แรกรักพันใจ: มาสฬฎา (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
มีมารดาเลี้ยงใจร้าย บวกกับพี่สาวใจยักษ์ ชีวิตดูน่ารันทดนัก
แต่ ‘วรีวาฏิกา’ สาวชื่อยาวยิ่งกว่าแม่น้ำไนล์ก็หาได้แคร์ไม่
แต่พอคนที่เธอคิดว่าเป็นพี่ชาย...จากที่เคยอบอุ่นน่ารักเอาใจ กลายเป็นเย็นชาหมางเมินใส่ เธอก็เลยต้องเริ่มจะแคร์
เจอกันตอนเด็กๆ เธอคิดว่า ‘ภควัตน์’ ช่างเป็นพี่ชายที่แสนอ่อนโยนมีเมตตา
เจอกันช่วงวัยรุ่น วรีวาฏิกาก็ยังคิดว่าเขาเป็นพี่ชายที่หล่อเหลาและแสนดี
เจอกันอีกครั้งในวัยทำงาน...
ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปชั่วร้ายได้ขนาดนี้เล่า!
นี่ถ้าเมื่อก่อนเธอไม่ได้เข้าใจผิดไปเอง ภควัตน์ก็เสแสร้งตลบตะแลงเก่งเกินไปแล้ว!
“ชื่อเล่นผม มีไว้ให้คนสนิทกันเรียก และนั่นไม่ใช่คุณ!”
ประโยคเดียวเบิกเนตรจนวรีวาฏิกาต้องหันกลับมามองท่านรองประธานเสียใหม่
ในเมื่อเขาไม่เห็นแก่มิตรภาพเก่าก่อนก็ไม่เป็นไร
เจอกันคราวต่อไป ก็อย่าหวังให้เธอเห็นใจก็แล้วกัน!
*******************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "มาสฬฎา" และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ค่ะ ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก คอมเมดี้ ที่รับประกันเลยว่าทั้งสนุก ตลก น่ารัก และฟินมากกกกกก ได้ปาความเครียดทิ้งไปแน่นอน! เพราะพี่พาร์ค พระเอกของเรื่องแม้จะเป็นบอสสายเย็นชา แต่(แอบ)รักนางเอกสุดหัวใจ ส่วนนางเอกก็เป็นน้องมึนที่เอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์ 5555 #รับประกันความสนุก!
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้านbooksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านBestbookSmile
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 458 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 4 ตอนรวด)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 350฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
แต่ ‘วรีวาฏิกา’ สาวชื่อยาวยิ่งกว่าแม่น้ำไนล์ก็หาได้แคร์ไม่
แต่พอคนที่เธอคิดว่าเป็นพี่ชาย...จากที่เคยอบอุ่นน่ารักเอาใจ กลายเป็นเย็นชาหมางเมินใส่ เธอก็เลยต้องเริ่มจะแคร์
เจอกันตอนเด็กๆ เธอคิดว่า ‘ภควัตน์’ ช่างเป็นพี่ชายที่แสนอ่อนโยนมีเมตตา
เจอกันช่วงวัยรุ่น วรีวาฏิกาก็ยังคิดว่าเขาเป็นพี่ชายที่หล่อเหลาและแสนดี
เจอกันอีกครั้งในวัยทำงาน...
ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปชั่วร้ายได้ขนาดนี้เล่า!
นี่ถ้าเมื่อก่อนเธอไม่ได้เข้าใจผิดไปเอง ภควัตน์ก็เสแสร้งตลบตะแลงเก่งเกินไปแล้ว!
“ชื่อเล่นผม มีไว้ให้คนสนิทกันเรียก และนั่นไม่ใช่คุณ!”
ประโยคเดียวเบิกเนตรจนวรีวาฏิกาต้องหันกลับมามองท่านรองประธานเสียใหม่
ในเมื่อเขาไม่เห็นแก่มิตรภาพเก่าก่อนก็ไม่เป็นไร
เจอกันคราวต่อไป ก็อย่าหวังให้เธอเห็นใจก็แล้วกัน!
*******************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "มาสฬฎา" และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ค่ะ ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก คอมเมดี้ ที่รับประกันเลยว่าทั้งสนุก ตลก น่ารัก และฟินมากกกกกก ได้ปาความเครียดทิ้งไปแน่นอน! เพราะพี่พาร์ค พระเอกของเรื่องแม้จะเป็นบอสสายเย็นชา แต่(แอบ)รักนางเอกสุดหัวใจ ส่วนนางเอกก็เป็นน้องมึนที่เอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์ 5555 #รับประกันความสนุก!
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้านbooksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านBestbookSmile
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 458 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 4 ตอนรวด)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 350฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
Tags: เลขา บอส พระเอกเย็นชา แม่เลี้ยง ลูกเลี้ยง ตลก
ตอน: บทที่ 13 -25%
เช้าวันถัดมา วรีวาฏิกามาทำงานก็ต้องตกใจกับของขวัญที่กองเป็นภูเขาเลากาอยู่หน้าห้องภควัตน์ตั้งแต่เธอยังมาไม่ถึงออฟฟิศด้วยซ้ำ
โอเค ที่เธอเคยสบประมาทเขาไว้ว่า เขามันคนไม่มีใครให้ของขวัญ เธอขอถอนคำพูดเดี๋ยวนี้ เพราะนี่มันมากกว่าของขวัญที่เธอได้รับทั้งชีวิตมากองรวมกันเสียอีก!
นอกจากนี้เธอยังได้ต้อนรับพี่สาวต่างมารดา ที่อุตส่าห์เอาของขวัญมาให้ถึงที่ สงสารก็แต่ว่าภควัตน์ไม่ให้เข้าพบ โถ...พี่วิ!
ตอนแรกเธอก็กะจะให้พี่สาวนั่งรอเก้ออยู่เหมือนกัน แต่พอคิดถึงรถที่ถูกตัดสายเบรกก็โมโหขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ไม่อยากจะมองหน้าพี่ตัวดีอีกเลยแม้แต่วินาทีเดียว เธอเลยเดินไปบอกว่าเจ้านายเธอไม่ให้เข้าพบ พอวิกานดาได้ยินดังนั้นก็เดินกระแทกเท้าตึงตังจากไป ทิ้งไว้แต่ของขวัญที่วางไว้บนโต๊ะ แต่ยังไม่ทันไรดีน่าก็โผล่มาอีกคน เมื่อวรีวาฏิกาโทร.เข้าไปแจ้งภควัตน์ เขาก็ปฏิเสธไม่ให้เข้าพบเหมือนคนก่อนหน้านี้ วรีวาฏิกาเลยเดินไปบอกนางเอกสาวตามจริง และได้รับปฏิกิริยาเดิมจากนางเอกที่ทำตัวเหมือนพี่สาวเธอเปี๊ยบคือเดินกระแทกส้นเข็มจากไป
แต่วันนี้ไม่ได้มีแค่สองสาว วรีวาฏิกาได้ต้อนรับสาวหน้าใหม่อีกคนที่เดินสวนดาราสาวมา เธอจำได้ว่าเคยเห็นผู้หญิงคนนี้ตามนิตยสารเซเลบบ่อยๆ รู้สึกจะชื่อ ประกายดาว สาวคนนี้มีมารยาทเปล่งประกายมากกว่าพี่สาวเธอและดาราสาวอยู่อักโข พอถูกภควัตน์ปฏิเสธเป็นรายที่สาม ประกายดาวก็ไม่มีแสดงท่าทีไม่พอใจแต่อย่างใด ซ้ำยังเดินมาหาเลขาอย่างเธอด้วยท่าทียิ้มแย้ม ก่อนจะถามว่า
“นอกจากดีน่าแล้ว มีผู้หญิงคนไหนมาที่นี่ก่อนดาวอีกหรือเปล่าคะ” ประกายดาวถามแล้วปรายตาไปยังกองภูเขามหาศาลที่อยู่หน้าห้อง
‘เลขาที่ดีไม่ควรปูดเรื่องส่วนตัวของเจ้านาย’
พี่จิตตาเคยสอนเธอไว้แบบนั้น วรีวาฏิกาจึงทำแค่เพียงบอกว่า “ก็มีมาเรื่อยๆ ค่ะคุณดาว วันนี้วันเกิดคุณภควัตน์เลยมีพนักงานหลายคนทยอยเอาของขวัญมาให้ด้วยตัวเองค่ะ”
“แล้วของขวัญกล่องนั้นล่ะคะ”
ประกายดาวหมายถึงกล่องของขวัญสุดหรูที่วางอยู่ที่โต๊ะใกล้โซฟาผิดกับกล่องอื่นๆ วรีวาฏิกาจำได้ว่าเป็นของวิกานดาวางทิ้งไว้ แต่ก็ทำได้แค่ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะตอบออกไปไม่ต่างจากเดิมเท่าไร
“วันนี้มีมาหลายคน วาจำไม่ค่อยได้ว่ากล่องไหนเป็นของใครบ้างค่ะ”
พอเธอพูดจบปุ๊บ ประกายดาวก็หยิบแบงก์สีเทาออกมาจากกระเป๋า ก่อนจะถามอีกรอบว่า
“คุณวาพอจะลองนึกดูได้ไหมคะ”
โอย เงินๆๆ ใครใช้ให้เอาเงินมายั่วตบะเธอกัน วรีวาฏิกากัดฟันแน่น ก่อนจะรีบตอบไปก่อนที่ตบะจะแตก
“ลองนึกๆ ดูแล้ว แต่จำไม่ค่อยได้ค่ะ”
คราวนี้ประกายดาวควักแบงก์เทาออกมาอีกสองใบ ก่อนจะถามขึ้นอีกครั้ง
“ลองนึกดูอีกทีได้ไหมคะ”
โอ๊ยยยย นี่ก็ไม่ใช่ความลับอะไรสักหน่อย กะอีแค่กล่องของขวัญของพี่สาวเธอที่ภควัตน์ไม่เห็นค่าด้วยซ้ำ แก้ตัวในใจดังนั้น วรีวาฏิกาก็เอ่ยตอบทันทีว่า
“ของคุณ...”
ยังไม่ทันจะเอ่ยจบ ประตูห้องภควัตน์ก็เปิดผาง คนที่เปิดประตูออกมาหรี่ตามองมาที่แบงก์สีเทาสามใบเขม็ง ก่อนจะหันกลับมามองเลขาตัวดีอย่างคาดคั้น
“คุณกำลังทำอะไรอยู่ วรีวาฏิกา”
‘กำลังเกือบแพ้อำนาจเงินอยู่ค่ะ!’ อยากจะบอกเขาไปแบบนั้นใจจะขาด แต่เธอบอกได้เสียที่ไหน เลยเสบอกไปเพียงแค่
“กำลังคุยเป็นเพื่อนคุณประกายดาวอยู่ค่ะ”
ประกายดาวผู้เป็นนกรู้รีบเก็บเงินเข้ากระเป๋าทันควัน ก่อนจะหันไปฉีกยิ้มหวานใส่ชายหนุ่มที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องพร้อมเดินเข้าไปกอดแขนแล้วบอก
“กลางวันนี้พาร์คไปกินข้าวกับดาวนะคะ ดาวอยากเลี้ยงวันเกิดพาร์ค”
ภควัตน์เบี่ยงตัวหลบมือที่มานัวเนียได้อย่างลื่นไหล รู้ตัวอีกทีเขาก็ยืนห่างหญิงสาวเกือบก้าวใหญ่ ก่อนจะตอบคนมาชวนแบบไม่มีรอยยิ้มเลยสักนิดว่า
“วันนี้ผมมีประชุมตอนเที่ยง คงไม่ว่างไปกินข้าวกับคุณ”
แต่คนมาชวนยังไม่ยอมแพ้
“แล้วตอนเย็นล่ะคะ”
“ตอนเย็นผมมีนัดแล้ว”
บอกแค่นั้นภควัตน์ก็ขอตัว เดินหนีไปเฉย ทิ้งให้คนเป็นเลขาได้แต่ยิ้มแห้งๆ อยู่กับแขกไม่ได้รับเชิญ เจ้านายเธอนี่ช่าง...แล้งน้ำใจสิ้นดี!
*************
วันนี้ทั้งวันมีคนทยอยเอาของขวัญมาให้เรื่อยๆ วรีวาฏิกาใช้เวลาช่วงก่อนเลิกงานจัดของขวัญเป็นหมวดหมู่ตามผู้ให้ เช่น หมวดบริษัท ห้างร้าน หมวดพนักงาน และหมวดหญิงสาว หลังจากจัดเสร็จ วรีวาฏิกาก็เดินไปเคาะห้องภควัตน์ เมื่อเขาอนุญาตให้เข้าไปได้ เธอก็เปิดประตูเข้าไปพร้อมถามเรื่องของขวัญทันที
“ดิฉันจัดแยกของขวัญไว้ให้เรียบร้อยแล้วค่ะ ไม่ทราบว่าคุณภควัตน์จะให้คนขับรถขนเอาไปไว้ในรถเลย หรือจะเก็บไว้ในห้องทำงานก่อนคะ”
“คุณแกะของขวัญให้ผมเลย แล้วเดี๋ยวผมค่อยแยกว่าจะเอาไปวางที่ไหน”
กรี๊ด...เธอชอบแกะของขวัญ ชอบมากๆ ถึงขนาดเวลาได้ของขวัญเธอจะค่อยๆ บรรจงแกะ เพราะไม่เคยได้รับของขวัญมากชิ้นนัก
พอภควัตน์อนุญาตให้เธอเป็นคนแกะของขวัญได้ วรีวาฏิกาแทบจะเหาะออกจากห้องไปด้วยความยินดี หญิงสาวใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงที่เหลือนั่งแกะของขวัญ พร้อมติดนามบัตรของผู้ให้ไว้ที่ของขวัญทีละชิ้นๆ รอบนี้เธอแยกของขวัญตามหมวดหมู่สิ่งของ พอแกะมาถึงของขวัญชิ้นท้ายๆ อย่างของขวัญของสามสาวที่มาหาภควัตน์ในเช้าวันนี้ วรีวาฏิกาก็แทบอ้าปากค้าง
โอเค ที่เธอเคยสบประมาทเขาไว้ว่า เขามันคนไม่มีใครให้ของขวัญ เธอขอถอนคำพูดเดี๋ยวนี้ เพราะนี่มันมากกว่าของขวัญที่เธอได้รับทั้งชีวิตมากองรวมกันเสียอีก!
นอกจากนี้เธอยังได้ต้อนรับพี่สาวต่างมารดา ที่อุตส่าห์เอาของขวัญมาให้ถึงที่ สงสารก็แต่ว่าภควัตน์ไม่ให้เข้าพบ โถ...พี่วิ!
ตอนแรกเธอก็กะจะให้พี่สาวนั่งรอเก้ออยู่เหมือนกัน แต่พอคิดถึงรถที่ถูกตัดสายเบรกก็โมโหขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ ไม่อยากจะมองหน้าพี่ตัวดีอีกเลยแม้แต่วินาทีเดียว เธอเลยเดินไปบอกว่าเจ้านายเธอไม่ให้เข้าพบ พอวิกานดาได้ยินดังนั้นก็เดินกระแทกเท้าตึงตังจากไป ทิ้งไว้แต่ของขวัญที่วางไว้บนโต๊ะ แต่ยังไม่ทันไรดีน่าก็โผล่มาอีกคน เมื่อวรีวาฏิกาโทร.เข้าไปแจ้งภควัตน์ เขาก็ปฏิเสธไม่ให้เข้าพบเหมือนคนก่อนหน้านี้ วรีวาฏิกาเลยเดินไปบอกนางเอกสาวตามจริง และได้รับปฏิกิริยาเดิมจากนางเอกที่ทำตัวเหมือนพี่สาวเธอเปี๊ยบคือเดินกระแทกส้นเข็มจากไป
แต่วันนี้ไม่ได้มีแค่สองสาว วรีวาฏิกาได้ต้อนรับสาวหน้าใหม่อีกคนที่เดินสวนดาราสาวมา เธอจำได้ว่าเคยเห็นผู้หญิงคนนี้ตามนิตยสารเซเลบบ่อยๆ รู้สึกจะชื่อ ประกายดาว สาวคนนี้มีมารยาทเปล่งประกายมากกว่าพี่สาวเธอและดาราสาวอยู่อักโข พอถูกภควัตน์ปฏิเสธเป็นรายที่สาม ประกายดาวก็ไม่มีแสดงท่าทีไม่พอใจแต่อย่างใด ซ้ำยังเดินมาหาเลขาอย่างเธอด้วยท่าทียิ้มแย้ม ก่อนจะถามว่า
“นอกจากดีน่าแล้ว มีผู้หญิงคนไหนมาที่นี่ก่อนดาวอีกหรือเปล่าคะ” ประกายดาวถามแล้วปรายตาไปยังกองภูเขามหาศาลที่อยู่หน้าห้อง
‘เลขาที่ดีไม่ควรปูดเรื่องส่วนตัวของเจ้านาย’
พี่จิตตาเคยสอนเธอไว้แบบนั้น วรีวาฏิกาจึงทำแค่เพียงบอกว่า “ก็มีมาเรื่อยๆ ค่ะคุณดาว วันนี้วันเกิดคุณภควัตน์เลยมีพนักงานหลายคนทยอยเอาของขวัญมาให้ด้วยตัวเองค่ะ”
“แล้วของขวัญกล่องนั้นล่ะคะ”
ประกายดาวหมายถึงกล่องของขวัญสุดหรูที่วางอยู่ที่โต๊ะใกล้โซฟาผิดกับกล่องอื่นๆ วรีวาฏิกาจำได้ว่าเป็นของวิกานดาวางทิ้งไว้ แต่ก็ทำได้แค่ยิ้มเล็กน้อยก่อนจะตอบออกไปไม่ต่างจากเดิมเท่าไร
“วันนี้มีมาหลายคน วาจำไม่ค่อยได้ว่ากล่องไหนเป็นของใครบ้างค่ะ”
พอเธอพูดจบปุ๊บ ประกายดาวก็หยิบแบงก์สีเทาออกมาจากกระเป๋า ก่อนจะถามอีกรอบว่า
“คุณวาพอจะลองนึกดูได้ไหมคะ”
โอย เงินๆๆ ใครใช้ให้เอาเงินมายั่วตบะเธอกัน วรีวาฏิกากัดฟันแน่น ก่อนจะรีบตอบไปก่อนที่ตบะจะแตก
“ลองนึกๆ ดูแล้ว แต่จำไม่ค่อยได้ค่ะ”
คราวนี้ประกายดาวควักแบงก์เทาออกมาอีกสองใบ ก่อนจะถามขึ้นอีกครั้ง
“ลองนึกดูอีกทีได้ไหมคะ”
โอ๊ยยยย นี่ก็ไม่ใช่ความลับอะไรสักหน่อย กะอีแค่กล่องของขวัญของพี่สาวเธอที่ภควัตน์ไม่เห็นค่าด้วยซ้ำ แก้ตัวในใจดังนั้น วรีวาฏิกาก็เอ่ยตอบทันทีว่า
“ของคุณ...”
ยังไม่ทันจะเอ่ยจบ ประตูห้องภควัตน์ก็เปิดผาง คนที่เปิดประตูออกมาหรี่ตามองมาที่แบงก์สีเทาสามใบเขม็ง ก่อนจะหันกลับมามองเลขาตัวดีอย่างคาดคั้น
“คุณกำลังทำอะไรอยู่ วรีวาฏิกา”
‘กำลังเกือบแพ้อำนาจเงินอยู่ค่ะ!’ อยากจะบอกเขาไปแบบนั้นใจจะขาด แต่เธอบอกได้เสียที่ไหน เลยเสบอกไปเพียงแค่
“กำลังคุยเป็นเพื่อนคุณประกายดาวอยู่ค่ะ”
ประกายดาวผู้เป็นนกรู้รีบเก็บเงินเข้ากระเป๋าทันควัน ก่อนจะหันไปฉีกยิ้มหวานใส่ชายหนุ่มที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องพร้อมเดินเข้าไปกอดแขนแล้วบอก
“กลางวันนี้พาร์คไปกินข้าวกับดาวนะคะ ดาวอยากเลี้ยงวันเกิดพาร์ค”
ภควัตน์เบี่ยงตัวหลบมือที่มานัวเนียได้อย่างลื่นไหล รู้ตัวอีกทีเขาก็ยืนห่างหญิงสาวเกือบก้าวใหญ่ ก่อนจะตอบคนมาชวนแบบไม่มีรอยยิ้มเลยสักนิดว่า
“วันนี้ผมมีประชุมตอนเที่ยง คงไม่ว่างไปกินข้าวกับคุณ”
แต่คนมาชวนยังไม่ยอมแพ้
“แล้วตอนเย็นล่ะคะ”
“ตอนเย็นผมมีนัดแล้ว”
บอกแค่นั้นภควัตน์ก็ขอตัว เดินหนีไปเฉย ทิ้งให้คนเป็นเลขาได้แต่ยิ้มแห้งๆ อยู่กับแขกไม่ได้รับเชิญ เจ้านายเธอนี่ช่าง...แล้งน้ำใจสิ้นดี!
*************
วันนี้ทั้งวันมีคนทยอยเอาของขวัญมาให้เรื่อยๆ วรีวาฏิกาใช้เวลาช่วงก่อนเลิกงานจัดของขวัญเป็นหมวดหมู่ตามผู้ให้ เช่น หมวดบริษัท ห้างร้าน หมวดพนักงาน และหมวดหญิงสาว หลังจากจัดเสร็จ วรีวาฏิกาก็เดินไปเคาะห้องภควัตน์ เมื่อเขาอนุญาตให้เข้าไปได้ เธอก็เปิดประตูเข้าไปพร้อมถามเรื่องของขวัญทันที
“ดิฉันจัดแยกของขวัญไว้ให้เรียบร้อยแล้วค่ะ ไม่ทราบว่าคุณภควัตน์จะให้คนขับรถขนเอาไปไว้ในรถเลย หรือจะเก็บไว้ในห้องทำงานก่อนคะ”
“คุณแกะของขวัญให้ผมเลย แล้วเดี๋ยวผมค่อยแยกว่าจะเอาไปวางที่ไหน”
กรี๊ด...เธอชอบแกะของขวัญ ชอบมากๆ ถึงขนาดเวลาได้ของขวัญเธอจะค่อยๆ บรรจงแกะ เพราะไม่เคยได้รับของขวัญมากชิ้นนัก
พอภควัตน์อนุญาตให้เธอเป็นคนแกะของขวัญได้ วรีวาฏิกาแทบจะเหาะออกจากห้องไปด้วยความยินดี หญิงสาวใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงที่เหลือนั่งแกะของขวัญ พร้อมติดนามบัตรของผู้ให้ไว้ที่ของขวัญทีละชิ้นๆ รอบนี้เธอแยกของขวัญตามหมวดหมู่สิ่งของ พอแกะมาถึงของขวัญชิ้นท้ายๆ อย่างของขวัญของสามสาวที่มาหาภควัตน์ในเช้าวันนี้ วรีวาฏิกาก็แทบอ้าปากค้าง
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 13 ม.ค. 2564, 19:50:16 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 13 ม.ค. 2564, 19:50:20 น.
จำนวนการเข้าชม : 441
| << บทที่ 12 -100% | บทที่ 13 -50% + เล่มตัวอย่าง >> |