แรกรักพันใจ: มาสฬฎา (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
มีมารดาเลี้ยงใจร้าย บวกกับพี่สาวใจยักษ์ ชีวิตดูน่ารันทดนัก
แต่ ‘วรีวาฏิกา’ สาวชื่อยาวยิ่งกว่าแม่น้ำไนล์ก็หาได้แคร์ไม่
แต่พอคนที่เธอคิดว่าเป็นพี่ชาย...จากที่เคยอบอุ่นน่ารักเอาใจ กลายเป็นเย็นชาหมางเมินใส่ เธอก็เลยต้องเริ่มจะแคร์

เจอกันตอนเด็กๆ เธอคิดว่า ‘ภควัตน์’ ช่างเป็นพี่ชายที่แสนอ่อนโยนมีเมตตา
เจอกันช่วงวัยรุ่น วรีวาฏิกาก็ยังคิดว่าเขาเป็นพี่ชายที่หล่อเหลาและแสนดี
เจอกันอีกครั้งในวัยทำงาน...

ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปชั่วร้ายได้ขนาดนี้เล่า!

นี่ถ้าเมื่อก่อนเธอไม่ได้เข้าใจผิดไปเอง ภควัตน์ก็เสแสร้งตลบตะแลงเก่งเกินไปแล้ว!

“ชื่อเล่นผม มีไว้ให้คนสนิทกันเรียก และนั่นไม่ใช่คุณ!”

ประโยคเดียวเบิกเนตรจนวรีวาฏิกาต้องหันกลับมามองท่านรองประธานเสียใหม่

ในเมื่อเขาไม่เห็นแก่มิตรภาพเก่าก่อนก็ไม่เป็นไร
เจอกันคราวต่อไป ก็อย่าหวังให้เธอเห็นใจก็แล้วกัน!



*******************

นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "มาสฬฎา" และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ค่ะ ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก คอมเมดี้ ที่รับประกันเลยว่าทั้งสนุก ตลก น่ารัก และฟินมากกกกกก ได้ปาความเครียดทิ้งไปแน่นอน! เพราะพี่พาร์ค พระเอกของเรื่องแม้จะเป็นบอสสายเย็นชา แต่(แอบ)รักนางเอกสุดหัวใจ ส่วนนางเอกก็เป็นน้องมึนที่เอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์ 5555 #รับประกันความสนุก!


*******************

นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ

***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***

1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ

2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้านbooksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านBestbookSmile

3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks

4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee

หนังสือพร้อมส่ง

คุ้มสุดด้วยจำนวน 458 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 4 ตอนรวด)

สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 350฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)

หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"

***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
Tags: เลขา บอส พระเอกเย็นชา แม่เลี้ยง ลูกเลี้ยง ตลก

ตอน: บทที่ 22 -30%

วันถัดไปที่วรีวาฏิกาไปทำงานที่แผนก เพียงนั่งลงที่เก้าอี้ตัวเองเท่านั้น พี่ช้างที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ ก็เอ่ยแซวขึ้นมาทันที

“ไหนบอกว่าไม่มีอะไรในกอไผ่ แต่จับพลัดจับผลูจะได้แต่งงานกับท่านรองประธานเดือนหน้าแล้วนี่ เราน่ะ มีอะไรจะแก้ตัวที่ให้ข้อมูลผิดๆ จนพี่เอาไปคุยต่อมั่วๆ หรือเปล่าหา ยายตัวดี”

ใครใช้ให้พี่ช้างเป็นคนปากมากช่างเมาท์ล่ะ กรรมใดใครก่อสิ! แล้วอันที่จริงเธอก็ไม่ได้โกหกอะไรเขาสักหน่อย เพียงแต่บอกเขาได้เสียที่ไหนว่าที่อยู่ดีๆ ต้องมาแต่งงานสายฟ้าแลบนี่ เพราะเธอแต่งงานหนีตาย!

ว่าแต่ว่า...

“วาจะแต่งงานเดือนหน้าเหรอคะ! ?”

“ก็เออ สิ เป็นเจ้าสาวลืมวันแต่งงานตัวเองหรือไง ทำท่าตกอกตกใจไปได้”

พี่ช้างบอกพลางมองหน้าว่าที่เจ้าสาวอย่างงงงวย ทว่าวรีวาฏิกาซึ่งเป็นแค่รุ่นน้องในที่ทำงานหาได้แคร์ความอาวุโสกว่าของรุ่นพี่ไม่ เธอแทบจะเขย่าตัวเขาเพื่อถามต่อ

“แล้วพี่ช้างรู้ได้ยังไงคะว่าวันแต่งงานวามันวันไหน” ขนาดตัวเธอเองยังไม่รู้เลย!

“ก็คุณพาร์คเล่นร่อนการ์ดแจกผู้บริหารบริษัทในเครือไปทั่ว เลขาของท่านทั้งหลายก็เมาท์กันจนมาถึงหูพี่นี่ไง”

ฮะ! เขาแจกการ์ดอย่างนั้นเหรอ! แล้วทำไมไม่บอกเธอสักคำ จะแต่งเดือนหน้าเธอยังต้องมารู้จากปากพี่ช้างเนี่ยนะ น่าโมโห!

จริงสิ เธอลืมอีกเรื่องที่สำคัญไป เขามีสิทธิ์อะไรมาแจกการ์ดมิทราบ ใครบอกกันว่าเธอจะยอมให้จัดงานแต่ง บ้า นี่มันบ้า บ้าชัดๆ!

แต่ยังไม่ทันจะได้วิ่งตรงดิ่งไปเอาเรื่องภควัตน์ วรีวาฏิกาก็ถูกพี่ช้างรั้งไว้เพื่อชวนคุยต่อ

“รู้จักกันได้ปีกว่าๆ ก็ถูกท่านรองประธานรวบหัวรวบหางซะแล้ว นี่เรายังไม่ได้เผชิญโลกหล้าอันกว้างใหญ่เลยนะยายวา อายุยังน้อยรีบแต่งงานไปแบบนี้ เสียดายความโสดแย่”

นี่สินะ สาเหตุที่พี่ช้างอายุปาเข้าไปจะสี่สิบปีแล้วก็ยังไม่แต่งงาน!

ว่าแต่...ใครบอกว่าเธอเพิ่งรู้จักเขา

“วาไม่ได้รู้จักคุณภควัตน์แค่ปีกว่าๆ นะคะ”

“อ้าว แล้วรู้จักกันเมื่อไหร่”

“เจอเขาครั้งแรกก็ตอนวาสิบขวบค่ะ”

เท่านั้นละ คนทั้งแผนกก็ได้ยินคำอุทานเสียงดังจากพี่ช้าง

“โอย เลี้ยงต้อย นี่มันเลี้ยงต้อยชัดๆ!”

ทว่าวรีวาฏิกาไม่ได้อยู่ฟังต่อแล้ว หญิงสาวแล่นไปชั้นสามสิบเอ็ดเพื่อไปเอาเรื่องคนแจกการ์ดทันที ขึ้นมาถึงชั้นออฟฟิศของท่านรองประธาน เธอเลยได้เจอเลขาคนใหม่ของภควัตน์เป็นครั้งแรก เขามีท่าทีกุลีกุจอเชื้อเชิญให้เธอเข้าไปในห้องได้โดยไม่ต้องโทร.เข้าไปแจ้งล่วงหน้า วรีวาฏิกาที่สะสมความโกรธแค้นมาตั้งแต่ชั้นสิบเก้าเลยผลักประตูเข้าไปในห้องทันที

ภควัตน์กำลังนั่งเซ็นเอกสารอยู่ที่โต๊ะ เพียงปรายตามามองเธอแวบหนึ่ง สายตาเขาคมกริบเหมือนจะด่าคนบุกรุกว่าไม่มีมารยาทก็ไม่ปาน ก่อนจะถามเสียงเนิบๆ แต่ทรงอำนาจว่า

“มีอะไร”

อะ...อะไรกัน! ทำไมเขาต้องแผ่รังสีอำมหิตออกมาด้วย แต่บุกมาถึงนี่แล้ว เธอจะไม่กลัวเขาอีกเด็ดขาด! ต้องเรียกพลังใจกลับมาต่อสู้ฟาดฟันกับคนเผด็จการตรงหน้าให้ได้

พอสูดหายใจเข้าลึกๆ เตรียมพร้อมเต็มที่ วรีวาฏิกาก็พูดด้วยความโมโหโทโส

“คุณ! คุณไปแจกการ์ดคนในบริษัททำไมคะ เรื่องงานแต่งงานของเราควรจะปิดเป็นความลับสิ!”

ภควัตน์เลิกคิ้ว

“ผมจำไม่ได้ว่าไปตกลงกับคุณแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่”



ปลายปากกาสำนักพิมพ์
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 20 มี.ค. 2564, 09:33:45 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 20 มี.ค. 2564, 09:33:45 น.

จำนวนการเข้าชม : 312





<< บทที่ 21 -100%   บทที่ 22 -65% >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account