เล่ห์รัก...เล่ห์แค้น
เป็นนิยายเรื่องแรกของปอแก้ว...ที่เคยลงจนจบไว้นานมากแล้ว ตอนนี้เลยลองเอามาปัดฝุ่นรีไรท์ใหม่ค่ะ :)
-----------------------------------------------------------------
เรื่องราวความรักระหว่างคนสองคนที่เริ่มด้วยความแค้นเมื่อ ‘ธนาดล’ ลูกชายคนเล็กของพ่อเลี้ยงธฤตกลับมาจากต่างประเทศ เขาทำทุกวิถีทางเพื่อจะแก้แค้นศิรสาซึ่งเป็นแม่เลี้ยงโดยใช้ ‘ศรินดา’ ซึ่งเป็นลูกสาวเป็นเครื่องมือในการแก้แค้นครั้งนี้
-----------------------------------------------------------------
เรื่องราวความรักระหว่างคนสองคนที่เริ่มด้วยความแค้นเมื่อ ‘ธนาดล’ ลูกชายคนเล็กของพ่อเลี้ยงธฤตกลับมาจากต่างประเทศ เขาทำทุกวิถีทางเพื่อจะแก้แค้นศิรสาซึ่งเป็นแม่เลี้ยงโดยใช้ ‘ศรินดา’ ซึ่งเป็นลูกสาวเป็นเครื่องมือในการแก้แค้นครั้งนี้
Tags: ธนาดล ศรินดา พนาดร สลิลธาร
ตอน: บทนำ
เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกค่ะ เขียนสมัยเมื่อครั้งยังเป็นนักเรียน ม. ปลาย ซึ่งตอนนี้ก็ผ่านช่วงเวลานั้นมานานมากแล้ว
เพราะเพิ่งจะกู้ต้นฉบับขึ้นมาได้เลยนำมาปัดฝุ่นและลงใหม่ค่ะ หวังว่าคงชอบกันนะคะ
บทนำอาจสั้นไปหน่อย ชอบไม่ชอบยังไงบอกได้นะคะ เรื่องนี้เหลือแค่รีไรท์ใหม่เท่านั้นค่ะ เพราะงั้น...ลงจบแน่ค่ะ (ลงไว้ขัดยามที่ยังเข็นหนูมุกกับพี่อาร์มออกมาไม่ได้ค่ะ แฮ่ๆ)
บทนำ
ภาคเหนือของประเทศที่ปกคลุมไปด้วยป่าไม้อันอุดมสมบูรณ์ สถานที่ท่องเที่ยวก็สวยงามไม่แพ้ภาคไหน ภาคทีได้ชื่อว่ามีภาษาถิ่นเพราะมากภาคหนึ่ง กลางไร่ชาซึ่งเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายในแถบนี้ เด็กผู้หญิงผมถักเปียสองข้างหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูคนหนึ่งกำลังนั่งชื่นชมดอกกุหลาบหลากสีสันทั้ง แดง ขาว เหลืองที่แข่งกันส่งกลิ่นหอมฟุ้ง มือขาวป้อมเอื้อมไปจับปลายกิ่งส่วนอีกมือก็ถือกรรไกรตัดกิ่งจ่อเพื่อจะตัดกุหลาบดอกสวยไปใส่แจกัน
"ทำอะไร!" เด็กหญิงสะดุ้งจนทำกรรไกรตัดกิ่งร่วงก่อนที่จะหันมามองเด็กชายซึ่งอายุไล่เลี่ยกันกำลังมองมาที่เธอด้วยสายตาโกรธเกรี้ยวและไร้ซึ่งความเป็นมิตร
"ตัดกุหลาบ" เด็กหญิงตอบเบาๆ
"ใครอนุญาต!" เด็กชายยังคงตะคอกจนทำให้เด็กหญิงเริ่มสะอื้นด้วยความกลัวแต่ก็ยังคงตอบคำถาม
"คุณพ่อ รินขออนุญาตคุณพ่อแล้ว" เมื่อได้ยินคำตอบเด็กชายถึงกับกำมือแน่นด้วยความโกรธ ขาสั้นๆก้าวอย่างรวดเร็วเข้าไปผลักเด็กหญิงให้พ้นจากแปลงกุหลาบ
"กุหลาบนี่ของแม่ฉัน เธอห้ามยุ่ง!" เด็กหญิงสบตาเด็กชายด้วยน้ำตาที่คลออยู่เต็มตาคู่โต
"แต่รินขอคุณพ่อแล้ว" เด็กหญิงรินยังคงยืนยันคำเดิม "โอ๊ย!" เสียงร้องเล็กแหลมดังขึ้นเนื่องจากก้อนดินขนาดย่อมถูกปามาโดนกลางตัวพอดิบพอดี
"คุณดลเอาดินปารินทำไม"
"ของของแม่ฉันเธอห้ามยุ่ง!" พูดจบเด็กชายดลก็วิ่งกลับเข้าบ้านหลังใหญ่ ทิ้งให้เด็กหญิงรินนั่งร้องไห้ฮักๆ หลายครั้งที่เด็กหญิงถามมารดาว่าทำไมคุณดลถึงได้เกลียดเธอขนาดนี้ เธอทำผิดอะไร แต่คำตอบของมารดากลับมีเพียงว่า
'รินต้องอดทนนะลูก อย่าไปมีเรื่องกับคุณดล'
เด็กหญิงมองตามหลังคนที่แกล้งเธอสารพัด คนที่เกลียดเธอที่สุดและเธอเองก็เกลียดเขาที่สุดเช่นกัน!
-------------------------------------------------------------------------------------------
เพราะเพิ่งจะกู้ต้นฉบับขึ้นมาได้เลยนำมาปัดฝุ่นและลงใหม่ค่ะ หวังว่าคงชอบกันนะคะ
บทนำอาจสั้นไปหน่อย ชอบไม่ชอบยังไงบอกได้นะคะ เรื่องนี้เหลือแค่รีไรท์ใหม่เท่านั้นค่ะ เพราะงั้น...ลงจบแน่ค่ะ (ลงไว้ขัดยามที่ยังเข็นหนูมุกกับพี่อาร์มออกมาไม่ได้ค่ะ แฮ่ๆ)
บทนำ
ภาคเหนือของประเทศที่ปกคลุมไปด้วยป่าไม้อันอุดมสมบูรณ์ สถานที่ท่องเที่ยวก็สวยงามไม่แพ้ภาคไหน ภาคทีได้ชื่อว่ามีภาษาถิ่นเพราะมากภาคหนึ่ง กลางไร่ชาซึ่งเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายในแถบนี้ เด็กผู้หญิงผมถักเปียสองข้างหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูคนหนึ่งกำลังนั่งชื่นชมดอกกุหลาบหลากสีสันทั้ง แดง ขาว เหลืองที่แข่งกันส่งกลิ่นหอมฟุ้ง มือขาวป้อมเอื้อมไปจับปลายกิ่งส่วนอีกมือก็ถือกรรไกรตัดกิ่งจ่อเพื่อจะตัดกุหลาบดอกสวยไปใส่แจกัน
"ทำอะไร!" เด็กหญิงสะดุ้งจนทำกรรไกรตัดกิ่งร่วงก่อนที่จะหันมามองเด็กชายซึ่งอายุไล่เลี่ยกันกำลังมองมาที่เธอด้วยสายตาโกรธเกรี้ยวและไร้ซึ่งความเป็นมิตร
"ตัดกุหลาบ" เด็กหญิงตอบเบาๆ
"ใครอนุญาต!" เด็กชายยังคงตะคอกจนทำให้เด็กหญิงเริ่มสะอื้นด้วยความกลัวแต่ก็ยังคงตอบคำถาม
"คุณพ่อ รินขออนุญาตคุณพ่อแล้ว" เมื่อได้ยินคำตอบเด็กชายถึงกับกำมือแน่นด้วยความโกรธ ขาสั้นๆก้าวอย่างรวดเร็วเข้าไปผลักเด็กหญิงให้พ้นจากแปลงกุหลาบ
"กุหลาบนี่ของแม่ฉัน เธอห้ามยุ่ง!" เด็กหญิงสบตาเด็กชายด้วยน้ำตาที่คลออยู่เต็มตาคู่โต
"แต่รินขอคุณพ่อแล้ว" เด็กหญิงรินยังคงยืนยันคำเดิม "โอ๊ย!" เสียงร้องเล็กแหลมดังขึ้นเนื่องจากก้อนดินขนาดย่อมถูกปามาโดนกลางตัวพอดิบพอดี
"คุณดลเอาดินปารินทำไม"
"ของของแม่ฉันเธอห้ามยุ่ง!" พูดจบเด็กชายดลก็วิ่งกลับเข้าบ้านหลังใหญ่ ทิ้งให้เด็กหญิงรินนั่งร้องไห้ฮักๆ หลายครั้งที่เด็กหญิงถามมารดาว่าทำไมคุณดลถึงได้เกลียดเธอขนาดนี้ เธอทำผิดอะไร แต่คำตอบของมารดากลับมีเพียงว่า
'รินต้องอดทนนะลูก อย่าไปมีเรื่องกับคุณดล'
เด็กหญิงมองตามหลังคนที่แกล้งเธอสารพัด คนที่เกลียดเธอที่สุดและเธอเองก็เกลียดเขาที่สุดเช่นกัน!
-------------------------------------------------------------------------------------------
ปอแก้ว เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 21 มี.ค. 2555, 12:00:16 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 มี.ค. 2555, 12:03:32 น.
จำนวนการเข้าชม : 2512
| บทที่ 1 >> |
WallyValent 21 มี.ค. 2555, 12:04:28 น.
เจิมค่ะปอแก้ว :D คิดถึงคุณดล >.<''
แต่ชื่อเรื่องนี่เปลี่ยนรึว่าชื่อนี้อยู่แล้วอ่า?? O.O จำไม่ได้ 55
เจิมค่ะปอแก้ว :D คิดถึงคุณดล >.<''
แต่ชื่อเรื่องนี่เปลี่ยนรึว่าชื่อนี้อยู่แล้วอ่า?? O.O จำไม่ได้ 55
ปอแก้ว 21 มี.ค. 2555, 12:06:56 น.
ชื่อเดิมเลย...เหมือนเดิม ตัวละครก็เหมือนเดิม 555
ชื่อเดิมเลย...เหมือนเดิม ตัวละครก็เหมือนเดิม 555
roseolar 21 มี.ค. 2555, 16:44:31 น.
เรื่องใหม่ๆๆ ><
เรื่องใหม่ๆๆ ><
ChaussonAuxPomme 22 มี.ค. 2555, 21:12:40 น.
แค่เปิดเรื่องก็ชอบแล้ว ^^
แค่เปิดเรื่องก็ชอบแล้ว ^^
silverraindrop 23 มี.ค. 2555, 11:53:26 น.
น่าติดตาม
น่าติดตาม
ryoku 17 เม.ย. 2555, 16:31:36 น.
แอบมาอ่านเรื่องนี้ก่อน เรื่องนี้มีพี่ต้นด้วยหรือเปล่านะ หรือว่าเป็นอีกเรื่องนึง ชักจะเลือนๆไปเสียแล้ว เวลาทำร้ายเรา T^T
แอบมาอ่านเรื่องนี้ก่อน เรื่องนี้มีพี่ต้นด้วยหรือเปล่านะ หรือว่าเป็นอีกเรื่องนึง ชักจะเลือนๆไปเสียแล้ว เวลาทำร้ายเรา T^T
siita 18 เม.ย. 2555, 23:21:08 น.
อ๊ายยยย ชอบพลอตแบบนี้มาก >[]< ดีใจ
อ๊ายยยย ชอบพลอตแบบนี้มาก >[]< ดีใจ
ปอแก้ว 20 เม.ย. 2555, 14:42:32 น.
เพิ่งเข้ามาเห็นค่ะ...ขอตอบเมนท์ตรงนี้น้า
คุณ ChaussonAuxPomme : ดีใจที่ชอบค่ะ :)
คุณ silverraindrop : แล้วอย่าลืมติดตามต่อไปนะค้าาาา
คุณ ryoku : ใช่เลยค่าาา มีพี่ต้นด้วย เรื่องนี้เหมือนรวมเพื่อนในรุ่นเลยอ่ะ ยืมชื่อมาเยอะมาก 555
คุณ siita : ชอบก็ต้องติดตามกันต่อนะคะ น้าาาา ^___^
เพิ่งเข้ามาเห็นค่ะ...ขอตอบเมนท์ตรงนี้น้า
คุณ ChaussonAuxPomme : ดีใจที่ชอบค่ะ :)
คุณ silverraindrop : แล้วอย่าลืมติดตามต่อไปนะค้าาาา
คุณ ryoku : ใช่เลยค่าาา มีพี่ต้นด้วย เรื่องนี้เหมือนรวมเพื่อนในรุ่นเลยอ่ะ ยืมชื่อมาเยอะมาก 555
คุณ siita : ชอบก็ต้องติดตามกันต่อนะคะ น้าาาา ^___^
kungandpolice 22 เม.ย. 2555, 04:47:09 น.
likeeeeeeeee
likeeeeeeeee
HaDeS 28 เม.ย. 2555, 12:41:17 น.
เพิ่งเข้ามาอ่าน เข้ามาให้กำลังใจจ้้ะ
เพิ่งเข้ามาอ่าน เข้ามาให้กำลังใจจ้้ะ