รักร้ายอันตรายข้างรั้ว
ฐิติรัตน์กับคิมหันต์เป็นแฟนกัน มีกำหนดแต่งงานอีกไม่กี่เดือน ก่อนวันแต่งไม่กี่สัปดาห์คิมหันต์ได้รับอุบัติเหตุจนต้องเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาล งานแต่งจึงถูกเลื่อนออกไปอย่างช่วยไม่ได้ บิดาและมารดาของคิมหันต์จึงหาบ้านพักเพื่อให้คิมหันต์พักรักษาตัว ฐิติรัตน์จึงย้ายตามไปอยู่ด้วย แต่อยู่อีกหลังหนึ่งที่ใกล้กัน

หมู่บ้านจัดสรรที่ฐิติรัตน์กับคิมหันต์ไปพักอาศัยนั้น พวกเขาอยู่เพียงไม่กี่อาทิตย์ก็เริ่มมีเรื่องแปลกเกิดขึ้น รอบตัวของฐิติรัตน์ และสิ่งที่แปลกไปกว่านั้นคือ เธอเห็นชายหนุ่มที่อาศัยอยู่ข้างบ้าน แต่ผู้คนในหมู่บ้านกลับบอกว่าบ้านหลังนี้ไม่มีใครอาศัยอยู่

ความสงสัยก่อเกิดขึ้นกับเธอ รวมถึงเรื่องแปลกที่เกิดขึ้นในหมู่บ้าน ไม่ว่าจะเป็นหญิงสาวในหมู่บ้านที่หายตัวไปอย่างลึกลับ และเธอคิดว่าชายข้างบ้านต้องแอบซ่อนอะไรบางอย่างไว้ เรื่องวุ่นวายจึงเกิดขึ้นเมื่อเธอถูกเขาจับตัวไป
Tags: นิยายรัก ลึกลับ วิญญาณ ความรัก

ตอน: บ้านหลังนี้แปลกๆ นะ

เช้านี้ฐิติรัตน์ตั้งใจจะไปตลาดท้ายซอย และคิดเมนูสำหรับคนป่วยเอาไว้หลายเมนู แน่นอนเธอจะต้องเดินผ่านบ้านข้างเคียง

"เมื่อวานเราหลับไปก่อนเลยไม่ได้ยินเสียงเพลงนี่น่า"

เสียงเปียโนที่เธอคุ้นเคยและคิดว่าทำนองเพลงแบบนี้คงมีขายทั่วไปในโลกออนไลน์ แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็อยากฟังอีก เหมือนมีความหมายบางอย่าง

เธอค่อยๆ เดินเข้าใกล้บ้านเป้าหมายเพื่อดูว่าข้างในมีคนอยู่ไหม ถ้ามีจะได้ทักทายเสียหน่อยและอาจจะได้ทำความรู้จักกันมากขึ้น มีคนรู้จักมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี เธอไม่ใช่คนแถวนี้ถ้ามีเพื่อนเพิ่มก็คงจะดีไม่น้อย

"ทำไมดูเงียบจัง" เธอบ่นเบาๆ และขมวดคิ้วสงสัย น่าแปลก ถ้ามีคนอยู่จริงทำไมสนามหน้าบ้านถึงรกอย่างกับไม่มีเจ้าของมาพักอยู่อาศัย 

ส่ายหัวไปมากับความคิดแปลกๆ และนึกขึ้นได้ว่าตนเองมีเรื่องต้องทำมากกว่ามายืนดูบ้านคนอื่น

ถ้าไม่มีใครสังเกตให้ดี ภายในบ้านหลังที่ฐิติรัตน์ชะเง้อมองเข้าไปข้างในและเธอมองอะไรไม่เห็น จริงๆ แล้วมีคนกำลังส่องและจ้องมองเธอจากทางหน้าต่างชั้นสอง

"หึๆ จะเห็นได้ยังไง เด็กโง่" คำพูดบ่นพึมพำกับตนเองแต่แท้จริงแล้วกำลังพูดให้บางอย่างในห้อง

"ฮึ" เสียงเบามากแทบจะไม่ได้ยินของบางสิ่งในความมืดที่มีเพียงชายคนนี้ที่รู้ว่าคืออะไร

.

ตลาดยามเช้าทำให้ฐิติรัตน์ต้องงุนงง ผู้คนน้อยนักถ้าเทียบกับตลาดทั่วไป แต่ละคนไม่ค่อยยิ้มหรือทักทายกัน ถึงแม้จะเป็นตลาดท้ายหมู่บ้านแต่ก็ไม่น่าจะเย็นชาใส่กันจนแทบไม่รู้จักกันแบบนี้แน่ หมู่บ้านนี้ชักแปลกแล้วสิ

"สวัสดีจ้ะ" เสียงของสาวสูงวัยทักทายเธอพร้อมกับรอยยิ้ม

"สวัสดีค่ะ คุณยาย" 

"หนูพึ่งมาอยู่ใหม่ใช่ไหม"

"ใช่ค่ะ ทำไมคุณยายถึงรู้ค่ะ" เธองงสุดๆ

"ไม่ให้ยายรู้ได้ยังไง ยายจำหนูได้ หนูมาเช่าบ้านอยู่ตรงข้ามบ้านยาย และทุกวันมักจะไปหาแฟนหนุ่มที่บ้านติดกัน ยายเห็นหนูทุกวันเลยจำได้"

"แฮะๆ หนูนี่แย่จังเลยค่ะ ต้องให้เพื่อนบ้านมาทักก่อน "

"ตามสบายเถอะ แถวนี้ไม่ค่อยมีใครสนใจใครหรอก ยายอยู่หมู่บ้านนี้มายี่สิบกว่าปีแล้วตั้งแต่ก่อนจะมีโครงการบ้านจัดสรรอีกหมู่บ้านถัดไปอีก ที่นี่จะว่าร้างก็ไม่เหมือนร้าง จะว่าคึกคักก็ไม่เชิง"

"จริงค่ะ หนูว่าคนที่นี่แปลกๆ อยู่นะคะ ขนาดเพื่อนบ้านหนู หนูยังไม่เห็นตัวเขาจริงๆ เลยค่ะ ได้ยินแต่เสียงเปียโนกับเงาคนเดินไปเดินมา"

"เสียงเปียโน?"

"ใช่ค่ะ ตอนเที่ยงคืน"

"อย่าบอกนะว่าบ้านหลังนั้น" จู่ๆ คุณยายก็หน้าซีดขึ้นมาทันที

"คุณยายจะเป็นลมหรือเปล่าคะ เดี๋ยวหนูหาน้ำให้ดื่มค่ะ"

"มะ...ไม่เป็นไรจ้ะ ยายแค่ตกใจนิดหน่อย"

เธอรู้สึกโล่งใจที่คุณยายไม่มาเป็นลมตรงหน้าเธอ แต่ทว่าคุณยายคนนี้กลับบีบแขนเธอแน่น

"หนู...ยายอยากบอกหนูว่า บ้านหลังนั้นไม่มีคนอยู่มายี่สิบปีแล้ว เป็นบ้านร้าง"

"เป็นไปได้ไง รอบบ้านก็ดูสะอาดและหนูเห็นคนอยู่ในบ้านนะคะ" ถึงแม้จะมีหญ้ารกไปหน่อยก็ตาม

"ไม่ใช่หนู...บ้านหลังนั้นเป็นของเจ้าของหมู่บ้านจัดสรรที่เขาทำใจไม่ได้กับการตายของลูกชาย เลยไม่ให้ใครมาเช่าต่อและปล่อยให้เป็นความทรงจำ โดยจะมีคนมาทำความสะอาดตลอดแต่ที่ยายรู้แน่นอน ไม่มีใครอยู่ในบ้านหลังนั้น โดยเฉพาะเสียงเปียโนยิ่งไม่เคยได้ยินกัน" คุณยายเล่าไปเหงื่อเริ่มผุดตามใบหน้าทำให้ฐิติรัตน์ต้องขอตัวไปซื้อของ เพื่อไม่ให้คุณยายเล่าอะไรที่ลำบากใจไปมากกว่าเดิม

"คนหรือผีกัน" เธอพูดกับตนเองเบาๆ ขณะที่กำลังเดินจ่ายตลาด ทำไมวันนี้ถึงหาของที่จะทำกับข้าวไม่ได้เลยนะ จิตใจคิดแต่เรื่องที่คุณยายพูดมา

เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงเธอก็ถึงเวลาเดินกลับบ้านและก็อดไม่ได้ที่จะมองหาคนที่เธอคิดว่าต้องอยู่ข้างใน มองอยู่นานก็ไม่เจออะไร หรือจะจริงอย่างที่คุณยายบอกกันแน่

"ทำอาหารดีกว่า"

พอกันทีเราไม่ควรไปยุ่งกับเรื่องไร้สาระเลย รีบไปทำกับข้าวให้แฟนหนุ่มเสียก่อน ก่อนที่จะเจอระเบิดลง

เวลาในหนึ่งวันมักผ่านไปอย่างรวดเร็วจนใกล้เวลาเที่ยงคืน ซึ่งเป็นเวลาของเสียงเปียโนและเธอตั้งใจที่จะหาคำตอบที่กวนใจมาตลอดให้จงได้

"ครั้งนี้ต้องรู้ให้ได้ ผีที่ไหนจะเห็นเป็นเงาคนอยู่ข้างใน"



HM06
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 15 ก.ย. 2563, 22:53:45 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 15 ก.ย. 2563, 22:53:45 น.

จำนวนการเข้าชม : 386





<< มาอยู่กับผมเถอะ   จับตัวได้แล้ว >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account