มายาไฟในดวงตา {ชุดมนตราอัญมณี}สนพ.อรุณ
พลอยตาเสือ มูนสโตน และอความารีน
มรดกที่ย่ามอบให้ทั้งสามสาวจะนำพาลางร้าย ความรัก หรือการผจญภัยมาสู่พวกเธอ
เมื่อพี่สาวคนโตอย่างมัชฌิตาตั้งใจจะเก็บมรดกทั้งของตนเองและน้องสาวเอาไว้
อันตรายบางอย่างกลับคืบคลานเข้ามา หญิงสาวจึงทำได้เพียงหนี !
ก่อนที่ “เขา” เจ้าของพลอยที่แท้จริงผู้น่าสะพรึงจะมาทวงมันคืนไปจากเธอ
มรดกที่ย่ามอบให้ทั้งสามสาวจะนำพาลางร้าย ความรัก หรือการผจญภัยมาสู่พวกเธอ
เมื่อพี่สาวคนโตอย่างมัชฌิตาตั้งใจจะเก็บมรดกทั้งของตนเองและน้องสาวเอาไว้
อันตรายบางอย่างกลับคืบคลานเข้ามา หญิงสาวจึงทำได้เพียงหนี !
ก่อนที่ “เขา” เจ้าของพลอยที่แท้จริงผู้น่าสะพรึงจะมาทวงมันคืนไปจากเธอ
Tags: อสิตา มนตรามุกจันทรา ม่านธาราเร้นดาว พลอยตาเสือ มัชฌิตา ชามัล อัคนิวรา
ตอน: ตอนพิเศษ"บทเพลงก่อนนิทรา"(บทนำ)
บทเพลงก่อนนิทรา
ณ โถงอันมืดมิดซ่อนอยู่ลึกลงมาใต้ภูผา...
แสงกระหย่อมเล็กจากกระถางเพลิงบูชาเทวะแห่งไฟกลับพลิ้วตัวขึ้นสูงได้ดุจรูปร่าง
นารีกำลังวาดลีลาร่ายระบำ แสงน้อยนิดมิพอที่จะทำให้โถงมหึมาสว่างได้กระไรนัก
สายตาบุรุษสองผู้มองตามการเคลื่อนไหวนั้น พวกเขากำลังรอคอยการมาถึงของ
ทายาทแห่งเมห์ฮรา ศานติมัน และอัคนิ
ดังนั้นนี่จึงเป็นความบันเทิงเล็กๆ น้อยๆ ที่ใครบางคนพึงควบคุมไฟตรงหน้า
ให้กลายเป็นนางระบำเพื่อคลายความเบื่อหน่าย ไม่แน่ว่าสำหรับตนเอง
หรือนายเหนือซึ่งเป็นผู้นำสูงสุดแห่งตระกูล
“มิตรา... ข้ารอลูกสงบๆ ได้ แต่หากเจ้าบังคับไฟกองน้อยนี้เพื่อความพึงใจแห่งตน
จงทำต่อไป” น้ำเสียงสุขุมเอ่ยต่อคนในปกครองที่เอ็นดูในฐานะเพื่อนพ้องน้องพี่เติบโต
เคียงบ่ากันมา แม้มิตรา ผู้ดูแลหนุ่มท่าทางมาดมั่นซึ่งมีรอยยิ้มเป็นมิตรสมชื่อ
จะมิได้สืบสายเลือดตรงจากเมห์ฮรา แต่อีกฝ่ายเป็น ผู้ดูแลชั้นพิเศษ ได้รับอนุญาตให้
ใช้นามต่อท้ายว่าเมห์ฮรา จะถือเป็นคนสกุลเดียวกันคงไม่ผิดนัก ดังนั้นเขาที่เป็นผู้นำ
จึงให้อีกฝ่ายมีส่วนรู้เห็นในทุกกิจการ เพื่อรับรู้ เพื่อค้ำจุนเมห์ฮราสืบไปในอนาคต
ที่ตัวเขาเองมองเห็น...
ก่อนที่ความคิดของผู้นำจะดำเนินต่อไป ทั้งคู่พลันสำเหนียกได้พร้อมกันถึงการมาถึง
แม้ผู้มาเยือนจะไม่ให้ซุ่มให้เสียง
“หนุ่มๆ มาถึงแล้ว อ้อ ไม่สิ คนที่เลือกมายังห้องนี้ก่อนมีเพียงผู้เดียว”
มิตราเอ่ยให้ได้ยินกันเพียงเขากับผู้นำตระกูล
บิดาแห่งเมห์ฮราเลือกที่จะเงียบ ทอดสายตาเลยไปมองกระถางไฟหน้าเทวรูป
บัดนี้นางรำไฟเลิกร่ายระบำวูบไหว คืนกลับลงเป็นไฟกองน้อย ขณะที่สหายของเขา
ซึ่งหันหน้าไปทางประตูอยู่แต่เดิมเป็นฝ่ายเอ่ยทัก
“ท่านศานติมันคงเหนื่อยแย่ กว่าจะฝ่าด่านกลต่างๆ ลงมาถึงห้องสำคัญนี้ได้”
สายตากร้าวของผู้มาใหม่วาวโรจน์ในความมืดนั้นโดยมิมีใครเห็น เขาไม่เคยชอบใจเลย
กับการมีผู้ดูแลชั้นพิเศษในเมห์ฮรา การยกไพร่ขึ้นมาตีเสมอนาย ใครกันนะช่างคิด
แต่ถึงอย่างไรชายผู้นี้ก็อาจมีประโยชน์ต่อเขาสืบไปในอนาคต จึงจำเป็นที่จะ
แสร้งมีไมตรีจิตกับมัน “ถูกแล้วท่านมิตรา...มิ่งมิตรของเมห์ฮรา”
ศานติมันที่ยังยืนอยู่ในความมืดตอบออกไปไม่ดังนัก แต่น้ำเสียงเด็กหนุ่มเจือแวว
พึงใจอันปิดไม่มิด “ข้าสามารถลงมาถึงที่นี่ได้ก่อนอัคนิ นั่นอาจทำให้ท่านและ
ท่านบิดาเข้าใจได้ว่า แม้ไฟอันเป็นเลิศก็ยังไม่ทำให้มองเห็นทางได้เท่าสติปัญญา
ไหนล่ะ พลอยราชันกับราชินีที่สัญญาว่าจะให้ข้าได้สบเนตรด้วยเป็นรางวัล”
“ศานติมัน...” ผู้เป็นบิดาขานนามบุตรอย่างเห็นใจทั้งไม่อาจเอ่ยต่อจากนั้น
เขาสบตามิตรา รู้กันว่าโยนให้อีกฝ่ายสานต่อคำที่ตนไม่ต้องการเอ่ย มิสนใจ
ผู้ดูแลคู่ใจที่เหลือบมองเพดานอย่างกระอักกระอ่วน
“บิดาท่านอยากบอกว่า แม้ถึงเส้นชัยก่อน แต่ในบางการแข่งขัน รางวัลนั้นกลับ เอ้อ...อยู่ระหว่างทาง”
เด็กชายย่างเท้าในรองเท้าสานร้อยรัดกระชับไปบนพื้นหินเย็นเยียบด้วยความเร็วคงที่
ไม่มาก หรือน้อยเกินไป... เพียงพอให้ทุกประสาทในตัวตนได้สัมผัสทุกสิ่งที่ทอดวางอยู่
ตามทางผ่าน จากห้องอันสว่างไสวเต็มไปด้วยม่านสีทองซึ่งเขาเพิ่งพ้นมา
อัคนิได้พบตำรามนตร์ที่อาจใช้ขับไล่ธาตุไฟออกพ้นกายผู้อื่น ทั้งยังเรียกธาตุเหล่านั้น
เข้ามาเพิ่มพลังให้ตนได้ เขาจะใช้มันกับใครน่ะหรือ คงต้องเป็นศัตรูของเมห์ฮราไม่ผิดแน่
เด็กชายวัยเจ็ดปีดำริในใจอย่างมาดมั่น
ประสาทหูสำเหนียกถึงเสียงลมครวญยินมาจากที่ไกลๆ ผนังวังเมห์ฮรานี้มีช่องทางให้ลมไหล
ทั้งยังแทรกด้วยศิลาแลงอย่างพิเศษ มีรูพรุนกว้างให้อากาศลอดผ่านและยังใช้ค้ำยันรากฐานวังได้
ด้วยทั้งเหนียวทั้งแกร่งราวสายใยเหล็กกล้ามาผสานอยู่ในเนื้อหิน เขาเดินหลับตามาแทบจะ
ตลอดทางแต่กลับเห็นชัดเจนยิ่งกว่าลืมตา ‘ดวงตาที่สาม’ เนตรอันกระจ่างกลางความมืด
ช่วยส่องนำทางให้ หลังก้าวผ่านกลไกกับดักอันหนึ่งไปด้วยพลังแห่งการมองเห็นล่วงหน้า
อัคนิหันเลี้ยวขวา เพดานค่อยๆ ทอดตัวสูงขึ้นจนปรากฏเป็นโถงกว้างใหญ่อันมีเทวรูปรักษา
แม้ไม่น่าจะเป็นองค์ที่ใหญ่ที่สุด ทว่าเขารับรู้ได้ถึงการมีอยู่ของสิ่งที่ตนตามหา
อัคนิวาดมือทั้งสองออกไปด้านข้าง พลันกระแสลมร้อนดันตัวเขาลอยขึ้นสู่มือใหญ่
เย็นเยียบของเทวรูปหิน มันอยู่ที่นั่นจริงๆ ‘ดวงตราพระอาทิตย์’ เป้าหมายที่บิดาให้เขา
และท่านพี่ศานติมันตามหาในคืนนี้ เขาไม่เห็นท่านพี่ อันที่จริงเขาเองยังมิรู้ทาง
ลงไปยังโถงสำคัญซึ่งอยู่ลึกที่สุดด้วยซ้ำ คนฉลาดอย่างพี่คงไปถึงได้ก่อน
แต่สิ่งที่เขาตามหามิใช่เส้นชัย มันคือรางวัล พลอยตาเสือสองเม็ดดั่งเนตรเคียงกัน
บนพักตร์ดวงตราพระอาทิตย์คล้ายจะสำรวลยินดีไปด้วยกันกับเขา
เด็กชายพึงใจในชัยชนะแห่งการมองเห็น แต่คงจะดีกว่า
หากมีอัญมณีใดซึ่งทำให้สามารถหยั่งซึ้งใจมนุษย์ สิ่งที่แปรปรวนบิดผัน
เสียยิ่งกว่าอนาคตอันยังมาไม่ถึง อัคนิเด็กเพียงนี้ยังเข้าใจปัญหาแม้มิอาจหาคำตอบ
ทว่าหลังจากนี้ไป เมื่อเขาเติบโตขึ้นก็อยากจะค้นให้พบสิ่งนั้น
'ดวงตาที่ทำให้หยั่งถึงใจคน'
ณ โถงอันมืดมิดซ่อนอยู่ลึกลงมาใต้ภูผา...
แสงกระหย่อมเล็กจากกระถางเพลิงบูชาเทวะแห่งไฟกลับพลิ้วตัวขึ้นสูงได้ดุจรูปร่าง
นารีกำลังวาดลีลาร่ายระบำ แสงน้อยนิดมิพอที่จะทำให้โถงมหึมาสว่างได้กระไรนัก
สายตาบุรุษสองผู้มองตามการเคลื่อนไหวนั้น พวกเขากำลังรอคอยการมาถึงของ
ทายาทแห่งเมห์ฮรา ศานติมัน และอัคนิ
ดังนั้นนี่จึงเป็นความบันเทิงเล็กๆ น้อยๆ ที่ใครบางคนพึงควบคุมไฟตรงหน้า
ให้กลายเป็นนางระบำเพื่อคลายความเบื่อหน่าย ไม่แน่ว่าสำหรับตนเอง
หรือนายเหนือซึ่งเป็นผู้นำสูงสุดแห่งตระกูล
“มิตรา... ข้ารอลูกสงบๆ ได้ แต่หากเจ้าบังคับไฟกองน้อยนี้เพื่อความพึงใจแห่งตน
จงทำต่อไป” น้ำเสียงสุขุมเอ่ยต่อคนในปกครองที่เอ็นดูในฐานะเพื่อนพ้องน้องพี่เติบโต
เคียงบ่ากันมา แม้มิตรา ผู้ดูแลหนุ่มท่าทางมาดมั่นซึ่งมีรอยยิ้มเป็นมิตรสมชื่อ
จะมิได้สืบสายเลือดตรงจากเมห์ฮรา แต่อีกฝ่ายเป็น ผู้ดูแลชั้นพิเศษ ได้รับอนุญาตให้
ใช้นามต่อท้ายว่าเมห์ฮรา จะถือเป็นคนสกุลเดียวกันคงไม่ผิดนัก ดังนั้นเขาที่เป็นผู้นำ
จึงให้อีกฝ่ายมีส่วนรู้เห็นในทุกกิจการ เพื่อรับรู้ เพื่อค้ำจุนเมห์ฮราสืบไปในอนาคต
ที่ตัวเขาเองมองเห็น...
ก่อนที่ความคิดของผู้นำจะดำเนินต่อไป ทั้งคู่พลันสำเหนียกได้พร้อมกันถึงการมาถึง
แม้ผู้มาเยือนจะไม่ให้ซุ่มให้เสียง
“หนุ่มๆ มาถึงแล้ว อ้อ ไม่สิ คนที่เลือกมายังห้องนี้ก่อนมีเพียงผู้เดียว”
มิตราเอ่ยให้ได้ยินกันเพียงเขากับผู้นำตระกูล
บิดาแห่งเมห์ฮราเลือกที่จะเงียบ ทอดสายตาเลยไปมองกระถางไฟหน้าเทวรูป
บัดนี้นางรำไฟเลิกร่ายระบำวูบไหว คืนกลับลงเป็นไฟกองน้อย ขณะที่สหายของเขา
ซึ่งหันหน้าไปทางประตูอยู่แต่เดิมเป็นฝ่ายเอ่ยทัก
“ท่านศานติมันคงเหนื่อยแย่ กว่าจะฝ่าด่านกลต่างๆ ลงมาถึงห้องสำคัญนี้ได้”
สายตากร้าวของผู้มาใหม่วาวโรจน์ในความมืดนั้นโดยมิมีใครเห็น เขาไม่เคยชอบใจเลย
กับการมีผู้ดูแลชั้นพิเศษในเมห์ฮรา การยกไพร่ขึ้นมาตีเสมอนาย ใครกันนะช่างคิด
แต่ถึงอย่างไรชายผู้นี้ก็อาจมีประโยชน์ต่อเขาสืบไปในอนาคต จึงจำเป็นที่จะ
แสร้งมีไมตรีจิตกับมัน “ถูกแล้วท่านมิตรา...มิ่งมิตรของเมห์ฮรา”
ศานติมันที่ยังยืนอยู่ในความมืดตอบออกไปไม่ดังนัก แต่น้ำเสียงเด็กหนุ่มเจือแวว
พึงใจอันปิดไม่มิด “ข้าสามารถลงมาถึงที่นี่ได้ก่อนอัคนิ นั่นอาจทำให้ท่านและ
ท่านบิดาเข้าใจได้ว่า แม้ไฟอันเป็นเลิศก็ยังไม่ทำให้มองเห็นทางได้เท่าสติปัญญา
ไหนล่ะ พลอยราชันกับราชินีที่สัญญาว่าจะให้ข้าได้สบเนตรด้วยเป็นรางวัล”
“ศานติมัน...” ผู้เป็นบิดาขานนามบุตรอย่างเห็นใจทั้งไม่อาจเอ่ยต่อจากนั้น
เขาสบตามิตรา รู้กันว่าโยนให้อีกฝ่ายสานต่อคำที่ตนไม่ต้องการเอ่ย มิสนใจ
ผู้ดูแลคู่ใจที่เหลือบมองเพดานอย่างกระอักกระอ่วน
“บิดาท่านอยากบอกว่า แม้ถึงเส้นชัยก่อน แต่ในบางการแข่งขัน รางวัลนั้นกลับ เอ้อ...อยู่ระหว่างทาง”
เด็กชายย่างเท้าในรองเท้าสานร้อยรัดกระชับไปบนพื้นหินเย็นเยียบด้วยความเร็วคงที่
ไม่มาก หรือน้อยเกินไป... เพียงพอให้ทุกประสาทในตัวตนได้สัมผัสทุกสิ่งที่ทอดวางอยู่
ตามทางผ่าน จากห้องอันสว่างไสวเต็มไปด้วยม่านสีทองซึ่งเขาเพิ่งพ้นมา
อัคนิได้พบตำรามนตร์ที่อาจใช้ขับไล่ธาตุไฟออกพ้นกายผู้อื่น ทั้งยังเรียกธาตุเหล่านั้น
เข้ามาเพิ่มพลังให้ตนได้ เขาจะใช้มันกับใครน่ะหรือ คงต้องเป็นศัตรูของเมห์ฮราไม่ผิดแน่
เด็กชายวัยเจ็ดปีดำริในใจอย่างมาดมั่น
ประสาทหูสำเหนียกถึงเสียงลมครวญยินมาจากที่ไกลๆ ผนังวังเมห์ฮรานี้มีช่องทางให้ลมไหล
ทั้งยังแทรกด้วยศิลาแลงอย่างพิเศษ มีรูพรุนกว้างให้อากาศลอดผ่านและยังใช้ค้ำยันรากฐานวังได้
ด้วยทั้งเหนียวทั้งแกร่งราวสายใยเหล็กกล้ามาผสานอยู่ในเนื้อหิน เขาเดินหลับตามาแทบจะ
ตลอดทางแต่กลับเห็นชัดเจนยิ่งกว่าลืมตา ‘ดวงตาที่สาม’ เนตรอันกระจ่างกลางความมืด
ช่วยส่องนำทางให้ หลังก้าวผ่านกลไกกับดักอันหนึ่งไปด้วยพลังแห่งการมองเห็นล่วงหน้า
อัคนิหันเลี้ยวขวา เพดานค่อยๆ ทอดตัวสูงขึ้นจนปรากฏเป็นโถงกว้างใหญ่อันมีเทวรูปรักษา
แม้ไม่น่าจะเป็นองค์ที่ใหญ่ที่สุด ทว่าเขารับรู้ได้ถึงการมีอยู่ของสิ่งที่ตนตามหา
อัคนิวาดมือทั้งสองออกไปด้านข้าง พลันกระแสลมร้อนดันตัวเขาลอยขึ้นสู่มือใหญ่
เย็นเยียบของเทวรูปหิน มันอยู่ที่นั่นจริงๆ ‘ดวงตราพระอาทิตย์’ เป้าหมายที่บิดาให้เขา
และท่านพี่ศานติมันตามหาในคืนนี้ เขาไม่เห็นท่านพี่ อันที่จริงเขาเองยังมิรู้ทาง
ลงไปยังโถงสำคัญซึ่งอยู่ลึกที่สุดด้วยซ้ำ คนฉลาดอย่างพี่คงไปถึงได้ก่อน
แต่สิ่งที่เขาตามหามิใช่เส้นชัย มันคือรางวัล พลอยตาเสือสองเม็ดดั่งเนตรเคียงกัน
บนพักตร์ดวงตราพระอาทิตย์คล้ายจะสำรวลยินดีไปด้วยกันกับเขา
เด็กชายพึงใจในชัยชนะแห่งการมองเห็น แต่คงจะดีกว่า
หากมีอัญมณีใดซึ่งทำให้สามารถหยั่งซึ้งใจมนุษย์ สิ่งที่แปรปรวนบิดผัน
เสียยิ่งกว่าอนาคตอันยังมาไม่ถึง อัคนิเด็กเพียงนี้ยังเข้าใจปัญหาแม้มิอาจหาคำตอบ
ทว่าหลังจากนี้ไป เมื่อเขาเติบโตขึ้นก็อยากจะค้นให้พบสิ่งนั้น
'ดวงตาที่ทำให้หยั่งถึงใจคน'
อสิตา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 23 ก.ค. 2555, 09:32:33 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 23 ก.ค. 2555, 09:57:47 น.
จำนวนการเข้าชม : 2292
| << บทที่ 8 เปลวไฟในเงาฝัน (ตอนแรก) | ตอนพิเศษ"บทเพลงก่อนนิทรา" /สัมภาษณ์ท่านอัคนิวรา =^-"-^= ตรงคอมเม้นต์ >> |
บุลินทร 23 ก.ค. 2555, 09:45:23 น.
ตอนพิเศษมาแว้ววววว
ตอนพิเศษมาแว้ววววว
เกริ่นสั้นๆก่อนนะ 
wii 23 ก.ค. 2555, 09:52:13 น.
เรื่องเนี้ยะ อยากใด้หนังสือเอามาไว้ครอบครองจริงๆ อ่านไปก็ตื่นเต้ลตามเนื้อเรื่องไปด้วย น่าเสียดายที่ใด้มาอ่านเเค่ตอนท้ายเรื่องเท่านั้น ไม่ใด้อ่านตอนที่พระเอกกับนางเองผจยภัยด้วยกันว่าไปเจออะไมาบ้าง
เรื่องเนี้ยะ อยากใด้หนังสือเอามาไว้ครอบครองจริงๆ อ่านไปก็ตื่นเต้ลตามเนื้อเรื่องไปด้วย น่าเสียดายที่ใด้มาอ่านเเค่ตอนท้ายเรื่องเท่านั้น ไม่ใด้อ่านตอนที่พระเอกกับนางเองผจยภัยด้วยกันว่าไปเจออะไมาบ้าง
พี่มิ้งค์มาคนแรกเลย น้องยังไปไม่ถึงไหนเลยค่า
อสิตา 23 ก.ค. 2555, 10:00:01 น.
มีท่านที่เคารพท้วงมา
เลยแก้คำว่าเหรียญพระอาทิตย์ในต้นฉบับเป็น "ดวงตราพระอาทิตย์" นะค้า
เพราะเหรียญมันฟังดูเล็กไปหน่อย จริงๆใหญ่เกินฝ่ามือ...
มีท่านที่เคารพท้วงมา เลยแก้คำว่าเหรียญพระอาทิตย์ในต้นฉบับเป็น "ดวงตราพระอาทิตย์" นะค้า
เพราะเหรียญมันฟังดูเล็กไปหน่อย จริงๆใหญ่เกินฝ่ามือ...
ฮอบบิท 23 ก.ค. 2555, 10:01:22 น.
สั้นเกินไปอะ อุตส่าห์รอมาตั้งนาน ไม่จุใจเลย (สะบัดหน้างอน)
สั้นเกินไปอะ อุตส่าห์รอมาตั้งนาน ไม่จุใจเลย (สะบัดหน้างอน)
Chii 23 ก.ค. 2555, 10:38:21 น.
สั้นนน รอตั้งนานได้แค่เนี้ย เฮ้ออออ
สั้นนน รอตั้งนานได้แค่เนี้ย เฮ้ออออ
อสิตา 23 ก.ค. 2555, 10:53:04 น.
คุณ Wii ฟังแล้วปลื้มมากค่ะ ช่วยอุดหนุนหน่อยน้า ยอดขายมีผลต่อการได้เขียนภาค2
ชีจัง...อัคน้อยทำไรก็ไม่ถูกใจไปหมดเลยนะ บอกว่าบทนำไง เค้ามาร้องเรียกคนอ่านก่อนอ่ะ แง่ว
คุณ Wii ฟังแล้วปลื้มมากค่ะ ช่วยอุดหนุนหน่อยน้า ยอดขายมีผลต่อการได้เขียนภาค2ชีจัง...
อัคน้อยทำไรก็ไม่ถูกใจไปหมดเลยนะ บอกว่าบทนำไง เค้ามาร้องเรียกคนอ่านก่อนอ่ะ แง่ว 
หมูอ้วน 23 ก.ค. 2555, 11:34:05 น.
เกาะติดขอบจอค่าา
เกาะติดขอบจอค่าา
lookAme 23 ก.ค. 2555, 12:48:55 น.
มาตามเกาะติดด้วยคนจ้า
มาตามเกาะติดด้วยคนจ้า
Zephyr 23 ก.ค. 2555, 18:34:15 น.
ฮู้วววววว อัคน้อย 7 ขวบ อิอิ วัยกำลังน่าล่อลวง เฮอะๆๆๆ
ล่อลวง ล่อหลอกให้มารักกันๆ ก่อนพี่มิ้งค์ดีมั้ยน้า อิอิ เลิศ เด็กๆหลอกง่าย
อุเหม่ มีท่านพ่อและท่านมิ่งมิตร มาแพ็คคู่แฮะ แต่แบบ เป็นปู่ศานคงเจ็บลึกและแค้นใจ
ในเมื่อรีบแทบตาย แต่....รางวัลอยู่...ระหว่างทาง... นี่แหละน้า ปู่ บุญไม่ถึงเอง ตาถั่วอีกต่างหาก อิอิ
เว้ยยยย อย่าค้อน ปู่มองไม่เห็นเองนะ ชริๆๆๆๆ ปู่อายุเท่าไนอ่ามะม้า อัคน้อย 7 ปู่คงเป็นหนุ่มแล้วสินะ
วัยกะลังน่าฟัด ฮี่ๆๆๆ เอร๊ะ อาราย เฟอร์แสดงความเห็นเฉยๆ ไม่นอกใจหรอกน่า
ปล. มะม้าเอามาลงเร็วๆๆๆๆๆๆ อยากอาบน้ำๆๆๆๆๆๆแล้ววววววว ไม่งั้นจะไปบีบ....เฟอร์รู้ว่ามะม้ารู้ แต่ตัวสีอะไรค่อยว่ากัน ฮ่าๆๆๆๆ
ฮู้วววววว อัคน้อย 7 ขวบ อิอิ วัยกำลังน่าล่อลวง เฮอะๆๆๆ
ล่อลวง ล่อหลอกให้มารักกันๆ ก่อนพี่มิ้งค์ดีมั้ยน้า อิอิ เลิศ เด็กๆหลอกง่าย
อุเหม่ มีท่านพ่อและท่านมิ่งมิตร มาแพ็คคู่แฮะ แต่แบบ เป็นปู่ศานคงเจ็บลึกและแค้นใจ
ในเมื่อรีบแทบตาย แต่....รางวัลอยู่...ระหว่างทาง... นี่แหละน้า ปู่ บุญไม่ถึงเอง ตาถั่วอีกต่างหาก อิอิ
เว้ยยยย อย่าค้อน ปู่มองไม่เห็นเองนะ ชริๆๆๆๆ ปู่อายุเท่าไนอ่ามะม้า อัคน้อย 7 ปู่คงเป็นหนุ่มแล้วสินะ
วัยกะลังน่าฟัด ฮี่ๆๆๆ เอร๊ะ อาราย เฟอร์แสดงความเห็นเฉยๆ ไม่นอกใจหรอกน่า
ปล. มะม้าเอามาลงเร็วๆๆๆๆๆๆ อยากอาบน้ำๆๆๆๆๆๆแล้ววววววว ไม่งั้นจะไปบีบ....เฟอร์รู้ว่ามะม้ารู้ แต่ตัวสีอะไรค่อยว่ากัน ฮ่าๆๆๆๆ
lovemuay 23 ก.ค. 2555, 19:46:42 น.
ปูเสื่อรอนะคะ ^^
ปูเสื่อรอนะคะ ^^
goldensun 23 ก.ค. 2555, 20:26:16 น.
อัคนิตัวน้อยๆ แต่ได้รางวัลใหญ่ไปแล้ว ศานติมันคงแทบกระอักด้วยความอิจฉา
ก่อนนิทรานี่ หมายถึงก่อนอัคนิจะโดนยาสั่งนิทราใช่มั้ยคะ
อัคนิตัวน้อยๆ แต่ได้รางวัลใหญ่ไปแล้ว ศานติมันคงแทบกระอักด้วยความอิจฉา
ก่อนนิทรานี่ หมายถึงก่อนอัคนิจะโดนยาสั่งนิทราใช่มั้ยคะ
ใบบัวน่ารัก 23 ก.ค. 2555, 20:42:30 น.
หายไปนานม๊าก
หายไปนานม๊าก
silverraindrop 24 ก.ค. 2555, 11:45:25 น.
เย้ ///// มาแล้ว
เย้ ///// มาแล้ว
patok 1 ส.ค. 2555, 17:50:40 น.
มีคำพูดคมๆมาอีกแล้ว คุณอสิตา
มีคำพูดคมๆมาอีกแล้ว คุณอสิตา
อสิตา 9 ส.ค. 2555, 05:57:41 น.
คุณมะกันอ่านเรื่องใหม่ไปพลางๆสิคะ 55
ตอนพิเศษต้องแก้หน่อย ยังไม่ว่างเลย รอก่อนนะ
คุณมะกันอ่านเรื่องใหม่ไปพลางๆสิคะ 55ตอนพิเศษต้องแก้หน่อย ยังไม่ว่างเลย รอก่อนนะ
