แรกรักพันใจ: มาสฬฎา (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
มีมารดาเลี้ยงใจร้าย บวกกับพี่สาวใจยักษ์ ชีวิตดูน่ารันทดนัก
แต่ ‘วรีวาฏิกา’ สาวชื่อยาวยิ่งกว่าแม่น้ำไนล์ก็หาได้แคร์ไม่
แต่พอคนที่เธอคิดว่าเป็นพี่ชาย...จากที่เคยอบอุ่นน่ารักเอาใจ กลายเป็นเย็นชาหมางเมินใส่ เธอก็เลยต้องเริ่มจะแคร์

เจอกันตอนเด็กๆ เธอคิดว่า ‘ภควัตน์’ ช่างเป็นพี่ชายที่แสนอ่อนโยนมีเมตตา
เจอกันช่วงวัยรุ่น วรีวาฏิกาก็ยังคิดว่าเขาเป็นพี่ชายที่หล่อเหลาและแสนดี
เจอกันอีกครั้งในวัยทำงาน...

ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปชั่วร้ายได้ขนาดนี้เล่า!

นี่ถ้าเมื่อก่อนเธอไม่ได้เข้าใจผิดไปเอง ภควัตน์ก็เสแสร้งตลบตะแลงเก่งเกินไปแล้ว!

“ชื่อเล่นผม มีไว้ให้คนสนิทกันเรียก และนั่นไม่ใช่คุณ!”

ประโยคเดียวเบิกเนตรจนวรีวาฏิกาต้องหันกลับมามองท่านรองประธานเสียใหม่

ในเมื่อเขาไม่เห็นแก่มิตรภาพเก่าก่อนก็ไม่เป็นไร
เจอกันคราวต่อไป ก็อย่าหวังให้เธอเห็นใจก็แล้วกัน!



*******************

นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "มาสฬฎา" และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ค่ะ ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก คอมเมดี้ ที่รับประกันเลยว่าทั้งสนุก ตลก น่ารัก และฟินมากกกกกก ได้ปาความเครียดทิ้งไปแน่นอน! เพราะพี่พาร์ค พระเอกของเรื่องแม้จะเป็นบอสสายเย็นชา แต่(แอบ)รักนางเอกสุดหัวใจ ส่วนนางเอกก็เป็นน้องมึนที่เอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์ 5555 #รับประกันความสนุก!


*******************

นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ

***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***

1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ

2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้านbooksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านBestbookSmile

3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks

4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee

หนังสือพร้อมส่ง

คุ้มสุดด้วยจำนวน 458 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 4 ตอนรวด)

สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 350฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)

หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"

***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
Tags: เลขา บอส พระเอกเย็นชา แม่เลี้ยง ลูกเลี้ยง ตลก

ตอน: บทที่ 19 -50%

โชคดีที่เมื่อหมอตรวจดูอาการและเอกซเรย์ข้อเท้าแล้วพบว่า กระดูกที่เพิ่งประสานไม่ได้กลับไปร้าว เพียงแต่ได้รับความกระทบกระเทือนจนทำให้เอ็นอักเสบ และบวมช้ำเท่านั้น ภควัตน์มีท่าทีโล่งใจขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เมื่อไปจัดการค่ารักษาพยาบาลและรับยาเรียบร้อย เขาก็พาเธอกลับไปส่งบ้าน ระหว่างทางนั้น...ทั้งสองต่างไม่พูดไม่จากันสักคำ

คนหนึ่งมีชนักติดหลัง

ส่วนอีกคนไม่รู้ในหัวกำลังคิดอะไร

ใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงภควัตน์ก็ขับรถพาเธอมาส่งถึงบ้าน มารดาของเธอออกมาดูอาการด้วยความตกใจเมื่อเห็นว่าลูกสาวไม่ได้เดินเข้าบ้านแต่ถูกอุ้มเข้ามา พอรู้ว่าไม่ได้ไปถูกทำร้ายที่ไหนก็ค่อยถอนหายใจอย่างโล่งอก ก่อนจะชี้บอกให้ภควัตน์อุ้มคนขากะเผลกไปส่งที่ห้องนอนได้เลย แล้วเดินกลับไปเตรียมน้ำให้แขก

ภควัตน์ทำท่าจะตรงดิ่งอุ้มเธอไปวางที่เตียง นั่นแหละวรีวาฏิกาถึงเพิ่งได้เอ่ยคำแรกกับเขา

“ที่เก้าอี้ค่ะ วางฉันที่เก้าอี้ ไปโรงพยาบาลมายังไม่ได้อาบน้ำ ขืนนั่งบนเตียงสกปรกแย่”

คนไม่สบายยังไม่วายห่วงความสะอาด หันไปชี้เก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ซึ่งภควัตน์ก็อุ้มพาเธอไปนั่งอย่างนุ่มนวลโดยไม่ได้โต้แย้งอะไร เพราะรู้นิสัยความอนามัยจัดของหญิงสาวดี ก่อนจะเลื่อนเบาะวางเท้ามาวางใกล้ๆ แล้วยกขาเธอขึ้นวางรองด้วยหมอนจากโซฟาเพื่อให้ข้อเท้าอยู่สูงกว่าปกติตามที่แพทย์แนะนำ

วินาทีนั้นคนโดนยกขาหวีดร้องขึ้นมาทันที

นี่เขาไม่คิดจะสนใจกระโปรงเธอหน่อยเหรอ! อยากยกก็ยกแบบนี้เธอก็โป๊กันพอดี!

วรีวาฏิการีบหยิบผ้าห่มผืนบางที่พาดไว้บนพนักเก้าอี้มาปิดน่องขาเรียวยาว ก่อนจะต้องอุทานอย่างตกใจอีกรอบเมื่อภควัตน์คลายผ้าพันข้อเท้าที่พยาบาลพันให้ออกแล้วประคบเย็นให้เธอ

นี่มัน...นี่มันจะใกล้ชิดเกินไปแล้ว!

ยังไม่ทันจะเอ่ยปากไล่เขาออกจากห้อง คนอุตส่าห์อุ้มเธอมาส่งก็พูดแทรกขึ้นมาเสียก่อน

“ทำไมไม่ใส่นาฬิกา”

ไม่ได้แค่ถาม ภควัตน์ยังปรายตามองนาฬิกาข้อมือที่ถูกวางทิ้งไว้บนโต๊ะเครื่องแป้ง...เรือนที่เขายกให้เธอในงานเลี้ยงปีใหม่นั่นเอง นาฬิกาล้านกว่าบาทแต่กลับถูกวางไว้แบบไม่ใส่ใจไยดีอยู่ตรงนั้น คงทำให้คนให้ช้ำใจไม่หยอก คนได้ของฟรีเลยรีบแก้ตัว

“ยังไม่ได้เอาไปตัดสายค่ะ”

ก็ใครใช้ให้เขาทำสายตาตัดพ้อต่อว่าดูน่าสงสารแบบนั้นกัน

วรีวาฏิกาอ้อมแอ้มแก้ตัวไปอย่างนั้น ภควัตน์ก็คว้านาฬิกากลับไปใส่กระเป๋ากางเกงตัวเองทันที

ให้แล้วเอาคืนได้ด้วยเหรอ! ? นี่เธอยังไม่ได้เอาไปขายที่ไหนเลยนะ สรุปเขาทนไม่ไหวที่เธอทิ้งขว้างนาฬิกาแสนรักของเขาเลยเก็บคืนไปง่ายๆ งี้

แต่ทว่าเธอคิดผิด

ภควัตน์หันซ้ายแลขวาอยู่ครู่ก็เห็นชุดเข็มกับด้ายที่เธอวางเก็บไว้บนชั้นไม่ไกลนัก เขาเดินไปหยิบเอาด้ายสีขาวมาพันรอบข้อมือเธอแล้วมัดหลวมๆ เมื่อทำเสร็จก็รูดด้ายเส้นนั้นออกจากแขนเธอเก็บลงกระเป๋ากางเกง พร้อมบอก

“เดี๋ยวผมเอาไปปรับสายให้”

เออดี เธอจะได้ประหยัดเงิน ไม่ต้องออกค่าตัดสายเอง

แต่...เดี๋ยวนะ นี่มันต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่ๆ เขาผีเข้าหรือยังไง! โดนเธอด่าก็ต้องทำตัวชั่วร้ายใส่สิ จะมาแกล้งทำดีเพื่ออะไร อย่าบอกนะว่าจะทำให้เธอตายใจแล้วเอาคืนทีหลัง!

แต่ยังไม่ทันคิดอะไรให้มากมายไปกว่านั้น คุณอารดาก็เปิดประตูห้องเพื่อเอาน้ำมาเสิร์ฟให้ภควัตน์พอดิบพอดี หลังจากที่พูดคุยสอบถามถึงที่มาอาการบาดเจ็บและภควัตน์ยืดอกรับผิดเรียบร้อยแล้ว วรีวาฏิกาก็เพิ่งจะเข้าใจ...ที่แท้เขาก็สำนึกผิดที่เป็นสาเหตุให้เธอต้องมานั่งขาเดี้ยงแบบนี้นี่เอง!

หลังจากดื่มน้ำไปสองอึกและคุยกับมารดาของวรีวาฏิกาจบ ภควัตน์ก็ขอตัวกลับ ก่อนไปยังไม่วายหันมาบอก

“คุณอย่าเคลื่อนไหวเยอะนัก เดี๋ยวจะยิ่งอักเสบ พรุ่งนี้ไม่ต้องเข้าออฟฟิศ ผมอนุญาตให้คุณลาป่วยได้สามวัน”

พูดจบภควัตน์ก็ไหว้ลาคุณอารดา แต่แล้วก่อนจะก้าวออกจากห้อง เขากลับหันหลังกลับมาจ้องเธอเงียบๆ แล้วบอก

“สบายใจได้ ช่วงสามวันนี้ผมจะไม่มารบกวนคุณ"

ก่อนจะก้าวเดินจากไปพร้อมปิดประตูห้องให้อย่างเบามือ


*********************

แรกรักพันใจมีวางขายทุกช่องทางแล้วนะคะ^^ ทั้งแบบเล่มหนังสือและอีบุ๊ก กดดูรายละเอียดได้ในปุ่ม ‘อ่านเรื่องย่อ’ ด้านบน

-ช่วงนี้มีที่คั่นหนังสือแม่เหล็กน่ารักๆ แจกให้ทุกออเดอร์เลยค่ะ ฉลองยอด like เพจ สนพ.ทะลุ 2,000

-ถ้าสั่ง 2 เล่ม ส่งฟรีลงทะเบียน



พรุ่งนี้จะมาต่อให้อีกค่ะ ^O^



ปลายปากกาสำนักพิมพ์
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 19 ก.พ. 2564, 08:56:05 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 ก.พ. 2564, 08:57:24 น.

จำนวนการเข้าชม : 343





<< บทที่ 19 -25%   บทที่ 19 -75% >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account