พรมลิขิตหรือความตั้งใจ
วันนั้นเป็นคืนวันศุกร์ที่ทุกคนวัยทำงานวัยเรียนหรือใครต่อใครที่ต้องการความเป็นอิสระในการท่องราตรียามค่ำคือส่วนผมต้องนั่งทำการบ้านส่งอาจารย์จนถึงเวลา 22.00น. ยังไมเสร็จรู้สึกว่าทำการบ้านนานจัง เพราะอะไรรู้ไหม ผมแอบคุยกับเพื่อนด้วยครับ

ข้อความนั้น เขียนบอกมาว่า อยู่ไหนแก ...
ผมก็ตอบไปว่า ทำงานส่งอาจารย์อยู่ ทำไรกันที่ไหน ครับ

เพื่อน .. อยู่ ร้านกำนั่งดื่มนั่งชิวๆกับพี่ๆๆ แก ไม่มาหรือวะ

ผมเลยตอบว่า ทำการบ้านอยู่เลย อยากไป นะ ช่วงนี้เครียดๆไม่สบายใจเลยเพื่อน
ผมเลยตัดสินใจ ทำการบ้านให้เสร็จ ภายในไม่กี่ ชั่วโมง การบ้านผมเสร็จละ 23.20 น. เเละผม อาบน้ำเเต่งตัวไป ท่องราตรีกับเพื่อน ที่ผับแห่งหนึ่งแล้วเินเข้าไปเท่านั้น ละครับ ผมก้ได้เจอ คนนั้นที่ถูกใจและตรงสเปก ที่ไม่เคยเจอมาก่อนเเล้ว เรื่องราวก้เกิดขึ้น มันจะเป็นพรมลิขติหรือตั้งใจ

ต้องติดตามเรื่องราวทั้งหมดได้ที่นี้เร็วๆๆนี้ครับ
Tags: ผู้แต่งยังไม่ได้กำหนด tags ของนิยายเรื่องนี้

ตอน: พรมลิขิตหรือตั้งใจ

วันนั้นเป็นคืนวันศุกร์ที่ทุกคนวัยทำงานวัยเรียนหรือใครต่อใครที่ต้องการความเป็นอิสระในการท่องราตรียามค่ำคือส่วนผมต้องนั่งทำการบ้านส่งอาจารย์จนถึงเวลา 22.00น. ยังไมเสร็จรู้สึกว่าทำการบ้านนานจัง เพราะอะไรรู้ไหม ผมแอบคุยกับเพื่อนด้วยครับ

ข้อความนั้น เขียนบอกมาว่า อยู่ไหนแก ...
ผมก็ตอบไปว่า ทำงานส่งอาจารย์อยู่ ทำไรกันที่ไหน ครับ

เพื่อน .. อยู่ ร้านกำนั่งดื่มนั่งชิวๆกับพี่ๆๆ แก ไม่มาหรือวะ

ผมเลยตอบว่า ทำการบ้านอยู่เลย อยากไป นะ ช่วงนี้เครียดๆไม่สบายใจเลยเพื่อน
ผมเลยตัดสินใจ ทำการบ้านให้เสร็จ ภายในไม่กี่ ชั่วโมง การบ้านผมเสร็จละ 23.20 น. เเละผม อาบน้ำเเต่งตัวไป ท่องราตรีกับเพื่อน ที่ผับแห่งหนึ่งแล้วเินเข้าไปเท่านั้น ละครับ ผมก้ได้เจอ คนนั้นที่ถูกใจและตรงสเปก ที่ไม่เคยเจอมาก่อนเเล้ว เรื่องราวก็เกิดขึ้น มันจะเป็นพรมลิขติหรือตั้งใจ
ตอนนั้นเราเข้าไปที่ผับคนยอะมากแต่มันก็ยัง งง เพราะผมไม่ค่อยชอบดื่มเท่าไหร เเละนั่งรอเด็กเสริฟ เพื่อนจะสั่งเครื่องดื่ม วันนั้นเพื่อนๆไปกัน ประมาณ 5-6 คน
ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน เขาคนนั้นทำให้ผมคิดมาก มองเขาตลอดเวลา นี้สิเขาเรียกว่า คนที่ใช่หรือเปล่า

เครื่องดื่มมาพร้อมเเล้ว เอาทุกคนชนแก้ว 555 ผมนะดื่มได้ 2-3 แก้วรู้สึกมึนๆละเสียงเพลงเริ่มดังขึ้น ดังขึ้นเพื่อนๆๆก็เมากัน เพราะกินมาก่อนหน้านี้ ผมก็แอบมองเขาเช่นเดิม เพราะเค้าอยู่โต๊ะถัดจากโต๊ะผมไม่ไกล บอกได้เลยว่า เขาเต้นเก่งมากๆๆ ตัวสูงขาวตี๋ (ปล ไม่ได้อ่านกินนะครับผม) แค่บอกว่าชอบเท่านั้นเอง

เเละในตอนนั้นผมตัดสินใจ... ยิ้มให้เขาเเละขอชนแก้ว ได้ผลเขาชนแก้วด้วย ยิ้มให้ผมด้วยเขาไม่รู้หรอกผมคิดอะไร คุณผู้อื่นก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมคิดอะไร

ไว้ติดตามตอนหน้าว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไร จะสนุกเเค่ไหนกับเรื่องนี้ โปรดติดตามให้ได้ครับ



มุมเล็กๆ
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 17 ม.ค. 2556, 11:42:15 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 17 ม.ค. 2556, 11:49:01 น.

จำนวนการเข้าชม : 858





เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account