Love Love Meหวานใจนายมาเฟียสุด(เท่)
ลูกพีทเป็นสาวสวยที่น่ารักมากๆ(หลงตัวเอง)....แต่ดันมาเจอกนายมาเฟียขี้เก๊ก....ทำให้ลูกพีทไม่ชอบใจนักเพราะความขี้เก๊กทำให้ทั้งคู่ต้องมารู้จักกัน....เรื่องราวจะเป็นอย่างไร....
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้
ตอน: 1 กันเจอกันครั้งแรก
เฮ้อวันแสนสบายๆของฉันจะมาถึงแล้วดีจังเลยแต่อีการบ้านเนี่ยขี้เกลียดจังT^Tฮื่อๆๆ.....
:นี่ลูกพีท....
:หื่อ...มีไนเหรอน้ำขิง
:วันปิดเทอมเราไปเที่ยวันมั้ย
:เป็นความคิดที่ดีนะ^^
:งั้นรอใกล้ปิดเทอมค่อยว่ากันใหม่นะ
:อือ
เฮ้อ...ฉันชอบนิสัยน้ำขิงจังทั้งน่ารักและใจดีอีกไม่เหมือนฉันเลยฮือ....
รักเธอคนนี้ทุก24ชั่วโมง...เช้าสายบ่ายเย็นก็ยัง...I Love You...
แฮะๆๆเสียงริงโทนโทรศัทพ์ฉันเองเพราะมะ
[ฮาโหล]
[ฮาโหลนี่พี่นะ]
[มีไรเหรอพี่]
[วันนี้พี่กลับดึกนะไม่ต้องรอพี่นะ]
[ค่ะ]
[งั้นกลับบ้านระวังๆล่ะ]
[ค่ะพี่สุดหล่ออออออออ]
ติ๊ด ติ๊ด
โครรรรรม
โอ๊ย!!
ไม่ต้องห่วงมาเสียงอะไรเสียงฉันล้มเองไอ้บ้าที่ไหนว่ะเดินชนคนสวยล้มฟ่ะ....
:นี่นายเดินไม่มีตาม้าตาเรือดูหรือไงฟ่ะ
:เธอต่างหากที่ไม่ยอมดูว่ามีคนเดินมา
:จะบ้าเหรอ!!!ฉันยืนอยู่ดีๆๆ(ไอ้ผู้ชายหน้าตัวภรรยา(ภรรยา=เมีย)ไม่มีความรับผิดชอบแต่ถ้าไม่ติดตรงที่หล่อนะฉันด่ากระเจิงแน่)
:เอ่อฉันของโทษ!!!ฉันผิดเองที่ไปว่าคนอย่างนายที่ไร้....
:ไร้อะไรพูดมาให้จบ
:เอ่อไร้..ไร้..ไร้รสสนิยมน่ะซิ(ถ้ามีหวังเราพูดว่าไร้มารยาทล่ะก็ซวยแน่เราต้องโกหกไว้ก่อน)
:ฉันไร้รสสนิยมตรงไหนมิทราบ
:เอ่อ...ตรง..ตรง...ตรงนั้นแล่ะ
:เธอถ้าจะเพี้ยนนะไม่โรงพยาบาล(คนบ้า)ดีกว่ามั้ย
:อ๊ายยยยย!!!นายจะมากเกินไปแล้วนะถ้าไม่ติดตรงที่ว่า...
:ว่าอะไร
:ป๊าววว!!
:หรือว่าเธอชอบฉัน
:จะบ้าเหรอหลงตัวเองชะมัด(แต่ก็หล่อนะ555)
:แต่ช่างเถอะฉันไม่ถือหรอก
รักเธอคนนี้ทุก24ชั่วโมง...เช้าสายบ่ายเย็นก็ยัง...I Love You...
ติ๊ดด ติ๊ดด
[ฮาโหล]
[ฮาโหลว่าไงน้ำขิงมีอะไร]
[นี่ลูกพีทฉันลืมซื้อสีอ่ะที่เอาไว้ใช้พรุ่งนี้อ่ะฝากซื้อหน่อยซิได้ป่ะ]
[เฮ้อ!!ก็ได้แต่เธอต้องเลี้ยงข้าวฉันพรุ่งนี้นะ]
[โอเคจร้า]
[งั้นแค่นี้นะบายจร้าพรุ่งนี้เจอกัน]
[จร้าบายนะพรุ่งนี้เจอกัน]
เฮ้อฉันต้องไปซื้อของให้น้ำขิงอีกและน้ำขิงถึงจะเป็นคนสวยเป็นที่ปลื้มของผู้ชายหลายคนแต่ก็ไม่รู้ว่ามันขี้ลืมขนาดไหนแต่ช่างเถอะยังไงฉันก็ไปซื้ออยู่ดีงั้นฉันรีบไปดีกว่าก่อนร้านจะปิด
ลั้นลา ลั้นลา
:เอ๋!!!เหมือนเราลืมอะไรไปป่าว?คงไม่มั้ง(แกลืมไอ้ผู้ชายหน้าตัวภรรยาไง)
:นี่เธอ!!!
:เหมือนมีคนเรียกเลย?สงสัยเราคงหูฝาดมั้ง
:ยัยบ้าฉันเรียกเธอน่ะไม่ได้ยินหรือไง
:อ้าวนายเรียกฉันหรอ
:ก็เอ่อดิแถวนี้มีใครหน้าขี้เหร่แบบได้อีกล่ะ
:อ๊ายยยย!!!นายว่าฉันขี้เหร่เหรอฉันไม่ยอมนะถึงฉันไม่สวย(เท่าน้ำขิง)ก็เหอะแต่ไม่ถึงกับขี้เหร่นะ
:แล้วนี่เธอจะไปไหนน่ะ
:ไปซื้อของรู้จักมั้ยไป-ซื้อ-ของอ่ะ
:รู้จักฉันไม่ได้โง่น่ะ
:เหรอเห็นหน้าตาแล้วนึกว่าโง่(ซะเมื่อไรหน้าตาดูฉลาดกว่าฉันซะอีกแต่ต้องฟรอท์ไว้ก่อนลูกพีทสอนไว้5555)
:ฉันโง่นะฉันสอบได้ที่้1ทุกปีของโรงเรียนไซอันรู้จักมั้ย
:ไซ...อัน(เห็นเพื่อนในห้องบอกว่าโรงเรียนไซอันน่ะเป็นเด็กเก่งทั้งนั้นที่1ของโรงเรียนก็เท่ากับที่โหลของที่นู้นเก่งอย่างที่คิดไว้เปี๊ย)
:ไงอึงแล่ะสิ
ติ๊ดดด ติ๊ดด
[ฮาโหล]
[นี่ลูกพีทแกอยู่ไหนน่ะพี่บอกว่าจะกลับดึกแต่แกกลับดึกกว่าฉันซะอีกรู้มั้ยว่าเนี่ยกี่โมหงแล้ว]
[แล้วกี่โมงแล้วอ่ะ]
[ดูท้องฟ้าแล้วดูนาฬิกาสิ]
[ว๊ายยย!นี่ทุ่ม1แล้วเหรอเนี่ยรีบไปซื้อของก่อนนะเดี๋ยวหนูรีบกลับนะคะแค่นี้นะ]
[เฮ้อยเดี๋ยว]
ปริ๊บ
:ต้องรีบไปซื้อของก่อนดีกว่าเดี๋ยวร้านปิดแน่
แฮ่ก แฮ่ก
:เกือบไม่ทันแล้วซิแต่ก็ดีที่ได้ของมาอ้าวนายนั่นไปไหนแล้วเนี่ยช่างเหอะยังไงฉันก็ไม่ได้รู้จักนายนั่นอยู่แล้ว
ปิ๊งป่องงง ปิ๊งป่องงง
:กลับมาแล้วค่า
:นี่ลูกพีท....
:หื่อ...มีไนเหรอน้ำขิง
:วันปิดเทอมเราไปเที่ยวันมั้ย
:เป็นความคิดที่ดีนะ^^
:งั้นรอใกล้ปิดเทอมค่อยว่ากันใหม่นะ
:อือ
เฮ้อ...ฉันชอบนิสัยน้ำขิงจังทั้งน่ารักและใจดีอีกไม่เหมือนฉันเลยฮือ....
รักเธอคนนี้ทุก24ชั่วโมง...เช้าสายบ่ายเย็นก็ยัง...I Love You...
แฮะๆๆเสียงริงโทนโทรศัทพ์ฉันเองเพราะมะ
[ฮาโหล]
[ฮาโหลนี่พี่นะ]
[มีไรเหรอพี่]
[วันนี้พี่กลับดึกนะไม่ต้องรอพี่นะ]
[ค่ะ]
[งั้นกลับบ้านระวังๆล่ะ]
[ค่ะพี่สุดหล่ออออออออ]
ติ๊ด ติ๊ด
โครรรรรม
โอ๊ย!!
ไม่ต้องห่วงมาเสียงอะไรเสียงฉันล้มเองไอ้บ้าที่ไหนว่ะเดินชนคนสวยล้มฟ่ะ....
:นี่นายเดินไม่มีตาม้าตาเรือดูหรือไงฟ่ะ
:เธอต่างหากที่ไม่ยอมดูว่ามีคนเดินมา
:จะบ้าเหรอ!!!ฉันยืนอยู่ดีๆๆ(ไอ้ผู้ชายหน้าตัวภรรยา(ภรรยา=เมีย)ไม่มีความรับผิดชอบแต่ถ้าไม่ติดตรงที่หล่อนะฉันด่ากระเจิงแน่)
:เอ่อฉันของโทษ!!!ฉันผิดเองที่ไปว่าคนอย่างนายที่ไร้....
:ไร้อะไรพูดมาให้จบ
:เอ่อไร้..ไร้..ไร้รสสนิยมน่ะซิ(ถ้ามีหวังเราพูดว่าไร้มารยาทล่ะก็ซวยแน่เราต้องโกหกไว้ก่อน)
:ฉันไร้รสสนิยมตรงไหนมิทราบ
:เอ่อ...ตรง..ตรง...ตรงนั้นแล่ะ
:เธอถ้าจะเพี้ยนนะไม่โรงพยาบาล(คนบ้า)ดีกว่ามั้ย
:อ๊ายยยยย!!!นายจะมากเกินไปแล้วนะถ้าไม่ติดตรงที่ว่า...
:ว่าอะไร
:ป๊าววว!!
:หรือว่าเธอชอบฉัน
:จะบ้าเหรอหลงตัวเองชะมัด(แต่ก็หล่อนะ555)
:แต่ช่างเถอะฉันไม่ถือหรอก
รักเธอคนนี้ทุก24ชั่วโมง...เช้าสายบ่ายเย็นก็ยัง...I Love You...
ติ๊ดด ติ๊ดด
[ฮาโหล]
[ฮาโหลว่าไงน้ำขิงมีอะไร]
[นี่ลูกพีทฉันลืมซื้อสีอ่ะที่เอาไว้ใช้พรุ่งนี้อ่ะฝากซื้อหน่อยซิได้ป่ะ]
[เฮ้อ!!ก็ได้แต่เธอต้องเลี้ยงข้าวฉันพรุ่งนี้นะ]
[โอเคจร้า]
[งั้นแค่นี้นะบายจร้าพรุ่งนี้เจอกัน]
[จร้าบายนะพรุ่งนี้เจอกัน]
เฮ้อฉันต้องไปซื้อของให้น้ำขิงอีกและน้ำขิงถึงจะเป็นคนสวยเป็นที่ปลื้มของผู้ชายหลายคนแต่ก็ไม่รู้ว่ามันขี้ลืมขนาดไหนแต่ช่างเถอะยังไงฉันก็ไปซื้ออยู่ดีงั้นฉันรีบไปดีกว่าก่อนร้านจะปิด
ลั้นลา ลั้นลา
:เอ๋!!!เหมือนเราลืมอะไรไปป่าว?คงไม่มั้ง(แกลืมไอ้ผู้ชายหน้าตัวภรรยาไง)
:นี่เธอ!!!
:เหมือนมีคนเรียกเลย?สงสัยเราคงหูฝาดมั้ง
:ยัยบ้าฉันเรียกเธอน่ะไม่ได้ยินหรือไง
:อ้าวนายเรียกฉันหรอ
:ก็เอ่อดิแถวนี้มีใครหน้าขี้เหร่แบบได้อีกล่ะ
:อ๊ายยยย!!!นายว่าฉันขี้เหร่เหรอฉันไม่ยอมนะถึงฉันไม่สวย(เท่าน้ำขิง)ก็เหอะแต่ไม่ถึงกับขี้เหร่นะ
:แล้วนี่เธอจะไปไหนน่ะ
:ไปซื้อของรู้จักมั้ยไป-ซื้อ-ของอ่ะ
:รู้จักฉันไม่ได้โง่น่ะ
:เหรอเห็นหน้าตาแล้วนึกว่าโง่(ซะเมื่อไรหน้าตาดูฉลาดกว่าฉันซะอีกแต่ต้องฟรอท์ไว้ก่อนลูกพีทสอนไว้5555)
:ฉันโง่นะฉันสอบได้ที่้1ทุกปีของโรงเรียนไซอันรู้จักมั้ย
:ไซ...อัน(เห็นเพื่อนในห้องบอกว่าโรงเรียนไซอันน่ะเป็นเด็กเก่งทั้งนั้นที่1ของโรงเรียนก็เท่ากับที่โหลของที่นู้นเก่งอย่างที่คิดไว้เปี๊ย)
:ไงอึงแล่ะสิ
ติ๊ดดด ติ๊ดด
[ฮาโหล]
[นี่ลูกพีทแกอยู่ไหนน่ะพี่บอกว่าจะกลับดึกแต่แกกลับดึกกว่าฉันซะอีกรู้มั้ยว่าเนี่ยกี่โมหงแล้ว]
[แล้วกี่โมงแล้วอ่ะ]
[ดูท้องฟ้าแล้วดูนาฬิกาสิ]
[ว๊ายยย!นี่ทุ่ม1แล้วเหรอเนี่ยรีบไปซื้อของก่อนนะเดี๋ยวหนูรีบกลับนะคะแค่นี้นะ]
[เฮ้อยเดี๋ยว]
ปริ๊บ
:ต้องรีบไปซื้อของก่อนดีกว่าเดี๋ยวร้านปิดแน่
แฮ่ก แฮ่ก
:เกือบไม่ทันแล้วซิแต่ก็ดีที่ได้ของมาอ้าวนายนั่นไปไหนแล้วเนี่ยช่างเหอะยังไงฉันก็ไม่ได้รู้จักนายนั่นอยู่แล้ว
ปิ๊งป่องงง ปิ๊งป่องงง
:กลับมาแล้วค่า
นานาคิมิกะ เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 6 ต.ค. 2555, 18:12:25 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 20 ต.ค. 2555, 20:24:47 น.