รักบ้านไร่หัวใจอุ่นไอรัก
หากเมื่อพี่ชายคนโตแต่งงาน เธอคงไม่มีทางยอมได้ การขัดขวางและแผนการณ์ต่าง ๆ มีขึ้น พร้อมการไม่ยินยอม ของนายฐาเศรษฐ์ อยู่ร่ำไป งานนี้ขวางน้องสาวไม่ได้ ก็ขอแก้แค้นพี่ชายแทนก็แล้วกัน !!!
Tags: โรเมนติก
ตอน: บทที่1 นางมารน้อยมาแล้ว
ร่างบอบบางตามแบบหญิงไทยแต่ทว่าทั้งสีตาและจมูกบ่งบอกว่าไม่ใช่คนไทยเพราะนอกจากดวงตากลมโตแวววาวจะเป็นสีน้ำตาลอมส้ม ดั่งอัญมณีชื่อพลอยตาเสือ รับกับจมูกที่โด่งคมเป็นสัน ผมสีน้ำตาลอ่อน เป็นลอนดูสวยน่าสัมผัส จนเหมือนดั่งรูปปั้นของประติมากรรมชื่อดัง เพียงแต่หญิงสาวยังพูดได้และขยับได้ นัยน์ตากลมโตยังมีอาการง่วงงุนเล็กน้อย หากแต่ไม่ว่าง่วงอย่างไรคงต้องมุ่งหน้ากลับบ้านให้ได้!!!
เนื่องจากเมื่อคืนผลของการแลนด์ดิ้งเครื่องมาตอนเที่ยงคืนกว่าจะรอของเสร็จก็ปาไปเกือบตีสอง เธอเลยตัดสินใจกลับมาพักที่คอนโดของตัวเองที่ติดกับรถไฟฟ้า แทนที่จะนั่งรถกลับไปบ้านหรือขับรถกลับ ทั้งความไม่ปลอดภัยทั้งตัวเองและทรัพย์สินด้วย แต่การนอนนั้นมันก็ไม่ได้ทำให้เธอหลับลงแต่อย่างใด เมื่อภาพผู้ชายและผู้หญิงที่กำลังเป็นข่าวในขณะนี้มันคอยวนเวียนรบกวนจิตใจ จนต้องหงุดหงิดเสียทุกครั้งในการโทรติดต่อเจ้าตัวการไม่ได้ และยังโทรหาที่บ้านก็เกิดการบ่ายเบี่ยงตลอดมา!!!
ลานรถใต้คอนโด ที่ไม่ค่อยมีคนสักเท่าไหร่และมีรถจอดค่อนข้างน้อย เพราะวันนี้เป็นวันธรรมดา แต่ก็ค่านิยมของคนไทย ต่อให้มีรถไฟฟ้าหรือรถเมย์ฟรีอย่างไรการขับรถไปให้มันรกพื้นที่บนถนนเพื่อเป็นการอวดว่าเรามีทั้งที่จริงก็น่าจะช่วยกันประหยัดพลังงานเสียดีกว่า ศีรษะเล็ก ๆ น่ารัก โครงเครงไปมาเพื่อลดความมึนหัวเนื่องจากนอนไม่เพียงพอสักเท่าไหร่
“กริ๊ดดดด ช่วยด้วยค่ะช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยหน่อยค่ะ”
เสียงกระทบแก้วหูบางที่หูไวอยู่แล้ว ก่อนจะชะโงกหน้าออกไปดูเหมือนจะมีการฉุดกระชากลากถูผู้หญิงแต่งตัวดีคนหนึ่งซึ่งมองไม่เห็นหน้าตา และผู้ชายใส่สูทสีดำรูปร่างกำยำพร้อมกับเสียงที่ดังไปตลอดทาง จนทำให้ร่างบางที่กำลังคิดจะเดินไปห้ามดีหรือไม่ต้องพิงรถกระป๋องคันน้อยไว้ หากแต่ความที่มีจิตใจดีและเห็นเพื่อนมนุษย์ตกทุกข์จึงขอเดินไปช่วย โดยหารู้ไม่กำไรทำอะไรผิดพลาดไปอย่างรุนแรง !!!
เมื่อมีการแตะจากด้านหลังที่ไหล่ของเขา ชายหนุ่มก็คิดว่าน่าจะใช่เพื่อนักแสดงด้วยกันจึงหันไปง้างหมัดขึ้นหวังจะชกลม แต่ทว่าไม่ทันเสียแล้ว ตอนนี้เป็นตอนกลางวันแต่ทว่าทำไมมันมีดวงดาวหลายดวงเหลือเกิน พร้อมกับเสียงดังโพล๊ะตรงหลังกกหู ด้วยความไม่ทันตั้งตัวร่างสูงใหญ่จึงลงไปนั่งกองอยู่บนพื้นมองหน้าผู้หญิงที่กระทำตนเอง แต่ทว่าตอนนี้ประสาททุกอย่างเหมือนจะปิดหมด ไว้ฟื้นขึ้นมาเมื่อไหร่ค่อยจัดการอีกที ตอนนี้เขาขอเข้าไปเฝ้าพระอินทร์สักพักก่อนก็แล้วกัน
“ว๊าย เธอทำอะไรเนี่ย”
แทนที่จะได้รับการขอบคุณแต่ทว่ากลับเป็นเสียงแหวแทน พร้อมกับทุกคนพุ่งเป้ามามองที่เป้ามามองที่เธอเป็นคนเดียว ทำให้สาวลูกครึ่งออกอาการ งง เมื่อหันรีหันขวางดันเห็นกล้องถ่ายละครตัวเบอเริ่มเทิ่ม ค่อยถึงบางอ้อว่ามันคือการถ่ายละครนั่นเอง แล้วคนที่เธอชกไปนั่นหล่ะ ???
“นี่คุณทำอะไรของคุณ เร็วช่วยพยาบาลคุณฐาหน่อย เอ้าเร็วสิจะยืนงง อะไรกัน”
เสียงแว้ดของสาวเทียม ทำให้หญิงสาวลูกครึ่งตกใจ ก็แหมมันก็นึกว่าโจรนี่นา ไม่น่าจะโมโหกันขนาดนี้เลย ผู้ชายคนนี้ก็กระไรอยู่ โดนไปแค่นั้นดันสลบเหมือดไปได้ ก็แค่ชกไปใต้คางกับลูกเตะเข้าตรงกกหูพอดีแล้วเตะตัดขาเท่านั้นเอ๊งงงง
สายตาบ้องแบ๊วมองหมือนขอโทษเรื่องที่กระทำไปพร้อมกับยกมือประนมแบบเก้ ๆ กัง ๆ ให้สมกับเหมือนชาวต่างชาติที่ทำกัน
“Sorry i didn't see your group”
สำเนียงอเมริกันชัดแจ๋วอย่างกับเจ้าของภาษามาเอง พร้อมกับส่งสายตาหน้ารักให้เหล่าผู้ช่วยทั้งหลาย ซึ่งใช้ได้ผลมาหลายงาน และหวังว่างานนี้กับเรื่องที่พึ่งก่อเหตุขึ้นจะได้รับการให้อภัย แต่เหมือนกับผู้กำกับสาวเทียมจะไม่ลดอาการวีนลงแม้แต่น้อยพร้อมทั้งเหวี่ยงกระเป๋าราคาแพงทิ้งลงเหมือนโมโห
“พี่รอให้คุณฐาตื่นมาจัดการเองเถอะพี่ เขาเป็นคนต่างชาติเห็นเสียงร้องก็คงนึกเกิดเหตุไรขึ้นนั่นแหละ ถ้าเป็นผมก็คงวิ่งเข้าไปช่วยเหมือนกัน เถอะน่าพี่แล้ว ๆ กันไปเดี๋ยวคุณฐาฟื้นปล่อยให้เจ้าทุกข์เขาจัดการเองดีกว่า”
เสียงตากล้องหนุ่มทำให้หญิงสาวแอบพยักหน้าหงึกหงักในใจ หากแต่ตอนนี้รับบทเป็นยืนงง เหมือนไม่เข้าใจภาษาที่พูด พร้อมเดินไปช่วยพัดวีผู้เคราะห์ร้ายโดนหมัดกับเท้าเข้าไปจัง ๆ ของเธอ
Trouble he will find you, no matter where you go, oh oh
เสียงเพลงโทรศัพท์เครื่องหรูดังขึ้นจากในกระเป๋าผ้าใบใหญ่ทำให้หญิงสาวที่ยืนรอเจ้าทุกข์ฟื้นต้องจำใจรับ ยังดีที่วันนี้เธอคิดตัดสินใจเปลี่ยนเสียงเพลงโทรศัพท์พอดี ไม่งั้นงานนี้ความแตกมีหวังตายแน่ ๆ ถ้าเจ๊สาวเทียมรู้ว่าเธอเป็นคนไทย
“What happened? Ok one moment please”
คำพูดนั้นทำให้สาวร่างเทียมหูผึ่งเดินมาดักหน้าหญิงสาวทันทีเพื่อไม่ให้สาวร่างบอบบางเหมือนตุ๊กตาฝรั่งคนนี้หนีไป
“Sorry Please contact Hernae group thank you”
เหมือนว่าการที่เธอพูดช้า ๆ และชัด ๆ ทำให้สาวเทียมเข้าใจพร้อมกับส่งนามบัตรให้เจ้าหล่อนพร้อมกันทั้งสองใบ แล้วเดินจากไป ยังดีที่พี่ชายเธอพึ่งขึ้นมากรุงเทพเมื่อไม่นานมานี้ เจ้าฟ้าใสคันโปรดก็เลยยังใหม่เอี่ยมและพร้อมขับไม่มีปัญหาทางด้านเครื่องยนต์แน่ ๆ แต่ปัญหาเธอตอนนี้เหมือนจะอยู่กับเพื่อนสนิทสาวที่โทรมาร้องไห้ จนต้องหนีออกมาจากดงละครที่มองเธอเหมือนเธอทำความผิดร้ายแรงไว้ แต่ก็ยังดี ที่หลุดออกมาได้ ริมฝีปากบางเหยียดยิ้มก่อนจะเป็นหัวเราะเมื่อขับรถออกไปแล้ว แค่กลับมายังมีเรื่องหน้าปวดหัวขนาดนี้ได้ ลองเล่าให้แม่กับปาปาฟังทั้งคู่คงขำเธอจนน้ำตาเล็ดแน่ ๆ
การจากไปของสาวร่างบอบบางเหมือนตุ๊กตาต่างประเทศ มันทำให้กระเทยไทย อย่างเธอได้แต่ยืนอึ้งเมื่อมองนามบัตรสีทอง ชั้นดีที่แม้แต่เธอเป็นผู้กำกับชื่อดังยังไม่อยากจะสั่งพิมพ์เพราะราคามันไม่ใช่ใบละสิบบาทยี่สิบบาท แต่นามบัตรอันนี้ราคาเป็นร้อยอย่างต่ำแน่แท้ ชื่อเขียนด้วยตัวพิมพ์อังกฤษ เรียงตัวสวยงามพร้อมเบอร์โทรศัพท์ ทั้งเป็นเบอร์ โทรศัพท์บ้านและมือถือด้วย โทรศัพท์บ้าน แม่คนเมื่อกี้เป็นคนไทย !!! เหมือนค้อนปอนด์ทุบหัว พร้อมกับที่อยู่การติดต่อ คือ บริษัท เฮอร์เนย์ กรุ๊ป แน่หล่ะ ทั้งรีสอร์ทที่ขึ้นชื่อว่าสวยติดอันดับประเทศแล้วยังธุรกิจในเครืออีกเล่า ความสงสัยต่อมาคือผู้หญิงคนนั้นคือใคร แต่ทว่าตอนนี้คงต้องรอพระเอกเราฟื้นแล้วไปแจ้งความเสียดีกว่าอย่างไรก็ป้องกันความเสียหายเบื้องต้น แล้ววันนี้มันวันซวยอะไรของเธอกันแน่เนี่ย!!! สาวเทียมได้แต่คิดในใจพร้อมถอนหายใจดังเฮือกใหญ่ ๆ
เสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้นจากร่างบอบบางเพียงคนเดียว แสงไฟในสถานอโคจรแห่งนี้ทำให้ต้องหรี่ตาน้อย ๆ พร้อมกับมองหน้าพี่ชายที่มีผ้าก๊อซปะตรงคางไว้ หน้าตาผู้เป็นพี่ชายที่ปรกติจะมีรอยยิ้มเป็นนิจหากวันนี้กลับบึ้งสนิท ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อคนอย่างนาย ฐาเศรษฐ์ เวจนานนท์ จะอารมณ์เสียเพราะปรกติผู้เป็นพี่ชายเธอจะถนัดทำให้คนอื่นอารมณ์เสียเป็น
“น้องถามจริงพี่ฐาทำอีท่าไหนให้สาวเขาสะบัดแขนขาใส่ขนาดนี้”
สาวร่างบอบบางหน้าตาคมประดับด้วยรอยยิ้ม เมื่อเห็นหน้าพี่ชายก็อดหัวเราะอีกครั้งหนึ่งไม่ได้พร้อมกับได้ของแถมด้วยการค้อนน้อย ๆ มา นั่นแน่ วันนี้ คุณชาย ฐาเศรษฐ์ มีค้อนด้วย!!!
“ก็ไม่ได้ทำอีท่าไหน แล้วเมื่อไหร่คู่หมั้นเราจะมา”
เสียงออกแนวเหี้ยมเกรียมไม่น้อย เมื่อนึกถึงว่าที่คู่หมั้นของน้องสาว คดีเก่าอาจจะชำระกันไปแล้วแต่คดีใหม่พร้อมกับนามสกุลเดียวกันเขาแน่ใจว่าไอ้ว่าที่น้องเขยมันต้องรู้ว่ายัยตัวดีที่ทำเขาเป็นสภาพให้ใครต่อใครได้หัวเราะเป็นใครกัน!!!
“ถามหาผมหรือครับคุณฐา ขอโทษทีครับทิวพอดีมาช้า ยายแสบกลับมาจากเมกานั่นหล่ะครับเลยหาเรื่องหลบหลีกนิดหน่อย”
เมฆินทร์ ที่พึ่งมาถึงได้ยินการกล่าวทักทายของว่าที่พี่เขยอย่างดี พร้อมกับก้มหัวน้อย ๆ เป็นเชิงทักทาย เมื่อเห็นสภาพพี่ชายอันเป็นที่รักของว่าที่ภรรยาต้องหันหน้าไปถามหญิงสาวที่นั่งอยู่ด้วยกัน ซึ่งได้คำตอบคือการส่ายหน้าพร้อมกับหัวเราะ แล้วก็หัวเราะ แต่ทว่าผู้ชายตรงข้างหน้ากลับมองหน้าเขาอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ ลางสังหรณ์อันแรงกล้าทำให้ขนตรงคือลุกชันอย่างไม่รู้สาเหตุ เมฆินทร์ได้แต่ปรอบใจว่ามันคงไม่มีอะไรหลอก ในเมื่อเรื่องยายแสบคงไม่ตามมาราวีแน่ ๆ
“นี่คุณฆินทร์ครับรู้จักคนในนามบัตรนี้ไหม นามบัตรเป็นแบบเดียวกันกับของคุณ คุณพอรู้จักไหม”
ร่างหนายื่นบัตรสีทองใบเล็กที่ยู่ยี่มากให้ชายหนุ่มที่นั่งข้าง ๆ กับน้องสาวตัวเองดู
ร่างสูงใหญ่อย่างเมฆินทร์กลืนน้ำลายดังเอื๊อกใหญ่ เหล้าที่พึ่งไหลรินลงคอไปได้ไม่นานบัดนี้กลับไม่เคยรู้สึกว่ามันมีน้ำเคยไหลผ่านเนื่องจากแห้งผาก เพราะมองจากสีหน้าของว่าที่พี่เขยของตัวเองแล้วเหมือนจะถมึงทึงพร้อมกับจะเอาเรื่องกลับเจ้าของนามบัตรใบนี้หากจะตอบกลับบอกว่าไม่รู้จักก็ไม่ได้เพราะชื่อนี้นามสกุลนี้คงมีแค่คนเดียวเท่านั้นเสียกระมัง แต่ทว่าจัดการยายแสบให้พ้นกลับเหมือนจัดการปัญหาที่ยายแสบก่อไว้ไม่พ้นตัวเลยสิน่า แล้วน้องสาวเราไปทำอะไรกับว่าที่พี่เขยของเราหล่ะเนี่ย
“เอาน่าพี่ฐา ให้พี่เมฆเขานั่งจิบเหล้าไปเรื่อย ๆ ก่อนดีกว่าแล้วค่อยพูดค่อยจากัน ไม่ต้องรีบหลอกคืนนี้อีกไกล”
สาวคนเดียวเอ่ยห้ามพร้อมกับสั่งบริกรให้นำอาหารว่างมาเสริฟ พร้อมชี้ชวนให้พี่ชายตนเองดูสาวหน้าตาจิ้มลิ้มโต๊ะ ๆ ข้าง ๆ เพื่อคลายความโกรธลงเพื่อจะไม่ต้องไปลงกับคนรักของหล่อน
เมื่อเหมือนพี่ชายจะอารมณ์ดีขึ้นแต่ทว่าสีหน้าคนรักหนุ่มกลับเหมือนดูคิดอะไรอยู่กันแน่หนอ หรือคนตรงหน้าจะเป็นคนรู้จักหรืออาจจะเป็นคนรักเก่าของเขา แต่สักพักค่อยถามก็คงได้ ถามตอนนี้มีหวังระเบิดคงลงแน่ ๆ สาวร่างอวบอัดคิดในใจก่อนจะหันไป ชงเหล้าให้พี่ชาย
ไม่มีงานเลี้ยงไหนไม่เลิกรา การแยกย้ายกันกลับบ้านเป็นอีกทางหนึ่งเพราะหญิงสาวปฏิเสธพี่ชายที่จะกลับบ้านด้วยกัน ด้วยเหตุที่อ้างว่าต้องการค้างที่คอนโด เพื่อเก็บของหากแต่เธอไม่ต้องการไปกับพี่ชายต่างหากเล่าเธอต้องการรู้เรื่องของสาวคนนั้นที่ทำให้พี่ชายเธอหน้าบึ้งตึงแถมทำให้คนรักเธอครุ่นคิด เหมือนมีอะไรอยู่ในใจสักอย่าง
“น้องทิวมีอะไรจะคุยกับพี่หรือป่าวครับ เห็นครุ่นคิดตั้งแต่ก่อนออกจากร้านแล้ว”
เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยถามคู่หมั้นสาว หากแต่ที่ถามไปกลับได้นามบัตรที่วางอยู่บนโต๊ะที่เขาไม่คิดอยากจะเก็บมาดูเอาเสียเลยมาแทน
“พี่เมฆมีอะไรจะบอกทิวเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้ไหมคะ”
เสียงหวานออกแนวเย็นยะเยือกเอ่ยถามพร้อมกับจ้องเอาคำตอบเมื่อเห็นคนรักส่ายหน้า ไอ้ส่ายหน้านี่ไม่รู้หรือไม่บอกกันแน่ ความไม่รู้นั้นทำให้เธอต้องคิดลึกแปลว่าสองคนนี้ต้องมีการเกี่ยวข้องกันแน่นอน ยิ่งดูจากสีหน้าของคนรักแล้วยิ่งหน้าซีดมันทำให้ยิ่งสงสัยเพิ่มขึ้น หากว่าเป็นคนรักเก่า เธอก็ไม่เคยคิดว่าแต่ทำไมต้องทำเหมือนปกปิด ปิดบังกันด้วยเล่า!!!
“เล่ามาค่ะ ทิวพร้อมจะฟัง”
หากคำที่เอ่ยออกจากปากคู่หมั้นสาวนั้นทำให้ เมฆินทร์แห่งไร่เฮอร์เนย์ผู้เก่งกาจไปทุกเรื่องถึงกับพูดไม่ออก มันก็เหมือนคำพูดธรรมดาแต่หากถ้าไม่ทำตามคำสั่งอาจจะเกิดเหตุการณ์เศร้าขึ้นได้ งานนี้สงสัยเขาท่าจะเกรงกลัวว่าที่ภรรยาในอนาคตเสียแล้วกระมัง
“ทิวพอรู้ใช่ไหมครับ พี่ยังมีน้องอีกสองคน คนหนึ่งที่ทิวเจอบ่อย ๆ คือเจ้าหมอก หากแต่อีกคนที่ทิวยังไม่เจอ คือคนเล็กสุดท้องของที่บ้าน ทิวลองทายนิสัยจะเป็นยังไง แต่ถ้าพี่จะให้คนมองโลกในแง่ดีทายก็คงจะมองยายตัวแสบในแง่ดีแน่นอน แต่ที่จริงมันไม่ใช่ ความน่ารัก กัลบความแสบมีพอ ๆ กัน”
หญิงสาวเลิกคิ้วขึ้นเมื่อนึกถึงงานหมั้นของตนอง ก่อนส่ายหน้าคิด ก็ไม่มีนี่นาแล้วทำไมการอธิบายของเขาจึงมาที่น้องคนเล็กได้กันหนอ ในเมื่อเธอถึงแม่สาวชื่อเพราะในนามบัตรนี้
“ทำไมถึงไม่เชิญมาในงานหมั้นเราหล่ะคะ หรือว่าทิวไม่มีความสำคัญพอที่จะเจอน้องคนเล็กของพี่เมฆกัน”
‘ขืนเชิญมาก็งานล่มสิครับ’ ในใจหากคิดเช่นนั้นแต่คำพูดกลับเป็นอีกคำหนึ่ง
“ไม่ใช่อย่างนั้นครับน้องทิว พอดีช่วงนั้นยายตัวแสบติดสอบเลยไม่ว่าง ก็เลยยังไม่เจอกันแต่พี่ว่าแน่ ๆ พรุ่งนี้ถ้าน้องทิวไปที่ไร่ของพี่ คงได้เจอและพูดคุยกันแน่ครับ”
หากจะเอ่ยคำนั้นออกมาชายหนุ่มแทบอยากร่ำร้องไห้ เมื่อคิดว่าถ้าหากเจอน้องสาวตัวดีของตัวเอง ผู้หญิงที่ตัวเองรักจะรับมือไหวหรือ แค่คิดถึงวิธีแสบสันกับการแก้เผ็ดของบรรดาสาว ๆ ของนายหมอกแล้วเขาก็ขยาดแทนเสียแล้ว
“แต่ทิวถามถึงผู้หญิงในนามบัตรนะคะ ไม่ได้ถามถึงน้องของพี่เมฆ”
เสียงหวานเฉียบเอ่ยขึ้นอีกครั้งอย่างนึกโมโห เมื่อเห็นว่าคนรักกำลังเบี่ยงเบนประเด็นอยู่
“ฟารีดา เฮอร์เน่ย์ น้องสาวพี่ครับ ชื่อเล่นคือฟ้าใส ส่วนเรื่องใสจริงหรือไม่จริงพรุ่งนี้ทิวคงได้พิสูจน์ แต่หากทิวคิดว่าแฟนเก่าพี่คงไม่ใช่เลยครับ ไม่เฉียดเลยพี่ไม่เคยมีแฟนมาก่อน นอกจากทิวเป็นคนแรกเลยนะครับสุดสวย โปรดอย่ากังวล”
รอยยิ้มพิมพ์ใจของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวอดยิ้มตามไม่ได้ นี่เธอหึงเกินไปหรือป่าว หรืออาจจะเพราะเธอคิดมากเกินไป ทั้งที่ในนามบัตรก็ขึ้นเป็นนามสกุลของคนรักทนโท่ แล้วเธอคิดอะไรกันเนี่ย
หากแต่ความเข้าใจกันแล้วแต่ชายหนุ่มกลับยิ่งเครียดเข้าไปใหญ่ เพราะนางมารตัวน้อยกลับมาที่บ้านเสียแล้ว เขาใช่ว่าไม่เคยคิดอยากจะมีแฟนที่ไหนหากแต่การโดนน้องสาวตัวแสบกันท่าออกจากผู้หญิงทั้งหมดทำให้ยังโสดจนคุณแม่เจ้ากี้เจ้าการจึงจัดการดูตัวขึ้นตอนน้องสาวยังเรียนอยู่นั่นหล่ะเขาถึงได้มีแฟนเป็นตัวเป็นตนกับเขาเสียที!!!
กับความวุ่นวายที่กำลังจะเกิด และกับความรักของสาวแสบหนุ่มโหดจะเป็นเช่นไร โปรดติดตามตอนต่อไป
เนื่องจากเมื่อคืนผลของการแลนด์ดิ้งเครื่องมาตอนเที่ยงคืนกว่าจะรอของเสร็จก็ปาไปเกือบตีสอง เธอเลยตัดสินใจกลับมาพักที่คอนโดของตัวเองที่ติดกับรถไฟฟ้า แทนที่จะนั่งรถกลับไปบ้านหรือขับรถกลับ ทั้งความไม่ปลอดภัยทั้งตัวเองและทรัพย์สินด้วย แต่การนอนนั้นมันก็ไม่ได้ทำให้เธอหลับลงแต่อย่างใด เมื่อภาพผู้ชายและผู้หญิงที่กำลังเป็นข่าวในขณะนี้มันคอยวนเวียนรบกวนจิตใจ จนต้องหงุดหงิดเสียทุกครั้งในการโทรติดต่อเจ้าตัวการไม่ได้ และยังโทรหาที่บ้านก็เกิดการบ่ายเบี่ยงตลอดมา!!!
ลานรถใต้คอนโด ที่ไม่ค่อยมีคนสักเท่าไหร่และมีรถจอดค่อนข้างน้อย เพราะวันนี้เป็นวันธรรมดา แต่ก็ค่านิยมของคนไทย ต่อให้มีรถไฟฟ้าหรือรถเมย์ฟรีอย่างไรการขับรถไปให้มันรกพื้นที่บนถนนเพื่อเป็นการอวดว่าเรามีทั้งที่จริงก็น่าจะช่วยกันประหยัดพลังงานเสียดีกว่า ศีรษะเล็ก ๆ น่ารัก โครงเครงไปมาเพื่อลดความมึนหัวเนื่องจากนอนไม่เพียงพอสักเท่าไหร่
“กริ๊ดดดด ช่วยด้วยค่ะช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยหน่อยค่ะ”
เสียงกระทบแก้วหูบางที่หูไวอยู่แล้ว ก่อนจะชะโงกหน้าออกไปดูเหมือนจะมีการฉุดกระชากลากถูผู้หญิงแต่งตัวดีคนหนึ่งซึ่งมองไม่เห็นหน้าตา และผู้ชายใส่สูทสีดำรูปร่างกำยำพร้อมกับเสียงที่ดังไปตลอดทาง จนทำให้ร่างบางที่กำลังคิดจะเดินไปห้ามดีหรือไม่ต้องพิงรถกระป๋องคันน้อยไว้ หากแต่ความที่มีจิตใจดีและเห็นเพื่อนมนุษย์ตกทุกข์จึงขอเดินไปช่วย โดยหารู้ไม่กำไรทำอะไรผิดพลาดไปอย่างรุนแรง !!!
เมื่อมีการแตะจากด้านหลังที่ไหล่ของเขา ชายหนุ่มก็คิดว่าน่าจะใช่เพื่อนักแสดงด้วยกันจึงหันไปง้างหมัดขึ้นหวังจะชกลม แต่ทว่าไม่ทันเสียแล้ว ตอนนี้เป็นตอนกลางวันแต่ทว่าทำไมมันมีดวงดาวหลายดวงเหลือเกิน พร้อมกับเสียงดังโพล๊ะตรงหลังกกหู ด้วยความไม่ทันตั้งตัวร่างสูงใหญ่จึงลงไปนั่งกองอยู่บนพื้นมองหน้าผู้หญิงที่กระทำตนเอง แต่ทว่าตอนนี้ประสาททุกอย่างเหมือนจะปิดหมด ไว้ฟื้นขึ้นมาเมื่อไหร่ค่อยจัดการอีกที ตอนนี้เขาขอเข้าไปเฝ้าพระอินทร์สักพักก่อนก็แล้วกัน
“ว๊าย เธอทำอะไรเนี่ย”
แทนที่จะได้รับการขอบคุณแต่ทว่ากลับเป็นเสียงแหวแทน พร้อมกับทุกคนพุ่งเป้ามามองที่เป้ามามองที่เธอเป็นคนเดียว ทำให้สาวลูกครึ่งออกอาการ งง เมื่อหันรีหันขวางดันเห็นกล้องถ่ายละครตัวเบอเริ่มเทิ่ม ค่อยถึงบางอ้อว่ามันคือการถ่ายละครนั่นเอง แล้วคนที่เธอชกไปนั่นหล่ะ ???
“นี่คุณทำอะไรของคุณ เร็วช่วยพยาบาลคุณฐาหน่อย เอ้าเร็วสิจะยืนงง อะไรกัน”
เสียงแว้ดของสาวเทียม ทำให้หญิงสาวลูกครึ่งตกใจ ก็แหมมันก็นึกว่าโจรนี่นา ไม่น่าจะโมโหกันขนาดนี้เลย ผู้ชายคนนี้ก็กระไรอยู่ โดนไปแค่นั้นดันสลบเหมือดไปได้ ก็แค่ชกไปใต้คางกับลูกเตะเข้าตรงกกหูพอดีแล้วเตะตัดขาเท่านั้นเอ๊งงงง
สายตาบ้องแบ๊วมองหมือนขอโทษเรื่องที่กระทำไปพร้อมกับยกมือประนมแบบเก้ ๆ กัง ๆ ให้สมกับเหมือนชาวต่างชาติที่ทำกัน
“Sorry i didn't see your group”
สำเนียงอเมริกันชัดแจ๋วอย่างกับเจ้าของภาษามาเอง พร้อมกับส่งสายตาหน้ารักให้เหล่าผู้ช่วยทั้งหลาย ซึ่งใช้ได้ผลมาหลายงาน และหวังว่างานนี้กับเรื่องที่พึ่งก่อเหตุขึ้นจะได้รับการให้อภัย แต่เหมือนกับผู้กำกับสาวเทียมจะไม่ลดอาการวีนลงแม้แต่น้อยพร้อมทั้งเหวี่ยงกระเป๋าราคาแพงทิ้งลงเหมือนโมโห
“พี่รอให้คุณฐาตื่นมาจัดการเองเถอะพี่ เขาเป็นคนต่างชาติเห็นเสียงร้องก็คงนึกเกิดเหตุไรขึ้นนั่นแหละ ถ้าเป็นผมก็คงวิ่งเข้าไปช่วยเหมือนกัน เถอะน่าพี่แล้ว ๆ กันไปเดี๋ยวคุณฐาฟื้นปล่อยให้เจ้าทุกข์เขาจัดการเองดีกว่า”
เสียงตากล้องหนุ่มทำให้หญิงสาวแอบพยักหน้าหงึกหงักในใจ หากแต่ตอนนี้รับบทเป็นยืนงง เหมือนไม่เข้าใจภาษาที่พูด พร้อมเดินไปช่วยพัดวีผู้เคราะห์ร้ายโดนหมัดกับเท้าเข้าไปจัง ๆ ของเธอ
Trouble he will find you, no matter where you go, oh oh
เสียงเพลงโทรศัพท์เครื่องหรูดังขึ้นจากในกระเป๋าผ้าใบใหญ่ทำให้หญิงสาวที่ยืนรอเจ้าทุกข์ฟื้นต้องจำใจรับ ยังดีที่วันนี้เธอคิดตัดสินใจเปลี่ยนเสียงเพลงโทรศัพท์พอดี ไม่งั้นงานนี้ความแตกมีหวังตายแน่ ๆ ถ้าเจ๊สาวเทียมรู้ว่าเธอเป็นคนไทย
“What happened? Ok one moment please”
คำพูดนั้นทำให้สาวร่างเทียมหูผึ่งเดินมาดักหน้าหญิงสาวทันทีเพื่อไม่ให้สาวร่างบอบบางเหมือนตุ๊กตาฝรั่งคนนี้หนีไป
“Sorry Please contact Hernae group thank you”
เหมือนว่าการที่เธอพูดช้า ๆ และชัด ๆ ทำให้สาวเทียมเข้าใจพร้อมกับส่งนามบัตรให้เจ้าหล่อนพร้อมกันทั้งสองใบ แล้วเดินจากไป ยังดีที่พี่ชายเธอพึ่งขึ้นมากรุงเทพเมื่อไม่นานมานี้ เจ้าฟ้าใสคันโปรดก็เลยยังใหม่เอี่ยมและพร้อมขับไม่มีปัญหาทางด้านเครื่องยนต์แน่ ๆ แต่ปัญหาเธอตอนนี้เหมือนจะอยู่กับเพื่อนสนิทสาวที่โทรมาร้องไห้ จนต้องหนีออกมาจากดงละครที่มองเธอเหมือนเธอทำความผิดร้ายแรงไว้ แต่ก็ยังดี ที่หลุดออกมาได้ ริมฝีปากบางเหยียดยิ้มก่อนจะเป็นหัวเราะเมื่อขับรถออกไปแล้ว แค่กลับมายังมีเรื่องหน้าปวดหัวขนาดนี้ได้ ลองเล่าให้แม่กับปาปาฟังทั้งคู่คงขำเธอจนน้ำตาเล็ดแน่ ๆ
การจากไปของสาวร่างบอบบางเหมือนตุ๊กตาต่างประเทศ มันทำให้กระเทยไทย อย่างเธอได้แต่ยืนอึ้งเมื่อมองนามบัตรสีทอง ชั้นดีที่แม้แต่เธอเป็นผู้กำกับชื่อดังยังไม่อยากจะสั่งพิมพ์เพราะราคามันไม่ใช่ใบละสิบบาทยี่สิบบาท แต่นามบัตรอันนี้ราคาเป็นร้อยอย่างต่ำแน่แท้ ชื่อเขียนด้วยตัวพิมพ์อังกฤษ เรียงตัวสวยงามพร้อมเบอร์โทรศัพท์ ทั้งเป็นเบอร์ โทรศัพท์บ้านและมือถือด้วย โทรศัพท์บ้าน แม่คนเมื่อกี้เป็นคนไทย !!! เหมือนค้อนปอนด์ทุบหัว พร้อมกับที่อยู่การติดต่อ คือ บริษัท เฮอร์เนย์ กรุ๊ป แน่หล่ะ ทั้งรีสอร์ทที่ขึ้นชื่อว่าสวยติดอันดับประเทศแล้วยังธุรกิจในเครืออีกเล่า ความสงสัยต่อมาคือผู้หญิงคนนั้นคือใคร แต่ทว่าตอนนี้คงต้องรอพระเอกเราฟื้นแล้วไปแจ้งความเสียดีกว่าอย่างไรก็ป้องกันความเสียหายเบื้องต้น แล้ววันนี้มันวันซวยอะไรของเธอกันแน่เนี่ย!!! สาวเทียมได้แต่คิดในใจพร้อมถอนหายใจดังเฮือกใหญ่ ๆ
เสียงหัวเราะคิกคักดังขึ้นจากร่างบอบบางเพียงคนเดียว แสงไฟในสถานอโคจรแห่งนี้ทำให้ต้องหรี่ตาน้อย ๆ พร้อมกับมองหน้าพี่ชายที่มีผ้าก๊อซปะตรงคางไว้ หน้าตาผู้เป็นพี่ชายที่ปรกติจะมีรอยยิ้มเป็นนิจหากวันนี้กลับบึ้งสนิท ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อคนอย่างนาย ฐาเศรษฐ์ เวจนานนท์ จะอารมณ์เสียเพราะปรกติผู้เป็นพี่ชายเธอจะถนัดทำให้คนอื่นอารมณ์เสียเป็น
“น้องถามจริงพี่ฐาทำอีท่าไหนให้สาวเขาสะบัดแขนขาใส่ขนาดนี้”
สาวร่างบอบบางหน้าตาคมประดับด้วยรอยยิ้ม เมื่อเห็นหน้าพี่ชายก็อดหัวเราะอีกครั้งหนึ่งไม่ได้พร้อมกับได้ของแถมด้วยการค้อนน้อย ๆ มา นั่นแน่ วันนี้ คุณชาย ฐาเศรษฐ์ มีค้อนด้วย!!!
“ก็ไม่ได้ทำอีท่าไหน แล้วเมื่อไหร่คู่หมั้นเราจะมา”
เสียงออกแนวเหี้ยมเกรียมไม่น้อย เมื่อนึกถึงว่าที่คู่หมั้นของน้องสาว คดีเก่าอาจจะชำระกันไปแล้วแต่คดีใหม่พร้อมกับนามสกุลเดียวกันเขาแน่ใจว่าไอ้ว่าที่น้องเขยมันต้องรู้ว่ายัยตัวดีที่ทำเขาเป็นสภาพให้ใครต่อใครได้หัวเราะเป็นใครกัน!!!
“ถามหาผมหรือครับคุณฐา ขอโทษทีครับทิวพอดีมาช้า ยายแสบกลับมาจากเมกานั่นหล่ะครับเลยหาเรื่องหลบหลีกนิดหน่อย”
เมฆินทร์ ที่พึ่งมาถึงได้ยินการกล่าวทักทายของว่าที่พี่เขยอย่างดี พร้อมกับก้มหัวน้อย ๆ เป็นเชิงทักทาย เมื่อเห็นสภาพพี่ชายอันเป็นที่รักของว่าที่ภรรยาต้องหันหน้าไปถามหญิงสาวที่นั่งอยู่ด้วยกัน ซึ่งได้คำตอบคือการส่ายหน้าพร้อมกับหัวเราะ แล้วก็หัวเราะ แต่ทว่าผู้ชายตรงข้างหน้ากลับมองหน้าเขาอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ ลางสังหรณ์อันแรงกล้าทำให้ขนตรงคือลุกชันอย่างไม่รู้สาเหตุ เมฆินทร์ได้แต่ปรอบใจว่ามันคงไม่มีอะไรหลอก ในเมื่อเรื่องยายแสบคงไม่ตามมาราวีแน่ ๆ
“นี่คุณฆินทร์ครับรู้จักคนในนามบัตรนี้ไหม นามบัตรเป็นแบบเดียวกันกับของคุณ คุณพอรู้จักไหม”
ร่างหนายื่นบัตรสีทองใบเล็กที่ยู่ยี่มากให้ชายหนุ่มที่นั่งข้าง ๆ กับน้องสาวตัวเองดู
ร่างสูงใหญ่อย่างเมฆินทร์กลืนน้ำลายดังเอื๊อกใหญ่ เหล้าที่พึ่งไหลรินลงคอไปได้ไม่นานบัดนี้กลับไม่เคยรู้สึกว่ามันมีน้ำเคยไหลผ่านเนื่องจากแห้งผาก เพราะมองจากสีหน้าของว่าที่พี่เขยของตัวเองแล้วเหมือนจะถมึงทึงพร้อมกับจะเอาเรื่องกลับเจ้าของนามบัตรใบนี้หากจะตอบกลับบอกว่าไม่รู้จักก็ไม่ได้เพราะชื่อนี้นามสกุลนี้คงมีแค่คนเดียวเท่านั้นเสียกระมัง แต่ทว่าจัดการยายแสบให้พ้นกลับเหมือนจัดการปัญหาที่ยายแสบก่อไว้ไม่พ้นตัวเลยสิน่า แล้วน้องสาวเราไปทำอะไรกับว่าที่พี่เขยของเราหล่ะเนี่ย
“เอาน่าพี่ฐา ให้พี่เมฆเขานั่งจิบเหล้าไปเรื่อย ๆ ก่อนดีกว่าแล้วค่อยพูดค่อยจากัน ไม่ต้องรีบหลอกคืนนี้อีกไกล”
สาวคนเดียวเอ่ยห้ามพร้อมกับสั่งบริกรให้นำอาหารว่างมาเสริฟ พร้อมชี้ชวนให้พี่ชายตนเองดูสาวหน้าตาจิ้มลิ้มโต๊ะ ๆ ข้าง ๆ เพื่อคลายความโกรธลงเพื่อจะไม่ต้องไปลงกับคนรักของหล่อน
เมื่อเหมือนพี่ชายจะอารมณ์ดีขึ้นแต่ทว่าสีหน้าคนรักหนุ่มกลับเหมือนดูคิดอะไรอยู่กันแน่หนอ หรือคนตรงหน้าจะเป็นคนรู้จักหรืออาจจะเป็นคนรักเก่าของเขา แต่สักพักค่อยถามก็คงได้ ถามตอนนี้มีหวังระเบิดคงลงแน่ ๆ สาวร่างอวบอัดคิดในใจก่อนจะหันไป ชงเหล้าให้พี่ชาย
ไม่มีงานเลี้ยงไหนไม่เลิกรา การแยกย้ายกันกลับบ้านเป็นอีกทางหนึ่งเพราะหญิงสาวปฏิเสธพี่ชายที่จะกลับบ้านด้วยกัน ด้วยเหตุที่อ้างว่าต้องการค้างที่คอนโด เพื่อเก็บของหากแต่เธอไม่ต้องการไปกับพี่ชายต่างหากเล่าเธอต้องการรู้เรื่องของสาวคนนั้นที่ทำให้พี่ชายเธอหน้าบึ้งตึงแถมทำให้คนรักเธอครุ่นคิด เหมือนมีอะไรอยู่ในใจสักอย่าง
“น้องทิวมีอะไรจะคุยกับพี่หรือป่าวครับ เห็นครุ่นคิดตั้งแต่ก่อนออกจากร้านแล้ว”
เสียงนุ่มทุ้มเอ่ยถามคู่หมั้นสาว หากแต่ที่ถามไปกลับได้นามบัตรที่วางอยู่บนโต๊ะที่เขาไม่คิดอยากจะเก็บมาดูเอาเสียเลยมาแทน
“พี่เมฆมีอะไรจะบอกทิวเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้ไหมคะ”
เสียงหวานออกแนวเย็นยะเยือกเอ่ยถามพร้อมกับจ้องเอาคำตอบเมื่อเห็นคนรักส่ายหน้า ไอ้ส่ายหน้านี่ไม่รู้หรือไม่บอกกันแน่ ความไม่รู้นั้นทำให้เธอต้องคิดลึกแปลว่าสองคนนี้ต้องมีการเกี่ยวข้องกันแน่นอน ยิ่งดูจากสีหน้าของคนรักแล้วยิ่งหน้าซีดมันทำให้ยิ่งสงสัยเพิ่มขึ้น หากว่าเป็นคนรักเก่า เธอก็ไม่เคยคิดว่าแต่ทำไมต้องทำเหมือนปกปิด ปิดบังกันด้วยเล่า!!!
“เล่ามาค่ะ ทิวพร้อมจะฟัง”
หากคำที่เอ่ยออกจากปากคู่หมั้นสาวนั้นทำให้ เมฆินทร์แห่งไร่เฮอร์เนย์ผู้เก่งกาจไปทุกเรื่องถึงกับพูดไม่ออก มันก็เหมือนคำพูดธรรมดาแต่หากถ้าไม่ทำตามคำสั่งอาจจะเกิดเหตุการณ์เศร้าขึ้นได้ งานนี้สงสัยเขาท่าจะเกรงกลัวว่าที่ภรรยาในอนาคตเสียแล้วกระมัง
“ทิวพอรู้ใช่ไหมครับ พี่ยังมีน้องอีกสองคน คนหนึ่งที่ทิวเจอบ่อย ๆ คือเจ้าหมอก หากแต่อีกคนที่ทิวยังไม่เจอ คือคนเล็กสุดท้องของที่บ้าน ทิวลองทายนิสัยจะเป็นยังไง แต่ถ้าพี่จะให้คนมองโลกในแง่ดีทายก็คงจะมองยายตัวแสบในแง่ดีแน่นอน แต่ที่จริงมันไม่ใช่ ความน่ารัก กัลบความแสบมีพอ ๆ กัน”
หญิงสาวเลิกคิ้วขึ้นเมื่อนึกถึงงานหมั้นของตนอง ก่อนส่ายหน้าคิด ก็ไม่มีนี่นาแล้วทำไมการอธิบายของเขาจึงมาที่น้องคนเล็กได้กันหนอ ในเมื่อเธอถึงแม่สาวชื่อเพราะในนามบัตรนี้
“ทำไมถึงไม่เชิญมาในงานหมั้นเราหล่ะคะ หรือว่าทิวไม่มีความสำคัญพอที่จะเจอน้องคนเล็กของพี่เมฆกัน”
‘ขืนเชิญมาก็งานล่มสิครับ’ ในใจหากคิดเช่นนั้นแต่คำพูดกลับเป็นอีกคำหนึ่ง
“ไม่ใช่อย่างนั้นครับน้องทิว พอดีช่วงนั้นยายตัวแสบติดสอบเลยไม่ว่าง ก็เลยยังไม่เจอกันแต่พี่ว่าแน่ ๆ พรุ่งนี้ถ้าน้องทิวไปที่ไร่ของพี่ คงได้เจอและพูดคุยกันแน่ครับ”
หากจะเอ่ยคำนั้นออกมาชายหนุ่มแทบอยากร่ำร้องไห้ เมื่อคิดว่าถ้าหากเจอน้องสาวตัวดีของตัวเอง ผู้หญิงที่ตัวเองรักจะรับมือไหวหรือ แค่คิดถึงวิธีแสบสันกับการแก้เผ็ดของบรรดาสาว ๆ ของนายหมอกแล้วเขาก็ขยาดแทนเสียแล้ว
“แต่ทิวถามถึงผู้หญิงในนามบัตรนะคะ ไม่ได้ถามถึงน้องของพี่เมฆ”
เสียงหวานเฉียบเอ่ยขึ้นอีกครั้งอย่างนึกโมโห เมื่อเห็นว่าคนรักกำลังเบี่ยงเบนประเด็นอยู่
“ฟารีดา เฮอร์เน่ย์ น้องสาวพี่ครับ ชื่อเล่นคือฟ้าใส ส่วนเรื่องใสจริงหรือไม่จริงพรุ่งนี้ทิวคงได้พิสูจน์ แต่หากทิวคิดว่าแฟนเก่าพี่คงไม่ใช่เลยครับ ไม่เฉียดเลยพี่ไม่เคยมีแฟนมาก่อน นอกจากทิวเป็นคนแรกเลยนะครับสุดสวย โปรดอย่ากังวล”
รอยยิ้มพิมพ์ใจของชายหนุ่มทำให้หญิงสาวอดยิ้มตามไม่ได้ นี่เธอหึงเกินไปหรือป่าว หรืออาจจะเพราะเธอคิดมากเกินไป ทั้งที่ในนามบัตรก็ขึ้นเป็นนามสกุลของคนรักทนโท่ แล้วเธอคิดอะไรกันเนี่ย
หากแต่ความเข้าใจกันแล้วแต่ชายหนุ่มกลับยิ่งเครียดเข้าไปใหญ่ เพราะนางมารตัวน้อยกลับมาที่บ้านเสียแล้ว เขาใช่ว่าไม่เคยคิดอยากจะมีแฟนที่ไหนหากแต่การโดนน้องสาวตัวแสบกันท่าออกจากผู้หญิงทั้งหมดทำให้ยังโสดจนคุณแม่เจ้ากี้เจ้าการจึงจัดการดูตัวขึ้นตอนน้องสาวยังเรียนอยู่นั่นหล่ะเขาถึงได้มีแฟนเป็นตัวเป็นตนกับเขาเสียที!!!
กับความวุ่นวายที่กำลังจะเกิด และกับความรักของสาวแสบหนุ่มโหดจะเป็นเช่นไร โปรดติดตามตอนต่อไป
SuChunYa เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 8 มี.ค. 2556, 07:01:21 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 8 มี.ค. 2556, 07:01:30 น.
จำนวนการเข้าชม : 1281
ปลาวาฬสีน้ำเงิน 8 มี.ค. 2556, 11:44:54 น.
การบรรยาย และตัวอักษรติดกันเกินไป อ่านไม่สบายตาเลยค่ะ แต่จะติดตามต่อไป เอาใจช่วยนะคะ
การบรรยาย และตัวอักษรติดกันเกินไป อ่านไม่สบายตาเลยค่ะ แต่จะติดตามต่อไป เอาใจช่วยนะคะ