ทะเลร้อนซ่อนสิเน่หา
เพียงแรกพบสบตา...เขา...คเชนทร์ อัครา นายหัวแห่งเกาะยาตราก็เกิดอาการอยากจะเก็บนางฟ้าหน้าหวานปานจะหยดคนนั้นกลับไปใส่กรงทองเป็นสมบัติส่วนตัวของตัวเองเสียแล้ว แต่จะทำยังไงเมื่อสาวเจ้าไม่ยอมเล่นด้วยเพราะเขาเผลอไปทำตัวให้เธอเกลียดขี้หน้าเข้า งานนี้จากนายหัวหนุ่มผู้เคร่งขรึมจีบสาวไม่เป็น ก็ถึงกับต้องลงทุนงัดทุกกระบวนความมาต้อนสาวหน้าหวานให้ยอมรับรักเขาให้จงได้

เธอ...น่ารัก สาวนักออกแบบที่เดินทางไปพักผ่อนสมองที่บ้านเกิดเพื่อนรัก แต่ครั้งแรกที่พบเจอหนุ่มโหดหน้าตาอย่างกับมหาโจรที่ร่วมเดินทางไปบนรถทัวร์คันเดียวกัน เขาก็จาบจ้วงถึงเนื้อถึงตัวเธอเสียแล้ว ซ้ำยังตามติดเดี๋ยวกอดเดี๋ยวหอมจนเธอผวา ยิ่งเมื่อมารู้ว่าเขาเป็นคนเดียวกับพี่ชายเพื่อนรักที่เคยปฏิเสธอย่างไร้มารยาทห้ามให้เธอไปวุ่นวายที่เกาะยาตราสุดรักสุดหวงของเขา เธอก็นึกไม่ชอบขี้หน้าเขามากขึ้นไปอีก

แต่ยิ่งไม่ชอบเขาก็ยิ่งตื้อ ยิ่งปฏิเสธเขาก็ยิ่งรุก จนใจน้อย ๆ ที่เคยหนักแน่นเริ่มสั่นไหว แล้วสุดท้ายน่ารักจะทำอย่างไรเมื่อถูกมหาโจรหน้าหล่ออย่างคเชนทร์รุกหนักจนหัวใจปลิวหายไปอยู่ในมือเขาในที่สุด
(รอตีพิมพ์กับ สนพ.แสนรัก ในเครือไลต์ ออฟ เลิฟ ค่ะ)
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้

ตอน: ตอนที่ 13 ...พิษรักแรงหึง 2 (50%)



บทที่ 13...พิษรักแรงหึง 2

“โอเคจ้า งั้นเอาตามนั้นนะคิม แล้วจะไม่บอกเลิฟจริง ๆ เหรอ ข่าวดีที่ว่าน่ะ มาเกริ่นให้อยากรู้แล้วไม่บอกให้หมด คิมนะคิม งอนตัวเองแล้วนะ”

เสียงที่ฟังเหมือนกระเง้ากระงอดของน่ารักทำให้ตาคู่คมสีสนิมเหล็กลุกวาบด้วยเพลิงแห่งความหวง...และหึง คเชนทร์ขบฟันกรอด พยายามอดทนรอจนกระทั่งหญิงสาววางสาย ร่างสูงจึงทรุดนั่งซ้อนหลังร่างบาง ตวัดแขนแข็งแรงรวบร่างน้อยเข้าหาตัว ก่อนที่จะโน้มใบหน้าคมลงไปใกล้คลอเคลียอยู่ที่ไหล่บาง จนแก้มของเขาแทบจะสัมผัสแก้มนวล

“ทำอะไรอยู่” เสียงถามที่แม้จะพยายามแล้วแต่ก็ยังปิดความขุ่นมัวแห่งการไม่พอใจเอาไว้ไม่อยู่

น่ารักสะดุ้งตั้งแต่ที่ถูกสองแขนตวัดกอดเข้าไปชิดแผงอกแก่งแล้ว และเมื่อได้ยินเสียงที่เจือกระแสขุ่นมัวไม่พอใจก็ถามขึ้นอย่างสงสัยพร้อมกับดิ้นให้หลุดออกจากอ้อมกอดที่รัดแน่นของอีกฝ่าย แต่ไม่ยอมหันหน้ามายังทิศทางที่รับรู้ถึงกระแสลมหายใจร้อน ๆ ที่กระทบข้างแก้ม

“คุณเชนทร์ ปะ ปล่อยฉันนะ” ยิ่งดิ้นอ้อมกอดเขาก็ยิ่งรัดแน่นจนเธออึดอัด “คุณเชนทร์คะ ฉันเจ็บ”

พอได้ยินอย่งนั้น คเชนทร์ก็คลายอ้อมกอดออกแต่ไม่คิดจะปล่อยให้อีกฝ่ายลุกหนีไป ยังคงโอบกอดไว้หลวม ๆ จนน่ารักยอมแพ้ถอนหายใจแล้วพิงศรีษะกับแผงอกกว้าง...ก็อยู่ในอ้อมกอดของคนที่รักมันทำให้เธอมีความสุขนี่นะ

“ที่ฝั่งโน้นมีปัญหาอะไรมากหรือเปล่าคะ แล้วกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่” เมื่อหยุดนิ่งยินยอมให้เขาโอบกอดก็เอ่ยถามอย่างเป็นห่วง

“มาก ตอนนี้ผมกำลังเจอกับปัญหาใหญ่เลยล่ะ” ปัญหาใหญ่กับหัวใจตัวเอง ตอนนี้เขาอยากจะรู้เหลือเกินว่าไอ้ผู้ชายที่ ‘ ว่าที่ ’ คนรักของเขาพูดจาให้ความสนิทสนมเมื่อกี้เป็นใคร มีความสัมพันธ์ยังไงกันแน่กับน่ารักของเขา

“และตอนนี้ผมก็กำลังคิดว่าจะจัดการกับปัญหาที่ว่านั่นยังไงดี ระหว่างรอประจัญหน้ากับมันเพื่อดูท่าทีแล้วค่อยคิดอีกที หรือ...สืบและจัดการมันให้หายไปตอนนี้เลย”

น่ารักรู้สึกว่าเสียงถามของเขาจะฟังดูเหี้ยมนิด ๆ กำลังจะถามว่ามีเรื่องอะไรร้ายแรงขนาดไหน ก็ต้องอุทานตามมาด้วยใบหน้าที่ร้อนผ่าวเมื่อซีกแก้มสากระคายด้วยไรเคราที่เพิ่งขึ้นของเขาแนบสนิทกับแก้มนวลของเธอ

“ผมจะทำยังไงดี...ที่มีคนมา ‘ ยุ่ง ’ กับสิ่งที่ผม ‘ รัก ’ แล้วไม่ใช่แค่รักธรรมดา แต่เป็นรักมาก รักเท่าชีวิตเลยด้วยซ้ำ…น่ารักคุณบอกผมทีสิว่าผมควรจะจัดการกับคนที่มายุ่งกับ ‘ ของรัก ’ ของผมยังไงดี”

คเชนทร์ผละใบหน้าออกห่างเล็กน้อย แล้วใช้มือดันใบหน้าเล็ก ๆ ของคนที่นั่งตัวแข็งให้หันมามองหน้าเขา นัยน์ตาสีดำของน่ารักดูสั่นไหวเวลาสบสายตาของเขา ไม่มีเสียงหรือคำตอบใดใดเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากจิ้มลิ้มสีเชอรี่ของเธอ เพราะสายตาคู่คมที่มองสบมาทำให้หญิงสาวใจสั่น ไม่สามารถนึกคิดสิ่งใดได้แม้สักนิด

“ผม...จูบได้ไหมคนดี”

อยู่ ๆ คนที่ดูเหมือนมีเรื่องกลุ้มใจหนักหนาในตอนแรกก็เอ่ยถามขึ้นมาเสียดื้อ ๆ ด้วยน้ำเสียงและคำพูดวอนขอแสนหวานที่น่ารักไม่เคยได้ยินจากเขา

แล้วดูเหมือนคนถามจะไม่รอคำตอบเสียด้วย เมื่อเขาเคลื่อนใบหน้าที่เกือบจะแนบชิดกันอยู่แล้วให้เข้าใกล้อีกนิด แต่ดูเหมือนครั้งนี้โชคจะไม่เข้าข้างนายหัวหนุ่มอย่างคเชนทร์เอาเสียเลย เพราะเพียงแค่อีกไม่กี่มิลริมที่ฝีปากของเขาจะได้สัมผัสลิ้มรสชาติหวานล้ำที่เขาหลงใหล เจ้าชะเอมก็โผบินโฉบเข้ามายื่นจะงอยปากแหลม ๆ ของมันกั้นกลางเอาไว้เสียก่อน

คเชนทร์ผงะออก เมื่อสัมผัสกับความแข็งแบบหยาบ ๆ แทนที่จะเป็นริมฝีปากนุ่มสีสวยที่เขาหวัง

น่ารัก.....น่ารัก.....

เจ้านกแก้วสีสวยที่คงจะกลายเป็นอดีตสัตว์เลี้ยงแสนรักของนายหัวคเชนทร์ ส่งเสียงแหลมเล็กเรียกชื่อนายคนใหม่ที่มันติดใจมากกว่านายคนเก่าที่ตอนนี้มองมันด้วยสายตาขุ่นคลัก

“ชะ ชะเอม” น่ารักเรียกชื่อนกน้อยงง ๆ ไม่รู้ว่าควรจะดีใจที่มันมากั้นกลางขวางเอาไว้ หรือเสียใจ หรือ...อาย เจ้านกน้อยตัวนี้ดี ก็เมื่อกี้เธอกับคเชนทร์เกือบจะ...

“สักวันแกได้ลงไปร้องแหกปากในหม้อแน่ชะเอม!!” คเชนทร์คาดโทษเจ้านกแก้วเนรคุณ ก่อนจะยอมคลายอ้อมแขน แล้วก้มลงพูดกับร่างบางที่เอาแต่ก้มหน้างุดแทน “ผมอนุญาตให้คุณเอามันไปปิ้ง ย่าง หรือจะทอดกรอบอะไรก็ได้นะเจ้าชะเอมน่ะ คุณก็โกรธที่มันมาขัดจังหวะเหมือนกันใช่ไหม” เมื่อน่ารักไม่ยอมเงยหน้า เขาก็โน้มใบหน้าลงไปพูดยั่วเย้า และก็ได้ผลใบหน้าหวานที่แดงก่ำเงยขึ้นมาจ้องหน้าเขาทันที

“จะบ้าเหรอ ใครจะไปคิดบ้า ๆ แบบคุณกัน แล้ว...แล้ว ฉันก็ไม่ได้อยากจะ เอ่อ อยากจะ...ทำแบบนั้นกับคุณเสียหน่อย” แว๊ดเสียงเขียวแต่พอสบสายตาคมที่พราวระยับก็เบือนสายตาหลบอีกครั้ง พร้อมกับลุกหนีเดินไปม้านั่งอีกฝั่งทันที โดยที่อีกฝ่ายตะครุบเอาไว้ไม่ทัน

“คนบ้า เมื่อกี้ยังทำเสียงเหมือนคนกลุ้มอกกลุ้มใจจะเป็นจะตายก็ไม่ปาน” ตามด้วยเสียงบ่นอุบอิบ แต่คนหูดีอย่างคเชนทร์ก็ยังอุตส่าห์ได้ยินเข้าจนได้

“ก็ผมเพิ่งคิดได้ว่าถึงยังไงของสิ่งนั้นมันก็ยัง ‘ อยู่ในมือของผม ’ แล้วทำไมผมจะต้องสนว่ามันจะเคยมีเจ้าของมาก่อนหรือจะมีใครอยากจะเป็นเจ้าของมันอีกกี่คน เพราะถึงยังไงถ้าพวกมันอยากจะได้ ‘ ของของผม ’ ไปมันต้องข้ามศพผมไม่ก่อนนั่นแหละ” ก็ในเมื่อตอนนี้น่ารักอยู่ในถิ่นของเขา ก็ฝันไปสิว่าเขาจะปล่อยเธอให้ใครเอาไปได้ง่าย ๆ

ไอ้คิมหันต์ก็ไอ้คิมหันต์เถอะวะ ลองมันมาสิพ่อจะจับมัดมือมัดเท้าแถมถ่วงด้วยหินโยนลงให้จมอยู่ก้นทะเลเลยคอยดูสิ

ทั้งน้ำเสียงและแววตาของเขาทำให้น่ารักนึกกลัวแทนคนที่กล้าเข้ามายุ่งกับ ‘ ของรัก ’ ของนายหัวคเชนทร์เสียเหลือเกิน พวกที่มายุ่งกับของของเขาจะรู้บ้างไหมเนี่ยว่าเจ้าของเขาหวง แล้วยังดูโหดและเหี้ยมจนน่ากลัว

“ท่าทางคุณจะรักและหวงมากนะคะ”

น่ารักคิดว่าถ้าเป็นเธอเองก็คงไม่ต่างจากเขานักหรอก แค่มาอยู่ไม่นานเธอยังชอบเกาะแห่งนี้มาก แล้วคนเป็นเจ้าของอย่างเขาที่ผูกพันมานานหลายปี จะไม่หวงได้อย่างไร แล้วยิ่งมีคนมาบุกรุกแย่งชิงเขาก็คงทั้งโกรธทั้งโมโหเป็นเรื่องธรรมดา น่ารักกลับคิดไปว่าของรักที่คเชนทร์พูดหมายถึงเกาะยาตรา ถ้ำรังนกที่เขาแสนจะหวงแหน

“ทั้งรักทั้งหวง”

คเชนทร์ตอบกลับทันทีอย่างไม่ต้องคิด สายตาก็จ้องเข้าไปในดวงตาสีดำสนิทคู่งามตรงหน้าหวังให้เธอรับรู้ ริฝีปากยกยิ้มเล็กน้อยอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะเอ่ยประโยคที่น่ารักไม่ค่อยเข้าใจนักออกมา

“แล้วตอนนี้ผมก็กำลังจะหาทางรวบหัวรวบหาง ทำให้ของที่ผมรักสิ่งนั้นกลายเป็นของผมอย่างสมบูรณ์...เตรียมตัวเตรียมใจไว้ให้ดี” ประโยคสุดท้ายเขาพูดเสียงเบาอย่างที่น่ารักฟังไม่ชัดนัก นึกจะถามแต่คเชนทร์ก็ลุกขึ้นยื่นมือมาตรงหน้าแล้วเอ่ยชวนเสียก่อน

“เข้าบ้านกันเถอะผมหิวแล้ว วันนี้คุณจะทำปลาทอดขมิ้นให้ผมไม่ใช่เหรอ หรือลืมไปแล้ว” เขาทวงสัญญาที่น่ารักเผลอรับปากไปตอนสมองเบลอ ๆ ไปกับ...จูบกระชากวิญญาณของเขา ที่ทะเลแหวกเมื่อวันก่อน

“มะ ไม่ได้ลืมสักหน่อย ตอนบ่ายฉันขอให้รินเอาของมาให้แล้ว เดี๋ยวฉันไปทำให้คุณนั่งรออยู่นี่ก็ได้ เสร็จแล้วฉันจะเรียก” น่ารักมองเมินไม่สนใจมือหนาที่ยื่นมาตรงหน้า ลุกขึ้นบอกออกไปด้วยใบหน้าร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงวันที่รับปากเขาไป

“ไม่ล่ะ ผมดูคุณทำดีกว่า ไปเถอะ” อย่างนายหัวคเชนทร์หรือจะยอม เขาลุกขึ้นแล้วยื่นมือไปจับมือน้อยแล้วพาออกเดินกลับเข้าไปในบ้านด้วยกัน แถมยังผิวปากอย่างอารมณ์ดี

คงต้องหาฤกษ์เหมาะ ๆ ไว้ ‘ ส่งตัวเจ้าสาว ’ เร็ว ๆ นี้เสียแล้ว คุณทำให้ผมหึงหวงเองนะน่ารัก

++++++++++
มาครึ่งนึงก่อนนะค้า



ลัลลดา
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 19 พ.ย. 2554, 20:46:54 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 พ.ย. 2554, 20:46:54 น.

จำนวนการเข้าชม : 10497





<< ตอนที่ 12 ...พิษรักแรงหึง 1   ตอนที่ 13 ...พิษรักแรงหึง 2 (50%)หลัง >>
XaWarZd 20 พ.ย. 2554, 00:26:44 น.
เป็นเอามานะเนี่ย


หมูอ้วน 20 พ.ย. 2554, 01:44:03 น.
นายหัวนะนายหัว ไม่เคลียร์กันให้รู้เรื่อง กับหนูเลิฟแหล่ะจ๊ะ


nutcha 20 พ.ย. 2554, 09:38:10 น.
น่ารักจะได้เป็นเจ้าสาวโดยไม่รู้ตัวซะแล้ว


anOO 20 พ.ย. 2554, 13:22:30 น.
นายหัวก็พูดอ้อมทะเล อ้อมเกาะอยู่นั่นแหละ
คนลุ้นก็ลุ้นกันไป


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account