BAD KIDS ทวงรัก
อยู่ๆ ชีวิตอันสงบสุขของฉันก็ต้องเปลี่ยนไปตลอดกาลเมื่อได้พบกับดิน
"ดะดินจะให้พี่ทำอะไรคะ"ฉันถามอย่างสงสัยแต่ใจเจ้ากรรมกลับรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาเมื่อมือหนาของดินจับมือเล็กให้วางบนหัวเข็มขัดราคาแพง
"ทำตรงนี้"
ฉันไม่ได้ใสซื่อจนแปลไม่ออกว่าดินต้องการให้ทำอะไร

Tags: วัยรุ่น

ตอน: บทที่ 2 คิดถึงผมมั้ย

ปัจจุบัน
"นี่นังลินน์แกผลัดมาหลายวันแล้วนะเมื่อไหร่จะจ่ายค่าเช่าฉันสักที"
ฉันยืนก้มหน้าก้มตาอยู่หน้าห้องพักเล็กๆของตัวเอง ฟังป้าสมรบ่นใส่ชุดใหญ่เมื่อเลยกำหนดการชำระค่าเช่าหอมาหลายวันแล้ว
"หนูขอเวลาอีกสักอาทิตย์ได้มั้ยคะ พอดีเงินจากที่สอนพิเศษยังไม่ออกเลยค่ะ"มือเล็กของฉันพนมแนบที่อก หวังว่าป้าสมรจะเห็นใจขึ้นมาบ้าง
"เห้อนังลินน์เอ้ยป้าก็เห็นเองมาตั้งแต่เด็กๆป้าไม่ว่าอะไรหรอก แต่เองเลื่อนจ่ายบ่อยๆแบบนี้ ป้าก็หมุนเงินไม่ทันนะสิ"ป้าสมรทำหน้าหนักใจ ฉันเข้าใจป้านะแต่ตอนนี้ไม่มีจริงๆนี่นา
ทุกวันนี้ก็ไม่รู้จะกินมาม่ารสไหนแล้วด้วย กว่าจะถึงอาทิตย์หน้าน้ำหนักฉันคงลดไปอีกหลายกิโล
"ป้าให้แค่อาทิตย์หน้านะอย่าให้เกิน"
เฮ้อออ
เมื่อป้าสมรจากไปฉันก็กลับเข้ามานั่งเครียดอยู่ในห้องเล็กๆของตัวเองต่อ
แล้วนี่จะไปหาเงินมาจากไหนมาจ่ายค่าเทอมสุดท้ายละเนี่ย ในเมื่อเงินออกก็ต้องแบ่งมาจ่ายค่าหอและค่าดำรงชีพแต่ละวัน
ฉันนั่งกุมขมับตัวเองอยู่สักพักหัวสมองน้องๆก็พลันนึกถึงคำพูดนึงของเด็กหนุ่มตัวอันตรายอย่างหัสดินเมื่อหลายเดือนก่อน
'ผมอยากจ้างพี่ไปสอนที่บ้านไม่สนใจหรอครับ'เด็กหนุ่มนั่งกอดอกพิงเก้าอี้อยู่เอ่ยขึ้น
วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ดินนั่งแช่อยู่ในห้องหลังจบการสอน แต่ฉันไม่สนใจเขาหรอกนะเพราะวันนี้เป็นวันสุดท้ายของฉันแล้วเหมือนกัน ต่อไปคงไม่ได้มาเจอหน้าเขาให้กวนใจอีกแล้ว
'ไม่สนค่ะ'ดินหยิบกระเป๋าเป้ของเขาขึ้นมาสะพายที่ไหล่ข้างหนึ่ง ก่อนจะเดินมาหาฉันที่กำลังยืนลบกระดานอยู่หน้าห้อง
'ไม่สนจริงหรอ'ฉันหยุดมือที่กำลังลบกระดานลง ก่อนจะหันมาเผชิญหน้ากับหนุ่มน้อยตัวโตตรงหน้า
ดินสูงกว่าฉันมากทีเดียว ยิ่งยืนเทียบกันใกล้ๆแบบนี้แล้วฉันอยู่เพียงหน้าอกเขาเท่านั้น ดินจึงเป็นฝ่ายโน้มหน้าลงมาเพื่อให้สายตาเราอยู่ในระดับเดียวกัน
ริมฝีปากหนายกยิ้มน้อยๆก่อนจะขยับขายาวต้อนฉันมาเรื่อยๆ ในที่สุดแผ่นหลังของฉันสัมผัสกับกระดานดำ
เมื่อฉันไม่มีทางรอดดินจึงใช้แขนแกร่งเต็มไปด้วยเส้นเลือดนูนของเขากักขังฉันไว้ไม่ให้ไปไหน
'จะ จะทำอะไรถอยไปนะดิน'ดินไม่ถอย แต่กลับโน้มหน้าลงมาจนปลายจมูกโด่งแตะที่ปลายจมูกเล็กของฉันเบาๆ ลมหายใจอุ่นๆเจือมิ้นจางๆจากลูกอมที่เด็กหนุ่มชอบทานเป่ารดฉัน
'ผมจ่ายแพงนะพี่ไม่สนจริงๆหรอ'ดินเคลื่อนใบหน้าหล่อมากระซิบข้างใบหูแล้วขบเม้นมันเบาๆ
ขนในร่างกายลุกเกรียวเมื่อรู้สึกถึงแรงสัมผัสของลิ้นร้อนชื้น ฉันทำอะไรไม่ถูกจึงรีบใช้มือดันหน้าท้องเรียบตึงของดินให้ออกห่างทันที
บ้าๆๆๆๆๆ
ฉันส่ายหน้าแรงๆเพื่อไล่ภาพของดินให้ออกไปจากหัว เด็กบ้านั่นยังคงคอยตามหลอกหลอนฉันแม้จะไม่ได้เจอกันมาหลายเดือนแล้ว
ฉันนั่งคิดถึงเรื่องค่าใช้จ่ายอยู่ได้ไม่นานสายตาก็พลันหยุดอยู่บนเศษกระดาษเล็กๆแผ่นนึงที่สอดเอาไว้ในสมุดจดเล่มหนา
-0917×××× ดิน-
'ผมให้เผื่อพี่เปลี่ยนใจ'
หรือตอนนี้ฉันควรรับข้อเสนอที่หัสดินยื่นมาให้ดีนะ...
...
ตื้ด
"สวัสดีครับ"
"ผมดีใจนะที่พี่โทรมา"
เด็กหนุ่มตอบกลับมาทันทีราวกับรู้อยู่แล้วว่าอาจารย์สาวคนสวยจะต้องโทรมาหาเขา
"งานที่เคยจ้างขอรายละเอียดเพิ่มเติมได้ไหมคะ"
.......
@คอนโดC
"เข้ามาก่อนสิครับ"
ตอนนี้ฉันยืนอยู่หน้าห้องชุดในคอนโดหรูของหัสดิน เขายืนต้อนรับฉันอยู่หน้าประตูรอให้ฉันก้าวเข้าไป
ไม่รู้ว่าคิดผิดหรือเปล่าที่รับข้อเสนอของเขา แต่ถ้าจะเปลี่ยนใจตอนนี้ก็คงไม่ทันเสียแล้ว
"ทานน้ำมั้ย"ฉันพยักหน้าให้เขา เมื่อเดินเข้ามาข้างใน ดินก็พาฉันไปนั่งยังโซนรับแขก
"เดี๋ยวผมไปเอาน้ำมาให้ นั่งรอเฉยๆนะอย่าซน"เด็กหนุ่มกล่าว สงสัยเห็นสายตาของฉันที่มองสำรวจไปรอบๆห้องหรูของเขาอย่างตื่นตา
คอนโดของหัสดินนั้นใหญ่โตและกว้างขวาง มีห้องแบ่งโซนอย่างเป็นสัดส่วน แตกต่างจากหอพักเก่าๆที่ฉันอาศัยอยู่อย่างสิ้นเชิง
ดินเดินกลับมาพร้อมน้ำเปล่าหนึ่งแก้ว เขาวางมันลงตรงหน้าฉัน ก่อนจะเดินไปนั่งฝั่งตรงข้าม
"ตกลงดินจะเรียนวิชาอะไรคะ แล้วเรียนวันไหน เวลากี่โมง"
"ไม่เจอกันตั้งหลายเดือนพี่ไม่คิดถึงผมบ้างหรอครับ"ดินทำหน้าใสซื่อเหมือนเด็กน้อยที่ไร้พิษสง
"ขอคุยแค่เรื่องงานค่ะ"ฉันรีบตอบปัดไป อยากคุยเรื่องงานให้จบเร็วๆ เพราะอยากกลับหอพักเก่าๆเต็มทีแล้ว
เข้ามาอยู่กับหัสดินสองต่อสองในที่ของเขาแบบนี้ รู้สึกไม่ปลอดภัยเลยสักนิดถึงแม้คู่สนทนาจะเป็นแค่เด็กหนุ่มมอปลายก็ตาม
"เสียใจจัง"
"แต่ผมคิดถึงพี่นะ"ดินตอบกลับมาอย่างผิดหวัง แต่สีหน้าและแววตาของเขากลับยิ้มจนเกิดเป็นรอยบุ๋มข้างแก้มอย่างน่าเอ็นดูเหมือนเด็กน้อยได้ของเล่นใหม่
รอยยิ้มใสซื่อของหัสดินนั้น เหมือนกุหลาบสวยที่รายล้อมไปด้วยหนามแหลม สวยจนน่าสัมผัสแต่ก็สามารถทำอันตรายจนเราเสียเลือดได้เหมือนกัน



plsplas
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 5 ส.ค. 2564, 21:37:17 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 5 ส.ค. 2564, 21:37:17 น.

จำนวนการเข้าชม : 188





<< บทที่ 1 ผมชอบพี่   บทที่ 3 ห้องต้องห้าม >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account