ไร้หัวใจ
ภคพร หญิงสาวผู้มีหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยการแก้แค้น เมื่อนวพรรษน้องสาวของเธอถูกกันย์หนุ่มรูปหล่อเลือดเย็นทำให้ท้องแล้วไม่รับผิดชอบ ภคพรจึงทำทุกวิถีทางเพื่อให้กันย์ได้รับความทุกข์ทรมาน และหนทางเดียวที่จะทำร้ายกันย์ได้ก็คือการแต่งงานกับประพนธ์คู่หมั้นหนุ่มรูปหล่อของเกตุแก้ว น้องสาวสุดที่รักของกันย์ แม้ว่าการแต่งงานครั้งนี้จะเต็มไปด้วยไฟแค้น และการดูถูกและทำร้ายต่างๆนานาจากประพนธ์ แต่เพื่อน้องสาวอันเป็นดั่งดวงใจ ภคพรยอมที่จะต้องกลายเป็นผู้หญิงร้ายกาจและเลือดเย็นอย่างไร้หัวใจ บทสรุปของโศกนาฏกรรมความรักครั้งนี้จะเป็นเช่นไร ภคพรจะยอมปล่อยวางความแค้นที่มีแต่ทำร้ายให้ทุกคนต้องเจ็บปวดในครั้งนี้ได้อย่างไร....ติดตามอ่านได้ใน ไร้หัวใจ...
Tags: ตบจูบ
ตอน: ไร้หัวใจ ตอนที่ 2
ไร้หัวใจ ตอนที่ 2
............ภคพรจ้างนักสืบค้นประวัติของกันย์จนได้รู้ว่าเขาเป็นลูกชายคนเดียวของตระกูลศิริภัทร และน้องสาวคนเดียวที่กันย์รักมากคือเกตุแก้ว เกตุแก้วมีคู่หมั้นที่กำลังจะแต่งงานกันคือประพนธ์ นักธุรกิจรุ่นใหม่ไฟแรงที่ทุกคนต้องการตัว เขาทั้งหล่อ รวย และเกิดมาในชาติตระกูลที่ดี
“นายมันกาฝาก”
ภคพรกัดฟันพูด กำรูปเกตุแก้วไว้ในมือ ความลับที่ทุกคนในสังคมไม่เคยได้รับรู้ แต่เธอได้รู้ก็คือ กันย์เป็นลูกชายของเพื่อนรักพ่อเกตุแก้วที่ตายจากไปแล้ว เขาไม่ใช่ลูกแท้ๆ เพราะเหตุนี้ทำให้เขารักเกตุแก้วเกินกว่าที่พี่น้องจะมอบให้กัน และเพราะเหตุนี้ทำให้เขาไม่ยอมรักใคร และใช้ชีวิตไปวันๆกับการนอนกับผู้หญิงไม่เลือกหน้า ไม่ว่าจะมีใครต้องเจ็บปวดกับการกระทำของเขา เขาก็ไม่เคยใส่ใจ
“นายจะต้องได้รับบทเรียน ผู้หญิงคนนั้นจะต้องได้รับความเจ็บปวดมากกว่าน้องสาวฉันหลายร้อยเท่า”
ภคพรบอกกับตัวเองซ้ำๆและเริ่มมีคงวามคิดชั่วร้ายเข้ามาในหัวสมอง เพราะความเคียดแค้นชิงชังที่สุมแน่นอยู่ในอก ทำให้เธอไม่สนใจ ว่าสิ่งที่เธอกำลังคิดที่จะทำ มันเลวร้ายหรือทำร้ายใคร
**************************************************************************
............ไม่ทันถึงอาทิตย์บริษัทของประพนธ์ ก็ประสบปัญหาทางด้านการเงินอย่างหนัก นักลงทุนก็ถอนหุ้นออกอย่างไม่มีสาเหตุ บริษัทแม่อย่างพรพรรษของนวภคพ่อของภคพร คือทางออกเดียวที่จะช่วยบริษัทลูกของประพนธ์และกันย์ได้ ไม่มีใครรู้ว่าเหตุการณ์วุ่นวายในครั้งนี้มีภคพรเป็นผู้อยู่เบื้องหลังทั้งหมด ทุกคนถูกเรียกมาพบที่บริษัทแม่ พวกเขาจึงไม่อาจหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าที่แสนจะลำบากใจนี้ได้เลย ทุกคนพูดคุยปรึกษาปัญหาด้วยความเคร่งเครียด แต่ก็ยังหาข้อสรุปไม่ได้ ภคพรนั่งนิ่งงันไม่ออกความเห็นใดๆแม้ว่าเวลาจะผ่านไปเกือบสองชั่วโมง เมื่อทุกคนพูดจบเธอจึงยอมปริปากพูดด้วยรอยยิ้มอันแสนเยือกเย็น
“ในเมื่อคุณพ่อคุณแม่ของฉัน ตัดสินใจให้ฉันเป็นคนจัดการเรื่องนี้ ฉันก็จะขอสรุปว่า จะไม่มีการช่วยเหลือใดๆทั้งสิ้นจากบริษัทแม่ของเรา รวมถึงบริษัทลูกอย่างกันเกตุ”
ภคพรลุกขึ้นยืน มองจ้องหน้าเกตุแก้วเย้ยหยัน แม้ว่ากันย์จะไม่ปรากฏตัว แต่เธอเชื่อว่าสิ่งที่เธอกำลังจะทำ จะทำให้เขาเดือนเข้ามาหาเธอเองโดยไม่ต้องเปลืองแรงเลยแม้แต่น้อย
“เธอพูดเรื่องบ้าอะไรของเธอ”
ประพนธ์ลุกขึ้นจ้องหน้าภคพร ตะคอกใส่เธอ
“ก็ไม่มีอะไรมาก เราแค่ไม่อยากช่วย ถ้าบริษัทกันย์เกตุกล้าให้ความช่วยเหลือภัทรพลล่ะก็ บริษัทของพวกคุณก็จะมีสภาพไม่ต่างกัน”
ภคพรหันไปมองจ้องเกตุแก้วอย่างเลือดเย็น เพราะกันย์ทำให้เธอเกลียดเกตุแก้วไม่ต่างกัน
“เธอมันบ้าไปแล้ว มีสิทธิอะไรมาล้อเล่นกับเรื่องคอขาดบาดตายของเราแบบนี้”
ประพนธ์ตะคอกใส่ภคพร ในขณะที่ทุกคนในห้องประชุมได้แต่นั่งเงียบไม่กล้าเอ่ยอะไร เพราะต่างรู้กันดีถึงอำนาจทางการเงินของบริษัทพรพรรษและรู้ว่าภคพรเป็นคนร้ายกาจที่พูดจริงและทำจริงเสมอมา
“ถ้าไม่อยากถูกตำรวจมารากคอไป ก็นั่งลง แล้วก็แค่ฟังที่ฉันพูดเฉยๆ อย่าได้คิดแม้แต่ที่จะออกความคิดเห็นใดๆ เพราะว่าฉันไม่รับฟัง”
ภคพรเชือดเฉือน ร้ายกาจ
“เธอ..”
ประพนธ์อยากจะขอร้องความเป็นธรรมแต่ก็ไม่อาจพูดอะไรเพราะคำขอร้องของเกตุแก้วที่บอกมห้เขานั่งลง
**************************************************************************
............เสียงเอะอะโวยวายของเกตุแก้วทำให้กันย์รีบก้าวเท้าเดินอย่างรีบร้อนเพื่อไปให้ถึงตัวเธอ แต่ภาพที่ได้เห็นและเสียงที่ได้ยินมันกำลังทำให้เขาแทบจะเป็นบ้า
“ไปแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นเลยสิ ไปสิ ไปเลย อย่ามาแต่งกับเกตุเลย ฮือๆๆๆ”
เกตุแก้วร้องไห้โฮอยู่ในอ้อมอกของประพนธ์
“อย่าทำแบบนี้สิเกตุ ผมไม่มีทางทิ้งคุณ ไม่มีทาง ผมรักคุณได้ยินไหม ผมรักคุณ”
“ไม่ได้ คุณรักเกตุไม่ได้ เราต้องไม่แต่งงานกัน ผู้หญิงคนนั้นจงใจทำร้ายเรา เกตุเสียใจ เสียใจ ฮือออ”
เกตุแก้วรู้สึกหนักอึ้งอยู่ในอก เธอไม่สามารถปล่อยให้ครอบครัวของประพนธ์ล้มละลายลงได้
“ผมจะไม่ยอมแยกจากคุณ ต่อให้ผมต้องแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น ผมก็จะไม่มีทางแตะต้องเธอ ผมจะรอคุณเกตุ คุณรอผมนะ รอผม ผมจะทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยบริษัทของเรา และทำทุกทางเพื่อเลิกกับผู้หญิงคนนั้นให้ได้”
ประพนธ์ให้คำมั่นสัญญา ไม่ว่าด้วยวิธีใด เขาจะใช้การแต่งงานในครั้งนี้เพื่อสั่งสอนภคพรอย่างแน่นอน
“เพราะเกตุเป็นน้องของพี่กันย์ใช่ไหม ผู้หญิงคนนั้นถึงทำกับเราแบบนี้ ฮือๆๆ เกตุเกลียดผู้หญิงคนนั้น เกลียด เกลียด”
เกตุแก้วร้องไห้ปานจะขาดใจ ประพนธ์กำหมัดแน่นเคียดแค้น เขารู้ได้ว่าไม่มีทางหลีกเลี่ยงการแต่งงานในครั้งนี้ได้แน่ ภคพรจะต้องเจ็บปวดและทุกข์ทรมานไม่ต่างกันกับสิ่งที่เธอทำไว้กับเขาในวันนี้
“เกตุ พี่ขอโทษ”
กันย์เอื้อนเอ่ยแผ่วเบา ไฟแค้นลุกช่วงโชติขึ้นเต็มอก เขาจะไม่มีวันยอมให้เรื่องราวจบลงแบบนี้อย่างแน่นอน
**************************************************************************
............สายลมเย็นพัดใบไม้ให้อ่อนไหว กลิ่นหอมของดอกมะลิหอมตลบอบอวน ภคพรและนวพรรษสองพี่น้อง นั่งคุยกันอยู่ที่ระเบียงชั้นสองของบ้านด้วยหัวใจที่ผ่อนคลายลง
“พี่จะเข้าไปหยิบอัลบั้มรูปก่อนนะ”
ภคพรลุกขึ้นยืน ลูบผมน้องสาวเล่นอย่างเอ็นดู เดินเข้าบ้านไปด้วยรอยยิ้ม นวพรรษนั่งมองสนามหน้าบ้านแล้วก็ยิ้มออก เมื่อนึกถึงว่าก่อนหน้านี้ชีวิตของเธอมีความสุขขนาดไหน ถ้าไม่เพราะเธออ่อนแอเกินไป คงไม่มีใครทำร้ายเธอและครอบครัวของเธอได้
“มีความสุขเหลือเกินนะ”
กันย์เดินเข้ามาด้วยแววตาที่เต็มแน่นไปด้วยความชิงชัง นวพรรษเบิกตาโพลงตกใจ ลุกถอยหนีด้วยความหวาดหวั่น
“ตั้งแต่ไม่มีคุณ ชีวิตของฉันก็ดีขึ้นเยอะ ถ้าฉันไม่พบคุณ ฉันคงไม่ต้องทนทุกข์ทรมานแบบนี้”
นวพรรษหลบสายตา ไม่อยากต่อกร
“คุณคงไม่เคยรู้ ว่าผมทำเลวได้ขนาดไหน สำหรับคนที่ทำร้ายน้องสาวของผม”
กันย์เดินเข้ามาหานวพรรษใกล้ๆ กระชากแขนเธอกำไว้แน่น ดวงตาคมกริบมองจ้องเธออย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
“ปล่อยฉัน”
นวพรรษพยายามสะบัดแต่ก็ไม่เป็นผล
“อย่ามายุ่งกับน้องสาวผม ถ้าไม่อยากเสียใจไปมากกว่านี้ ผมไม่ได้อยากทำร้ายคุณ”
กันย์ขู่เข็น
“คิดว่าจะมีเรื่องอะไรเลวร้ายกว่าเรื่องที่คุณทำไว้กับฉันอีก ขยะสังคมอย่างคุณสมควรได้รับบทเรียน แต่ก็ช่างมันเถอะ เวรกรรมมันมีจริง ซักวันคุณจะได้รับมันเอง อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก ฉันขยะแขยง ปล่อยฉัน”
นวพรรษพยายามสะบัด แต่กลับกายเป็นกันย์ที่รวบมือเธอทั้งสองข้างมาจับไว้อย่างแน่นหนา ดวงตาคมกริบจดจ้องด้วยความแค้น
“อย่ามาระรานน้องสาวผม ผมเลวกว่าที่คุณคิด ผมทำได้ทุกอย่างเพื่อคนที่ผมรัก”กันผลักนวพรรษเซถลา โกรธที่เธอทำร้ายน้องสาวเขา
“แกกล้าดียังไงกล้ามาหาเรื่องน้องสาวฉันถึงในบ้าน”
ภคพรเอะอะโวยวายทันทีที่เดินเข้ามาถึง
“ผมพอจะรู้ว่าเรื่องทุกอย่างเป็นฝีมือคุณ ผมแค่ต้องการจะมาเตือนว่าอย่าไปยุ่งวุ่นวายกับน้องสาวผม ถ้าไม่อยากให้น้องสาวคุณต้องเจ็วตัว ถ้าคุณทำร้ายเกตุ ผมก็จะทำร้ายน้องสาวของคุณเหมือนกัน”
กันย์ผลักนวพรรษที่ยืนน้ำตาคลออยู่ตรงหน้าอีกครั้ง ก่อนจะเดินจากไปด้วยหัวใจที่แสนด้านชา
“อีกสองวันเจอกันในงานแต่งงานของฉันกับนายประพนธ์ รับรู้เอาไว้ด้วยว่าที่เรื่องทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ก็เพราะนาย ฉันทำทุกอย่างก็เพื่อแก้แค้นแก ไอ้ชั่ว”
ภคพรตะโกนด่าไล่หลัง แค้นฝังใจ ในขณะที่นวพรรษเบิกตากว้างตกใจกับสิ่งที่เพิ่งได้ยิน
“พี่เนย์ พี่ พี่..”
นวพรรษพยายามรวบรวมความกล้าที่จะถาม แต่ก็ถูกภคพรตัดบท
“เมย์ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น พี่ตัดสินใจแล้ว อย่าพูดอะไรอีกเลย”
ภคพรเดินหน้าเข้าบ้านด้วยหัวใจที่สับสนวุ่นวาย กลัวในสิ่งที่เธอกำลังจะทำและผลที่กำลังจะตามมา แต่ไม่ว่าเธอจะกลัวขนาดไหน ความแค้นก็มีมากกว่า เธอแค้นพวกเขามากกว่า
**************************************************************************
............ประพนธ์และเกตุแก้วมาหาภคพรที่บ้านเพื่อขอร้องเธอ โดยมีนวพรรษเป็นผู้รับหน้าด้วยหัวใจที่ทุกข์ทรมานไม่แพ้กัน
“อย่าเกลียดพี่เนย์เลยนะค่ะ เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น มันเป็นเพราะพี่เนย์รักเมย์มากเกินไป คุณสองคนพูดดีๆกับพี่เนย์เถอะนะ ขอร้องให้เธอยกเลิกเรื่องเงื่อนไขการแต่งงานครั้งนี้ซะ”
นวพรรษกล่าวด้วยความเป็นห่วงพี่สาว
“ไม่มีประโยชน์ ต่อให้ก้มลงกราบเท้าพี่ก็ไม่ยอม”
เสียงภคพรแหวมาแต่ไกล ทุกคนหันไปมองจ้องเธอเป็นตาเดียว
“พี่เนย์ อย่าทำแบบนี้สิ หนูไม่ได้แต่งงานเพราะความรักไปคนนึงแล้ว พี่ยังจะทำแบบนี้อีกหรอ อย่าทำแบบนี้เลยนะเมย์ขอร้อง”
นวพรรษพยายามอ้อนวอน
“ถ้าเมย์ยังอยากฟังอยู่ที่นี่ หุบปาก พี่ตัดสินใจแล้ว ในเมื่อคนพวกนั้นทำให้เราเจ็บปวดได้ ทำไมเราจะทำให้พวกเขาเจ็บปวดบ้างไม่ได้ สนุกดีออก ในเมื่อเราทรมาน พวกมันก็ต้องทรมานด้วย เอาให้มันรู้กันไปว่า ใครจะต้องกระอักเลือดตาย เพราะบาปกรรมที่พวกมันทำกันเอาไว้”
ภคพรหยาบคายใส่ประพนธ์และเกตุแก้วอย่างไม่ไหว้หน้า
“ยายผู้หญิงหยาบคาย หน้าด้านไร้ยางอาย ไม่มีใครเอาเธอแล้วสินะ ถึงได้ใช้วิธีนี้เพื่อหาเจ้าบ่าว”
ประพนธ์ต่อปากต่อคำ ทั้งเกลียดชังและขยะแขยงผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้ามากขึ้นทุกทีทุกที
“แล้วแต่หน้าโง่ๆอย่างนายจะคิด แต่ขอบอกให้รู้ว่าที่ฉันอยากแต่งงานกับนาย ก็เพราะอยากทำให้ผู้หญิงคนนี้เจ็บปวด ยิ่งมากเท่าไหร่ฉันยิ่งสะใจ”
ภคพรหันไปยิ้มเยาะเกตุแก้ว ใบหน้าที่แสนทนทุกข์ทรมานของกันย์คือสิ่งที่เธออยากเห็น
“เธอมัน....”
ประพนธ์ปรี่เขาหาประพนธ์แต่ถูกเกตุแก้วขวางเอาไว้
“คุณภคพร คุณทำแบบนี้ทำไม ฉันไม่เข้าใจ ฉันไม่เคยทำอะไรให้คุณ เราไม่เคยรู้จักกันด้วยซ้ำ พี่กันย์ไม่ใช่หรอที่คุณแค้น ทำไมถึงไม่ไปทำร้ายเขา มาทำร้ายฉันทำไม”
เกตุแก้วเผชิญหน้ากับภคพรด้วยน้ำตาที่นองใบหน้า
“ผู้ชายคนนั้นมันไม่มีหัวใจ ไม่ว่าจะทำยังไง มันก็คงไม่มีความรู้สึกอะไร เพราะอะไรเธอรู้ไหม เพราะว่าหัวใจของมันอยู่ที่เธอ น้องสาวที่ไม่มีความสัมพันธ์กันทางสายเลือดแม้แต่น้อย”
ภคพรตะวาดใส่เกตุแก้ว
“พูดบ้าอะไรของเธอ ตัวเองจิตใจสกปรก อย่าคิดว่าคนอื่นเขาจะสกปรกเหมือนเธอ”
ประพนธ์ต่อว่าภคพรอย่างปกป้องคนรัก
“พอทีเถอะคุณภคพร เราสองคนยอมทำตามเงื่อนไขของคุณแล้ว เลิกพูดอะไรที่มันทำให้ตัวเองดูต่ำช้าซะที หวังว่าคุณจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับเราสองคน”
เกตุแก้วเสียงสั่น น้ำตาน้องหน้า แต่ก็ไม่รู้จะต่อสู้กับภคพรได้ยังไง
“แน่นอน นี่มันแค่เริ่มต้น ยังมีนรกอีกหลายขุมที่พวกเรายังเดินไปไม่ถึง ฉันจะเป็นคนพาพวกคุณเดินลงไปเอง”
ภคพรแสยะยิ้ม รู้ทั้งรู้ว่าสุดท้ายแล้วจะเป็นเธอที่ต้องเสียใจ แต่เธอก็เลือกที่จะทำแบบนี้เพื่อแก้แค้น
“ต่ำช้า ฉันจะไม่มีวันแตะต้องเธอ ยายผู้หญิงจิตใจสกปรก ฉันจะเกลียดเธอให้ได้มากเท่าที่ใครคนหนึ่งจะเกลียดใครสักคนได้ สิ่งที่ฉันจะมอบให้เธอในการแต่งงานครั้งนี้ มันคือความเจ็บปวด คอยรับให้ดีก็แล้วกัน”
ประพนธ์ฉุดขนเกตุแก้วเดินออกจากบ้าน แต่ก็ต้องชะงักงันเพราะคำพูดของภคพร
“นายทำให้ฉันเจ็บปวดมากแค่ไหน ฉันก็จะทำให้ผู้หญิงคนนี้เจ็บปวดมากกว่าหลายร้อยเท่า ไม่เชื่อคอยดู ฉันจะเกาะนายไปจนวันตาย จะไม่ยอมเลิกกับนายเด็ดขาด นายจะไม่มีวันสมหวัง”
ภคพรมองจ้องประพนธ์แข็งกร้าว
“เรามาดูกัน ว่าเธอกับฉัน ใครจะเลวได้ใจกว่ากัน ยายผู้หญิงน่ารังเกลียด”
ประพนธ์พูดทิ้งท้ายและเดินจากไปอย่างไม่สนใจใยดี
“ทำแบบนี้ทำไมพี่เนย์ ทำทำไม คนโง่ ฮือๆๆๆ คนที่จะต้องเจ็บปวดมากที่สุดก็คือพี่ คือพี่ พี่เนย์ ฮือๆๆๆ”
นวพรรษลุกขึ้นกอดร่างบางของพี่สาวไว้ในอ้อมแขน เพราะความรักที่พี่สาวมีให้ ทำให้พี่สาวของเธอตกอยู่ในภวังค์แห่งความเคียดแค้นอย่างอยากที่จะถอนตัว
จบตอน
............ภคพรจ้างนักสืบค้นประวัติของกันย์จนได้รู้ว่าเขาเป็นลูกชายคนเดียวของตระกูลศิริภัทร และน้องสาวคนเดียวที่กันย์รักมากคือเกตุแก้ว เกตุแก้วมีคู่หมั้นที่กำลังจะแต่งงานกันคือประพนธ์ นักธุรกิจรุ่นใหม่ไฟแรงที่ทุกคนต้องการตัว เขาทั้งหล่อ รวย และเกิดมาในชาติตระกูลที่ดี
“นายมันกาฝาก”
ภคพรกัดฟันพูด กำรูปเกตุแก้วไว้ในมือ ความลับที่ทุกคนในสังคมไม่เคยได้รับรู้ แต่เธอได้รู้ก็คือ กันย์เป็นลูกชายของเพื่อนรักพ่อเกตุแก้วที่ตายจากไปแล้ว เขาไม่ใช่ลูกแท้ๆ เพราะเหตุนี้ทำให้เขารักเกตุแก้วเกินกว่าที่พี่น้องจะมอบให้กัน และเพราะเหตุนี้ทำให้เขาไม่ยอมรักใคร และใช้ชีวิตไปวันๆกับการนอนกับผู้หญิงไม่เลือกหน้า ไม่ว่าจะมีใครต้องเจ็บปวดกับการกระทำของเขา เขาก็ไม่เคยใส่ใจ
“นายจะต้องได้รับบทเรียน ผู้หญิงคนนั้นจะต้องได้รับความเจ็บปวดมากกว่าน้องสาวฉันหลายร้อยเท่า”
ภคพรบอกกับตัวเองซ้ำๆและเริ่มมีคงวามคิดชั่วร้ายเข้ามาในหัวสมอง เพราะความเคียดแค้นชิงชังที่สุมแน่นอยู่ในอก ทำให้เธอไม่สนใจ ว่าสิ่งที่เธอกำลังคิดที่จะทำ มันเลวร้ายหรือทำร้ายใคร
**************************************************************************
............ไม่ทันถึงอาทิตย์บริษัทของประพนธ์ ก็ประสบปัญหาทางด้านการเงินอย่างหนัก นักลงทุนก็ถอนหุ้นออกอย่างไม่มีสาเหตุ บริษัทแม่อย่างพรพรรษของนวภคพ่อของภคพร คือทางออกเดียวที่จะช่วยบริษัทลูกของประพนธ์และกันย์ได้ ไม่มีใครรู้ว่าเหตุการณ์วุ่นวายในครั้งนี้มีภคพรเป็นผู้อยู่เบื้องหลังทั้งหมด ทุกคนถูกเรียกมาพบที่บริษัทแม่ พวกเขาจึงไม่อาจหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าที่แสนจะลำบากใจนี้ได้เลย ทุกคนพูดคุยปรึกษาปัญหาด้วยความเคร่งเครียด แต่ก็ยังหาข้อสรุปไม่ได้ ภคพรนั่งนิ่งงันไม่ออกความเห็นใดๆแม้ว่าเวลาจะผ่านไปเกือบสองชั่วโมง เมื่อทุกคนพูดจบเธอจึงยอมปริปากพูดด้วยรอยยิ้มอันแสนเยือกเย็น
“ในเมื่อคุณพ่อคุณแม่ของฉัน ตัดสินใจให้ฉันเป็นคนจัดการเรื่องนี้ ฉันก็จะขอสรุปว่า จะไม่มีการช่วยเหลือใดๆทั้งสิ้นจากบริษัทแม่ของเรา รวมถึงบริษัทลูกอย่างกันเกตุ”
ภคพรลุกขึ้นยืน มองจ้องหน้าเกตุแก้วเย้ยหยัน แม้ว่ากันย์จะไม่ปรากฏตัว แต่เธอเชื่อว่าสิ่งที่เธอกำลังจะทำ จะทำให้เขาเดือนเข้ามาหาเธอเองโดยไม่ต้องเปลืองแรงเลยแม้แต่น้อย
“เธอพูดเรื่องบ้าอะไรของเธอ”
ประพนธ์ลุกขึ้นจ้องหน้าภคพร ตะคอกใส่เธอ
“ก็ไม่มีอะไรมาก เราแค่ไม่อยากช่วย ถ้าบริษัทกันย์เกตุกล้าให้ความช่วยเหลือภัทรพลล่ะก็ บริษัทของพวกคุณก็จะมีสภาพไม่ต่างกัน”
ภคพรหันไปมองจ้องเกตุแก้วอย่างเลือดเย็น เพราะกันย์ทำให้เธอเกลียดเกตุแก้วไม่ต่างกัน
“เธอมันบ้าไปแล้ว มีสิทธิอะไรมาล้อเล่นกับเรื่องคอขาดบาดตายของเราแบบนี้”
ประพนธ์ตะคอกใส่ภคพร ในขณะที่ทุกคนในห้องประชุมได้แต่นั่งเงียบไม่กล้าเอ่ยอะไร เพราะต่างรู้กันดีถึงอำนาจทางการเงินของบริษัทพรพรรษและรู้ว่าภคพรเป็นคนร้ายกาจที่พูดจริงและทำจริงเสมอมา
“ถ้าไม่อยากถูกตำรวจมารากคอไป ก็นั่งลง แล้วก็แค่ฟังที่ฉันพูดเฉยๆ อย่าได้คิดแม้แต่ที่จะออกความคิดเห็นใดๆ เพราะว่าฉันไม่รับฟัง”
ภคพรเชือดเฉือน ร้ายกาจ
“เธอ..”
ประพนธ์อยากจะขอร้องความเป็นธรรมแต่ก็ไม่อาจพูดอะไรเพราะคำขอร้องของเกตุแก้วที่บอกมห้เขานั่งลง
**************************************************************************
............เสียงเอะอะโวยวายของเกตุแก้วทำให้กันย์รีบก้าวเท้าเดินอย่างรีบร้อนเพื่อไปให้ถึงตัวเธอ แต่ภาพที่ได้เห็นและเสียงที่ได้ยินมันกำลังทำให้เขาแทบจะเป็นบ้า
“ไปแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นเลยสิ ไปสิ ไปเลย อย่ามาแต่งกับเกตุเลย ฮือๆๆๆ”
เกตุแก้วร้องไห้โฮอยู่ในอ้อมอกของประพนธ์
“อย่าทำแบบนี้สิเกตุ ผมไม่มีทางทิ้งคุณ ไม่มีทาง ผมรักคุณได้ยินไหม ผมรักคุณ”
“ไม่ได้ คุณรักเกตุไม่ได้ เราต้องไม่แต่งงานกัน ผู้หญิงคนนั้นจงใจทำร้ายเรา เกตุเสียใจ เสียใจ ฮือออ”
เกตุแก้วรู้สึกหนักอึ้งอยู่ในอก เธอไม่สามารถปล่อยให้ครอบครัวของประพนธ์ล้มละลายลงได้
“ผมจะไม่ยอมแยกจากคุณ ต่อให้ผมต้องแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น ผมก็จะไม่มีทางแตะต้องเธอ ผมจะรอคุณเกตุ คุณรอผมนะ รอผม ผมจะทำทุกวิถีทางเพื่อช่วยบริษัทของเรา และทำทุกทางเพื่อเลิกกับผู้หญิงคนนั้นให้ได้”
ประพนธ์ให้คำมั่นสัญญา ไม่ว่าด้วยวิธีใด เขาจะใช้การแต่งงานในครั้งนี้เพื่อสั่งสอนภคพรอย่างแน่นอน
“เพราะเกตุเป็นน้องของพี่กันย์ใช่ไหม ผู้หญิงคนนั้นถึงทำกับเราแบบนี้ ฮือๆๆ เกตุเกลียดผู้หญิงคนนั้น เกลียด เกลียด”
เกตุแก้วร้องไห้ปานจะขาดใจ ประพนธ์กำหมัดแน่นเคียดแค้น เขารู้ได้ว่าไม่มีทางหลีกเลี่ยงการแต่งงานในครั้งนี้ได้แน่ ภคพรจะต้องเจ็บปวดและทุกข์ทรมานไม่ต่างกันกับสิ่งที่เธอทำไว้กับเขาในวันนี้
“เกตุ พี่ขอโทษ”
กันย์เอื้อนเอ่ยแผ่วเบา ไฟแค้นลุกช่วงโชติขึ้นเต็มอก เขาจะไม่มีวันยอมให้เรื่องราวจบลงแบบนี้อย่างแน่นอน
**************************************************************************
............สายลมเย็นพัดใบไม้ให้อ่อนไหว กลิ่นหอมของดอกมะลิหอมตลบอบอวน ภคพรและนวพรรษสองพี่น้อง นั่งคุยกันอยู่ที่ระเบียงชั้นสองของบ้านด้วยหัวใจที่ผ่อนคลายลง
“พี่จะเข้าไปหยิบอัลบั้มรูปก่อนนะ”
ภคพรลุกขึ้นยืน ลูบผมน้องสาวเล่นอย่างเอ็นดู เดินเข้าบ้านไปด้วยรอยยิ้ม นวพรรษนั่งมองสนามหน้าบ้านแล้วก็ยิ้มออก เมื่อนึกถึงว่าก่อนหน้านี้ชีวิตของเธอมีความสุขขนาดไหน ถ้าไม่เพราะเธออ่อนแอเกินไป คงไม่มีใครทำร้ายเธอและครอบครัวของเธอได้
“มีความสุขเหลือเกินนะ”
กันย์เดินเข้ามาด้วยแววตาที่เต็มแน่นไปด้วยความชิงชัง นวพรรษเบิกตาโพลงตกใจ ลุกถอยหนีด้วยความหวาดหวั่น
“ตั้งแต่ไม่มีคุณ ชีวิตของฉันก็ดีขึ้นเยอะ ถ้าฉันไม่พบคุณ ฉันคงไม่ต้องทนทุกข์ทรมานแบบนี้”
นวพรรษหลบสายตา ไม่อยากต่อกร
“คุณคงไม่เคยรู้ ว่าผมทำเลวได้ขนาดไหน สำหรับคนที่ทำร้ายน้องสาวของผม”
กันย์เดินเข้ามาหานวพรรษใกล้ๆ กระชากแขนเธอกำไว้แน่น ดวงตาคมกริบมองจ้องเธออย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
“ปล่อยฉัน”
นวพรรษพยายามสะบัดแต่ก็ไม่เป็นผล
“อย่ามายุ่งกับน้องสาวผม ถ้าไม่อยากเสียใจไปมากกว่านี้ ผมไม่ได้อยากทำร้ายคุณ”
กันย์ขู่เข็น
“คิดว่าจะมีเรื่องอะไรเลวร้ายกว่าเรื่องที่คุณทำไว้กับฉันอีก ขยะสังคมอย่างคุณสมควรได้รับบทเรียน แต่ก็ช่างมันเถอะ เวรกรรมมันมีจริง ซักวันคุณจะได้รับมันเอง อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก ฉันขยะแขยง ปล่อยฉัน”
นวพรรษพยายามสะบัด แต่กลับกายเป็นกันย์ที่รวบมือเธอทั้งสองข้างมาจับไว้อย่างแน่นหนา ดวงตาคมกริบจดจ้องด้วยความแค้น
“อย่ามาระรานน้องสาวผม ผมเลวกว่าที่คุณคิด ผมทำได้ทุกอย่างเพื่อคนที่ผมรัก”กันผลักนวพรรษเซถลา โกรธที่เธอทำร้ายน้องสาวเขา
“แกกล้าดียังไงกล้ามาหาเรื่องน้องสาวฉันถึงในบ้าน”
ภคพรเอะอะโวยวายทันทีที่เดินเข้ามาถึง
“ผมพอจะรู้ว่าเรื่องทุกอย่างเป็นฝีมือคุณ ผมแค่ต้องการจะมาเตือนว่าอย่าไปยุ่งวุ่นวายกับน้องสาวผม ถ้าไม่อยากให้น้องสาวคุณต้องเจ็วตัว ถ้าคุณทำร้ายเกตุ ผมก็จะทำร้ายน้องสาวของคุณเหมือนกัน”
กันย์ผลักนวพรรษที่ยืนน้ำตาคลออยู่ตรงหน้าอีกครั้ง ก่อนจะเดินจากไปด้วยหัวใจที่แสนด้านชา
“อีกสองวันเจอกันในงานแต่งงานของฉันกับนายประพนธ์ รับรู้เอาไว้ด้วยว่าที่เรื่องทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ก็เพราะนาย ฉันทำทุกอย่างก็เพื่อแก้แค้นแก ไอ้ชั่ว”
ภคพรตะโกนด่าไล่หลัง แค้นฝังใจ ในขณะที่นวพรรษเบิกตากว้างตกใจกับสิ่งที่เพิ่งได้ยิน
“พี่เนย์ พี่ พี่..”
นวพรรษพยายามรวบรวมความกล้าที่จะถาม แต่ก็ถูกภคพรตัดบท
“เมย์ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น พี่ตัดสินใจแล้ว อย่าพูดอะไรอีกเลย”
ภคพรเดินหน้าเข้าบ้านด้วยหัวใจที่สับสนวุ่นวาย กลัวในสิ่งที่เธอกำลังจะทำและผลที่กำลังจะตามมา แต่ไม่ว่าเธอจะกลัวขนาดไหน ความแค้นก็มีมากกว่า เธอแค้นพวกเขามากกว่า
**************************************************************************
............ประพนธ์และเกตุแก้วมาหาภคพรที่บ้านเพื่อขอร้องเธอ โดยมีนวพรรษเป็นผู้รับหน้าด้วยหัวใจที่ทุกข์ทรมานไม่แพ้กัน
“อย่าเกลียดพี่เนย์เลยนะค่ะ เรื่องทุกอย่างที่เกิดขึ้น มันเป็นเพราะพี่เนย์รักเมย์มากเกินไป คุณสองคนพูดดีๆกับพี่เนย์เถอะนะ ขอร้องให้เธอยกเลิกเรื่องเงื่อนไขการแต่งงานครั้งนี้ซะ”
นวพรรษกล่าวด้วยความเป็นห่วงพี่สาว
“ไม่มีประโยชน์ ต่อให้ก้มลงกราบเท้าพี่ก็ไม่ยอม”
เสียงภคพรแหวมาแต่ไกล ทุกคนหันไปมองจ้องเธอเป็นตาเดียว
“พี่เนย์ อย่าทำแบบนี้สิ หนูไม่ได้แต่งงานเพราะความรักไปคนนึงแล้ว พี่ยังจะทำแบบนี้อีกหรอ อย่าทำแบบนี้เลยนะเมย์ขอร้อง”
นวพรรษพยายามอ้อนวอน
“ถ้าเมย์ยังอยากฟังอยู่ที่นี่ หุบปาก พี่ตัดสินใจแล้ว ในเมื่อคนพวกนั้นทำให้เราเจ็บปวดได้ ทำไมเราจะทำให้พวกเขาเจ็บปวดบ้างไม่ได้ สนุกดีออก ในเมื่อเราทรมาน พวกมันก็ต้องทรมานด้วย เอาให้มันรู้กันไปว่า ใครจะต้องกระอักเลือดตาย เพราะบาปกรรมที่พวกมันทำกันเอาไว้”
ภคพรหยาบคายใส่ประพนธ์และเกตุแก้วอย่างไม่ไหว้หน้า
“ยายผู้หญิงหยาบคาย หน้าด้านไร้ยางอาย ไม่มีใครเอาเธอแล้วสินะ ถึงได้ใช้วิธีนี้เพื่อหาเจ้าบ่าว”
ประพนธ์ต่อปากต่อคำ ทั้งเกลียดชังและขยะแขยงผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้ามากขึ้นทุกทีทุกที
“แล้วแต่หน้าโง่ๆอย่างนายจะคิด แต่ขอบอกให้รู้ว่าที่ฉันอยากแต่งงานกับนาย ก็เพราะอยากทำให้ผู้หญิงคนนี้เจ็บปวด ยิ่งมากเท่าไหร่ฉันยิ่งสะใจ”
ภคพรหันไปยิ้มเยาะเกตุแก้ว ใบหน้าที่แสนทนทุกข์ทรมานของกันย์คือสิ่งที่เธออยากเห็น
“เธอมัน....”
ประพนธ์ปรี่เขาหาประพนธ์แต่ถูกเกตุแก้วขวางเอาไว้
“คุณภคพร คุณทำแบบนี้ทำไม ฉันไม่เข้าใจ ฉันไม่เคยทำอะไรให้คุณ เราไม่เคยรู้จักกันด้วยซ้ำ พี่กันย์ไม่ใช่หรอที่คุณแค้น ทำไมถึงไม่ไปทำร้ายเขา มาทำร้ายฉันทำไม”
เกตุแก้วเผชิญหน้ากับภคพรด้วยน้ำตาที่นองใบหน้า
“ผู้ชายคนนั้นมันไม่มีหัวใจ ไม่ว่าจะทำยังไง มันก็คงไม่มีความรู้สึกอะไร เพราะอะไรเธอรู้ไหม เพราะว่าหัวใจของมันอยู่ที่เธอ น้องสาวที่ไม่มีความสัมพันธ์กันทางสายเลือดแม้แต่น้อย”
ภคพรตะวาดใส่เกตุแก้ว
“พูดบ้าอะไรของเธอ ตัวเองจิตใจสกปรก อย่าคิดว่าคนอื่นเขาจะสกปรกเหมือนเธอ”
ประพนธ์ต่อว่าภคพรอย่างปกป้องคนรัก
“พอทีเถอะคุณภคพร เราสองคนยอมทำตามเงื่อนไขของคุณแล้ว เลิกพูดอะไรที่มันทำให้ตัวเองดูต่ำช้าซะที หวังว่าคุณจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับเราสองคน”
เกตุแก้วเสียงสั่น น้ำตาน้องหน้า แต่ก็ไม่รู้จะต่อสู้กับภคพรได้ยังไง
“แน่นอน นี่มันแค่เริ่มต้น ยังมีนรกอีกหลายขุมที่พวกเรายังเดินไปไม่ถึง ฉันจะเป็นคนพาพวกคุณเดินลงไปเอง”
ภคพรแสยะยิ้ม รู้ทั้งรู้ว่าสุดท้ายแล้วจะเป็นเธอที่ต้องเสียใจ แต่เธอก็เลือกที่จะทำแบบนี้เพื่อแก้แค้น
“ต่ำช้า ฉันจะไม่มีวันแตะต้องเธอ ยายผู้หญิงจิตใจสกปรก ฉันจะเกลียดเธอให้ได้มากเท่าที่ใครคนหนึ่งจะเกลียดใครสักคนได้ สิ่งที่ฉันจะมอบให้เธอในการแต่งงานครั้งนี้ มันคือความเจ็บปวด คอยรับให้ดีก็แล้วกัน”
ประพนธ์ฉุดขนเกตุแก้วเดินออกจากบ้าน แต่ก็ต้องชะงักงันเพราะคำพูดของภคพร
“นายทำให้ฉันเจ็บปวดมากแค่ไหน ฉันก็จะทำให้ผู้หญิงคนนี้เจ็บปวดมากกว่าหลายร้อยเท่า ไม่เชื่อคอยดู ฉันจะเกาะนายไปจนวันตาย จะไม่ยอมเลิกกับนายเด็ดขาด นายจะไม่มีวันสมหวัง”
ภคพรมองจ้องประพนธ์แข็งกร้าว
“เรามาดูกัน ว่าเธอกับฉัน ใครจะเลวได้ใจกว่ากัน ยายผู้หญิงน่ารังเกลียด”
ประพนธ์พูดทิ้งท้ายและเดินจากไปอย่างไม่สนใจใยดี
“ทำแบบนี้ทำไมพี่เนย์ ทำทำไม คนโง่ ฮือๆๆๆ คนที่จะต้องเจ็บปวดมากที่สุดก็คือพี่ คือพี่ พี่เนย์ ฮือๆๆๆ”
นวพรรษลุกขึ้นกอดร่างบางของพี่สาวไว้ในอ้อมแขน เพราะความรักที่พี่สาวมีให้ ทำให้พี่สาวของเธอตกอยู่ในภวังค์แห่งความเคียดแค้นอย่างอยากที่จะถอนตัว
จบตอน
ชะนีน้อยนานา เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 7 ก.ค. 2556, 21:33:17 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 10 ก.ค. 2556, 17:56:55 น.
จำนวนการเข้าชม : 1199
| << ไร้หัวใจ ตอนที่ 1 | ไร้หัวใจ ตอนที่ 3 >> |