"รัญชิดา" รู้ว่าตนต้องหมั้นหมายกับนักธุรกิจหนุ่มที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน จึงหนีออกจากบ้าน และซ้อนแผนมาเป็นพนักงานของนักธุรกิจ"นายพัชรดนัย โรจน์เรืองกุล" แต่ทั้งสอง ก็ต้องพบความประหลาดใจเมื่อต้อง หลงเข้าไปในยุค พ.ศ.2476 เรื่องราวชุลมุนจึงเกิดขึ้น เขาทั้งคู่ได้รับภารกิจ ที่ต้องทำให้สำเร็จ และต้องหาทางกลับบ้านให้ได้

ปีกระยิบระยับประดับด้วยอัญมณีเม็ดเขื่องหลากสีเต้นระริกอยู่ตรงหน้า เจ้าเข็มกลัดผีเสื้ออันนั้นนั่นเอง
รัญชิดาเดินไปหยุดหน้ากรอบรูปบานเขื่อง มือขาวคล้ายซีดเอื้อมไปจับกรอบไม้ มันเป็นกรอบไม้ที่แกะสลักเป็นลวดลายธรรมชาติ คล้ายหมู่ดอกไม้เลื้อยที่รัดรอบกรอบรูป นิ้วเรียวสะดุดที่มุมซ้ายของกรอบ ลวดลายไม้เถาที่เลี้ยวลดล้อมกรอบรูปอย่างวิจิตรประกอบด้วยลายซับซ้อนมากมาย หากมองดีๆ นอกเหนือจากไม้แกะเป็นรูปดอกไม้
และนกที่ซ่อนตามพุ่มเถาวัลย์ ยังปรากฏเป็นรูปแกะสลักผีเสื้ออยู่ที่มุมนั้นไม่รู้อะไรดลใจ เหมือนมีอะไรกระซิบ เหมือนรู้อยู่ลึกๆ อยู่แสนนานแล้วว่าจะต้องทำเช่นนี้
รัญชิดาค่อยๆ แทรกเจ้าเข็มกลัดผีเสื้อในมือผ่านกิ่งเรียวของเถาวัลย์ ทั้งสองสิ่งประกบกันสนิทพอดีแผ่นดินเริ่มไหวแรงขึ้น แรงขึ้น ลมจากไหนไม่รู้ พัดปะทะร่างอย่างแรงจนหล่อนเซ ดีที่แขนแข็งแรงอีกข้างของพัชรดนัยคว้าหล่อนได้ทันแสงจ้ายิ่งกว่าแสงใดๆ ที่หล่อนเคยเห็นวาบเข้าตา
รัญชิดาซุกเข้าหาร่างหนาที่บัดนี้โอบหล่อนไว้แน่น นึกกลัวจับใจ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไปติดตามได้ในเล่มจริงของพรางภพเจาะเวลาหาหัวใจ