ยัยคู่แฝดตัวร้ายกับนายปีศาจจอมกวน
อันที่จริงฉันก็เป็นสาวม.ปลายคนนึงที่พึ่งจะผ่านชั้นม.ต้นมาหมาดๆเลยแหละ แต่เพียงฉันมีคนที่หน้าเหมือน(ชาวบ้านเรียกว่าฝาแฝด)แต่นิสัยไม่ต้องห่วงหรอกยัยนั่นน่ะนิสัยเรียบร้อยมาก แต่ฉันน่ะหรอแน่นอน...ฉันเป็นคนที่แก่น เซี้ยว ของรร.เชียวนะ(โอ้วววช่างน่าภูมิใจซะเหลือเกิน -0-) และอยู่ๆก็มีผู้ชายหน้าตาดีชื่อ'ท็อป' มาวุ่นวายกะชีวิตของฉัน>< แต่เรื่องมันยังไม่หมดแค่นั้นหรอก สาวแฝดคู่นี้ยังมีอะไรให้คุณน่าติดตามเยอะแยะ อยากรู้ไหมล่ะ อยากรู้ก็ติดตามเอานะ...
Tags: วัยรุ่น

ตอน:

เช้าวันจันทร์แสนสดใส ฉันกับป่านเดินเข้ามารร.พร้อมกัน เอ่อ..คงเรียกว่าเดินตามหลังกันมากกว่า ก็ป่านยังไม่หายโกรธฉัน เดินนำลิ่วไปนู่นนแล้ว ที่ตัวป่านก็มีรอยแผลที่ยังมีรอยไม้เรียวของฉันเต็มตัวไปหมด อ่าฉันตีหนักขนาดนั้นเลยหรอ? ดีที่แม่กับมาดึกเลยไม่เห็น วันนี้ภาวนาขอให้แม่มาดึกๆเถอะ สาธุ!ฉันยกมือขึ้นไหว้ท่ามกลางสายตาประชาชีทั้งหลาย เอิ่ม.ฉันไม่ได้บ้านะอย่ามามองชั้นด้วยสายตาแบบนี้นะ ฉันส่งสายตาพิฆาตกลับไปให้พวกประชาชีที่มองฉันด้วยสายตาที่บ่งบอกว่า'ยัยนี่แม่งบ้า' แล้วฉันก็วิ่งตามป่านไปแต่ไม่ทัน
"หายไปไหนแล้วล่ะ เดินไวจริง"ฉันเดินพึมพำระหว่างที่กำลังขึ้นห้องเรียนเพื่อไปหาเพื่อนซี้ตัวแสบฉันหยุดอยู่ห้องน้ำหญิงชั้น1 เพราะได้ยินเสียงคุ้นหูสองเสียงกำลังคุยกัน( รร.ของฉันมีห้องน้ำผู้หญิงอยู่ตรงบันไดขึ้นตึกทุกชั้น ส่วยห้องน้ำผู้ชายอยู่ตรงบันไดอีกฝั่งนึง ) ฉันไม่ได้แอบฟังนะแค่บังเอิญได้ยินและที่เดาไม่ผิดคงเป็นเสียงน้ำกับป่านแน่ๆ

"เห้ย ตัวไปโดนไรมาเนี่ย"ถ้าเดาไม่ผิดคงเป็นเสียงน้ำถามถึงอาการเพื่อนแน่
"ก็จะไรล่ะ ปิ่นดันมาเดินห้างเดียวกับเราเมื่อวานอ่ะดิ"และแน่นอนเสียงนี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากน้องสาวสุดที่รักกไง!
"แล้วไงล่ะ"
"ไม่แล้วไงหรอก มันดันไปเห็นฉันเดินกับพี่จิมมี่ทีนี้เลย งานเข้า!"
"ยังไง"
"มันก็เป็นอย่างที่เห็นแหละ ดีนะถ้าแม่รู้ฉันก็คงลงหลุมไปนานและแหละ"
"เราขึ้นห้องกันดีกว่า หมุนซ้ายสวย หมุนขวาสวย โอเช ไปได้"
"แหวะ!หลงตัวเองจริง" ฉันได้ยินดังนั้นแล้วก็รีบสับขาหมาสี่คูณร้อยขึ้นห้องทันที เพราะกลัวยัยสองตัว(คน)จะมาเห็นเข้าน่ะสิ


"เป็นไงบ้าง ยัยป่านตายมั้ย"มาถึงก็เอ่ยเจริญพรกับน้องฉันเลยนะคะเพื่อนฟิว
"ไม่หรอกมีรอยนิดหน่อยน่ะ "
"นิดบ้าไรยะ"อ่า เสียงมาก่อนตัวอีกนะเพื่อนเลิฟ นุ่นเปิดประตูเข้ามาแล้วพูดแขวะฉันขึ้น
"ฉันก็ไม่ตีแรงขนาดนั้นซะหน่อย"
"ถ้าแกตีแรงคงแขนขาหักแล้วล่ะ"ไอ้ฟิวเอ่ยขึ้นอีก ฉันจัดการเขกกบาลมันไหนึ่งที
"โอ๊ยย เจ็บนะ"
"ให้มันรู้บ้างว่าใครเป็นใคร"
"พอเหอะน่า แกก็ทะเลาะกันเป็นเด็กไปได้ ไปกันอีกห้านาทีเข้าแถวแล้วนะไปเตรียมตัวกัน"นุ่นรีบห้ามทัพก่อนที่เรื่องจะบานปราย
"ก็ได้!"ฉันกับฟิวเอ่ยพร้อมกันแล้ก็ลุกตามกันออกไปนอกห้อง



หวานว่าน
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 27 ต.ค. 2555, 00:13:05 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 5 ธ.ค. 2555, 21:27:11 น.

จำนวนการเข้าชม : 827





<<     >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account