แรกรักพันใจ: มาสฬฎา (ปลายปากกาสำนักพิมพ์)
มีมารดาเลี้ยงใจร้าย บวกกับพี่สาวใจยักษ์ ชีวิตดูน่ารันทดนัก
แต่ ‘วรีวาฏิกา’ สาวชื่อยาวยิ่งกว่าแม่น้ำไนล์ก็หาได้แคร์ไม่
แต่พอคนที่เธอคิดว่าเป็นพี่ชาย...จากที่เคยอบอุ่นน่ารักเอาใจ กลายเป็นเย็นชาหมางเมินใส่ เธอก็เลยต้องเริ่มจะแคร์
เจอกันตอนเด็กๆ เธอคิดว่า ‘ภควัตน์’ ช่างเป็นพี่ชายที่แสนอ่อนโยนมีเมตตา
เจอกันช่วงวัยรุ่น วรีวาฏิกาก็ยังคิดว่าเขาเป็นพี่ชายที่หล่อเหลาและแสนดี
เจอกันอีกครั้งในวัยทำงาน...
ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปชั่วร้ายได้ขนาดนี้เล่า!
นี่ถ้าเมื่อก่อนเธอไม่ได้เข้าใจผิดไปเอง ภควัตน์ก็เสแสร้งตลบตะแลงเก่งเกินไปแล้ว!
“ชื่อเล่นผม มีไว้ให้คนสนิทกันเรียก และนั่นไม่ใช่คุณ!”
ประโยคเดียวเบิกเนตรจนวรีวาฏิกาต้องหันกลับมามองท่านรองประธานเสียใหม่
ในเมื่อเขาไม่เห็นแก่มิตรภาพเก่าก่อนก็ไม่เป็นไร
เจอกันคราวต่อไป ก็อย่าหวังให้เธอเห็นใจก็แล้วกัน!
*******************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "มาสฬฎา" และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ค่ะ ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก คอมเมดี้ ที่รับประกันเลยว่าทั้งสนุก ตลก น่ารัก และฟินมากกกกกก ได้ปาความเครียดทิ้งไปแน่นอน! เพราะพี่พาร์ค พระเอกของเรื่องแม้จะเป็นบอสสายเย็นชา แต่(แอบ)รักนางเอกสุดหัวใจ ส่วนนางเอกก็เป็นน้องมึนที่เอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์ 5555 #รับประกันความสนุก!
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้านbooksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านBestbookSmile
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 458 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 4 ตอนรวด)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 350฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
แต่ ‘วรีวาฏิกา’ สาวชื่อยาวยิ่งกว่าแม่น้ำไนล์ก็หาได้แคร์ไม่
แต่พอคนที่เธอคิดว่าเป็นพี่ชาย...จากที่เคยอบอุ่นน่ารักเอาใจ กลายเป็นเย็นชาหมางเมินใส่ เธอก็เลยต้องเริ่มจะแคร์
เจอกันตอนเด็กๆ เธอคิดว่า ‘ภควัตน์’ ช่างเป็นพี่ชายที่แสนอ่อนโยนมีเมตตา
เจอกันช่วงวัยรุ่น วรีวาฏิกาก็ยังคิดว่าเขาเป็นพี่ชายที่หล่อเหลาและแสนดี
เจอกันอีกครั้งในวัยทำงาน...
ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปชั่วร้ายได้ขนาดนี้เล่า!
นี่ถ้าเมื่อก่อนเธอไม่ได้เข้าใจผิดไปเอง ภควัตน์ก็เสแสร้งตลบตะแลงเก่งเกินไปแล้ว!
“ชื่อเล่นผม มีไว้ให้คนสนิทกันเรียก และนั่นไม่ใช่คุณ!”
ประโยคเดียวเบิกเนตรจนวรีวาฏิกาต้องหันกลับมามองท่านรองประธานเสียใหม่
ในเมื่อเขาไม่เห็นแก่มิตรภาพเก่าก่อนก็ไม่เป็นไร
เจอกันคราวต่อไป ก็อย่าหวังให้เธอเห็นใจก็แล้วกัน!
*******************
นิยายเรื่องนี้เขียนโดย "มาสฬฎา" และได้ตีพิมพ์กับ "ปลายปากกาสำนักพิมพ์ (Plaipakka Publishing)" ค่ะ ทีมงานปลายปากกาจึงนำมาลงให้ได้อ่านกัน ประมาณ 60-70% ของเรื่องนะคะ เป็นนิยายรักโรแมนติก คอมเมดี้ ที่รับประกันเลยว่าทั้งสนุก ตลก น่ารัก และฟินมากกกกกก ได้ปาความเครียดทิ้งไปแน่นอน! เพราะพี่พาร์ค พระเอกของเรื่องแม้จะเป็นบอสสายเย็นชา แต่(แอบ)รักนางเอกสุดหัวใจ ส่วนนางเอกก็เป็นน้องมึนที่เอาตัวรอดได้ทุกสถานการณ์ 5555 #รับประกันความสนุก!
*******************
นักอ่านท่านใดสนใจมีทั้งแบบ eBook และแบบรูปเล่มนะคะ
***สำหรับแบบรูปเล่มวางจำหน่าย 4 ช่องทาง***
1.ศูนย์หนังสือจุฬาฯ
2.ร้านออนไลน์ เช่น ร้านนิยายรัก ร้านbooksforfun ร้านบาร์บี้บิวตี้บุ๊ค(ฉัตรธิดา สำเฮี้ยง) ร้านหนังสือต้นสน วังหลัง ศิริราช และร้านBestbookSmile
3.สั่งซื้อโดยตรงกับสนพ.โดย inbox หาแอดมินเพจปลายปากกาสำนักพิมพ์ หรือผ่าน Line: plaipakkabooks
4.ซื้อผ่าน plaipakkabooks_officialshop ใน shopee
หนังสือพร้อมส่ง
คุ้มสุดด้วยจำนวน 458 หน้า (พร้อมตอนพิเศษ 4 ตอนรวด)
สั่งซื้อออนไลน์ราคาเพียง 319฿ จากราคาปก 350฿
ค่าจัดส่งลงทะเบียน 45฿ (รวมเป็น 364฿)
ค่าจัดส่ง EMS 70฿ (รวมเป็น 389฿)
หรือดูรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ "ปลายปากกา สำนักพิมพ์"
***แบบ eBook วางจำหน่ายที่เว็บ Mebmarket และ NaiinPann**
Tags: เลขา บอส พระเอกเย็นชา แม่เลี้ยง ลูกเลี้ยง ตลก
ตอน: บทที่ 23 -100% + พิมพ์ครั้งที่ 2
หลังจากงานวันเกิดคุณย่าผ่านพ้นไป ทั้งว่าที่เจ้าบ่าวและเจ้าสาวก็หัวหมุนกับการตระเวนแจกการ์ด รวมถึงการไปลองชุดเจ้าสาวอยู่อีกหลายครั้งและเรื่องจิปาถะอีกมากมาย รู้ตัวอีกทีก็ถึงงานเฮนไนท์อย่างงงๆ
เหตุเพราะสำนักข่าวทั้งหลายถึงขั้นนำการประกาศแต่งงานของเธอและภควัตน์ในงานวันเกิดของคุณย่าไปลงข่าวกันอย่างครึกโครม ทำให้เหล่าบรรดาเพื่อนฝูงของวรีวาฏิกาทั้งแชตและโทร.มาด่าอย่างถ้วนหน้าว่า เธอช่างเก็บงำเรื่องงานแต่งงานและการคบกับภควัตน์ได้อย่างเงียบกริบจนเพื่อนพ้องหาได้ระแคะระคายไม่
ก็แล้วจะระแคะระคายกันได้ไงเล่า ในเมื่อเธอยังไม่เคยได้คบกับภควัตน์เสียหน่อย!
และเพราะแก้ต่างอะไรไม่ได้ คนน้ำท่วมปากอย่างเธอเลยได้แต่ก้มหน้ายอมรับชะตากรรมฟังคำด่าของเพื่อนแต่ละคนอย่างมิอาจโต้แย้ง รวมไปถึงไม่กล้าแม้แต่จะคัดค้านเมื่อเพื่อนๆ รวมตัวกันประกาศจะจัดงานเฮนไนท์หรือปาร์ตี้สละโสดให้เธอ!
ก่อนถึงวันงานหนึ่งวัน มะลิเลยมายัดโพยคำถามใส่มือเธอ ก่อนจะย้ำนักย้ำหนาว่า
“แกต้องท่องคำตอบให้ได้ นี่ฉันแอบเอาคำถามมาให้แกเลยนะ ขืนตอบไม่ได้สักข้อ ทุกคนได้สงสัยเรื่องงานแต่งงานของแกกับคุณพาร์คแน่ ยิ่งไปกว่านั้น ฉันเตือนแกไว้เลยนะว่าถ้าแกตอบไม่ได้ บทลงโทษโหดมาก โหดสุดๆ!”
“ลงโทษ? ลงโทษอะไร นี่ฉันต้องโดนลงโทษที่ตอบคำถามไม่ได้ด้วยเหรอ! แล้วไอ้ที่แกบอกว่าโหดมากนี่อะไร แกยกตัวอย่างมาเดี๋ยวนี้”
วรีวาฏิกาเริ่มโวยวายหลังจากที่เหลือบตาดูโพยแล้วพบว่าตัวเองตอบไม่ได้แม้แต่คำถามเดียว
“ตัวอย่างก็เช่น ยายแจนไปลากนายแบบหนุ่มมาแต่งตัวแบบเปลือยครึ่งท่อนใส่แค่กางเกงยีน แล้วถ้าแกตอบคำถามแรกไม่ได้ แกต้องหอมแก้มนายแบบไง นี่แค่เบาะๆ นะ ถ้าแกตอบไม่ได้สองคำถาม แกต้องเอามือลูบอกนายแบบลากลงมาถึงซิกแพคด้วย! และถ้าแกตอบไม่ได้สามคำถาม โอ๊ย ไม่ต้องจินตนาการเลย!”
ไม่จริง...นี่เพื่อนเธอบ้ากันไปแล้วแน่ๆ บ้าแน่ๆ!!!
ในเย็นวันนั้น ระหว่างที่นั่งรถภควัตน์กลับบ้านตามปกติ วรีวาฏิกาจึงรีบควักโพยที่มะลิยัดใส่มือให้ขึ้นมาทันที แล้วเอ่ยปากถามหนุ่มที่ขับรถอยู่แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
“คุณภควัตน์ชอบกินอาหารอะไรมากที่สุดคะ”
ถามปุ๊บ คนถูกถามก็ส่งหางตามองมาที่เธออย่างจับผิด นอกจากไม่ตอบ ยังถามกลับ
“ที่ถามนี่ จะทำให้ผมกิน?”
“เปล่าค่ะ” วรีวาฏิกาปฏิเสธเสียรวดเร็ว ดับความหวังเขาอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว “ที่ถามนี่คือต้องการรู้คำตอบ ฉันจะถามคุณอีกหลายคำถามเลยละค่ะ”
“คุณจะเอาคำตอบพวกนี้ไปทำอะไร”
เอิ่ม ทำไมเขาต้องขี้สงสัยนะ!
แต่ด้วยความที่ขี้เกียจโกหก วรีวาฏิกาจึงถ่ายทอดเรื่องงานเฮนไนท์ที่จะจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้ให้เขารู้ด้วยอีกคน พร้อมทั้งยกตัวอย่างบทลงโทษที่มะลิบอกไว้ เท่านั้นคนฟังก็กัดฟันกรอดแถมสั่งเสียงห้วน
“ไม่ต้องไป!”
“คะ?”
“ผมบอกว่าคุณไม่ต้องไปงานบ้านั่น”
ไม่ใช่แค่สั่ง ภควัตน์ถึงกับจอดรถข้างทาง แล้วหันมาจ้องหน้าเธอด้วยประกายตาวาววับไม่สบอารมณ์ ดวงตาเขาวาวโรจน์จนคนถูกจ้องตรงๆ เริ่มผวา
“มะ...ไม่ไปได้ไงคะ แค่ปิดบังเรื่องงานแต่งงานเพื่อนก็โกรธจะแย่อยู่แล้ว ขืนเบี้ยวงานเฮนไนท์ทั้งๆ ที่ทุกคนอุตส่าห์เตรียมงานกันเต็มที่ ฉันต้องโดนเพื่อนฆ่าแน่ๆ ยังไงก็ต้องไปค่ะ เพราะฉะนั้นคุณนั่นแหละที่ต้องให้ความร่วมมือ ตอบคำถามมาซะดีๆ”
“ถ้าจะไปให้ได้ คุณต้องให้ผมไปด้วย”
คนไม่ให้ไปยังพยายามต่อรอง
“จะบ้าเหรอ! มีงานเฮนไนท์ที่ไหนมีเจ้าบ่าวไปด้วยบ้าง เพื่อนฉันยอมให้คุณเข้างานก็ประสาทแล้ว”
“งั้นก็ไม่ต้องไป!”
จบประโยคคำสั่งนั้น คนโดนสั่งเลยโมโหขึ้นมาบ้าง ก่อนจะเริ่มต่อปากต่อคำด้วยอารมณ์คุกรุ่น
“คุณเป็นบ้าอะไรเนี่ย! ยังไงฉันก็จะไป! คุณไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉันนะคะ แค่ตอบคำถามมาก็พอ สรุปคุณชอบกินอะไรคะคุณภควัตน์!”
หลังจากนั้นคนโดนถามก็ได้แต่ทำเสียงฮึดฮัด แต่ก็ยอมตอบทุกคำถามแต่โดยดี แถมยังมีความจำดีเลิศ เพราะแม้แต่วันแรกที่เจอกัน ซึ่งก็ร่วมสิบกว่าปีมาแล้ว เขายังสามารถตอบได้ทันที
ว่ากันตามตรง ถ้าเธอรู้ความสามารถในเชิงนี้ของเขามาก่อนหน้านี้ เธอคงบังคับให้ภควัตน์ไปทำข้อสอบที่ต้องใช้ความจำแทนเธอไปนานแล้ว!
*************
วันงานเฮนไนท์...ภควัตน์ยังคงยืนกรานอย่างหนักแน่นว่าจะไปส่งเธอที่งานบ่ายนี้ด้วยตนเองให้ได้ เพราะวรีวาฏิการั้นจะให้สันต์ไปส่งท่าเดียว ใช้เวลาไม่นานภควัตน์ก็ขับรถมาถึงโรงแรมสุดฮิปแห่งหนึ่ง ซึ่งบรรดาเพื่อนมหาวิทยาลัยของวรีวาฏิกาจองห้องบอลรูมขนาดเล็กไว้เพื่อจัดงานโดยเฉพาะ เมื่อภควัตน์จอดส่งเธอที่ประตูหลักของโรงแรม วรีวาฏิกาก็แทบวิ่งออกจากรถทันที
งานเฮนไนท์เป็นไปอย่างครึกครื้น เพราะเป็นการรวมตัวของเพื่อนกลุ่มใหญ่ที่ไม่ค่อยได้เจอกันมาร่วมปีแล้ว จนกระทั่งมาถึงเกมทายใจที่ว่าที่เจ้าสาวจะต้องเล่น โพยคำถามก็เป็นไปตามที่มะลิให้ไว้ไม่ผิดเพี้ยน ตั้งแต่คำถามแรกยันคำถามข้อท้ายๆ จวบจนล่วงมาถึงคำถามสุดท้ายในโพย
“หมาตัวแรกที่ว่าที่สามีแกเลี้ยงคือพันธุ์อะไร”
“ไซบีเรียนฮัสกี้ จนถึงทุกวันนี้ก็เลี้ยงแค่พันธุ์เดียว”
ว่าที่เจ้าสาวตอบทุกคำถามได้อย่างคล่องแคล่ว เพราะเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี จนกระทั่งถึงคำถามพิเศษที่อยู่ดีๆ ก็โผล่มาเท่านั้นแหละ คนโดนถามแทบทรุด
ไหนบอกว่ามีสิบคำถามไง แล้วข้อที่สิบเอ็ดโผล่มาได้ไงเนี่ย!
หลังจากหันไปมองหน้ามะลิอย่างขอความช่วยเหลือ เพื่อนสาวที่เอาแต่ยกมือถือมาถ่ายวิดีโอก็ทำเพียงส่งสายตาเห็นอกเห็นใจมาให้ กับขมุบขมิบปากว่าตัวเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามีคำถามข้อนี้ด้วย วรีวาฏิกาเลยได้แต่ทำใจว่าคำถามพิเศษข้อนี้ ยายแจนต้องคิดสดตอนนี้แน่ๆ
“ว่าที่สามีแกชอบอวัยวะส่วนไหนของร่างกายแกมากที่สุด”
เออะ นี่มันคำถามบ้าบออะไรกัน! เธอจะไปรู้ได้ยังไง!
คนบังคับให้มะลิแอบวิดีโอคอลล์เพื่อดูเหตุการณ์แบบเรียลไทม์ได้ยินคำถามนั้นเช่นกัน โมโหจนเด้งตัวขึ้นจากโซฟาล็อบบี้โรงแรม เมื่อเห็นว่าวรีวาฏิกามีสีหน้าครุ่นคิดอยู่นานเหมือนจะตอบคำถามไม่ได้ และพอเพื่อนตะโกนบอกบทลงโทษแรกว่าต้องหอมแก้มนายแบบหนุ่ม เขาก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป
ภควัตน์เดินตรงดิ่งจะไปเปิดประตูห้องที่จัดงานทันที แต่ยังไม่ทันจะได้เปิดเข้าไป ว่าที่เจ้าสาวของเขาก็ตอบคำถามออกมาในที่สุด
หลังจากคิดทบทวนอยู่นาน จนเริ่มจะเกิดปัญญาว่าคำถามนี้เธอจะตอบมั่วยังไงก็ได้นี่ ในเมื่อเพื่อนๆ เธอจะไปรู้คำตอบที่ถูกต้องได้ยังไง พนันได้เลยว่าไม่มีใครในงานนี้แม้แต่คนเดียวกล้าโทร.ไปถามคำตอบที่ถูกต้องจากภควัตน์หรอก พิสูจน์ได้จากคำถามก่อนหน้านี้ล้วนเป็นคำถามซึ่งหาคำตอบได้จากบรรดานิตยสารที่มาสัมภาษณ์ภควัตน์ทั้งสิ้น ในที่สุดวรีวาฏิกาเลยเอ่ยตอบอย่างฉาดฉาน เลือกอวัยวะเดียวที่ภควัตน์เคยเอ่ยชมต่อหน้ามารดาเลี้ยงและพี่สาวต่างมารดาของเธอมาเป็นคำตอบ
“ตา เขาชอบสีตาฉัน บอกว่าตาสีน้ำเงินสวยแปลกตาดี”
จบคำตอบนั้น ภควัตน์ชะงักมือที่จะเปิดประตูเข้าไปทำลายงานเฮนไนท์ทันที ก่อนจะผิวปากอย่างอารมณ์ดีไปนั่งคอยที่โซฟาตัวเดิมอย่างสงบเสงี่ยมจนเลิกงาน
***************
แจ้งข่าวจ้ารีดเดอร์
เนื่องจากหนังสือ “แรกรักพันใจ” หมดสต็อก สนพ. แล้ว แต่ความต้องการของนักอ่านยังคงมีมาเรื่อยๆ สนพ.จึง “จัดพิมพ์ครั้งที่ 2” แล้วนะคะ^^ ตอนนี้พร้อมส่งเรียบร้อย ไปสั่งกันได้ที่เพจ “ปลายปากกา สำนักพิมพ์” หรือทาง shopee น้าาาา
ตอนนี้มีงาน “ปลายปากกาบุ๊กแฟร์ ครั้งที่ 2” ด้วยค่ะ สนพ.จัดโปรฯ ออนไลน์ ทั้งลดราคายังไม่พอมีโปรฯ เด็ด!
-ซื้อ 4 เล่ม แถม 1 เล่ม
-ซื้อ 2 เล่ม เล่มที่ 2 ลด 25% จากปก
ไปตำกันค่าาาา ที่เพจสนพ.เลยนะคะ คุ้มมากค่ะ!! ราคา hot price ก็มี 299฿ เอง ส่องด่วนๆ
ตั้งแต่วันนี้ - 30 เมษายน 2564 เท่านั้น
***สำหรับสาย eBook มีงาน meb fair อยู่นะคะ แรกรักพันใจ ลด 30% จากปก ส่วนเรื่องอื่นๆ มีลดสูงสุดถึง 50% โหลดได้ที่ mebmarket (สิ้นสุด 25 เมษายนนี้)
เหตุเพราะสำนักข่าวทั้งหลายถึงขั้นนำการประกาศแต่งงานของเธอและภควัตน์ในงานวันเกิดของคุณย่าไปลงข่าวกันอย่างครึกโครม ทำให้เหล่าบรรดาเพื่อนฝูงของวรีวาฏิกาทั้งแชตและโทร.มาด่าอย่างถ้วนหน้าว่า เธอช่างเก็บงำเรื่องงานแต่งงานและการคบกับภควัตน์ได้อย่างเงียบกริบจนเพื่อนพ้องหาได้ระแคะระคายไม่
ก็แล้วจะระแคะระคายกันได้ไงเล่า ในเมื่อเธอยังไม่เคยได้คบกับภควัตน์เสียหน่อย!
และเพราะแก้ต่างอะไรไม่ได้ คนน้ำท่วมปากอย่างเธอเลยได้แต่ก้มหน้ายอมรับชะตากรรมฟังคำด่าของเพื่อนแต่ละคนอย่างมิอาจโต้แย้ง รวมไปถึงไม่กล้าแม้แต่จะคัดค้านเมื่อเพื่อนๆ รวมตัวกันประกาศจะจัดงานเฮนไนท์หรือปาร์ตี้สละโสดให้เธอ!
ก่อนถึงวันงานหนึ่งวัน มะลิเลยมายัดโพยคำถามใส่มือเธอ ก่อนจะย้ำนักย้ำหนาว่า
“แกต้องท่องคำตอบให้ได้ นี่ฉันแอบเอาคำถามมาให้แกเลยนะ ขืนตอบไม่ได้สักข้อ ทุกคนได้สงสัยเรื่องงานแต่งงานของแกกับคุณพาร์คแน่ ยิ่งไปกว่านั้น ฉันเตือนแกไว้เลยนะว่าถ้าแกตอบไม่ได้ บทลงโทษโหดมาก โหดสุดๆ!”
“ลงโทษ? ลงโทษอะไร นี่ฉันต้องโดนลงโทษที่ตอบคำถามไม่ได้ด้วยเหรอ! แล้วไอ้ที่แกบอกว่าโหดมากนี่อะไร แกยกตัวอย่างมาเดี๋ยวนี้”
วรีวาฏิกาเริ่มโวยวายหลังจากที่เหลือบตาดูโพยแล้วพบว่าตัวเองตอบไม่ได้แม้แต่คำถามเดียว
“ตัวอย่างก็เช่น ยายแจนไปลากนายแบบหนุ่มมาแต่งตัวแบบเปลือยครึ่งท่อนใส่แค่กางเกงยีน แล้วถ้าแกตอบคำถามแรกไม่ได้ แกต้องหอมแก้มนายแบบไง นี่แค่เบาะๆ นะ ถ้าแกตอบไม่ได้สองคำถาม แกต้องเอามือลูบอกนายแบบลากลงมาถึงซิกแพคด้วย! และถ้าแกตอบไม่ได้สามคำถาม โอ๊ย ไม่ต้องจินตนาการเลย!”
ไม่จริง...นี่เพื่อนเธอบ้ากันไปแล้วแน่ๆ บ้าแน่ๆ!!!
ในเย็นวันนั้น ระหว่างที่นั่งรถภควัตน์กลับบ้านตามปกติ วรีวาฏิกาจึงรีบควักโพยที่มะลิยัดใส่มือให้ขึ้นมาทันที แล้วเอ่ยปากถามหนุ่มที่ขับรถอยู่แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย
“คุณภควัตน์ชอบกินอาหารอะไรมากที่สุดคะ”
ถามปุ๊บ คนถูกถามก็ส่งหางตามองมาที่เธออย่างจับผิด นอกจากไม่ตอบ ยังถามกลับ
“ที่ถามนี่ จะทำให้ผมกิน?”
“เปล่าค่ะ” วรีวาฏิกาปฏิเสธเสียรวดเร็ว ดับความหวังเขาอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว “ที่ถามนี่คือต้องการรู้คำตอบ ฉันจะถามคุณอีกหลายคำถามเลยละค่ะ”
“คุณจะเอาคำตอบพวกนี้ไปทำอะไร”
เอิ่ม ทำไมเขาต้องขี้สงสัยนะ!
แต่ด้วยความที่ขี้เกียจโกหก วรีวาฏิกาจึงถ่ายทอดเรื่องงานเฮนไนท์ที่จะจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้ให้เขารู้ด้วยอีกคน พร้อมทั้งยกตัวอย่างบทลงโทษที่มะลิบอกไว้ เท่านั้นคนฟังก็กัดฟันกรอดแถมสั่งเสียงห้วน
“ไม่ต้องไป!”
“คะ?”
“ผมบอกว่าคุณไม่ต้องไปงานบ้านั่น”
ไม่ใช่แค่สั่ง ภควัตน์ถึงกับจอดรถข้างทาง แล้วหันมาจ้องหน้าเธอด้วยประกายตาวาววับไม่สบอารมณ์ ดวงตาเขาวาวโรจน์จนคนถูกจ้องตรงๆ เริ่มผวา
“มะ...ไม่ไปได้ไงคะ แค่ปิดบังเรื่องงานแต่งงานเพื่อนก็โกรธจะแย่อยู่แล้ว ขืนเบี้ยวงานเฮนไนท์ทั้งๆ ที่ทุกคนอุตส่าห์เตรียมงานกันเต็มที่ ฉันต้องโดนเพื่อนฆ่าแน่ๆ ยังไงก็ต้องไปค่ะ เพราะฉะนั้นคุณนั่นแหละที่ต้องให้ความร่วมมือ ตอบคำถามมาซะดีๆ”
“ถ้าจะไปให้ได้ คุณต้องให้ผมไปด้วย”
คนไม่ให้ไปยังพยายามต่อรอง
“จะบ้าเหรอ! มีงานเฮนไนท์ที่ไหนมีเจ้าบ่าวไปด้วยบ้าง เพื่อนฉันยอมให้คุณเข้างานก็ประสาทแล้ว”
“งั้นก็ไม่ต้องไป!”
จบประโยคคำสั่งนั้น คนโดนสั่งเลยโมโหขึ้นมาบ้าง ก่อนจะเริ่มต่อปากต่อคำด้วยอารมณ์คุกรุ่น
“คุณเป็นบ้าอะไรเนี่ย! ยังไงฉันก็จะไป! คุณไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉันนะคะ แค่ตอบคำถามมาก็พอ สรุปคุณชอบกินอะไรคะคุณภควัตน์!”
หลังจากนั้นคนโดนถามก็ได้แต่ทำเสียงฮึดฮัด แต่ก็ยอมตอบทุกคำถามแต่โดยดี แถมยังมีความจำดีเลิศ เพราะแม้แต่วันแรกที่เจอกัน ซึ่งก็ร่วมสิบกว่าปีมาแล้ว เขายังสามารถตอบได้ทันที
ว่ากันตามตรง ถ้าเธอรู้ความสามารถในเชิงนี้ของเขามาก่อนหน้านี้ เธอคงบังคับให้ภควัตน์ไปทำข้อสอบที่ต้องใช้ความจำแทนเธอไปนานแล้ว!
*************
วันงานเฮนไนท์...ภควัตน์ยังคงยืนกรานอย่างหนักแน่นว่าจะไปส่งเธอที่งานบ่ายนี้ด้วยตนเองให้ได้ เพราะวรีวาฏิการั้นจะให้สันต์ไปส่งท่าเดียว ใช้เวลาไม่นานภควัตน์ก็ขับรถมาถึงโรงแรมสุดฮิปแห่งหนึ่ง ซึ่งบรรดาเพื่อนมหาวิทยาลัยของวรีวาฏิกาจองห้องบอลรูมขนาดเล็กไว้เพื่อจัดงานโดยเฉพาะ เมื่อภควัตน์จอดส่งเธอที่ประตูหลักของโรงแรม วรีวาฏิกาก็แทบวิ่งออกจากรถทันที
งานเฮนไนท์เป็นไปอย่างครึกครื้น เพราะเป็นการรวมตัวของเพื่อนกลุ่มใหญ่ที่ไม่ค่อยได้เจอกันมาร่วมปีแล้ว จนกระทั่งมาถึงเกมทายใจที่ว่าที่เจ้าสาวจะต้องเล่น โพยคำถามก็เป็นไปตามที่มะลิให้ไว้ไม่ผิดเพี้ยน ตั้งแต่คำถามแรกยันคำถามข้อท้ายๆ จวบจนล่วงมาถึงคำถามสุดท้ายในโพย
“หมาตัวแรกที่ว่าที่สามีแกเลี้ยงคือพันธุ์อะไร”
“ไซบีเรียนฮัสกี้ จนถึงทุกวันนี้ก็เลี้ยงแค่พันธุ์เดียว”
ว่าที่เจ้าสาวตอบทุกคำถามได้อย่างคล่องแคล่ว เพราะเตรียมตัวมาเป็นอย่างดี จนกระทั่งถึงคำถามพิเศษที่อยู่ดีๆ ก็โผล่มาเท่านั้นแหละ คนโดนถามแทบทรุด
ไหนบอกว่ามีสิบคำถามไง แล้วข้อที่สิบเอ็ดโผล่มาได้ไงเนี่ย!
หลังจากหันไปมองหน้ามะลิอย่างขอความช่วยเหลือ เพื่อนสาวที่เอาแต่ยกมือถือมาถ่ายวิดีโอก็ทำเพียงส่งสายตาเห็นอกเห็นใจมาให้ กับขมุบขมิบปากว่าตัวเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามีคำถามข้อนี้ด้วย วรีวาฏิกาเลยได้แต่ทำใจว่าคำถามพิเศษข้อนี้ ยายแจนต้องคิดสดตอนนี้แน่ๆ
“ว่าที่สามีแกชอบอวัยวะส่วนไหนของร่างกายแกมากที่สุด”
เออะ นี่มันคำถามบ้าบออะไรกัน! เธอจะไปรู้ได้ยังไง!
คนบังคับให้มะลิแอบวิดีโอคอลล์เพื่อดูเหตุการณ์แบบเรียลไทม์ได้ยินคำถามนั้นเช่นกัน โมโหจนเด้งตัวขึ้นจากโซฟาล็อบบี้โรงแรม เมื่อเห็นว่าวรีวาฏิกามีสีหน้าครุ่นคิดอยู่นานเหมือนจะตอบคำถามไม่ได้ และพอเพื่อนตะโกนบอกบทลงโทษแรกว่าต้องหอมแก้มนายแบบหนุ่ม เขาก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป
ภควัตน์เดินตรงดิ่งจะไปเปิดประตูห้องที่จัดงานทันที แต่ยังไม่ทันจะได้เปิดเข้าไป ว่าที่เจ้าสาวของเขาก็ตอบคำถามออกมาในที่สุด
หลังจากคิดทบทวนอยู่นาน จนเริ่มจะเกิดปัญญาว่าคำถามนี้เธอจะตอบมั่วยังไงก็ได้นี่ ในเมื่อเพื่อนๆ เธอจะไปรู้คำตอบที่ถูกต้องได้ยังไง พนันได้เลยว่าไม่มีใครในงานนี้แม้แต่คนเดียวกล้าโทร.ไปถามคำตอบที่ถูกต้องจากภควัตน์หรอก พิสูจน์ได้จากคำถามก่อนหน้านี้ล้วนเป็นคำถามซึ่งหาคำตอบได้จากบรรดานิตยสารที่มาสัมภาษณ์ภควัตน์ทั้งสิ้น ในที่สุดวรีวาฏิกาเลยเอ่ยตอบอย่างฉาดฉาน เลือกอวัยวะเดียวที่ภควัตน์เคยเอ่ยชมต่อหน้ามารดาเลี้ยงและพี่สาวต่างมารดาของเธอมาเป็นคำตอบ
“ตา เขาชอบสีตาฉัน บอกว่าตาสีน้ำเงินสวยแปลกตาดี”
จบคำตอบนั้น ภควัตน์ชะงักมือที่จะเปิดประตูเข้าไปทำลายงานเฮนไนท์ทันที ก่อนจะผิวปากอย่างอารมณ์ดีไปนั่งคอยที่โซฟาตัวเดิมอย่างสงบเสงี่ยมจนเลิกงาน
***************
แจ้งข่าวจ้ารีดเดอร์
เนื่องจากหนังสือ “แรกรักพันใจ” หมดสต็อก สนพ. แล้ว แต่ความต้องการของนักอ่านยังคงมีมาเรื่อยๆ สนพ.จึง “จัดพิมพ์ครั้งที่ 2” แล้วนะคะ^^ ตอนนี้พร้อมส่งเรียบร้อย ไปสั่งกันได้ที่เพจ “ปลายปากกา สำนักพิมพ์” หรือทาง shopee น้าาาา
ตอนนี้มีงาน “ปลายปากกาบุ๊กแฟร์ ครั้งที่ 2” ด้วยค่ะ สนพ.จัดโปรฯ ออนไลน์ ทั้งลดราคายังไม่พอมีโปรฯ เด็ด!
-ซื้อ 4 เล่ม แถม 1 เล่ม
-ซื้อ 2 เล่ม เล่มที่ 2 ลด 25% จากปก
ไปตำกันค่าาาา ที่เพจสนพ.เลยนะคะ คุ้มมากค่ะ!! ราคา hot price ก็มี 299฿ เอง ส่องด่วนๆ
ตั้งแต่วันนี้ - 30 เมษายน 2564 เท่านั้น
***สำหรับสาย eBook มีงาน meb fair อยู่นะคะ แรกรักพันใจ ลด 30% จากปก ส่วนเรื่องอื่นๆ มีลดสูงสุดถึง 50% โหลดได้ที่ mebmarket (สิ้นสุด 25 เมษายนนี้)
ปลายปากกาสำนักพิมพ์ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 22 เม.ย. 2564, 09:54:40 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 22 เม.ย. 2564, 09:54:40 น.
จำนวนการเข้าชม : 389
| << บทที่ 23 -75% | บทที่ 24 -40% >> |