม่ กลับไปคุยโทรศัพท์กับมารดาต่อ
“ผมจะกลับเดี๋ยวนี้เลยครับแม่”
“ดี ปื๊ดแอบเล่าให้แม่ฟังว่าแขกคนนั้นเป็นญาติกับคุณมิน แต่มันร้อนใจเป็นห่วงก็เลยรีบมาบอกเผื่อแกจะตามไปช่วยดูแลแขกด้วย”
“ครับ”
“งั้นก็รีบมาล่ะ ดูท่าทางหนูเอรินจะสนิทสนมกับผู้ชายคนนั้นไม่น้อย แถมยังไปกันแค่สองคน เจ้าปื๊ดมันว่ามีจับมือถือแขนกัน...”
“อะไรนะแม่!” มารดายังเล่าไม่ทันจบดี ลูกชายก็ร้องเสียงหลงเริ่มอยู่ไม่ติด สายตาสอดส่ายหาเสื้อผ้าที่ถอดทิ้งขว้างเรี่ยราดบนพื้นก่อนจะคว้ากางเกงมาสวมใส่อย่างทุลักทุเล
“แกฟังไม่ผิดหรอก ทีแรกเจ้าปื๊ดมันยังเข้าใจว่าเป็นแฟนหนูเอรินด้วยซ้ำ”
“โอเคแม่ ผมกลับวันนี้เลย แค่นี้ก่อนนะแม่”
น้ำเสียงร้อนรนของลูกชายก่อนวางหูทำให้พิมพาได้แต่ทอดถอนใจ หล่อนดูออกมาแต่ไหนแต่ไรแล้วว่าลูกชายชอบเอริน แต่ก็นั่นแหละ ทำตัวเหลวไหลไปวันๆ ไม่ต่างจากพวกไก่ได้พลอยที่มีเพชรอยู่ในมือแท้ๆ แต่กลับไม่เห็นค่า มัวไปหลงพลอยราคาถูกอยู่ได้ จนขนาดหล่อนเป็นแม่เองยังเอือมระอา
ส่วนกรณ์ หลังจากที่รู้เรื่องเอรินและลูกทัวร์ผู้ชายคนนั้น! เขาก็หมดอารมณ์ รีบร้อนแต่งตัวด้วยสีหน้าเคร่งเครียด หญิงสาวที่รีรออยู่เข้ามาโอบเอวชายหนุ่มจากด้านหลัง
“เรื่องของเรายังคุยไม่จบเลยนะ คุณจะรีบไปไหน”
“ผมมีธุระด่วน คุณจัดการตามที่ตกลงกันไว้ได้เลย เสร็จเร็วเท่าไรยิ่งดี”
สาวสวยไม่ได้รับปากในทันที กลับจ้องมองชายหนุ่มผ่านเงาสะท้อนบนบานกระจกโต๊ะเครื่องแป้ง เขากำลังหวีผมและสำรวจความเรียบร้อยของตัวเองท่าทางเร่งรีบและร้อนรนจนน่าหมั่นไส้
“อ้อ เอาเงินมัดจำไปก่อนเลย แล้วค่อยนัดเจอกันใหม่ ผมต้องการให้คุณเก็บงานให้เรียบร้อยภายในเวลาไม่เกินสองอาทิตย์...โอเคนะ”
กรณ์สั่งเสร็จก็หยิบเงินปึกใหญ่ส่งให้หล่อน แล้วผละไปเก็บกระเป๋าเพื่อกลับประจวบฯ ไม่สนใจมัณฑนากรสาวสวยอีก
ตอนนั้นเองที่แววตาหมั่นไส้ของเจ้าหล่อน ฉายแววโกรธขึ้ง
‘เดตกันหลายครั้งแล้วมาทิ้งกันง่ายๆ แบบนี้ได้ไง ทีก่อนนี้ล่ะก้อร่อ ก้อติก หึ รู้จักฉันน้อยไปแล้ว อยากให้งานเสร็จเร็วงั้นเรอะ ฝันไปเถอะ! ฉันจะลากยาวไปอีกสักสองเดือนเลยคอยดู อย่าเปิดมันเลยออฟฟิศทัวร์!’
***************
แสงอาทิตย์ยามบ่ายเริ่มคล้อยต่ำลงเรื่อยๆ มีแสงสีส้มนวลตาสาดส่องลงมาบนผืนน้ำ ขณะที่สองหนุ่มสาวกำลังนั่งพักผ่อนหย่อนใจกันอยู่ริมสระว่ายน้ำส่วนตัวบนวิลลาเนินเขา เอรินหย่อนขาลงไปซึบซับความฉ่ำเย็นของน้ำในสระสีฟ้าสะอาดตาแล้วตีขาไปมาจนน้ำกระจายอย่างเด็กๆ ก่อนจะเหลือบมองชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างกัน
“ขอโทษนะคะ เรื่องเรือยอร์ชลำใหญ่ ฉันลืมคิดไปว่าช่วงนี้ฤดูท่องเที่ยว ลุงกองเองก็คงทำเต็มที่แล้ว แต่ถ้าคุณไม่พอใจ...”
“ไม่เป็นไร ถึงเรือจะลำเล็กหน่อยก็ช่างมันเถอะ” ชานนท์บอกอย่างไม่ใส่ใจเท่าไร แต่เอรินยังคงหน้าเศร้า
“คุณจะดุฉันก็ได้ ฉันรู้ตัวว่ายังไม่เป็นมืออาชีพพอ ถึงจัดการอะไรก็พลาดไปเสียหมด” เอรินเสียงอ่อย จ้องมองเงาสะท้อนของตัวเองในสระว่ายน้ำใจลอย
“ฉันบอกคุณแล้วว่าจะหาไกด์เก่งๆ ให้”
“ไกด์อื่นผมก็ไม่อยากได้...ไม่เอาน่าเอรินอย่าคิดมาก”
ชานนท์ลูบศีรษะสาวน้อยปลอบโยน
“ถึงทริปนี้ผมจะมาเพื่องาน แต่ผมอยากให้คุณรีแลกซ์กว่านี้นะ ผิดถูกยังไงคุณก็ค่อยๆ เรียนรู้ไป ไม่เสียหาย ถือเสียว่าผมชวนมาพักผ่อนด้วยก็แล้วกัน”
“งั้นพรุ่งนี้เช้า ฉันปลุกคุณสักหกโมงนะคะ จะได้กินอาหารเช้าก่อนไป ลุงให้เรามารอขึ้นเรือที่หน้าหาดตอนแปดโมงค่ะ”
“ผมอยากขับเรือเอง”
“ไม่ได้ค่ะ คุณไม่ชำนาญ มีคนขับให้ก็ดีอยู่แล้ว” เอรินปฏิเสธเสียงแข็ง
ชานนท์ถึงกับหัวเราะเมื่อเห็นสีหน้าไกด์จำเป็นของเขาดูจริงจังเกินเหตุ ที่ชายหนุ่มร้องขอไปแบบนั้นเพราะไม่อยากมีบุคคลที่สามติดสอยห้อยตามไปในทริปนี้ด้วย แต่ท่าทางยายกุหลาบชมพูจะไม่ยอมจริงๆ
“ขำอะไรคะ นี่ฉันซีเรียสนะ”
“เปล่า ดูคุณกระตือรือร้นดี ผมว่างานนี้คงเหมาะกับคุณ”
ชานนท์ชวนคุยยิ้มแย้มอารมณ์ดี
“อย่างน้อยก็ทำให้ผมรู้ว่า ผู้หญิงของผมก็ทำงานทำการเป็น”
“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงของคุณสักหน่อย” เอรินโต้เขากลับ แต่แก้มแดงระเรื่อ
“ไม่ใช่ตอนนี้อีกหน่อยก็ต้องใช่” ชานนท์ยังไม่หยุด
“บอกแล้วไงว่าคุณเหมาะกับผม เพราะฉะนั้นก็อยู่ด้วยกันเถอะ”
“คุณ!” เอรินร้องลั่น “พูดเข้าข้างตัวเองแบบนี้ก็ได้ด้วยหรือคะ แล้วที่คุณพูดน่ะ เอ่อ...” เหมือนขอแต่งงานชัดๆ!
“เหมือนขอแต่งงานใช่ไหม” ชานนท์กระเซ้าอย่างรู้ใจ หล่อนเลยยิ่งหน้าแดงแปร๊ด
“คุณจะว่ายังไงถ้าผมคิดอย่างนั้นจริงๆ”
“ฉัน เอ่อ” เอรินอึกอัก
“ฉันคงตอบคุณตอนนี้ไม่ได้หรอก คุณแก่กว่าฉันตั้งสิบกว่าปี พ่ออาจไม่ยอมให้เราคบกันด้วยซ้ำ”
“ผมจะทำให้พ่อคุณยอมเอง” ชานนท์เอ่ยน้ำเสียงหนักแน่น
เอรินตวัดหางตามามอง รู้สึกสะดุดกับคำพูดของเขา แต่ชานนท์ชิงเอ่ยต่ออีกว่า
“ผมแค่พูดเผื่อไว้น่ะ เรายังมีเวลาอีกเยอะ ผมดีใจนะที่เห็นคุณขยันแบบนี้ ผมชอบ งานของคุณเหมาะกับงานโรงแรมของผมพอดิบพอดีเลย เราสองคนนี่สมกันเป็นบ้า”
เอรินแค่เบะปากหมั่นไส้ในความเออออห่อหมกของเขา หารู้ไม่ว่าคนมองกำลังนึกมันเขี้ยว อยากจูบริมฝีปากบางชมพูที่กำลังเบะใส่เขาใจจะขาด แต่ต้องยั้งใจไว้ เขาควรอดทนรอเวลาจนกว่าสาวน้อยจะยินยอมพร้อมใจเป็นของเขาทั้งกายและใจด้วยตัวของหล่อนเอง
*********
เขินคนเค้ามุ้งมิ้งกัน >//<
อุดหนุนนักเขียนกันเยอะๆ น้าาาา สนพ.จ่ายค่าตอบแทนนักเขียนตามยอดขายค่ะ ถ้าขายได้เยอะนักเขียนก็จะได้เยอะไปด้วย เพื่อเป็นกำลังใจให้นักเขียนผลิตผลงานดีๆ ออกมาอีกเรื่อยๆ นะคะ ทุกเรื่องของปลายปากกาสนพ.เลยจ้า
eBook โหลดได้ที่เว็บ mebmarket
เรื่องนี้หนามากค่ะ มีทั้งหมด 50 กว่าบทได้ จำนวน 624 หน้า
แบบเล่มหนังสือมีวางขายที่ ‘ศูนย์หนังสือจุฬาฯ’ ถ้าสั่งออนไลน์หรือกับสนพ.โดยตรง ราคา 385฿ (จากปก 445฿)
-ค่าส่งลงทะเบียน 45฿
-ค่าส่ง ems 70฿
หมายเหตุ: เนื่องจากมีการจัดหน้าไว้ในรูปแบบหนังสือเล่มขนาด A5 อาจมีคำฉีกหรือเว้นวรรคมากกว่าปกติเมื่อนำลงเว็บ
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 11 ธ.ค. 2562, 08:33:01 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 11 ธ.ค. 2562, 08:48:56 น.
จำนวนการเข้าชม : 578
| << บทที่ 23 -100% | บทที่ 24 -100% >> |