พิศวาสรัก จอมใจอสูร (ตีพิมพ์แล้วในชื่อ เพลิงรักมนต์สวาท)
พิศวาสรักจอมใจอสูร
เพียงดาว บุตรสาวคนโตของตระกูลดัง ผู้มีความสวยบวกความมั่นใจและนิสัยเย่อหยิ่ง ได้รับรู้ว่าน้องสาวของเธอ เพียงฟ้าที่แสนจะอ่อนโยนและอ่อนแอถูกพ่อบังคับให้แต่งงานกับผู้ชายวัยคราวลุงซึ่งเป็นเศรษฐีบ้านนอกไม่ใช่เพราะเงินตราแต่เป็นสัญญาใจของคนเป็นพ่อ เธอรู้สึกสงสารน้องสาวเพราะรู้ดีว่า เพียงฟ้ามีคนรักอยู่แล้วอีกทั้งรังเกียจที่เลือดไฮโซของพวกเธอจะต้องไปปะปนกับเลือดเศรษฐีบ้านนอก แต่ด้วยความที่รักน้องและก่อนตายมารดาได้ฝากฝังน้องสาวเอาไว้กับเธอให้ช่วยดูแล
ทำให้เพียงดาวตัดสินใจไปเป็นสะใภ้บ้านไร่แทนน้องสาว และส่งเพียงฟ้าไปอยู่เมืองนอกสลับตัวกันระหว่างเดินทางซึ่งเมื่อคุณศรุตผู้พ่อรู้ความจริงเข้าก็ไม่สามารถจะทำอะไรได้แล้วต้องปล่อยให้เป็นไปตามนั้นแต่ลงโทษบุตรสาวคนโตด้วยการตัดออกจากกองมรดกและบอกว่าหากเธออยู่ที่บ้านไร่ไม่ได้ก็ไม่ต้องคิดเผยอหน้าชูคอกลับมาที่คฤหาสน์อัศวเทพอีก
เพียงดาวจำต้องยอมรับในโชคชะตา ทันทีที่เธอไปถึงบ้านไร่ก็พบว่าผู้ชายแก่คราวพี่ชายพ่อคนนั้นได้ตายไปแล้วเพราะเป็นโรคหัวใจ แถมก่อนตายได้เขียนมรดกยกเธอให้เป็นภรรยาของน้องชายคนเดียวของเขาแทนนั่นคืออัศนัยเจ้าของไร่องุ่นวัยสามสิบเศษและเป็นเจ้าของทุ่งทานตะวันที่ใหญ่ที่สุดในลพบุรีด้วย นอกจากนี้เขายังมีโรงงานแปรรูปผลผลิตจากไร่ ซึ่งโดยรวมแล้วเขาไม่ได้บ้านนอกอย่างที่เธอคิด เขาทั้งหล่อ และรวยกว่าตระกูลของเธอมาก และเขาก็มองเธอเป็นแค่เพียงยัยตุ๊กตายางไฮโซเสื่อมคุณภาพที่ได้รับมรดกมาเท่านั้น
ความเย่อหยิ่งของเธอทำให้อัศนัยแอบหมั่นไสร้เขาแกล้งเธอต่างๆนาๆ แถมยังไม่ยอมบอกด้วยว่าเขารู้ความจริงแต่แรกแล้วว่าเธอคือเพียงดาว ไม่ใช่เพียงฟ้า อัศนัยให้เธอเลือกว่าจะทำงานบนเตียงหรือทำงานในไร่แต่เพียงดาวเลือกทำงานในไร่เขาจึงใช้เธอเยี่ยงทาส แต่ก็ทำให้สาวสวยไฮโซผู้เย่อหยิ่งรู้ว่าน้ำใจของคนจนๆนั้นมีมากกว่าพวกไฮโซที่เธอเคยรู้จักเพราะคนงานในไร่หลายคนทำดีต่อเธอมากโดยไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน
เพียงดาวอยากจะแก้แค้นอัศนัยที่คอยกลั่นแกล้งเธอ หญิงสาวจึงหาที่ระบายอารมณ์ด้วยการกลั่นแกล้งแฟนสาวสุดแสนเรียบร้อยของอัศนัยแทนเธอชื่อเพลงพิณ มักจะมาหาอัศนัยที่ไร่อยู่บ่อยๆ และอัศนัยก็แสดงออกว่ารักเธอเอามากๆ จนครั้งหนึ่งเพียงดาวเกือบทำให้เพลงพิณพลาดท่าเสียทีนักเลงกลุ่มหนึ่ง ซึ่งอัศนัยโกรธมากเขาจึงลงโทษเธออย่างรุนแรงพรากความสาวของเธอไปอย่างไม่ไยดี ทำให้เธอได้รู้บ้างว่านรกมันเป็นอย่างไรแต่แล้วความโกรธเกรี้ยวทั้งหมดก็ค่อยๆมลายหายไปเมื่ออัศนัยได้ค้นพบว่าหญิงสาวไม่ได้เลวร้ายแบบที่เขาคิดและที่สำคัญเขาตกหลุมรักเธอไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้
แต่กว่าคนทั้งคู่จะปรับความเข้าใจกันได้ก็เล่นเอาคนรอบข้างเหนื่อยไปตามๆ กันเพราะเพียงดาวสวยน้อยเสียเมื่อไหร่เธอทำให้หัวใจชายหนุ่มหลายๆคน ไม่ว่าจะเป็นอรรณพเจ้าของห้างทองชื่อดัง หรือพีระนักวิชาการเกษตรแย่งกันแจกขนมจีบเธอจ้าละหวั่น แต่ก็ไม่มีใครเอาชนะใจเธอได้เพราะอัศนัยใช้สิทธิ์ความเป็นเจ้าของเธอ บีบให้ชายหนุ่มทั้งหลายสละสิทธิ์ไปที่ละคนจนเหลือเขาคนเดียวที่จะนั่งอยู่ภายในหัวใจของเธอ
++++++++++++++++++++++++++
เพียงดาว บุตรสาวคนโตของตระกูลดัง ผู้มีความสวยบวกความมั่นใจและนิสัยเย่อหยิ่ง ได้รับรู้ว่าน้องสาวของเธอ เพียงฟ้าที่แสนจะอ่อนโยนและอ่อนแอถูกพ่อบังคับให้แต่งงานกับผู้ชายวัยคราวลุงซึ่งเป็นเศรษฐีบ้านนอกไม่ใช่เพราะเงินตราแต่เป็นสัญญาใจของคนเป็นพ่อ เธอรู้สึกสงสารน้องสาวเพราะรู้ดีว่า เพียงฟ้ามีคนรักอยู่แล้วอีกทั้งรังเกียจที่เลือดไฮโซของพวกเธอจะต้องไปปะปนกับเลือดเศรษฐีบ้านนอก แต่ด้วยความที่รักน้องและก่อนตายมารดาได้ฝากฝังน้องสาวเอาไว้กับเธอให้ช่วยดูแล
ทำให้เพียงดาวตัดสินใจไปเป็นสะใภ้บ้านไร่แทนน้องสาว และส่งเพียงฟ้าไปอยู่เมืองนอกสลับตัวกันระหว่างเดินทางซึ่งเมื่อคุณศรุตผู้พ่อรู้ความจริงเข้าก็ไม่สามารถจะทำอะไรได้แล้วต้องปล่อยให้เป็นไปตามนั้นแต่ลงโทษบุตรสาวคนโตด้วยการตัดออกจากกองมรดกและบอกว่าหากเธออยู่ที่บ้านไร่ไม่ได้ก็ไม่ต้องคิดเผยอหน้าชูคอกลับมาที่คฤหาสน์อัศวเทพอีก
เพียงดาวจำต้องยอมรับในโชคชะตา ทันทีที่เธอไปถึงบ้านไร่ก็พบว่าผู้ชายแก่คราวพี่ชายพ่อคนนั้นได้ตายไปแล้วเพราะเป็นโรคหัวใจ แถมก่อนตายได้เขียนมรดกยกเธอให้เป็นภรรยาของน้องชายคนเดียวของเขาแทนนั่นคืออัศนัยเจ้าของไร่องุ่นวัยสามสิบเศษและเป็นเจ้าของทุ่งทานตะวันที่ใหญ่ที่สุดในลพบุรีด้วย นอกจากนี้เขายังมีโรงงานแปรรูปผลผลิตจากไร่ ซึ่งโดยรวมแล้วเขาไม่ได้บ้านนอกอย่างที่เธอคิด เขาทั้งหล่อ และรวยกว่าตระกูลของเธอมาก และเขาก็มองเธอเป็นแค่เพียงยัยตุ๊กตายางไฮโซเสื่อมคุณภาพที่ได้รับมรดกมาเท่านั้น
ความเย่อหยิ่งของเธอทำให้อัศนัยแอบหมั่นไสร้เขาแกล้งเธอต่างๆนาๆ แถมยังไม่ยอมบอกด้วยว่าเขารู้ความจริงแต่แรกแล้วว่าเธอคือเพียงดาว ไม่ใช่เพียงฟ้า อัศนัยให้เธอเลือกว่าจะทำงานบนเตียงหรือทำงานในไร่แต่เพียงดาวเลือกทำงานในไร่เขาจึงใช้เธอเยี่ยงทาส แต่ก็ทำให้สาวสวยไฮโซผู้เย่อหยิ่งรู้ว่าน้ำใจของคนจนๆนั้นมีมากกว่าพวกไฮโซที่เธอเคยรู้จักเพราะคนงานในไร่หลายคนทำดีต่อเธอมากโดยไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน
เพียงดาวอยากจะแก้แค้นอัศนัยที่คอยกลั่นแกล้งเธอ หญิงสาวจึงหาที่ระบายอารมณ์ด้วยการกลั่นแกล้งแฟนสาวสุดแสนเรียบร้อยของอัศนัยแทนเธอชื่อเพลงพิณ มักจะมาหาอัศนัยที่ไร่อยู่บ่อยๆ และอัศนัยก็แสดงออกว่ารักเธอเอามากๆ จนครั้งหนึ่งเพียงดาวเกือบทำให้เพลงพิณพลาดท่าเสียทีนักเลงกลุ่มหนึ่ง ซึ่งอัศนัยโกรธมากเขาจึงลงโทษเธออย่างรุนแรงพรากความสาวของเธอไปอย่างไม่ไยดี ทำให้เธอได้รู้บ้างว่านรกมันเป็นอย่างไรแต่แล้วความโกรธเกรี้ยวทั้งหมดก็ค่อยๆมลายหายไปเมื่ออัศนัยได้ค้นพบว่าหญิงสาวไม่ได้เลวร้ายแบบที่เขาคิดและที่สำคัญเขาตกหลุมรักเธอไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้
แต่กว่าคนทั้งคู่จะปรับความเข้าใจกันได้ก็เล่นเอาคนรอบข้างเหนื่อยไปตามๆ กันเพราะเพียงดาวสวยน้อยเสียเมื่อไหร่เธอทำให้หัวใจชายหนุ่มหลายๆคน ไม่ว่าจะเป็นอรรณพเจ้าของห้างทองชื่อดัง หรือพีระนักวิชาการเกษตรแย่งกันแจกขนมจีบเธอจ้าละหวั่น แต่ก็ไม่มีใครเอาชนะใจเธอได้เพราะอัศนัยใช้สิทธิ์ความเป็นเจ้าของเธอ บีบให้ชายหนุ่มทั้งหลายสละสิทธิ์ไปที่ละคนจนเหลือเขาคนเดียวที่จะนั่งอยู่ภายในหัวใจของเธอ
++++++++++++++++++++++++++
Tags: ไร่ทานตะวัน
ตอน: ตอนที่ 9
ตอนที่ 9
เพลงพิณแทบจะสะกดกลั้นความรู้สึกหึงหวงในตัวอัศนัยเอาไว้ไม่อยู่หลังจากที่ถูกเพียงดาวยั่วโมโห
“พิณครับเป็นอะไรไปหรือเปล่าครับ” ชายหนุ่มเอ่ยถามอย่างแคร์ความรู้สึกของคนรัก
เป็นสิ พิณอยากกลายร่างเป็นนางยักษ์และฉีกร่างนังเพียงดาวให้เป็นชิ้นๆหญิงสาวอยากตอบตามความคิด แต่คำพูดที่ออกมาช่างต่างกันอย่างสิ้นเชิง
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ถึงคุณเพียงดาวจะพูดออกมาแบบนั้น แต่พิณเชื่อว่าคุณอั๊ดคงจะไม่คิดทรยศต่อความรู้สึกที่พิณมีให้คุณใช่ไหมครับ”
“พูดอะไรแบบนั้นครับ” ชายหนุ่มดึงร่างบางเข้ามากอดแนบอกและประทับจุมพิตที่หน้าผาก “คุณก็รู้ว่าผมรักคุณมากแค่ไหน”
หญิงสาวช้อนตาขึ้นมามองใบหน้าหล่อคมอย่างออดอ้อน “และคุณจะไม่มีทางหลงเสน่ห์แม่นั่น เอ้ย..คุณเพียงดาวใช่ไหมคะ”
“แน่นอนครับ เพราะตอนนี้ผมหลงเสน่ห์พิณจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้วล่ะครับ” จากนั้นอัศนัยก็ช้อนร่างบางเตรียมจะพาไปปลอบขวัญในห้องของตน
เพียงดาวกำลังจะออกจากห้องนอนและเห็นภาพที่อัศนัยอุ้มเพลงพิณเตรียมจะเข้าไปในห้องของเขา หญิงสาวกอดอกและยิ้มที่มุมปาก ไอเดียบางอย่างโลดแล่นเข้าสู่สมองของเธอทันที
“นายอัศนัย! นี่มันกลางวันแสกๆ คนอะไรหื่นได้โล่ห์จริงๆ”
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เสียงของเพียงดาวกรีดร้องขึ้นมา ทำให้อัศนัยที่กำลังเปิดประตูห้องต้องชะงักมือและปล่อยร่างบางของเพลงพิณลงเป็นอิสระ
“เสียงคุณดาวนี่ครับพิณ”
มันจะมากรี๊ดอะไรตอนนี้นะ คนเขากำลังจะ…นังมารคอหาย มารยาหรือเปล่าก็ไม่รู้
“เธอร้องทำไมคะคุณอั๊ด เราไปดูเธอหน่อยดีไหมคะ” หญิงสาวแสร้งเป็นห่วงคนข้างห้อง
“นั่นนะสิครับ รีบไปดูกันดีกว่า”
อัศนัยรีบเข้าไปในห้องของเพียงดาวชายหนุ่มต้องตกใจเมื่อหญิงสาวมีท่าทางผิดปกติ เธอหัวเราะเสียงดังราวกับคนเสียสติ ผมยาวยุ่งเหยิงถูกนำมาปิดหน้า เมื่อเพียงดาวเห็นเหยื่อเดินเข้ามาเธอจึงรีบเดินตรงเข้ามาหาอัศนัยและเพลงพิณทีทำสีหน้างุนงงอยู่
“คุณดาวเป็นอะไรไปครับ”เพียงดาวสะบัดตัวออกเมื่ออัศนัยเข้ามาจับตัวเธอ
“มาแล้วเหรอ หญิงร้าย ชายโฉด”
“คุณว่าผมเหรอครับ”
“ก็ใช่นะสิ ไอ้ผู้ชายตัณหากลับ”
“คุณดาวเขาโดนผีหลอก หรือผีเข้ากันแน่คะคุณอั๊ด”
“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ผมรู้สึกว่ากำลังถูกผีหลอก หลอกด่าอยู่นะครับ” อัศนัยตอบเพลงพิณ จากนั้นทำใจดีสู้เสือเข้าไปจับร่างเพียงดาวอีกครั้ง
“ออกไป ฉันไม่ใช่เพียงดาว” หญิงสาวทำตาขวางใส่อัศนัย และชี้มาทางเพลงพิณ
“แกต้องตาย ฉันจะเอาแกไปอยู่ด้วยนังผู้หญิงหน้าด้าน” จากนั้นหญิงสาวก็แกล้งหัวเราะเสียงดังลั่นห้อง
“ว้าย! คุณดาวเป็นอะไรไปคะ ผีเข้าหรือเปล่าเนี่ย ต้องผีเข้าแน่ๆ” เพลงพิณตกตะลึงและรีบถอยห่างจากเพียงดาว จากนั้นทั้งสองมือของเธอก็รีบไปเกาะแขนอัศนัยเอาไว้แน่นอย่างหาที่พึ่ง
เพียงดาวนึกไม่ออกว่าจะหลอกคนทั้งคู่ว่าเป็นผีอะไรเข้าเธอดี และในนาทีนั้นหญิงสาวก็คิดถึงความฝันเมื่อคืน
“ใจเย็นๆนะครับคุณดาว” อัศนัยยังลังเลเขาไม่ค่อยเชื่อเรื่องผีสางมากนัก แต่กลับคิดว่าถ้าเธอไม่ได้แกล้งทำบางทีหญิงสาวอาจจะมีอาการทางจิตอยู่ก่อนแล้วก็ได้
“อาการแบบนี้ผีเข้าแน่นอนเลยค่ะคุณอั๊ด เราไปตามหมอผีกันเถอะค่ะ”
“ผีอะไรกันครับพิณเหลวไหลน่า ผีมันไม่มีจริงหรอกเธอคงเป็นพวกจิตป่วยมากกว่าและคิดไปเองว่าผีเข้าสิง เลยแสดงอาการแบบนี้ออกมา” อัศนัยกระซิบเพลงพิณเบาๆ แต่คนหูดีก็ได้ยิน
หนอยมาว่าเราเป็นพวกจิตป่วย “ฉันชื่ออร ฉันจะเอาแม่นี่กับนายไปอยู่ด้วย” เพียงดาวแค่นึกอยากแกล้งคนทั้งคู่ก็เลยกุเรื่องขึ้น แต่มันกลับไปแทงใจดำของใครบางคนที่มีชะงักติดหลัง จนขนลุกชัน
“ผีอรนภาอย่างนั้นเหรอ ไม่จริง อย่าเข้ามานะ ฉันกลัวแล้ว ฉันขอโทษนะอร” เพลงพิณกรีดร้องเสียงดัง ตัวสั่นหน้าซีดราวกับกระดาษ จนทำให้อัศนัยและคนแกล้งถูกผีเข้าตกใจ
“พิณใจเย็นๆ ครับ พิณเป็นอะไรไป”
“พิณกลัวค่ะคุณอั๊ด ผียัยอรค่ะ ผียัยอรตามมาหลอกพิณ”
“ไม่ใช่ผีอรนภาหรอก ป่านนี้คนดีๆอย่างน้องอรคงไปผุดไปเกิดนานแล้ว เขาคงไม่มาหลอกเราให้บาปหรอกครับ ผมบอกแล้วไงว่าคุณเพียงดาวเธอคงป่วยมากกว่า”
เพียงดาวยิ่งนึกสนุกปรี่เข้ามาทำท่าจะบีบคอเพลงพิณ
“กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ออกไปนะอร ฉันกลัวเธอแล้ว ออกไปได้โปรดเถอะ”
“ไปอยู่ด้วยกันเถอะเพลงพิณ ฉันเหงา”
“นี่เลิกเล่นบ้าๆได้แล้วคุณดาว ผมรู้นะว่าคุณแกล้งผีเข้า”น้ำเสียงดุไม่เท่ากับดวงตาคมเข้มที่จ้องเพียงดาวอย่างจับผิด
“บอกแล้วไงว่าฉันไม่ใช่เพียงดาว ฉันจะเอานังผู้หญิงคนนี้ไปอยู่ด้วย อิ อิ อิ” เพียงดาวแกล้งเข้าไปบีบคอเพลงพิณเบาๆ ทั้งที่อัศนัยพยายามดึงเพียงดาวออกห่างจากคนรักของตน
จู่ๆเพลงพิณก็เป็นลมล้มพับลงไปโชคดีที่อัศนัยรับร่างของเธอเอาไว้ทันเวลา แม้แต่คนที่แสดงตัวเป็นผีป่วนคนอื่นก็ตกใจและรู้สึกผิดที่เพลงพิณเป็นมากเกินกว่าที่เธอคาดคิดเอาไว้ หญิงสาวถึงกับลืมตัวหันไปสนใจเพลงพิณด้วยอีกคน
“คุณพิณเป็นยังไงบ้างคะ คุณพิณ ฟื้นสิคะ”
อัศนัยมองเพียงดาวด้วยสายตาบางอย่างที่เมื่อหญิงสาวหันมาเห็นแล้วรู้สึกเย็นวาบไปทั้งเนื้อทั้งตัว
“รอก่อนนะยัยผีขี้เล่น แล้วผมจะกลับมาจัดการคุณให้สาสม” อัศนัยช้อนร่างบางที่ไม่ได้สติออกไปจากห้องพร้อมร้องเรียกแม่บ้านให้จัดหายาดม และน้ำอุ่นมาปฐมพยาบาลหญิงสาวในอ้อมกอด
+++++++++++++++++++++++++++++++++
ภายในไร่องุ่นขนาดใหญ่ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของไร่นรบดี
“ตาย ตายแน่ เพียงดาว ทำไมเธอถึงโง่แบบนี้ จะแกล้งเขาทั้งที ยังทำให้เขาจับได้อีก แล้วคราวนี้จะทำยังไงดีถ้านายนั่นจะมาเอาเรื่องที่เราแกล้งแฟนเขา”
ยิ่งคิดหญิงสาวก็ยิ่งรู้สึกหนาวๆร้อนๆเพราะยังจำสายตาคาดโทษของอัศนัยเมื่อตอนกลางวันได้อย่างดี
“ใครจะตายหรือครับ”
หญิงสาวสะดุ้งและรีบหันกลับไปมอง “คุณอีกแล้วเหรอคะ”
“ผมชิดณรงค์ เกษตรอำเภอใจดีคนเดิมครับผม”ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดี
“ไม่ตลกหรอกค่ะ”เพียงดาวพยายามเดินหนีเพราะอารมณ์ไม่ดี
“เดี๋ยวสิครับคุณดาว ไม่ทราบว่าวันนี้ไปกินรังต่อรังแตนที่ไหนมาครับ” คนขี้เล่นยังแหย่ไม่เลิก
“ดาวไม่ได้ไปกินรังต่อ รังแตนที่ไหนหรอกค่ะ แต่กำลังจะกินคนที่กำลังมาตอแยดาวค่ะ”
“โอ้โห ดุจริงๆ” ชิดณรงค์เลยจำเป็นต้องหยุดหยอก
“ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ ถ้าหากทำให้คุณดาวไม่พอใจ”ชิดณรงค์มีสีหน้าสลดลง
เพียงดาวยิ้มบางๆ “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ดาวก็พูดไปอย่างนั้นเอง”
“ คุณดาวมีเรื่องไม่สบายใจอะไรบอกผมได้นะครับ ถึงช่วยอะไรไม่ได้มากแต่อย่างน้อยผมก็ช่วยรับฟังได้นะครับ ”
“ดาวก็แค่เบื่อๆ เท่านั้นเอง ดาวอยู่ที่นี่ก็เหมือนตัวคนเดียวไม่มีญาติ ไม่มีเพื่อน” หญิงสาวตัดพ้อ
“ทำไมพูดอย่างนี้ละครับ อย่างน้อยผมคนหนึ่งที่อาสาเป็นเพื่อนคุณดาว”
“จริงเหรอคะ คุณชิดณรงค์จะเป็นเพื่อนกับดาวจริงๆเหรอคะ” หญิงสาวส่งยิ้มหวานให้
“ก็ใช่นะสิครับ ผมอยากเป็นเพื่อนกับคุณดาว”
“ว่าแต่วันนี้คุณจะมาแจกเมล็ดพันธุ์อะไรที่ไร่นี้อีกล่ะคะ”
“เปล่าหรอกครับวันนี้ผมไม่ได้มาเรื่องงาน และไม่ได้มาหาเจ้าอั๊ด แต่ตั้งใจมาหาคุณดาว”
“มาหาดาวหรือคะ” หญิงสาวถามด้วยความรู้สึกแปลกใจ
“ใช่ครับ ผมจะมาชวนคุณดาวไปเที่ยว”
“งานกากชาดประจำจังหวัดสระบุรีครับ”
เพียงดาวจินตนาการถึงงานแสดงสินค้า มีทั้งอาหาร เสื้อผ้า เครื่องประดับ ผลิตภัณฑ์จากชุมชน ท่ามกลางบรรยกากาศเย็นสบายของสระบุรีในยามนี้
“น่าสนุกจังเลยคะ”
“ถ้าอย่างนั้นผมจะไปขออนุญาตนายอั๊ดให้คุณดาวเองนะครับ” ชิดณรงค์เสนอ
“ทำไมต้องไปขออนุญาตเขาด้วยคะ ดาวไม่ใช่นักโทษสักหน่อย”
“หมายความว่ายังไงครับ”
“ก็หมายความว่าเราจะไปเที่ยวกันโดยไม่ต้องบอกเขานะสิครับ”
“จะดีเหรอครับ”
แม้เกษตรอำเภอหนุ่มจะดีใจที่หญิงสาวยินดีจะออกไปเที่ยวกับเขา แต่ยังไงเสียเธอก็เป็นคนของอัศนัยแม้ไอ้เพื่อนรักจะบอกว่ามันไม่เคยสนใจในตัวเธอ แถมวันก่อนยังบอกให้เขาหาเวลาว่างๆ มาคุยเป็นเพื่อนเธอบ้างแต่ชิดณรงค์ก็คิดว่ายังไงเขาก็ควรต้องบอกกล่าวเพื่อนรักเสียหน่อย
“เดี๋ยวผมว่าผมโทรไปบอกมันสักหน่อยจะดีกว่านะครับคุณดาว” ชิดณรงค์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแต่ทว่าหญิงสาวกับยึดมันเอาไว้
“ไม่ต้องหรอกคะ ไปกันเถอะ”
“เอ่อ..ครับๆ”
+++++++++++++++++++++++++++++++++
แม้จะเป็นเวลาเพียงหกโมงเย็นแต่ความมืดก็โรยตัวลงมาครอบคลุมทั่วอาณาบริเวณเพราะเป็นช่วงหน้าหนาวทำให้มืดเร็วกว่าเดิม แสงสว่างจากหลอดไฟที่ประดับในงานกาชาดประจำปีสว่างขึ้นมาพร้อมกันภายในงานมีผู้คนมากมาย บรรยากาศรื่นเริงทำให้เพียงดาวรู้สึกสนุกขึ้นมา บรรยากาศในงานคล้ายๆกับงานวัด มีส่วนของชิงช้าสวรรค์ที่มีเด็กๆ หลายคนร้องอ้อนให้ผู้ปกครองพาขึ้น อีกทั้งร้านค้ามากมาย และการแสดงบนเวที
“เป็นยังไงบ้างครับคุณดาว ชอบไหมครับ”
“ค่ะ ดาวไม่ได้มาเที่ยวงานแบบนี้นานแล้ว”
“ไปตรงนั้นดีกว่าครับ ไอศกรีมนมสดที่นี่อร่อยมาก”
ชิดณรงค์ชวนเพียงดาวไปร้านไอศกรีมที่มีคนต่อแถวซื้อจำนวนมากเขาซื้อสองถ้วยสำหรับเธอกับเขา
“ลองชิมดูนะครับ”
“ทานไอศกรีมหน้าหนาว”เพียงดาวหัวเราะ จากนั้นตักไอศกรีมเข้าปาก “อร่อยจริงๆ ด้วยค่ะ”หญิงสาวทำตาโต เธอคิดว่ารสชาติของมันเหมือนกับไอศกรีมยี่ห้อดังของฟาร์มโชคชัย แต่ทว่าไอศกรีมเจ้านี้เป็นเพียงไอศกรีมโฮมเมดที่ชาวบ้านทำขึ้นเพื่อนำมาขายในงานเท่านั้น
“ในงานมีของอร่อยอีกเพียบครับ”
“คืนนี้ดาวต้องน้ำหนักขึ้นแน่ๆเลยค่ะ”
“แหม คุณดาวอ้วนได้อีกเยอะครับ ผมว่าคุณดาวออกจะผอมไปด้วยซ้ำ”
เพียงดาวกับชิดณรงค์กำลังเพลิดเพลินกับการเดินเที่ยวงาน ทำให้เขาไม่ได้มองว่ามีสายตาหลายคู่จับจ้องมาที่เขากับเธอ
“คุณชิดณรงค์ครับ”
เสียงทุ้มลึกทำให้ชิดณรงค์หันไปมอง “อ้าว กำนันวิทย์สวัสดีครับ”
“มากับสาวสวยที่ไหนครับคุณชิดณรงค์” กำนันหนุ่มใหญ่กระซิบกระซาบถามชิดณรงค์เพราะสนิทสนมกันมาก่อน
“คุณดาวเขาเป็นเพื่อนผมนะครับ ก็เลยชวมาเที่ยวงานกาชาดด้วยนะครับ”
“แน่ใจเหรอครับว่าไม่ใช่แฟน”กำนันหนุ่มใหญ่แซว
ที่จริงเกษตรอำเภอคนเก่งก็คิดอยากจะให้เป็นเช่นนั้น แต่เมื่อนึกถึงเรื่องงานแต่งงานจอมปลอมของอัศนัยที่จะจัดขึ้นในอีกไม่นานคนทั้งเมืองจะเข้าใจว่าเพียงดาวเป็นผู้หญิงของอัศนัยเพื่อนรักของเขาก็ทำให้ชิดณรงค์ต้องคิดมาก
“ไม่ใช่หรอกครับ เราเป็นแค่เพื่อนกัน” ชิดณรงค์ตอบอย่างฝืนความรู้สึก จากนั้นเขาจึงแนะนำให้เพียงดาวและกำนันวิทรู้จักกัน ก่อนที่กำนันวิทจะขอแยกตัวออกไป
“ท่าทางคุณชิดเองจะรู้จักคนที่นี่เยอะนะคะ” เพียงดาวแอบเห็นสาวๆที่เดินผ่านไปหลายคนลอบหันกลับมามองชิดณรงค์
“ครับ ที่นี่เป็นพื้นที่เกษตรกรรมผมเองต้องลงพื้นที่จึงทำให้รู้จักกับคนที่นี่เยอะ คนที่นี่ใจดีนะครับผมมาอยู่ที่นี่ได้สองปีแล้วยังไม่รู้สึกเบื่อเลย”
“แล้วไม่คิดจะลงหลักปักฐานที่นี่เหรอคะ”
“ก็เคยคิดเหมือนกันนะครับ แต่ว่า”
“แต่ว่าอะไรเหรอคะ”
“ก็ยังหาคนลงหลักปักฐานอยู่ด้วยไม่ได้นะสิครับ”
เพียงดาวเป็นคนฉลาดเธอเข้าใจว่าชิดณรงค์ต้องการจะบอกอะไร“ก็อย่าเลือกมากนักสิคะ”
“ไม่ได้เรื่องมากหรอกครับเพียงแต่ว่าผมยังไม่เจอคนที่ใช่ พอเจอก็เหมือนกับว่าเธอกำลังจะมีเจ้าของ”ชิดณรงค์ตอบตามความรู้สึก
เพียงดาวเข้าใจความหมายดีแต่หญิงสาวไม่ตอบอะไร เพียงแต่ยิ้มน้อยๆเท่านั้น
“ไปขึ้นสวรรค์กันไหมครับคุณดาว” ชิดณรงค์เอื้อมมือไปแตะมือหญิงสาวเบาๆ
“อะไรนะคะ”
“ เอ่อ..ขอโทษครับผมหมายถึงชิงช้าสวรรค์น่ะครับคุณดาว ผมอยากให้คุณดาวเห็นเมืองนี้ตอนกลางคืนว่ามันสวยแค่ไหน”
เพียงดาวคิดก่อนจะตอบตกลง“ก็ได้ค่ะ ดาวไม่ได้นั่งชิงช้าสวรรค์มาเกือบสิบปีแล้ว”
ขณะที่ชิงช้าสวรรค์กำลังเคลื่อนตัวขึ้นสู่ที่สูงสุดและค้างอยู่เหมือนใครบางคนเป็นใจให้เป็นแบบนั้นอให้เพลงในงานดังขึ้นเป็นท่วงทำนองโรแมนติกเหมาะกับสภาพอากาศเย็นๆ และตรงใจของชิดณรงค์
“คุณดาวลองฟังเพลงนี้สิครับ มันเป็นเพลงโปรดของผมเลย” นัยน์ตาชวนฝันแฝงความหมายเอาไว้ในเพลง ชิดณรค์บอกตัวเองว่าเขารู้แล้วว่าอาการรักแรกพบมันเป็นยังไง
เก็บเพลงรักนี้ ไว้ให้เธอ เมื่อวันใดที่เจอะเจอ
ฉันก็พร้อมและยินยอมมอบความรัก และจิตใจ
ชั่วนิรันดร์ (ชั่วนิรันดร์)
มีเพลงเพลงนึงที่เคยร้องให้เธอฟัง
แต่ไม่รู้ว่ายังจำได้หรือเปล่า
วันและเวลาอาจจะหมุนและเวียนไป
แต่ใจความในเพลงนั้นของเรา
ก็ยังคงเฝ้าย้ำพูดถึง ความรักที่ลึกซึ้ง
และยังคงตรึงในหัวใจนานแค่ไหน ก็เหมือนเก่า
เหมือนวันแรกที่เรา เจอะกัน
เก็บเพลงรักนี้ให้เป็นของขวัญ
ให้เธอได้รับได้รู้หัวใจของฉัน
แม้คืนวันจะเปลี่ยนแปลงสักแค่ไหน
แต่ใจของฉันที่รักเธอนั้น
ต่อให้ต้องลงนรกหรือขึ้นสรวงสวรรค์
ฉันก็จะไม่มีวันมอบให้ใคร
จะมีเพียงเธอแค่เพียงคนเดียว
และจะมีแต่เธอ เธอแค่เพียงคนเดียว
และจะเป็นเพียงคนเดียวเสมอไป
ที่ฉันฝากชีวิต ทั้งหมดไว้
โดยไม่มีวันทวงกลับคืน
กาลและเวลาที่เปลี่ยนหมุนและเวียนไป
อาจจะทำให้หัวใจใครหมุนตาม
แต่ไม่ว่าเวลาจะเปลี่ยนหมุนไปยังไง
อาจจะทำให้หัวใจใครหมุนตาม
แต่ไม่ว่าเวลาจะเปลี่ยนหมุนไปยังไง
ใจความในเพลงนั้นของเรา
ก็ยังคงเฝ้าย้ำพูดถึง ความรักที่ลึกซึ้ง
และยังคงตรึงในหัวใจนานแค่ไหน ก็เหมือนเก่า
เหมือนวันแรกที่เรา เจอะกัน
เก็บเพลงรักนี้ให้เป็นของขวัญ
ให้เธอได้รับได้รู้หัวใจของฉัน
แม้คืนวันจะเปลี่ยนแปลงสักแค่ไหน
แต่ใจของฉันที่รักเธอนั้น
ต่อให้ต้องลงนรกหรือขึ้นสรวงสวรรค์
ฉันก็จะไม่มีวันมอบให้ใคร
จะมีเพียงเธอแค่เพียงคนเดียว
และจะมีแต่เธอ เธอแค่เพียงคนเดียว
และจะเป็นเพียงคนเดียวเสมอไป
ที่ฉันฝากชีวิต ทั้งหมดไว้
โดยไม่มีวันทวงกลับคืน
ฉันขอใช้ช่วงเวลาทั้งชีวิตที่ฉันมี
ฉันขอใช้ไปกับเธอ กับเธอ เธอคนนี้
เก็บเพลงรักนี้ให้เป็นของขวัญ
ให้เธอได้รับและได้รู้หัวใจของฉัน
แม้คืนวันจะเปลี่ยนแปลงสักแค่ไหน
แต่ใจของฉันที่รักเธอนั้น
ต่อให้ต้องลงนรกหรือขึ้นสรวงสวรรค์
ฉันก็จะไม่มีวันมอบให้ใคร
จะมีเพียงเธอแค่เพียงคนเดียว
และจะมีแต่เธอ เธอแค่เพียงคนเดียว
และจะเป็นเพียงคนเดียวเสมอไป
ที่ฉันฝากชีวิต ทั้งหมดไว้
โดยไม่มีวันทวงกลับคืน
ฉันขอมอบชีวิตทั้งหมดไว้
ฝากให้กับเธอเพียงผู้เดียว
(อ้างอิง คำร้องโดย ป๊อด โมเดิร์นด็อก)
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อัศนัยต้องหัวเสียจนค่ำมืดแล้วเขายังหาเพียงดาวไม่เจอ เจ้าหล่อนก่อเรื่องเอาไว้เมื่อตอนกลางวันจากนั้นเขาก็ไม่เห็นเธออีกเลย โทรไปก็ไม่รับหรือว่าเธอจะหนีกลับกรุงเทพฯ สองเท้าของเขาเข้าไปสำรวจในห้องนอนของหญิงสาวแต่ก็พบว่าเสื้อผ้า ข้าวของต่างๆของเพียงดาวยังอยู่ที่เดิม
“ยัยตัวดีหายไปไหนของเธอ คืนนี้เธอคงมีความผิดให้ฉันชำระความกันหลายกระทง” อัศนัยกำมือแน่นและกระหน่ำโทรเข้ามือถือหญิงสาวแต่อีกฝ่ายก็ไม่ยอมรับ แถมยังกดเคลียร์สายทิ้งอีก
“เพียงดาว!”
++++++++++++++++++++++++++++++++
เพลงพิณแทบจะสะกดกลั้นความรู้สึกหึงหวงในตัวอัศนัยเอาไว้ไม่อยู่หลังจากที่ถูกเพียงดาวยั่วโมโห
“พิณครับเป็นอะไรไปหรือเปล่าครับ” ชายหนุ่มเอ่ยถามอย่างแคร์ความรู้สึกของคนรัก
เป็นสิ พิณอยากกลายร่างเป็นนางยักษ์และฉีกร่างนังเพียงดาวให้เป็นชิ้นๆหญิงสาวอยากตอบตามความคิด แต่คำพูดที่ออกมาช่างต่างกันอย่างสิ้นเชิง
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ถึงคุณเพียงดาวจะพูดออกมาแบบนั้น แต่พิณเชื่อว่าคุณอั๊ดคงจะไม่คิดทรยศต่อความรู้สึกที่พิณมีให้คุณใช่ไหมครับ”
“พูดอะไรแบบนั้นครับ” ชายหนุ่มดึงร่างบางเข้ามากอดแนบอกและประทับจุมพิตที่หน้าผาก “คุณก็รู้ว่าผมรักคุณมากแค่ไหน”
หญิงสาวช้อนตาขึ้นมามองใบหน้าหล่อคมอย่างออดอ้อน “และคุณจะไม่มีทางหลงเสน่ห์แม่นั่น เอ้ย..คุณเพียงดาวใช่ไหมคะ”
“แน่นอนครับ เพราะตอนนี้ผมหลงเสน่ห์พิณจนถอนตัวไม่ขึ้นแล้วล่ะครับ” จากนั้นอัศนัยก็ช้อนร่างบางเตรียมจะพาไปปลอบขวัญในห้องของตน
เพียงดาวกำลังจะออกจากห้องนอนและเห็นภาพที่อัศนัยอุ้มเพลงพิณเตรียมจะเข้าไปในห้องของเขา หญิงสาวกอดอกและยิ้มที่มุมปาก ไอเดียบางอย่างโลดแล่นเข้าสู่สมองของเธอทันที
“นายอัศนัย! นี่มันกลางวันแสกๆ คนอะไรหื่นได้โล่ห์จริงๆ”
กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เสียงของเพียงดาวกรีดร้องขึ้นมา ทำให้อัศนัยที่กำลังเปิดประตูห้องต้องชะงักมือและปล่อยร่างบางของเพลงพิณลงเป็นอิสระ
“เสียงคุณดาวนี่ครับพิณ”
มันจะมากรี๊ดอะไรตอนนี้นะ คนเขากำลังจะ…นังมารคอหาย มารยาหรือเปล่าก็ไม่รู้
“เธอร้องทำไมคะคุณอั๊ด เราไปดูเธอหน่อยดีไหมคะ” หญิงสาวแสร้งเป็นห่วงคนข้างห้อง
“นั่นนะสิครับ รีบไปดูกันดีกว่า”
อัศนัยรีบเข้าไปในห้องของเพียงดาวชายหนุ่มต้องตกใจเมื่อหญิงสาวมีท่าทางผิดปกติ เธอหัวเราะเสียงดังราวกับคนเสียสติ ผมยาวยุ่งเหยิงถูกนำมาปิดหน้า เมื่อเพียงดาวเห็นเหยื่อเดินเข้ามาเธอจึงรีบเดินตรงเข้ามาหาอัศนัยและเพลงพิณทีทำสีหน้างุนงงอยู่
“คุณดาวเป็นอะไรไปครับ”เพียงดาวสะบัดตัวออกเมื่ออัศนัยเข้ามาจับตัวเธอ
“มาแล้วเหรอ หญิงร้าย ชายโฉด”
“คุณว่าผมเหรอครับ”
“ก็ใช่นะสิ ไอ้ผู้ชายตัณหากลับ”
“คุณดาวเขาโดนผีหลอก หรือผีเข้ากันแน่คะคุณอั๊ด”
“ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ผมรู้สึกว่ากำลังถูกผีหลอก หลอกด่าอยู่นะครับ” อัศนัยตอบเพลงพิณ จากนั้นทำใจดีสู้เสือเข้าไปจับร่างเพียงดาวอีกครั้ง
“ออกไป ฉันไม่ใช่เพียงดาว” หญิงสาวทำตาขวางใส่อัศนัย และชี้มาทางเพลงพิณ
“แกต้องตาย ฉันจะเอาแกไปอยู่ด้วยนังผู้หญิงหน้าด้าน” จากนั้นหญิงสาวก็แกล้งหัวเราะเสียงดังลั่นห้อง
“ว้าย! คุณดาวเป็นอะไรไปคะ ผีเข้าหรือเปล่าเนี่ย ต้องผีเข้าแน่ๆ” เพลงพิณตกตะลึงและรีบถอยห่างจากเพียงดาว จากนั้นทั้งสองมือของเธอก็รีบไปเกาะแขนอัศนัยเอาไว้แน่นอย่างหาที่พึ่ง
เพียงดาวนึกไม่ออกว่าจะหลอกคนทั้งคู่ว่าเป็นผีอะไรเข้าเธอดี และในนาทีนั้นหญิงสาวก็คิดถึงความฝันเมื่อคืน
“ใจเย็นๆนะครับคุณดาว” อัศนัยยังลังเลเขาไม่ค่อยเชื่อเรื่องผีสางมากนัก แต่กลับคิดว่าถ้าเธอไม่ได้แกล้งทำบางทีหญิงสาวอาจจะมีอาการทางจิตอยู่ก่อนแล้วก็ได้
“อาการแบบนี้ผีเข้าแน่นอนเลยค่ะคุณอั๊ด เราไปตามหมอผีกันเถอะค่ะ”
“ผีอะไรกันครับพิณเหลวไหลน่า ผีมันไม่มีจริงหรอกเธอคงเป็นพวกจิตป่วยมากกว่าและคิดไปเองว่าผีเข้าสิง เลยแสดงอาการแบบนี้ออกมา” อัศนัยกระซิบเพลงพิณเบาๆ แต่คนหูดีก็ได้ยิน
หนอยมาว่าเราเป็นพวกจิตป่วย “ฉันชื่ออร ฉันจะเอาแม่นี่กับนายไปอยู่ด้วย” เพียงดาวแค่นึกอยากแกล้งคนทั้งคู่ก็เลยกุเรื่องขึ้น แต่มันกลับไปแทงใจดำของใครบางคนที่มีชะงักติดหลัง จนขนลุกชัน
“ผีอรนภาอย่างนั้นเหรอ ไม่จริง อย่าเข้ามานะ ฉันกลัวแล้ว ฉันขอโทษนะอร” เพลงพิณกรีดร้องเสียงดัง ตัวสั่นหน้าซีดราวกับกระดาษ จนทำให้อัศนัยและคนแกล้งถูกผีเข้าตกใจ
“พิณใจเย็นๆ ครับ พิณเป็นอะไรไป”
“พิณกลัวค่ะคุณอั๊ด ผียัยอรค่ะ ผียัยอรตามมาหลอกพิณ”
“ไม่ใช่ผีอรนภาหรอก ป่านนี้คนดีๆอย่างน้องอรคงไปผุดไปเกิดนานแล้ว เขาคงไม่มาหลอกเราให้บาปหรอกครับ ผมบอกแล้วไงว่าคุณเพียงดาวเธอคงป่วยมากกว่า”
เพียงดาวยิ่งนึกสนุกปรี่เข้ามาทำท่าจะบีบคอเพลงพิณ
“กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ออกไปนะอร ฉันกลัวเธอแล้ว ออกไปได้โปรดเถอะ”
“ไปอยู่ด้วยกันเถอะเพลงพิณ ฉันเหงา”
“นี่เลิกเล่นบ้าๆได้แล้วคุณดาว ผมรู้นะว่าคุณแกล้งผีเข้า”น้ำเสียงดุไม่เท่ากับดวงตาคมเข้มที่จ้องเพียงดาวอย่างจับผิด
“บอกแล้วไงว่าฉันไม่ใช่เพียงดาว ฉันจะเอานังผู้หญิงคนนี้ไปอยู่ด้วย อิ อิ อิ” เพียงดาวแกล้งเข้าไปบีบคอเพลงพิณเบาๆ ทั้งที่อัศนัยพยายามดึงเพียงดาวออกห่างจากคนรักของตน
จู่ๆเพลงพิณก็เป็นลมล้มพับลงไปโชคดีที่อัศนัยรับร่างของเธอเอาไว้ทันเวลา แม้แต่คนที่แสดงตัวเป็นผีป่วนคนอื่นก็ตกใจและรู้สึกผิดที่เพลงพิณเป็นมากเกินกว่าที่เธอคาดคิดเอาไว้ หญิงสาวถึงกับลืมตัวหันไปสนใจเพลงพิณด้วยอีกคน
“คุณพิณเป็นยังไงบ้างคะ คุณพิณ ฟื้นสิคะ”
อัศนัยมองเพียงดาวด้วยสายตาบางอย่างที่เมื่อหญิงสาวหันมาเห็นแล้วรู้สึกเย็นวาบไปทั้งเนื้อทั้งตัว
“รอก่อนนะยัยผีขี้เล่น แล้วผมจะกลับมาจัดการคุณให้สาสม” อัศนัยช้อนร่างบางที่ไม่ได้สติออกไปจากห้องพร้อมร้องเรียกแม่บ้านให้จัดหายาดม และน้ำอุ่นมาปฐมพยาบาลหญิงสาวในอ้อมกอด
+++++++++++++++++++++++++++++++++
ภายในไร่องุ่นขนาดใหญ่ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของไร่นรบดี
“ตาย ตายแน่ เพียงดาว ทำไมเธอถึงโง่แบบนี้ จะแกล้งเขาทั้งที ยังทำให้เขาจับได้อีก แล้วคราวนี้จะทำยังไงดีถ้านายนั่นจะมาเอาเรื่องที่เราแกล้งแฟนเขา”
ยิ่งคิดหญิงสาวก็ยิ่งรู้สึกหนาวๆร้อนๆเพราะยังจำสายตาคาดโทษของอัศนัยเมื่อตอนกลางวันได้อย่างดี
“ใครจะตายหรือครับ”
หญิงสาวสะดุ้งและรีบหันกลับไปมอง “คุณอีกแล้วเหรอคะ”
“ผมชิดณรงค์ เกษตรอำเภอใจดีคนเดิมครับผม”ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดี
“ไม่ตลกหรอกค่ะ”เพียงดาวพยายามเดินหนีเพราะอารมณ์ไม่ดี
“เดี๋ยวสิครับคุณดาว ไม่ทราบว่าวันนี้ไปกินรังต่อรังแตนที่ไหนมาครับ” คนขี้เล่นยังแหย่ไม่เลิก
“ดาวไม่ได้ไปกินรังต่อ รังแตนที่ไหนหรอกค่ะ แต่กำลังจะกินคนที่กำลังมาตอแยดาวค่ะ”
“โอ้โห ดุจริงๆ” ชิดณรงค์เลยจำเป็นต้องหยุดหยอก
“ผมต้องขอโทษด้วยนะครับ ถ้าหากทำให้คุณดาวไม่พอใจ”ชิดณรงค์มีสีหน้าสลดลง
เพียงดาวยิ้มบางๆ “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ดาวก็พูดไปอย่างนั้นเอง”
“ คุณดาวมีเรื่องไม่สบายใจอะไรบอกผมได้นะครับ ถึงช่วยอะไรไม่ได้มากแต่อย่างน้อยผมก็ช่วยรับฟังได้นะครับ ”
“ดาวก็แค่เบื่อๆ เท่านั้นเอง ดาวอยู่ที่นี่ก็เหมือนตัวคนเดียวไม่มีญาติ ไม่มีเพื่อน” หญิงสาวตัดพ้อ
“ทำไมพูดอย่างนี้ละครับ อย่างน้อยผมคนหนึ่งที่อาสาเป็นเพื่อนคุณดาว”
“จริงเหรอคะ คุณชิดณรงค์จะเป็นเพื่อนกับดาวจริงๆเหรอคะ” หญิงสาวส่งยิ้มหวานให้
“ก็ใช่นะสิครับ ผมอยากเป็นเพื่อนกับคุณดาว”
“ว่าแต่วันนี้คุณจะมาแจกเมล็ดพันธุ์อะไรที่ไร่นี้อีกล่ะคะ”
“เปล่าหรอกครับวันนี้ผมไม่ได้มาเรื่องงาน และไม่ได้มาหาเจ้าอั๊ด แต่ตั้งใจมาหาคุณดาว”
“มาหาดาวหรือคะ” หญิงสาวถามด้วยความรู้สึกแปลกใจ
“ใช่ครับ ผมจะมาชวนคุณดาวไปเที่ยว”
“งานกากชาดประจำจังหวัดสระบุรีครับ”
เพียงดาวจินตนาการถึงงานแสดงสินค้า มีทั้งอาหาร เสื้อผ้า เครื่องประดับ ผลิตภัณฑ์จากชุมชน ท่ามกลางบรรยกากาศเย็นสบายของสระบุรีในยามนี้
“น่าสนุกจังเลยคะ”
“ถ้าอย่างนั้นผมจะไปขออนุญาตนายอั๊ดให้คุณดาวเองนะครับ” ชิดณรงค์เสนอ
“ทำไมต้องไปขออนุญาตเขาด้วยคะ ดาวไม่ใช่นักโทษสักหน่อย”
“หมายความว่ายังไงครับ”
“ก็หมายความว่าเราจะไปเที่ยวกันโดยไม่ต้องบอกเขานะสิครับ”
“จะดีเหรอครับ”
แม้เกษตรอำเภอหนุ่มจะดีใจที่หญิงสาวยินดีจะออกไปเที่ยวกับเขา แต่ยังไงเสียเธอก็เป็นคนของอัศนัยแม้ไอ้เพื่อนรักจะบอกว่ามันไม่เคยสนใจในตัวเธอ แถมวันก่อนยังบอกให้เขาหาเวลาว่างๆ มาคุยเป็นเพื่อนเธอบ้างแต่ชิดณรงค์ก็คิดว่ายังไงเขาก็ควรต้องบอกกล่าวเพื่อนรักเสียหน่อย
“เดี๋ยวผมว่าผมโทรไปบอกมันสักหน่อยจะดีกว่านะครับคุณดาว” ชิดณรงค์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแต่ทว่าหญิงสาวกับยึดมันเอาไว้
“ไม่ต้องหรอกคะ ไปกันเถอะ”
“เอ่อ..ครับๆ”
+++++++++++++++++++++++++++++++++
แม้จะเป็นเวลาเพียงหกโมงเย็นแต่ความมืดก็โรยตัวลงมาครอบคลุมทั่วอาณาบริเวณเพราะเป็นช่วงหน้าหนาวทำให้มืดเร็วกว่าเดิม แสงสว่างจากหลอดไฟที่ประดับในงานกาชาดประจำปีสว่างขึ้นมาพร้อมกันภายในงานมีผู้คนมากมาย บรรยากาศรื่นเริงทำให้เพียงดาวรู้สึกสนุกขึ้นมา บรรยากาศในงานคล้ายๆกับงานวัด มีส่วนของชิงช้าสวรรค์ที่มีเด็กๆ หลายคนร้องอ้อนให้ผู้ปกครองพาขึ้น อีกทั้งร้านค้ามากมาย และการแสดงบนเวที
“เป็นยังไงบ้างครับคุณดาว ชอบไหมครับ”
“ค่ะ ดาวไม่ได้มาเที่ยวงานแบบนี้นานแล้ว”
“ไปตรงนั้นดีกว่าครับ ไอศกรีมนมสดที่นี่อร่อยมาก”
ชิดณรงค์ชวนเพียงดาวไปร้านไอศกรีมที่มีคนต่อแถวซื้อจำนวนมากเขาซื้อสองถ้วยสำหรับเธอกับเขา
“ลองชิมดูนะครับ”
“ทานไอศกรีมหน้าหนาว”เพียงดาวหัวเราะ จากนั้นตักไอศกรีมเข้าปาก “อร่อยจริงๆ ด้วยค่ะ”หญิงสาวทำตาโต เธอคิดว่ารสชาติของมันเหมือนกับไอศกรีมยี่ห้อดังของฟาร์มโชคชัย แต่ทว่าไอศกรีมเจ้านี้เป็นเพียงไอศกรีมโฮมเมดที่ชาวบ้านทำขึ้นเพื่อนำมาขายในงานเท่านั้น
“ในงานมีของอร่อยอีกเพียบครับ”
“คืนนี้ดาวต้องน้ำหนักขึ้นแน่ๆเลยค่ะ”
“แหม คุณดาวอ้วนได้อีกเยอะครับ ผมว่าคุณดาวออกจะผอมไปด้วยซ้ำ”
เพียงดาวกับชิดณรงค์กำลังเพลิดเพลินกับการเดินเที่ยวงาน ทำให้เขาไม่ได้มองว่ามีสายตาหลายคู่จับจ้องมาที่เขากับเธอ
“คุณชิดณรงค์ครับ”
เสียงทุ้มลึกทำให้ชิดณรงค์หันไปมอง “อ้าว กำนันวิทย์สวัสดีครับ”
“มากับสาวสวยที่ไหนครับคุณชิดณรงค์” กำนันหนุ่มใหญ่กระซิบกระซาบถามชิดณรงค์เพราะสนิทสนมกันมาก่อน
“คุณดาวเขาเป็นเพื่อนผมนะครับ ก็เลยชวมาเที่ยวงานกาชาดด้วยนะครับ”
“แน่ใจเหรอครับว่าไม่ใช่แฟน”กำนันหนุ่มใหญ่แซว
ที่จริงเกษตรอำเภอคนเก่งก็คิดอยากจะให้เป็นเช่นนั้น แต่เมื่อนึกถึงเรื่องงานแต่งงานจอมปลอมของอัศนัยที่จะจัดขึ้นในอีกไม่นานคนทั้งเมืองจะเข้าใจว่าเพียงดาวเป็นผู้หญิงของอัศนัยเพื่อนรักของเขาก็ทำให้ชิดณรงค์ต้องคิดมาก
“ไม่ใช่หรอกครับ เราเป็นแค่เพื่อนกัน” ชิดณรงค์ตอบอย่างฝืนความรู้สึก จากนั้นเขาจึงแนะนำให้เพียงดาวและกำนันวิทรู้จักกัน ก่อนที่กำนันวิทจะขอแยกตัวออกไป
“ท่าทางคุณชิดเองจะรู้จักคนที่นี่เยอะนะคะ” เพียงดาวแอบเห็นสาวๆที่เดินผ่านไปหลายคนลอบหันกลับมามองชิดณรงค์
“ครับ ที่นี่เป็นพื้นที่เกษตรกรรมผมเองต้องลงพื้นที่จึงทำให้รู้จักกับคนที่นี่เยอะ คนที่นี่ใจดีนะครับผมมาอยู่ที่นี่ได้สองปีแล้วยังไม่รู้สึกเบื่อเลย”
“แล้วไม่คิดจะลงหลักปักฐานที่นี่เหรอคะ”
“ก็เคยคิดเหมือนกันนะครับ แต่ว่า”
“แต่ว่าอะไรเหรอคะ”
“ก็ยังหาคนลงหลักปักฐานอยู่ด้วยไม่ได้นะสิครับ”
เพียงดาวเป็นคนฉลาดเธอเข้าใจว่าชิดณรงค์ต้องการจะบอกอะไร“ก็อย่าเลือกมากนักสิคะ”
“ไม่ได้เรื่องมากหรอกครับเพียงแต่ว่าผมยังไม่เจอคนที่ใช่ พอเจอก็เหมือนกับว่าเธอกำลังจะมีเจ้าของ”ชิดณรงค์ตอบตามความรู้สึก
เพียงดาวเข้าใจความหมายดีแต่หญิงสาวไม่ตอบอะไร เพียงแต่ยิ้มน้อยๆเท่านั้น
“ไปขึ้นสวรรค์กันไหมครับคุณดาว” ชิดณรงค์เอื้อมมือไปแตะมือหญิงสาวเบาๆ
“อะไรนะคะ”
“ เอ่อ..ขอโทษครับผมหมายถึงชิงช้าสวรรค์น่ะครับคุณดาว ผมอยากให้คุณดาวเห็นเมืองนี้ตอนกลางคืนว่ามันสวยแค่ไหน”
เพียงดาวคิดก่อนจะตอบตกลง“ก็ได้ค่ะ ดาวไม่ได้นั่งชิงช้าสวรรค์มาเกือบสิบปีแล้ว”
ขณะที่ชิงช้าสวรรค์กำลังเคลื่อนตัวขึ้นสู่ที่สูงสุดและค้างอยู่เหมือนใครบางคนเป็นใจให้เป็นแบบนั้นอให้เพลงในงานดังขึ้นเป็นท่วงทำนองโรแมนติกเหมาะกับสภาพอากาศเย็นๆ และตรงใจของชิดณรงค์
“คุณดาวลองฟังเพลงนี้สิครับ มันเป็นเพลงโปรดของผมเลย” นัยน์ตาชวนฝันแฝงความหมายเอาไว้ในเพลง ชิดณรค์บอกตัวเองว่าเขารู้แล้วว่าอาการรักแรกพบมันเป็นยังไง
เก็บเพลงรักนี้ ไว้ให้เธอ เมื่อวันใดที่เจอะเจอ
ฉันก็พร้อมและยินยอมมอบความรัก และจิตใจ
ชั่วนิรันดร์ (ชั่วนิรันดร์)
มีเพลงเพลงนึงที่เคยร้องให้เธอฟัง
แต่ไม่รู้ว่ายังจำได้หรือเปล่า
วันและเวลาอาจจะหมุนและเวียนไป
แต่ใจความในเพลงนั้นของเรา
ก็ยังคงเฝ้าย้ำพูดถึง ความรักที่ลึกซึ้ง
และยังคงตรึงในหัวใจนานแค่ไหน ก็เหมือนเก่า
เหมือนวันแรกที่เรา เจอะกัน
เก็บเพลงรักนี้ให้เป็นของขวัญ
ให้เธอได้รับได้รู้หัวใจของฉัน
แม้คืนวันจะเปลี่ยนแปลงสักแค่ไหน
แต่ใจของฉันที่รักเธอนั้น
ต่อให้ต้องลงนรกหรือขึ้นสรวงสวรรค์
ฉันก็จะไม่มีวันมอบให้ใคร
จะมีเพียงเธอแค่เพียงคนเดียว
และจะมีแต่เธอ เธอแค่เพียงคนเดียว
และจะเป็นเพียงคนเดียวเสมอไป
ที่ฉันฝากชีวิต ทั้งหมดไว้
โดยไม่มีวันทวงกลับคืน
กาลและเวลาที่เปลี่ยนหมุนและเวียนไป
อาจจะทำให้หัวใจใครหมุนตาม
แต่ไม่ว่าเวลาจะเปลี่ยนหมุนไปยังไง
อาจจะทำให้หัวใจใครหมุนตาม
แต่ไม่ว่าเวลาจะเปลี่ยนหมุนไปยังไง
ใจความในเพลงนั้นของเรา
ก็ยังคงเฝ้าย้ำพูดถึง ความรักที่ลึกซึ้ง
และยังคงตรึงในหัวใจนานแค่ไหน ก็เหมือนเก่า
เหมือนวันแรกที่เรา เจอะกัน
เก็บเพลงรักนี้ให้เป็นของขวัญ
ให้เธอได้รับได้รู้หัวใจของฉัน
แม้คืนวันจะเปลี่ยนแปลงสักแค่ไหน
แต่ใจของฉันที่รักเธอนั้น
ต่อให้ต้องลงนรกหรือขึ้นสรวงสวรรค์
ฉันก็จะไม่มีวันมอบให้ใคร
จะมีเพียงเธอแค่เพียงคนเดียว
และจะมีแต่เธอ เธอแค่เพียงคนเดียว
และจะเป็นเพียงคนเดียวเสมอไป
ที่ฉันฝากชีวิต ทั้งหมดไว้
โดยไม่มีวันทวงกลับคืน
ฉันขอใช้ช่วงเวลาทั้งชีวิตที่ฉันมี
ฉันขอใช้ไปกับเธอ กับเธอ เธอคนนี้
เก็บเพลงรักนี้ให้เป็นของขวัญ
ให้เธอได้รับและได้รู้หัวใจของฉัน
แม้คืนวันจะเปลี่ยนแปลงสักแค่ไหน
แต่ใจของฉันที่รักเธอนั้น
ต่อให้ต้องลงนรกหรือขึ้นสรวงสวรรค์
ฉันก็จะไม่มีวันมอบให้ใคร
จะมีเพียงเธอแค่เพียงคนเดียว
และจะมีแต่เธอ เธอแค่เพียงคนเดียว
และจะเป็นเพียงคนเดียวเสมอไป
ที่ฉันฝากชีวิต ทั้งหมดไว้
โดยไม่มีวันทวงกลับคืน
ฉันขอมอบชีวิตทั้งหมดไว้
ฝากให้กับเธอเพียงผู้เดียว
(อ้างอิง คำร้องโดย ป๊อด โมเดิร์นด็อก)
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
อัศนัยต้องหัวเสียจนค่ำมืดแล้วเขายังหาเพียงดาวไม่เจอ เจ้าหล่อนก่อเรื่องเอาไว้เมื่อตอนกลางวันจากนั้นเขาก็ไม่เห็นเธออีกเลย โทรไปก็ไม่รับหรือว่าเธอจะหนีกลับกรุงเทพฯ สองเท้าของเขาเข้าไปสำรวจในห้องนอนของหญิงสาวแต่ก็พบว่าเสื้อผ้า ข้าวของต่างๆของเพียงดาวยังอยู่ที่เดิม
“ยัยตัวดีหายไปไหนของเธอ คืนนี้เธอคงมีความผิดให้ฉันชำระความกันหลายกระทง” อัศนัยกำมือแน่นและกระหน่ำโทรเข้ามือถือหญิงสาวแต่อีกฝ่ายก็ไม่ยอมรับ แถมยังกดเคลียร์สายทิ้งอีก
“เพียงดาว!”
++++++++++++++++++++++++++++++++
อัปสรา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 14 พ.ย. 2554, 12:09:15 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 14 พ.ย. 2554, 13:35:16 น.
จำนวนการเข้าชม : 2782
| << ตอนที่ 8 | ตอนที่ 10 >> |
Pampam 14 พ.ย. 2554, 12:31:33 น.
นู๋ดาวกลับมาจะเจออะไรมั๊ยเนี๊ย ระวังตัวนะ
นู๋ดาวกลับมาจะเจออะไรมั๊ยเนี๊ย ระวังตัวนะ
ยุพากร 14 พ.ย. 2554, 12:42:42 น.
คุณอัปสราขยันจริงๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
คุณอัปสราขยันจริงๆ ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
คิมหันตุ์ 14 พ.ย. 2554, 12:46:01 น.
ห้าห้า...แสบจริงๆ ดาว
ห้าห้า...แสบจริงๆ ดาว
lovemuay 14 พ.ย. 2554, 13:06:23 น.
แสบจริงๆ นู๋ดาว เด่วก็ถูกคุณอัศจับตีก้นหรอก อิอิ
ว่าแต่ชอบจังเลยค่ะ ที่ว่า สงสียโดนผีหลอก หลอกด่า ฮาจิงๆค่ะประโยคนี้
แสบจริงๆ นู๋ดาว เด่วก็ถูกคุณอัศจับตีก้นหรอก อิอิ
ว่าแต่ชอบจังเลยค่ะ ที่ว่า สงสียโดนผีหลอก หลอกด่า ฮาจิงๆค่ะประโยคนี้
แพม 14 พ.ย. 2554, 13:26:29 น.
แสดงว่าเพลงพิณต้องทำอะไรไม่ดีไว้เพียงดาวแน่ๆ
แสดงว่าเพลงพิณต้องทำอะไรไม่ดีไว้เพียงดาวแน่ๆ
อัปสรา 14 พ.ย. 2554, 13:31:03 น.
ขอบคุณที่เข้ามาให้กำลังใจกันคะ ช่วงนี้แผลยังไม่หายเลยไม่ค่อยได้มาอัพเลย พิมพ์ก้ไม่ค่อยถนัด
ขอบคุณที่เข้ามาให้กำลังใจกันคะ ช่วงนี้แผลยังไม่หายเลยไม่ค่อยได้มาอัพเลย พิมพ์ก้ไม่ค่อยถนัด
XaWarZd 14 พ.ย. 2554, 14:01:05 น.
ตอนหน้าจะเป็นยังไงเนี่ย
ตอนหน้าจะเป็นยังไงเนี่ย
XaWarZd 14 พ.ย. 2554, 14:01:22 น.
ขอให้แผลหายเร็วๆ นะค่ะ แต่ว่าไปโดนอะไรมาเหรอ
ขอให้แผลหายเร็วๆ นะค่ะ แต่ว่าไปโดนอะไรมาเหรอ
อัปสรา 14 พ.ย. 2554, 14:05:40 น.
แผลผ่าตัดหน้าท้องอักเสบนะคะ ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ
แผลผ่าตัดหน้าท้องอักเสบนะคะ ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ
อัปสรา 14 พ.ย. 2554, 14:06:20 น.
หมดเบตาดีนไปหลายถังเลยค่ะ ต้องไปล้างแผลทุกวัน อิ อิ
หมดเบตาดีนไปหลายถังเลยค่ะ ต้องไปล้างแผลทุกวัน อิ อิ
anOO 14 พ.ย. 2554, 16:08:27 น.
เดี๋ยวได้เจอดีแน่เลยดาว หนีไปทเี่ยวไม่ยอมบอกแบบนี้
เดี๋ยวได้เจอดีแน่เลยดาว หนีไปทเี่ยวไม่ยอมบอกแบบนี้
อัปสรา 14 พ.ย. 2554, 16:18:23 น.
ตอนหน้า เพียงดาวจะเจอดีอะไรอย่าลืมมาติดตามกันนะคะ
ตอนหน้า เพียงดาวจะเจอดีอะไรอย่าลืมมาติดตามกันนะคะ
mhengjhy 15 พ.ย. 2554, 09:18:36 น.
โอ๊ะ....โอ
โอ๊ะ....โอ
kaero 15 พ.ย. 2554, 10:47:08 น.
หายเร็วๆๆนะคุงนก เป็นห่วง ว่าแต่น้องน้ำเข้าไปเยี่ยมที่บ้านยังเนี่ย
หายเร็วๆๆนะคุงนก เป็นห่วง ว่าแต่น้องน้ำเข้าไปเยี่ยมที่บ้านยังเนี่ย
อัปสรา 15 พ.ย. 2554, 15:19:41 น.
น้องน้ำมาจดจ่ออยู่ใกล้ๆ แต่ว่ายังไม่เข้าค่ะ บ้านนกอยู่ตรงสนามบินสุวรรณภูมิค่ะ ถ้าที่นั่นท่วมเมื่อไหร่บ้านนกก็ท่วมค่ะ
น้องน้ำมาจดจ่ออยู่ใกล้ๆ แต่ว่ายังไม่เข้าค่ะ บ้านนกอยู่ตรงสนามบินสุวรรณภูมิค่ะ ถ้าที่นั่นท่วมเมื่อไหร่บ้านนกก็ท่วมค่ะ
นกอุมาพร 16 พ.ย. 2554, 00:04:13 น.
แกล้งคนอื่นได้แสบมาก อยากรู้จังคุณพระเอกจะเอาคืนยังไง
แกล้งคนอื่นได้แสบมาก อยากรู้จังคุณพระเอกจะเอาคืนยังไง
nunoi 17 พ.ย. 2554, 12:52:35 น.
หนูดาว จะเจอบทลงโทษ ยังไง น่ะ
หนูดาว จะเจอบทลงโทษ ยังไง น่ะ