นิราศรักกรุงสยาม
ศักดิ์ศรีมีไว้ให้คนสรรเสริญมิใช่ทำลาย ความรักมีไว้เพื่อให้ได้รักในกันและกัน ปัญหาเดียวของความรักคือความไม่เข้าใจ
Tags: สู้ ไม่ยอม แพ้
ตอน: ญาติ
ฝีพายเรือแจวคัดท้ายวาดหัวเรือเข้าสู่ท่าน้ำบ้านของเจ้าคุณเทศา จากนั้นคนหัวเรือรีบหมุนกายขึ้นไปบนท่าน้ำ แล้วใช้เชือกพันเรือไว้กับหลัก นางฉิม บ่าวคนสนิทของคุณเหมมารอรับแผ้วอยู่ก่อนแล้ว ฉิมเป็นคนร่างกายแข็งแรง มีไฝที่ริมฝีปากล่าง ตามตำราอ่านได้ว่าเป็นคนปากพล่อยเก็บความลับไม่อยู่และเจ้าชู้ ใจ ร้ายโดยสันดาน
หญิงสาวหุบร่มกระดาษทางพื้นแดงฉิมรีบเข้าไปรับ จากนั้นประจบเอาใจแผ้วว่า
“คุณท่านรออยู่นานแล้ว การเดินทางสะดวกดีหรือไม่ ร้อนใจกระไรหรือเปล่าเจ้าคะ”
“ข้าไม่ร้อนเหมือนครานี้ที่มาอยู่แต่รุ่นราวคร่าวโกนผมไฟใหม่ๆ แต่ตอนกลับอย่าให้ข้าร้อนเหมือนโดนไล่อีกก็แล้วกัน เพราะข้าเห็นจะไม่ยอมกลับมือเปล่าเป็นแน่”
ฉิมอดนึกในใจเสียไม่ได้ว่า
‘จะเอาใครติดท้องกลับไปหรือไรจึงจะไม่กลับมือเปล่า หรือจะยั่วคุณหลวงจนเสียท่า แล้วใครเสียใครเล่า’
“ไปพบคุณที่เรือนซ้ายก่อนเถิดเจ้าค่ะรออยู่นานแล้ว”
“คุณหญิงใหญ่มารอข้าด้วยรึ”
“เอ่อเปล่าเจ้าค่ะ ท่านเอนหลังบนเรือนเจ้าค่ะ” ฉิมบอกตามความจริง นางเป็นบ่าวตัวเอ้ ดังนั้นจึงได้รับรู้เรื่องมากมาย
คุณเหมเป็นตัวตั้งตัวตีออกปากไปแกนๆว่าจะฝากแผ้วให้เป็นน้อย คุณหญิงไม่สนับสนุน และไม่หวงห้าม ซึ่งธรรมดานิสัยของคุณหญิงเป็นคนเอาตัวรอดชั้นเยี่ยม ดังนั้น เมื่อแผ้วมาถึงเรือนจึงทำไม่รู้ไม่ชี้ ด้วยการเข้าห้องไปเสียปล่อยให้ป้าหลานรับกันเอง ทั้งนี้ป้องกันภัยภายหน้าว่า ไม่ได้รับรองแต่แรก
นิสัยดังนี้บรรดาเมียน้อยไม่เคยชอบ แต่พูดไปไม่ได้ เพราะคุณหญิงไม่เคยผิดสักครั้ง !!
แผ้วไม่ได้ขึ้นหอใหญ่ในวันแรก จึงไม่พอใจนัก แต่ไม่ได้เปิดปากพูดอะไรให้บ่าวได้รับรู้ เธอพาร่างระหงไปยังเรือนของคุณเหม ซึ่งมีขนาดย่อมกว่าเรือนใหญ่ หรือเรือนกลางของคุณหญิงใหญ่
จากมุมเลี้ยวเชื่อมเรือน มองไกลออกไปเป็นเรือนหอปลูกใหม่ มีผนังเก้าฝาเรือน นับว่าใหญ่ไม่น้อย มองแล้วรู้ว่าเป็นค่าสินสอด รับประกันฐานะของฝ่ายหญิง ซึ่งแผ้วอิจฉาคนที่ได้เป็นเจ้าสาวของคุณหลวงยิ่งนัก เรียกเรือนหอเก้าฝาเรือน ไม่ใช่ธรรมดา ครานี้แผ้วเม้มริมฝีปากบางของตนแน่น
คุณเหมนั่งอยู่ที่หอนั่งขนาดเล็กของตนเอง กลางวันนี้รับอาหารธรรมดา ซึ่งยายพุ่มหัวหน้าแม่ครัวของเรือนเจ้าคุณ ไม่ได้พิถีพิถันในการทำอาหารหลากหลายอันใดมากนัก หากผู้ใหญ่ไม่สั่งสิ่งใดเป็นพิเศษ นางก็ทำไปตามฝีมือ คือกับข้าวสามอย่าง ต้ม ผัด แกง ของหวานเป็นผลไม้ตามฤดูกาล ถ้าเป็นมะม่วง ไม่จิ้มพริกเกลือ ก็จะมีน้ำปลาหวานเท่านั้น
แผ้วเดินตามฉิม เมื่อพบหน้าผู้เป็นป้า แผ้วเดินเข้าไปกราบ อย่างพินอบพิเทา เอ่ยทักทายเอาใจว่า
“คุณป้าสบายดีหรือเจ้าคะ ยังงามอยู่เลยนะเจ้าคะไม่บอกไม่รู่ว่าห้าสิบแล้ว”
“แดดร้อนมากมั้ย ผิวดูหมองไปพอแรง นี่คงต้องขัดมะขามลงขมิ้นกันอีกพักกว่าจะขาว”
แผ้วดูผิวพรรณสองสีของตนเองไม่ขาวไม่ดำ แต่ไม่เป็นที่พอใจของผู้เป็นป้าอีก ท่านเชยคางหลานสาวขึ้นดู แล้วเอ่ยปาก
“สวยกว่าน้ำผึ้งของคุณหญิงตั้งเท่าไหร่ มิน่า พอน้องสาวคุณหญิงเห็นเอ็งเท่านั้นรีบบอกคุณหญิงให้เอ็งกลับเรือนไปเทียว เกรงจะเป็นคู่แข่งลูกสาว ทีนี้ไม่ได้ผู้ชายเสียแล้ว”
“คุณไกรเธอมีคู่หมายเป็นคนอื่นหรือเจ้าคะ”
“ลูกหลานหม่อมอายุยังไม่เต็มสาวด้วยซ้ำ เรียกค่าสินสอดเสียพอใจ เห็นว่าทางนี้รวย คุณไกรก็ช่างหน้ามืดตามัว มาขอเจ้าคุณพ่อยกสมบัติไปให้เกือบหมดกำปั่นกระมัง”
“คุณไกรมีคู่ไปแล้วคุณป้าเรียกแผ้วมารับใช้เรื่องใดหรือเจ้าคะ”
“หรือเอ็งพอใจนักเลงหัวไม้มากกว่าจะเป็นเมียรองของคุณไกรกันเล่า”
แผ้วทำก้มหน้าเอียงอาย ก่อนตีฝีปากว่า
“ดูทีคุณป้าสุขสบายในตำแหน่งนี้อยู่มาก จึงได้อยากให้หลานเดินรอยตาม”
“เอ้าอีนี่ ข้าอยากเห็นเอ็งได้ดี แต่ดันมาแว้งกัดข้าเสียให้แล้ว เดี๋ยวให้อีบ่าวนั่นตบปากคอเลือดไปดอก”
“เห็นจะไม่ยอมให้บ่าวมาตบดอกเจ้าค่ะคุณป้า หากจะตี คุณป้าต้องลงมือเองแผ้วถึงจะยอมเจ้าค่ะ”
“เอ็งมันร้ายอย่างนี้ล่ะข้าถึงไม่กลัวว่าเป็นรองใครแล้วจะต้องรอน้ำใต้ศอก เอาล่ะไปเก็บของเข้าห้อง แล้วไปนั่งใจคุณหญิงเข้าไว้ คุณหญิงชอบคนเอาใจ นิสัยไม่หลักปักเลน ลมพัดข้างไหนก็ไปข้างนั้น ถ้าเอ็งขึ้นมาเป็นรองและเป็นเมียรักคุณไกรได้คุณหญิงก็จะมาข้างเอ็ง ทีนี้อย่าลืมคุณข้าเสีย”
แผ้วก้มกราบผู้เป็นป้าอีกครั้งจากนั้นเธอรับปากเป็นมั่นเหมาะ ฉิมถือห่อของใช้พร้อมทั้งหีบหวายของนายคนใหม่ ซึ่งตนเองต้องมาเป็นขี้ข้าพลอย เข้าไปพักในห้องส่วนตัวบนเรือนเล็กของคุณเหม!!
เวลาบ่าย คุณหญิงออกมานั่งหอกลาง ท่านอิงหมอนสามเหลี่ยม พับบีบนวดให้อย่างรู้งาน คุณเหมพาแผ้วมากราบ คุณส้มลิ้มมาพูดคุยอยู่ด้วยกัน ไม่นานนัก บ่าวที่อยู่ข้างล่าได้เดินนำสองหญิงต่างวัยขึ้นมาบนเรือนกลางโดยบันไดกลางนั้นเอง
คุณหญิงขยับนั่งพับเพียบเมื่อเห็นน้องสาวพาร่างอวยอิ่มมากกว่าลูกสาวเดินสาวเท้ารี่ตรงมาที่พี่สาว ท่าทางดูร้อนใจ และเอาเรื่องอยู่เต็มที ส่วนน้ำผึ้งเดินเรียบร้อยไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าเลยสักนิดเดียว
คุณน้อยมานั่ง ไหว้พี่สาวและไหว้สองเมียของเจ้าคุณตามความอาวุโส ส่วนน้ำผึ้งหลังจากไหว้ผู้ใหญ่แล้วรับไหวแผ้วและบ่าวอย่างเงียบๆ
คุณน้อยเอ่ยเสียงดัง
“ไงค่ะคุณพี่ ข่าวสินสอดทองหมั้นว่ากันเป็นลำเรือเทียวหรือเจ้าคะ”
“ใครมันเอาไปปั้นกันเล่า”
“เรือนเก้าฝานี่ไม่ชักไม้จากเหนือลงทางเรือไม่รู้จะขนไม้มาจากไหน ท่าทางทางโน้นคงไม่เอาไม่ไม้เก่า ไม่เอากระทั่งแม่ผัวกระมังจึงได้ขอเรือนปลูกใหม่ทีเดียว นี่ถ้ามาปลูกคร่อมเรือนคุณพี่เห็นจะงามใจกว่านี้นะเจ้าคะ”
“พี่ค้านแล้วแม่น้อย ค้านจนท่านออกปากด่าให้หน้าม้านกลับมา หล่อนก็รู้นิสัยพี่เขยหล่อนว่าจะห้ามกระไรได้”
“อิฉันเจ็บใจนักที่ให้แม่น้ำผึ้งรอนานค้างเติ่งจนเพียงนี้ ใครมาขออิฉันไม่ให้เพราะตกปากรับคำคุณพี่ ตั้งแต่ไปร่ำไปเรียนหกปี กลับมารับราชการแล้วกลับไปหมายหญิงอื่น ผู้คนกล่าวขานกันเสียจนแม่นำผึ้งไม่มีดีไปเสียแล้วว่าหาผัวไม่ได้”
น้ำผึ้งก้มหน้างุดด้วยความละอายใจ ส่วนแผ้วได้แต่ยิ้มในสีหน้าไม่ให้ใครได้เห็น
คุณน้อยเอ่ยๆไปน้ำตาขังเต็มขอบด้วยความน้อยใจต่อชะตาวาสนาของตน เพราะนางเองได้สามีเจ้าชู้ คว้าหญิงเป็นเมียไม่เลือก จึงได้มองหาคนที่ดีไว้ให้ลูกสาว แต่คนคนนั้นกลับไปแต่งงานกับคนอื่น
“อิฉันไม่รู้จะเอาหน้าไปที่ไหนแล้ว วันแต่งคงไม่กล้ามาดูหน้าเจ้าสาวดอกคุณพี่ อิฉันพาหลานมาให้ดูหน้าอีกครั้งแล้วคงจะหายไปหลายปี หากไม่มีข่าวเจ็บหนักปางตายคุณพี่อย่าได้ส่งข่าวของใครไปอีกเลยเจ้าค่ะ เพราะน้องคงวอยู่ไม่เป็นที่นัก วังก็อยู่ไม่ได้ เรื่องหลวงไกรขานกันหนักหนาเรื่องสินสอดเกินหน้าเจ้า กลับเรือนพานเจ็บใจจะฆ่าบ่าวเสีย อิฉันคงไปเฝ้าเจ้าทางเหนือสักพัก”
“แม่น้อยอย่าพาน้ำผึ้งให้ลำบากไปนักเลย มาทางนี้” คุณหญิงเรียกน้องสาวเข้าไปในห้องส่วนตัว เรียกพับไปรับใช้ เมื่อถึงห้องแล้วจึงสั่งบ่าวคนสนิทให้เข้าไปรื้อกำปั่นเก็บของมีค่าออกมา ตัวคุณหญิงเข้าห้องตามไปพร้อมน้องสาวน้องสาว
“พับหยิบอัฐมาให้ข้าหนึ่งถุง”
พับรู้ดีว่าในถุงมีอัฐกี้เฟื้องกี่บาท ถุงหนึ่งมีหนึ่งชั่ง(แปดสิบบาท)ถุงใหญ่เอาการ(ราคาทองบาทละ -8-9บาท)
“คุณพี่จะปิดปากน้องหรือถึงได้...”
“แม่น้อยตอนนี้เรามีน้องชายเหมือนไม่มีเพราะเข้าข้างเมียเขาเสียจะพึ่งพากัน ครัวเขาจะแตกเสียเปล่า เห็นจะมีพี่กับหล่อนพอพึ่งพากันได้ พี่ไม่ได้อวดรวย แต่เราพี่น้องตัดอย่างไรไม่ขาดไปได้ พี่เองไม่คิดตัดน้องคนไหน นฃยิ่
แม่น้อยพี่ยิ่งรักกว่าตาเล็กมากนัก ตัวหล่อนเป็นอย่างไรทำไมพี่จักไม่รู้ เงินผัวก็ไม่ใช้ เที่ยวรับจ้างทำงานเดขาไปทั่ว นี่พี่ให้ไว้ไม่ใช่ค่าอะไร พี่เห็นแก่หลาน เอาไปใช้ยามขัดสน”
คุณน้อยปาดน้ำตาที่เอ่อท้น เหลือบมองกำปั่นใบใหญ่ของพี่สาม นางรู้ว่ามีหลายชั้นหลายหีบเพราะพี่สาวมากินบุญมากอย่างนี้ นางจึงหวังให้ลูกสาวได้เป็นเจ้าสาวของหลานชายตัวเอง
“เรื่องไม่มางานแต่งพี่ก็เห็นใจแม่น้อยมาก เด็กคนนั้นก็ทำให้พี่แสลงตาโขอยู่ อายุอานามไม่เหมาะกับคนของเราสักนิด พ่อไกรใกล้สามสิบแล้วแต่เด็กนั่นพึ่งย่างสิบเจ็ดเท่านั้นแก่อ่อนเกินรอบ จะกำราบกันอยู่ หรือต้องมานั่งปั้นวัวควายให้เล่นพี่ก็ยังไม่รู้”
“คุณพี่อย่าเอ่ยให้น้องต้องเสียหน้าเลยเจ้าค่ะ แม่เด็กที่คุณพี่กล่าวหาว่าต้องปั้นวัวปั้นความให้เล่นนั้น ลือกันว่าจ้าวนายไปดูตัว เห็นจะงามไส้อยู่ดอกเจ้าค่ะ”
งาม งามมากกว่าสองสาวหรือหญิงคนใดที่คุณหญิงเคยพบมาเสียอีก งามกว่านางละครฟ้อนรำตัวเอ้
พี่สาวไม่เอ่ยเถียงออกมา คุณน้อยจึงปาดน้ำตาที่รินลงมาใหม่ คุณหญิงปลอบว่า
“พ่อไกรเป็นคนดี แต่นิสัยไปทางเจ้าคุณพ่อ อาจบางทีจะไม่มีเมียเดียวดอกแม่น้อย”
“ปล่อยให้พี่เหมคิดการไปเถิดขนาดเอาหลานมานั่งรอแล้วนี่เจ้าคะเจ้าคุณพี่คงให้เงินใช้สอยไม่น้อยอยู่กระมังจึงคิดจะมาขนไปทางน้อยพ่อไกร”
“พี่อยากได้น้ำผึ้ง เอาไว้หายเคืองใจค่อยว่ากันนะแม่น้อย”
“เห็นจะหายยาหอยู่ดอกเจ้าค่ะ เรือนเก้าฝาคุณพี่ยังสร้างเสร็จเร็วทันใจ นี่มิขนช่างทั้งสยามมาเร่งสร้างหรอกหรือเจ้าบ่าวเสียขนาดนี้ พิธีแต่งคงเร็วกว่าพีพุ่งไต้เป็นแน่ น้องไปล่ะเจ้าค่ะคุณพี่อย่าเคืองน้องเรื่องไม่ร่วมงานก็แล้วกันน้องเคืองพ่อไกรเสียนักที่ไม่มองน้องนุ่ง ไปมองคนอื่นให้สมบัติมันล้นนอกคลอง”
นั่นคือเรื่องที่คุณหญิงคิด ไม่ใช่ไม่คิดเสียเมื่อไหร่ ยามที่ท่านเจ้าคุณให้เงิน หรือทรัพย์สินมีค่า ท่านเก็บหาเอาไว้ แต่เมื่อท่านเจ้าคุณจะไปเอื้อเฟื้อเมียคนไหนทำไมคุณหญิงจะไม่รู้ เพราะท่านบอกทุกเรื่อง
คุณหญิงอยากให้เรือล่มในหนอง ทองจะไม่ได้หายไปไหน แต่นี่เรืองของท่านไปล่มเสียที่คลองอื่นเสียแล้ว ไม่รู้จะกดสะใภ้อยู่หรือไม่ ข้างแม่เหมเอาคนมารอเป็นน้อยอยู่ แม้ท่านไม่ชอบใจ แต่ท่านก็ยังเห็นกำลังคนที่จะเบียดบังคนที่ท่านไม่ชอบออกไปได้บ้าง เพื่อรอหลานสาวตัวเองให้เป็นเมียแต่งอีกที!!
นางแก้ว เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 18 พ.ค. 2555, 10:11:13 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 18 พ.ค. 2555, 10:11:13 น.
จำนวนการเข้าชม : 1991
| << ผลของชายแรกที่โดนตัว | วันแต่งงาน >> |
Zephyr 18 พ.ค. 2555, 17:56:19 น.
โอ๊ย ร้ายกันทั้งนั้น น่าสงสารนางเอกจังถ้าแต่งเข้าบ้านนี้
โอ๊ย ร้ายกันทั้งนั้น น่าสงสารนางเอกจังถ้าแต่งเข้าบ้านนี้