My sweet Love หวานใจนายมาเฟีย
เรื่องราวของสายลับสาวสวยตำรวจนอกเครื่องแบบที่ต้องไปเป็นบอดี้การ์ดให้กับมาเฟียหนุ่มหล่อเจ้าของฉายาเพลย์บอย ตัวฉกาจ ชอบลากผู้ขึ้นเตียงเป็นเวลาเล่น เนื่องจากเขาคือผู้ต้องสงสัยเกี่ยวกับยาเสพติด การพบกันครั้งแรกของสองหนุ่มสาวเป็นไม้เบื่อไม้เบากันมา ทั้งสองคนไม่คิดที่เกี่ยวข้องกันอยู่แล้ว แต่แล้วมาเฟียหนุ่มก็เริ่มมองบอดี้การ์ดสาวจอมจุ้นด้วยสายตาเปลี่ยนแปลงที่ทำให้ชายหนุ่มหวั่นไหวทั้งๆที่จะไม่คิดหยุดที่ใคร

นิยายเรื่องนี่เป็นแนวสืบสวนลึกลับ มีคอมเมดี้และโรแมนติกด้วย อย่าลืมติดตามอ่านได้ในนิยายเรื่องนี่นะคะ

Tags: My sweet Love หวานใจนายมาเฟีย

ตอน: ความซวยมาเยือน

ปัทมาจึงมารับน้องชายที่โรงเรียน
“วัดดีคับคุณครู” “วัดดีพี่ปัท”
“เอ่อขึ้นรถสิเราจะได้กลับบ้านกัน”
“คับพี่ปัท”
สองพี่น้องก็กลับมาถึงบ้านโดยมีปู่กำลังนั่งค่อยอยุ่
“กลับมาแล้วเหรอสองพี่น้องจร้าปู่วันนี้มีอะไรให้เราสองคนทานบ้าง”
“นี่ไงของชอบพวกเอ็งทั้งนั้น”
“ถ้างั้นพวกเราอย่ารอช้ารีบลงมือกินดีกว่าปิ๊ก”
“ได้เลยคับพี่ปัท” สองพี่น้องไม่รอช้าจึงตักอาหราเคี้ยวใส่ปากอย่างมีความสุข จนทำให้คนเป็นปู่อารมณ์ดีไม่หน่อย สองพี่น้องอิ่มจึงอาบน้ำนอนและไม่ลืมราตรีสวัสดิ์ปู่ของพวกเขา
พอเช้าวันต่อมาวันนี้เป็นวันเสาร์-อาทิตย์ ปิ๊กจึงอยู่บ้าน หญิงสาวร่างระหงยังต้องไปสืบเรื่องของเมธัสอีก
“เอ็งตื่นแต่เช้าไม่กินอะไรก่อนเหรอ”
“ไม่เป็นไรจ้าปู่” “ฉันมีงานนะขอตัวก่อนน่ะ”
“อืมตามใจ” สาวห้าวขับรถไปที่บ้านทวาน์เฮ้าซึ่งเป็นบ้านของปวีณาเพื่อนสาว พอมาถึงหญิงสาวกดกริ่งทำให้ปวีณาที่กำลังงัวเงียอยู่ตื่นขึ้นมาเปิดประตู
“ใครกันมารบกวนตั้งแต่เช้า” พอนักข่าวสาวเปิดตูจึงพบหน้าใสของเพื่อนสาว
“เอาแก่เองเหรอปัท” “ว่าแต่แก่รีบมาหาฉันแต่เช้ามีอะไร”
“หนูนาฉันอยากให้แก่ช่วยหาคราวของนายเมธัสให้ฉันหน่อยว่านายนั้นมีข่าวอะไรบ้าง”
“แก่จะให้ฉันหาข่าวของคนนี้ให้แก่นี่ล่ะน่ะ” “ว่าแต่แก่อยากจะรู้ไปทำไม”
“เอาไปประดับความรู้มั่งยัยหนูนา” “แค่นี้แหละที่ฉันจะรบกวนแก่เชิญแก่ฝันหวานถึงไอ้วัฒน์ต่อไปเถอะ” “ฉันไปล่ะ” สายลับตำรวจนอกเครื่องแบบสาวปล่อยลูกระเบิดใส่นักข่าวสาว
“ไอ้ปัทนี่แก่กล้าล้อแนเหรอกลับมานี่ก่อนน่ะ” ไม่ทันไรหญิงสาวร่างระหงขับรถออกไปที่คฤหาสน์ของเมธัส
ณ คฤหาสน์หลังใหญ่
“เอามาแล้วเหรอคุณผมกำลังรอคุณอยู่พอดี” เมธัสพูดกับหญิงสาวร่างระหง
“นายรอฉันทำไมก็รอคุณนะซิคุณเป็นลูกจ้างผมน่ะ”
“ฉันขอบอกกับนายไว้น่ะฉันมาเป็นบอดี้การ์ดไม่ใช่คนใช้”
“เหรอลูกปัทถ้าคุณทนไม่ได้ก็ลาออกไปซะ”
“ฉันไม่ลาออก”
“ดีถ้างั้นคุณช่วยไปทำความสะอาดที่ห้องทำงานของผมด้วยล่ะและที่ห้องนอนผมด้วย”
“เข้าใจมั้ยที่ผมสั่ง”
“เข้าใจ”
“ถ้างั้นก็เชิญคุณไปทำตามหน้าที่ของคุณซิ”
“อืม” หญิงสาวร่างระหงไม่รอช้าจึงเข้าไปทำความสะอาดเช็ดถูและก็ค้นหาอะไรบ้างอย่างในลิ้นชัก แต่ก็ไม่พบอะไรซะอย่าง ทำให้หญิงสาวค้นหาทุกซอกทุกมุมแต่ไม่พบอะไรนอกจากสัญญาการซื้อขายอสังหาริมทรัพย์ของชายหนุ่มและเปิดบ่อนกาสิโนที่สิงค์โปร์ที่ถูกต้องตามกฎหมาย
“เฮ้อค้นมาตั้งนานไม่เห็นจะมีอะไรเนื่องจากสัญญาสองฉบับนี้เก็บไว้ก่อน” “ค่อยให้จ่าเวกตรวจสอบอีกทีและบอกกับหัวหน้า”
“หรือว่าจะอยู่ในห้องนอนของหมอนั้นจริงซิของสำคัญแบบนี้จะเก็บไว้ห้องทำงานใช่มั้ย” “เรารีบไปทำที่ห้องนอนของนายนั้นดีกว่า” หญิงสาวไม่ลืมเอาเก็บไว้ในกระเป๋าสะพายเป้ แล้วหญิงสาวก็กำลังเปิดประตูห้องนอนของชายหนุ่มเพื่อที่จะทำความสะอาดโดยที่ไม่รู้ว่าชายหนุ่มกำลังอาบน้ำอยู่ หญิงสาวร่างระหงทำความสะอาด ตลอดทั้งวันหญิงสาวร่างระหงไม่ได้มีอาหารตกถึงท้องสักเม็ด หลังจากที่หญิงสาวเก็บของชายหนุ่มเล็กน้อยและกำลังจะเปิดประตูห้องน้ำระหว่างนั้นเป็นเมธัสที่กำลังสวนทางเปิดสิก่อน แต่แล้วหญิงสาวร่างระหงตกใจ
“กริ๊ด ! กริ๊ด! นายไอ้โรคจิตนายคนลามก”
“หุบปากของคุณเดี่ยวนี่น่ะ” ชายหนุ่มใช้มือปิดปาก
“อ่อยอัน”
“ผมปล่อยคุณก็ได้แต่คุณสัญญาว่าคุณจะไม่ร้องเสียงดัง”
“อือ” ชายหนุ่มจึงปล่อยมือจากปากหญิงสาวอิสระ
“นายมันแย่มากนายมันเป็นพวกชอบโชว์” หญิงสาวไม่รอช้าจึงต่อว่าชายหนุ่ม
“ถ้าผมเป็นพวกนั้นอย่างที่คุณพูด” “ผมว่าคุณโชคดีแล้วนะลูกปัทที่คุณได้เห็นของผม” “ทั้งที่มีผู้หญิงอีกตั้งหลายคนที่ต้องการอยากจะเห็น”
“แหวะฉันอยากจะอ้วกนายมันหลงตนเองที่สุด” “ถึงฉันจะไม่รู้น่ะว่าพวกผู้หญิงพวกนั้นเห็นอะไรดีในตัวนาย”
“แต่สำหรับฉันนายมันก็แค่ผู้ชายเฮงซวยคนหนึ่งที่ฉันเจอมา”
“มันจะมากไปแล้วน่ะปัทมา” เมธัสขบฟันกรามโกรธอย่างมากเมื่อโดนหญิงสาวต่อว่า หญิงสาวร่างระหงเห็นชายหนุ่มโกรธจนรู้สึกสะใจที่สามารถเอาคืนได้แต่ความโกรธของมาเฟียเหมือนพายุร้ายที่ทำร้ายผู้คนได้ ชายหนุ่มจึงจับหญิงสาวโยนลงบนพื้น
“นายเลโอนั้นนายจะทำอะไรฉันฮะ”
“คุณคิดว่าผู้ชายกับผู้หญิงที่อยู่ด้วยกันตามลำพังจะทำอะไรกันล่ะ”
“นายคงไม่คิดที่จะทำอะไรฉันน่ะ” “ถ้านายกล้าล่ก็ฉันเอานายตายแน่”
“นึกว่าผมจะกลัวคำขู่ผู้หญิงตัวเล็กอย่างคุณเหรอ” ชายหนุ่มไม่รอช้าจึงดึงหญิงสาวมาจูบไม่ทันที่จะจูบหญิงสาวร่างระหงกลับสลบซะก่อน
“ปัทมาคุณเป็นอะไรนี่คุณกลัวผมจูบคุณขนาดนี้เลยเหรอ” ชายหนุ่มเปลี่ยนโหมดจากอารมณ์กลายมาเป็นความห่วงสาวร่างบางตรงหน้าแทน
ชายหนุ่มไม่รอช้าจึงรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก็มาดูร่างบางที่นอนหลับสลบไสลทำให้ให้ชายหนุ่มอดที่เอามือปัดปอยหญิงสาวไม่ได้ แล้วชายหนุ่มก็เอากะละมังที่มีน้ำและเอาผ้าเช็ดชุบน้ำมาเช็ดที่หน้าร่างบางและลำคอ กลิ่นกายของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มอดที่จะหวั่นไหวไม่ได้
“นี่เราเป็นบ้าอะไรเลโอทำไมต้องใจเต้นทุกครั้งที่อยู่ต่อหน้าปัทมาด้วยนะ”
และร่างบางนวลพินละออก้เริ่มลืมตาขึ้นมา เธอจำได้ว่ากำลังโดนเมธัสจูบแต่แล้วหยิงสาวกลับเป็นลมหมดสติซะก่อน
“ฟื้นแล้วเหรอคุณแล้วแบบนี้คุณจะมาเป็นบอดี้การ์ดได้ไง”
“ใครบอกว่าฉันเป็นลมฉันก็แค่พักผ่อนไม่เพียงต่างหาก” หญิงต่อล้อต่อเถียงกับชายหนุ่ม
“พอได้สติขึ้นมาก็มีเสียงมาด่าผมเลยน่ะคุณ”
“โอ้ยหิว” เสียงท้องร้องดังจ๊อกทำให้คนตัวโตขบขันไม่ได้
“นายขำอะไรนายบอกมาเดี่ยวนี้ว่านายขำอะไรฉัน” “ถ้านายไม่ตอบนายมีเรื่องแน่”
“นึกว่าผมกลัวคุณเหรอ” “กลัวจังกลัวจังเลย”
หญิงสาวจึงใช้วิชาการต่อสู้ด้วยการปล่อยหมัดแต่ชายหนุ่มกลับบิดข้อมือหญิงสาวและถือโอกาสกอดหญิงสาว
“นายเลโอปล่อยฉันนะ”
“ผมไม่ปล่อยแล้วคุณจะทำยังไง” ชายหนุ่มรู้สึกดีที่ได้รวบข้อมือหญิงสาวหญิงสาวรู้สึกเหมือนโดนกอดซะนั้น
แต่แล้วก็มีเสียงแม่บ้านกลางคนมาขัดเป็นโอกาสที่หญิงสาวแกล้งเหยีบบเท้าชายหนุ่มอย่างแรง
“พอดีอาหารป้าได้เตรียมไว้ให้แล้วเชิญคุณด้วยนะคะ”
“ฉันเหรอ”
“เอาคุณนั่งลงซิเขาจะได้ตักข้าวให้”
“กินซิคุณ”
“ฉันไม่หิวแน่ใจเหรอ”
“ท้องคุณร้องดังขนาดนั้น” “กินเถอะน่ะคุณ” ชายหนุ่มถือโอกาสตักกับข้าวในที่จาน แต่สุดท้ายแล้วหญิงสาวก็แพ้ความหิว หญิงสาวกินอย่างเอร็ดอร่อยทำให้รอยยิ้มของหญิงสาวทำให้หัวใจเขาพองโต
“มองอะไร”
“เปล่านี่คุณ”
“อย่าให้ฉันรู้น่ะว่านายแอบนินทาฉันน่ะนายตายแน่”
“ผมไม่กล้านินทายาหยีของผมหรอกคับ”
“ใครเป็นยาหยีของนาย”
“ก็คุณไง”
“อี่ใครเขาอยากเป็นยาหยีของนายกันฉันว่านายเอาคำนี้ไปให้ยายดาดากับยายซิ้นอะไรซะอย่างนี่”
“คุณพูดแบบนี้แสดงว่าคุณหึงผมกับสาวๆพวกนั้นเหรอคับ”
“ใครจะบ้าหึงนายกันหลงตนเองซะมัด” “นายเองก็เหมือนกันระวังจะตายเพราะผู้หญิงซะวัน”
“คุณห่วงผมใช่มั้ยผมดีใจจีง”
“ฉันจะเป็นห่วงนายทำไมในเมื่อนายไม่ได้เป็นอะไรกับฉัน” “ดีซะอีกถ้านายตายไปแผ่นดินจะได้สูง”
“ลูกปัทคุณเกลียดขี้หน้าผมขนาดนี้เลยเหรอ”
“ใช่ซิ” “โบราณเขาว่าเกลียดอะไรมักได้อย่างนั้นนะคุณ”
“ฉันอิ่มแล้ว”
“เดี่ยวซิคุณจะรีบไปไหน”
“ฉันจะกลับบ้าน”
“คุณยังกลับไม่ได้”
“อะไรของนายอีกล่ะ”
“หรือคุณกลัวผม”
“นายจะทำอะไรน่ะ”
“ผมไปส่งคุณเองที่บ้าน”
“ไม่ต้องเดี่ยวผมขับรถคุณเอง”
ในระหว่างที่อยู่ในรถชายหนุ่มอดที่จะกวนไม่ได้
“ระวังน่ะคุณ”
“ระวังอะไรระวังว่าเหนื่อยบ้างมั้ยที่หัวใจผมเล่นในหัวใจคุณ”
“แหวะหลงตนเอง”
“ผมหลงตนเองยังดีกว่าคุณระวังเถอะว่าคุณจะกลืนน้ำลายตนเอง”
“ไม่มีทางถึงบ้านฉันแล้วนายกลับไปได้แล้ว”
“เอะอะอะไรก็ไล่ผมอย่างเดียวน่ะคุณ” “ผมอุตส่าห์มาส่งคุณไม่หอมแก้มให้เป็นรางวัลสักสองสามฟอกเหรอคับ”
“อยากได้น่ะฉันจัดให้” หญิงสาวเอียงหน้าทำท่างเหมือนจะหอมแต่หญิงสาวแกล้งเหยียบเท้าชายหนุ่มชัดเจน
“โอ้ย” “แสบจริงนะคุณ”
“เสียงอะไรไอ้ปัทนั่นใครฮะคิดจะมาจีบหลานสาวฉันเหรอ”
“คุณปู่วัยดึกกำลังเตรียมปืนเพื่อที่จะมายิงคิดจะจีบหลานสาวฉันเหรอ”
“ดังปั่ง ปั่ง ปั่ง” ทำให้สายลับตำรวจนอกเครื่องแบบอดที่จะยิ้มนายมาเฟียไม่ได้
“ปู่พอเถอะ”
“ไม่ได้”
“ปู่เข้าบ้านเถอะทางนี้เดี่ยวฉันจัดการเอง”
“นายก็รีบไปซะสิหรือจะรอให้ปู่ฉันมายิงนายฮะรีบไปซะทีซิไป” มาเฟียหนุ่มวิ่งเกือบไม่ทันไม่คาดคิดว่าปู่ของหญิงสาวร่างระหงจะหวงหลานสาวขนาดนี้
แค่คิดก็ขนลุกแล้วชายหนุ่มก็ยังใจชื้นที่หญิงสาวร่างระหงก็เป็นห่วงเขา
แม้หญิงสาวจะไม่ชอบขี้หน้าเขาเขาขอแค่ได้ใกล้ชิดกับหญิงสาวก็เพียงพอ
ปัทมาล่องอกที่ปู่ไม่ได้ทำอะไรหญิงสาวร่างระหงต้องการให้กฎหมายจัดการกับนายเมธัส
“บอกปู่มาเดี่ยวนี้ว่าไอ้หน้าหล่อนี้มาจีบแก่”
“เปล่าหมอนั่นเป็นเจ้านาย”
“แน่ใจน่ะ”
“แน่ใจซิ”
ปัทมาพุดกับปู่ก็ไปอาบน้ำพักผ่อนและก็นอนหลับทันที














บูบี้
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 31 ต.ค. 2555, 13:15:12 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 31 ต.ค. 2555, 13:15:12 น.

จำนวนการเข้าชม : 3833





<< ฉันมาเป็นบอดี้การ์ดนะไม่ใช่มาเป็นคนใช้   ถูกลอบทำลาย >>
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account