ชิเอโกะ [Yaoi]
ความรักบริสุทธิ์ส่งผลให้ทั้งตระกูลต้องล่มสลาย เด็กชายชนชั้นสูงแห่งเอโดะต้องผันตัวมาเป็นโสเภณีชาย ก่อนจะได้ล่วงรู้บางสิ่งที่ทำให้ไฟโทสะสุมไหม้ ตัดสินใจแก้แค้นเอาคืน
Tags: Yaoi
ตอน: บทที่ 19
เคนตะสอดร่างกายที่ใหญ่โตเข้ามาซุกไออุ่นจากร่างเล็ก กลิ่นกายหอมอ่อนของคนตรงหน้าช่างเย้ายวนใจยิ่งกว่าสิ่งใดที่เขาถวิลหา ฝ่ามือแกร่งลูบเข้าที่สะโพกเล็กนั้นอย่างแผ่วเบา ไล้ไปตามเนื้อผ้าที่ปกปิดผิวกายอ่อนนุ่มน่าสัมผัสเอาไว้ เขาค่อยๆ สอดมือเข้าไปใต้ช่องว่างตรงบริเวณอกเล็ก ไล้สัมผัสผิวกายนุ่มที่ร้อนผ่าว คิโยชิเม้มปากเข้าหากันแน่น ไม่กล้าขยับตัวแม้เพียงนิด ใบหน้าคมคายของเคนตะโน้มเข้ามาใกล้ใบหูเล็ก กลิ่นเหล้าที่คลุ้งออกมาทำให้ทราบว่าเขากำลังเมามายไม่ได้สติ เสียงทุ้มต่ำกระซิบเอ่ยบอกบางสิ่ง
"ข้า… เทิดทูนท่านเพียงคนเดียว" อ้อมแขนแข็งแรงโอบเอาร่างบางให้เข้ามาในอ้อมกอด ใบหน้าคมซบลงกับแผ่นหลังของคิโยชิแล้วเอ่ยเสียงอู้อี้ราวกับว่ายอมแล้วทั้งหมดทุกสิ่ง
"ข้า… นอนกับหญิงอื่นไม่ได้จริงๆ" คิโยชิลืมตาขึ้นมาในทันที หัวใจสั่นไหวเต้นผิดจังหวะอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บ 'ท่านพี่ไม่ได้นอนกับยูโจงั้นรึ' ดวงตากลมโตสั่นคลอนเล็กน้อย ฝ่ามือใหญ่ของร่างสูงค่อยๆ ปลดโอบิคาคุที่รัดอยู่ตรงเอวของร่างเล็กออกอย่างแผ่วเบา หัวใจดวงน้อยเต้นรัวเร็วอย่างมิอาจห้าม ร่างสูงกอดคนตัวเล็กเอาไว้แน่น นิ้วหยาบลูบสัมผัสผิวกายอ่อนนุ่มอย่างหลงใหลของคนตรงหน้า แก่นกายใหญ่โตที่แข็งขืนดันแนบเข้าที่สะโพกเล็กเบาๆ จากทางด้านหลังบ่งบอกความต้องการลึกๆ ภายในจิตใจ หากไม่เมาเขาคงไม่กล้าทำเช่นนี้แน่ ริมฝีปากร้อนบรรจงทาบลงที่สันคอขาวทำเอาร่างเล็กเกร็งตัวขึ้นน้อยๆ ด้วยความลืมตัว ลิ้นร้อนไล้ชิมรสผิวกาย โลมเลียบ่าเล็กขึ้นไปยังใบหูน่ารักก่อนจะกัดเบาๆ พลางฝ่ามือใหญ่ก็สอดเข้าชายเสื้อที่หลุดลุ่ยสัมผัสผิวกายอ่อนนุ่ม ปลายนิ้วมือแตะเบาๆ เข้ากับยอดอกสีชมพูที่ชูชันตั้งรับ ความเสียวแปลบที่แล่นผ่านทำให้ร่างบางกระตุกเฮือก
"อือ…" เสียงหวานเผลอครางออกมาอย่างลืมตัว ร่างสูงชะงักกึกไปชั่วเสี้ยววินาทีราวกับกำลังรวบรวมสติ คิโยชิลืมตาขึ้น ใบหน้าสวยหันไปมองคนที่ตัวโตกว่าก่อนจะเจอเข้ากับสายตาคมที่จ้องมองเขาอยู่ก่อนแล้ว ความต้องการที่โหมกระหน่ำทำให้ร่างสูงไม่อาจหยุดยั้งความต้องการที่ลุกโชนอยู่ในอกแกร่งได้อีกต่อไป ริมฝีปากร้อนทาบทับลงบนริมฝีปากนุ่ม ท่าทางที่สมยอมไม่ขัดขืนของร่างบางยิ่งทำให้อารมณ์พลุ่งพล่านขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ ลิ้นร้อนชื้นไล้เลียเอาความหอมหวานจากคนตรงหน้า ปลดปล่อยความต้องการเบื้องลึกออกมาจนหมดสิ้น
ลิ้นเล็กถูกดูดดุนเบาๆ ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นร้อนแรงและโหยหา รสของแอลกอฮอล์ที่ขมปร่าแทรกอยู่กับความรักที่มีอยู่จนล้นส่งผลให้ทั้งสองเริ่มมัวเมาในกันและกัน ลมหายใจร้อนผ่าวรดเข้ากับแก้มขาวจนร่างบางเองก็เผลอหอบหายใจหนัก มือใหญ่เริ่มไล้ไปตามร่างกายอ่อนนุ่มอย่างช่ำชองก่อนจะสัมผัสเข้ากับส่วนอ่อนไหวที่สุดอย่างแผ่วเบา คิโยชิสะดุ้งเฮือก แก่นกายเล็กที่ดูจะไม่อาจต้านความต้องการภายในจิตใจได้ทำให้เคนตะผละริมฝีปากออกจากกลีบปากเรียวงาม รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ระบายอยู่บนใบหน้าคมราวกับพึงพอใจที่เห็นคนตรงหน้ากำลังต้องการเขาเป็นที่สุด ร่างบางในอ้อมกอดที่หลับตาหายใจหอบหนักทำให้ร่างสูงอยากจะครอบครองเขาทั้งตัวและหัวใจจนครบให้หมดทุกสัดส่วน ใบหน้าคมโน้มลงไปจูบหนักๆ เข้าที่ลำคอระหง นิ้วเรียวยาวสัมผัสแก่นกายน่ารัก จัดการลูบมันอย่างเบามือ ใช้นิ้วหมุนวนเป็นจังหวะเรียกเสียงหวานให้ดังขึ้นอีกครา
"อ๊ะ…" มือเล็กยกขึ้นมาปิดปากของตน อีกมือหนึ่งทาบลงที่บ่าแกร่งราวกับต้องการให้เขาหยุดแต่ไม่อาจส่งเสียงออกมาได้ ใบหน้าหวานร้อนฉ่าแดงซ่าน ร่างกายทั้งหมดบิดเกร็งกับสัมผัสใหม่ที่ถูกมอบให้เป็นครั้งแรก
"ฮึก… อือ" ร่างเล็กซบหน้าเข้ากับแผงอกกว้าง มือแข็งแรงยังคงเล่นอยู่กับส่วนอ่อนไหวจนมันเริ่มที่จะกระตุกเบาๆ ไปตามแรงกระทำ คิโยชิห่อตัวเล็กลีบ หายใจหอบหนัก มือเล็กกำเข้าที่สาบเสื้อของร่างสูง ร่างกายทั้งหมดเกร็งขึ้นราวกับไม่อาจทนต่อความรู้สึกที่กำลังพลุ่งพล่านขึ้นมาได้
"อื้อ… อย่า…" ครางเสียงแหบอย่างอ่อนแรงพร้อมกับน้ำสีขาวขุ่นที่พุ่งทะลักขึ้นมาเปียกปอนไปทั่วทั้งมือแกร่ง หยดลงเข้าตรงท้องน้อยนุ่มนิ่ม ร่างเล็กบิดเกร็งอยู่ครู่หนึ่ง เสียงหวานครางอ่อนอยู่ในลำคอ ใบหน้าร้อนผ่าวก้มงุดลงกับแผงอกกำยำปิดซ่อนความเขินอายที่แล่นขึ้นมาอย่างไม่อาจห้าม
เคนตะยกมือแกร่งที่เปียกชื้นขึ้นมาก่อนจะเลียมันเบาๆ ลิ้มรสชาติความหวานหอมของคนตรงหน้าอย่างไม่รังเกียจหนำซ้ำยังพึงพอใจราวกับเป็นผู้ชนะ เขาพลิกตัวขึ้นคร่อมในทันที คิโยชิที่บัดนี้ไร้เรี่ยวแรงขัดขืนหอบหายใจหนัก ยกมือเล็กๆ นั้นขึ้นมาปิดใบหน้าที่แดงก่ำของตน ร่างกายเปลือยเปล่าถูกแสงของดวงจันทร์สาดส่องทุกสัดส่วน ช่างดูสวยงามน่าหลงใหลจนไม่อาจจะห้ามใจได้ ใบหน้าคมซุกลงที่ลำคอระหงทำเอาคนเบื้องล่างสะดุ้งเบาๆ อีกรอบ จมูกโด่งเลื่อนสัมผัสผิวกายขาวไล้ลงมายังปุ่มสีชมพูอ่อนน่ารักที่ตั้งชูชันอยู่ ลิ้นร้อนไล้เลียมันเบาๆ ดูดดุนราวกับรู้ใจจนร่างบางบิดเกร็งขึ้นเล็กน้อย
"อ๊ะ…" มือแข็งแรงจัดการปลดชุดของตนเองออกอย่างรวดเร็วก่อนจะค่อยๆ สัมผัสเข้าที่ต้นขาเล็ก ไล้ลงไปที่เส้นทางอ่อนนุ่มอันร้อนผ่าว ความเป็นชายของเขาแข็งขืนขึ้นมาเต็มที่พร้อมสำหรับการบางสิ่ง ขาเรียวงามถูกจับแยกให้เปิดออกเห็นช่องทางสีสวยที่กำลังเต้นขมิบอยู่เป็นจังหวะเชิญชวนให้สัมผัส
ร่างสูงใหญ่ที่แทรกตัวเข้ามาใกล้ทำให้คิโยชิเบิกตาโพลง แก่นกายใหญ่โตจ่ออยู่ที่ปากทางร้อนราวกับรอให้คนตัวเล็กเตรียมใจให้เสร็จก่อน ริมฝีปากอุ่นของร่างสูงทาบทับลงมาอีกครา ลิ้นร้อนไล้เลียหยอกล้อลิ้นเล็กพยายามทำให้ร่างบางคลายความกังวลลง ร่างสูงขยับสะโพกเข้ามาใกล้ก่อนจะค่อยๆ ดันส่วนปลายเข้าไปก่อนอย่างเชื่องช้าและนุ่มนวล ความเจ็บที่สอดแทรกทำให้คิโยชิเบิกตาโพลง
"อื้อ…" ส่งเสียงครางประท้วง ถดตัวหนีแต่ถูกอ้อมแขนแข็งแรงกอดเอาไว้ ฝ่ามือใหญ่สอดเข้าใต้บริเวณสะโพก โอบอุ้มส่วนล่างไม่ให้ขยับหนีได้ ความเป็นชายสอดเข้าไปอีก ช่องทางร้อนเต้นเร่าขยายตามความใหญ่โต ใบหน้าสวยเหยเกผละริมฝีปากออกจากจุมพิตแล้วเอ่ยครางเสียงสั่นเครือ
"อ๊า… เจ็บ… ท่านพี่" เคนตะพรมจูบลงบนใบหน้าสวยที่แดงก่ำ ก้มลงไปกระซิบเสียงแผ่วเบา
"อย่าเกร็ง" ไม่มีแล้วคำว่า 'ขอรับ' ต่อท้ายแบบทุกครั้งที่ใช้พูดกับผู้เป็นนาย ดูเหมือนว่าบัดนี้ร่างเล็กตรงหน้าจะเป็นรองในสนามรบบนเตียงที่เร่าร้อน ความแข็งขืนสอดลึกเข้ามาอีกทำเอาร่างบางกัดริมฝีปากแน่นก่อนจะครางออกมาด้วยความเจ็บ เคนตะซุกไซร้ไล้เลียที่ใบหูเล็กทำเอาขนตรงคอลุกขึ้นชูชัน คิโยชิหายใจหอบหนักกับความรู้สึกหลากหลายที่ประดังเข้ามาภายในร่าง เขาพยายามคลายตัวไม่ให้เกร็งอย่างที่คนตรงหน้าบอกและนั่นก็ได้ผล
แก่นกายร้อนถูกดันเข้ามาจนสุด ร่างบางอ้าปากกว้างหอบเอาอากาศที่ร้อนระอุเข้าไป เคนตะโอบกอดร่างเล็กเอาไว้แน่น ช่องทางร้อนคับแน่นตอดรัดเป็นจังหวะแบบหนักๆ ทำให้ร่างสูงถึงกับครางเสียงต่ำกับความเสียวซ่านที่กำลังได้รับ เขาข่มใจจากไฟร้อนที่สุมเข้ามาในอกแกร่ง รอให้ร่างบางข้างใต้เริ่มชินกับความใหญ่โตเสียก่อน คิโยชิส่ายหน้าไปมาเบาๆ ราวกับอึดอัดกับความคับแน่นที่สอดลึกอยู่ในร่างกาย สะโพกหนาเริ่มเคลื่อนตัวพลันหัวใจดวงน้อยก็สั่นหวิวในบัดดล
"อ๊ะ…" มือเล็กปัดป่ายหาที่ยึดเกาะ ร่างบอบบางครางอือทุกครั้งที่สิ่งนั้นกระแทกเข้ามาในร่างเบาๆ ริมฝีปากเล็กเม้มเข้าหากันอดทนต่อความเจ็บที่แล่นผ่าน ขอบตาสวยร้อนผ่าว น้ำตาใสรื้นขึ้นมาจากดวงตาที่ปิดอยู่ ร่างสูงพรมจูบไปทั่วทั้งใบหน้าหวานราวกับต้องการปลอบโยน น้ำหล่อลื่นที่ค่อยๆ ชุ่มออกมาทำให้ภายในเริ่มปรับตัว แก่นกายใหญ่รุกล้ำสอดเข้าลึกอีกครานำความเสียวซ่านแผ่ไปทั่วทั้งผิวกายที่ร้อนระอุ ร่างเล็กเบิกตาโพลงก่อนจะขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างไม่เข้าใจกับความรู้สึกที่ถูกมอบให้เป็นครั้งแรก จุดกระสันถูกเสียดกระตุ้นเข้าอีกครั้งจนขนกายลุกชันสั่นไปทั้งร่าง
"อ๊า…" บีบต้นแขนแกร่งอย่างลืมตัว เรียวขาเล็กเกร็งขึ้นน้อยๆ ตามแรงกระแทกที่ถาโถมเข้ามา ร่างสูงครางต่ำอย่างพึงพอใจกับแรงขมิบตอดรับจากช่องทางอ่อนนุ่ม สะโพกหนาเคลื่อนตัวเร็วขึ้นทำเอาร่างบางหัวใจสั่นหวิว เสียงหวานครางไม่ได้ศัพท์เมื่อบัดนี้ความเจ็บที่ได้รับเริ่มผันเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น
"อื้อ… อ๊ะ…" ไม่อาจห้ามเสียงครางของตนเองออกมาได้ ทุกครั้งที่โดนกระแทกซ้ำร่างกายทั้งหมดก็เกร็งขึ้นพร้อมกับความสุขสมที่ส่งทอด แล่นไปทั่วทั้งหมดจากหัวจรดเท้า สมองของร่างเล็กเริ่มขาวโพลน
"อ๊า… ท่านพี่ อย่าเพิ่ง…" เสียงแหบพร่าพยายามเอ่ยห้ามแรงโหมกระหน่ำเพราะความเสียวซ่านที่ได้รับนั้นเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณจนกลัวว่าตนเองจะรับไม่ไหว
"อือ…" น้ำลายใสไหลออกมาจากมุมปากเล็ก ร่างทั้งร่างกระเพื่อมไปตามน้ำหนักของแรงกระแทกที่ดุดันจนรู้สึกจุกไปพร้อมกัน จุดกระสันด้านในถูกกระตุ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า มือแกร่งลูบไล้ปุ่มสีชมพูที่แข็งเป็นไตอย่างเพลินมือพลางกระแทกเข้าซ้ำจนร่างบอบบางกรีดร้องเสียงหลง ใบหน้าคมโน้มเข้าไปหา ลิ้นร้อนไล้เลียน้ำลายที่ไหลออกมาอย่างไม่รังเกียจแล้วจูบลงที่กลีบปากอ่อนนุ่ม ฉกชิงความหวานหอมจากคนตรงหน้าอย่างไม่รู้เบื่อ ความเสียวซ่านที่ได้รับทำเอาคนตัวเล็กเกร็งขึ้นน้อยๆ เสียงหวานแหบแห้งครางอย่างไม่อาจห้าม
"อ๊า… ท่านพี่… อย่าหยุด" คำท้ายที่สั่นเครือแผ่วเบาราวกับเสียงกระซิบทำให้รอยยิ้มร้ายกาจปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าคมคายหล่อเหลา อุ้งมือใหญ่โอบแก้มนุ่มที่ร้อนฉ่า ร่างสูงยืดตัวขึ้นก่อนจะจับเข้าที่เอวคอดกิ่วแล้วกระแทกเข้าซ้ำอีก ร่างขาวนวลที่กระเพื่อมไปตามแรงกระทำท่ามกลางแสงของดวงจันทร์นั้นช่างดูงดงามน่าหลงใหลยิ่งกว่าวันแรกที่เขาได้พบเจอ
"อื้อ… อะ…" เสียงหวานครางออกมาเมื่อความเสียวซ่านแผ่ไปทั่วทั้งร่างกาย กลืนกินหัวใจของเขาไปทั้งดวง เหงื่อกาฬไหลออกมาจนแผ่นหลังเปียกชุ่มไปหมด มือเล็กจับเข้าที่แผงอกแกร่ง เสียงเนื้อกระทบกันเป็นจังหวะดังไปทั่วทั้งห้องสี่เหลี่ยม กลิ่นกายของชายชาตรีปนเข้ากับกลิ่นของแอลกอฮอล์ทำให้บรรยากาศร้อนรุ่มขึ้นมาอย่างน่าประหลาด ร่างสูงกระแทกเน้นย้ำตรงจุดที่ร่างเล็กรู้สึกดี คิโยชิเกร็งตัวขึ้นมาในทันที โดนจับได้เสียแล้วว่าร่างกายของเขาชื่นชอบตรงนั้นเป็นพิเศษ แก่นกายร้อนแนบแน่นกระแทกซ้ำลงหนักตรงที่เดิมทำเอาสติหลุดกระเจิง
"อย่า… ไม่เอา ฮึก…" ครางเสียงแหบอ้อนวอน ร่างเล็กส่ายหน้าไปมาเมื่อความเสียวซ่านดันขึ้นมาถึงขีดสุดจนเกินจะต้าน มือเล็กปัดป่ายหาที่ยึดเกาะพร้อมกับที่ร่างสูงโน้มตัวลงมากอดเขาเอาไว้แน่น ความเป็นชายดันเข้าจนลึก น้ำตาใสปริ่มขึ้นมาในดวงตากลมโตจนภาพเบื้องหน้าพร่าเลือนไปหมด
"อ๊า…" กรีดร้องจนตัวเกร็งเมื่อถึงจุดสูงสุดของทุกความรู้สึก ร่างกายทั้งหมดชาวาบก่อนที่ร่างสูงจะกระแทกลึกเข้ามาครั้งสุดท้าย เสียงทุ้มครางต่ำพร้อมกับหายใจหนัก ช่องท้องอ่อนนุ่มอุ่นวาบ แก่นกายแข็งขืนค่อยๆ ถูกถอนออกไปจากร่างอย่างช้าๆ
คิโยชิหายใจหอบหนัก ร่างทั้งร่างสั่นสะท้านเล็กน้อยพร้อมกับที่ร่างสูงล้มตัวลงมานอนข้างกายก่อนจะดึงเขาเข้ามาในอ้อมกอด จุมพิตแห่งความรักที่มีจนล้นถูกมอบลงเบาๆ ที่หน้าผากมนของคนตัวเล็ก อ้อมแขนแข็งแรงไม่ยอมปล่อยให้ร่างบอบบางหนีเขาไปไหนในค่ำคืนนี้ ใบหน้าคมซุกนิ่งอยู่กับเส้นผมหอมสีน้ำตาลอ่อน คิโยชิกะพริบตาปริบ หัวใจที่สั่นไหวยังคงเต้นระรัวอย่างไม่อาจห้าม มือเล็กค่อยๆ ลูบผิวกายของร่างสูงอย่างเบามือก่อนจะซุกใบหน้าลงกับแผงอกกำยำแล้วผลอยหลับไปในที่สุด
ร่างเล็กที่ชำระล้างร่างกายจนเสร็จในตอนเช้าเลื่อนบานประตูห้องน้ำให้เปิดออก ดวงตากลมโตเบิกขึ้นน้อยๆ เมื่อบัดนี้เคนตะกำลังนั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้า ศีรษะของเขาค้อมลงจนแทบจะติดพื้นที่เย็นชืด
"ข้า… ขออภัยกับเรื่องเมื่อคืนขอรับ" คิโยชิกะพริบตาปริบ เขาไม่เอ่ยถ้อยคำใดออกมา ใบหน้าสวยทำเป็นเมินกับภาพนั้น ขาเรียวยาวก้าวเดินไปยังมุมหนึ่งของห้องแล้วเลื่อนบานตู้เสื้อผ้าให้เปิดออก มือเล็กหยิบชุดยูกาตะตัวใหม่ขึ้นมาแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
"เมื่อคืนท่านคงจะถูกมอมเหล้าสินะ" เคนตะหลับตาลงด้วยความรู้สึกผิดที่ท่วมท้นขึ้นมาในดวงใจ 'ถูกเกลียดเข้าแล้วจนได้' คิดพลางดวงใจที่เจ็บแปลบราวกับโดนมีดแหลมเสียบแทงเข้ากลางอก เขาก้มศีรษะอยู่อย่างนั้นไม่ยอมขยับกาย คิโยชิมองร่างสูงอยู่ครู่หนึ่งแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงราวกับไม่ยี่หระต่อสิ่งใด
"ช่างมันเถอะ ถือเสียว่าเราได้ทำพิธีชูโด*ก็แล้วกัน" (*ชูโด พิธีแสดงความสัมพันธ์ระหว่างชายชายของซามูไรคนสนิทเพื่อเป็นการสร้างความสัมพันธ์ที่ตัดขาดได้ยาก แสดงถึงความรักและเทิดทูนเจ้านายว่าจะซื่อสัตย์รับใช้ตลอดไป ถือเป็นเรื่องปกติของสังคมสมัยนั้น) เคนตะลืมตานิ่งกับคำพูดของร่างเล็ก 'นั่นสินะ' เขาคิดในใจพลันเสียงหวานก็เอ่ยตัดบท
"รีบไปแต่งตัวเถอะท่านพี่ ข้าหิวแล้วล่ะ"
"ขอรับ" ร่างสูงเอ่ยตอบรับด้วยน้ำเสียงปกติก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ ประตูถูกเลื่อนปิดลงพลันแววตาแข็งกระด้างของร่างเล็กก็อ่อนลงในทันที นิ้วมือเรียวยาวลูบไล้เข้าที่รอยแดงจากการดูดดุนบริเวณหน้าอกของตนอย่างแผ่วเบา คิโยชิเหม่ออยู่พักหนึ่งก่อนจะถกเสื้อขึ้นมาคลุมร่างอย่างรวดเร็ว
"ข้า… เทิดทูนท่านเพียงคนเดียว" อ้อมแขนแข็งแรงโอบเอาร่างบางให้เข้ามาในอ้อมกอด ใบหน้าคมซบลงกับแผ่นหลังของคิโยชิแล้วเอ่ยเสียงอู้อี้ราวกับว่ายอมแล้วทั้งหมดทุกสิ่ง
"ข้า… นอนกับหญิงอื่นไม่ได้จริงๆ" คิโยชิลืมตาขึ้นมาในทันที หัวใจสั่นไหวเต้นผิดจังหวะอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บ 'ท่านพี่ไม่ได้นอนกับยูโจงั้นรึ' ดวงตากลมโตสั่นคลอนเล็กน้อย ฝ่ามือใหญ่ของร่างสูงค่อยๆ ปลดโอบิคาคุที่รัดอยู่ตรงเอวของร่างเล็กออกอย่างแผ่วเบา หัวใจดวงน้อยเต้นรัวเร็วอย่างมิอาจห้าม ร่างสูงกอดคนตัวเล็กเอาไว้แน่น นิ้วหยาบลูบสัมผัสผิวกายอ่อนนุ่มอย่างหลงใหลของคนตรงหน้า แก่นกายใหญ่โตที่แข็งขืนดันแนบเข้าที่สะโพกเล็กเบาๆ จากทางด้านหลังบ่งบอกความต้องการลึกๆ ภายในจิตใจ หากไม่เมาเขาคงไม่กล้าทำเช่นนี้แน่ ริมฝีปากร้อนบรรจงทาบลงที่สันคอขาวทำเอาร่างเล็กเกร็งตัวขึ้นน้อยๆ ด้วยความลืมตัว ลิ้นร้อนไล้ชิมรสผิวกาย โลมเลียบ่าเล็กขึ้นไปยังใบหูน่ารักก่อนจะกัดเบาๆ พลางฝ่ามือใหญ่ก็สอดเข้าชายเสื้อที่หลุดลุ่ยสัมผัสผิวกายอ่อนนุ่ม ปลายนิ้วมือแตะเบาๆ เข้ากับยอดอกสีชมพูที่ชูชันตั้งรับ ความเสียวแปลบที่แล่นผ่านทำให้ร่างบางกระตุกเฮือก
"อือ…" เสียงหวานเผลอครางออกมาอย่างลืมตัว ร่างสูงชะงักกึกไปชั่วเสี้ยววินาทีราวกับกำลังรวบรวมสติ คิโยชิลืมตาขึ้น ใบหน้าสวยหันไปมองคนที่ตัวโตกว่าก่อนจะเจอเข้ากับสายตาคมที่จ้องมองเขาอยู่ก่อนแล้ว ความต้องการที่โหมกระหน่ำทำให้ร่างสูงไม่อาจหยุดยั้งความต้องการที่ลุกโชนอยู่ในอกแกร่งได้อีกต่อไป ริมฝีปากร้อนทาบทับลงบนริมฝีปากนุ่ม ท่าทางที่สมยอมไม่ขัดขืนของร่างบางยิ่งทำให้อารมณ์พลุ่งพล่านขึ้นเป็นเท่าทวีคูณ ลิ้นร้อนชื้นไล้เลียเอาความหอมหวานจากคนตรงหน้า ปลดปล่อยความต้องการเบื้องลึกออกมาจนหมดสิ้น
ลิ้นเล็กถูกดูดดุนเบาๆ ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นร้อนแรงและโหยหา รสของแอลกอฮอล์ที่ขมปร่าแทรกอยู่กับความรักที่มีอยู่จนล้นส่งผลให้ทั้งสองเริ่มมัวเมาในกันและกัน ลมหายใจร้อนผ่าวรดเข้ากับแก้มขาวจนร่างบางเองก็เผลอหอบหายใจหนัก มือใหญ่เริ่มไล้ไปตามร่างกายอ่อนนุ่มอย่างช่ำชองก่อนจะสัมผัสเข้ากับส่วนอ่อนไหวที่สุดอย่างแผ่วเบา คิโยชิสะดุ้งเฮือก แก่นกายเล็กที่ดูจะไม่อาจต้านความต้องการภายในจิตใจได้ทำให้เคนตะผละริมฝีปากออกจากกลีบปากเรียวงาม รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ระบายอยู่บนใบหน้าคมราวกับพึงพอใจที่เห็นคนตรงหน้ากำลังต้องการเขาเป็นที่สุด ร่างบางในอ้อมกอดที่หลับตาหายใจหอบหนักทำให้ร่างสูงอยากจะครอบครองเขาทั้งตัวและหัวใจจนครบให้หมดทุกสัดส่วน ใบหน้าคมโน้มลงไปจูบหนักๆ เข้าที่ลำคอระหง นิ้วเรียวยาวสัมผัสแก่นกายน่ารัก จัดการลูบมันอย่างเบามือ ใช้นิ้วหมุนวนเป็นจังหวะเรียกเสียงหวานให้ดังขึ้นอีกครา
"อ๊ะ…" มือเล็กยกขึ้นมาปิดปากของตน อีกมือหนึ่งทาบลงที่บ่าแกร่งราวกับต้องการให้เขาหยุดแต่ไม่อาจส่งเสียงออกมาได้ ใบหน้าหวานร้อนฉ่าแดงซ่าน ร่างกายทั้งหมดบิดเกร็งกับสัมผัสใหม่ที่ถูกมอบให้เป็นครั้งแรก
"ฮึก… อือ" ร่างเล็กซบหน้าเข้ากับแผงอกกว้าง มือแข็งแรงยังคงเล่นอยู่กับส่วนอ่อนไหวจนมันเริ่มที่จะกระตุกเบาๆ ไปตามแรงกระทำ คิโยชิห่อตัวเล็กลีบ หายใจหอบหนัก มือเล็กกำเข้าที่สาบเสื้อของร่างสูง ร่างกายทั้งหมดเกร็งขึ้นราวกับไม่อาจทนต่อความรู้สึกที่กำลังพลุ่งพล่านขึ้นมาได้
"อื้อ… อย่า…" ครางเสียงแหบอย่างอ่อนแรงพร้อมกับน้ำสีขาวขุ่นที่พุ่งทะลักขึ้นมาเปียกปอนไปทั่วทั้งมือแกร่ง หยดลงเข้าตรงท้องน้อยนุ่มนิ่ม ร่างเล็กบิดเกร็งอยู่ครู่หนึ่ง เสียงหวานครางอ่อนอยู่ในลำคอ ใบหน้าร้อนผ่าวก้มงุดลงกับแผงอกกำยำปิดซ่อนความเขินอายที่แล่นขึ้นมาอย่างไม่อาจห้าม
เคนตะยกมือแกร่งที่เปียกชื้นขึ้นมาก่อนจะเลียมันเบาๆ ลิ้มรสชาติความหวานหอมของคนตรงหน้าอย่างไม่รังเกียจหนำซ้ำยังพึงพอใจราวกับเป็นผู้ชนะ เขาพลิกตัวขึ้นคร่อมในทันที คิโยชิที่บัดนี้ไร้เรี่ยวแรงขัดขืนหอบหายใจหนัก ยกมือเล็กๆ นั้นขึ้นมาปิดใบหน้าที่แดงก่ำของตน ร่างกายเปลือยเปล่าถูกแสงของดวงจันทร์สาดส่องทุกสัดส่วน ช่างดูสวยงามน่าหลงใหลจนไม่อาจจะห้ามใจได้ ใบหน้าคมซุกลงที่ลำคอระหงทำเอาคนเบื้องล่างสะดุ้งเบาๆ อีกรอบ จมูกโด่งเลื่อนสัมผัสผิวกายขาวไล้ลงมายังปุ่มสีชมพูอ่อนน่ารักที่ตั้งชูชันอยู่ ลิ้นร้อนไล้เลียมันเบาๆ ดูดดุนราวกับรู้ใจจนร่างบางบิดเกร็งขึ้นเล็กน้อย
"อ๊ะ…" มือแข็งแรงจัดการปลดชุดของตนเองออกอย่างรวดเร็วก่อนจะค่อยๆ สัมผัสเข้าที่ต้นขาเล็ก ไล้ลงไปที่เส้นทางอ่อนนุ่มอันร้อนผ่าว ความเป็นชายของเขาแข็งขืนขึ้นมาเต็มที่พร้อมสำหรับการบางสิ่ง ขาเรียวงามถูกจับแยกให้เปิดออกเห็นช่องทางสีสวยที่กำลังเต้นขมิบอยู่เป็นจังหวะเชิญชวนให้สัมผัส
ร่างสูงใหญ่ที่แทรกตัวเข้ามาใกล้ทำให้คิโยชิเบิกตาโพลง แก่นกายใหญ่โตจ่ออยู่ที่ปากทางร้อนราวกับรอให้คนตัวเล็กเตรียมใจให้เสร็จก่อน ริมฝีปากอุ่นของร่างสูงทาบทับลงมาอีกครา ลิ้นร้อนไล้เลียหยอกล้อลิ้นเล็กพยายามทำให้ร่างบางคลายความกังวลลง ร่างสูงขยับสะโพกเข้ามาใกล้ก่อนจะค่อยๆ ดันส่วนปลายเข้าไปก่อนอย่างเชื่องช้าและนุ่มนวล ความเจ็บที่สอดแทรกทำให้คิโยชิเบิกตาโพลง
"อื้อ…" ส่งเสียงครางประท้วง ถดตัวหนีแต่ถูกอ้อมแขนแข็งแรงกอดเอาไว้ ฝ่ามือใหญ่สอดเข้าใต้บริเวณสะโพก โอบอุ้มส่วนล่างไม่ให้ขยับหนีได้ ความเป็นชายสอดเข้าไปอีก ช่องทางร้อนเต้นเร่าขยายตามความใหญ่โต ใบหน้าสวยเหยเกผละริมฝีปากออกจากจุมพิตแล้วเอ่ยครางเสียงสั่นเครือ
"อ๊า… เจ็บ… ท่านพี่" เคนตะพรมจูบลงบนใบหน้าสวยที่แดงก่ำ ก้มลงไปกระซิบเสียงแผ่วเบา
"อย่าเกร็ง" ไม่มีแล้วคำว่า 'ขอรับ' ต่อท้ายแบบทุกครั้งที่ใช้พูดกับผู้เป็นนาย ดูเหมือนว่าบัดนี้ร่างเล็กตรงหน้าจะเป็นรองในสนามรบบนเตียงที่เร่าร้อน ความแข็งขืนสอดลึกเข้ามาอีกทำเอาร่างบางกัดริมฝีปากแน่นก่อนจะครางออกมาด้วยความเจ็บ เคนตะซุกไซร้ไล้เลียที่ใบหูเล็กทำเอาขนตรงคอลุกขึ้นชูชัน คิโยชิหายใจหอบหนักกับความรู้สึกหลากหลายที่ประดังเข้ามาภายในร่าง เขาพยายามคลายตัวไม่ให้เกร็งอย่างที่คนตรงหน้าบอกและนั่นก็ได้ผล
แก่นกายร้อนถูกดันเข้ามาจนสุด ร่างบางอ้าปากกว้างหอบเอาอากาศที่ร้อนระอุเข้าไป เคนตะโอบกอดร่างเล็กเอาไว้แน่น ช่องทางร้อนคับแน่นตอดรัดเป็นจังหวะแบบหนักๆ ทำให้ร่างสูงถึงกับครางเสียงต่ำกับความเสียวซ่านที่กำลังได้รับ เขาข่มใจจากไฟร้อนที่สุมเข้ามาในอกแกร่ง รอให้ร่างบางข้างใต้เริ่มชินกับความใหญ่โตเสียก่อน คิโยชิส่ายหน้าไปมาเบาๆ ราวกับอึดอัดกับความคับแน่นที่สอดลึกอยู่ในร่างกาย สะโพกหนาเริ่มเคลื่อนตัวพลันหัวใจดวงน้อยก็สั่นหวิวในบัดดล
"อ๊ะ…" มือเล็กปัดป่ายหาที่ยึดเกาะ ร่างบอบบางครางอือทุกครั้งที่สิ่งนั้นกระแทกเข้ามาในร่างเบาๆ ริมฝีปากเล็กเม้มเข้าหากันอดทนต่อความเจ็บที่แล่นผ่าน ขอบตาสวยร้อนผ่าว น้ำตาใสรื้นขึ้นมาจากดวงตาที่ปิดอยู่ ร่างสูงพรมจูบไปทั่วทั้งใบหน้าหวานราวกับต้องการปลอบโยน น้ำหล่อลื่นที่ค่อยๆ ชุ่มออกมาทำให้ภายในเริ่มปรับตัว แก่นกายใหญ่รุกล้ำสอดเข้าลึกอีกครานำความเสียวซ่านแผ่ไปทั่วทั้งผิวกายที่ร้อนระอุ ร่างเล็กเบิกตาโพลงก่อนจะขมวดคิ้วเข้าหากันอย่างไม่เข้าใจกับความรู้สึกที่ถูกมอบให้เป็นครั้งแรก จุดกระสันถูกเสียดกระตุ้นเข้าอีกครั้งจนขนกายลุกชันสั่นไปทั้งร่าง
"อ๊า…" บีบต้นแขนแกร่งอย่างลืมตัว เรียวขาเล็กเกร็งขึ้นน้อยๆ ตามแรงกระแทกที่ถาโถมเข้ามา ร่างสูงครางต่ำอย่างพึงพอใจกับแรงขมิบตอดรับจากช่องทางอ่อนนุ่ม สะโพกหนาเคลื่อนตัวเร็วขึ้นทำเอาร่างบางหัวใจสั่นหวิว เสียงหวานครางไม่ได้ศัพท์เมื่อบัดนี้ความเจ็บที่ได้รับเริ่มผันเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น
"อื้อ… อ๊ะ…" ไม่อาจห้ามเสียงครางของตนเองออกมาได้ ทุกครั้งที่โดนกระแทกซ้ำร่างกายทั้งหมดก็เกร็งขึ้นพร้อมกับความสุขสมที่ส่งทอด แล่นไปทั่วทั้งหมดจากหัวจรดเท้า สมองของร่างเล็กเริ่มขาวโพลน
"อ๊า… ท่านพี่ อย่าเพิ่ง…" เสียงแหบพร่าพยายามเอ่ยห้ามแรงโหมกระหน่ำเพราะความเสียวซ่านที่ได้รับนั้นเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณจนกลัวว่าตนเองจะรับไม่ไหว
"อือ…" น้ำลายใสไหลออกมาจากมุมปากเล็ก ร่างทั้งร่างกระเพื่อมไปตามน้ำหนักของแรงกระแทกที่ดุดันจนรู้สึกจุกไปพร้อมกัน จุดกระสันด้านในถูกกระตุ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า มือแกร่งลูบไล้ปุ่มสีชมพูที่แข็งเป็นไตอย่างเพลินมือพลางกระแทกเข้าซ้ำจนร่างบอบบางกรีดร้องเสียงหลง ใบหน้าคมโน้มเข้าไปหา ลิ้นร้อนไล้เลียน้ำลายที่ไหลออกมาอย่างไม่รังเกียจแล้วจูบลงที่กลีบปากอ่อนนุ่ม ฉกชิงความหวานหอมจากคนตรงหน้าอย่างไม่รู้เบื่อ ความเสียวซ่านที่ได้รับทำเอาคนตัวเล็กเกร็งขึ้นน้อยๆ เสียงหวานแหบแห้งครางอย่างไม่อาจห้าม
"อ๊า… ท่านพี่… อย่าหยุด" คำท้ายที่สั่นเครือแผ่วเบาราวกับเสียงกระซิบทำให้รอยยิ้มร้ายกาจปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าคมคายหล่อเหลา อุ้งมือใหญ่โอบแก้มนุ่มที่ร้อนฉ่า ร่างสูงยืดตัวขึ้นก่อนจะจับเข้าที่เอวคอดกิ่วแล้วกระแทกเข้าซ้ำอีก ร่างขาวนวลที่กระเพื่อมไปตามแรงกระทำท่ามกลางแสงของดวงจันทร์นั้นช่างดูงดงามน่าหลงใหลยิ่งกว่าวันแรกที่เขาได้พบเจอ
"อื้อ… อะ…" เสียงหวานครางออกมาเมื่อความเสียวซ่านแผ่ไปทั่วทั้งร่างกาย กลืนกินหัวใจของเขาไปทั้งดวง เหงื่อกาฬไหลออกมาจนแผ่นหลังเปียกชุ่มไปหมด มือเล็กจับเข้าที่แผงอกแกร่ง เสียงเนื้อกระทบกันเป็นจังหวะดังไปทั่วทั้งห้องสี่เหลี่ยม กลิ่นกายของชายชาตรีปนเข้ากับกลิ่นของแอลกอฮอล์ทำให้บรรยากาศร้อนรุ่มขึ้นมาอย่างน่าประหลาด ร่างสูงกระแทกเน้นย้ำตรงจุดที่ร่างเล็กรู้สึกดี คิโยชิเกร็งตัวขึ้นมาในทันที โดนจับได้เสียแล้วว่าร่างกายของเขาชื่นชอบตรงนั้นเป็นพิเศษ แก่นกายร้อนแนบแน่นกระแทกซ้ำลงหนักตรงที่เดิมทำเอาสติหลุดกระเจิง
"อย่า… ไม่เอา ฮึก…" ครางเสียงแหบอ้อนวอน ร่างเล็กส่ายหน้าไปมาเมื่อความเสียวซ่านดันขึ้นมาถึงขีดสุดจนเกินจะต้าน มือเล็กปัดป่ายหาที่ยึดเกาะพร้อมกับที่ร่างสูงโน้มตัวลงมากอดเขาเอาไว้แน่น ความเป็นชายดันเข้าจนลึก น้ำตาใสปริ่มขึ้นมาในดวงตากลมโตจนภาพเบื้องหน้าพร่าเลือนไปหมด
"อ๊า…" กรีดร้องจนตัวเกร็งเมื่อถึงจุดสูงสุดของทุกความรู้สึก ร่างกายทั้งหมดชาวาบก่อนที่ร่างสูงจะกระแทกลึกเข้ามาครั้งสุดท้าย เสียงทุ้มครางต่ำพร้อมกับหายใจหนัก ช่องท้องอ่อนนุ่มอุ่นวาบ แก่นกายแข็งขืนค่อยๆ ถูกถอนออกไปจากร่างอย่างช้าๆ
คิโยชิหายใจหอบหนัก ร่างทั้งร่างสั่นสะท้านเล็กน้อยพร้อมกับที่ร่างสูงล้มตัวลงมานอนข้างกายก่อนจะดึงเขาเข้ามาในอ้อมกอด จุมพิตแห่งความรักที่มีจนล้นถูกมอบลงเบาๆ ที่หน้าผากมนของคนตัวเล็ก อ้อมแขนแข็งแรงไม่ยอมปล่อยให้ร่างบอบบางหนีเขาไปไหนในค่ำคืนนี้ ใบหน้าคมซุกนิ่งอยู่กับเส้นผมหอมสีน้ำตาลอ่อน คิโยชิกะพริบตาปริบ หัวใจที่สั่นไหวยังคงเต้นระรัวอย่างไม่อาจห้าม มือเล็กค่อยๆ ลูบผิวกายของร่างสูงอย่างเบามือก่อนจะซุกใบหน้าลงกับแผงอกกำยำแล้วผลอยหลับไปในที่สุด
ร่างเล็กที่ชำระล้างร่างกายจนเสร็จในตอนเช้าเลื่อนบานประตูห้องน้ำให้เปิดออก ดวงตากลมโตเบิกขึ้นน้อยๆ เมื่อบัดนี้เคนตะกำลังนั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้า ศีรษะของเขาค้อมลงจนแทบจะติดพื้นที่เย็นชืด
"ข้า… ขออภัยกับเรื่องเมื่อคืนขอรับ" คิโยชิกะพริบตาปริบ เขาไม่เอ่ยถ้อยคำใดออกมา ใบหน้าสวยทำเป็นเมินกับภาพนั้น ขาเรียวยาวก้าวเดินไปยังมุมหนึ่งของห้องแล้วเลื่อนบานตู้เสื้อผ้าให้เปิดออก มือเล็กหยิบชุดยูกาตะตัวใหม่ขึ้นมาแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
"เมื่อคืนท่านคงจะถูกมอมเหล้าสินะ" เคนตะหลับตาลงด้วยความรู้สึกผิดที่ท่วมท้นขึ้นมาในดวงใจ 'ถูกเกลียดเข้าแล้วจนได้' คิดพลางดวงใจที่เจ็บแปลบราวกับโดนมีดแหลมเสียบแทงเข้ากลางอก เขาก้มศีรษะอยู่อย่างนั้นไม่ยอมขยับกาย คิโยชิมองร่างสูงอยู่ครู่หนึ่งแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงราวกับไม่ยี่หระต่อสิ่งใด
"ช่างมันเถอะ ถือเสียว่าเราได้ทำพิธีชูโด*ก็แล้วกัน" (*ชูโด พิธีแสดงความสัมพันธ์ระหว่างชายชายของซามูไรคนสนิทเพื่อเป็นการสร้างความสัมพันธ์ที่ตัดขาดได้ยาก แสดงถึงความรักและเทิดทูนเจ้านายว่าจะซื่อสัตย์รับใช้ตลอดไป ถือเป็นเรื่องปกติของสังคมสมัยนั้น) เคนตะลืมตานิ่งกับคำพูดของร่างเล็ก 'นั่นสินะ' เขาคิดในใจพลันเสียงหวานก็เอ่ยตัดบท
"รีบไปแต่งตัวเถอะท่านพี่ ข้าหิวแล้วล่ะ"
"ขอรับ" ร่างสูงเอ่ยตอบรับด้วยน้ำเสียงปกติก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ ประตูถูกเลื่อนปิดลงพลันแววตาแข็งกระด้างของร่างเล็กก็อ่อนลงในทันที นิ้วมือเรียวยาวลูบไล้เข้าที่รอยแดงจากการดูดดุนบริเวณหน้าอกของตนอย่างแผ่วเบา คิโยชิเหม่ออยู่พักหนึ่งก่อนจะถกเสื้อขึ้นมาคลุมร่างอย่างรวดเร็ว
B13A เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 10 ก.ย. 2564, 22:39:21 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 10 ก.ย. 2564, 22:39:34 น.
จำนวนการเข้าชม : 416
| << บทที่ 18 | บทที่ 20 >> |