บ่วงใจ
เมื่อ"ก้องภพ" หนุ่มหล่อไฮโซเพลย์บอยดีกรีปริญญาโทจากนอกถูกบังคับแต่งงาน เขาจึงขอความช่วยเหลือจากผู้ที่เขาไข่ทิ้งไว้
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: S2บ่วงที่10
บ่วงที่ 10
ในระหว่างการตั้งครรภ์หน้าอกของเข็มทิพย์ก็ขยายใหญ่ขึ้นจึงต้องมาซื้อชุดชั้นในใหม่โดยก้องภพทำหน้าที่พามาเหมือนเวลาไปซื้อของอย่างอื่น
ในระหว่างที่เลือกเสื้อชั้นในอยู่นั้นความคิดของเธอได้ย้อนกลับไปตอนที่ยังใช้ชีวิตอยู่กับก้องภพ
“ฉันหน้าอกใหญ่ขึ้น” เข็มทิพย์บอกชายหนุ่มด้วยอาการเขินจัดสังเกตเห็นได้จากใบหน้าขาวกลับแดงเถือกไปหมดเพราะต้องบอกผู้ชายในเรื่องแบบนี้ แต่คนฟังก็ชอบใจเพราะตัวเขาเองนั่นแหละที่เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้ขนาดหน้าอกของเธอเพิ่มขึ้น
“สงสัยคงจะได้น้ำดี” หญิงสาวที่ได้ฟังก็หน้าแดงยิ่งขึ้นกว่าเดิม
“ทะลึ่ง” พร้อมกับซัดเผียะไปที่ต้นแขนของเขา
“ถ้าอย่างนั้นเป็นเพราะมือของผมที่ช่วยนวดเพิ่มขนาดก็ได้ หึหึ” คนพูดเดินมายืนซ้อนข้างหลังเธอแล้วหัวเราะที่ข้างหูเธอนี่สิทำเอาขนลุกไปเลย
“หยุดพูดเลย ถอยไปห่างๆฉันเลยนะ” เข็มทิพย์หันกลับมาผลักเขาออกไป แต่มีหรือแรงอันน้อยนิดจากสาวเจ้าจะทำอะไรผู้ชายร่างสูงใหญ่อย่างเขาได้
“อ้าว...ก็คุณเริ่มพูดก่อนนะ”
“ที่ฉันพูดก็เพราะว่าฉันจะไปซื้อบราใหม่แล้วให้คุณไปส่งฉันต่างหาก”
“ผมว่าไม่ต้องซื้อหรอกเพราะ...ผมไม่อยากให้คุณใส่เวลาที่อยู่กับผม อีกอย่างผมถนัดถอดมากกว่า ไหนๆก็ต้องถอดอยู่แล้วอย่าใส่มันเลยดีกว่า” เท่านั้นแหละเขาก็หลอกล่อพาเธอไปหาความสุขพร้อมๆกับเขาอีกจนได้
พลันความคิดก็หยุดลงเพียงแค่นั้นเพราะเสียงก้องภพที่ดังเข้ามาทำให้เรียกสติกลับคืนมาได้ เข็มทิพย์สั่นหัวเพื่อให้ส่วนคั่งค้างจากเรื่องที่คิดอยู่เมื่อครู่หลุดออกจากหัวให้หมด
“คุณเป็นอะไรหน้าแดงเชียว”
“ปละ...เปล่า” เรื่องอะไรจะให้เขารู้ล่ะว่าเธอคิดอะไรอยู่
“ไม่ต้องเขินหรอกน่าผมเคยมาเลือกซื้อพร้อมคุณบ่อยไปจำไม่ได้เหรอ”
“ไม่ต้องพูดมากน่า”
“อืมผมว่าตัวนี้ดีไหม แบบมันน่าจะใส่สบาย”
“คุณรู้เรื่องพวกนี้ดีจังนะ”
“ก็ผมเรียนรู้จากคุณนั่นแหละ” ชายหนุ่มกระซิบที่ข้างหูเบาๆราวกับเป็นความลับนักหนา
“พูดห่างฉันก็ได้ไม่ต้องมากระซิบหรอก”
“หึหึ ขอโทษครับไซส์...มีสีฟ้าหรือเปล่า” หัวเราะเสร็จก็หันไปถามพนักงานขาย
“สักครู่นะคะ” พนักงานแอบยิ้มเพราะคงเห็นเป็นเรื่องหน้ารักที่คนเป็นแฟนกันช่วยเลือกชุดชั้นในให้
“คุณรู้ไซส์ฉันได้อย่างไร”
“ผมชำนาญนะเรื่องแบบนี้ แค่เห็นก็บอกขนาดได้ทันที”
“แล้วที่เลือกสีฟ้าเนี่ยถามฉันสักคำหรือยัง” ไม่นานพนักงานขายก็หาเจอ
“ไม่ต้องถามหรอก ผมรู้ว่าคุณชอบ”
“ชิ”
“อีกอย่างผมว่าลูกน่าจะเป็นผู้ชายจะให้เลือกสีชมพูก็น่ากลัวว่า...ลูกคงไม่ชอบ” ที่จริงเขากลัวว่าลูกชายจะชอบสีชมพูมากกว่า
“รู้ได้ยังไงคะว่าจะได้ลูกชาย ยังไม่ทันอัลตร้าซาวน์เลย”
“ก็ผมเป็นคนทำเองนี่นา”
“มั่นใจจริงนะ”
“มั่นใจมาก” เขาแทบจะลากเสียงยาวจากอเมริกาไปถึงเมืองไทยได้เลยทีเดียว
“เลือกสีอื่นก็ได้ไม่เห็นต้องเป็นสีฟ้าเลย”
“1.คุณชอบ 2.มั่นใจว่าลูกเป็นผู้ชายเลยเลือกสีฟ้าไม่เลือกสีหวานถ้าจะให้เลือกสีมืดๆคงไม่ดีกับเด็ก”
“เว่อร์ไปลูกยังอยู่ในท้องอยู่เลยจะมาเห็นได้อย่างไรกัน”
“เอาน่าเหตุผลข้อแรกก็ผ่านแล้วนี่นา ใช่ไหม” ว่าที่คุณแม่ลูกหนึ่งไม่ตอบแต่หันไปหาเสื้อชั้นในแบบอื่นบ้าง
“คุณว่าหน้าอกคุณจะเพิ่มขนาดอีกไหม”
“น่าจะเพิ่มนะคะ”
“แล้วจะซื้อเผื่อไปเลยหรือเปล่า”
“ค่อยมาซื้อก็ได้ค่ะ เผื่อมีแบบใหม่ให้เลือกอีก”
ชุดชั้นในที่ซ้อมามีสีฟ้าเสียส่วนใหญ่ตามที่ก้องภพเลือก แต่ก็ไม่ได้ซื้อมามากมายนักเพราะเธอจะใส่แค่ตอนกลางวันเท่านั้น ส่วนตอนกลางคืนเธอก็จะไม่สวมชุดชั้นในเพราะมันจะสบายตัวกว่า ตอนท้องนี่อยากจะให้ร่างกายของเธอสบายที่สุด
วันนี้ก้องภพชวนเธอไปว่ายน้ำซึ่งเป็นการออกกำลังกายที่ค่อนข้างจะปลอดภัยสำหรับผู้หญิงมีครรภ์เพราะน้ำที่อยู่รอบๆจะช่วยเป็นแรงพยุง บางครั้งเธอก็จะไปออกกำลังกายกับว่าที่คุณแม่ท่านอื่นๆบ้าง เช่น การแอโรบิกในน้ำ หรือการเดินออกกำลังกายในตอนเช้า
“พักก่อนไหม”
“ค่ะ”
“คุณจะสั่งน้ำอะไร”
“เอาน้ำส้มแล้วกันค่ะ ขอแบบเปรี้ยวหน่อยนะคะ”
“ไม่เอาน้ำมะนาวไปเลยล่ะ”
“ตอนกลางวันฉันดื่มแล้วค่ะ” ช่วงนี้แม้จะผ่านมาหลายเดือนแล้วแต่เข็มทิพย์ก็ยังอยากกินของเปรี้ยวๆอยู่บ้างแต่ไม่ก็มากนัก อาการแพ้ท้องอยากของเปรี้ยวนี่เคยทำให้ก้องภพดุเธอไปหลายหนเพราะเธออยากทานของดอง
“หยุดทานเลยนะ มันไม่มีประโยชน์แถมอาจจะอันตรายก็ได้” ก้องภพแวะมาหาเธอที่ห้องทำงานของสิริตาแล้วภพว่าเธอทานของดองอยู่ คนหวงลูกเลยแสดงอาการ
“แต่”
“ไม่มีคำว่าแต่ครับ”
“ฉันอยากทาน” อาการแพ้ท้องของเธอมีแต่อารมณ์แปรปรวน หงุดหงิดง่าย ง่วงนอน แล้วก็อยากทานของดองเอาเสียมากๆ
“ถ้าอยากทาน ก็ให้ทานผลไม้สดรสเปรี้ยวแทนสิ”
“ฉันได้ยินว่าคนอื่นเขาทานอะไรแปลกๆกันก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรนี่นา”
“ก็ช่างคนอื่นเขาสิครับ”
“ผลไม้ดองนี่หายากนะคะแถวนี้กว่าจะเดินหาเจอ” อุตส่าห์เดินหาเสียทั่วกว่าจะเจอ...เฮ้อ ก้องภพดันมาเห็นแล้วก็ริบไปเสียอีก
“นี่เดินไปซื้อเองเลยหรือไง แค่บอกให้พนักงานไปซื้อให้ก็ได้”
“ไม่รู้ล่ะ คุณอยากให้ฉันทานอะไรก็ไปหามาแล้วกันระหว่างที่รอฉันจะกินอันนี้ไปพลางๆก่อน ถ้าอยากให้ฉันหยุดก็รีบไปหาของแทนมาเร็วๆ” ว่าที่คุณแม่ก็งอแงไม่หยุด
“แล้วคุณจะกินเข้าไปทำไมมันไม่ดีนะ อาจจะมีสารปนเปื้อนก็ได้ คุณไม่อยากให้ลูกแข็งแรงเหรอ ใจร้ายกับเด็กตัวเล็กๆจัง” ในเมื่องอแงไม่ยอมหยุดก็ต้องไซโคกันหน่อย
“เปล่านะ แต่ลูกอยากทานนี่นา โทษฉันได้ยังไง ปกติฉันทานเสียที่ไหน” เข็มทิพย์แย้งเสียงอ่อย
“สมมติว่าลูกเป็นเด็กที่อยากจะกินแต่ลูกอม พวกอาหารขยะ คุณจะห้ามลูกไหมหรือจะให้ลูกกินตามใจปากครับ” พอเจอย้อนมาแบบนี้คนอยากของดองก็ทำหน้าตูมใส่
“รีบไปหาของเปรี้ยวที่ดีและมีประโยชน์ตามที่คุณว่ามาเลยนะ” คนเถียงไม่ออกก็ได้แต่ประชดใส่
ก้องภพได้ยินก็ยิ้มสมใจ โทรไปสั่งให้คนหาผลไม้รสเปรี้ยวมาให้
“ถ้าตัวเล็กไม่ชอบก็โทษคุณพ่อนะคะลูก แม่ไม่เกี่ยว”
“ตัวเล็กครับพ่อเป็นห่วงนะ อยากให้ลูกแข็งแรงไง ไม่โกรธพ่อนะเด็กดี” ก้องภพนั่งลงยองๆแล้วพูดกับหน้าท้องนูนๆของเธอ แล้วก็จุมพิตเบาๆแต่อบอุ่นไปทั้งหัวใจที่ที่เจ้าตัวเล็กของเขาและเธอพักพิงอยู่
“พี่ตาครับฝากดูเข็มด้วยนะ อย่าให้ทานของดองนะครับ”
“ย่ะ คุณพ่อ”
“ดีนะที่ผมมาเห็นเสียก่อน ถ้ามีคราวหน้าอีกละก็เตรียมตัวตรียมใจไว้ได้เลย”
“ทำไมคนอื่นเค้าพอรู้ว่าลูกอยากทานอะไรก็รีบไปหามาให้ก็ไม่รู้ ไม่เหมือนคุณเลย” หน้างอๆของเธอทำให้เขามันเขี้ยวจนอยากจะหอมแก้มยิ่งนักแต่ต้องห้ามใจตัวเองไว้เพราะทำอย่างที่คิดไม่ได้ ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาจะไม่รีรอเลยที่จะทำมัน
ไม่นานนักน้ำส้มที่สั่งไว้ก็มา เธอนั่งจิบไปขาก็แกว่งในน้ำไป ก้องภพก็มานวดหลังให้เพราะเขาก็เคยเข้าคอร์สเพื่อนวดให้คุณแม่มาแล้ว
“ซ้ายอีกนิดค่ะ”
“ตรงนี้เหรอ”
“ค่ะ แรงอีกนิด”
“ได้ไหม”
“โอเคค่ะ”
“พรุ่งนี้จะไปอัลตร้าซาวแล้ว คุณตื่นเต้นไหม”
“แม่คนไหนจะไม่ตื่นเต้นละคะ คุณล่ะ”
“แน่นอนครับ”
“ลูกจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงน๊า”
“ผู้ชายสิผมมั่นใจ”
“ถ้าเป็นผู้หญิงฉันจะหัวเราะให้ดู”
“คอยดูก็แล้วกันเถอะ คุณอยากได้ลูกสาวเหรอ”
“เปล่าค่ะ เพศไหนก็ได้ ผู้หญิงก็น่ารัก ผู้ชายก็คงจะซน ฉันก็มีความสุขทั้งคู่ค่ะ แล้วถ้าลูกเป็นผู้หญิงละคะคุณจะทำยังไง”
“ไม่ทำไง ลูกทั้งคนยังไงก็รัก ถ้าเป็นผู้หญิงผมคงหวงเพราะคงจะสวยแบบคุณ แต่ผมมั่นใจยังไงก็ผู้ชาย”
“ค่า ฉันจะคอยดูพรุ่งนี้”
ในขณะที่อัลตร้าซาวด์ เข็มทิพย์และก้องภพถึงกับน้ำตาซึมที่ได้เห็นพัฒนาการของสิ่งมีชีวิตเล็กๆที่พักพิงอยู่ในครรภ์ ได้เห็นหัวใจของเจ้าตัวน้อยที่นอนขดอยู่ แขนและขา และได้รู้ว่าเป็นเพศชายตามที่ก้องภพคาดการณ์ไว้
“อีกไม่กี่เดือนเราก็ได้เจอกันแล้วนะคะลูกแม่”
คนขับรถกำลังจะกลับไปบอกข่าวดีแก่ผู้เป็นพี่สาว ส่วนหญิงสาวที่นั่งข้างคนขับก็เอาแต่จ้องภาพถ่ายอัลตร้าซาวด์ไปน้ำตาก็ซึมไปด้วย
“เห็นไหมผมบอกแล้วว่าลูกของเราเป็นผู้ชาย”
“ค่ะ” เข็มทิพย์ยิ้มทั้งน้ำตา
“คุณว่าลูกเราจะหน้าเหมือนใคร”
“ต้องเหมือนฉันสิ”
“แล้วไม่คิดว่าลูกจะหน้าเหมือนผมหรือไง เหมือนคุณหน้าหวานไปเดี๋ยวลูกอาย” ก้องภพอยากให้ลูกชายหน้าเหมือนเขามากกว่า
“เหมือนผมหล่อนะ” คำพูดนี้ชวนให้คนฟังรู้สึกหมั่นไส้
“หลงตัวเองกันเข้าไป”
“คุณจะหลงผมอีกคนผมก็ไม่ว่านะ”
“จะเหมือนใคร จะเพศไหนก็ช่างเถอะ ฉันก็รักของฉันละน่า”
“จะแวะไปหาพี่ตาก่อนหรือจะไปซื้อของก่อนดี”
“ไปหาพี่ตาก่อนก็ได้ค่ะ”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เข้ามาได้เลยจ้า”
“ว่าไงผู้หญิงหรือผู้ชาย” เอ่ยถามเมื่อสองหนุ่มสาวว่าที่พ่อแม่มือใหม่เข้ามาในห้อง
“ให้ทายครับ”
“เห็นอาการหน้าบานของนายก้อง ผู้ชายใช่ไหม”
“ครับ” แล้วเข็มทิพย์ก็ยื่นภาพถ่ายไปให้ดู
“ว้าว หลานป้า ตรงนี่ขาหรือเปล่าเนี่ย” ว่าที่คุณป้าก็เห่อไม่แพ้กัน
ทั้งสามคนคุยกันถึงเจ้าตัวน้อยด้วยใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้ม ความสุขใจที่จะได้เห็นสมาชิกตัวเล็กเกิดขึ้นมาอีกคนในโลกใบนี้
“ผมกับเข็มขอตัวก่อนนะครับ เดี๋ยวจะพาเขาไปซื้อของให้ลูกนะครับ”
“หืม จะซื้อเลยเหรอ คนโบราณเขาไม่ให้เตรียมก่อนนี่นา”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ เราไม่ถือ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจ”
เสร็จจากแวะหาสิริตาแล้วก็มุ่งหน้าสู่ห้างสรรพสินค้าต่อเพื่อซื้อของใช่ให้เจ้าตัวเล็ก โซ่ทองน้อยๆของพ่อกับแม่ คราวนี้ก็จะเลือกได้เต็มที่หน่อย เมื่อก่อนเวลาจะซื้อของให้ลูกก็กลัวว่าจะเลือกสีไม่เข้ากับเพศ แต่วันนี้รู้แล้วก็ได้เวลาช็อปกระจาย ที่จริงหน้าที่นี้เหมาะกับคนเป็นแม่มากกว่า แต่ทว่าอาการนี้จะตกอยู่ที่คุณพ่อเสียอย่างนั้น
“พอได้แล้วมั้งคะ เยอะแล้วนะ” เข็มทิพย์ที่นั่งพักอยู่นานเห็นก้องภพซื้อของในจำนวนมากแล้วจึงลุกขึ้นเดินมาปราม
“คุณนั่งพักต่อไปก่อนเถอะ ผมขอเลือกอีกหน่อย” ชายหนุ่มยังคงง่วนอยู่กับการเลือกเสื้อให้ลูกตัวน้อยที่กำลังจะลืมตาดูโลกในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าโดยไม่หันมามองคนข้างๆ
“คุณว่าสีฟ้ากับสีเขียวสีไหนสวยกว่า”
“สีฟ้าเยอะแล้วเอาเป็นสีเขียวบ้างก็ได้ค่ะ” ของส่วนใหญ่ที่ก้องภพซื้อมักจะเป็นสีฟ้าเสียมาก
“แต่ที่จริงไม่ต้องแล้วก็ได้นะคะ นี่ก็เกือบสิบตัวแล้วนะ”
“ซื้อไปเถอะน่า ไม่เป็นไรหรอก”
“เดี๋ยวค่อยมาซื้อใหม่ก็ได้นี่คะ มาซื้อรอบใหม่แบบก็เปลี่ยนใหม่ด้วย”
“ไอ้เรื่องแบบน่ะไม่เป็นไรหรอก ผมเลือกแบบไม่ซ้ำกันสักตัว”
“ตามใจค่ะ เงินคุณนี่” ห้ามไม่ได้ก็ปลงกับความเห่อเสีย
“ไปดูอย่างอื่นกันบ้างดีกว่า”
“ค่ะ แต่เอาสีอื่นบ้างนะคะ คุณเลือกแต่สีฟ้า”
“อ้าวก็เด็กผู้ชายก็เหมาะกับสีฟ้านะ”
“เอาสีกลางๆบ้างก็ได้นะคะ สีขาว สีเหลือง อะไรแบบนี้”
“ครับๆ”
ต่อมาก็มาซื้อถุงมือถุงเท้า แม้ก้องภพจะรับปากว่าจะเอาสีอื่นบ้างก็ไม่วายหยิบสีฟ้าอีกจนเข็มทิพย์ต้องแย้งว่าให้เอาสีอื่นบ้างตามที่ตกลงกันไว้
“ไหนตกลงว่าจะเอาสีอื่นบ้างไงคะ”
“เอาสีฟ้าไปสักคู่สองคู่ไม่เป็นไรหรอกน่า”
“อุ๊ย” เข็มทิพย์เอามือแตะที่ท้อง
“เข็มเป็นอะไร”
“ลูกดิ้นค่ะ”
“ไหนๆ” เข็มทิพย์คว้ามือเขามาแตะบริเวณที่ลูกถีบ
“เป็นไงครับตัวเล็ก อย่าเตะแรงมากนะเดี๋ยวแม่เขาเจ็บ”
“สงสัยลูกจะบอกว่าไม่เอาสีฟ้า”
“ผมว่าลูกไม่เอาสีอื่นมากว่า ใช่ไหม” ว่าแล้วเจ้าตัวน้อยก็ถีบท้องแม่โดนมือคนเป็นพ่ออีกที ก้องภพเลยยิ้มอย่างถูกใจ
“เห็นไหมลูกชอบสีฟ้า”
“เจ้าค่ะ”
หกเดือนกว่าแล้วที่ก้องภพเข้ามาในชีวิตของเธอซึ่งสถานะของเขาก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆอย่างรวดเร็วจากเจ้านายกลายเป็นพ่อของลูกเธอเสียแล้ว
ตั้งแต่ลูกเริ่มดิ้นก้องภพก็มักจะคุยเล่นกับลูกแล้วก็จะขอร้องที่จะนอนอยู่ที่ห้องเธอบ่อยขึ้นกว่าเดิม และคืนนี้ก็เช่นกัน
“ให้ผมนอนที่นี่เถอะ ผมอยากคุยกับลูก”
“ก็ได้ค่ะ”
ภาพที่เข็มทิพย์เห็นอยู่คือก้องภพเอาหูแนบกับหน้าท้องนูนใหญ่ของเธอเพื่อคุยกับลูกมันช่างก็ให้เกิดความอบอุ่นใจเกินจะบรรยายความประทับใจในตัวก้องภพแต่ทว่าภาพที่เธอเห็นเขาอยู่กับแอนนาภายในห้องก็กลับมาอีกครั้ง ความอบอุ่นเมื่อครู่ก็หายวับไป
ชายหนุ่มที่นอนข้างกายก็ต้องข่มใจเสมอเวลาที่นอนเตียงเดียวกันไม่ให้แตะต้องตัวเข็มทิพย์ยิ่งตอนที่เขาขอนอนที่คอนโดเธอเพื่ออยู่ดูแลเธอที่เริ่มตั้งท้องใหม่ๆนั้นร่างกายที่มีน้ำมีนวล อวบอิ่มยิ่งกว่าเดิมแถมไม่ใส่ชุดชั้นในเลยนี่สิ เกือบทำเขาตบะแตก พยายามท่องเข้าไว้ว่าเธอท้องและเธอยังคงโกรธเขาอยู่จนตอนนี้ตบะเขาก็เริ่มแก่กล้าขึ้น
-------------------
กลับไปอ่านที่เด็กดีก็ได้ค่ะ http://writer.dek-d.com/goszy/story/view.php?id=179449
ในระหว่างการตั้งครรภ์หน้าอกของเข็มทิพย์ก็ขยายใหญ่ขึ้นจึงต้องมาซื้อชุดชั้นในใหม่โดยก้องภพทำหน้าที่พามาเหมือนเวลาไปซื้อของอย่างอื่น
ในระหว่างที่เลือกเสื้อชั้นในอยู่นั้นความคิดของเธอได้ย้อนกลับไปตอนที่ยังใช้ชีวิตอยู่กับก้องภพ
“ฉันหน้าอกใหญ่ขึ้น” เข็มทิพย์บอกชายหนุ่มด้วยอาการเขินจัดสังเกตเห็นได้จากใบหน้าขาวกลับแดงเถือกไปหมดเพราะต้องบอกผู้ชายในเรื่องแบบนี้ แต่คนฟังก็ชอบใจเพราะตัวเขาเองนั่นแหละที่เป็นสาเหตุหลักที่ทำให้ขนาดหน้าอกของเธอเพิ่มขึ้น
“สงสัยคงจะได้น้ำดี” หญิงสาวที่ได้ฟังก็หน้าแดงยิ่งขึ้นกว่าเดิม
“ทะลึ่ง” พร้อมกับซัดเผียะไปที่ต้นแขนของเขา
“ถ้าอย่างนั้นเป็นเพราะมือของผมที่ช่วยนวดเพิ่มขนาดก็ได้ หึหึ” คนพูดเดินมายืนซ้อนข้างหลังเธอแล้วหัวเราะที่ข้างหูเธอนี่สิทำเอาขนลุกไปเลย
“หยุดพูดเลย ถอยไปห่างๆฉันเลยนะ” เข็มทิพย์หันกลับมาผลักเขาออกไป แต่มีหรือแรงอันน้อยนิดจากสาวเจ้าจะทำอะไรผู้ชายร่างสูงใหญ่อย่างเขาได้
“อ้าว...ก็คุณเริ่มพูดก่อนนะ”
“ที่ฉันพูดก็เพราะว่าฉันจะไปซื้อบราใหม่แล้วให้คุณไปส่งฉันต่างหาก”
“ผมว่าไม่ต้องซื้อหรอกเพราะ...ผมไม่อยากให้คุณใส่เวลาที่อยู่กับผม อีกอย่างผมถนัดถอดมากกว่า ไหนๆก็ต้องถอดอยู่แล้วอย่าใส่มันเลยดีกว่า” เท่านั้นแหละเขาก็หลอกล่อพาเธอไปหาความสุขพร้อมๆกับเขาอีกจนได้
พลันความคิดก็หยุดลงเพียงแค่นั้นเพราะเสียงก้องภพที่ดังเข้ามาทำให้เรียกสติกลับคืนมาได้ เข็มทิพย์สั่นหัวเพื่อให้ส่วนคั่งค้างจากเรื่องที่คิดอยู่เมื่อครู่หลุดออกจากหัวให้หมด
“คุณเป็นอะไรหน้าแดงเชียว”
“ปละ...เปล่า” เรื่องอะไรจะให้เขารู้ล่ะว่าเธอคิดอะไรอยู่
“ไม่ต้องเขินหรอกน่าผมเคยมาเลือกซื้อพร้อมคุณบ่อยไปจำไม่ได้เหรอ”
“ไม่ต้องพูดมากน่า”
“อืมผมว่าตัวนี้ดีไหม แบบมันน่าจะใส่สบาย”
“คุณรู้เรื่องพวกนี้ดีจังนะ”
“ก็ผมเรียนรู้จากคุณนั่นแหละ” ชายหนุ่มกระซิบที่ข้างหูเบาๆราวกับเป็นความลับนักหนา
“พูดห่างฉันก็ได้ไม่ต้องมากระซิบหรอก”
“หึหึ ขอโทษครับไซส์...มีสีฟ้าหรือเปล่า” หัวเราะเสร็จก็หันไปถามพนักงานขาย
“สักครู่นะคะ” พนักงานแอบยิ้มเพราะคงเห็นเป็นเรื่องหน้ารักที่คนเป็นแฟนกันช่วยเลือกชุดชั้นในให้
“คุณรู้ไซส์ฉันได้อย่างไร”
“ผมชำนาญนะเรื่องแบบนี้ แค่เห็นก็บอกขนาดได้ทันที”
“แล้วที่เลือกสีฟ้าเนี่ยถามฉันสักคำหรือยัง” ไม่นานพนักงานขายก็หาเจอ
“ไม่ต้องถามหรอก ผมรู้ว่าคุณชอบ”
“ชิ”
“อีกอย่างผมว่าลูกน่าจะเป็นผู้ชายจะให้เลือกสีชมพูก็น่ากลัวว่า...ลูกคงไม่ชอบ” ที่จริงเขากลัวว่าลูกชายจะชอบสีชมพูมากกว่า
“รู้ได้ยังไงคะว่าจะได้ลูกชาย ยังไม่ทันอัลตร้าซาวน์เลย”
“ก็ผมเป็นคนทำเองนี่นา”
“มั่นใจจริงนะ”
“มั่นใจมาก” เขาแทบจะลากเสียงยาวจากอเมริกาไปถึงเมืองไทยได้เลยทีเดียว
“เลือกสีอื่นก็ได้ไม่เห็นต้องเป็นสีฟ้าเลย”
“1.คุณชอบ 2.มั่นใจว่าลูกเป็นผู้ชายเลยเลือกสีฟ้าไม่เลือกสีหวานถ้าจะให้เลือกสีมืดๆคงไม่ดีกับเด็ก”
“เว่อร์ไปลูกยังอยู่ในท้องอยู่เลยจะมาเห็นได้อย่างไรกัน”
“เอาน่าเหตุผลข้อแรกก็ผ่านแล้วนี่นา ใช่ไหม” ว่าที่คุณแม่ลูกหนึ่งไม่ตอบแต่หันไปหาเสื้อชั้นในแบบอื่นบ้าง
“คุณว่าหน้าอกคุณจะเพิ่มขนาดอีกไหม”
“น่าจะเพิ่มนะคะ”
“แล้วจะซื้อเผื่อไปเลยหรือเปล่า”
“ค่อยมาซื้อก็ได้ค่ะ เผื่อมีแบบใหม่ให้เลือกอีก”
ชุดชั้นในที่ซ้อมามีสีฟ้าเสียส่วนใหญ่ตามที่ก้องภพเลือก แต่ก็ไม่ได้ซื้อมามากมายนักเพราะเธอจะใส่แค่ตอนกลางวันเท่านั้น ส่วนตอนกลางคืนเธอก็จะไม่สวมชุดชั้นในเพราะมันจะสบายตัวกว่า ตอนท้องนี่อยากจะให้ร่างกายของเธอสบายที่สุด
วันนี้ก้องภพชวนเธอไปว่ายน้ำซึ่งเป็นการออกกำลังกายที่ค่อนข้างจะปลอดภัยสำหรับผู้หญิงมีครรภ์เพราะน้ำที่อยู่รอบๆจะช่วยเป็นแรงพยุง บางครั้งเธอก็จะไปออกกำลังกายกับว่าที่คุณแม่ท่านอื่นๆบ้าง เช่น การแอโรบิกในน้ำ หรือการเดินออกกำลังกายในตอนเช้า
“พักก่อนไหม”
“ค่ะ”
“คุณจะสั่งน้ำอะไร”
“เอาน้ำส้มแล้วกันค่ะ ขอแบบเปรี้ยวหน่อยนะคะ”
“ไม่เอาน้ำมะนาวไปเลยล่ะ”
“ตอนกลางวันฉันดื่มแล้วค่ะ” ช่วงนี้แม้จะผ่านมาหลายเดือนแล้วแต่เข็มทิพย์ก็ยังอยากกินของเปรี้ยวๆอยู่บ้างแต่ไม่ก็มากนัก อาการแพ้ท้องอยากของเปรี้ยวนี่เคยทำให้ก้องภพดุเธอไปหลายหนเพราะเธออยากทานของดอง
“หยุดทานเลยนะ มันไม่มีประโยชน์แถมอาจจะอันตรายก็ได้” ก้องภพแวะมาหาเธอที่ห้องทำงานของสิริตาแล้วภพว่าเธอทานของดองอยู่ คนหวงลูกเลยแสดงอาการ
“แต่”
“ไม่มีคำว่าแต่ครับ”
“ฉันอยากทาน” อาการแพ้ท้องของเธอมีแต่อารมณ์แปรปรวน หงุดหงิดง่าย ง่วงนอน แล้วก็อยากทานของดองเอาเสียมากๆ
“ถ้าอยากทาน ก็ให้ทานผลไม้สดรสเปรี้ยวแทนสิ”
“ฉันได้ยินว่าคนอื่นเขาทานอะไรแปลกๆกันก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรนี่นา”
“ก็ช่างคนอื่นเขาสิครับ”
“ผลไม้ดองนี่หายากนะคะแถวนี้กว่าจะเดินหาเจอ” อุตส่าห์เดินหาเสียทั่วกว่าจะเจอ...เฮ้อ ก้องภพดันมาเห็นแล้วก็ริบไปเสียอีก
“นี่เดินไปซื้อเองเลยหรือไง แค่บอกให้พนักงานไปซื้อให้ก็ได้”
“ไม่รู้ล่ะ คุณอยากให้ฉันทานอะไรก็ไปหามาแล้วกันระหว่างที่รอฉันจะกินอันนี้ไปพลางๆก่อน ถ้าอยากให้ฉันหยุดก็รีบไปหาของแทนมาเร็วๆ” ว่าที่คุณแม่ก็งอแงไม่หยุด
“แล้วคุณจะกินเข้าไปทำไมมันไม่ดีนะ อาจจะมีสารปนเปื้อนก็ได้ คุณไม่อยากให้ลูกแข็งแรงเหรอ ใจร้ายกับเด็กตัวเล็กๆจัง” ในเมื่องอแงไม่ยอมหยุดก็ต้องไซโคกันหน่อย
“เปล่านะ แต่ลูกอยากทานนี่นา โทษฉันได้ยังไง ปกติฉันทานเสียที่ไหน” เข็มทิพย์แย้งเสียงอ่อย
“สมมติว่าลูกเป็นเด็กที่อยากจะกินแต่ลูกอม พวกอาหารขยะ คุณจะห้ามลูกไหมหรือจะให้ลูกกินตามใจปากครับ” พอเจอย้อนมาแบบนี้คนอยากของดองก็ทำหน้าตูมใส่
“รีบไปหาของเปรี้ยวที่ดีและมีประโยชน์ตามที่คุณว่ามาเลยนะ” คนเถียงไม่ออกก็ได้แต่ประชดใส่
ก้องภพได้ยินก็ยิ้มสมใจ โทรไปสั่งให้คนหาผลไม้รสเปรี้ยวมาให้
“ถ้าตัวเล็กไม่ชอบก็โทษคุณพ่อนะคะลูก แม่ไม่เกี่ยว”
“ตัวเล็กครับพ่อเป็นห่วงนะ อยากให้ลูกแข็งแรงไง ไม่โกรธพ่อนะเด็กดี” ก้องภพนั่งลงยองๆแล้วพูดกับหน้าท้องนูนๆของเธอ แล้วก็จุมพิตเบาๆแต่อบอุ่นไปทั้งหัวใจที่ที่เจ้าตัวเล็กของเขาและเธอพักพิงอยู่
“พี่ตาครับฝากดูเข็มด้วยนะ อย่าให้ทานของดองนะครับ”
“ย่ะ คุณพ่อ”
“ดีนะที่ผมมาเห็นเสียก่อน ถ้ามีคราวหน้าอีกละก็เตรียมตัวตรียมใจไว้ได้เลย”
“ทำไมคนอื่นเค้าพอรู้ว่าลูกอยากทานอะไรก็รีบไปหามาให้ก็ไม่รู้ ไม่เหมือนคุณเลย” หน้างอๆของเธอทำให้เขามันเขี้ยวจนอยากจะหอมแก้มยิ่งนักแต่ต้องห้ามใจตัวเองไว้เพราะทำอย่างที่คิดไม่ได้ ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาจะไม่รีรอเลยที่จะทำมัน
ไม่นานนักน้ำส้มที่สั่งไว้ก็มา เธอนั่งจิบไปขาก็แกว่งในน้ำไป ก้องภพก็มานวดหลังให้เพราะเขาก็เคยเข้าคอร์สเพื่อนวดให้คุณแม่มาแล้ว
“ซ้ายอีกนิดค่ะ”
“ตรงนี้เหรอ”
“ค่ะ แรงอีกนิด”
“ได้ไหม”
“โอเคค่ะ”
“พรุ่งนี้จะไปอัลตร้าซาวแล้ว คุณตื่นเต้นไหม”
“แม่คนไหนจะไม่ตื่นเต้นละคะ คุณล่ะ”
“แน่นอนครับ”
“ลูกจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิงน๊า”
“ผู้ชายสิผมมั่นใจ”
“ถ้าเป็นผู้หญิงฉันจะหัวเราะให้ดู”
“คอยดูก็แล้วกันเถอะ คุณอยากได้ลูกสาวเหรอ”
“เปล่าค่ะ เพศไหนก็ได้ ผู้หญิงก็น่ารัก ผู้ชายก็คงจะซน ฉันก็มีความสุขทั้งคู่ค่ะ แล้วถ้าลูกเป็นผู้หญิงละคะคุณจะทำยังไง”
“ไม่ทำไง ลูกทั้งคนยังไงก็รัก ถ้าเป็นผู้หญิงผมคงหวงเพราะคงจะสวยแบบคุณ แต่ผมมั่นใจยังไงก็ผู้ชาย”
“ค่า ฉันจะคอยดูพรุ่งนี้”
ในขณะที่อัลตร้าซาวด์ เข็มทิพย์และก้องภพถึงกับน้ำตาซึมที่ได้เห็นพัฒนาการของสิ่งมีชีวิตเล็กๆที่พักพิงอยู่ในครรภ์ ได้เห็นหัวใจของเจ้าตัวน้อยที่นอนขดอยู่ แขนและขา และได้รู้ว่าเป็นเพศชายตามที่ก้องภพคาดการณ์ไว้
“อีกไม่กี่เดือนเราก็ได้เจอกันแล้วนะคะลูกแม่”
คนขับรถกำลังจะกลับไปบอกข่าวดีแก่ผู้เป็นพี่สาว ส่วนหญิงสาวที่นั่งข้างคนขับก็เอาแต่จ้องภาพถ่ายอัลตร้าซาวด์ไปน้ำตาก็ซึมไปด้วย
“เห็นไหมผมบอกแล้วว่าลูกของเราเป็นผู้ชาย”
“ค่ะ” เข็มทิพย์ยิ้มทั้งน้ำตา
“คุณว่าลูกเราจะหน้าเหมือนใคร”
“ต้องเหมือนฉันสิ”
“แล้วไม่คิดว่าลูกจะหน้าเหมือนผมหรือไง เหมือนคุณหน้าหวานไปเดี๋ยวลูกอาย” ก้องภพอยากให้ลูกชายหน้าเหมือนเขามากกว่า
“เหมือนผมหล่อนะ” คำพูดนี้ชวนให้คนฟังรู้สึกหมั่นไส้
“หลงตัวเองกันเข้าไป”
“คุณจะหลงผมอีกคนผมก็ไม่ว่านะ”
“จะเหมือนใคร จะเพศไหนก็ช่างเถอะ ฉันก็รักของฉันละน่า”
“จะแวะไปหาพี่ตาก่อนหรือจะไปซื้อของก่อนดี”
“ไปหาพี่ตาก่อนก็ได้ค่ะ”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เข้ามาได้เลยจ้า”
“ว่าไงผู้หญิงหรือผู้ชาย” เอ่ยถามเมื่อสองหนุ่มสาวว่าที่พ่อแม่มือใหม่เข้ามาในห้อง
“ให้ทายครับ”
“เห็นอาการหน้าบานของนายก้อง ผู้ชายใช่ไหม”
“ครับ” แล้วเข็มทิพย์ก็ยื่นภาพถ่ายไปให้ดู
“ว้าว หลานป้า ตรงนี่ขาหรือเปล่าเนี่ย” ว่าที่คุณป้าก็เห่อไม่แพ้กัน
ทั้งสามคนคุยกันถึงเจ้าตัวน้อยด้วยใบหน้าที่เปื้อนรอยยิ้ม ความสุขใจที่จะได้เห็นสมาชิกตัวเล็กเกิดขึ้นมาอีกคนในโลกใบนี้
“ผมกับเข็มขอตัวก่อนนะครับ เดี๋ยวจะพาเขาไปซื้อของให้ลูกนะครับ”
“หืม จะซื้อเลยเหรอ คนโบราณเขาไม่ให้เตรียมก่อนนี่นา”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ เราไม่ถือ”
“ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจ”
เสร็จจากแวะหาสิริตาแล้วก็มุ่งหน้าสู่ห้างสรรพสินค้าต่อเพื่อซื้อของใช่ให้เจ้าตัวเล็ก โซ่ทองน้อยๆของพ่อกับแม่ คราวนี้ก็จะเลือกได้เต็มที่หน่อย เมื่อก่อนเวลาจะซื้อของให้ลูกก็กลัวว่าจะเลือกสีไม่เข้ากับเพศ แต่วันนี้รู้แล้วก็ได้เวลาช็อปกระจาย ที่จริงหน้าที่นี้เหมาะกับคนเป็นแม่มากกว่า แต่ทว่าอาการนี้จะตกอยู่ที่คุณพ่อเสียอย่างนั้น
“พอได้แล้วมั้งคะ เยอะแล้วนะ” เข็มทิพย์ที่นั่งพักอยู่นานเห็นก้องภพซื้อของในจำนวนมากแล้วจึงลุกขึ้นเดินมาปราม
“คุณนั่งพักต่อไปก่อนเถอะ ผมขอเลือกอีกหน่อย” ชายหนุ่มยังคงง่วนอยู่กับการเลือกเสื้อให้ลูกตัวน้อยที่กำลังจะลืมตาดูโลกในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าโดยไม่หันมามองคนข้างๆ
“คุณว่าสีฟ้ากับสีเขียวสีไหนสวยกว่า”
“สีฟ้าเยอะแล้วเอาเป็นสีเขียวบ้างก็ได้ค่ะ” ของส่วนใหญ่ที่ก้องภพซื้อมักจะเป็นสีฟ้าเสียมาก
“แต่ที่จริงไม่ต้องแล้วก็ได้นะคะ นี่ก็เกือบสิบตัวแล้วนะ”
“ซื้อไปเถอะน่า ไม่เป็นไรหรอก”
“เดี๋ยวค่อยมาซื้อใหม่ก็ได้นี่คะ มาซื้อรอบใหม่แบบก็เปลี่ยนใหม่ด้วย”
“ไอ้เรื่องแบบน่ะไม่เป็นไรหรอก ผมเลือกแบบไม่ซ้ำกันสักตัว”
“ตามใจค่ะ เงินคุณนี่” ห้ามไม่ได้ก็ปลงกับความเห่อเสีย
“ไปดูอย่างอื่นกันบ้างดีกว่า”
“ค่ะ แต่เอาสีอื่นบ้างนะคะ คุณเลือกแต่สีฟ้า”
“อ้าวก็เด็กผู้ชายก็เหมาะกับสีฟ้านะ”
“เอาสีกลางๆบ้างก็ได้นะคะ สีขาว สีเหลือง อะไรแบบนี้”
“ครับๆ”
ต่อมาก็มาซื้อถุงมือถุงเท้า แม้ก้องภพจะรับปากว่าจะเอาสีอื่นบ้างก็ไม่วายหยิบสีฟ้าอีกจนเข็มทิพย์ต้องแย้งว่าให้เอาสีอื่นบ้างตามที่ตกลงกันไว้
“ไหนตกลงว่าจะเอาสีอื่นบ้างไงคะ”
“เอาสีฟ้าไปสักคู่สองคู่ไม่เป็นไรหรอกน่า”
“อุ๊ย” เข็มทิพย์เอามือแตะที่ท้อง
“เข็มเป็นอะไร”
“ลูกดิ้นค่ะ”
“ไหนๆ” เข็มทิพย์คว้ามือเขามาแตะบริเวณที่ลูกถีบ
“เป็นไงครับตัวเล็ก อย่าเตะแรงมากนะเดี๋ยวแม่เขาเจ็บ”
“สงสัยลูกจะบอกว่าไม่เอาสีฟ้า”
“ผมว่าลูกไม่เอาสีอื่นมากว่า ใช่ไหม” ว่าแล้วเจ้าตัวน้อยก็ถีบท้องแม่โดนมือคนเป็นพ่ออีกที ก้องภพเลยยิ้มอย่างถูกใจ
“เห็นไหมลูกชอบสีฟ้า”
“เจ้าค่ะ”
หกเดือนกว่าแล้วที่ก้องภพเข้ามาในชีวิตของเธอซึ่งสถานะของเขาก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆอย่างรวดเร็วจากเจ้านายกลายเป็นพ่อของลูกเธอเสียแล้ว
ตั้งแต่ลูกเริ่มดิ้นก้องภพก็มักจะคุยเล่นกับลูกแล้วก็จะขอร้องที่จะนอนอยู่ที่ห้องเธอบ่อยขึ้นกว่าเดิม และคืนนี้ก็เช่นกัน
“ให้ผมนอนที่นี่เถอะ ผมอยากคุยกับลูก”
“ก็ได้ค่ะ”
ภาพที่เข็มทิพย์เห็นอยู่คือก้องภพเอาหูแนบกับหน้าท้องนูนใหญ่ของเธอเพื่อคุยกับลูกมันช่างก็ให้เกิดความอบอุ่นใจเกินจะบรรยายความประทับใจในตัวก้องภพแต่ทว่าภาพที่เธอเห็นเขาอยู่กับแอนนาภายในห้องก็กลับมาอีกครั้ง ความอบอุ่นเมื่อครู่ก็หายวับไป
ชายหนุ่มที่นอนข้างกายก็ต้องข่มใจเสมอเวลาที่นอนเตียงเดียวกันไม่ให้แตะต้องตัวเข็มทิพย์ยิ่งตอนที่เขาขอนอนที่คอนโดเธอเพื่ออยู่ดูแลเธอที่เริ่มตั้งท้องใหม่ๆนั้นร่างกายที่มีน้ำมีนวล อวบอิ่มยิ่งกว่าเดิมแถมไม่ใส่ชุดชั้นในเลยนี่สิ เกือบทำเขาตบะแตก พยายามท่องเข้าไว้ว่าเธอท้องและเธอยังคงโกรธเขาอยู่จนตอนนี้ตบะเขาก็เริ่มแก่กล้าขึ้น
-------------------
กลับไปอ่านที่เด็กดีก็ได้ค่ะ http://writer.dek-d.com/goszy/story/view.php?id=179449
goszy เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 15 พ.ค. 2555, 09:34:06 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 พ.ค. 2555, 11:43:47 น.
จำนวนการเข้าชม : 20422
| << S2บ่วงที่9 |
mhengjhy 15 พ.ค. 2555, 19:58:51 น.
ตบะเริ่มแก่กล้า อย่าตบะแตกนะคะ 555
ตบะเริ่มแก่กล้า อย่าตบะแตกนะคะ 555