รักแท้หรือแค่เหงา
ความรัก ไม่ต้องการเหตุผล
ความรัก ไม่ต้องการเวลาและสถานที่
ความรัก ไม่จำกัด เพศ วัย
ความรัก มันเป็นความรู้สึกที่ยากที่จะบรรยายลึกซึ้ง
ความรัก สิ่งเดียวที่มนุษย์ยอมแลกสุขเสี่ยววินาทีกับความทุกข์ตลอดไป
ความรัก ระหว่างคนมากก่อน คนมาหลัง ใครจะเป็นฝ่ายถูกเลือก ใครต้องเลือก และไม่ถูกเลือก บทสรุปความรักระหว่าง นนท์กับมน นนท์กับปริม จะลงเอยอย่างไร
ความรัก ไม่ต้องการเวลาและสถานที่
ความรัก ไม่จำกัด เพศ วัย
ความรัก มันเป็นความรู้สึกที่ยากที่จะบรรยายลึกซึ้ง
ความรัก สิ่งเดียวที่มนุษย์ยอมแลกสุขเสี่ยววินาทีกับความทุกข์ตลอดไป
ความรัก ระหว่างคนมากก่อน คนมาหลัง ใครจะเป็นฝ่ายถูกเลือก ใครต้องเลือก และไม่ถูกเลือก บทสรุปความรักระหว่าง นนท์กับมน นนท์กับปริม จะลงเอยอย่างไร
Tags: ธีรานนท์ มนทิรา ปริม
ตอน: ตอนที่3 สองครั้งแล้วนะที่เราเจอกัน1
รบกวนเพื่อนๆไปอ่านตอนที่1 กับ ตอนที่2 ใหม่นะคะเพราะได้เข้าไปทำการแก้ไขใหม่คะ
นนท์เซ็คดูโทรศัพท์มือถือของเขาเมื่อเดินเข้ามาในห้องทำงาน สามสายไม่ได้รับจากมนทิรา นนท์นั่งเอนกายอย่างผ่อนคลายอยู่บนเก้าอี้ตัวใหญ่ เสียงโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้นนนท์กดรับโทรศัพท์ทันทีเมื่อรู้ว่าใครโทรหาเขา
ว่าไงวะไอ้เมฆ ลงจากดอยหรือไงถึงได้โทรหาได้
เอ้อลงมากรุงเทพ เลยโทรหานายก่อน
เอาแม่มาด้วยหรือเปล่าวะ นนท์หมายถึงภรรยาของเมฆที่แต่งงานกันได้สามปีมาแล้ว
กำลังท้องกำลังไส้ เฝ้าบ้านดูแลคนโตด้วยกำลังซนได้ที่
เฮ่ย จำได้ว่าพึ่งคลอด เสียงนนท์ดูตกใจเล้กน้อย แต่ใช้ได้เพื่อน คนนี้จะผู้หญิงผู้ชาย
ฮาๆๆ เมฆหัวเราะเสียงดัง สองปีกว่าแล้วนะจะพึ่งคลอดได้ไง ยังไม่รู้เพศวะ พึ่งจะเข้าเดือนที่ห้า รอก่อน
ดีใจด้วยวะ
ขอบใจเพื่อน
ยังไม่ตอบเลยทำไมถึงลงจากดอยได้
มาขายของ ที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติ
รีสอร์ตนาย เห็นคนเต็มตลอดยังต้องขายอีกเหร๋อ
พี่ช่อเขาอยากเปิดตลาดคนไทยให้เป็นที่รู้จักมากขึ้นนะ
อืม แล้วช่อเขาสบายดี
ไม่สบายเท่าไหร่เพราะมีสงครามกับเจ้าจอมตลอด เมฆหมายถึงจอมลูกชายคนโตของเขากับบัว
ธีรานนท์นึกถึงเมื่อตอนตัวเองเป็นหนุ่มน้อย อายุ24 เทียวพยายามจีบพี่สาวเพื่อนอายุต่างจากเขาเก้าปี ช่อฟ้าเธอแค่สามสิบสามเอง ช่วงนั้นขึ้นล่องกรุงเทพกับเชียงรายเป็นว่าเล่น เขาจริงจังขนาดขอลองคบกันดู แต่เธอบอกเขาว่านี่ก็เรียกว่าคบแล้ว ค่อยๆเป็นไปอย่ารีบร้อน เพราะนนท์ต้องเจอผู้หญิงสวยๆอีกเยอะ ของสวยๆงามก็อยู่กรุงเทพนะไม่ต้องดิ้นรนมาไกลหรอก แต่ถ้าต้องการคบกับพี่ พี่ไม่ห้ามนนท์หรอกนะ แต่ขอให้มันอยู่ในขอบเขตของพี่ ตอนนั้นเขายังขอเรียกเธอว่าช่อเฉยๆไม่ต้องการเอาคำว่าพี่ และเธอก็อนุญาติแต่ตลอดเวลาเธอก็ใช้คำแทนตัวเองว่าพี่กับเขาตลอดเคยขอให้เธอใช้คำแทนตัวเองว่าช่อแต่ไม่เคยเลยจะตามใจเขาสักครั้ง ธีรานนท์มั่นใจในความหล่อและมีเสน่ห์ของตนเองแต่ต้องแพ้อย่างราบคาบให้กับหนุ่มใหญ่ หล่อ อบอุ่น ทำเอาเขาอกหักเป๋ไปกับเสน่ห์ตัวเองเหมือนกัน
ฮาฮา เสียงหัวเราะเสียงดังของนนท์ที่นึกถึงช่อฟ้า พี่สาวเมฆยามเลี้ยงหลาน เพราะเมื่อครั้งงานแต่งงานของเมฆเขามีโอกาสเจอช่อฟ้าอีกครั้งหลังไม่ได้เจอนนาน เธอมีลูกสาวลูกชายฝาแฝดเกิดจาการทำกิ๊ฟเพราะช่อฟ้าอายุมาก และมีบุตรยากเธอบ่นให้เขาฟังว่า ถ้าพี่รู้ว่ามีลูกแล้วมันเหนื่อยและน่าเบื่อขนาดนี้พี่คงไม่มงไม่มีมันดีกว่า อยู่กันสองคนจนแก่กับคุณเขตก็ดีอยู่แล้วนี่พี่ก็รั้นหาเหาใส่หัวหาเจ้ากรรมนายเวรให้กับตัวเอง นนท์ฟังช่อฟ้าอย่างเพลินพลางหัวเราะกับคำพูดของเธอแต่ในใจลึกเอาอิจฉาคุณเขตที่ได้หัวใจเธอไปครอง เธอยังสวย ใส ไม่มีจริตจริงๆ จริงๆแล้วเขารู้ว่าช่อฟ้าพูดไปอย่างนั้นเองเพราะความสุขที่แสดงออกทางตามันฟ้องหมดว่าเธอมีแต่ความสุขเท่านั้น
แล้วลูกช่อเป็นไงบ้างนะ ชื่ออะไรนะ โทษทีจำไม่ได้
ผู้ชายชื่อ แดนไท ส่วนผู้หญิงชื่อ ช่อระกา ก็ยังป่วนอยู่ ดีหน่อยที่ยังติดหนังสือทั้งคู่
อืมดี ดีกว่าติดเกมส์
ช่อเขาดูแก่ไหม
โอ๊ยจะรู้จักแก่ที่ไหน สวยยิ่งขึ้นกว่าเดิมอีก คุณเขตเนี๊ยอย่างหวงเลยแหละ ยังคิดถึงหรือวะ ‘โทษทีวะเพื่อน
ก็คิดถึงและอิจฉาคุณเขตเขานะ แต่ช่างเถอะ แล้วนายอยู่ไหนวะ
อยู่บ้านสวนในคลอง จะชวนนายไปหาอะไรกินตอนเย็นแล้วค่อยไปต่อกัน
ดีเหมือนกัน กี่โมง เราหรือนายต้องโทรหาคนอื่นๆ
ก็ประมาณสองทุ่มครึ่ง เจอกันร้านเดิมตรงถนนนราธิวาส ส่วนพวกนั้นเดี๋ยวเราโทรหาเอง ส่วนนายไม่ต้องหล่อมากนะ เพื่อน แล้วเจอกัน
เอ้อแล้วเจอกัน
เมฆมาถึงก่อนใครก่อนที่จะตะโกนแข่งกับเสียงดนตรีเรียกเพื่อน เฮ่ยไอ้กัน ไอ้ต้น ทางนี้
เฮ่ยไอ้เมฆเป็นไงวะมึง ได้ข่าวว่าเมียท้องอีกเหรอวะ ดีใจด้วยนะ ของเขาดีจริงๆ ต้นเริ่มแซวเพื่อนก่อน
แล้วนายสองคนเมื่อไหร่จะลงเอยกันวะ
ไอ้ห่าเดี๋ยวฟ้าผ่า แต่เมื่อไหร่คะกัน เสียงต้นแย่งและแกล้งทำเสียงเป็นผู้หญิงย้อนกับไปหาเพื่อน
เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหละ นายจะถามทำไมกับเราวะ นายต้องรอถามไอ้หล่อสุดของกลุ่มโว้ย เพราะมันหมั่นแล้วเหลือแค่แต่ง ส่วนพวกฉันไม่ต้องถามคงอีกนาน
เอ้อ มันยังไม่เสนอหน้าหล่อๆของมันมาเลยวะ เสียงของต้นถามถึงนนท์
เดี๋ยวเราโทรหามัน เมฆพูดพร้อมล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาเพื่อโทรหานนท์
เฮ่ยไม่ต้องโทรแล้วนั้นมันมาแล้ว เดินหล่อมาแล้ววะ กันพูดขึ้นพร้อมชี้ไปทาง ดูตามันที่ระยิบเชียวนี่ขนาดมันมีคู่หมายแล้วนะเสน่ห์มันยังไม่ตกเลย ประตูทางเข้าสาวๆมองกันเหลียวหลัง เมฆ กัน ต้น และนนท์ ทั้งสี่เป็นเพื่อนกันตั้งแต่ประถมจนถึงมัธยมต้น นนท์ได้แยกไปเรียนต่อต่างประเทศ เหลือเพียงสามคนต่อจนจบมัธยมปลายมาด้วยกัน แต่ทั้งสี่ยังเกาะกลุ่มกันเหนียวแน่นมาตลอด เมฆกับต้นเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันแต่คนละคณะย่านเกษตร ส่วนกัน จบด้านศิลปะมหาวิทยาชื่อดัง ส่วนนนท์จบจากลอนดอน ต่างมหา’ลัยต่างเส้นทางชีวิตที่ตนเองเลือก แต่ความสัมพันธ์ทั้งสี่ก็ไม่เคยลดน้อยถอยลงเลย ยังคงเหมือนเช่นปัจจุบันนี้
เฮ่ยไอ้นนท์ ทางนี้โว้ย เสียงต้นดังขึ้นตามนิสัยตะโกนเรียกเพื่อน พร้อมด้วยเมฆโบกมือไหวๆให้กับนนท์ที่กำลังหาเสียงเรียก
มือขวาของนนท์ยกขึ้นให้เพื่อนๆรับรู้ว่า เราเห็นพวกนายแล้วโว้ย
ไงวะ โปรยเสน่ห์ใหญ่เลยนะแก กว่าเรตติ้งจากสาวๆตกหรือไงทำไมต้องยิ้มเชื้อเชิญขนาดนั้นวะไอ้นนท์ เรานึกสงสารมนเขาแล้วนะนี่ เสียงต้นแซวเพื่อนรัก
เกี่ยวอะไรกับมน นนท์ถามเหมือนไม่ใส่ใจ
มนเป็นไงบ้างวะนนท์ กันถามถึงคู่หมั่นเพื่อน
เที่ยวอยู่ บอกจะไม่โทรหาสองอาทิตย์ ให้เซ็คดูว่าตอนนี้สบายดีได้ที่เฟชบุ๊ค (teso N Arpo เตโช และ อาโป เฟชบุ๊คนะคะอิอิอิสำหรับเพื่อนคะ)
เมื่อไหร่กลับมาวะ เมฆถามขึ้น
เห็นบอกว่าไม่เกินปี พึ่งไปเยี่ยมกลับมาได้ สองสามวันนี่เอง
อ้าวเราก็โชคดี ได่เจอกันครบ เมฆเอยขึ้น
สั่งอะไรกินดีกว่าหิว แล้วจะเปิดเหล้าที่นี่หรือจะไปต่อที่อื่นวะ ต้นพูดขึ้น
อยู่นี่ก่อน เดี่ยวสาวๆสวยๆก็มาเยอะ ยิ่งดึกสาวๆยิ่งเยอะ เหล้าไม่หมดก็ฝากต่อได้นี่กลัวอะไร หรือกลัวเมียที่บ้านโทรมา นนท์ บอกเพื่อนๆ พลางเหน็บคนมีเมียและไม่มีเมีย
ดีเหมือนกัน ขี้เกียจเปลี่ยนร้าน กันออกความเห็นบ้าง
แต่ถ้าวันนี้ไม่คึกคักค่อยเปลี่ยน งั้นเรียกเด็กมารับออเดอร์ ต้นออกความคิดเห็น
น้องครับ ต้นเรียกพนักงานในร้าน
หลังจากสั่งกับแกล้ม และสั่งเหล้าเรียบร้อย ต้นก็เริ่มแซวเด็กขายเหล้าทันที
น้องครับอย่ามองให้เสียดายตาครับสองคนนั้นมีครอบครัวแล้ว ต้นหมายถึง เมฆและนนท์ พี่อนุญาติให้มองพี่ได้อย่างเต็มตา หรือจะเอาเบอร์ด้วยก็ได้พี่เต็มใจให้
ไอ้ต้นน้องเขามองแต่เต็มตาแต่มองได้นนท์ซ้อนตาแต่ที่แน่ๆเขาอยากได้เบอร์ไอ้นนท์มัน กันขัดคอเพื่อน
แล้วพี่ที่ชื่อนนท์จะให้เบอร์หรือเปล่าละคะ เธอมองมาที่นนท์ตีความหมายว่า ถ้าพี่ว่างน้องก็พร้อม
นนท์นั่งเฉยๆยิ้มอย่างเล้าโล้มให้กับสาวสวยที่ยืนอยู่ตรงหน้า ทำเอาสาวเจ้าสะท้าน รู้สึกหวิวทันที
น้องไปเถอะ เดี๋ยวพี่เรียกเมื่อเหล้าหมด กันตัดบทไม่อยากให้นนท์ออกนอกลู่นอกทาง เพราะห่วงมนลึกๆ
เฮ่ยไอ้กันเสียมารยาทกับน้องเขาได้ไง น้องเขายังคุยกับไอ้นนท์
ไม่เป็นไรคะ เธอยิ้มโปรยเสน่ห์ยั่วยวนผู้ชายทั้งสี่ ก่อนจะก้มหน้าแทบแนบชิดใบหูของนนท์ และพูดว่า
ขอมือหน่อยสิคะ นนท์ยื่นมือข้างขวาออกไปเธอเขียนอะไรบางอย่างลงในฝ่ามือของนนท์และกระซิบด้วยเสียงพร่าต่อ
โทรหาแอนได้ทุกเมื่อที่ต้องการนะคะ และจูบเบาๆเข้าที่ระหว่างหน้าและใบหู น้องแอนยืนเต็มความสูง เธอดูสวยกับชุดสั้นและรัดติ้วสำหรับทำงาน เธอยิ้มยั่วทิ้งสายตาทุกคน เรียกแอนได้นะคะถ้าต้องการอะไรเพิ่ม
ยังไม่ทันเที่ยงคืนได้เบอร์อีกแล้วนะเพื่อน
นนท์หัวเราะอย่างไม่ใส่ใจกับเบอร์โทรและคนให้เบอร์โทร
เมื่อเหล้าเข้าปาก หนุ่มๆสี่คนพูดราวเรื่องเก่า ความทรงจำที่ดี ระหว่างพวก
เขา ทุกเรื่องถูกหยิบยกขึ้นมาพูด กลุ่มพวกเขายังเป็นจุดสนใจสำหรับสาวๆ สี่หนุ่มจัดว่าหน้าตาดีทุกคน กัน ออกแนวหล่อเซอร์ตัวบางผิวขาวๆผมลองทรงยาวเกือบละบ่าเวลาเขาเสยผมดูมีเสน่ห์ ต้นหล่อเตี้ยที่สุดในกลุ่มแต่ก็ยังจัดว่าสูงกว่ามาตรฐานชายไทยหล่อแบบเข้มๆ เคราเป็นเริ่มเขียวดูมาดดุๆแต่จริงๆแล้วตลกสุดในกลุ่ม เมฆสูง ใหญ่ ผิวสีแทนเข็มกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ ส่วนนนท์นั้นหล่อ คม ผิวขาวออกจะชมพู ดูเนียบตั้งแต่หัวจดเท้า เขามีมาดผู้บริหารอยู่เต็มตัว หน้าตาดูเจ้าชู้ กับรอยยิ้มที่ยั่วสาวๆได้ดีทีเดียว เริ่มดึกบรรยายกาศก็ยิ่งคึกคัก ผู้คนพูดคุย หัวเราะแข่งกับวงดนตรีที่กำลังทำให้คนดูมีชีวิตชีวาผู้คนในร้านได้ดีทีเดียวรวมทั้งกลุ่มของนนท์ด้วยที่พูดคุยหัวเราะอย่างสนุก
ผู้คนวัยหนุ่มสาวเริ่มทะยอยมาสายาของนนท์ก็ไปสบตากับกลุ่มหญิงชายประมาณเจ็ดแปดคนกำลังเดินเข้ามาในร้าน นนท์รู้สึกคุ้นตากับร่างบางผิวสีน้ำผึ้งนั้นเหลือเกินเขามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า เธออยู่ในชุดเกาะอกสีทำเรียบๆ ผมยาวตรงถูกมัดเยกสูงป็นหางม้า รองเท้าส้นสูงแหลมสีแดงน่าจะสูงชักสามนิ้วครึ่ง กระเป๋าครัชสีแดงถูกถืออยู่ในมือ กลุ่มเธอเดินตามเด็กพนักงานในร้านเข้ามานั่งตรงข้ามกับโต๊ะของนนท์ เธอนั่งหันหน้ามาทางนนท์พอดี ข้างกายเธอขนาบด้วยเพื่อนชายหญิง แต่ดูเหมือนฝ่ายชายแทบจะโอบเธอตลอดเวลา เดี๋ยวก้มกระซิบกระซาบ เดี๋ยวหัวร่อต่อกระชิก เดียวยิ้มยั่วฝ่ายชาย เขารู้สึกมั่นไส้เธอขี้นมาตะงิดๆ แล้วเขาเป็นอะไรไปนี่แค่คุ้นหน้าเธอ และจะไปหงุดหงิดทำไมนี้ หรือเพราะเธอไม่ได้ดูสนใจเขาเหมือนผู้หญิงอื่นๆที่มองเขา ถ้ามันเป็นจริของผู้หญิงที่ทำเป็นไม่ได้สนใจ ตอนนี้เธอทำสำเร็จเพราะนนท์เริ่มสนใจเธอ
นนท์เซ็คดูโทรศัพท์มือถือของเขาเมื่อเดินเข้ามาในห้องทำงาน สามสายไม่ได้รับจากมนทิรา นนท์นั่งเอนกายอย่างผ่อนคลายอยู่บนเก้าอี้ตัวใหญ่ เสียงโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้นนนท์กดรับโทรศัพท์ทันทีเมื่อรู้ว่าใครโทรหาเขา
ว่าไงวะไอ้เมฆ ลงจากดอยหรือไงถึงได้โทรหาได้
เอ้อลงมากรุงเทพ เลยโทรหานายก่อน
เอาแม่มาด้วยหรือเปล่าวะ นนท์หมายถึงภรรยาของเมฆที่แต่งงานกันได้สามปีมาแล้ว
กำลังท้องกำลังไส้ เฝ้าบ้านดูแลคนโตด้วยกำลังซนได้ที่
เฮ่ย จำได้ว่าพึ่งคลอด เสียงนนท์ดูตกใจเล้กน้อย แต่ใช้ได้เพื่อน คนนี้จะผู้หญิงผู้ชาย
ฮาๆๆ เมฆหัวเราะเสียงดัง สองปีกว่าแล้วนะจะพึ่งคลอดได้ไง ยังไม่รู้เพศวะ พึ่งจะเข้าเดือนที่ห้า รอก่อน
ดีใจด้วยวะ
ขอบใจเพื่อน
ยังไม่ตอบเลยทำไมถึงลงจากดอยได้
มาขายของ ที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติ
รีสอร์ตนาย เห็นคนเต็มตลอดยังต้องขายอีกเหร๋อ
พี่ช่อเขาอยากเปิดตลาดคนไทยให้เป็นที่รู้จักมากขึ้นนะ
อืม แล้วช่อเขาสบายดี
ไม่สบายเท่าไหร่เพราะมีสงครามกับเจ้าจอมตลอด เมฆหมายถึงจอมลูกชายคนโตของเขากับบัว
ธีรานนท์นึกถึงเมื่อตอนตัวเองเป็นหนุ่มน้อย อายุ24 เทียวพยายามจีบพี่สาวเพื่อนอายุต่างจากเขาเก้าปี ช่อฟ้าเธอแค่สามสิบสามเอง ช่วงนั้นขึ้นล่องกรุงเทพกับเชียงรายเป็นว่าเล่น เขาจริงจังขนาดขอลองคบกันดู แต่เธอบอกเขาว่านี่ก็เรียกว่าคบแล้ว ค่อยๆเป็นไปอย่ารีบร้อน เพราะนนท์ต้องเจอผู้หญิงสวยๆอีกเยอะ ของสวยๆงามก็อยู่กรุงเทพนะไม่ต้องดิ้นรนมาไกลหรอก แต่ถ้าต้องการคบกับพี่ พี่ไม่ห้ามนนท์หรอกนะ แต่ขอให้มันอยู่ในขอบเขตของพี่ ตอนนั้นเขายังขอเรียกเธอว่าช่อเฉยๆไม่ต้องการเอาคำว่าพี่ และเธอก็อนุญาติแต่ตลอดเวลาเธอก็ใช้คำแทนตัวเองว่าพี่กับเขาตลอดเคยขอให้เธอใช้คำแทนตัวเองว่าช่อแต่ไม่เคยเลยจะตามใจเขาสักครั้ง ธีรานนท์มั่นใจในความหล่อและมีเสน่ห์ของตนเองแต่ต้องแพ้อย่างราบคาบให้กับหนุ่มใหญ่ หล่อ อบอุ่น ทำเอาเขาอกหักเป๋ไปกับเสน่ห์ตัวเองเหมือนกัน
ฮาฮา เสียงหัวเราะเสียงดังของนนท์ที่นึกถึงช่อฟ้า พี่สาวเมฆยามเลี้ยงหลาน เพราะเมื่อครั้งงานแต่งงานของเมฆเขามีโอกาสเจอช่อฟ้าอีกครั้งหลังไม่ได้เจอนนาน เธอมีลูกสาวลูกชายฝาแฝดเกิดจาการทำกิ๊ฟเพราะช่อฟ้าอายุมาก และมีบุตรยากเธอบ่นให้เขาฟังว่า ถ้าพี่รู้ว่ามีลูกแล้วมันเหนื่อยและน่าเบื่อขนาดนี้พี่คงไม่มงไม่มีมันดีกว่า อยู่กันสองคนจนแก่กับคุณเขตก็ดีอยู่แล้วนี่พี่ก็รั้นหาเหาใส่หัวหาเจ้ากรรมนายเวรให้กับตัวเอง นนท์ฟังช่อฟ้าอย่างเพลินพลางหัวเราะกับคำพูดของเธอแต่ในใจลึกเอาอิจฉาคุณเขตที่ได้หัวใจเธอไปครอง เธอยังสวย ใส ไม่มีจริตจริงๆ จริงๆแล้วเขารู้ว่าช่อฟ้าพูดไปอย่างนั้นเองเพราะความสุขที่แสดงออกทางตามันฟ้องหมดว่าเธอมีแต่ความสุขเท่านั้น
แล้วลูกช่อเป็นไงบ้างนะ ชื่ออะไรนะ โทษทีจำไม่ได้
ผู้ชายชื่อ แดนไท ส่วนผู้หญิงชื่อ ช่อระกา ก็ยังป่วนอยู่ ดีหน่อยที่ยังติดหนังสือทั้งคู่
อืมดี ดีกว่าติดเกมส์
ช่อเขาดูแก่ไหม
โอ๊ยจะรู้จักแก่ที่ไหน สวยยิ่งขึ้นกว่าเดิมอีก คุณเขตเนี๊ยอย่างหวงเลยแหละ ยังคิดถึงหรือวะ ‘โทษทีวะเพื่อน
ก็คิดถึงและอิจฉาคุณเขตเขานะ แต่ช่างเถอะ แล้วนายอยู่ไหนวะ
อยู่บ้านสวนในคลอง จะชวนนายไปหาอะไรกินตอนเย็นแล้วค่อยไปต่อกัน
ดีเหมือนกัน กี่โมง เราหรือนายต้องโทรหาคนอื่นๆ
ก็ประมาณสองทุ่มครึ่ง เจอกันร้านเดิมตรงถนนนราธิวาส ส่วนพวกนั้นเดี๋ยวเราโทรหาเอง ส่วนนายไม่ต้องหล่อมากนะ เพื่อน แล้วเจอกัน
เอ้อแล้วเจอกัน
เมฆมาถึงก่อนใครก่อนที่จะตะโกนแข่งกับเสียงดนตรีเรียกเพื่อน เฮ่ยไอ้กัน ไอ้ต้น ทางนี้
เฮ่ยไอ้เมฆเป็นไงวะมึง ได้ข่าวว่าเมียท้องอีกเหรอวะ ดีใจด้วยนะ ของเขาดีจริงๆ ต้นเริ่มแซวเพื่อนก่อน
แล้วนายสองคนเมื่อไหร่จะลงเอยกันวะ
ไอ้ห่าเดี๋ยวฟ้าผ่า แต่เมื่อไหร่คะกัน เสียงต้นแย่งและแกล้งทำเสียงเป็นผู้หญิงย้อนกับไปหาเพื่อน
เมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหละ นายจะถามทำไมกับเราวะ นายต้องรอถามไอ้หล่อสุดของกลุ่มโว้ย เพราะมันหมั่นแล้วเหลือแค่แต่ง ส่วนพวกฉันไม่ต้องถามคงอีกนาน
เอ้อ มันยังไม่เสนอหน้าหล่อๆของมันมาเลยวะ เสียงของต้นถามถึงนนท์
เดี๋ยวเราโทรหามัน เมฆพูดพร้อมล้วงเอาโทรศัพท์ออกมาเพื่อโทรหานนท์
เฮ่ยไม่ต้องโทรแล้วนั้นมันมาแล้ว เดินหล่อมาแล้ววะ กันพูดขึ้นพร้อมชี้ไปทาง ดูตามันที่ระยิบเชียวนี่ขนาดมันมีคู่หมายแล้วนะเสน่ห์มันยังไม่ตกเลย ประตูทางเข้าสาวๆมองกันเหลียวหลัง เมฆ กัน ต้น และนนท์ ทั้งสี่เป็นเพื่อนกันตั้งแต่ประถมจนถึงมัธยมต้น นนท์ได้แยกไปเรียนต่อต่างประเทศ เหลือเพียงสามคนต่อจนจบมัธยมปลายมาด้วยกัน แต่ทั้งสี่ยังเกาะกลุ่มกันเหนียวแน่นมาตลอด เมฆกับต้นเรียนมหาวิทยาลัยเดียวกันแต่คนละคณะย่านเกษตร ส่วนกัน จบด้านศิลปะมหาวิทยาชื่อดัง ส่วนนนท์จบจากลอนดอน ต่างมหา’ลัยต่างเส้นทางชีวิตที่ตนเองเลือก แต่ความสัมพันธ์ทั้งสี่ก็ไม่เคยลดน้อยถอยลงเลย ยังคงเหมือนเช่นปัจจุบันนี้
เฮ่ยไอ้นนท์ ทางนี้โว้ย เสียงต้นดังขึ้นตามนิสัยตะโกนเรียกเพื่อน พร้อมด้วยเมฆโบกมือไหวๆให้กับนนท์ที่กำลังหาเสียงเรียก
มือขวาของนนท์ยกขึ้นให้เพื่อนๆรับรู้ว่า เราเห็นพวกนายแล้วโว้ย
ไงวะ โปรยเสน่ห์ใหญ่เลยนะแก กว่าเรตติ้งจากสาวๆตกหรือไงทำไมต้องยิ้มเชื้อเชิญขนาดนั้นวะไอ้นนท์ เรานึกสงสารมนเขาแล้วนะนี่ เสียงต้นแซวเพื่อนรัก
เกี่ยวอะไรกับมน นนท์ถามเหมือนไม่ใส่ใจ
มนเป็นไงบ้างวะนนท์ กันถามถึงคู่หมั่นเพื่อน
เที่ยวอยู่ บอกจะไม่โทรหาสองอาทิตย์ ให้เซ็คดูว่าตอนนี้สบายดีได้ที่เฟชบุ๊ค (teso N Arpo เตโช และ อาโป เฟชบุ๊คนะคะอิอิอิสำหรับเพื่อนคะ)
เมื่อไหร่กลับมาวะ เมฆถามขึ้น
เห็นบอกว่าไม่เกินปี พึ่งไปเยี่ยมกลับมาได้ สองสามวันนี่เอง
อ้าวเราก็โชคดี ได่เจอกันครบ เมฆเอยขึ้น
สั่งอะไรกินดีกว่าหิว แล้วจะเปิดเหล้าที่นี่หรือจะไปต่อที่อื่นวะ ต้นพูดขึ้น
อยู่นี่ก่อน เดี่ยวสาวๆสวยๆก็มาเยอะ ยิ่งดึกสาวๆยิ่งเยอะ เหล้าไม่หมดก็ฝากต่อได้นี่กลัวอะไร หรือกลัวเมียที่บ้านโทรมา นนท์ บอกเพื่อนๆ พลางเหน็บคนมีเมียและไม่มีเมีย
ดีเหมือนกัน ขี้เกียจเปลี่ยนร้าน กันออกความเห็นบ้าง
แต่ถ้าวันนี้ไม่คึกคักค่อยเปลี่ยน งั้นเรียกเด็กมารับออเดอร์ ต้นออกความคิดเห็น
น้องครับ ต้นเรียกพนักงานในร้าน
หลังจากสั่งกับแกล้ม และสั่งเหล้าเรียบร้อย ต้นก็เริ่มแซวเด็กขายเหล้าทันที
น้องครับอย่ามองให้เสียดายตาครับสองคนนั้นมีครอบครัวแล้ว ต้นหมายถึง เมฆและนนท์ พี่อนุญาติให้มองพี่ได้อย่างเต็มตา หรือจะเอาเบอร์ด้วยก็ได้พี่เต็มใจให้
ไอ้ต้นน้องเขามองแต่เต็มตาแต่มองได้นนท์ซ้อนตาแต่ที่แน่ๆเขาอยากได้เบอร์ไอ้นนท์มัน กันขัดคอเพื่อน
แล้วพี่ที่ชื่อนนท์จะให้เบอร์หรือเปล่าละคะ เธอมองมาที่นนท์ตีความหมายว่า ถ้าพี่ว่างน้องก็พร้อม
นนท์นั่งเฉยๆยิ้มอย่างเล้าโล้มให้กับสาวสวยที่ยืนอยู่ตรงหน้า ทำเอาสาวเจ้าสะท้าน รู้สึกหวิวทันที
น้องไปเถอะ เดี๋ยวพี่เรียกเมื่อเหล้าหมด กันตัดบทไม่อยากให้นนท์ออกนอกลู่นอกทาง เพราะห่วงมนลึกๆ
เฮ่ยไอ้กันเสียมารยาทกับน้องเขาได้ไง น้องเขายังคุยกับไอ้นนท์
ไม่เป็นไรคะ เธอยิ้มโปรยเสน่ห์ยั่วยวนผู้ชายทั้งสี่ ก่อนจะก้มหน้าแทบแนบชิดใบหูของนนท์ และพูดว่า
ขอมือหน่อยสิคะ นนท์ยื่นมือข้างขวาออกไปเธอเขียนอะไรบางอย่างลงในฝ่ามือของนนท์และกระซิบด้วยเสียงพร่าต่อ
โทรหาแอนได้ทุกเมื่อที่ต้องการนะคะ และจูบเบาๆเข้าที่ระหว่างหน้าและใบหู น้องแอนยืนเต็มความสูง เธอดูสวยกับชุดสั้นและรัดติ้วสำหรับทำงาน เธอยิ้มยั่วทิ้งสายตาทุกคน เรียกแอนได้นะคะถ้าต้องการอะไรเพิ่ม
ยังไม่ทันเที่ยงคืนได้เบอร์อีกแล้วนะเพื่อน
นนท์หัวเราะอย่างไม่ใส่ใจกับเบอร์โทรและคนให้เบอร์โทร
เมื่อเหล้าเข้าปาก หนุ่มๆสี่คนพูดราวเรื่องเก่า ความทรงจำที่ดี ระหว่างพวก
เขา ทุกเรื่องถูกหยิบยกขึ้นมาพูด กลุ่มพวกเขายังเป็นจุดสนใจสำหรับสาวๆ สี่หนุ่มจัดว่าหน้าตาดีทุกคน กัน ออกแนวหล่อเซอร์ตัวบางผิวขาวๆผมลองทรงยาวเกือบละบ่าเวลาเขาเสยผมดูมีเสน่ห์ ต้นหล่อเตี้ยที่สุดในกลุ่มแต่ก็ยังจัดว่าสูงกว่ามาตรฐานชายไทยหล่อแบบเข้มๆ เคราเป็นเริ่มเขียวดูมาดดุๆแต่จริงๆแล้วตลกสุดในกลุ่ม เมฆสูง ใหญ่ ผิวสีแทนเข็มกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ ส่วนนนท์นั้นหล่อ คม ผิวขาวออกจะชมพู ดูเนียบตั้งแต่หัวจดเท้า เขามีมาดผู้บริหารอยู่เต็มตัว หน้าตาดูเจ้าชู้ กับรอยยิ้มที่ยั่วสาวๆได้ดีทีเดียว เริ่มดึกบรรยายกาศก็ยิ่งคึกคัก ผู้คนพูดคุย หัวเราะแข่งกับวงดนตรีที่กำลังทำให้คนดูมีชีวิตชีวาผู้คนในร้านได้ดีทีเดียวรวมทั้งกลุ่มของนนท์ด้วยที่พูดคุยหัวเราะอย่างสนุก
ผู้คนวัยหนุ่มสาวเริ่มทะยอยมาสายาของนนท์ก็ไปสบตากับกลุ่มหญิงชายประมาณเจ็ดแปดคนกำลังเดินเข้ามาในร้าน นนท์รู้สึกคุ้นตากับร่างบางผิวสีน้ำผึ้งนั้นเหลือเกินเขามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า เธออยู่ในชุดเกาะอกสีทำเรียบๆ ผมยาวตรงถูกมัดเยกสูงป็นหางม้า รองเท้าส้นสูงแหลมสีแดงน่าจะสูงชักสามนิ้วครึ่ง กระเป๋าครัชสีแดงถูกถืออยู่ในมือ กลุ่มเธอเดินตามเด็กพนักงานในร้านเข้ามานั่งตรงข้ามกับโต๊ะของนนท์ เธอนั่งหันหน้ามาทางนนท์พอดี ข้างกายเธอขนาบด้วยเพื่อนชายหญิง แต่ดูเหมือนฝ่ายชายแทบจะโอบเธอตลอดเวลา เดี๋ยวก้มกระซิบกระซาบ เดี๋ยวหัวร่อต่อกระชิก เดียวยิ้มยั่วฝ่ายชาย เขารู้สึกมั่นไส้เธอขี้นมาตะงิดๆ แล้วเขาเป็นอะไรไปนี่แค่คุ้นหน้าเธอ และจะไปหงุดหงิดทำไมนี้ หรือเพราะเธอไม่ได้ดูสนใจเขาเหมือนผู้หญิงอื่นๆที่มองเขา ถ้ามันเป็นจริของผู้หญิงที่ทำเป็นไม่ได้สนใจ ตอนนี้เธอทำสำเร็จเพราะนนท์เริ่มสนใจเธอ
เตโช เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 21 ธ.ค. 2554, 22:11:45 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 ธ.ค. 2554, 22:15:53 น.
จำนวนการเข้าชม : 1297
| << 2. เรื่องของธีรานนท์กับมนทิรา | ตอนที่4. สองครั้งแล้วนะที่เราเจอกัน2 >> |