พายุรักซาตานร้าย
Tags: ซาตาน
ตอน: ตอนที่ 3
ตอนที่ 3
“กระท้อนเราทั้งง่วงนอนแล้วก็หิวข้าวถ้าอย่างนั้นรีบเข้าไปอาบน้ำเลย เดี๋ยวพี่พลอยจะสั่งอาหารขึ้นมาให้กระท้อนอาบน้ำเสร็จอาหารก็คงขึ้นมาส่งพอดีตกลงไหม”
“ก็ได้ค่ะ” กระท้อนรับคำอย่างว่าง่ายเพราะตอนนี้เธอทั้งง่วงนอนทั้งหิวข้าว
พลอยญาวีรีบโทรศัพท์ลงไปสั่งอาหารง่ายๆ มีแค่ข้าวผัดกุ้งจานกลางสำหรับสองคน และต้มจืดเต้าหู้หมูสับเพราะไม่ว่าจะสั่งเมนูอะไรนอกเหนือจากนี้ทางโรงแรมก็บอกคำเดียวว่าไม่มีเนื่องจากของสดหมดแล้ว
“ถ้าอย่างนั้นก็เอาแค่สองอย่างเท่าที่มีนะคะ” พลอยวางสายลงด้วยความแปลกใจ “โรงแรมอะไรไม่เตรียมของสดไว้ทำอาหารให้แขกเลยมันน่าแปลก แต่เพิ่งเปิดใหม่อาจจะยังไม่เข้าที่เข้าทางช่างเถอะ”
จากนั้นหญิงสาวจึงเดินสำรวจไปทั่วห้องเมื่อรูดม่านหน้าต่างออกก็พบว่าด้านหลังโรงแรมเป็นป่าอยู่ติดกับเชิงเขาถ้าเป็นเวลาเช้าอาจจะสวยแต่ในเวลากลางคืนกลับดูวังเวงชอบกล
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น พลอยจึงละสายตาจากริมหน้าต่าง เดินไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าถือ
“พี่รัน!”
“พลอยเองค่ะ พี่รันว่างแล้วหรือคะถึงมีเวลาโทรมาหาพลอย”
“พี่คิดถึงพลอยมากรู้ไหมไม่แน่นะถ้าพี่ทำงานเสร็จอาจจะตามพลอยไปกาญจนบุรีก็ได้”
“จริงเหรอคะพี่รัน” น้ำเสียงหวานใสแสดงความตื่นเต้น “ แต่ถ้างานพี่รันยุ่งก็ไม่ต้องห่วงพลอยหรอกนะคะ พลอยมากับครอบครัวไม่เหงาหรอกค่ะ”
“ถ้าไม่ให้พี่ห่วงพลอยแล้วจะให้พี่ห่วงใคร ก็พี่รักพลอยมาก พลอยคือหัวใจของพี่ที่พี่ทำงานหนักทุกวันจนไม่ค่อยมีเวลาให้พลอยก็เพราะพี่อยากสร้างฐานะให้มั่นคงอนาคตเราสองคนจะได้สบาย”
“พลอยเข้าใจดีค่ะพี่รัน” น้ำเสียงแสดงความเข้าอกเข้าใจอย่างแท้จริง
“อีกไม่นานเกินรอนะพลอย พี่ได้ข่าวดังมา ข่าวชิ้นนี้มันอาจจะทำให้พี่ดังกว่าเดิมได้เงินก้อนโตพลอยรอพี่หน่อยนะ”
“พี่รันคะ พลอยไม่อยากให้พี่รันขายข่าวฉาวของพวกดาราหรือพวกคนดังอีกเลยค่ะ พลอยว่ามันบาปนะคะ” “พลอยอย่าคิดมากไปเลย พี่เป็นนักข่าวก็ต้องตีแพร่ความจริงให้สังคมรับทราบ ใช่ว่าพี่จะหาแต่ข่าวด้านลบดารามาเขียนเสียเมื่อไหร่ ใครทำดีพี่ก็เขียนชมใครทำตัวไม่ดีพี่ก็ตีแพร่มันเป็นงานของพี่พลอยอย่าคิดมากสิจ้ะ”
“พลอยไม่ได้คิดมากค่ะพี่รัน แต่พลอยแค่รู้สึกสงสารพวกดาราบางคนเวลาที่เขาต้องตกเป็นข่าวด้านลบมากๆบางคนถึงกับเครียดจัดคิดจะฆ่าตัวตายก็มี”
“อย่าลืมสิพลอยถ้าเขาทำตัวดีเขาก็ไม่มีข่าวให้นักข่าวคุ้ย แต่ถ้าเขาทำตัวไม่ดีมันก็สมควรที่จะฉาวไม่ใช่เหรอพลอย”
“ไม่อยากเถียงกับพี่รันแล้ว ตามใจพี่รันเถอะ เอ..แล้วเรื่องที่มีคนติดต่อพลอยไปโฆษณาครีมทาผิวพี่รันว่ายังไงคะ”
“พี่บอกแล้วไงพลอย” น้ำเสียงของรันดูไม่ค่อยพอใจนักเมื่อแฟนสาวของเขามีโอกาสจะได้เข้าวงการ “พี่ไม่อยากให้พลอยเข้าวงการไม่ใช่ว่าพี่อยากจะขัดขวางความเจริญก้าวหน้าของพลอย แต่พี่ห่วงพลอยแค่ถ้ายโฆษณาครีมอาบน้ำไปตัวเดียวเท่านั้นรู้ไหมพวกผู้จัดละครก็ติดต่อพลอยไปเล่นละครกันให้เพียบ แต่ไม่ต้องกลัวพี่ปฏิเสธให้พลอยไปหมดแล้ว”
“โธ่!พี่รันคะ เป็นดารารายได้ดีออกพลอยไม่ได้อยากดังนะ แต่ก็อยากหาเงินได้มากๆพ่อกับแม่จะได้สบาย”
“อย่าเลยพลอย พี่ไม่อยากให้พลอยดังไปมากกว่านี้พลอยคนเดียวพี่เลี้ยงได้อยู่แล้ว แถมครอบครัวพลอยด้วยก็ได้”
“รันคงยอมให้พี่มาเลี้ยงดูพลอยกับครอบครัวไม่ได้หรอกค่ะ พลอยไม่อยากได้ชื่อว่าเกาะใครกิน”
รันรู้ดีด้วยรูปร่างหน้าตาของพลอยญาวีถ้าเธอได้ก้าวเข้าวงการไม่ยากที่พลอยจะกลายเป็นดาวเด่นประดับวงการแต่นั่นเป็นสิ่งที่รันไม่ต้องการเขาแค่อยากให้เธอเป็นหญิงสาวแสนสวยที่เขาพอจะเอื้อมถึงและปกป้องดูแลเธอได้อย่างนี้ตลอดไป
“ทำอะไรอยู่พี่พลอย กระท้อนอาบน้ำเสร็จแล้วนะหนาวๆๆๆ” กระท้อนพันผ้าขนหนูสีขาวผืนเดียวออกมาปากสั่นระริกเพราะตอนอาบน้ำอุ่นอยู่ในห้องน้ำมันไม่หนาวแบบนี้ แต่เมื่อออกมาเจอแอร์เท่านั้นแหละกระท้อนถึงกับตัวสั่น
“พี่รันแค่นี้ก่อนนะคะกระท้อนอาบน้ำเสร็จแล้ว พลอยขอตัวไปดูน้องก่อน”
“ก็ได้จ้ะ แล้วพี่จะโทรไปหาพลอยใหม่นะ”
“ค่ะพี่รัน”พลอยกำลังจะกดวางสาย
“เดี๋ยวจ้ะพลอย” รันเรียกเธอไว้เพราะรู้สึกอะไรบางอย่าง
“ว่ายังไงคะพี่รัน”
“พี่รักพลอยมากนะ พลอยเป็นผู้หญิงคนเดียวที่พี่อยากแต่งงานด้วย” เขาสารภาพรักกับเธอเพราะเหมือนมีอะไรบางอย่างเตือนว่าเขาจะไม่มีโอกาสได้บอกเธออีก
“ค่ะ พลอยก็รักพี่รัน
+++++++++++++++++++++++++++++++
“แย่แล้วยืนปากเขียวเชียวยัยกระท้อนพี่พลอยขอโทษ” พลอยรีบเข้าไปดูน้องสาวที่ยืนตัวสั่นหน้าห้องน้ำ
“โธ่! กระท้อนน้องพี่หนาวมากสินะ พี่พลอยแต่งตัวให้นะ” พลอยรีบจัดแจงหาชุดนอนยาวมาสวมให้น้องสาวเพราะเปิดแอร์ทิ้งไว้ทั้งคืนก็กลัวเธอจะหนาวจากนั้นก็จัดแจงหวีผมทาแป้งให้จนกระท้อนดูสะอาดหอมไปทั้งตัว
“อาบน้ำแล้วตัวหอมจัง ไหนให้พี่หอมแก้มทีสิว่าหอมจริงหรือเปล่า”พลอยหอมแก้มยุ้ยๆอมชมพูของน้องสาวฟอดใหญ่ “หอมจริงๆด้วย”
“ก็กระท้อนอาบน้ำแล้วตัวสะอาด พี่พลอยตัวเหม็นยังไม่อาบน้ำ” กระท้อนหัวเราะชอบใจ
“แหม...ยัยคนนี้”
เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น พลอยเดินไปเปิดประตูก็พบพนักงานโรงแรมคนที่ยกกระเป๋ษขึ้นมาตอนแรกเป็นผู้ยกอาหารมาให้
“อาหารที่สั่งได้แล้วครับ” บริกรถือถาดอาหารที่มีข้าวผัดกุ้งร้อนๆ กับต้มจืดเต้าหู้หมูสับเข้ามาวางไว้ตรงโซฟาริมระเบียง และรีบขอตัวออกไปจากห้อง
“ขอบคุณมากค่ะ” พลอยญาวีจึงเดินไปปิดประตู เมื่อชำเรืองออกไปนอกห้องเหมือนมีเงาอะไรบางอย่างแวบผ่านไปตรงห้องหัวมุมสุดทางระหว่างทางลงไปชั้นสอง
“ตาฝาดไปละมั้งเรา”
“พี่พลอยๆหนูกินข้าวเลยนะ หนูหิวไส้จะขาดอยู่แล้ว”
“ก็ได้แต่ระวังด้วยนะ อาหารมันร้อน”
“พี่พลอยมากินข้าวด้วยกันสิ” กระท้อนชวนพี่สาวเพราะไม่อยากกินคนเดียวเพราะมันจะเพลินกินจนหมดจานไม่เหลือให้พี่สาวแบบทุกครั้งที่ผ่านมา
“พี่ไม่หิวกระท้อนกินเถอะ พี่พลอยขอไปอาบน้ำก่อนนะ”
“ไม่อย่างนั้นหนูจะช่วยจัดการส่วนของพี่พลอยให้” จากนั้นสาวน้อยตัวกลมก็หันไปคุยกับจานข้าวผัดกุ้งอยู่คนเดียวอย่างเอร็ดอร่อย
พลอยเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ และเปิดน้ำอุ่นชำระล้างร่างกายกระแสน้ำอุ่นทั่ไหลผ่านเรือนร่างงามสมส่วนทำให้หญิงสาวรู้สึกผ่อนคลายและเพลิดเพลินจนแทบจะลืมเวลา แต่ก็ต้องสะดุ้งขึ้นเมื่อได้ยินเสียงร้องกรี๊ดของเด็กผู้หญิง ซึ่งจะเป็นใครไม่ได้นอกจากกระท้อนน้องสาวของเธอนั่นเอง
“กลัวๆ ๆ หนูกลัว พี่พลอยช่วยหนูด้วย ฮือๆๆๆ”
“กระท้อน!”
พลอยรีบหยิบผ้ามาพันร่างบางอย่างรวกๆและออกจากห้องน้ำมาอย่างรวดเร็ว “เป็นอะไรไปกระท้อน”
ภาพที่เธอเห็นสาวน้อยจ่ำม่ำซุกตัวอยู่ข้างเตียงยกมือขึ้นปิดหน้า และร้องไห้โฮดูน่าสงสารเหมือนกำลังขวัญเสียอย่างหนัก
“เป็นอะไรกระท้อนบอกพี่มาสิ ทำไมถึงเป็นแบบนี้” พลอยรีบดึงร่างของน้องสาวมากอดปลอบโยน “พี่พลอยอยู่นี่แล้วไม่ต้องกลัวนะเกิดอะไรขึ้นบอกพี่มา”
“พี่พลอย ฮือๆๆๆ ผีหลอกหนู ผีมันมายืนที่หน้าต่างหนู่ไม่นอนห้องนี้แล้วหนูกลัว ยังไงก็ไม่นอน”
“ผีเหรอ! ” พลอยญาวียืนขึ้นเต็มความสูง และเดินไปที่หน้าต่างจากนั้นเปิดมันออกก็พบเพียงความว่างเปล่ามองออกไปด้านนอกก็ไม่เห็นความผิดปกติอะไร โดยลืมไปว่าตัวเองนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว
ชายหนุ่มาดเข้มลดกล้องส่องทางไกลลง “เรือนร่างสวยบาดใจแบบนี้ถ้าเธอได้รับบทบาทเป็นนางเอกหนังเอ็กซ์ให้คนทั้งประเทศได้ดู ไอ้สารเลวนั่นมันจะรู้สึกยังไง”
+++++++++++++++++++++
“ตาฝาดไปหรือเปล่ากระท้อนไม่เห็นจะมีอะไรเลย พี่ปิดหน้าต่างแล้วก็ม่านด้วยกระท้อนจะได้ไม่กลัวตกลงไหม”
“ไม่เอาหนูกลัว หนูเห็นจริงๆนะ คืนนี้หนูไม่นอนห้องนี้พี่พลอยพาหนูไปนอนกับแม่นะๆ”
“แต่พ่อกับแม่คงหลับไปแล้วอย่าไปกวนท่านเลยเรานอนเตียงเดียวกันก็ได้”
“ไม่เอาๆ หนูกลัวๆ”
“กระท้อนเชื่อพี่เถอะว่าผีไม่มีหรอก ที่หนูเห็นอาจจะเป็นแค่ม่านมันสะบัดไปตามแรงลม แล้วจินตนาการไปเองก็ได้”
“ไม่ใช่ หนูเห็นผีผู้หญิงผมยาวใส่ชุดขาวหน้าเละ มายืนข้างหน้าต่างจริงๆ หนูกลัวมากยังไงก็ไม่นอนห้องนี้”กระท้อนยืนกรานจะขอไปนอนห้องพ่อกับแม่
“เอาล่ะ กระท้อนไม่ต้องโวยวายเดี๋ยวพี่พลอยจะพาไปนอนห้องคุณแม่ ว่าแต่หนูกินข้าวอิ่มแล้วเหรอ”
แต่เมื่อพลอยญาวีหันไปมองจานข้าวผัดกุ้งสำหรับสองคน กับต้มจืดชามใหญ่ก็พบว่าหมดเกลี้ยง
“คงอิ่มแล้วมั้ง ถ้าอย่างนั้นพี่จะพาไปเดี๋ยวนี้”
ปัง ๆๆ
คุณยุวดีที่ดูเหมือนจะหลับไปแล้วตื่นขึ้นมาอย่างสลึมสลือและเดินมาเปิดประตู “มีอะไรเหรอลูก พลอย กระท้อน”
“หนูเจอผีหรอกค่ะคุณแม่” จากนั้นกระท้อนก็ปล่อยโฮวิ่งเข้าไปกอดแม่
“ไม่เอาไม่ร้องลูก” คนเป็นแม่กอดร่างอวบอ้วนเอาไว้
“น้องคงจะตาฝาดมากกว่าค่ะ พลอยไม่เห็นมีอะไรแต่แกกลัวมากพลอยเลยต้องพามานอนกับคุณแม่”
“ไม่ได้ตาฝาด หนูเห็นจริงๆนะพี่พลอย ถ้าพี่พลอยกลับไปนอนห้องนั้นคนเดียวผีมาหลอกไม่รู้ด้วยนะ”
คุณยุวดีแม้จะคิดว่าโรงแรมนี้ดูแปลก ๆ แต่ก็ไม่ได้เชื่อเรื่องผีสาง “ไม่เป็นไรลูกแม่ดูแลน้องเองพลอยไปนอนเถอะ”
“ค่ะคุณแม่ กระท้อนพี่พลอยไปนอนแล้วนะเราอย่างอแงกับคุณแม่นะ”
++++++++++++++++++++
หลังจากกลับมาถึงห้องพลอยญาวีมองนาฬิกาเป็นเวลาสี่ทุ่มตรงเธอเริ่มจะง่วงนอนเพราะรู้สึกอ่อนเพลียเนื่องจากขับรถตระเวรพาครอบครัวเที่ยวมาทั้งวัน
“ง่วงจัง ทำไมมันเพลียแบบนี้นะ”
“นอนดีกว่า” หญิงสาวเอามือปิดปากและหาวน้อยๆ เมื่อหัวถึงหมอนพลอยก็หลับไปในทันที
++++++++++++++++++++++++
คอนโดหรูในย่านทองหล่อนักข่าวหนุ่มของสำนักหนังสือพิมพ์ดังกำลังนั่งเขียนข่าวดังที่เขาได้มากจากคนในวงการก็คือส้มนั่นเองเป็นข่าวของนางเอก อ. ดาวรุ่งดวงใหม่มาแรง ที่มีเรื่องฉาวเพราะแท้ที่จริงเธอเคยแต่งงานมาแล้วถึงสองครั้งนอกจากนี้ยังเคยเป็นเมียน้อยนักธุรกิจดังมาก่อน รันยังได้ข้อมูลอื่นมาประกอบความน่าเชื่อถืออีกเพียบเรียกได้ว่าทำให้ข่าวของเขามีน้ำหนักมากขึ้น นอกจากนี้รันยังได้ของแถมเป็นคลิปพระเอกหน้าตี๋พี้ยา ที่มีชื่อนำหน้าว่า ต. นอกจากนี้นายต.ยังมีข่าวว่าบังคับแฟนสาวให้ไปทำแท้ง รันภูมิใจกับข้อมูลที่เขามีอยู่ในมืองานนี้จะทำให้เขาได้รับเงินก้อนโตหากขายข่าวออกไปข่าวพวกนี้ถ้าเผยแพร่ออกไปรันรู้ว่ามันจะต้องทั้งดังทั้งฉาวเอามากๆ
เสียงสัญญาณโทรศัพท์มือถือดังขึ้น รันหันไปมองเป็นเบอร์แปลกๆ ไม่คุ้นตาเขาจึงไม่คิดจะรับ แต่สักพักก็ดังขึ้นอีกและดังอยู่นานจนเริ่มรำคาญ
“สวัสดีครับ”
“คุณรันใช่ไหมครับ” น้ำเสียงนั้นราบเรียบแต่ดูมีอำนาจอย่างประหลาด
“คุณเป็นใครครับ ”
“ผมเป็นใครไม่สำคัญแต่ผมมีข่าวเด็ดรับรองว่าข่าวนี้ต้องดังมากแน่ๆ”
“ข่าวอะไร” รันมีท่าทีสนใจคิดว่าเป็นพวกปาปารัสซี่ที่คิดจะมาขายข่าวให้กับตน “คุณจะมาขายข่าวให้ผมเหรอ”
“ผมไม่ขายหรอกครับแต่ผมให้ฟรี เพราะต้องการให้คุณเป็นคนเขียนข่าวนี้ด้วยตัวเอง ฮึ ฮึ”
“ผมไม่เข้าใจคุณต้องการอะไร และเป็นข่าวของใคร”
“ก็ข่าวน้องพลอย นางแบบโฆษณาหน้าใหม่มาแรงกำลังเริงรักกับชายหนุ่มนอกวงการผมมีทั้งภาพนิ่ง ภาพจากกล้องวีดีโอ ทั้งภาพทั้งเสียงชัดเจนรับรองข่าวนี้จะได้ขึ้นหน้าหนึ่งหลายสัปดาห์ทีเดียว”
“พลอย! ไม่นะเกิดอะไรขึ้นกับพลอย แกเป็นใครบอกมาเดี๋ยวนี้”
“แค่นี้ก่อนนะครับอย่าเพิ่งกะอักเลือดตายรอดูสิ่งที่ผมจะส่งไปให้คุณก่อน”
จากนั้นสัญญาณก็ถูกตัดไป
“ใครกันวะ มาเล่นตลกแบบนี้กูไม่สนุกด้วยนะ” รันเอามือปัดข้าวของบนโต๊ะทำงานตกลงมากระจัดกระจาย
รันรีบโทรกลับไปเบอร์เดิมที่โทรเข้ามาแต่กลับติดต่อไม่ได้ เขาจึงรีบโทรเข้าเครื่องแฟนสาวแต่ก็ติดต่อไม่ได้เช่นเดียวกัน
“พลอยเกิดอะไรขึ้นกับคุณ” รันไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไรอีกต่อไปเขารีบแต่งตัวออกจากคอนโดยามวิกาลและขับรถมุ่งหน้าไปกาญจนบุรีทั้งที่ไม่รู้ว่าแฟนสาวพักอยู่ที่ไหน
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
“กระท้อนเราทั้งง่วงนอนแล้วก็หิวข้าวถ้าอย่างนั้นรีบเข้าไปอาบน้ำเลย เดี๋ยวพี่พลอยจะสั่งอาหารขึ้นมาให้กระท้อนอาบน้ำเสร็จอาหารก็คงขึ้นมาส่งพอดีตกลงไหม”
“ก็ได้ค่ะ” กระท้อนรับคำอย่างว่าง่ายเพราะตอนนี้เธอทั้งง่วงนอนทั้งหิวข้าว
พลอยญาวีรีบโทรศัพท์ลงไปสั่งอาหารง่ายๆ มีแค่ข้าวผัดกุ้งจานกลางสำหรับสองคน และต้มจืดเต้าหู้หมูสับเพราะไม่ว่าจะสั่งเมนูอะไรนอกเหนือจากนี้ทางโรงแรมก็บอกคำเดียวว่าไม่มีเนื่องจากของสดหมดแล้ว
“ถ้าอย่างนั้นก็เอาแค่สองอย่างเท่าที่มีนะคะ” พลอยวางสายลงด้วยความแปลกใจ “โรงแรมอะไรไม่เตรียมของสดไว้ทำอาหารให้แขกเลยมันน่าแปลก แต่เพิ่งเปิดใหม่อาจจะยังไม่เข้าที่เข้าทางช่างเถอะ”
จากนั้นหญิงสาวจึงเดินสำรวจไปทั่วห้องเมื่อรูดม่านหน้าต่างออกก็พบว่าด้านหลังโรงแรมเป็นป่าอยู่ติดกับเชิงเขาถ้าเป็นเวลาเช้าอาจจะสวยแต่ในเวลากลางคืนกลับดูวังเวงชอบกล
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น พลอยจึงละสายตาจากริมหน้าต่าง เดินไปหยิบโทรศัพท์ในกระเป๋าถือ
“พี่รัน!”
“พลอยเองค่ะ พี่รันว่างแล้วหรือคะถึงมีเวลาโทรมาหาพลอย”
“พี่คิดถึงพลอยมากรู้ไหมไม่แน่นะถ้าพี่ทำงานเสร็จอาจจะตามพลอยไปกาญจนบุรีก็ได้”
“จริงเหรอคะพี่รัน” น้ำเสียงหวานใสแสดงความตื่นเต้น “ แต่ถ้างานพี่รันยุ่งก็ไม่ต้องห่วงพลอยหรอกนะคะ พลอยมากับครอบครัวไม่เหงาหรอกค่ะ”
“ถ้าไม่ให้พี่ห่วงพลอยแล้วจะให้พี่ห่วงใคร ก็พี่รักพลอยมาก พลอยคือหัวใจของพี่ที่พี่ทำงานหนักทุกวันจนไม่ค่อยมีเวลาให้พลอยก็เพราะพี่อยากสร้างฐานะให้มั่นคงอนาคตเราสองคนจะได้สบาย”
“พลอยเข้าใจดีค่ะพี่รัน” น้ำเสียงแสดงความเข้าอกเข้าใจอย่างแท้จริง
“อีกไม่นานเกินรอนะพลอย พี่ได้ข่าวดังมา ข่าวชิ้นนี้มันอาจจะทำให้พี่ดังกว่าเดิมได้เงินก้อนโตพลอยรอพี่หน่อยนะ”
“พี่รันคะ พลอยไม่อยากให้พี่รันขายข่าวฉาวของพวกดาราหรือพวกคนดังอีกเลยค่ะ พลอยว่ามันบาปนะคะ” “พลอยอย่าคิดมากไปเลย พี่เป็นนักข่าวก็ต้องตีแพร่ความจริงให้สังคมรับทราบ ใช่ว่าพี่จะหาแต่ข่าวด้านลบดารามาเขียนเสียเมื่อไหร่ ใครทำดีพี่ก็เขียนชมใครทำตัวไม่ดีพี่ก็ตีแพร่มันเป็นงานของพี่พลอยอย่าคิดมากสิจ้ะ”
“พลอยไม่ได้คิดมากค่ะพี่รัน แต่พลอยแค่รู้สึกสงสารพวกดาราบางคนเวลาที่เขาต้องตกเป็นข่าวด้านลบมากๆบางคนถึงกับเครียดจัดคิดจะฆ่าตัวตายก็มี”
“อย่าลืมสิพลอยถ้าเขาทำตัวดีเขาก็ไม่มีข่าวให้นักข่าวคุ้ย แต่ถ้าเขาทำตัวไม่ดีมันก็สมควรที่จะฉาวไม่ใช่เหรอพลอย”
“ไม่อยากเถียงกับพี่รันแล้ว ตามใจพี่รันเถอะ เอ..แล้วเรื่องที่มีคนติดต่อพลอยไปโฆษณาครีมทาผิวพี่รันว่ายังไงคะ”
“พี่บอกแล้วไงพลอย” น้ำเสียงของรันดูไม่ค่อยพอใจนักเมื่อแฟนสาวของเขามีโอกาสจะได้เข้าวงการ “พี่ไม่อยากให้พลอยเข้าวงการไม่ใช่ว่าพี่อยากจะขัดขวางความเจริญก้าวหน้าของพลอย แต่พี่ห่วงพลอยแค่ถ้ายโฆษณาครีมอาบน้ำไปตัวเดียวเท่านั้นรู้ไหมพวกผู้จัดละครก็ติดต่อพลอยไปเล่นละครกันให้เพียบ แต่ไม่ต้องกลัวพี่ปฏิเสธให้พลอยไปหมดแล้ว”
“โธ่!พี่รันคะ เป็นดารารายได้ดีออกพลอยไม่ได้อยากดังนะ แต่ก็อยากหาเงินได้มากๆพ่อกับแม่จะได้สบาย”
“อย่าเลยพลอย พี่ไม่อยากให้พลอยดังไปมากกว่านี้พลอยคนเดียวพี่เลี้ยงได้อยู่แล้ว แถมครอบครัวพลอยด้วยก็ได้”
“รันคงยอมให้พี่มาเลี้ยงดูพลอยกับครอบครัวไม่ได้หรอกค่ะ พลอยไม่อยากได้ชื่อว่าเกาะใครกิน”
รันรู้ดีด้วยรูปร่างหน้าตาของพลอยญาวีถ้าเธอได้ก้าวเข้าวงการไม่ยากที่พลอยจะกลายเป็นดาวเด่นประดับวงการแต่นั่นเป็นสิ่งที่รันไม่ต้องการเขาแค่อยากให้เธอเป็นหญิงสาวแสนสวยที่เขาพอจะเอื้อมถึงและปกป้องดูแลเธอได้อย่างนี้ตลอดไป
“ทำอะไรอยู่พี่พลอย กระท้อนอาบน้ำเสร็จแล้วนะหนาวๆๆๆ” กระท้อนพันผ้าขนหนูสีขาวผืนเดียวออกมาปากสั่นระริกเพราะตอนอาบน้ำอุ่นอยู่ในห้องน้ำมันไม่หนาวแบบนี้ แต่เมื่อออกมาเจอแอร์เท่านั้นแหละกระท้อนถึงกับตัวสั่น
“พี่รันแค่นี้ก่อนนะคะกระท้อนอาบน้ำเสร็จแล้ว พลอยขอตัวไปดูน้องก่อน”
“ก็ได้จ้ะ แล้วพี่จะโทรไปหาพลอยใหม่นะ”
“ค่ะพี่รัน”พลอยกำลังจะกดวางสาย
“เดี๋ยวจ้ะพลอย” รันเรียกเธอไว้เพราะรู้สึกอะไรบางอย่าง
“ว่ายังไงคะพี่รัน”
“พี่รักพลอยมากนะ พลอยเป็นผู้หญิงคนเดียวที่พี่อยากแต่งงานด้วย” เขาสารภาพรักกับเธอเพราะเหมือนมีอะไรบางอย่างเตือนว่าเขาจะไม่มีโอกาสได้บอกเธออีก
“ค่ะ พลอยก็รักพี่รัน
+++++++++++++++++++++++++++++++
“แย่แล้วยืนปากเขียวเชียวยัยกระท้อนพี่พลอยขอโทษ” พลอยรีบเข้าไปดูน้องสาวที่ยืนตัวสั่นหน้าห้องน้ำ
“โธ่! กระท้อนน้องพี่หนาวมากสินะ พี่พลอยแต่งตัวให้นะ” พลอยรีบจัดแจงหาชุดนอนยาวมาสวมให้น้องสาวเพราะเปิดแอร์ทิ้งไว้ทั้งคืนก็กลัวเธอจะหนาวจากนั้นก็จัดแจงหวีผมทาแป้งให้จนกระท้อนดูสะอาดหอมไปทั้งตัว
“อาบน้ำแล้วตัวหอมจัง ไหนให้พี่หอมแก้มทีสิว่าหอมจริงหรือเปล่า”พลอยหอมแก้มยุ้ยๆอมชมพูของน้องสาวฟอดใหญ่ “หอมจริงๆด้วย”
“ก็กระท้อนอาบน้ำแล้วตัวสะอาด พี่พลอยตัวเหม็นยังไม่อาบน้ำ” กระท้อนหัวเราะชอบใจ
“แหม...ยัยคนนี้”
เสียงเคาะประตูห้องดังขึ้น พลอยเดินไปเปิดประตูก็พบพนักงานโรงแรมคนที่ยกกระเป๋ษขึ้นมาตอนแรกเป็นผู้ยกอาหารมาให้
“อาหารที่สั่งได้แล้วครับ” บริกรถือถาดอาหารที่มีข้าวผัดกุ้งร้อนๆ กับต้มจืดเต้าหู้หมูสับเข้ามาวางไว้ตรงโซฟาริมระเบียง และรีบขอตัวออกไปจากห้อง
“ขอบคุณมากค่ะ” พลอยญาวีจึงเดินไปปิดประตู เมื่อชำเรืองออกไปนอกห้องเหมือนมีเงาอะไรบางอย่างแวบผ่านไปตรงห้องหัวมุมสุดทางระหว่างทางลงไปชั้นสอง
“ตาฝาดไปละมั้งเรา”
“พี่พลอยๆหนูกินข้าวเลยนะ หนูหิวไส้จะขาดอยู่แล้ว”
“ก็ได้แต่ระวังด้วยนะ อาหารมันร้อน”
“พี่พลอยมากินข้าวด้วยกันสิ” กระท้อนชวนพี่สาวเพราะไม่อยากกินคนเดียวเพราะมันจะเพลินกินจนหมดจานไม่เหลือให้พี่สาวแบบทุกครั้งที่ผ่านมา
“พี่ไม่หิวกระท้อนกินเถอะ พี่พลอยขอไปอาบน้ำก่อนนะ”
“ไม่อย่างนั้นหนูจะช่วยจัดการส่วนของพี่พลอยให้” จากนั้นสาวน้อยตัวกลมก็หันไปคุยกับจานข้าวผัดกุ้งอยู่คนเดียวอย่างเอร็ดอร่อย
พลอยเดินเข้าไปในห้องอาบน้ำ และเปิดน้ำอุ่นชำระล้างร่างกายกระแสน้ำอุ่นทั่ไหลผ่านเรือนร่างงามสมส่วนทำให้หญิงสาวรู้สึกผ่อนคลายและเพลิดเพลินจนแทบจะลืมเวลา แต่ก็ต้องสะดุ้งขึ้นเมื่อได้ยินเสียงร้องกรี๊ดของเด็กผู้หญิง ซึ่งจะเป็นใครไม่ได้นอกจากกระท้อนน้องสาวของเธอนั่นเอง
“กลัวๆ ๆ หนูกลัว พี่พลอยช่วยหนูด้วย ฮือๆๆๆ”
“กระท้อน!”
พลอยรีบหยิบผ้ามาพันร่างบางอย่างรวกๆและออกจากห้องน้ำมาอย่างรวดเร็ว “เป็นอะไรไปกระท้อน”
ภาพที่เธอเห็นสาวน้อยจ่ำม่ำซุกตัวอยู่ข้างเตียงยกมือขึ้นปิดหน้า และร้องไห้โฮดูน่าสงสารเหมือนกำลังขวัญเสียอย่างหนัก
“เป็นอะไรกระท้อนบอกพี่มาสิ ทำไมถึงเป็นแบบนี้” พลอยรีบดึงร่างของน้องสาวมากอดปลอบโยน “พี่พลอยอยู่นี่แล้วไม่ต้องกลัวนะเกิดอะไรขึ้นบอกพี่มา”
“พี่พลอย ฮือๆๆๆ ผีหลอกหนู ผีมันมายืนที่หน้าต่างหนู่ไม่นอนห้องนี้แล้วหนูกลัว ยังไงก็ไม่นอน”
“ผีเหรอ! ” พลอยญาวียืนขึ้นเต็มความสูง และเดินไปที่หน้าต่างจากนั้นเปิดมันออกก็พบเพียงความว่างเปล่ามองออกไปด้านนอกก็ไม่เห็นความผิดปกติอะไร โดยลืมไปว่าตัวเองนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียว
ชายหนุ่มาดเข้มลดกล้องส่องทางไกลลง “เรือนร่างสวยบาดใจแบบนี้ถ้าเธอได้รับบทบาทเป็นนางเอกหนังเอ็กซ์ให้คนทั้งประเทศได้ดู ไอ้สารเลวนั่นมันจะรู้สึกยังไง”
+++++++++++++++++++++
“ตาฝาดไปหรือเปล่ากระท้อนไม่เห็นจะมีอะไรเลย พี่ปิดหน้าต่างแล้วก็ม่านด้วยกระท้อนจะได้ไม่กลัวตกลงไหม”
“ไม่เอาหนูกลัว หนูเห็นจริงๆนะ คืนนี้หนูไม่นอนห้องนี้พี่พลอยพาหนูไปนอนกับแม่นะๆ”
“แต่พ่อกับแม่คงหลับไปแล้วอย่าไปกวนท่านเลยเรานอนเตียงเดียวกันก็ได้”
“ไม่เอาๆ หนูกลัวๆ”
“กระท้อนเชื่อพี่เถอะว่าผีไม่มีหรอก ที่หนูเห็นอาจจะเป็นแค่ม่านมันสะบัดไปตามแรงลม แล้วจินตนาการไปเองก็ได้”
“ไม่ใช่ หนูเห็นผีผู้หญิงผมยาวใส่ชุดขาวหน้าเละ มายืนข้างหน้าต่างจริงๆ หนูกลัวมากยังไงก็ไม่นอนห้องนี้”กระท้อนยืนกรานจะขอไปนอนห้องพ่อกับแม่
“เอาล่ะ กระท้อนไม่ต้องโวยวายเดี๋ยวพี่พลอยจะพาไปนอนห้องคุณแม่ ว่าแต่หนูกินข้าวอิ่มแล้วเหรอ”
แต่เมื่อพลอยญาวีหันไปมองจานข้าวผัดกุ้งสำหรับสองคน กับต้มจืดชามใหญ่ก็พบว่าหมดเกลี้ยง
“คงอิ่มแล้วมั้ง ถ้าอย่างนั้นพี่จะพาไปเดี๋ยวนี้”
ปัง ๆๆ
คุณยุวดีที่ดูเหมือนจะหลับไปแล้วตื่นขึ้นมาอย่างสลึมสลือและเดินมาเปิดประตู “มีอะไรเหรอลูก พลอย กระท้อน”
“หนูเจอผีหรอกค่ะคุณแม่” จากนั้นกระท้อนก็ปล่อยโฮวิ่งเข้าไปกอดแม่
“ไม่เอาไม่ร้องลูก” คนเป็นแม่กอดร่างอวบอ้วนเอาไว้
“น้องคงจะตาฝาดมากกว่าค่ะ พลอยไม่เห็นมีอะไรแต่แกกลัวมากพลอยเลยต้องพามานอนกับคุณแม่”
“ไม่ได้ตาฝาด หนูเห็นจริงๆนะพี่พลอย ถ้าพี่พลอยกลับไปนอนห้องนั้นคนเดียวผีมาหลอกไม่รู้ด้วยนะ”
คุณยุวดีแม้จะคิดว่าโรงแรมนี้ดูแปลก ๆ แต่ก็ไม่ได้เชื่อเรื่องผีสาง “ไม่เป็นไรลูกแม่ดูแลน้องเองพลอยไปนอนเถอะ”
“ค่ะคุณแม่ กระท้อนพี่พลอยไปนอนแล้วนะเราอย่างอแงกับคุณแม่นะ”
++++++++++++++++++++
หลังจากกลับมาถึงห้องพลอยญาวีมองนาฬิกาเป็นเวลาสี่ทุ่มตรงเธอเริ่มจะง่วงนอนเพราะรู้สึกอ่อนเพลียเนื่องจากขับรถตระเวรพาครอบครัวเที่ยวมาทั้งวัน
“ง่วงจัง ทำไมมันเพลียแบบนี้นะ”
“นอนดีกว่า” หญิงสาวเอามือปิดปากและหาวน้อยๆ เมื่อหัวถึงหมอนพลอยก็หลับไปในทันที
++++++++++++++++++++++++
คอนโดหรูในย่านทองหล่อนักข่าวหนุ่มของสำนักหนังสือพิมพ์ดังกำลังนั่งเขียนข่าวดังที่เขาได้มากจากคนในวงการก็คือส้มนั่นเองเป็นข่าวของนางเอก อ. ดาวรุ่งดวงใหม่มาแรง ที่มีเรื่องฉาวเพราะแท้ที่จริงเธอเคยแต่งงานมาแล้วถึงสองครั้งนอกจากนี้ยังเคยเป็นเมียน้อยนักธุรกิจดังมาก่อน รันยังได้ข้อมูลอื่นมาประกอบความน่าเชื่อถืออีกเพียบเรียกได้ว่าทำให้ข่าวของเขามีน้ำหนักมากขึ้น นอกจากนี้รันยังได้ของแถมเป็นคลิปพระเอกหน้าตี๋พี้ยา ที่มีชื่อนำหน้าว่า ต. นอกจากนี้นายต.ยังมีข่าวว่าบังคับแฟนสาวให้ไปทำแท้ง รันภูมิใจกับข้อมูลที่เขามีอยู่ในมืองานนี้จะทำให้เขาได้รับเงินก้อนโตหากขายข่าวออกไปข่าวพวกนี้ถ้าเผยแพร่ออกไปรันรู้ว่ามันจะต้องทั้งดังทั้งฉาวเอามากๆ
เสียงสัญญาณโทรศัพท์มือถือดังขึ้น รันหันไปมองเป็นเบอร์แปลกๆ ไม่คุ้นตาเขาจึงไม่คิดจะรับ แต่สักพักก็ดังขึ้นอีกและดังอยู่นานจนเริ่มรำคาญ
“สวัสดีครับ”
“คุณรันใช่ไหมครับ” น้ำเสียงนั้นราบเรียบแต่ดูมีอำนาจอย่างประหลาด
“คุณเป็นใครครับ ”
“ผมเป็นใครไม่สำคัญแต่ผมมีข่าวเด็ดรับรองว่าข่าวนี้ต้องดังมากแน่ๆ”
“ข่าวอะไร” รันมีท่าทีสนใจคิดว่าเป็นพวกปาปารัสซี่ที่คิดจะมาขายข่าวให้กับตน “คุณจะมาขายข่าวให้ผมเหรอ”
“ผมไม่ขายหรอกครับแต่ผมให้ฟรี เพราะต้องการให้คุณเป็นคนเขียนข่าวนี้ด้วยตัวเอง ฮึ ฮึ”
“ผมไม่เข้าใจคุณต้องการอะไร และเป็นข่าวของใคร”
“ก็ข่าวน้องพลอย นางแบบโฆษณาหน้าใหม่มาแรงกำลังเริงรักกับชายหนุ่มนอกวงการผมมีทั้งภาพนิ่ง ภาพจากกล้องวีดีโอ ทั้งภาพทั้งเสียงชัดเจนรับรองข่าวนี้จะได้ขึ้นหน้าหนึ่งหลายสัปดาห์ทีเดียว”
“พลอย! ไม่นะเกิดอะไรขึ้นกับพลอย แกเป็นใครบอกมาเดี๋ยวนี้”
“แค่นี้ก่อนนะครับอย่าเพิ่งกะอักเลือดตายรอดูสิ่งที่ผมจะส่งไปให้คุณก่อน”
จากนั้นสัญญาณก็ถูกตัดไป
“ใครกันวะ มาเล่นตลกแบบนี้กูไม่สนุกด้วยนะ” รันเอามือปัดข้าวของบนโต๊ะทำงานตกลงมากระจัดกระจาย
รันรีบโทรกลับไปเบอร์เดิมที่โทรเข้ามาแต่กลับติดต่อไม่ได้ เขาจึงรีบโทรเข้าเครื่องแฟนสาวแต่ก็ติดต่อไม่ได้เช่นเดียวกัน
“พลอยเกิดอะไรขึ้นกับคุณ” รันไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไรอีกต่อไปเขารีบแต่งตัวออกจากคอนโดยามวิกาลและขับรถมุ่งหน้าไปกาญจนบุรีทั้งที่ไม่รู้ว่าแฟนสาวพักอยู่ที่ไหน
+++++++++++++++++++++++++++++++++++
อัปสรา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 19 พ.ค. 2554, 16:58:57 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 19 พ.ค. 2554, 16:59:06 น.
จำนวนการเข้าชม : 6775
| << ตอนที่2 | ตอนที่ 4 >> |
lovemuay 19 พ.ค. 2554, 19:55:52 น.
แค้นคนอื่นแล้วมาลงกะแฟนคนนั้น มาแนวนี้อีกแล้ว
ให้ความรู้สึกว่าเป็นพระเอกที่แย่และเห็นแก่ตัวจริงๆ นางเอกไม่ได้ทำอะไรผิดนิ ทำไมต้องมารับเคราะห์ด้วย
+55 อินตั้งแต่ยังไม่เริ่มดราม่า
แค้นคนอื่นแล้วมาลงกะแฟนคนนั้น มาแนวนี้อีกแล้ว
ให้ความรู้สึกว่าเป็นพระเอกที่แย่และเห็นแก่ตัวจริงๆ นางเอกไม่ได้ทำอะไรผิดนิ ทำไมต้องมารับเคราะห์ด้วย
+55 อินตั้งแต่ยังไม่เริ่มดราม่า
แพม 19 พ.ค. 2554, 20:11:00 น.
น่าติดตาม แต่แอบสงสารนางเอกล่วงหน้าละ
น่าติดตาม แต่แอบสงสารนางเอกล่วงหน้าละ
อัปสรา 19 พ.ค. 2554, 20:17:06 น.
อาจจะไม่ใช่แบบที่คิดก็ได้ค่ะ อิอิ
อาจจะไม่ใช่แบบที่คิดก็ได้ค่ะ อิอิ
ยุพากร 19 พ.ค. 2554, 20:35:26 น.
คุณอัปสราเก่งมากค่ะ ลงเรื่องได้อย่างต่อเนี่อง นับถือจริงๆค่ะ
คุณอัปสราเก่งมากค่ะ ลงเรื่องได้อย่างต่อเนี่อง นับถือจริงๆค่ะ
Gingfara 19 พ.ค. 2554, 21:12:15 น.
ว้าว วันนี้มาส่องๆแล้วเจอเลยแฮะ อิอิ ขออีกค่ะๆๆ
ว้าว วันนี้มาส่องๆแล้วเจอเลยแฮะ อิอิ ขออีกค่ะๆๆ
ann 19 พ.ค. 2554, 21:24:31 น.
อยากอ่านอีกอ่ะค่ะ อิอิ
อยากอ่านอีกอ่ะค่ะ อิอิ
ปูสีน้ำเงิน 19 พ.ค. 2554, 21:42:13 น.
จะมีใครไปช่วยนางเอกของเราทันไหม๊เนี่ย
จะมีใครไปช่วยนางเอกของเราทันไหม๊เนี่ย
SaiParn 19 พ.ค. 2554, 21:56:15 น.
อ้าว ๆ ๆ แก้แค้นคนไม่ผิดหรอกเหรอเนี่ย นู๋พลอย...แย่ล่ะ
อ้าว ๆ ๆ แก้แค้นคนไม่ผิดหรอกเหรอเนี่ย นู๋พลอย...แย่ล่ะ
ida 20 พ.ค. 2554, 03:24:00 น.
ต่อนะ อยากรู้ว่าใครแค้นอะไรกัน ?? พลอยรับเคราะห์แทนแน่เลย
ต่อนะ อยากรู้ว่าใครแค้นอะไรกัน ?? พลอยรับเคราะห์แทนแน่เลย
อัปสรา 20 พ.ค. 2554, 08:05:15 น.
สวัสดีค่ะนักเขียนและนักอ่านทุกท่านค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาให้กำลังใจนู๋พลอยกัน
สวัสดีค่ะนักเขียนและนักอ่านทุกท่านค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาให้กำลังใจนู๋พลอยกัน
kaero 20 พ.ค. 2554, 10:38:52 น.
งานเข้านู๋พลอยอย่างจัง
งานเข้านู๋พลอยอย่างจัง