เจ็บใจนัก รักซะดีมั๊ย
คนสองคนที่ตอนแรกไม่ถูกกันเลย แต่ด้วยเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้ได้ใกล้ชิดและเริ่มเรียนรู้ตัวตนของอีกฝ่าย และการจากกันด้วยการ(เกือบ)จะเข้าใจผิด สุดท้ายจะลงเอยอย่างไรร่วมลุ้นได้เลยค่ะ
Tags: รักหวานแหวว

ตอน: ความหลังฝังใจของซากุระ

ณ โรงอาหารโรงเรียนมัธยมปลายเซโจซึ่งคลาคล่ำไปด้วยบรรดานักเรียนที่มารับประทานอาหารกลางวันกัน ฉันและเมลอนจึงตกลงกันว่าจะไปซื้อข้าวกันก่อน แล้วค่อยหาที่นั่งกัน โชคดีที่ใกล้ๆ กันนั้นมีนักเรียนกลุ่มหนึ่งกินข้าวกันเสร็จพอดี ฉันและเมลอนจึงนั่งกินกันที่นั้น ระหว่างนั่นเองที่เมลอนได้ถามฉันว่าทำไมฉันถึงไม่ชอบหน้านายไคซ์เอาซะเลย

ย้อนความทรงจำไปในช่วง ป.2

ฉันและนายไคซ์เรียนชั้นประถมกันคนละที่แต่ก็คุ้นหน้ากันเพราะบ้านอยู่ใกล้กัน อยู่มาวันหนึ่งเขาเก็บกระดาษข้อสอบวิชาภาษาญี่ปุ่นที่ปลิวไปตามแรงลมของฉันได้

“ได้ 9 เต็ม 100 นี้คนเขาได้กันหรอ ถึงแต่งตัวหวานแหวว ก็โง่อยู่ดี หมาของฉันยังฉลาดกว่าอีก สมองของเธอแย่ยิ่งกว่าหมาซะอีก”

ท่ามกลางผู้คนมากมาย ฉันถูกหัวเราะเยาะกลางถนน ฉันได้ยินบางคนพูดว่า

“โฮะ โฮะ ออกจะน่ารัก แต่กลับไม่มีสมอง น่าสงสารนะ”

ฉันก็กลายเป็นตัวพยาบาทตั้งแต่ตอนนั้น และพยายามทำให้นายไคซ์รู้สึกผิดที่เคยพูดจาระรานฉันไว้ ฉันตั้งปณิธานไว้ว่าจะต้องเอาคืนให้ได้ ต้องทำให้นายไคซ์เสียหน้าที่แพ้ให้กับผู้หญิงอย่างฉัน สุดท้ายพอจบมัธยมต้นฉันจึงเลือกสอบเข้าเรียนต่อที่โรงเรียนมัธยมปลายเซโจที่เขาเรียนอยู่ และสอบเข้าได้สำเร็จด้วยคะแนนดีติดอันดับ Top 5 แต่ว่าหมอนั้นในช่วงประถมที่หน้าตาไม่ได้เรื่อง ใส่แว่นหนาเตอะ โตมากลับหล่อเฟี้ยวและมาดมั่น และที่น่าเจ็บใจที่สุดคือ ฉันก็ยังไม่สามารถเอาชนะหมอนั่นได้เลยสักครั้งไม่ว่าจะเป็นเรื่องเรียนหรือเรื่องกีฬา

ในระหว่างที่ฉันกำลังเหม่อคิดถึงเรื่องในอดีตที่แสนเจ็บปวดอยู่นั่น เมลอนก็สะกิดให้ฉันรู้สึกตัว

“ถ้ายังไม่สบายใจจะเล่าให้ฟังก็ไม่เป็นไรนะ เออนี้ฉันได้ยินมาว่าซากุระปฏิเสธคนที่มาบอกรักอีกแล้วหรอ แบบนี้จะไม่เป็นไรหรอ”

“อืม มันก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่หรอกนะ แต่ฉันไม่ได้คิดอะไรด้วยก็เลยปฏิเสธไป”

“เอ หรือว่าเธอจะชอบไคซ์ นั่นสีหน้าท่าทางเปลี่ยนไปทันทีเลย ใครๆ ก็พูดกันว่าท่าทีของเธอจะเปลี่ยนไปทันที” เมลอนพูดโดยไม่ได้สังเกตสีหน้าปั้นยากของฉันเลยสักนิดและยังคงส่งเสียงพูดคุยต่อไปอย่างออกรส

“แต่ฉันรู้สึกว่าโดนเกียจมากกว่าโดนรักนะ ว่าไงซากุระเกลียดฉันใช่ไหมละ”

ฉันกับเมลอนต่างก็ต้องตกใจเมื่อจู่ๆ นายไคซ์ก็มานั่งด้วยตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่มีใครรู้เนื่องจากเราทั้งคู่ต่างสนทนากันอย่างออกรสจึงไม่มีใครได้ทันสนใจว่านายไคซ์มานั่งด้วยตั้งแต่เมื่อไหร่ เมื่อตั้งสติได้ฉันก็ออกปากถามนายไคซ์ทันที

“นายมานั่งตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย แล้วใครชวนนั่งไม่ทราบ”

“นั่งได้สักพักแล้วละ แล้วก็เห็นพวกเธอคุยกันฉันก็เลยไม่อยากขัดก็เลยถือโอกาสเชิญตัวเองนั่งเองซะเลย ว่าแต่คำถามของฉันเมื่อครู่ของฉันเธอยังไม่ได้ตอบเลยนะ ว่าไงละ เธอเกลียดฉันใช่ไหมละซากุระ”

เมื่อเมลอนตั้งสติได้ก็หันมาพูดกับฉันว่า

“ซากุระโดนเข้าใจผิดหมดแล้ว เอาซิบอกไปเลย”

ตอนนี้หลายคนที่ผ่านไปมาต่างเริ่มมามุงดูเราสามคนกันบ้างแล้ว เนื่องจากเราสามคนต่างก็เป็นคนดังของโรงเรียนมัธยมปลายเซโจ สาเหตุนะหรอ เพราะฉันกับนายไคซ์ต่างก็สร้างชื่อเสียงให้กับโรงเรียนหลายต่อหลายครั้ง ส่วนเมลอนก็เป็นหนึ่งในคณะกรรมการนักเรียนและเป็นนักเรียนตัวอย่างของโรงเรียน นอกจากนี้ยังเป็นนักเรียนเรียนดีติดอันดับ Top 5 ของชั้นปี ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะมีใครหลายคนให้ความสนใจพวกเราเป็นพิเศษ ฉันเริ่มหน้าซีดเมื่อคิดว่า หากฉันปฏิเสธภาพพจน์ที่อุตสาห์สร้างมาก็จะแตกทันที ฉันจึงวางแผนไว้ว่าลองคบกับหมอนี่เพื่อค้นหาจุดอ่อนก็ไม่เลวเหมือนกัน เมื่อคิดได้ดังนั้นฉันจึงตัดสินใจบอกรักนายไคซ์ซะที่นี้เลย

“ซากุระชอบไคซ์มาตลอดเลย ช่วยคบกับซากุระได้ไหมละ”

“คบกันก็ได้” ว่าแล้วนายไคซ์ก็ยิ้ม ยิ้มอย่างที่ทำให้ฉันใจละลายได้ในพริบตา

แต่ใครจะรู้ละว่านายไคซ์เองก็มีแผนอยู่เหมือนกัน

ซึ่งแผนการที่ไคซ์วางไว้ก็คือจะต้องทำให้ซากุระมาหลงรักให้ได้ไม่ว่าจะต้องใช้เล่ห์เหลี่ยมใดๆ หรืออะไรก็ตาม เพราะนี้ถือเป็นโอกาสของเขาแล้วในการพยายามเอาชนะใจของซากุระที่เขาชอบมาตั้งแต่เด็ก ซึ่งผลจะออกมาเป็นยังไงหรือรูปแบบไหนก็ตามเขาก็พร้อมยอมรับผลนั้น






จินามิ
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 18 ม.ค. 2555, 12:47:09 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 18 ม.ค. 2555, 12:47:09 น.

จำนวนการเข้าชม : 1368





<< ก่อนความรักจะเริ่มต้น   เริ่มต้นแผนการของไคซ์ >>
เทียนจันทร์ 19 ม.ค. 2555, 18:16:27 น.
เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ต่อไปนะคะ


จินามิ 19 ม.ค. 2555, 20:16:18 น.
ขอบคุณมากเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account