DNA พันธุ์นรก
สงวนลิขสิทธิ์ หนังสือเล่มนี้ นิยายเรื่องนี้ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พ.ศ. 2558 ห้ามผู้หนึ่งผู้ใดนำไปคัดลอกเนื้อหา ภาพประกอบ รวมทั้งดัดแปลง ทำซ้ำ เป็นแถบบันทึกเสียง ตลับวีดิทัศน์ การเผยแพร่ด้วยรูปแบบและวิธีการใดๆ

สวัสดีครับ นิยายเรื่อง DNA พันธุ์นรก เป็นนิยายเรื่องแรกที่ผมแต่งขึ้น หากผิดพลาดประการใดขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วยครับ

เคยไหมครับ ???
สมัยเด็ก เราอยากมีพลังวิเศษ เพราะมันดูเท่ สามารถทำสิ่งต่างๆที่คนทั่วไปทำไม่ได้ หรือจะใช้ช่วยเหลือคนอื่นเหมือนซุปเปอร์ฮีโร่

สมมุติวันนึงเราตื่นขึ้น แล้วพบว่าตัวเองมีความสามารถที่เหนือกว่ามนุษย์ทั่วไป คงจะดีไม่น้อยเลยใช่ละ แต่ถ้าพลังนั้น เราไม่มีสิทธิ์เลือก เป็นความสามารถที่เราไม่อยากได้ ยิ่งไปกว่านั้นเราไม่รู้วิธีใช้ วิธีควบคุม เราจะทำอย่างไร

เริ่มเผยแพร่ตอนแรก วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2564

Tags: DNAพันธุ์นรก มนุษย์กลายพันธุ์ รั้วมหาวิทยาลัย มหาลัย MapSmith ไลท์โนเวล Light Novel

ตอน: วันสุดท้ายในชีวิตม.ปลาย (1/2)

แอ็ดดดดด

หลังสิ้นเสียงเปิดประตู พลอยเดินออกมาจากห้องสอบ เห็นฟ้าใสนั่งมองฝนอยู่ ก็พูดขึ้น “ออกจากห้องสอบเร็วอย่างนี้ ทำได้หมดเลยใช่ปะ”

“พอทำได้” ฟ้าใสตอบ

“พูดแบบนี้อีกละ พอคะแนนออก ก็ได้เกือบเต็มตลอด”

ฟ้าใส หัวเราะ พร้อมกับสีหน้าและแววตาที่มีความสุขราวกับพึ่งได้รับรางวัลนางสาวไทย “ส่วนใหญ่ ทำได้ ข้อที่ทำไม่ได้ก็เดาเอา”

พลอย มีสีหน้าประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด “เดา?? ยังไงให้ตอบถูกละ” พลอยกล่าวด้วยความสงสัย

“ไม่บอกจ๊ะ มันเป็นความลับ” ฟ้าใสกล่าว

“บอกหน่อยน้าาาา” พลอยพูดด้วยนํ้าเสียงที่อ้อนวอน

“ก็ได้ๆ คือเราเว้นข้อที่ทำไม่ได้แล้วทำข้อที่ทำได้หรือพอทำได้ก่อน จากนั้นกลับมาดูข้อที่ทำไม่ได้ ถ้าทำไม่ได้อีก ก็ลองนับข้อปรนัยดู ว่าข้อไหนเรากากบาทน้อยสุด ก็เลือกดิ่งข้อที่กากบาทน้อยสุด”

“ทำไมเลือกดิ่งข้อที่กากบาทน้อยที่สุดละ” พลอยสงสัย

ฟ้าใส : เพราะมันมีโอกาสตอบถูกมากที่สุดไง คืออาจารย์ที่เรียนพิเศษ เขาแนะนำมา เขาเล่าให้ฟังประมาณว่า ในอดีต การสอบระดับประเทศ มีคนที่ทำข้อสอบไม่ได้แต่ได้คะแนนเยอะ เพราะเขาโชคดี เขาเลือกดิ่งข้อ ขอไข่ ซึ่งคนออกข้อสอบ ก็ชอบข้อ ขอไข่ เหมือนกัน เลยให้ข้อ ขอไข่ เป็นคำตอบมากที่สุด นั้นทำให้เกิดการประชุมเกี่ยวกับการออกข้อสอบ จึงมีการปรับปรุง ให้ข้อสอบปรนัยแต่ละตัวเลือก มีคะแนนเฉลี่ยเท่ากัน การดิ่งข้อที่เลือกน้อยที่สุด มีโอกาสได้คะแนนมากที่สุด

“อย่างนี้นี่เอง” พลอยตอบ

ในระหว่างนั้นก็มีเสียงชายหนุ่ม ผู้มีนำ้เสียงเริ่มแตกเนื้อหนุ่ม พูดแทรกขึ้น “เอาแล้ว คู่นี้ หวานกันอีกแล้ว”

ทั้งฟ้าใส และ พลอย หันไปทางเสียงนั้นอย่างพร้อมเพียงกัน “พวกมึง 2 ตัวอีกละ ไอ้ฟรอย ไอ้ปลาย” พลอยกล่าว ด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว.

**ย้%E



MapSmith
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 19 ก.ค. 2564, 11:05:51 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 26 ธ.ค. 2564, 23:42:24 น.

จำนวนการเข้าชม : 259





   วันสุดท้ายในชีวิตม.ปลาย (2/2) >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account