ดึกดื่นในคืนหนาว
ยังไม่ได้เรียบเรียงค่ะ^^
Tags: Erotic
ตอน: ตามหา
หลังจากหาตู้โทรศัพท์สาธารณะโทรหาชายหนุ่มคนที่เธอต้องการได้เรื่องราวความเป็นไปของคนที่เธออยากรู้และได้รายงานข่าวกับสถานการณ์ของตัวเองให้แบล็คหลังของตัวเองฟัง อัณณ์ ก็นั่งแท็กซี่กลับมารอ พระเพลิง อยู่ที่ประตูหน้าห้องชุดสุดหรูของเขาพร้อมกับรอยยิ้มสะใจที่เห็นพวกที่ติดตามเธอล่าถอยกลับไป พวกมันคงคิดว่าเธอจะเดินทางกลับรังรักไปอยู่ในที่ของตัวเองตามที่ พระเพลิง พูดหากแต่เด็กสาวกลับไม่ยอมให้เป็นไปตามความต้องการของชายหนุ่มง่ายๆหรอก เธอตัดสินใจรับทำงานนี้ด้วยจุดประสงค์บางอย่างของเธอและเธอให้สัญญาไว้กับคนที่เธอเทิดทูนยิ่งกว่าสิ่งใดว่าเธอจะทำให้สำเร็จ เพราะงั้นเธอต้องทำให้สำเร็จถึงแม้จะรู้สึกหวั่นใจกับอารมณ์ที่ปรวนแปรของอีกฝ่ายอยู่มากก็ตาม อัณณ์ ทิ้งร่างนั่งลงกับพื้นทางเดินหันหลังพิงกำแพงห้องด้านนอกรอคอยการกลับมาของ พระเพลิง เธอรู้ว่าชายหนุ่มมีที่พักหลายแห่งและเธอรู้ด้วยว่าแต่ละที่อยู่ตรงไหนบ้างแต่ พระเพลิง ชอบห้องชุดนี่ที่สุดเพราะมันเป็นสิ่งแรกที่เขาใช้เงินของตัวเองซื้อมา โดยจากภาพรวมๆตอนที่เธอได้เข้าไปอยู่ในห้องนี้เมื่อหลายวันก่อนเด็กสาวก็ยิ่งมั่นใจเมื่อคิดถึงคำพูดของเขาที่บอกว่า
.. พรุ่งนี้เธอต้องรีบออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด อย่างที่สองอย่าใช้โทรศัพท์ในห้องฉัน อย่าหยิบจับของทุกอย่างของฉัน และถ้าฉันกลับมาพบว่าของๆฉันหายไปพร้อมกับตัวของเธอ รับรองว่าฉันจะตามเธอจนเจอพร้อมกับตอบแทนการกระทำนั้นอย่างถึงขั้วทีเดียว..
“ ดูก็รู้ว่ารักที่นี่ขนาดไหน ”
อัณณ์ เปรยกับตัวเองเสียงเบาก่อนจะรีบลุกขึ้นจากพื้นทางเดินเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าของใครคนหนึ่งกำลังเดินมาเด็กสาวลุกขึ้นยืนพร้อมกับหันไปมองตามเสียงนั่นเธอเห็นร่างสูงใหญ่ไหล่กว้างของชายหนุ่มที่เธอเคยเห็นอยู่บ่อยๆใบหน้าที่เห็นมานับครั้งไม่ถ้วนและรอยยิ้มเป็นมิตรจริงใจที่เธอไม่เคยสลัดมันออกไปได้เสียที
..พระพาย..
อัณณ์ มีอาการอึกอักเล็กน้อยใสมองของเธอมึนตึงเมื่อได้เห็นชายหนุ่มตรงหน้าพลันคำถามหนึ่งก็เกิดขึ้นกับเธอ
..เขามาที่นี้ทำไม..
“ สวัสดีครับ ผมมารับคุณ”
อัณณ์ เหมือนถูกช๊อตด้วยคำพูดของอีกฝ่ายเธอยืนงงทำอะไรไม่ถูกสมองอันชาญฉลาดค่อยๆคิดหาเหตุผลในคำพูดต่างๆของชายหนุ่ม
..มันจะเป็นไปได้หรือที่ พระเพลิง จะส่ง พระพาย น้องชายสุดรักให้มารับเธอทั้งๆที่เขารู้ความจริงแล้วว่าเธอเข้ามาในชีวิตเขาด้วยจุดประสงค์อะไร...
“ มากลับผมเถอะครับ”
พระพาย ย้ำอีกครั้งน้ำเสียงสุภาพพร้อมกับส่งมือยื่นไปตรงหน้าเด็กสาวที่กำลังครุ่นคิดบางอย่างอยู่หน้าเคร่งเครียด
“........................”
อัณณ์ ยืนนิ่งกำลังคิดหนักว่าเธอจะไปกับผู้ชายคนนี้ดีไหมเพราะเป้าหมายที่เธอได้รับมอบหมายมาไม่ใช่ผู้ชายคนนี้แต่เป็น พระเพลิง พี่ชายของเขาต่างหาก
“ มาเถอะครับ คุณจะปลอดภัยมากกว่าถ้าอยู่กับผม”
พระพาย พูดอีกครั้งมองสบดวงตาคู่กลมของเด็กสาวที่เขาประมาณอายุดูแล้วไม่น่าจะเกิน 20ปี อัณณ์ ยืนนิ่งอยู่อีกครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าลงช้าๆแล้วยื่นมือของเธอไปจับมือใหญ่ไว้เธอยอมไปกลับเขาอย่างง่ายดายเหมือนที่ยอมมากลับ พระเพลิง ที่ง่ายยิ่งกว่าจนเรียกว่าแทบจะถวายตัวให้เลยทีเดียว
..แผนการครั้งนี้อาจจะสำเร็จเร็วขึ้นถ้าพระพายมีส่วนร่วมด้วย แต่มันอาจจะทำให้เธอลำบากใจอยู่มากถ้าจะต้องดึงผู้ชายคนนี้เข้ามามีส่วนร่วม สำหรับคนดีๆอย่าง พระพาย เขาไม่ควรจะต้องมายุ่งเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็คงเป็นเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้ ถึงอย่างไรเธอก็เลือกครอบครัวมากกว่า ความรัก...
อัณณ์ เดินไปกลับ พระพาย เงียบๆจับมือเขาแน่นขึ้นจากเดิมเล็กน้อยก่อนจะเงยหน้ามองแผ่นหลังกว้างของอีกฝ่ายด้วยสายตาที่ดูเหมือนจะปวดร้าว
.. พรุ่งนี้เธอต้องรีบออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด อย่างที่สองอย่าใช้โทรศัพท์ในห้องฉัน อย่าหยิบจับของทุกอย่างของฉัน และถ้าฉันกลับมาพบว่าของๆฉันหายไปพร้อมกับตัวของเธอ รับรองว่าฉันจะตามเธอจนเจอพร้อมกับตอบแทนการกระทำนั้นอย่างถึงขั้วทีเดียว..
“ ดูก็รู้ว่ารักที่นี่ขนาดไหน ”
อัณณ์ เปรยกับตัวเองเสียงเบาก่อนจะรีบลุกขึ้นจากพื้นทางเดินเมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าของใครคนหนึ่งกำลังเดินมาเด็กสาวลุกขึ้นยืนพร้อมกับหันไปมองตามเสียงนั่นเธอเห็นร่างสูงใหญ่ไหล่กว้างของชายหนุ่มที่เธอเคยเห็นอยู่บ่อยๆใบหน้าที่เห็นมานับครั้งไม่ถ้วนและรอยยิ้มเป็นมิตรจริงใจที่เธอไม่เคยสลัดมันออกไปได้เสียที
..พระพาย..
อัณณ์ มีอาการอึกอักเล็กน้อยใสมองของเธอมึนตึงเมื่อได้เห็นชายหนุ่มตรงหน้าพลันคำถามหนึ่งก็เกิดขึ้นกับเธอ
..เขามาที่นี้ทำไม..
“ สวัสดีครับ ผมมารับคุณ”
อัณณ์ เหมือนถูกช๊อตด้วยคำพูดของอีกฝ่ายเธอยืนงงทำอะไรไม่ถูกสมองอันชาญฉลาดค่อยๆคิดหาเหตุผลในคำพูดต่างๆของชายหนุ่ม
..มันจะเป็นไปได้หรือที่ พระเพลิง จะส่ง พระพาย น้องชายสุดรักให้มารับเธอทั้งๆที่เขารู้ความจริงแล้วว่าเธอเข้ามาในชีวิตเขาด้วยจุดประสงค์อะไร...
“ มากลับผมเถอะครับ”
พระพาย ย้ำอีกครั้งน้ำเสียงสุภาพพร้อมกับส่งมือยื่นไปตรงหน้าเด็กสาวที่กำลังครุ่นคิดบางอย่างอยู่หน้าเคร่งเครียด
“........................”
อัณณ์ ยืนนิ่งกำลังคิดหนักว่าเธอจะไปกับผู้ชายคนนี้ดีไหมเพราะเป้าหมายที่เธอได้รับมอบหมายมาไม่ใช่ผู้ชายคนนี้แต่เป็น พระเพลิง พี่ชายของเขาต่างหาก
“ มาเถอะครับ คุณจะปลอดภัยมากกว่าถ้าอยู่กับผม”
พระพาย พูดอีกครั้งมองสบดวงตาคู่กลมของเด็กสาวที่เขาประมาณอายุดูแล้วไม่น่าจะเกิน 20ปี อัณณ์ ยืนนิ่งอยู่อีกครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าลงช้าๆแล้วยื่นมือของเธอไปจับมือใหญ่ไว้เธอยอมไปกลับเขาอย่างง่ายดายเหมือนที่ยอมมากลับ พระเพลิง ที่ง่ายยิ่งกว่าจนเรียกว่าแทบจะถวายตัวให้เลยทีเดียว
..แผนการครั้งนี้อาจจะสำเร็จเร็วขึ้นถ้าพระพายมีส่วนร่วมด้วย แต่มันอาจจะทำให้เธอลำบากใจอยู่มากถ้าจะต้องดึงผู้ชายคนนี้เข้ามามีส่วนร่วม สำหรับคนดีๆอย่าง พระพาย เขาไม่ควรจะต้องมายุ่งเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็คงเป็นเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้ ถึงอย่างไรเธอก็เลือกครอบครัวมากกว่า ความรัก...
อัณณ์ เดินไปกลับ พระพาย เงียบๆจับมือเขาแน่นขึ้นจากเดิมเล็กน้อยก่อนจะเงยหน้ามองแผ่นหลังกว้างของอีกฝ่ายด้วยสายตาที่ดูเหมือนจะปวดร้าว
แคลอรี่ร้อยเปอร์เซ็น เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 6 ก.ค. 2555, 01:11:05 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 6 ก.ค. 2555, 01:11:05 น.
จำนวนการเข้าชม : 1326
| << ตอนที่ ๘ ไขว้เขว | ตอนที่ ๑๐ มาตรการขั้นเด็ดขาด >> |