แฟนเด็กพี่ภาคิน
เรื่องราวความสัมพันธ์ของเราเริ่มต้นเพราะผมเมาแล้วไปนั่งตักพี่เขา จากคนที่แอบชอบเงียบ ๆ จวนจะยอมแพ้แล้วเลิกชอบพี่เขาแล้วแต่พอได้ใกล้ชิดกันแบบนี้ผมกลับรู้สึกดีมากขึ้น เอาละ ผมจะชอบพี่ต่อไปก็ได้พี่เบียร์
Tags: แฟนเด็กพี่ภาคิน นิยายวาย oncloud69

ตอน: ได้ใกล้ชิดกับพี่เบียร์

EPISODE : 10 ได้ใกล้ชิดกับพี่เบียร์

"โอะน้องเจ้ารักนี่น่า" ผมรีบก้มหน้าก้มตาไม่กล้าสบตาเพื่อนสี่คนของพี่เบียร์ที่ทยอยเดินมานั่งโต๊ะร่วมกัน พี่เบียร์ลากผมมาตั้งแต่หน้าร้านให้มานั่งด้วยกัน ผมก็ไม่ไปคิดขืนซ้ำยังเต็มใจเดินมานั่งข้างกายพี่เบียร์ นั่งด้วยกันก็ใช่ว่าจะคุยกันเพราะผมก็เงียบ พี่เบียร์ก็เงียบ เรานั่งฟังเพลงในร้านกันจนเพื่อนพี่เบียร์มานี่แหละ 

"นั่นสิ มาอยู่นี่ได้ไงน้าาา" ผมยิ่งก้มหน้ามองพื้นจนหน้าจะทิ่มโต๊ะแล้วพี่เบียร์เอามือมารองไม่ให้หัวผมชนกับโต๊ะด้วย ผมหันไปมองคนใจดี นิสัยแบบนี้แล้วจะให้ผมเลิกรักพี่เบียร์ได้ยังไง 

"สวัสดีครับน้อง" พี่คนนึงเคาะโต๊ะเพื่อให้ผมได้ทำความรู้จักกัน ผมลุกนั่งตัวตรง ผมรู้จักเพื่อนพี่เบียร์ทุกคนอยู่แล้ว พี่คนนึงขอตัวไปห้องน้ำ ที่เหลือทั้งสามคนมองกันยิ้ม ๆ ขณะมองผมและพี่เบียร์ อย่าล้อกันด้วยสายตาได้ไหมครับ 

"สวัสดีครับ" ผมทักทายรุ่นพี่ทั้งหมดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ พี่เบียร์ขยับมาใกล้จนผมต้องขยับไปชิดริมเมื่อเพื่อนคนนึงของพี่เบียร์มานั่งข้างพี่เบียร์

"แล้วไอ้เพื่อนไม่มาเหรอ" พี่เบียร์ถามถึงเพื่อนอีกคน คนนั้นผมก็รู้จักเหมือนกัน 

"มันมา แต่ไปสูบบุหรี่อยู่" เพื่อนที่นั่งข้างพี่เบียร์ตอบ

"ว่าแต่น้องเจ้ารักมาอยู่ด้วยได้ไงครับ พี่เบียร์ชวนมานั่งเหรอครับ" ผมมองรุ่นพี่ที่นั่งข้างพี่เบียร์เอ่ยถามอย่างอยากรู้ เรื่องนั้นก็คงไม่แปลกใจเท่าไหร่ที่ทุกคนต้องอยากรู้เพราะผมเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจะตามพี่เบียร์มานั่งด้วยทำไม

"ก็ ครับ" ผมพยักหน้ายอมรับ พี่เบียร์ลากผมมาครึ่งหนึ่งแต่อีกครึ่งหนึ่งขาผมมันเต็มใจมาเอง 

"เออกูพาน้องมานั่งเอง ไม่พามาด้วยไอ้เด็มได้หิ้วกลับห้องแน่" พี่เบียร์พูดขึ้นพร้อมยกแก้วเหล้าดื่ม ผมกระหายน้ำมาก อยากดื่มน้ำด้วยแต่มีแต่เหล้าผมยังไม่อยากหมดสภาพ หรือผมควรดื่มจนหมดสภาพตอนนี้ดีจะได้ไม่ต้องอายเพื่อนพี่เบียร์

"หวีดวิ้ววว" ผมหลบตาพวกเพื่อนพี่เบียร์ที่กำลังแซว ทำไมถึงได้มองผมด้วยสายตาอย่างนั้นมันทำให้ผมทำตัวไม่ถูก

"อะไร ยังไง คุณภาคินเป็นห่วงน้องเจ้ารักเหรอครับ" กูอยากเมาแล้ว ผมอยากยื่นมือไปหยิบแก้วพี่เบียร์มาดื่มซะตอนนี้เลย เพื่อนพี่เบียร์ดูท่าจะกำลังสนุกกะนใหญ่ 

"สัส พูดมากนะ" พี่เบียร์ด่าเพื่อน ผมกัดปากตัวเอง  ได้เห็นพี่เบียร์โหมดโหดกับเพื่อนใกล้ ๆ แล้ว ปกติพี่เบียร์จะนิสัยดีกับคนไปทั่วและหายากมากที่จะได้เห็นมุมแบนี้นอกจากคนที่สนิทเท่านั้น เพื่อนพี่เบียร์ยังขำกันเหมือนสนุกกันอยู่ 

"แต่ไอ้พี่เด็มมันก็เต๊าะน้องเจ้ารักมานานแล้ว น้องไม่ชอบพี่มันหน่อยเหรอครับ" ผมมองพี่ที่ถามขึ้น คำถามแบบนี้จะมาถามต่อหน้าพี่เบียร์ไม่ได้นะ ผมไม่อยากให้พี่เบียร์เข้าใจผิด

"ไม่ครับ ผมไม่ได้ชอบพี่เด็ม" ผมไม่ได้คิดอะไรกับพี่เด็มสักนิดเดียว ในใจของผมมีแค่คนข้างกายคนเดียวแล้วผมจะรู้สึกเขินทำไม ไม่ได้สารภาพรักพี่เบียร์สักหน่อย พี่ ๆ ก็ดูตั้งใจฟังผมพูดมาก  

"ไม่ชอบแบบพี่เด็ม แล้วชอบแบบพี่คนไหนครับ"

"ก็.." ผมเกาท้ายทอยตัวเองพลางเอียงคอมองหน้าพี่เบียร์ สำหรับผมแล้วก็มีแค่คนเดียว พี่เบียร์มองผมด้วยแหละ คนอะไรมองใกล้ ๆ แล้วดูดีทุกมุม ผมจะตายเพราะแค่ได้อยู่ใกล้พี่เบียร์ 

"แบบคนข้างกายได้ไหมครับ" ผมหันขวับมองเพื่อนพี่เบียร์ทันที รู้ด้วยเหรอว่าผมชอบพี่เบียร์ ไม่จริงน่า เรื่องความรักของผมมีกี่คนที่รู้กันแน่ ผมเห็นพี่เบียร์แตะขาเพื่อนใต้โต๊ะด้วย 

"ไอ้ริทเงียบไปเลยนะมึง" เพื่อน ๆ พี่เบียร์ต่างพากันขำ ผมนั่งมองนาฬิกาเพราะรอนายโนมารับ หน้าผมร้อนผ่าวอยากซุกอกพี่เบียร์เพื่อหนีสายตาล้อของเพื่อนพี่เบียร์

"ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว เรามาทำความรู้จักกันดีกว่านะครับ" ผมเห็นแก้วของพี่เบียร์อยู่ใกล้มือแล้วแอบจิบเล็กน้อยเพื่อให้ตัวเองมีอากาศหายใจ พี่เบียร์เหมือนจะไม่ทันได้สังเกตเพราะหันไปคุยกับเพื่อนข้างกาย 

"นั่นสิเห็นหน้ามาตั้งหลายครั้งแต่ไม่เคยรู้จักกันจริง ๆ จัง ๆ เลย" ผมยิ้มให้พวกพี่สองคน คาดว่างานนี้ผมไม่ได้กลับห้องได้ง่ายแล้ว นายโนก็มาช้าเหลือเกิน ไม่รู้ว่าลืมผมไปแล้วหรือเปล่า 

"พวกพี่เป็นเพื่อนของพี่เบียร์นะครับ พี่ชื่อริทครับ" ผมพยักหน้ารับรู้ เพื่อนพี่เบียร์ที่นั่งข้าง ๆ ก็รีบแย่งแนะนำตัวอีก ผมมองพี่เขาแล้วยิ้มให้ด้วย

"พี่ชื่อวอร์มครับส่วนคนนั้นพี่ธีร์" พี่วอร์มแนะนำตัวแล้วชี้ไปยังพี่ธีร์ คนที่นั่งข้างพี่เบียร์ พี่ธีร์ละสายตาจากเมนูแล้วหันมายิ้มมทักทาย ผมเผลอสบตาเข้ากับพี่เบียร์ที่หันมาด้วย 

"ส่วนอีกคนที่ไปสูบบุหรี่ชื่อพี่เพื่อนครับ" พี่ธีร์บอก ผมยกมือไหว้ทักทายอย่างเป็นทางการและแนะนำตัวเองบ้าง "อ้อส่วนคนเมื่อกี้ที่ไปห้องน้ำน่ะชื่อพี่กันย์ครับ" ดูเหมือนพี่ธีร์จะสนิทกับพี่กันต์มากกว่าใครเพราะผมเห็นสองคนนี้ชอบไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อย

"ยินดีรู้จักครับ ผมชื่อเจ้ารัก ปี1 เรียนประยุกต์ศิลป์ครับ" บอกด้วยความตื่นเต้นเพราะไม่คิดว่าวันนี้ผมจะได้มีโอกาสได้มาอยู่กับพี่เบียร์และกลุ่มเพื่อนของพี่เขาที่ผมเฝ้ามองทุกคืน มันยิ่งกว่าฝันอีก

"แบบนี้ก็วาดรูปสวยสิ" พี่ริทชวนคุย ผมไม่อยากจะบอกว่าตัวเองไม่ได้มีพรสวรรค์อะไรมากมายที่เลือกเรียนก็เพราะความชอบเท่านั้น พี่เบียร์ยังคงมองผมไม่ละสายตาไปไหน ผมจะกลั้นหายใจตายแล้ว

"ก็พอวาดได้ครับ" ตอนเทอมที่แล้วผมเคยตั้งเป้าหมายกับตัวเองว่าผมอยากวาดรูปเหมือนจริงของพี่เบียร์สักรูปให้ได้ เพื่อนพี่เบียร์ก็น่ารักเป็นกันเองดี ความรู้สึกกดดันก่อนหน้าหายเป็นปลิดทิ้ง 

"เดี๋ยว ๆ มึงจะไม่แนะนำตัวกับน้องเจ้ารักบ้างเหรอครับไอ้คุณชาย" พี่วอร์มเรียกให้พี่เบียร์ได้แนะนำตัวบ้าง ผมรับส่ายมือพัลวันเพราะยังไงก็รู้จักพี่เบียร์อยู่แล้ว

"ยุ่งยากจริง" ได้ยินเสียงขัดใจของพี่เบียร์ด้วย พี่เบียร์คงไม่ชอบใจที่โดนเพื่อนบังคับ ผมรีบช่วยพี่เบียร์ทันที

"พี่เบียร์ าภคิน เจริญวัฒนกุล ปี 3 วิศวะไฟฟ้า ผมรู้จักครับ" อย่างน้อยก็จะได้ไม่ต้องให้พี่เบียร์ขัดใจกับเพื่อน แต่พอผมบอกไปอย่างนั้นกลับได้เสียงโห่แซวจากพวกพี่เขา ผมทำอะไรลงไป โอ๊ย

"น้องชอบเพื่อนพี่เหรอครับ"

"..." ผมหยิบเหล้าแก้วของพี่เบียร์มาดื่มรวดเดียวเพื่อเลี่ยงจะตอบคำถาม อยากหนีออกไปจากโต๊ะนี้แล้ว พวกพี่เขารู้ได้ยังไงผมคงไม่ได้หลุดปากพูดออกไปใช่ไหม ไม่น่าเลย 

"เห้ย ๆ พวกมึงมอมน้องกูเหรอ ไอ้รักมึงอย่าแดกเหล้า" แก้วในมือผมถูกพี่โซดาดึงไป ผมยังเสียดายเพราะยังเหลืออยู่อีกหยด พี่เบียร์หยิบทิชชูเพื่อเช็ดปากให้ ผมเผลอดีใจและตื่นเต้นมาก พี่เบียร์เช็ดปากให้ผมด้วย ถ้าไปเล่าให้เพื่อนสองคนฟังเพื่อนจะเชื่อไหม

"โอ๊ย โอย ดูแลใส่ใจกัน" พี่วอร์มกับพี่ริทหัวเราะคิกคักกัน พี่ธีร์ก็ช่างแกล้งแซวให้ผมอาย ไอ้พี่เทคผมมองผมเขม่งชียว มาตาเขียวใส่ทำไมเล่าผมไม่ได้ทำอะไรเลย 

"ไอ้รักมึงลุกเลย" พี่โซดาดึงแขนเพื่อจะให้ลุกขึ้นแต่พี่เบียร์ดึงมืผมอีกข้าง ผมมองคนที่จับมือผมด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าพี่เบียร์จะรั้งมือผม อยากจะให้เพื่อนทั้งสองมาเห็นช็อตเด็ดนี้ด้วย ผมตื่นเต้นไปหมด

"จะให้ไอ้เด็มมันมาเต๊าะไปหรือไง ให้น้องนั่งรอเพื่อนตรงนี่แหละ" พี่เบียร์มองพี่โซดาด้วยสายตาไม่พอใจ ผมเข้าใจแล้วว่าพี่เบียร์ไม่ถูกชะตากับพี่เด็ม พอไม่ชอบก็ไม่อยากให้ผมไปยุ่งเเกี่ยว แต่ผมน่ะไม่ยุ่งกับพี่เด็มอยู่แล้วพี่เบียร์สบายใจได้

"เดี๋ยวกูไปส่งมันเอง" พี่โซดาอาสาไปส่ง แล้วผมต้องเลือกทางไหน มือพี่เบียร์ยังจับมือผมไม่ปล่อย โอกาสแบบนี้มันหาได้ง่ายเสียที่ไหน 

"ไม่เอา รักจะรอโน" ผมต้องบอกให้พี่โซดารู้ ก็ผมรอเพื่อนอยู่เกิดสวนทางกับเพื่อนนายโนได้โกรธผม พี่โซดาดีดหน้าผากผมซะแรง บอกแล้วไงว่าหัวผมไม่ใช่กลองไง 

"เออ ๆ รอไอ้โนก็ได้แต่มึงอย่าแดกเหล้า พวกมึงก็ห้ามให้มันแดก เดี๋ยวกูเอานมมาให้ เข้าใจ๊" ผมพยักหน้ารับทราบไปอย่างนั้น ผมโตแล้วน่า ไม่ให้ผมดื่ม ผมแอบดื่มแก้วพี่เบียร์ก็ได้

"เข้าใจแล้วน่า บ่นเป็นคนแก่เลย" ผมแลบลิ้นใส่ พี่โซดายอมปล่อยมือผมพร้อมกับไปสั่งให้เด็กเอานมเย็นมาให้ผมดื่มอีก ผมโตแล้วดูแลผมเหมือนกับเด็กน้อยเลยไอ้พี่เทคบ้า

แต่ลืมไปเลย ก็เนี่ยทำไมผมถึงไม่รีบหนีไป จะอยู่ใกล้พี่เบียร์ไปทำไมให้ตัวเองอาย ผมไม่เข้าใจตัวเอง เพื่อนพี่เบียร์มองผมด้วยสายตายิ้ม ๆ ผมเห็นเพื่อนของพี่เบียร์อีกคนเดินมายังโต๊ะ ก็พอจะรู้ว่าคนนี้คือพี่เพื่อน

"อ้าวเด็กมึงนี่"

"..." ผมอ้าปากค้าง ไม่คิดว่าคนที่เพิ่งมานั่งจะเรียกผมอย่างนั้น ทำไมถึงบอกว่าผมเป็นเด็กของพี่เบียร์ล่ะ ผมยังไม่ได้เป็นอะไรกับพี่เบียร์เลยด้วยซ้ำ ผมนั่งร่วมโต๊ะกับพวกพี่แล้วเริ่มมึน เห็นพี่เบียร์ยกแก้มดื่มเสร็จผมก็หยิบมาดื่มต่อ พี่เบียร์ก็มองแต่ไม่ได้ดุเหมือนพี่โซดา ใจดีแบบนี้น่ารักจนผมถอยตัวไม่ขึ้นแล้ว

ผมจะเลิกรักพี่เบียร์ได้ยังไง






Oncloud69
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 17 ก.ย. 2564, 19:38:53 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 17 ก.ย. 2564, 19:38:58 น.

จำนวนการเข้าชม : 265





<< อย่ายุ่งกับน้องหนู   หลอกลูกแกะอีกคืน >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account