มนตรากระดังงา
นางพริมา กีรติอนันต์ พัฒนภิรมย์ กับ นายภัทร์ พัฒนภิรมย์ คู่สามีภรรยาที่ครองรักกันมากว่า 6 ปี และมีพยานรักเป็นเด็กชายน่ารัก 2 คน ต้องจบชีวิตคู่ที่เริ่มจากรั้วมหาวิทยาลัยลงเพราะฝ่ายชายไปมีเมียน้อยซึ่งกำลังจะมีลูกสาวด้วยกัน หญิงสาวยอมหย่าให้และยอมเป็นแม่หม้ายในวัยเพียง 30 ปี ชีวิตคู่ที่พังทลายกลับสร้างพริมาคนใหม่ให้แกร่งกว่าเดิม เธอเข้มแข็งและเด็ดเดี่ยวขึ้น กระดังงาลนไฟดอกนี้จึงกลายเป็นที่หมายปองของชายหนุ่มทั้งหลาย รวมทั้งภัทร์ พัฒนภิรมย์ ที่เพิ่งสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงของอดีตภรรยา จนทำให้ความรักที่เขาคิดว่าได้มอดเชื้อไปแล้วนั้นปะทุขึ้นมาใหม่อีกครั้ง
รักครั้งใหม่กับคนเดิมจะสมหวังได้หรือไม่ เพราะฝ่ายชายก็มีครอบครัวใหม่แล้ว ส่วนฝ่ายหญิงก็มีชายหนุ่มมากมายมาเข้าแถวให้เลือก อานุภาพของความรักจะประสานรอยร้าวของหัวใจสองดวงให้กลับมาหลอมเป็นหนึ่งเดียวได้อีกครั้งหรือไม่ โปรดติดตาม......อาทิตา

Tags: รักร้าว มีเมียน้อย คืนดี

ตอน: ตอนที่ 19....70%

หลังจากออกเดินทางจากคอนโดฯของพริมาได้ไม่นาน ภัทร์ก็โทรศัพท์ไปที่บ้านของตนเองเพื่อสั่งให้คนขับรถและแม่บ้านมารอรับลูกชายทั้งสองที่โรงพยาบาล ผ่านไปเกือบ 1 ชั่วโมงกว่าภัทร์จะขับรถมาถึงโรงพยาบาลเอกชนเลื่องชื่อ นอกจากจะพบกับคนขับรถและแม่บ้านที่มารอรับลูก ๆ ตามคำสั่งแล้ว ภัทร์ยังประหลาดใจที่ได้เห็นคุณหญิงพิจิตราผู้เป็นย่าของเด็ก ๆ ที่ติดรถมารับหลาน ๆ ด้วยตนเอง คุณหญิงให้เหตุผลว่านอกจากจะเป็นห่วงอดีตลูกสะใภ้ที่นาน ๆ จะล้มหมอนนอนเสื่อถึงขนาดต้องเข้าโรงพยาบาลแล้ว ยังสงสารพริมาที่ไม่มีคนดูแลและเฝ้าไข้เพราะบุพการีต่างก็ไม่อยู่เมืองไทย คุณหญิงหันไปปรายตาไปยังระเบียงเพื่อมองลูกชายที่วิ่งวุ่นติดต่อห้องพักพิเศษให้พริมา พร้อมทั้งติดต่อพรรคพวกเพื่อนฝูงที่เป็นผู้บริหารโรงพยาบาลให้จัดหาหมอเก่ง ๆ มาดูอาการคนป่วยให้เร็วที่สุดเพราะเห็นพริมายังไอไม่หยุด คุณหญิงส่ายหน้าไปมาพลางถอนใจกับชะตาชีวิตของครอบครัวลูกชาย ก่อนที่จะก้มลงมองหลานทั้งสองในอ้อมแขนที่ต่างก็ออกอาการเหนื่อยล้าและง่วงนอนเพราะใกล้ถึงเวลาพักผ่อนเต็มทีแล้ว คุณหญิงจึงหันไปสั่งแม่บ้านของลูกชายว่า

“คืนนี้วันช่วยอยู่เฝ้าไข้คุณปริมนะ บัวมันกลับไปบ้านยังไม่มาเลย”

“ได้ค่ะคุณหญิง งั้นวันพาคุณหนู ๆ กลับไปบ้านก่อนดีไหมคะ จะได้อาบน้ำอาบท่าแล้วเข้านอนเลยแล้ววันก็จะได้เอาเสื้อผ้าและของใช้ของวันกลับมาด้วยเลยน่ะค่ะ” แม่วันแม่บ้านเสนอแนะ

“อืม ก็ดี เดี๋ยวฉันอยู่เป็นเพื่อนคุณปริมก่อน อ้อ! วัน ถ้าอาบน้ำตาป๊อปตาปิ๊ปแล้ว ให้ไปส่งที่บ้านฉันนะ คืนนี้ให้เด็ก ๆ นอนกับฉัน เอาไปส่งไว้ที่คุณท่านก่อนนะ ท่านรออยู่แล้ว” คุณหญิงพิจิตราหมายถึงประมุขเจ้าของบ้าน เธอค่อย ๆ พยุงหลาน ๆ ให้ลุกขึ้นยืนแล้วจึงส่งต่อคุณหนูคนเล็กที่ตากำลังปรือจะหลับแหล่มิหลับแหล่ให้กับแม่บ้าน และส่งหลานชายคนโตที่อาการไม่แตกต่างกันให้กับคนขับรถที่รีบเข้ามาช่วยอย่างรู้หน้าที่ หลังจากนั้นคุณหญิงจึงลุกไปที่เตียงคนไข้แล้วบอกกับพริมาว่า

“แม่ปริม หิวไหมลูก” คุณหญิงพิจิตราถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง พลางจับหน้าผากอดีตลูกสะใภ้เพื่อวัดไข้

“ไม่ค่ะคุณแม่ ได้น้ำเกลือแล้ว ค่อยยังชั่วแล้วค่ะ” พริมาตอบทั้ง ๆ ที่พยายามฝืนความง่วงเพราะฤทธิ์ยาลดไข้ที่เพิ่งโดนฉีดเข้าไป ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับภัทร์ที่เพิ่งเดินกลับเข้ามาจากระเบียงห้องพักหลังจากออกไปคุยโทรศัพท์ขอบใจผู้บริหารโรงพยาบาลที่หาห้องพิเศษให้อย่างเร่งด่วนได้ทันท่วงที

“เอ้า! แม่วันจะไปไหนน่ะ” ภัทร์ถามก่อนที่แม่บ้านจะทันปิดประตูห้องพักลง

“แม่ให้วันพาเด็ก ๆ กลับไปนอนน่ะ ทำไม โป๊ปมีอะไรจะใช้วันเหรอ”

“ก็ผมจะไปกลับไปเอาของใช้ส่วนตัวให้ปริม พอดีเมื่อกี้รีบกันไปหน่อย ไม่ได้เอาอะไรมาเลยน่ะครับคุณแม่” ภัทร์อธิบาย

“ก็ไปสิ แม่อยู่กับปริมเอง แม่รอให้วันกลับมาเฝ้าไข้ปริมก่อน แม่ถึงจะกลับบ้าน”

“เอาอย่างนี้แล้วกันครับ คุณแม่กลับไปพร้อมกับตาป็อปตาปิ๊ปเลยแล้วกัน ผมฝากลูก ๆ นอนกับคุณแม่ด้วยนะครับ ส่วนแม่วันให้อยู่เป็นเพื่อนปริมก่อน เดี๋ยวพอผมกลับมาจากคอนโด นายชาติก็คงย้อนจากบ้านมารับแม่วันพอดี” ภัทร์ชี้แจงแผนการของตนเอง

“แล้วใครจะนอนเป็นเพื่อนแม่ปริมล่ะ ภัทร์จะจ้างพยาบาลพิเศษเหรอ แม่ว่าให้วันดูแลเองดีกว่านะ” คุณหญิงพิจิตราแย้งพร้อมกับวันที่พยักหน้าเห็นดีด้วย

“เปล่าครับ ผมจะเฝ้าไข้ปริมเอง” ภัทร์ตอบอย่างหนักแน่น ซึ่งก็สร้างความแปลกใจให้กับทุกคนที่ได้ยิน ยกเว้นลูกชายทั้งสองที่ผล็อยหลับไปแล้วในอ้อมแขนของคนขับรถและแม่บ้าน

“แน่ใจเหรอโป๊ป” ผู้เป็นมารดาถามให้แน่ใจอีกครั้ง

“ครับ ผมอยู่เองดีกว่า แม่วันจะได้ช่วยคุณแม่ดูแลเด็ก ๆ ยิ่งบัวไม่อยู่แบบนี้ด้วย”

“แล้ว.....” คุณหญิงเลี่ยงที่จะไม่เอ่ยถึงผู้หญิงอีกคนของลูกชาย เพราะถนอมน้ำใจอดีตลูกสะใภ้ที่ยังนอนฟังอยู่บนเตียงคนป่วย

“ไม่มีปัญหาหรอกครับ คุณแม่สบายใจได้” ภัทร์เข้าใจคำถามที่ถูกละไว้

“ที่จริง ไม่ต้องยุ่งยากหรอกค่ะ ปริมอยู่คนเดียวได้ค่ะ ถ้ามีอะไรเดี๋ยวปริมกดออดเรียกพยาบาลเองค่ะ” เสียงพริมาดังแทรกขึ้นมาจากเตียงคนป่วย

“อย่ามาทำเป็นเก่งเลยแม่ปริม ถ้าไม่หนักหนาจริง ๆ หนูเคยเข้าโรงพยาบาลเสียที่ไหนกัน ให้ตาโป๊ปมานอนเฝ้านั่นแหละดีแล้ว ไม่ต้องเกรงอกเกรงใจอะไรทั้งนั้น ใช่คนอื่นเสียที่ไหนกัน” คุณหญิงแอบตั้งความหวังให้ถ่านไฟเก่าคุอีกครั้ง

“อีกอย่างหนึ่งนะ ถ้าพ่อแม่หนูรู้เข้า แม่จะได้ไม่โดนต่อว่าให้เสียผู้ใหญ่เอาได้ว่าเอาลูกสาวเขามาแล้ว เลี้ยงดูได้ไม่ดี แค่เรื่องที่พ่อตัวดีนี่ก่อขึ้น แม่ก็ไม่รู้จะสู้หน้าพวกท่านยังไงแล้ว” คุณหญิงตีวัวกระทบคราดเสียแรง

“ถ้าสรุปตามที่โป๊ปว่า อย่างนั้นแม่วันก็อยู่กับคุณปริมก่อน ส่งตาป๊อปให้พ่อเขาเลย แล้วเราก็ลงไปพร้อมกันทั้งหมดนี่แหละ อ้อ! โป๊ป เราน่ะ โทรไปสั่งใครที่บ้านให้จัดเสื้อผ้าของใช้ของเราด้วยสิ เดี๋ยวแม่ให้นายชาติเอากลับมาให้เลย” คุณหญิงคิดอย่างรอบคอบ

“จริงด้วยสิครับ ผมมัวแต่นึกถึงของของปริม ลืมนึกถึงของตัวเองเสียสนิท” ภัทร์ส่ายหน้าไปมาในความขี้ลืมของตนเองขณะที่รับลูกชายคนเล็กเข้ามาในอ้อมแขน

“ไม่แปลกหรอกที่แกจะขี้ลืมน่ะ เพราะขนาดพลอยแกยังเห็นว่ามีค่ากว่าเพชรแท้มาแล้ว” คุณหญิงพิจิตราอดที่จะเหน็บลูกชายอีกครั้งไม่ได้ แต่ก็ต้องรู้สึกผิดที่ทำพลาดไป เพราะนอกจากเป้าหมายพ่อลูกชายตัวดีจะหน้าเสียแล้ว ยังมีพริมาอดีตลูกสะใภ้อีกคนที่ต้องพลอยสะอึกไปด้วย คุณหญิงพิจิตราเลยรีบกลบเกลื่อนด้วยการพูดต่อในทันทีว่า

“แม่ไปก่อนนะหนูปริม เดี๋ยวพรุ่งนี้แม่จะให้วันทำอาหารอ่อน ๆ มาให้ หายไวไวนะลูก ขอให้หมดเคราะห์หมดโศกเสียที” คุณหญิงลูบศีรษะพริมาอย่างรักใคร่และสงสารไปในคราวเดียวกัน

“ขอบคุณค่ะคุณแม่ ปริมฝากลูก ๆ ด้วยนะคะ” พริมายกมือขึ้นไหว้ขอบคุณ

“จ้ะ” คุณหญิงรับปาก ก่อนที่จะก้มหน้าลงและพูดเบา ๆ กับพริมาว่า

“มีอะไรค้างคาใจก็พูดคุยกันดี ๆ นะลูก บางที.....บางทีนี่อาจเป็นโอกาสของหนูนะปริม ฟ้าอาจลิขิตไว้แบบนี้นะ แม่ว่าตาโป๊ปก็ดูเป็นห่วงหนูมากนะลูก เมื่อกี้แม่เห็นโทรไปกำชับหมอให้ดูแลหนูให้ดี ๆ โป๊ปเขายังรักหนูนะลูก” คุณหญิงไม่วายทิ้งหมากไว้อีกตัว

************************

รอคอย ‘คอมเม้นต์’ ของทุกท่านอยู่นะคะ---จุ๊บ ๆ ๆ ขอบคุณมากค่ะ



อาทิตา
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 20 ธ.ค. 2555, 00:18:47 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 20 ธ.ค. 2555, 00:18:47 น.

จำนวนการเข้าชม : 6575





<< ตอนที่ 19......50%   ตอนที่ 19.....ครบ 100 ค่ะ >>
violette 20 ธ.ค. 2555, 00:23:19 น.
เฮ้อคุณแม่ก็เข้าข้างแต่ลูกชายคุณแม่
ดูอิตาลูกชายคุณแม่ ทำอะไรมั่งก่อนปริมป่วยน่ะ ถ้าปริมไม่ป่วยจะมาทำแบบนี้เหรอ
ยังคงไม่รู้สึกว่าไม่ว่าแป้งจะเป็นลูกนายโป๊ปหรือไม่ ความผิดนายโป๊ปก็ไม่ได้ลดลงอยู่ดีนะแหละ


konhin 20 ธ.ค. 2555, 00:47:25 น.
หึๆๆ ผู้ใหญ่หรือคนนอกชอบมองว่าถ้าคืนดีกันก็จะดีกับทุกคน ลืมไปว่าคนที่ถูกทำร้ายใจ บางทีแผลมันไม่หาย อย่าโทษปริมว่าไม่ดูแลโป๊บ ทำไมโป๊บไม่คิดกลับกันว่า ปริมดูแลลูกแล้วทำไมไม่เข้าไปช่วยบ้าง เหตุผลที่มีคนอื่นยังทำให้คนอ่านเสียใจแทนปริมเลยย


nunoi 20 ธ.ค. 2555, 09:33:13 น.
เชอะ คุณแม่พูดมาได้ยังไง ว่านี้อาจเป็นโอกาสของปริม อ่ะ ในเมื่อปริมไม่ใช่คนที่ทำผิดซักหน่อย อย่าได้ใจอ่อนเชียวนะปริม


pretty 20 ธ.ค. 2555, 09:34:32 น.
ขอเป็นคุณรามเฝ้าแทนไม่ได้เหรอคะ


Okuriumi 21 ธ.ค. 2555, 12:01:51 น.
พ่อ แม่ ยังไงลูก ก็คืนลูก ค่ะ


omelate 21 ธ.ค. 2555, 21:55:22 น.
ขอโหวตให้คุุณรามมาเฝ้าอีก 1 เสียงค่ะ


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account