ห้วงวิวาห์รักร้อย
เมื่อ มุกอันดา นางเอกสาวยอดนิยม มาตกหลุมรัก ตรัยคุณ หนุ่มใหญ่ที่มีศักดิ์เป็นอาของเพื่อน แถมยังมีคนวางแผนจ้องดิสเครดิต จนทำให้เธอและเขาได้แต่งงานกัน ความรักต่างวัยจึงเริ่มต้นขึ้น
http://www.facebook.com/pariyathorn?ref=hl
http://www.facebook.com/pariyathorn?ref=hl
Tags: วิวาห์รักแสนหวาน ระหว่างหนุ่มใหญ่กับสาวน้อย
ตอน: ตอนที่ 6 รอยสีแดงปริศนา
ตอนที่ 6
ทันทีที่ประตูห้องปิดลงสร้อยขิมก็รีบส่งเสื้อคลุมให้เพื่อน แล้วให้เข้าไปแต่งตัวในห้องน้ำ ก่อนจะหันกลับมาทางชายหนุ่มที่คว้าเสื้อที่ตกอยู่ข้างเตียงมาสวม
“นี่มันอะไรกันคะอาตรัย?”
“อาก็อยากรู้เหมือนกันว่าเพื่อนเรามาอยู่ในห้องอาได้ยังไง” เขาบอกพลางเลิกผ้าห่มออก แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเห็นรอยเปื้อนเป็นจุดสีแดงอยู่บนเตียง ทว่ายังไม่ทันจะได้ทำอะไรเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เป็นทะนงศักดิ์ที่โทร.มาแจ้งว่าลูกค้ารายใหญ่ของเขาเดินทางมาถึงแล้ว ชายหนุ่มลังเลอยู่ครู่เดียวก็ตัดสินใจหยิบเสื้อนอกออกมาสวม ก่อนจะหันมาทางหลานสาวที่ยืนอึ้งอยู่ข้างเตียง
“บอกเพื่อนเราว่าให้รออาก่อนนะ อาขอไปทำธุระก่อนแล้วจะรีบกลับมาคุยด้วย”
“ค่ะ แต่อาตรัยคะ...” สร้อยขิมอ้าปากจะเตือนถึงนักข่าวที่รออยู่ด้านนอก แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่สนใจสิ่งอื่นใดนอกจากลูกค้าที่นัดไว้ เธอจึงหันกลับมาที่เตียงอีกครั้ง และสงสัยว่าสิ่งที่เกิดขึ้นอาจจะมีใครบางคนจัดฉากขึ้น เพราะเธอจำได้แม่นว่าเมื่อคืนนี้มุกอันดาหลับอยู่ในห้องกับเธอ แต่พอเช้าเธอกลับถูกทีมงานมาเคาะประตูเรียกให้รีบไปดูมุกอันดาที่นอนอยู่กับผู้ชาย
หญิงสาวหันไปเปิดลิ้นชักข้างเตียงเพื่อค้นหากรรไกรจะมาตัดรอยเลือดไปตรวจพิสูจน์ เป็นจังหวะเดียวกับที่มุกอันดาก้าวออกมา
“มุก เฮ้ย เดี๋ยวจะไปไหน?” สร้อยขิมรีบคว้ามือเพื่อนเอาไว้
“กลับบ้าน แกคิดว่าฉันจะมีหน้าอยู่ที่นี่ได้อีกเหรอ” มุกอันดาดึงมือกลับ เธอรู้ว่าตัวเองกำลังหนีปัญหา แต่ตอนนี้เธอไม่พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับใครทั้งนั้น โดยเฉพาะเขา
“เดี๋ยวไปด้วยกัน ให้ฉันตัดผ้าตรงนี้ก่อน” สร้อยขิมบอกพลางเดินไปหยิบกรรไกร เธอเกรงว่าหากไม่เก็บหลักฐานไปตอนนี้ อาจจะมีใครบางคนเข้ามาทำลายหลักฐานก็เป็นได้
มุกอันดาหันไปมองผ้าตามที่เพื่อนบอก ก่อนจะหน้าซีดยิ่งกว่าเดิมเมื่อเห็นรอยเปื้อนเป็นสีแดง ความอับอายทำให้หญิงสาวไม่อยากอยู่ในห้องนี้อีกแม้แต่วินาทีเดียว เธอก้าวไปเปิดประตูไม่สนใจเสียงร้องห้ามของเพื่อน เตรียมใจที่จะพบกับกองทัพนักข่าว ทว่าเมื่อเปิดไปจริงๆ เธอกลับไม่พบใคร เป็นโอกาสให้เธอได้เดินกลับไปที่ห้องเพื่อหยิบกระเป๋าและกุญแจรถ ก่อนจะโทร.ไปหาทั้งผู้จัดและผู้กำกับเพื่อขอตัวกลับก่อน และโชคดีที่เธอไม่มีคิวต้องถ่ายทำอีก จึงกลับได้โดยไม่ต้องห่วงเรื่องงาน
สร้อยขิมตัดสินใจดึงผ้าปูเตียงออกมาทั้งผืนอย่างรีบร้อน เมื่อหากรรไกรไม่เจอและเธอไม่มีเวลารอให้ใครเอามาให้อีกแล้ว ก่อนจะหอบผ้าทั้งผืนกลับไปที่ห้องยัดใส่กระเป๋า เพื่อเอาไปตรวจสอบที่กรุงเทพฯ และรีบสั่งให้ทะนงศักดิ์เตรียมรถของรีสอร์ตไว้ให้เพื่อขับตามมุกอันดาไป ทว่าเมื่อเก็บของเสร็จตรัยคุณก็มาพอดี เธอจึงได้ติดรถของชายหนุ่มกลับกรุงเทพฯ พร้อมกัน
มุกอันดาขับรถมาจอดที่หน้าบ้าน หลังจากที่โทร.เช็คกับรปภ.ที่คอนโดแล้วรู้ว่ามีนักข่าวหลายคนไปรอทำข่าวเธออยู่ที่นั่น หญิงสาวปิดมือถือทันทีเมื่อพบว่ามีคนโทร.เข้ามาเป็นร้อยสาย และเธอแน่ใจว่าข่าวระหว่างเธอกับตรัยคุณจะต้องแพร่ออกไปตามสื่อต่างๆ แล้วอย่างแน่นอน มุกอันดาซบหน้าลงกับพวงมาลัยนึกไม่ออกว่าเรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นได้อย่างไร และเธอควรทำอย่างไรต่อไปดี
“อ้าว คุณมุกจะมาทำไมไม่บอกก่อนล่ะคะ ป้าจะได้เตรียมกับข้าวไว้รอ” ป้าสายคนรับใช้เก่าแก่ทักขึ้นอย่างแปลกใจ เพราะรู้ว่าช่วงนี้หญิงสาวงานเยอะและคงไม่ได้กลับบ้านอีกนาน
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะป้า มุกยังไม่หิวเลยขอน้ำเย็นๆ สักแก้วก็พอ” มุกอันดาตอบด้วยรอยยิ้มล้าๆ พร้อมน้ำเสียงเหน็ดเหนื่อย ก่อนจะเดินไปนั่งพักที่โซฟาตัวยาวเธอเชื่อว่าคงไม่มีที่ไหนสงบเท่ากับที่บ้านอีกแล้ว โชคดีที่เธอรับละครไว้เรื่องเดียว และมีคิวถ่ายอีกทีวันมะรืน ส่วนคิวถ่ายโฆษณาที่รับไว้ก็ต้นสัปดาห์หน้า และตอนนั้นเธอคงหาทางจัดการกับเรื่องที่เกิดขึ้นได้เรียบร้อยแล้ว
ทว่าความสงบที่ต้องการก็มีอันต้องถูกทำลายลง เมื่อแขกที่คาดไม่ถึงก้าวเข้ามาในบ้าน
“ฉันคิดแล้วว่าเธอต้องหนีกลับบ้าน นี่ดีนะที่พ่อกับย่าของเธอไม่อยู่แล้ว ไม่งั้นคงได้โกรธจนหัวใจวาย ที่ลูกสาวไปทำเรื่องงามหน้าเอาไว้ อย่างว่าแหละเลือดแม่มันคงจะข้นกว่าเลือดพ่อ เธอถึงได้กล้าไปนอนกับผู้ชายเพราะหวังจะจับเขา” ม่านไหมมองลูกเลี้ยงสาวอย่างเหยียดแคลน หลังจากดูรายการข่าวบันเทิงจบ เธอก็รีบเดินมาที่บ้านนี้เพราะแน่ใจว่าหญิงสาวต้องหนีนักข่าวกลับมาอยู่บ้าน
ในข่าวรายงานว่ามุกอันดาสร้างความตกตะลึงให้คนทั้งกองถ่าย เมื่อนักข่าวเปิดประตูเข้าไปแล้วเจอเธอนอนอยู่บนเตียงกับหนุ่มใหญ่เจ้าของรีสอร์ต ท่ามกลางกระแสข่าวลือว่าเธอเป็นเมียเก็บคนหนึ่งของเขา แม้จะไม่มีภาพข่าวมายืนยัน แต่ม่านไหมก็เชื่อว่าต้องเป็นความจริง และยิ่งมาเห็นสภาพของลูกเลี้ยงสาว เธอก็ยิ่งสาแก่ใจเป็นที่สุด
“ไม่ทราบว่าใครอนุญาตให้คุณเข้ามาในบ้านของฉัน” มุกอันดาลุกขึ้นถามเสียงแข็ง
“บ้านของเธอ แหม กล้าพูดจริงนะ พินัยกรรมยังไม่ถูกเปิดเธอแน่ใจได้ยังไงว่าบ้านนี้เป็นบ้านเธอ ฉันกับพ่อเธอแต่งงานกันอย่างถูกต้อง แม่ของเธอต่างหากที่ไม่มีแม้แต่ทะเบียนสมรส คิดดูแล้วกันว่าใครกันแน่ที่สมควรจะมีสิทธิ์ในมรดกมากกว่ากัน” ม่านไหมว่าอย่างชังน้ำหน้า ไม่ว่าจะผ่านมากี่ปีเธอก็ไม่เคยคลายความเกลียดชังต่อสองแม่ลูกลงได้เลย
“ฉันไม่สนใจว่าคุณจะพูดยังไง แต่คุณย่าไม่มีทางยกสมบัติให้ลูกสะใภ้ที่ท่านไม่ยอมรับหรอก และตราบใดที่ยังไม่มีการเปิดพินัยกรรม ที่นี่ก็ยังเป็นบ้านของฉัน บ้านที่ฉันอยู่กับคุณย่ามาตั้งแต่เกิด บ้านที่คนอย่างคุณไม่มีสิทธิ์เข้ามาอยู่”
“นังมุก...” ม่านไหมเงื้อมือถลันจะเข้าไปหาด้วยความโกรธที่ถูกแทงใจดำ แต่ก็ชะงักเมื่อป้าสายก้าวเข้ามาขวางหน้าไว้อย่างเอาเรื่อง เธอจึงต้องลดมือลงเพราะรู้ตัวดีว่าพวกน้อยกว่า
“ระวังตัวไว้ให้ดีเถอะจะป่องแบบไม่มีพ่อ ผู้ชายดีๆ ที่ไหนเขาจะเลือกผู้หญิงที่หิ้วขึ้นเตียงง่ายๆ อย่างเธอไปเป็นแม่ของลูก ถ้าเขาคิดจะรับผิดชอบจริง เธอคงไม่ต้องหนีกลับมาบ้านหรอกจริงไหม” ม่านไหมยิ้มเยาะก่อนจะก้าวออกไปอย่างผู้ชนะ ถึงไม่ได้ตบสักฉาดแต่เธอรู้ว่ามุกอันดาคงเจ็บยิ่งกว่าโดนคนทั้งโลกตบหน้าพร้อมกัน
“ที่คุณไหมพูดมันหมายความว่ายังไงคะคุณมุก?” ป้าสายหันมาถามหญิงสาวที่เลี้ยงมากับมือ
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่เรื่องเข้าใจผิดในวงการน่ะ แล้วนี่เขามาที่บ้านนี้บ่อยเหรอคะ?”
“ก็เทียวไปเทียวมาวางท่าจะเข้ามาเป็นเจ้าของนั่นแหละค่ะ แต่อยู่ไม่นานก็กลับเพราะป้าไม่ยอมให้มาค้าง หรือเอาอะไรในบ้านนี้ออกไปได้อยู่แล้ว คุณมุกไปต้องห่วงนะคะ ป้าคอยดูแลบ้านให้จะกลับมาอยู่เมื่อไหร่ก็มาได้ ยังไงป้าก็เชื่อว่าคุณย่าต้องยกบ้านนี้ให้คุณมุกหลานสาวที่ท่านรักที่สุด”
“ขอบคุณค่ะป้า งั้นมุกขอขึ้นไปนอนพักหน่อยนะคะ อ้อ มุกไม่รับโทรศัพท์นะคะไม่ว่าจากใครทั้งนั้น” มุกอันดาบอกก่อนจะขึ้นไปยังห้องส่วนตัวที่อยู่ชั้นบน มือบางยกขึ้นแตะที่หน้าท้อง เมื่อคำพูดของม่านไหมทำให้เธอนึกกังวลใจขึ้นมา ถ้ารอยเลือดนั่นหมายถึงสิ่งที่เธอสูญเสียให้ตรัยคุณไป และถ้าเธอท้องขึ้นมา...
ความคิดนั้นทำให้หญิงสาวรีบเปิดกระเป๋าหยิบแผงยาคุมในกระเป๋าออกมากินทันที เธอเป็นคนที่ประจำเดือนไม่ปกติมาแต่ไหนแต่ไร จึงมียาคุมติดกระเป๋าไว้และโชคดีที่มีแผงหนึ่งเป็นยาคุมแบบฉุกเฉิน แต่ถึงจะกินยาเข้าไปแล้วความเครียดที่มีก็ยังไม่คลาย ความคิดมากมายแย่งกันดังขึ้นในสมองจนสับสนอลหม่าน มุกอันดาส่ายหน้ากับตัวเองอย่างเด็ดเดี่ยว ไม่ว่ายังไงเธอก็จะไม่ใช้เรื่องนี้เป็นข้ออ้างเพื่อแต่งงานกับเขา
“มีอะไรกับแม่หรือเปล่าลิน?” เพ็ญนภาถามเมื่อลูกสะใภ้เดินเข้ามาหาเหมือนมีอะไรอยากจะพูด
“คือเมื่อวานนี้ขิมโทร.มาหาลินค่ะ เห็นว่าคุยกับตรัยแล้ว ลินก็เลยจำเป็นต้องเล่าความจริงให้ฟัง ที่คุณแม่อยากให้คู่นั้นได้แต่งงานกันคงไม่สำเร็จแล้วล่ะค่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอก เพราะแม่เองก็ไม่คิดว่าตรัยจะยอมแต่งงานกับหนูมุกมาตั้งแต่แรกแล้วล่ะ”
“อ้าว แล้วคุณแม่ให้สองคนนั่นไปเจอกันที่รีสอร์ตทำไมล่ะคะ?”
“แม่แค่อยากให้คู่นี้เขาเจอกัน อย่างน้อยได้ทำความรู้จักกันก็ยังดี ส่วนมันจะพัฒนาไปไกลกว่านั้นได้อีกไหม ก็ขึ้นอยู่กับทั้งสองคนแล้วล่ะ ถ้าตรัยไม่ชอบจริงๆ แม่จะไปฝืนใจเขาได้ยังไง นี่แม่ก็ฝากกับทะนงศักดิ์เอาไว้ให้โทร.มารายงานว่าทางนั้นมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง เดี๋ยวก็คงได้ข่าวล่ะ” เพ็ญนภาพูดไม่ทันขาดคำเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น และเป็นทะนงศักดิ์นั่นเองที่โทร.มารายงานอย่างละเอียดยิบ
“แล้วตอนนี้คุณตรัยยังอยู่ที่นู่นไหม?”
“พอจัดการเรื่องเอกสารให้ลูกค้าเซ็นจนเรียบร้อย คุณตรัยก็พาคุณขิมกลับกรุงเทพฯ ไปแล้วครับ”
เพ็ญนภาสอบถามเรื่องที่สงสัยว่าจะเป็นการจัดฉากอีกครั้ง เพราะเธอไม่เชื่อว่าลูกชายจะหิ้วเด็กสาวไปค้างด้วยจริงๆ แถมการที่นักข่าวเข้าไปเจอในตอนเช้า ยิ่งดูเหมือนจงใจเกินไปจนน่าสงสัย
“งั้นถ้ามีความคืบหน้าอะไรก็โทร.มาบอกฉันด้วยนะ” เธอบอกก่อนจะวางสายลงแล้วส่งโทรศัพท์ให้ลูกสะใภ้ที่รอฟังข่าวอยู่ “ติดต่อตรัยหรือขิมให้แม่ที แม่อยากรู้ว่าตรัยกับหนูมุกจะทำยังไงต่อไป”
สร้อยขิมเก็บมือถือใส่ในกระเป๋าหลังจากพยายามติดต่อเพื่อนแล้วไม่สำเร็จ หันไปทางชายหนุ่มที่ทำหน้าที่คนขับก็เห็นเขาเพิ่งวางสายจากแม่ของตัวเองเช่นกัน
“คุณย่าว่ายังไงบ้างคะ?”
“คุณย่าอยากรู้ว่าอาจะทำยังไงต่อ”
“แล้วอาตรัยจะทำยังไงล่ะคะ เอ่อ อาตรัยคงไม่คิดว่านี่เป็นฝีมือขิมหรือมุกนะคะ”
“บ้าน่า อาจะคิดแบบนั้นได้ยังไง เพื่อนขิมเป็นดาราดังนะแถมเป็นผู้หญิงด้วย ถ้ามีข่าวแบบนี้ออกมาฝ่ายที่จะเสียคือเพื่อนขิมไม่ใช่อา” เขาไม่คิดว่ามุกอันดาจะอยากแต่งงานกับเขา ถึงกับลงทุนทำเรื่องแบบนี้
“ขิมว่าต้องมีใครสักคนอยากเล่นงานยัยมุกก็เลยจัดฉากเรื่องนี้ขึ้นมา เพราะเมื่อคืนมุกนอนอยู่กับขิมในห้อง ไม่มีทางเดินไปโผล่ในห้องอาตรัยได้แน่ ขิมว่าพวกเราต้องโดนวางยา” หญิงสาวบอกอย่างมั่นใจ ตัวเธออาจจะโดนยานอนหลับ แต่ตรัยคุณกับมุกอันดาสิโดนยาอะไรเข้าไป ยิ่งมีรอยเลือดประกอบมันยิ่งน่าคิด
“อาให้คุณทะนงศักดิ์ตรวจสอบแล้วอีกไม่นานคงรู้ว่าเป็นฝีมือใคร”
“เอ่อ แล้วก็ผ้าปูเตียงผืนนั้นขิมขอส่งรอยเลือดไปให้เขาตรวจนะคะ” หญิงสาวบอกอย่างไม่เต็มเสียงนัก เพราะเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องค่อนข้างส่วนตัว แต่เธอก็อยากจะรู้ว่ารอยเลือดนั่นใช่ของมุกอันดาจริงหรือเปล่า
ชายหนุ่มนิ่งไปนิดก่อนจะพยักหน้า “รู้ผลแล้วบอกอาด้วยนะ”
“ได้ค่ะอาตรัย” สร้อยขิมรับคำก่อนจะคิดต่ออย่างสงสัย เธอไม่แปลกใจถ้าจะมีใครอิจฉามุกอันดาจนอยากแกล้ง แต่ทำไมจะต้องจัดฉากให้ไปนอนกับอาเธอด้วย ตรัยคุณไม่น่าจะเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ หรือว่าคนที่วางแผนทั้งหมดจะเป็นคุณย่าของเธอเอง
“ขิมเองก็เห็นด้วยกับคุณย่าที่จะให้อาไปดูตัวกับมุกอันดาใช่ไหม?”
“เอ่อ ก็ไม่เชิงหรอกค่ะ” สร้อยขิมตอบด้วยรอยยิ้มแห้งๆ
“งั้นบอกอาได้ไหมว่าทำไมถึงคิดอย่างนั้น เพื่อนเราเขาเด็กกว่าอาตั้งเยอะนะ”
“เอ้อ...” จะให้เธอบอกความในใจแทนเพื่อนไปตอนนี้เลยก็คงไม่ดีมั้ง เรื่องแบบนี้น่าจะให้เจ้าตัวสารภาพเอง “คือขิมเห็นว่ามุกไม่มีใครน่ะค่ะ ตอนเด็กๆ ชีวิตก็ไม่อบอุ่นเพราะพ่อมีเมียสองคน พ่อแม่เลยไม่ได้อยู่ด้วยกัน ถึงแม่กับย่าจะเลี้ยงมาอย่างดี แต่ก็ขาดความรักจากพ่อ แถมยังโดนยัยแม่เลี้ยงตามราวีอีก พอมาเป็นดาราก็มีแต่อาเสี่ยคอยจ้องจะงาบ ชีวิตจริงดราม่ายิ่งกว่าบทนางเอกที่มันเล่นซะอีกนะคะ ตัวยัยมุกเองก็โก๊ะๆ พอคุณย่ามาถามขิมก็เลยเห็นด้วย เพราะเชื่อว่าอาตรัยต้องดูแลมุกได้”
สร้อยขิมเหลือบมองปฏิกิริยาของชายหนุ่ม หวังว่าเรื่องที่เธอเล่าจะทำให้เขาอยากทำตัวเป็นพระเอกแสนดี คอยช่วยเหลือและอุปการะนางเอกที่ชีวิตรันทด แต่ถ้าแค่นี้ยังน้อยไป เธอคงจะต้องใส่สีให้ชีวิตเพื่อนขมขื่นมากกว่านี้ จึงเล่าเรื่องแย่งชิงมรดกกับแม่เลี้ยงแถมให้ฟังอีกเรื่อง
“แล้วตอนนี้เพื่อนเราไม่มีญาติที่ไหนอีกแล้วเหรอ?”
“ถ้าจะนับญาติตามสายเลือดก็คงเหลือพี่สาวต่างแม่คนเดียวค่ะ แล้วก็ป้าสายคนรับใช้เก่าแก่ที่เป็นยิ่งกว่าญาติสนิท ส่วนยายแม่เลี้ยงมุกมันคงไม่นับญาติด้วยหรอกค่ะ ร้ายซะขนาดนั้น”
ตรัยคุณรับคำเป็นระยะเมื่อหลานสาวเล่าอีกหลายเรื่องให้เขาฟัง จนเขาแทบจะรู้ประวัติชีวิตของมุกอันดาโดยละเอียด แต่ที่เขาไม่ได้บอกสร้อยขิมคือเขาเคยพบกับมุกอันดามาก่อนแล้ว และจำได้ว่าเธอคือเด็กสาวที่ตกจากมอเตอร์ไซค์ตอนนั้น หลังจากวันนั้นเขายังใช้ซอยในหมู่บ้านของเธอเป็นทางลัดออกสู่ถนนใหญ่ และก็บังเอิญได้เห็นเธออีกหลายครั้ง เธอยังนั่งซ้อนมอเตอร์ไซค์เหมือนเดิม แต่เปลี่ยนมาใส่กระโปรงทรงแคบแทน ตอนที่เห็นเขายังมองอย่างหายห่วง แต่ก็ยังเคยเห็นเธอเดินชนนู่นเตะนี่อยู่เป็นประจำ
จนกระทั่งมาเจอเธอตกต้นไม้ที่บ้านของสร้อยขิม แต่ดูเหมือนเธอจะจำเขาไม่ได้ เขาเองก็ไม่อยากถามอะไรให้เธอต้องอาย จึงไม่เคยได้คุยกันจริงๆ จังๆ สักครั้ง และมุกอันดาก็คงจะโก๊ะๆ อย่างที่สร้อยขิมว่าจริงๆ เพราะครั้งหลังสุดที่เขาเห็นเธอ ก็คือตอนที่เธอลงมาดูทางให้เพื่อนถอยรถเข้าไปจอด แต่ตัวเองกลับถอยหลังจนตกท่อที่ไม่ได้ปิดฝาไว้ โชคดีที่ตอนนั้นอยู่หน้าบ้านและสร้อยขิมก็อยู่ด้วย เขาจึงไม่ได้ลงไปช่วย
และก็แปลกที่ทุกครั้งยามขับรถไปซอยนั้น เขายังอดไม่ได้ที่จะมองหาเธอโดยไม่รู้ตัว แม้แต่เวลาไปบ้านของสร้อยขิม เขายังเคยคิดว่าอาจจะได้พบเธอ เด็กสาวที่ทำให้เขาต้องมองอย่างห่วงๆ คนนั้น แต่ก็ไม่คิดว่าอยู่ๆ เธอจะกลายเป็นคนที่แม่เขาอยากให้แต่งงานด้วย
“เอ่อ แล้วอาตรัยคิดว่าไงเหรอคะ?”
“อากำลังคิดว่าการแต่งงานกับมุกอันดาก็คงไม่เลวเหมือนกันนะ”
“อาตรัยพูดจริงเหรอคะ?” สร้อยขิมตาโต ตื่นเต้นราวกับถูกขอแต่งงานเองก็ไม่ปาน
“จริงสิ” ความจริงถ้าพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นได้ว่ามันเป็นแค่การจัดฉาก เขาก็ไม่จำเป็นต้องแต่งงานกับเธอตามที่ประกาศไว้ แต่เขาก็คงปฏิเสธไม่ได้ว่าตัวเองนอนกอดเธอไว้ทั้งคืน แม้จะจำอะไรไม่ได้เลยแต่ใครจะรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง การจะปัดความรับผิดชอบด้วยการให้เธอไปตรวจร่างกายไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ ตอนที่เห็นหน้าเธอเหมือนจะร้องไห้ เขาก็รู้แล้วว่าจะปล่อยให้เธอเผชิญเรื่องนี้ตามลำพังไม่ได้
“แต่ตอนนี้อาอยากคุยกับเพื่อนเราก่อน พอจะรู้ไหมว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน?”
“ตอนนี้ยังติดต่อไม่ได้เลยค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ ขิมรู้ว่าจะพาอาตรัยไปเจอยัยมุกได้ที่ไหน”
จบตอนที่ 6
ทันทีที่ประตูห้องปิดลงสร้อยขิมก็รีบส่งเสื้อคลุมให้เพื่อน แล้วให้เข้าไปแต่งตัวในห้องน้ำ ก่อนจะหันกลับมาทางชายหนุ่มที่คว้าเสื้อที่ตกอยู่ข้างเตียงมาสวม
“นี่มันอะไรกันคะอาตรัย?”
“อาก็อยากรู้เหมือนกันว่าเพื่อนเรามาอยู่ในห้องอาได้ยังไง” เขาบอกพลางเลิกผ้าห่มออก แล้วก็ต้องชะงักเมื่อเห็นรอยเปื้อนเป็นจุดสีแดงอยู่บนเตียง ทว่ายังไม่ทันจะได้ทำอะไรเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เป็นทะนงศักดิ์ที่โทร.มาแจ้งว่าลูกค้ารายใหญ่ของเขาเดินทางมาถึงแล้ว ชายหนุ่มลังเลอยู่ครู่เดียวก็ตัดสินใจหยิบเสื้อนอกออกมาสวม ก่อนจะหันมาทางหลานสาวที่ยืนอึ้งอยู่ข้างเตียง
“บอกเพื่อนเราว่าให้รออาก่อนนะ อาขอไปทำธุระก่อนแล้วจะรีบกลับมาคุยด้วย”
“ค่ะ แต่อาตรัยคะ...” สร้อยขิมอ้าปากจะเตือนถึงนักข่าวที่รออยู่ด้านนอก แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่สนใจสิ่งอื่นใดนอกจากลูกค้าที่นัดไว้ เธอจึงหันกลับมาที่เตียงอีกครั้ง และสงสัยว่าสิ่งที่เกิดขึ้นอาจจะมีใครบางคนจัดฉากขึ้น เพราะเธอจำได้แม่นว่าเมื่อคืนนี้มุกอันดาหลับอยู่ในห้องกับเธอ แต่พอเช้าเธอกลับถูกทีมงานมาเคาะประตูเรียกให้รีบไปดูมุกอันดาที่นอนอยู่กับผู้ชาย
หญิงสาวหันไปเปิดลิ้นชักข้างเตียงเพื่อค้นหากรรไกรจะมาตัดรอยเลือดไปตรวจพิสูจน์ เป็นจังหวะเดียวกับที่มุกอันดาก้าวออกมา
“มุก เฮ้ย เดี๋ยวจะไปไหน?” สร้อยขิมรีบคว้ามือเพื่อนเอาไว้
“กลับบ้าน แกคิดว่าฉันจะมีหน้าอยู่ที่นี่ได้อีกเหรอ” มุกอันดาดึงมือกลับ เธอรู้ว่าตัวเองกำลังหนีปัญหา แต่ตอนนี้เธอไม่พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับใครทั้งนั้น โดยเฉพาะเขา
“เดี๋ยวไปด้วยกัน ให้ฉันตัดผ้าตรงนี้ก่อน” สร้อยขิมบอกพลางเดินไปหยิบกรรไกร เธอเกรงว่าหากไม่เก็บหลักฐานไปตอนนี้ อาจจะมีใครบางคนเข้ามาทำลายหลักฐานก็เป็นได้
มุกอันดาหันไปมองผ้าตามที่เพื่อนบอก ก่อนจะหน้าซีดยิ่งกว่าเดิมเมื่อเห็นรอยเปื้อนเป็นสีแดง ความอับอายทำให้หญิงสาวไม่อยากอยู่ในห้องนี้อีกแม้แต่วินาทีเดียว เธอก้าวไปเปิดประตูไม่สนใจเสียงร้องห้ามของเพื่อน เตรียมใจที่จะพบกับกองทัพนักข่าว ทว่าเมื่อเปิดไปจริงๆ เธอกลับไม่พบใคร เป็นโอกาสให้เธอได้เดินกลับไปที่ห้องเพื่อหยิบกระเป๋าและกุญแจรถ ก่อนจะโทร.ไปหาทั้งผู้จัดและผู้กำกับเพื่อขอตัวกลับก่อน และโชคดีที่เธอไม่มีคิวต้องถ่ายทำอีก จึงกลับได้โดยไม่ต้องห่วงเรื่องงาน
สร้อยขิมตัดสินใจดึงผ้าปูเตียงออกมาทั้งผืนอย่างรีบร้อน เมื่อหากรรไกรไม่เจอและเธอไม่มีเวลารอให้ใครเอามาให้อีกแล้ว ก่อนจะหอบผ้าทั้งผืนกลับไปที่ห้องยัดใส่กระเป๋า เพื่อเอาไปตรวจสอบที่กรุงเทพฯ และรีบสั่งให้ทะนงศักดิ์เตรียมรถของรีสอร์ตไว้ให้เพื่อขับตามมุกอันดาไป ทว่าเมื่อเก็บของเสร็จตรัยคุณก็มาพอดี เธอจึงได้ติดรถของชายหนุ่มกลับกรุงเทพฯ พร้อมกัน
มุกอันดาขับรถมาจอดที่หน้าบ้าน หลังจากที่โทร.เช็คกับรปภ.ที่คอนโดแล้วรู้ว่ามีนักข่าวหลายคนไปรอทำข่าวเธออยู่ที่นั่น หญิงสาวปิดมือถือทันทีเมื่อพบว่ามีคนโทร.เข้ามาเป็นร้อยสาย และเธอแน่ใจว่าข่าวระหว่างเธอกับตรัยคุณจะต้องแพร่ออกไปตามสื่อต่างๆ แล้วอย่างแน่นอน มุกอันดาซบหน้าลงกับพวงมาลัยนึกไม่ออกว่าเรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นได้อย่างไร และเธอควรทำอย่างไรต่อไปดี
“อ้าว คุณมุกจะมาทำไมไม่บอกก่อนล่ะคะ ป้าจะได้เตรียมกับข้าวไว้รอ” ป้าสายคนรับใช้เก่าแก่ทักขึ้นอย่างแปลกใจ เพราะรู้ว่าช่วงนี้หญิงสาวงานเยอะและคงไม่ได้กลับบ้านอีกนาน
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะป้า มุกยังไม่หิวเลยขอน้ำเย็นๆ สักแก้วก็พอ” มุกอันดาตอบด้วยรอยยิ้มล้าๆ พร้อมน้ำเสียงเหน็ดเหนื่อย ก่อนจะเดินไปนั่งพักที่โซฟาตัวยาวเธอเชื่อว่าคงไม่มีที่ไหนสงบเท่ากับที่บ้านอีกแล้ว โชคดีที่เธอรับละครไว้เรื่องเดียว และมีคิวถ่ายอีกทีวันมะรืน ส่วนคิวถ่ายโฆษณาที่รับไว้ก็ต้นสัปดาห์หน้า และตอนนั้นเธอคงหาทางจัดการกับเรื่องที่เกิดขึ้นได้เรียบร้อยแล้ว
ทว่าความสงบที่ต้องการก็มีอันต้องถูกทำลายลง เมื่อแขกที่คาดไม่ถึงก้าวเข้ามาในบ้าน
“ฉันคิดแล้วว่าเธอต้องหนีกลับบ้าน นี่ดีนะที่พ่อกับย่าของเธอไม่อยู่แล้ว ไม่งั้นคงได้โกรธจนหัวใจวาย ที่ลูกสาวไปทำเรื่องงามหน้าเอาไว้ อย่างว่าแหละเลือดแม่มันคงจะข้นกว่าเลือดพ่อ เธอถึงได้กล้าไปนอนกับผู้ชายเพราะหวังจะจับเขา” ม่านไหมมองลูกเลี้ยงสาวอย่างเหยียดแคลน หลังจากดูรายการข่าวบันเทิงจบ เธอก็รีบเดินมาที่บ้านนี้เพราะแน่ใจว่าหญิงสาวต้องหนีนักข่าวกลับมาอยู่บ้าน
ในข่าวรายงานว่ามุกอันดาสร้างความตกตะลึงให้คนทั้งกองถ่าย เมื่อนักข่าวเปิดประตูเข้าไปแล้วเจอเธอนอนอยู่บนเตียงกับหนุ่มใหญ่เจ้าของรีสอร์ต ท่ามกลางกระแสข่าวลือว่าเธอเป็นเมียเก็บคนหนึ่งของเขา แม้จะไม่มีภาพข่าวมายืนยัน แต่ม่านไหมก็เชื่อว่าต้องเป็นความจริง และยิ่งมาเห็นสภาพของลูกเลี้ยงสาว เธอก็ยิ่งสาแก่ใจเป็นที่สุด
“ไม่ทราบว่าใครอนุญาตให้คุณเข้ามาในบ้านของฉัน” มุกอันดาลุกขึ้นถามเสียงแข็ง
“บ้านของเธอ แหม กล้าพูดจริงนะ พินัยกรรมยังไม่ถูกเปิดเธอแน่ใจได้ยังไงว่าบ้านนี้เป็นบ้านเธอ ฉันกับพ่อเธอแต่งงานกันอย่างถูกต้อง แม่ของเธอต่างหากที่ไม่มีแม้แต่ทะเบียนสมรส คิดดูแล้วกันว่าใครกันแน่ที่สมควรจะมีสิทธิ์ในมรดกมากกว่ากัน” ม่านไหมว่าอย่างชังน้ำหน้า ไม่ว่าจะผ่านมากี่ปีเธอก็ไม่เคยคลายความเกลียดชังต่อสองแม่ลูกลงได้เลย
“ฉันไม่สนใจว่าคุณจะพูดยังไง แต่คุณย่าไม่มีทางยกสมบัติให้ลูกสะใภ้ที่ท่านไม่ยอมรับหรอก และตราบใดที่ยังไม่มีการเปิดพินัยกรรม ที่นี่ก็ยังเป็นบ้านของฉัน บ้านที่ฉันอยู่กับคุณย่ามาตั้งแต่เกิด บ้านที่คนอย่างคุณไม่มีสิทธิ์เข้ามาอยู่”
“นังมุก...” ม่านไหมเงื้อมือถลันจะเข้าไปหาด้วยความโกรธที่ถูกแทงใจดำ แต่ก็ชะงักเมื่อป้าสายก้าวเข้ามาขวางหน้าไว้อย่างเอาเรื่อง เธอจึงต้องลดมือลงเพราะรู้ตัวดีว่าพวกน้อยกว่า
“ระวังตัวไว้ให้ดีเถอะจะป่องแบบไม่มีพ่อ ผู้ชายดีๆ ที่ไหนเขาจะเลือกผู้หญิงที่หิ้วขึ้นเตียงง่ายๆ อย่างเธอไปเป็นแม่ของลูก ถ้าเขาคิดจะรับผิดชอบจริง เธอคงไม่ต้องหนีกลับมาบ้านหรอกจริงไหม” ม่านไหมยิ้มเยาะก่อนจะก้าวออกไปอย่างผู้ชนะ ถึงไม่ได้ตบสักฉาดแต่เธอรู้ว่ามุกอันดาคงเจ็บยิ่งกว่าโดนคนทั้งโลกตบหน้าพร้อมกัน
“ที่คุณไหมพูดมันหมายความว่ายังไงคะคุณมุก?” ป้าสายหันมาถามหญิงสาวที่เลี้ยงมากับมือ
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่เรื่องเข้าใจผิดในวงการน่ะ แล้วนี่เขามาที่บ้านนี้บ่อยเหรอคะ?”
“ก็เทียวไปเทียวมาวางท่าจะเข้ามาเป็นเจ้าของนั่นแหละค่ะ แต่อยู่ไม่นานก็กลับเพราะป้าไม่ยอมให้มาค้าง หรือเอาอะไรในบ้านนี้ออกไปได้อยู่แล้ว คุณมุกไปต้องห่วงนะคะ ป้าคอยดูแลบ้านให้จะกลับมาอยู่เมื่อไหร่ก็มาได้ ยังไงป้าก็เชื่อว่าคุณย่าต้องยกบ้านนี้ให้คุณมุกหลานสาวที่ท่านรักที่สุด”
“ขอบคุณค่ะป้า งั้นมุกขอขึ้นไปนอนพักหน่อยนะคะ อ้อ มุกไม่รับโทรศัพท์นะคะไม่ว่าจากใครทั้งนั้น” มุกอันดาบอกก่อนจะขึ้นไปยังห้องส่วนตัวที่อยู่ชั้นบน มือบางยกขึ้นแตะที่หน้าท้อง เมื่อคำพูดของม่านไหมทำให้เธอนึกกังวลใจขึ้นมา ถ้ารอยเลือดนั่นหมายถึงสิ่งที่เธอสูญเสียให้ตรัยคุณไป และถ้าเธอท้องขึ้นมา...
ความคิดนั้นทำให้หญิงสาวรีบเปิดกระเป๋าหยิบแผงยาคุมในกระเป๋าออกมากินทันที เธอเป็นคนที่ประจำเดือนไม่ปกติมาแต่ไหนแต่ไร จึงมียาคุมติดกระเป๋าไว้และโชคดีที่มีแผงหนึ่งเป็นยาคุมแบบฉุกเฉิน แต่ถึงจะกินยาเข้าไปแล้วความเครียดที่มีก็ยังไม่คลาย ความคิดมากมายแย่งกันดังขึ้นในสมองจนสับสนอลหม่าน มุกอันดาส่ายหน้ากับตัวเองอย่างเด็ดเดี่ยว ไม่ว่ายังไงเธอก็จะไม่ใช้เรื่องนี้เป็นข้ออ้างเพื่อแต่งงานกับเขา
“มีอะไรกับแม่หรือเปล่าลิน?” เพ็ญนภาถามเมื่อลูกสะใภ้เดินเข้ามาหาเหมือนมีอะไรอยากจะพูด
“คือเมื่อวานนี้ขิมโทร.มาหาลินค่ะ เห็นว่าคุยกับตรัยแล้ว ลินก็เลยจำเป็นต้องเล่าความจริงให้ฟัง ที่คุณแม่อยากให้คู่นั้นได้แต่งงานกันคงไม่สำเร็จแล้วล่ะค่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอก เพราะแม่เองก็ไม่คิดว่าตรัยจะยอมแต่งงานกับหนูมุกมาตั้งแต่แรกแล้วล่ะ”
“อ้าว แล้วคุณแม่ให้สองคนนั่นไปเจอกันที่รีสอร์ตทำไมล่ะคะ?”
“แม่แค่อยากให้คู่นี้เขาเจอกัน อย่างน้อยได้ทำความรู้จักกันก็ยังดี ส่วนมันจะพัฒนาไปไกลกว่านั้นได้อีกไหม ก็ขึ้นอยู่กับทั้งสองคนแล้วล่ะ ถ้าตรัยไม่ชอบจริงๆ แม่จะไปฝืนใจเขาได้ยังไง นี่แม่ก็ฝากกับทะนงศักดิ์เอาไว้ให้โทร.มารายงานว่าทางนั้นมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง เดี๋ยวก็คงได้ข่าวล่ะ” เพ็ญนภาพูดไม่ทันขาดคำเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น และเป็นทะนงศักดิ์นั่นเองที่โทร.มารายงานอย่างละเอียดยิบ
“แล้วตอนนี้คุณตรัยยังอยู่ที่นู่นไหม?”
“พอจัดการเรื่องเอกสารให้ลูกค้าเซ็นจนเรียบร้อย คุณตรัยก็พาคุณขิมกลับกรุงเทพฯ ไปแล้วครับ”
เพ็ญนภาสอบถามเรื่องที่สงสัยว่าจะเป็นการจัดฉากอีกครั้ง เพราะเธอไม่เชื่อว่าลูกชายจะหิ้วเด็กสาวไปค้างด้วยจริงๆ แถมการที่นักข่าวเข้าไปเจอในตอนเช้า ยิ่งดูเหมือนจงใจเกินไปจนน่าสงสัย
“งั้นถ้ามีความคืบหน้าอะไรก็โทร.มาบอกฉันด้วยนะ” เธอบอกก่อนจะวางสายลงแล้วส่งโทรศัพท์ให้ลูกสะใภ้ที่รอฟังข่าวอยู่ “ติดต่อตรัยหรือขิมให้แม่ที แม่อยากรู้ว่าตรัยกับหนูมุกจะทำยังไงต่อไป”
สร้อยขิมเก็บมือถือใส่ในกระเป๋าหลังจากพยายามติดต่อเพื่อนแล้วไม่สำเร็จ หันไปทางชายหนุ่มที่ทำหน้าที่คนขับก็เห็นเขาเพิ่งวางสายจากแม่ของตัวเองเช่นกัน
“คุณย่าว่ายังไงบ้างคะ?”
“คุณย่าอยากรู้ว่าอาจะทำยังไงต่อ”
“แล้วอาตรัยจะทำยังไงล่ะคะ เอ่อ อาตรัยคงไม่คิดว่านี่เป็นฝีมือขิมหรือมุกนะคะ”
“บ้าน่า อาจะคิดแบบนั้นได้ยังไง เพื่อนขิมเป็นดาราดังนะแถมเป็นผู้หญิงด้วย ถ้ามีข่าวแบบนี้ออกมาฝ่ายที่จะเสียคือเพื่อนขิมไม่ใช่อา” เขาไม่คิดว่ามุกอันดาจะอยากแต่งงานกับเขา ถึงกับลงทุนทำเรื่องแบบนี้
“ขิมว่าต้องมีใครสักคนอยากเล่นงานยัยมุกก็เลยจัดฉากเรื่องนี้ขึ้นมา เพราะเมื่อคืนมุกนอนอยู่กับขิมในห้อง ไม่มีทางเดินไปโผล่ในห้องอาตรัยได้แน่ ขิมว่าพวกเราต้องโดนวางยา” หญิงสาวบอกอย่างมั่นใจ ตัวเธออาจจะโดนยานอนหลับ แต่ตรัยคุณกับมุกอันดาสิโดนยาอะไรเข้าไป ยิ่งมีรอยเลือดประกอบมันยิ่งน่าคิด
“อาให้คุณทะนงศักดิ์ตรวจสอบแล้วอีกไม่นานคงรู้ว่าเป็นฝีมือใคร”
“เอ่อ แล้วก็ผ้าปูเตียงผืนนั้นขิมขอส่งรอยเลือดไปให้เขาตรวจนะคะ” หญิงสาวบอกอย่างไม่เต็มเสียงนัก เพราะเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องค่อนข้างส่วนตัว แต่เธอก็อยากจะรู้ว่ารอยเลือดนั่นใช่ของมุกอันดาจริงหรือเปล่า
ชายหนุ่มนิ่งไปนิดก่อนจะพยักหน้า “รู้ผลแล้วบอกอาด้วยนะ”
“ได้ค่ะอาตรัย” สร้อยขิมรับคำก่อนจะคิดต่ออย่างสงสัย เธอไม่แปลกใจถ้าจะมีใครอิจฉามุกอันดาจนอยากแกล้ง แต่ทำไมจะต้องจัดฉากให้ไปนอนกับอาเธอด้วย ตรัยคุณไม่น่าจะเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ หรือว่าคนที่วางแผนทั้งหมดจะเป็นคุณย่าของเธอเอง
“ขิมเองก็เห็นด้วยกับคุณย่าที่จะให้อาไปดูตัวกับมุกอันดาใช่ไหม?”
“เอ่อ ก็ไม่เชิงหรอกค่ะ” สร้อยขิมตอบด้วยรอยยิ้มแห้งๆ
“งั้นบอกอาได้ไหมว่าทำไมถึงคิดอย่างนั้น เพื่อนเราเขาเด็กกว่าอาตั้งเยอะนะ”
“เอ้อ...” จะให้เธอบอกความในใจแทนเพื่อนไปตอนนี้เลยก็คงไม่ดีมั้ง เรื่องแบบนี้น่าจะให้เจ้าตัวสารภาพเอง “คือขิมเห็นว่ามุกไม่มีใครน่ะค่ะ ตอนเด็กๆ ชีวิตก็ไม่อบอุ่นเพราะพ่อมีเมียสองคน พ่อแม่เลยไม่ได้อยู่ด้วยกัน ถึงแม่กับย่าจะเลี้ยงมาอย่างดี แต่ก็ขาดความรักจากพ่อ แถมยังโดนยัยแม่เลี้ยงตามราวีอีก พอมาเป็นดาราก็มีแต่อาเสี่ยคอยจ้องจะงาบ ชีวิตจริงดราม่ายิ่งกว่าบทนางเอกที่มันเล่นซะอีกนะคะ ตัวยัยมุกเองก็โก๊ะๆ พอคุณย่ามาถามขิมก็เลยเห็นด้วย เพราะเชื่อว่าอาตรัยต้องดูแลมุกได้”
สร้อยขิมเหลือบมองปฏิกิริยาของชายหนุ่ม หวังว่าเรื่องที่เธอเล่าจะทำให้เขาอยากทำตัวเป็นพระเอกแสนดี คอยช่วยเหลือและอุปการะนางเอกที่ชีวิตรันทด แต่ถ้าแค่นี้ยังน้อยไป เธอคงจะต้องใส่สีให้ชีวิตเพื่อนขมขื่นมากกว่านี้ จึงเล่าเรื่องแย่งชิงมรดกกับแม่เลี้ยงแถมให้ฟังอีกเรื่อง
“แล้วตอนนี้เพื่อนเราไม่มีญาติที่ไหนอีกแล้วเหรอ?”
“ถ้าจะนับญาติตามสายเลือดก็คงเหลือพี่สาวต่างแม่คนเดียวค่ะ แล้วก็ป้าสายคนรับใช้เก่าแก่ที่เป็นยิ่งกว่าญาติสนิท ส่วนยายแม่เลี้ยงมุกมันคงไม่นับญาติด้วยหรอกค่ะ ร้ายซะขนาดนั้น”
ตรัยคุณรับคำเป็นระยะเมื่อหลานสาวเล่าอีกหลายเรื่องให้เขาฟัง จนเขาแทบจะรู้ประวัติชีวิตของมุกอันดาโดยละเอียด แต่ที่เขาไม่ได้บอกสร้อยขิมคือเขาเคยพบกับมุกอันดามาก่อนแล้ว และจำได้ว่าเธอคือเด็กสาวที่ตกจากมอเตอร์ไซค์ตอนนั้น หลังจากวันนั้นเขายังใช้ซอยในหมู่บ้านของเธอเป็นทางลัดออกสู่ถนนใหญ่ และก็บังเอิญได้เห็นเธออีกหลายครั้ง เธอยังนั่งซ้อนมอเตอร์ไซค์เหมือนเดิม แต่เปลี่ยนมาใส่กระโปรงทรงแคบแทน ตอนที่เห็นเขายังมองอย่างหายห่วง แต่ก็ยังเคยเห็นเธอเดินชนนู่นเตะนี่อยู่เป็นประจำ
จนกระทั่งมาเจอเธอตกต้นไม้ที่บ้านของสร้อยขิม แต่ดูเหมือนเธอจะจำเขาไม่ได้ เขาเองก็ไม่อยากถามอะไรให้เธอต้องอาย จึงไม่เคยได้คุยกันจริงๆ จังๆ สักครั้ง และมุกอันดาก็คงจะโก๊ะๆ อย่างที่สร้อยขิมว่าจริงๆ เพราะครั้งหลังสุดที่เขาเห็นเธอ ก็คือตอนที่เธอลงมาดูทางให้เพื่อนถอยรถเข้าไปจอด แต่ตัวเองกลับถอยหลังจนตกท่อที่ไม่ได้ปิดฝาไว้ โชคดีที่ตอนนั้นอยู่หน้าบ้านและสร้อยขิมก็อยู่ด้วย เขาจึงไม่ได้ลงไปช่วย
และก็แปลกที่ทุกครั้งยามขับรถไปซอยนั้น เขายังอดไม่ได้ที่จะมองหาเธอโดยไม่รู้ตัว แม้แต่เวลาไปบ้านของสร้อยขิม เขายังเคยคิดว่าอาจจะได้พบเธอ เด็กสาวที่ทำให้เขาต้องมองอย่างห่วงๆ คนนั้น แต่ก็ไม่คิดว่าอยู่ๆ เธอจะกลายเป็นคนที่แม่เขาอยากให้แต่งงานด้วย
“เอ่อ แล้วอาตรัยคิดว่าไงเหรอคะ?”
“อากำลังคิดว่าการแต่งงานกับมุกอันดาก็คงไม่เลวเหมือนกันนะ”
“อาตรัยพูดจริงเหรอคะ?” สร้อยขิมตาโต ตื่นเต้นราวกับถูกขอแต่งงานเองก็ไม่ปาน
“จริงสิ” ความจริงถ้าพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นได้ว่ามันเป็นแค่การจัดฉาก เขาก็ไม่จำเป็นต้องแต่งงานกับเธอตามที่ประกาศไว้ แต่เขาก็คงปฏิเสธไม่ได้ว่าตัวเองนอนกอดเธอไว้ทั้งคืน แม้จะจำอะไรไม่ได้เลยแต่ใครจะรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้าง การจะปัดความรับผิดชอบด้วยการให้เธอไปตรวจร่างกายไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ ตอนที่เห็นหน้าเธอเหมือนจะร้องไห้ เขาก็รู้แล้วว่าจะปล่อยให้เธอเผชิญเรื่องนี้ตามลำพังไม่ได้
“แต่ตอนนี้อาอยากคุยกับเพื่อนเราก่อน พอจะรู้ไหมว่าตอนนี้เขาอยู่ที่ไหน?”
“ตอนนี้ยังติดต่อไม่ได้เลยค่ะ แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ ขิมรู้ว่าจะพาอาตรัยไปเจอยัยมุกได้ที่ไหน”
จบตอนที่ 6
ปริยาธร เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 1 พ.ย. 2555, 23:36:28 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 1 พ.ย. 2555, 23:36:28 น.
จำนวนการเข้าชม : 3688
| << ตอนที่ 5 แผนร้ายพลิกล็อก | ตอนที่ 7 ของขวัญเซอร์ไพร์ส >> |
ปริยาธร 1 พ.ย. 2555, 23:52:28 น.
คุยกะคนอ่านค่า
คุณparinratn แผนของสมิตาพลิกไปในทางที่ดีต่อพระนางของเราค่ะ ฮิๆ
คุณปั้นฝัน ตอนที่แล้วคุณตรัยนอนกอดสาวน้อยของเราทั้งคืน แต่เป็นกอดแบบไม่รู้ตัว ไว้แต่งงานแล้วได้กอดแบบรู้ตัวแน่นอนค่ะ
คุณsukhumvit66 เรื่องนี้อัพทุกสองวันค่ะ แต่อาจมาดึกหน่อย ยังไงจะรีบอัพนะคะ
คุณviolette คุณตรัยอาจจะชอบหนูมุกมาตั้งแต่แรกแล้วก็ได้นะคะ เพียงไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง ฮิๆ
คุณnunoi แผนคุณย่าสำเร็จแล้วค่ะ ต่อไปก็อยู่ที่ให้คุณตรัยไปง้อเด็กบ้างนี่แหละค่ะ
คุณwind รับรองว่าได้แต่งงานกันแบบไม่มีใครเข้าผิดแน่นอนค่ะ แต่พระเอกเราปฏิเสธก่อน ตอนนี้เลยต้องไปง้อนางเอกบ้างแล้วค่ะ
คุณgoldensun ขิมเป็นผู้ใหญ่กว่านิดนึงค่ะ เพราะต้องดูแลเพื่อนในฐานะผู้จัดการส่วนตัวด้วย อีกอย่างเป็นพี่คนโตเลยมีนิสัยชอบดูแลน้องๆ น่ะค่ะ มุกเด็กกว่าตรัยเยอะ แถมยังงอแงด้วย พระเอกเราคงปวดหัวน่าดู
คุณanOO ตอนนี้นางเอกงอนบ้างแล้วค่ะ หอบใจหนีให้คุณอาไปง้อก่อนนะคะ
คุณgrazioso แนวขิงก็ราข่าก็แรงน่าจะเป็นคู่รองมากกว่าค่ะ คุณตรัยเป็นคนใจเย็นค่ะ ออกแนวง้อเมียมากกว่า ฮุ ฮุ แต่ถ้าเจอเด็กดื้อก็มีดุเหมือนกันนะคะ ^^
คุณpseudolife หนูมุกคงต้องใช้ความพยายามในการเอาชนะใจพระเอกเราหน่อยล่ะค่ะ แต่พอแต่งงานแล้วมีหรือคุณตรัยจะไม่ใจอ่อน ฮิๆ งานนี้คุณอาได้หลงเด็กบ้างล่ะค่ะ
คุณหนอนฮับ มีคนรักอาตรัยเพิ่มอีกคนแล้ว ขอบคุณค่า ขอบคุณที่ไปกดไลท์เพจให้ด้วยนะคะ น่ารักที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดด
คุณThananya ขอบคุณมากค่ะ ดีใจที่ชอบเรื่องของก้องกะอรนะคะ ตอนนี้คู่นั้นก็มีความสุขไปแล้ว ฝากช่วยเชียร์หนูมุกกะคุณตรัยต่อด้วยนะคะ ^^
คุณปรางขวัญ คุณตรัยเชื่อใจหนูมุกค่ะ และอีกไม่นานคนก็จะถูกจับได้แล้วค่ะ
คุณlookpud ตอนนี้หนูมุกงอนอยู่ค่ะ แต่เดี๋ยวก็ปลื้มเมื่อคุณตรัยไปขอแต่งงานค่ะ
ขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านด้วยนะคะ
คุยกะคนอ่านค่า คุณparinratn แผนของสมิตาพลิกไปในทางที่ดีต่อพระนางของเราค่ะ ฮิๆ คุณปั้นฝัน ตอนที่แล้วคุณตรัยนอนกอดสาวน้อยของเราทั้งคืน แต่เป็นกอดแบบไม่รู้ตัว ไว้แต่งงานแล้วได้กอดแบบรู้ตัวแน่นอนค่ะ คุณsukhumvit66 เรื่องนี้อัพทุกสองวันค่ะ แต่อาจมาดึกหน่อย ยังไงจะรีบอัพนะคะ คุณviolette คุณตรัยอาจจะชอบหนูมุกมาตั้งแต่แรกแล้วก็ได้นะคะ เพียงไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง ฮิๆ คุณnunoi แผนคุณย่าสำเร็จแล้วค่ะ ต่อไปก็อยู่ที่ให้คุณตรัยไปง้อเด็กบ้างนี่แหละค่ะ คุณwind รับรองว่าได้แต่งงานกันแบบไม่มีใครเข้าผิดแน่นอนค่ะ แต่พระเอกเราปฏิเสธก่อน ตอนนี้เลยต้องไปง้อนางเอกบ้างแล้วค่ะ คุณgoldensun ขิมเป็นผู้ใหญ่กว่านิดนึงค่ะ เพราะต้องดูแลเพื่อนในฐานะผู้จัดการส่วนตัวด้วย อีกอย่างเป็นพี่คนโตเลยมีนิสัยชอบดูแลน้องๆ น่ะค่ะ มุกเด็กกว่าตรัยเยอะ แถมยังงอแงด้วย พระเอกเราคงปวดหัวน่าดู คุณanOO ตอนนี้นางเอกงอนบ้างแล้วค่ะ หอบใจหนีให้คุณอาไปง้อก่อนนะคะ คุณgrazioso แนวขิงก็ราข่าก็แรงน่าจะเป็นคู่รองมากกว่าค่ะ คุณตรัยเป็นคนใจเย็นค่ะ ออกแนวง้อเมียมากกว่า ฮุ ฮุ แต่ถ้าเจอเด็กดื้อก็มีดุเหมือนกันนะคะ ^^ คุณpseudolife หนูมุกคงต้องใช้ความพยายามในการเอาชนะใจพระเอกเราหน่อยล่ะค่ะ แต่พอแต่งงานแล้วมีหรือคุณตรัยจะไม่ใจอ่อน ฮิๆ งานนี้คุณอาได้หลงเด็กบ้างล่ะค่ะ คุณหนอนฮับ มีคนรักอาตรัยเพิ่มอีกคนแล้ว ขอบคุณค่า ขอบคุณที่ไปกดไลท์เพจให้ด้วยนะคะ น่ารักที่ซู้ดดดดดดดดดดดดดด คุณThananya ขอบคุณมากค่ะ ดีใจที่ชอบเรื่องของก้องกะอรนะคะ ตอนนี้คู่นั้นก็มีความสุขไปแล้ว ฝากช่วยเชียร์หนูมุกกะคุณตรัยต่อด้วยนะคะ ^^ คุณปรางขวัญ คุณตรัยเชื่อใจหนูมุกค่ะ และอีกไม่นานคนก็จะถูกจับได้แล้วค่ะ คุณlookpud ตอนนี้หนูมุกงอนอยู่ค่ะ แต่เดี๋ยวก็ปลื้มเมื่อคุณตรัยไปขอแต่งงานค่ะ ขอบคุณนักอ่านเงาทุกท่านด้วยนะคะ 
violette 1 พ.ย. 2555, 23:53:02 น.
กรี๊ดดดดดดด มุกเอาชนะใจอาตรัยให้ได้นะ อิอิ
ยัยแม่เลี้ยงได้หน้าหงายไปเลย โฮะๆๆ
กรี๊ดดดดดดด มุกเอาชนะใจอาตรัยให้ได้นะ อิอิ
ยัยแม่เลี้ยงได้หน้าหงายไปเลย โฮะๆๆ
pseudolife 2 พ.ย. 2555, 00:08:18 น.
อาตรัยก็จำหนูมุกได้มาตลอดนี่นา ขอให้ใจอ่อนเร็วๆ นะจ๊ะ
อาตรัยก็จำหนูมุกได้มาตลอดนี่นา ขอให้ใจอ่อนเร็วๆ นะจ๊ะ
kikirin 2 พ.ย. 2555, 00:18:12 น.
อ่านเงามาตั้งหลายตอน ทนไม่ไหวขอแสดงตัวหน่อยนะคะ แบบว่าลุ้นกับคู่นี้ค่ะ ไม่รู้จะเป็นอย่างไรต่อ
อ่านเงามาตั้งหลายตอน ทนไม่ไหวขอแสดงตัวหน่อยนะคะ แบบว่าลุ้นกับคู่นี้ค่ะ ไม่รู้จะเป็นอย่างไรต่อ
grazioso 2 พ.ย. 2555, 00:34:20 น.
กรี๊ดดดดดดดดดดด ถ้าอาตรัยเย็นขนาดนี้นี่ สเป็คเลยค่ะ ชอบบบ ๕๕๕ อบอุ่นๆ ผู้ใหญ่ดีจังค่ะ :)
โอวววว งั้นขอลุ้นคู่รองด้วยนะคะ ชอบแนวขิงก็ราข่าก็แรงค่ะ ว่าแต่ ใครอ่ะคะ? ใช่สาวขิมหรือเปล่าเอ่ย :)
เป็นกำลังใจให้เสมอค่าาา
กรี๊ดดดดดดดดดดด ถ้าอาตรัยเย็นขนาดนี้นี่ สเป็คเลยค่ะ ชอบบบ ๕๕๕ อบอุ่นๆ ผู้ใหญ่ดีจังค่ะ :)
โอวววว งั้นขอลุ้นคู่รองด้วยนะคะ ชอบแนวขิงก็ราข่าก็แรงค่ะ ว่าแต่ ใครอ่ะคะ? ใช่สาวขิมหรือเปล่าเอ่ย :)
เป็นกำลังใจให้เสมอค่าาา
NB 2 พ.ย. 2555, 07:19:20 น.
รอเชียร์คุณอาตรัย อิอิ
รอเชียร์คุณอาตรัย อิอิ
goldensun 2 พ.ย. 2555, 07:29:14 น.
แอบห่วงมาตลอดนี่นา อาตรัย นึกว่ามุกประทับใจข้างเดียวซะอีก
มุกไปตรวจร่างกายก็น่าจะรู้ หรือความรู้สึกของตัวเอง ยังเด็กมั้งคะ เลยไม่รู้ ตกใจด้วย
แอบห่วงมาตลอดนี่นา อาตรัย นึกว่ามุกประทับใจข้างเดียวซะอีก
มุกไปตรวจร่างกายก็น่าจะรู้ หรือความรู้สึกของตัวเอง ยังเด็กมั้งคะ เลยไม่รู้ ตกใจด้วย
supayalak 2 พ.ย. 2555, 09:02:40 น.
ไปเรื่อยๆ แบบไม่รีบร้อนและหนักแน่นใช่ไหมค่ะ สำหรับรักครั้งนี้อาตรัย
ไปเรื่อยๆ แบบไม่รีบร้อนและหนักแน่นใช่ไหมค่ะ สำหรับรักครั้งนี้อาตรัย
nunoi 2 พ.ย. 2555, 13:53:03 น.
แหม อาตรัยที่จริงก็แอบมองหนูมุกอยู่เหมือนกันเหรอเนี๊ยะ
แหม อาตรัยที่จริงก็แอบมองหนูมุกอยู่เหมือนกันเหรอเนี๊ยะ
ปรางขวัญ 2 พ.ย. 2555, 14:32:52 น.
ว้าว อาตรัยแมนมาก แถมแอบเป็นห่วงหนูมุกด้วย อย่างนี้หนูมุกก็มีหวังแล้ใสิ (คนอ่านเชียร์สุดใจ)
ว้าว อาตรัยแมนมาก แถมแอบเป็นห่วงหนูมุกด้วย อย่างนี้หนูมุกก็มีหวังแล้ใสิ (คนอ่านเชียร์สุดใจ)
