เพลงลิขิตบันดาลชักพา
เพลงรัก...สาวอวบที่เพิ่งอกหักเพราะรักเก่ากำลังหมั้นหมายกับคนอื่น โดนหลานสาวตัวดีหลอกให้มาเที่ยวปารีสเป็นเพื่อน แต่พอมาถึงเธอกลับต้องเล่นเรียลลิตี้เป็นคู่ฮันนีมูนของนักร้องดังซะงั้น งานนี้สาวอวบขึ้นคานจะทำอย่างไร..... ในเมื่อรักเก่าก็กลับมาทำให้หัวใจหวั่นไหว แต่ความรักครั้งใหม่ก็กำลังเริ่มต้น
Tags: รัก,ท่องเที่ยว,ฝรั่งเศส

ตอน: บทที่ 25

ท้องฟ้าเหนือกรุงปารีสในเช้าวันที่สี่ แจ่มใส ปลอดโปร่งที่สุดเท่าที่คณะทัวร์ของ mega star travel เคยเห็นมา นั่นควรเป็นเรื่องที่ดีสำหรับการถ่ายทำ หากแต่บรรยากาศความสัมพันธ์ของเหล่าสมาชิกด้วยกันจะเบิกบานสดใสไปด้วย
นิยมการตั้งข้อสังเกตว่าที่ท้องฟ้ากลายเป็นสีฟ้าใสได้ขนาดนี้ คงเป็นเพราะเมฆหมอกทะมึนทึมทึบทั้งหลาย พร้อมใจกันมารวมตัวอยู่รอบกายพวกเขานี่แหละ ความอึมครึมที่ปกคลุมอยู่ทั่วนี่มันน่ากลัวยิ่งกว่าพายุฝนฟ้ากระหน่ำเสียอีก

ผู้จัดการส่วนตัวถอนหายใจเป็นรอบที่ร้อย เมื่อต้องเป็นคนกลางระหว่างท่านประธานใหญ่และนักร้องในสังกัดที่มึนตึงใส่กัน แถมต้องคอยระวังไม่ให้แทนกวีแหกกฎที่ตั้งไว้เมื่อวาน เพราะดูท่าทางชายหนุ่มร่างสูงในเสื้อยืดสีเขียวจากสปอนเซอร์ จะเป็นห่วงแฟนคลับผู้โชคดีที่ตอนนี้ตาบวมตุ่ยยิ่งกว่าตัวอยู่ไม่น้อย ถ้าไม่คอยกระซิบเตือนด้วยข้อตกลงที่คีตภัคได้ทิ้งท้ายไว้ รับรอง... แทนกวีได้แล่นไปยุ่งกับคู่รักกำมะลอเกินหน้าเกินตาอีกเป็นแน่

แต่ไม่ใช่แค่คีตภัค แทนกวี และเพลงรักเท่านั้นที่ตกอยู่ในม่านหมอกสีเทาดำอันน่าอึดอัด เพราะตั้งแต่ออกเดินทางจากโรงแรม มุ่งสู่ตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองปารีส เพื่อชื่นชมความงดงามตระการตาของพระราชวังแวร์ซายส์ เด็กสาวที่มักจะพกพาความร่าเริงมาเต็มกระเป๋า ก็เอาแต่นั่งเงียบ สีหน้าเคร่งเครียดไม่น้อยไปกว่าใคร

ซึ่งความผิดปกติทั้งหมดนี้ อยู่ในสายตาของดาราฉายและอันนาตลอดเวลา หญิงสาวผิวสีแทนในเดรสสีเทาสวมทับด้วยเสื้อหนังสีดำเก็บความสงสัยไว้รอเวลาถามสายลับส่วนตัว เพราะเชื่อว่าฝ่ายนั้นคงมีคำตอบให้ได้มากกว่าคู่หมั้นร่างใหญ่ที่อยู่ข้างกายเธอแน่ ในขณะที่เด็กสาวผมลอนในเดรสแฟชั่นสีสดไม่ได้มี ‘สปาย’ คอยสืบเรื่องให้ เลยตัดสินใจถามเด็กสาวที่อายุใกล้กัน ทันทีที่ลงจากรถบัสเมื่อมาถึงหน้าพระราชวังที่ติดอันดับหนึ่งในเจ็ดสิ่งมหัศจรรย์ของโลก แต่พิมพลอยก็ไม่ยอมบอก อันนาจึงหน้ามุ่ยอยู่กับความอยากรู้เพียงลำพัง
ตกลงว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น...


“คุณแน่ใจนะ ว่าเป็นเรื่องนี้จริงๆ” ดาราฉายถามเสียงเครียด กับสายสืบส่วนตัวที่เธอนัดมาคุยกันอย่างลับๆ ยังร้านกาแฟด้านหลังของบริเวณจำหน่ายตั๋วสำหรับกลุ่มนักเรียนที่มาทัศนศึกษา ขณะสมาชิกคนอื่นยืนรอเข้าแถวที่เต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวเพื่อเข้าชมด้านในอยู่บริเวณทางเข้าหลัก

“แน่ใจสิครับ เมื่อคืนผมแอบฟังคุณคีย์กับแทนคุยกัน ไม่ผิดแน่ เรื่องที่พวกนั้นกำลังกังวลกัน คือเรื่องที่แทนกับคุณเพลงอาจจะชอบกันจริงๆ คุณคีย์สั่งให้แทนเลิกยุ่งกับคุณเพลง ถ้าไม่อย่างนั้น...”

“ไม่อย่างนั้นจะทำไม”

“ไม่อย่างนั้น ข้อตกลงของพวกเขาจะถือเป็นโมฆะ แต่ผมก็ไม่ทราบเหมือนกันครับว่ามันคืออะไร แต่รู้ว่ามันคงทำให้แทนหงุดหงิดไม่น้อย ดูท่าทางเขาวันนี้สิ ไม่พอใจคุณคีย์ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้”

หญิงสาวร่างบางระหงหยักหน้า ก่อนควักธนบัตรใบละ 200 ยูโรจำนวนสองใบมาตอบแทนกับการสอดแนมของอีกฝ่าย พร้อมกับได้กำชับให้เขาสืบให้ได้ ว่าข้อตกลงที่ว่าคืออะไรกันแน่

อะไรที่คีย์ยอมแลกเพื่อไม่ให้แทนกวีสนิทสนมกับเพลงรัก ถ้าสำคัญมาก...ก็แสดงว่าเขายังคง ‘หวง’ คนรักเก่ามาก

---------------------------------------------------------------------------

พระราชวังแวร์ซายส์ (Chateau de Versailles) หรือวิมานบนดินที่พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ตั้งใจประกาศให้โลกได้ประจักษ์ถึงความมั่งคั่งสมบูรณ์แบบ และความงามที่เลอเลิศเกินกว่ามนุษย์ธรรมดาจะสรรค์สร้างได้ ตัวพระตำหนักคือหินอ่อนสีขาวตั้งอยู่บนเนินที่มองเห็นชัดตั้งแต่มุมไกล ตกแต่งอย่างวิจิตรทั้งลวดลายแกะสลักจากฝีมือช่างชั้นยอด ประกอบด้วยรูปปั้นเทพบุตร เทพธิดามากมาย ภายในห้องแต่ละห้องล้วนประดับด้วยทองคำแท้ และภาพวาดจากจิตรกรฝีมือเยี่ยมแห่งยุค โดยใช้เงินรายได้ของประเทศจำนวนมาก ก่อสร้างยาวนานถึง 30 ปี จนกระทั่งกองทัพจากประชาชนผู้แร้นแค้น บุกเข้ายึดพระราชวังและจับพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 และพระนางมารี อองตัวเนตต์ซึ่งใช้ชีวิตฟุ้งเฟ้ออยู่ในวิมานแห่งนี้มาประหารด้วยเครื่องกิโยติน อำนาจของกษัตริย์จึงอ่อนลง ค.ศ. 1837 พระเจ้าหลุยส์ ฟิลิปส์ จึงได้เปลี่ยนแปลงพระราชวังนี้เป็นพิพิธภัณฑ์ในที่สุด
นี่คือประวัติคร่าวๆ ที่น่านฟ้าได้บอกไว้ ก่อนที่เขาจะส่งมอบหน้าที่นำเที่ยวให้ไกด์ท้องถิ่นนามว่า ‘เกรียงไกร’ ได้พาเข้าชมด้านใน ซึ่งชายวัยกลางคนผมสีดอกเลาได้บอกว่าที่นี่ไม่อนุญาตให้นำกล้องวิดีโอตัวใหญ่เข้าไปบันทึกภาพ ครีเอทีฟสาวจึงเสนอให้ใช้วิธีเดียวกับคราวที่แล้วคือใช้กล้องดิจิตอลตัวเล็ก แต่โปรดิวเซอร์หนุ่มที่มีสีหน้าครุ่นคิดอยู่ตลอดเวลา อ้างว่าจำนวนนักท่องเที่ยวที่แน่นขนัดคงไม่สะดวกในการทำงาน จึงตัดสินใจว่าจะถ่ายทำที่สวนด้านนอก หลังจากเดินชมภายในเรียบร้อยแล้วก็พอ

ซึ่งคำสั่งของเขา ได้สร้างความหงุดหงิดแก่นักร้องหนุ่มอยู่ไม่น้อย เพราะแทนกวีพยายามหาโอกาสใกล้ชิดกับป้าอ้วนของเขามาตั้งแต่เช้า แต่ถูกนิยมการรวมทั้งพิมพลอยคอยกีดกันตลอด... เช่นเดียวกับเพลงรักที่อยากพูดคุยกับชายหนุ่มเช่นกัน เธอมีคำถามแต่ไม่มีจังหวะถาม หญิงสาวเลยหน้ามุ่ยลงกว่าเดิมเมื่อช่องทางเดียวที่จะได้อยู่กับเขาตามลำพัง ถูกคีตภัคปิดลง


“เอ๊ย...พี่นัด นี่มันชักจะมากไปแล้วนะ พี่คีย์ทำอย่างนี้เหมือนจงใจจะแกล้งผม”
แทนกวีโวยวายด้วยความไม่พอใจกับผู้จัดการส่วนตัว หลังจากไหลตามฝูงนักท่องเที่ยวมาจนถึงท้องพระโรงเก่า ห้องที่ใหญ่ที่สุดในพระราชวัง... ห้องกระจก (Galerie des Glaces) ที่สว่างกว่าห้องอื่นๆ เพราะกรุกระจกขนาดยักษ์ถึง 17 บาน ทำให้มองเห็นอุทยานกว้างที่แสนงดงามทางด้านนอก ขณะที่เกรียงไกรซึ่งเดินตามมาด้านหลัง อธิบายเสียงดังถึงความสำคัญของห้องนี้ ว่าเคยใช้ต้อนรับแขกบ้านแขกเมือง และจัดพิธีต้อนรับคณะราชทูตจากประเทศต่างๆ รวมถึงพระยาโกษาธิบดี (ปาน) จากไทย ทั้งยังใช้เป็นสถานที่ที่ใช้ลงนามสนธิสัญญาสันติภาพสงบศึกของสงครามโลกครั้งที่ 1 หรือสนธิสัญญาแวร์ซายส์อีกด้วย
แต่นั่นแหละ ต่อให้สำคัญขนาดไหนก็เป็นแค่อดีต ที่แทนกวีในเวลานี้ ไม่ได้ให้ความสนใจเลยสักนิด

“แกล้งอะไร... พี่ยังไม่เห็นว่าคุณคีย์จะทำอะไรพี่แทนเลย” นิยมการทำไม่รู้ไม่ชี้ ยามที่เงยหน้าชื่นชมโคมระย้าคริสตัลขนาดใหญ่ ที่ประดับอยู่เหนือศีรษะ “นี่พี่แทน... ถ่ายรูปพี่กับแชงเดอเลียนี้ให้หน่อยสิ เอามุมเสยก็ได้ แต่อย่าให้ตัวใหญ่นะ”

นักร้องหนุ่มยกกล้องที่สะพายอยู่มาเก็บภาพตามที่อีกฝ่ายสั่ง แต่ปากก็ยังคงบ่นเรื่องเดิม

“พี่คีย์ไม่อยากให้ผมถ่ายรายการ ทำอย่างนี้ไม่เรียกว่าแกล้งหรือไง”

นิยมการฉีกยิ้มจนแน่ใจว่าอีกฝ่ายกดชัตเตอร์เรียบร้อยแล้ว จึงค่อยตอบ

“พุทโธ่...พี่แทน พี่แทนก็เห็นนี่คะว่ามหาชนนี่มันเยอะแค่ไหน เบียดเสียดยัดเยียดกันยิ่งกว่าเดินสำเพ็งช่วงสิ้นปีอีก พี่คีย์คิดถูกแล้วล่ะที่จะไม่ถ่ายทำกันในนี้”

“ผมไม่ได้ปัญญาอ่อนนะพี่นัด ทำไมผมจะไม่รู้ว่าพี่คีย์ไม่อยากให้ผมยุ่งกับป้าเพราะอะไร พี่คีย์ทำอย่างนี้โคตรทุเรศเลยว่ะ มีคู่หมั้นอยู่แล้วแล้วยังจะกั๊กป้าไว้อีก”

“อุ๊ยตายแล้ว ทำไมพูดจาอย่างนี้ เดี๋ยวคุณคีย์มาได้ยินเข้า เรื่องจะไปกันใหญ่ คุณคีย์เขาจะทำอะไรก็อย่าไปยุ่ง เรื่องของเขาน่า”

แทนกวีถอนหายใจฮึดฮัด เป็นสิ่งที่เห็นไม่บ่อยนักจากคนที่อารมณ์ดีอย่างเขา นิยมการมองอย่างเหนื่อยใจ ก่อนจะเอ่ยจริงจัง

“พี่แทน...พี่จะพูดตรงๆ เลยนะ เพราะพี่แทนเป็นอย่างนี้ไง คุณคีย์ถึงไม่อยากให้พี่แทนยุ่งกับคุณเพลง พี่แทนรู้ตัวไหมว่าพี่แทนกำลังแคร์คุณเพลงมาก มากเกินปกติ มันไม่มีผลดีต่อพี่แทนและคุณเพลงเลย พี่แทนอาจกำลังหลงไปกับบทคู่อันนีมูน สนุกกับมันเหมือนกับที่พี่แทนสนุกกับงานอื่นๆ แต่คิดสิ... คิดถึงอนาคตบ้างสิ ไม่ใช่แค่เรื่องแฟนคลับเท่านั้นที่จะรับกันไม่ได้ แต่พี่แทนลองคิดถึงคุณเพลงบ้าง ว่าถ้าพี่แทนกลับเมืองไทยไปแล้ว พี่แทนจะยังอินกับคุณเพลงอยู่ไหม คิดถึงตอนนั้นนะ ตอนที่พี่แทนมีงานทุกวัน เจอคนใหม่ๆ เข้ามาทุกวัน ความรู้สึกพี่แทนจะเหมือนวันนี้หรือเปล่า แล้ววันนั้นแล้วคุณเพลงจะเป็นยังไง ถ้าพี่แทนทำให้คุณเพลงหลงรัก แต่พี่แทนไม่ได้รัก มันจะต่างอะไรกับการหลอกลวง คุณเพลงก็จะเจ็บ พี่แทนอยากให้เป็นอย่างนั้นหรอ” นิยมการย้อนถาม ทำเอานักร้องหนุ่มพูดอะไรต่อไม่ออก

เขาถอนหายใจอีกครั้ง ขณะที่ผู้จัดการส่วนตัวที่ดูแลเขาประหนึ่งครอบครัวเดียวกันจะตบไหล่เขาเบาๆ

“ที่คุณคีย์ทำ ก็เพราะหวังดีกับพี่แทนนะ”

-----------------------------------------------------------------------------

ใช่หรอ...มันคือความหวังดีแน่หรอ

เพลงรักตั้งคำถามนี้อยู่ในใจ ขณะเดินใจลอยตามกลุ่มสมาชิกชมห้องของพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ทางเดินแคบๆ ที่ถูกกั้นไว้คลาคล่ำไปด้วยผู้คนที่รุมเก็บภาพแท่นบรรทมอันหรูหรา เพราะม่านที่ประดับรอบเตียงสี่เสานั้นล้วนถักทอจากเส้นไหมทองคำแท้

เพราะความหวังดี พิมพลอยจึงกีดกัดไม่ให้เธอเข้าใกล้นักร้องหนุ่ม หลานสาวกลัวเธอ ‘จะ’ เจ็บปวด โดยลืมไปว่า ตอนนี้เธอ ‘กำลัง’ เจ็บปวด เพลงรักขอเก็บเจตนาดีของหลานเอาไว้ แต่ไม่ขอปฏิบัติตามวิธีการนั้น เพราะความจริงแล้วเธอเพียงต้องการถามแทนกวีให้แน่ใจว่าที่เขาเรื่องพ่อให้เธอฟัง เป็นแค่เรื่องงานเท่านั้นจริงหรือ... อย่างที่บอก เธอเจ็บมาจนชิน ถ้าต้องผิดหวังอีกครั้งก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร ขอเพียงอย่างเดียว อย่าให้เธอทรมานเพราะความสงสัยที่คาราคาซังก็พอ
ดังนั้น หญิงสาวที่จมอยู่กับความคิดมาตลอด ก็ตัดสินใจแล้วว่าควรหาโอกาสอยู่ตามลำพัง ถ้าแทนกวีกำลังรู้สึกเช่นเดียวกัน เขาจะต้องหาทางมาคุยกับเธอแน่
“คุณน่านคะ... ห้องน้ำไปทางไหนหรอคะ” เพลงรักถามไกด์หนุ่มเสียงดัง เพราะหวังว่าใครบางคนที่เดินอยู่ไม่ห่างกันนักจะได้ยิน

“น้าเพลงจะไปห้องน้ำหรอคะ เดี๋ยวพลอยไปเป็นเพื่อน”

“ไม่ต้องหรอกพลอย” รู้อยู่แล้วว่าหลานสาวคงไม่ปล่อยเธอง่ายๆ ทางเดียวที่จะรอด... ก็คือพูดความจริง (เท่าที่จะพูดได้) ประโยคหลัง เธอจึงกระซิบเสียงเบา อย่างวิงวอนอยู่ในที “น้าขออยู่คนเดียวบ้างนะ”

พิมพลอยมีสีหน้าลังเล น่านฟ้ามองก็พอเดาได้ จึงเอ่ย “ห้องน้ำอยู่ด้านนอก เดี๋ยวผมพาไปนะครับ... พี่เกรียง ฝากด้วยนะ” เขาว่ากับชายวัยกลางคน ก่อนจะหันมาหาเพลงรัก ที่ยังงุนงงกับการมีเขาเข้ามาในแผน “ไปกันครับ คุณเพลง”

เพลงรักยิ้มแหยรับ ก่อนจำใจเดินตามน่านฟ้าออกไป โดยไม่ลืมส่งสายตาไปยังแทนกวี...ด้วยความหวังว่าเขาจะรู้ความหมาย

-------------------------------------------------------------------------------

“สวนสวยของแวร์ซายส์ขึ้นชื่อว่าเป็นต้นแบบของสวนฝรั่งเศส ออกแบบโดยเลอโนทด์ (Le Notre) สถาปนิกแต่งสวนระดับโลก ต้นไม้ที่นี่จะได้รับแยกพันธุ์ให้เข้ากับฤดูกาลต่างๆ พุ่มไม้ก็จะได้รับการดูแลอย่างดี ตัดแต่งเป็นรูปทรง
เรขาคณิต มีบ่อน้ำพุที่ประดับด้วยรูปปั้นตามเทพนิยายกรีกโบราณ คนที่นี่ชอบมานั่งปิกนิกกัน ชมวิว สูดอากาศ... โชคดีจริงๆ นะครับ ที่มีสวนสวยๆ อย่างนี้ไว้ให้พักผ่อน แต่เราคงไม่ได้เข้าไปถึงด้านใน เพราะว่ากว้างขวางมาก แล้วก็เสียค่าเข้าชมต่างหาก แต่ว่าถ้าคุณเพลงสนใจ ไว้คราวหน้าที่มีเวลามากกว่านี้ ลองมาเที่ยวชมนะครับ”

คงไม่มีคราวหน้าแล้วล่ะค่ะ... เพลงรักนึกในใจ ขณะพยักหน้าเออออให้ไกด์หนุ่มที่พยายามทำหน้าที่ของตนอย่างเต็มที่อย่างไม่ได้ใส่ใจนัก

ความจริงที่เธอต้องการ คือปลีกตัวจากคนอื่นแล้วรอนักร้องหนุ่มหน้าห้องน้ำเพื่อคุยเป็นการส่วนตัว แต่น่านฟ้าที่เดินมาด้วยกันก็ดันพูดว่า ‘ถ้าคุณเพลงไม่อยากเข้าห้องน้ำจริงๆ เราไปเดินเล่นที่สวนข้างนอกกันไหมครับ’ ด้วยความตกใจที่อยู่ๆ เขามาล่วงรู้ความลับของเธอได้ยังไง ทำให้เพลงรักพยักหน้าตอบตกลงโดยไม่รู้ตัว แล้วยังไง... เธอก็ต้องมาเดินทอดน่องอยู่ในสวน ที่อยู่ถัดจากประตูทางออก นั่นแปลว่าเธอได้ออกมาจากตัวพระราชวัง แล้วกลับเข้าไปไม่ได้อีก ให้ตายสิเพลงรัก เธอควรจะมีสติมากกว่านี้

“แค่ตรงนี้ก็สวยแล้ว.. เราเดินเล่นแถวนี้ก็พอนะคะ” เผื่อใครบางคนตามออกมา เธอจะได้เห็น

น่านฟ้าพยักหน้า พร้อมยิ้มกลับอย่างมีเลศนัย เมื่อหางตาเห็นเงาดำสูงใหญ่พาดผ่านมาด้านข้าง

“ได้ยินว่าคุณสองคนมาเข้าห้องน้ำ”

เสียงทุ้มราบเรียบดังขึ้นใกล้ๆ เพลงรักสะดุ้งด้วยความตกใจ เธอหันไปมองคนที่มาปรากฏตัวตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ แล้วเมื่อสายตาคมกริบของชายหนุ่มร่างใหญ่มองลงมา เธอก็ทำหน้าไม่ถูก เหมือนเด็กทำผิดที่ถูกจับได้ ขณะที่ชายผิวเข้มยังคงยิ้มกริ่มเช่นเดิม

“ครับ ผมพาคุณเพลงมาเข้าห้องน้ำ แล้วก็พามาเดินเล่นที่สวนเพลินๆ”
คีตภัคตวัดสายตามองไกด์หนุ่ม ก่อนเอ่ยกลับไปแสนสั้น “เราควรรวมกลุ่มกันไว้”

ไม่เชิงตำหนิ ไม่ถึงดุดัน แต่อยู่ๆ น่านฟ้าก็รู้สึกเสียวสันหลังขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
“ถ้าอย่างนั้น... ผมกลับไปหาพี่เกรียงเลยดีกว่า” เขาไม่ได้เอ่ยชวนเพลงรักกลับไปด้วยกัน แต่กระซิบกับเธอเบาๆ แค่ว่า “คนที่คุณเพลงรอมาแล้ว ผมไปก่อนนะครับ”

---------------------------------------------------------------------------

“หมายความว่าคีย์ตามยายนั่นออกไปอีกแล้ว!?!”

ดาราฉายกราดเสียงหงุดหงิดลงปลายสายที่โทรศัพท์เข้ามารายงาน ในจังหวะที่เธอกำลังยืนงงว่าคู่หมั้นหายไปไหน

ไม่ใช่เพราะฝูงชนที่คลาคล่ำบนทางเดินแคบๆ ของห้องรับประทานอาหารอันเลิศหรูหรอก ที่ทำให้เขาพลัดหลง เหมือนเช่นที่สมาชิกคนอื่นกระจัดกระจายไปคนละทิศละทาง แต่คีตภัคจงใจใช้ความวุ่นวายของคนจำนวนมาก หลบหนีการควบคุมของเธอต่างหาก

หญิงสาวที่ยืนอยู่เพียงลำพังบริเวณโถงกว้างก่อนถึงบันไดทางลงที่มีแท่นประทับของนโปเลียนที่ 1 ตั้งวางอยู่ คิดด้วยความร้อนใจ ก่อนวางสายด้วยความโกรธ ถ้าทำได้...เธออยากจะขว้างโทรศัพท์ในมือทิ้ง

คีย์!!! นี่เธอหายไปกับมันจริงๆ... ฉันจะทำอย่างไรกับเธอดี!!!!

----------------------------------------------------------------------------

เกิดการเผชิญหน้ากันอีกครั้งระหว่างเพลงรักและคีตภัค หญิงสาวมองหน้าอีกฝ่ายอยู่อึดใจ ก่อนจะเอ่ยออกมาสั้นๆ

“เพลงควรกลับไปพร้อมกับคุณน่าน”

ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ที่ตามเธออกมา ไม่ได้ยื่นมือมารั้งไว้อย่างเมื่อวาน แต่เอ่ยออกมาด้วยเสียงนิ่ง “ถึงตอนนี้เพลงจะไม่อยากคุยกับพี่แล้ว แต่พี่ก็อยากคุยกับเพลงอยู่”

“พี่คีย์ก็รู้ว่าเพลงอยากคุยกับพี่คีย์อยู่ตลอด” หญิงสาวตอบพร้อมเงยหน้า โดยไม่ตระหนักเลยว่าขณะนี้เธอสามารถสบตาเขาได้โดยไม่มีภาพในอดีตมาตามหลอกหลอน

“แต่ไม่มากเท่าเมื่อก่อน ไม่ต้องนานหรอก แค่เมื่อวานกับตอนนี้ ความรู้สึกของเพลงก็เปลี่ยนไปแล้ว เพลงรู้ตัวใช่ไหม”

“ไม่...” หญิงสาวปฏิเสธได้แค่นั้นก็ชักไม่แน่ใจ เมื่อเธอไตร่ตรองลงไปในใจ บางอย่างมันก็ไม่เหมือนเก่าจริงๆ “เพลงไม่รู้สิพี่คีย์ ตอนนี้ทุกอย่างมันยุ่งเหยิงไปหมดเลย เพลงไม่รู้อะไรแล้วล่ะ”

“เพราะแทนกวี!?!”

เพลงรักนิ่งเงียบ ก่อนพยักหน้า

“ใช่ เพราะเขา นักร้องของพี่คีย์คนนี้ทำให้เพลงสับสนมากๆ เพลงอยากรู้ว่าตอนที่เขาอยู่กับเพลง เขามีความจริงใจบ้างไหม หรือว่าทั้งหมดเป็นแค่การแสดงอย่างที่พลอยว่า เพลงแค่อยากรู้ แต่ถามว่ารู้แล้วได้อะไร เพลงก็ตอบไม่ได้ แต่แน่ใจว่าถ้าเพลงได้คำตอบ เพลงคงสบายใจมากกว่านี้ ไอ้ที่มันวุ่นวายอยู่ในนี้ คงสงบลงได้บ้าง”

เพลงรักชี้ไปที่หัวใจของตัวเอง ขณะพรั่งพรูความในใจออกมา แม้ว่าเขาจะเป็นคนที่เคยทำร้ายเธอเจียนตาย แต่มันก็น่าเหลือเชื่อ ที่เธอยังคงไว้ใจเขา ขณะที่ชายหนุ่มเอง ก็ไม่ได้มีสีหน้าประหลาดใจหรือกระอักกระอ่วนแต่อย่างใด เมื่อต้องมาเป็นที่ระบายของคนรักเก่าที่เขาไม่เคยลืมเช่นนี้

“แล้วถ้าทุกอย่างเป็นแค่การแสดง เพลงจะทำยังไงต่อไป”

“ก็... ถ้าทุกอย่างเป็นแค่การแสดงจริงๆ เพลงก็คงเสียใจ แต่ก็คงทำใจได้เร็วกว่าปล่อยให้มันยืดเยื้อ เหมือนเรื่องเพลงกับพี่คีย์”คำพูดสุดท้ายพลั้งปากไปอย่างไม่ทันคิด แล้วเมื่อสัมผัสได้ว่าชายหนุ่มร่างสูงใหญ่ชะงักไปเล็กน้อย เธอจึงรู้ตัว
“เพลงขอโทษนะคะพี่คีย์ เพลงไม่ได้จะว่าพี่คีย์นะคะ แต่ว่า...”

“แต่ว่ามันเป็นสิ่งที่เพลงรู้สึก... เพลงไม่ต้องขอโทษหรอก เพราะคนที่ผิดคือพี่ต่างหาก เพราะพี่เป็นคนที่ปล่อยให้เรื่องยืดเยื้อมาตั้งนาน ทำร้ายทั้งเพลง... ทำร้ายทั้งตัวพี่เอง”

“พี่คีย์...”

คีตภัคสูดลมหายใจลึก ในที่สุดเวลาที่เขาทั้งหวาดกลัวทั้งรอคอยก็มาถึง

“พี่รักเพลง... จนถึงวันนี้ พี่ก็ยังรักเพลงอยู่”

“พะ..พะคีย์” เพลงรักอุทานด้วยความตกใจ ดวงตาเบิกกว้างด้วยความคาดไม่ถึง เขาพูดว่าอะไรนะ รักหรอ...เขารักเธอหรอ


********************************
มาต่อแล้วนะคะ ยังตามอ่านกันอยู่ไหมเอ่ยยยยย
เพิ่งกลับมาจากไปปฏิบัติธรรมนะคะ ขอแบ่งบุญกุศลให้กับมิตรรักนักอ่านทุกท่าน ขอให้มีความสุข ความเจริญ กันถ้วนหน้า อุดมไปด้วยปัญญา สุขะ โภคะ พละ ปรารถนาสิ่งใดสำเร็จดังหวัง(แต่ที่ชอบในศีลธรรมนะคะ)
แล้วก็ขอให้ให้ความรักให้การสนับสนุนนักเขียนคนนี้...นามว่าปลายสีไปเรื่อยๆ ^^ อนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณที่ติดตามนะคะ



ปลายสี
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 27 พ.ค. 2555, 23:03:33 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 27 พ.ค. 2555, 23:03:33 น.

จำนวนการเข้าชม : 1790





<< บทที่ 17   บทที่ 29 >>
issbel 28 พ.ค. 2555, 02:17:59 น.
อนุโมทนาบุญนะคะ....เรื่องกำลังสนุกเลย รออยู่ค่าาา


omelate 28 พ.ค. 2555, 11:04:28 น.
ว๊ากกกกก.....ทำไงดีหล่ะเพลง คนอ่านเริ่มตกใจด้วย


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account