เพลิงรักเมียบำเรอ(ตีพิมพ์แล้ว สนพ.อินเลิฟ)
เมื่อปรุฬห์พบว่าเขาถูกจับคลุมถุงชน เขาจึงต้องทำทุกวิถีทางเพื่อทำให้ครอบครัวของเขายกเลิกการหมั้นหมายให้ได้ และทางเลือกของเขาก็คงมีเพียงแค่จ้างใครสักคนมาเป็นแฟนของเขา ... ว่าแต่ ...เขาจะจ้างใครดีล่ะ!?
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้

ตอน: บทนำ

บทนำ

ตลอดเวลาที่ผ่านมาเก้าปี ชีวิตของปรุฬห์(ปะ-รุน)นั้นเหมือนฝัน...
เขาฝันถึงหญิงสาวซึ่งเคยเคียงข้างด้วยกันมาตลอดตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมปลายจนกระทั่งเธอบอกเลิกก่อนออกเดินทางเพื่อศึกษาต่อในประเทศอังกฤษ
ความผูกพันซึ่งยังคงมีให้แก่กัน สำหรับเขาแล้วนั้นมันไม่เคยขาดหายไปไหน ทว่าระยะห่างทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่สามารถรักษาให้ยั่งยืนได้ ปรุฬห์จำต้องยอมรับว่าตนเองและแฟนสาวอาจจะไม่สามารถกลับมาดูใจกันดังเช่นวันวานหวานฉ่ำกันได้อีกนับตั้งแต่เธอเดินทางออกไปพร้อมเครื่องบินสู่ท่าอากาศยานในลอนดอนตั้งแต่เจ็ดปีที่แล้วอีกทั้งเขาต้องยอมรับความจริงอีกด้วยว่าบัดนี้เขาเรียนจบปริญญาโท มีหน้าที่ภายในบริษัทของพ่อรอรับเขาเอาไว้พร้อม ปรุฬห์ควรเลิกคิดถึงความหลังเสียที
“แกควรจะหาประสบการณ์ช่วยเหลืองานของพ่อสักปีหรือสองปีแล้วแกจะได้ไปต่อปริญญาเอกในอเมริกา”นั่นคือคำพูดซึ่งพ่อคอยกรอกหูเขาเสมอในช่วงที่เขาศึกษาอยู่ในมหาวิทยาลัยในสาขาวิชาด้านการบริหาร เขาไม่เคยปฏิเสธความหวังดีของครอบครัว ทุกสิ่งที่ปรุฬห์ทำก็เพื่ออนาคตของตัวเองและหวังว่าสักวันหนึ่งเขาจะได้เจอแฟนสาวซึ่งไปเรียนต่อเมืองนอกจนขาดหายจากการติดต่อนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
มันคือรักแรกของเขา รักแรกที่ตราตรึงทำให้เขายากจะตัดขาดได้ ทว่าไม่นานมานี้มีปัญหาใหญ่ยิ่งซึ่งราวกับทำร้ายชีวิตทั้งชีวิตของเขา มันเป็นเพียงคำพูดของแม่สั้นๆ กระชับได้ใจความ
“รุฬห์ ลูกรัก ลูกคงเคยจำได้ว่าแม่เคยพูดถึงคู่หมั้นของลูกมาก่อน”
“ใช่ครับแม่”ปรุฬห์ตอบอย่างใสซื่อ สำหรับชีวิตที่สะดวกสบาย มหาเศรษฐีอย่างเช่นตระกูลของเขานั้น เขาไม่เคยคิดหรอกว่าคำว่าคู่หมั้นซึ่งไม่เคยประสบพบเจอจะสามารถใช้ได้จริงๆกับตัวของเขาเอง
ทว่าเขาคิดผิดถนัด
“ปีหน้าลูกก็เข้าวัยเบญจเพสแล้ว ทรัพย์สมบัติส่วนหนึ่งก็จะตกเป็นของลูกตามสัญญาของพ่อเขานะ”แม่บอกด้วยน้ำเสียงยินดี “ลูกทำดีมาตลอด และแม่ก็หวังว่าชีวิตคู่ของลูกจะราบรื่นมีความสุขด้วยเช่นกัน”
“แม่หมายความว่ายังไงครับ”ปรุฬห์ไม่เคยสงสัยจนกระทั่งแม่ของเขาคอยกล่าวย้ำซ้ำซากถึงคู่หมั้นที่เขาไม่เคยเข้าใจคำๆนี้มาก่อนเลยในชีวิตนี้
แม่ของเขาหัวเราะร่วน “อีกไม่นานคู่หมั้นของลูกก็จะกลับมาจากการเรียนต่อต่างประเทศ เราจะเชิญครอบครัวของเธอมาร่วมงานฉลองหลังจากงานรับปริญญาของลูกด้วยอย่างไรล่ะจ๊ะ”
สีหน้าของปรุฬห์ต้องซีดเผือดเมื่อถามทวนว่าแม่ของเขาพูดจริงใช่หรือไม่
“ลูกคิดว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา เราไม่เคยสัญญาเรื่องคู่หมั้นของลูกกับเพื่อนของพ่อจริงๆน่ะหรือ?”
“ใช่ ผมไม่คิดว่า...”
“รุฬห์จ๊ะ คู่หมั้นของลูกเหมาะสมกับฐานะของลูกมาก และแม่กับพ่อก็ภูมิใจมากหากลูกจะได้แต่งงานกับเธอ”
ชายหนุ่มแทบจะสิ้นสติเมื่อได้ยินสิ่งที่แม่กล่าวออกมา
คู่หมั้นของเขา? ใครน่ะ? เธอเป็นใคร?
มาจากต่างประเทศอย่างนั้นเหรอ? คงไม่ใช่แฟนสาวสมัยมัธยมปลายของเขาแน่ๆ แต่ว่าเธอกำลังทำให้ชีวิตที่กำลังเติบโตของเขามีปัญหา เขาเกลียดการคลุมถุงชน
สมัยนี้ยังมีอยู่อีกหรือ!ไอ้วิธีโบราณชนิดนี้! เขาไม่ยอมหรอก!
เขาจะต้องทราบให้ได้ว่าชีวิตตนเองเกิดอะไรขึ้น ชายหนุ่มจึงไม่รอช้าที่จะเข้าไปปรึกษากับพ่อในห้องทำงานส่วนตัวเพื่อข้อมูลที่ชัดแจ้ง
“หมายความว่าอย่างไรครับพ่อ! คู่หมั้นของผม!?”
“ใจเย็นๆ นั่งลงก่อน รุฬห์”พ่อกล่าวเสียงเรียบบอกให้คนใช้นำน้ำดื่มมามอบให้คุณชายหัวแก้วหัวแหวนของบ้านหลังนี้
“พ่อไปสัญญากับใคร? ตกลงเรื่องธุรกิจใข่ไหม! หมายความว่าอะไร ... ผมจะต้องแต่งงานกับคนไม่รู้จักอย่างนั้นเหรอครับ!”ชายหนุ่มกล่าวรัวเร็ว เหงื่อตก มองพ่อด้วยอาการร้อนรน
“ไม่เอาน่า ... ธุรกิจอะไรกันเล่า รุฬห์! พ่อหวังดีกับแกนะ เพื่อนของพ่อก็เป็นคนดีและลูกสาวของเขาก็น่ารัก แถมยังเรียนเก่งด้วย ... เออ ... เธอยังเรียนปริญญาตรีอยู่เลย แกจะได้เจอครอบครัวของเธออาทิตย์หน้านี้และพวกเขาก็จะมาแสดงความยินดีให้กับแกในงานรับปริญญา... ใจเย็นๆนะลูก พ่อคิดดีและรอบคอบแล้ว ถึงเวลาที่แกควรจะหมั้นหมายกับหญิงสาวที่เหมาะสมกับแก”
“พอเถอะครับ! ผมไม่เอาด้วยหรอก คู่หมั้นที่ไม่เคยเห็นหน้า ...”
“หยุดนะ รุฬห์!”เมื่อพ่อตระเบ็งเสียง ลูกชายก็ต้องหุบปากเงียบ “แกจะกระวนกระวาย เอะอะ พูดจาไม่รู้เรื่องแบบนี้ไปทำไมกัน แกยังไม่เคยเห็นน้องเขาเลยด้วยซ้ำ อีกทั้งเราก็แค่จัดงานหมั้นหมายให้แกเอาไว้เท่านั้น แกจะได้รู้จักน้องเขาดีขึ้นแล้วแกก็คงจะเห็นแววว่าที่ภรรยาในอนาคตของแกแน่นอนเชียวล่ะ”
“ไม่มีทางหรอกครับพ่อ! ผมมีเหตุผลพอ และคิดว่าตอนนี้ไม่ยุติธรรมสำหรับชีวิตของผมเลยเพียงสักนิดเดียว!”
“เลิกพูดได้แล้ว ครอบครัวธนากิจจะเดินทางมาที่นี่ไม่ว่าแกจะชอบหรือไม่ก็ตาม ฉันจะทำงาน อย่ามาพูดสร้างปัญหาให้ฉันในตอนนี้”ว่าจบก็เลื่อนแว่นตามองดูเอกสารมากมายบนโต๊ะไม่สนใจลูกชายอีก
ปรุฬห์รู้สึกเครียดมาก เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าการคลุมถุงชนจะให้ความรู้สึกเลวร้ายเพียงนี้
ไม่สิ ... เรายังไม่เคยเจอเธอ เราคงต้องรีบๆบอกเด็กคนนั้นว่าเรามีแฟนแล้ว (แม้ว่าจะเลิกกันนานแล้วก็ตามที) เราไม่พร้อมจะรับรักใครอื่นอีก
มันจะต้องมีทางแก้แน่ๆ...



PakkieDavie
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 4 ส.ค. 2555, 20:27:00 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 4 ส.ค. 2555, 20:30:40 น.

จำนวนการเข้าชม : 1415





   ปัญหาที่น่าเบื่อ >>
wane 5 ส.ค. 2555, 04:35:13 น.
น่าสนุกค่ะ ...เรื่องนี้จะลงให้อ่านจนจบมั๊ยค่ะ


PakkieDavie 5 ส.ค. 2555, 13:36:06 น.
คุยกับทางสนพ ไม่แน่ใจว่าจะลงได้จนหมดมั้ย แต่โดยส่วนตัวคงอัพเรื่อยๆ จนกว่า สนพ จะตอบค่า


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account