เราจะข้ามเวลามารักกัน...
ในเรื่องของความรักมักมีปาฏิหารย์เกิดขึ้นเสมอ เรื่องของเขาเเละเธอก็เช่นกัน...
Tags: รักโรเเมนติก
ตอน: บทที่1...(2/3)
"รู้ว่าเป็นพระเอกดัง เเต่จะให้รู้จักมักคุ้นเคยถึงขั้นคุยกันนี่ไม่ใช่ เขาเสีชีวิตก่อนพี่จะเกิดเสียอีก"เขาหยอกคนรัก
"พี่ชายอย่ากวนสิค่ะ"สายนําต่อว่าคนรัก
"ถามทําไมเหรอ?"
"นําว่าเพื่อนนําท่าทางจะชอบ"สายนําบอกชาติชาย
"จริงเหรอเบล ตาถึงนะนี่ รู้ไหมเขาเป็นผู้ชายที่ผุ้หญิงเมื่อ 50 ปีก่อนกรี๊ดกร๊าดมากเลยนะ เพราะ ลอยย์ เบเนดิกท์ หล่อรวยนิสัยดีครบสูตร"ชาติชายบอก
"เหรอคะ"
"ใช่ เรียกได้ว่าเป็นชายในฝันขอลผู้หญิงเลยทีเดียว เเต่น่าเสียดายนะ เขาอายุสั้นไปหน่อย 40 เองมั้งที่เขาเสีย"ชาติชายบอก
"พี่ชายท่าทางจะรู้ประวัติเขาดีนะคะ" บัวบุบาบอกล้อๆ
"เขาเป็นพรเอกในดวงใจ่เองล่ะ ความจริงพี่เป้นเฟนหนังเขาน่ะ" ชาติชายบอก
"พี่ชายเขาน่ะเป็นเซียนหนังเก่า ส่วนฉันไม่ดูหนังเก่า" สายนําบอกเพื่อนรัก
"หิวกันหรือยังสาวๆ พี่ว่าเราไปหาอะไรทานกันดีกว่า"ชาติชายเอ่ยชวน
"หิวค่ะ น้าหิวมาก ส่วนเบลนําก็ว่าคงหิวเหมือนกัน" สายนําบอกเสร็จสรรพ ชาติชายยิ้ม
"งั้นเราไปหาอะไรทานกัน มื้อนี้พี่เลี้ยงเอง"ชาติชายบอกพร้อมทั้งเดินนําหน้าสองสาว สายนําเดินตามคนรักไปอย่างรวดเร็ว บัวบุษบามองเพื่อนรักยิ้มๆก่อนจะเดินตามทั้งคู่ไป เเต่สักพีกก็หันกลับไปมองโปสตอร์ที่เธอเห็นครั้งเเรก ทําไมเธอถึงอยากร้องไห้เมื่อเห็นภาพนี้ ความรูสึกบางอย่างบอกเธอว่าเธอรู้จักผูชายคนนั้นเป็นอย่างดี เเต่มันจะเป็นไปได้อย่างไรในเมื่อเธอไม่เคยเจอเขาเลยเเละเขาเสียชีวิตก่อนที่เธอจะเกิดด้วยซำไป
"เบล เบล...เร็วเข้า" เสียงรียกนั้นทำให้เธอละสายตาจากคนในภาพ เเล้วรีบตามเพื่อนสนิทไปอย่างรวดเร็ว
ทะนงยิ้มให้กับร่างบางของลูกสาวที่เพิ่งกลับมาบ้าน บัวบุษบาเดินตรงไปหอมเเก้มบิดาเหมืนทุกครั้งที่กลับมาบ้าน
"หนังสนุกไหมลูก"ทะนงผู้เป็นบิดาถามลูกสาวของตนเอง
"ก็ดีค่ะ พ่อค่ะ พ่อรูจักพระเอกหนังที่ชื่อ ลอยย์ เบเนดิกท์ไหมค่ะ?" บัวบุษบาถาม
"พระเอกเก่านี่นา เขาดังมากตอนพ่อ 15-16 เเต่รูสึกว่าเขาจะเสียตอนพ่ออายุ20"
"อย่างนั้นเหรอค่ะ"
"ใช่ว่าเเต่ลูกถามทําไม ชอบเขาเหรอ" ทะนงถามล้อๆ
"เปล่าค่ะ ว่าเเต่เม่ไปไหนเหรอค่ะ"
"เเม่ขึ้นห้องไปเเล้วล่ะ เต่พ่อรอลูกลับมาก่อน"
"เเล้วน้องละคะ"
"น้งเขาติดประชุมที่ทํางานคงกลับคํา..เอาล่ะ ขึ้นข้าวงบนกันเถอะจ้ะ"
"ค่ะ"
เเล้วบัวบุษบาก็ตามพ่อของเธอขึ้นข้างบนไป
"พี่ชายอย่ากวนสิค่ะ"สายนําต่อว่าคนรัก
"ถามทําไมเหรอ?"
"นําว่าเพื่อนนําท่าทางจะชอบ"สายนําบอกชาติชาย
"จริงเหรอเบล ตาถึงนะนี่ รู้ไหมเขาเป็นผู้ชายที่ผุ้หญิงเมื่อ 50 ปีก่อนกรี๊ดกร๊าดมากเลยนะ เพราะ ลอยย์ เบเนดิกท์ หล่อรวยนิสัยดีครบสูตร"ชาติชายบอก
"เหรอคะ"
"ใช่ เรียกได้ว่าเป็นชายในฝันขอลผู้หญิงเลยทีเดียว เเต่น่าเสียดายนะ เขาอายุสั้นไปหน่อย 40 เองมั้งที่เขาเสีย"ชาติชายบอก
"พี่ชายท่าทางจะรู้ประวัติเขาดีนะคะ" บัวบุบาบอกล้อๆ
"เขาเป็นพรเอกในดวงใจ่เองล่ะ ความจริงพี่เป้นเฟนหนังเขาน่ะ" ชาติชายบอก
"พี่ชายเขาน่ะเป็นเซียนหนังเก่า ส่วนฉันไม่ดูหนังเก่า" สายนําบอกเพื่อนรัก
"หิวกันหรือยังสาวๆ พี่ว่าเราไปหาอะไรทานกันดีกว่า"ชาติชายเอ่ยชวน
"หิวค่ะ น้าหิวมาก ส่วนเบลนําก็ว่าคงหิวเหมือนกัน" สายนําบอกเสร็จสรรพ ชาติชายยิ้ม
"งั้นเราไปหาอะไรทานกัน มื้อนี้พี่เลี้ยงเอง"ชาติชายบอกพร้อมทั้งเดินนําหน้าสองสาว สายนําเดินตามคนรักไปอย่างรวดเร็ว บัวบุษบามองเพื่อนรักยิ้มๆก่อนจะเดินตามทั้งคู่ไป เเต่สักพีกก็หันกลับไปมองโปสตอร์ที่เธอเห็นครั้งเเรก ทําไมเธอถึงอยากร้องไห้เมื่อเห็นภาพนี้ ความรูสึกบางอย่างบอกเธอว่าเธอรู้จักผูชายคนนั้นเป็นอย่างดี เเต่มันจะเป็นไปได้อย่างไรในเมื่อเธอไม่เคยเจอเขาเลยเเละเขาเสียชีวิตก่อนที่เธอจะเกิดด้วยซำไป
"เบล เบล...เร็วเข้า" เสียงรียกนั้นทำให้เธอละสายตาจากคนในภาพ เเล้วรีบตามเพื่อนสนิทไปอย่างรวดเร็ว
ทะนงยิ้มให้กับร่างบางของลูกสาวที่เพิ่งกลับมาบ้าน บัวบุษบาเดินตรงไปหอมเเก้มบิดาเหมืนทุกครั้งที่กลับมาบ้าน
"หนังสนุกไหมลูก"ทะนงผู้เป็นบิดาถามลูกสาวของตนเอง
"ก็ดีค่ะ พ่อค่ะ พ่อรูจักพระเอกหนังที่ชื่อ ลอยย์ เบเนดิกท์ไหมค่ะ?" บัวบุษบาถาม
"พระเอกเก่านี่นา เขาดังมากตอนพ่อ 15-16 เเต่รูสึกว่าเขาจะเสียตอนพ่ออายุ20"
"อย่างนั้นเหรอค่ะ"
"ใช่ว่าเเต่ลูกถามทําไม ชอบเขาเหรอ" ทะนงถามล้อๆ
"เปล่าค่ะ ว่าเเต่เม่ไปไหนเหรอค่ะ"
"เเม่ขึ้นห้องไปเเล้วล่ะ เต่พ่อรอลูกลับมาก่อน"
"เเล้วน้องละคะ"
"น้งเขาติดประชุมที่ทํางานคงกลับคํา..เอาล่ะ ขึ้นข้าวงบนกันเถอะจ้ะ"
"ค่ะ"
เเล้วบัวบุษบาก็ตามพ่อของเธอขึ้นข้างบนไป
คาริน เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 15 ต.ค. 2555, 14:38:13 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 15 ต.ค. 2555, 14:38:13 น.
จำนวนการเข้าชม : 1088
| << บทที่1...(1/3) | บทที่1...(3/3) >> |