ชีวิต
คนบ้างคนที่ต้องตามหาความทรงจำของตนเองกับคนแปลกหน้าในความสามารถที่แปลกมากๆของพวกเรา.......
Tags: ไร้สาระ
ตอน: อาการขาดความจำ.....
อืม......สภาพฐานเราดูเหมือนว่าจะสร้างมาเป็นหมื่นๆปี(เก่ามาก)
"ออ.....แต่มันก็ปลอดภัยละกัน"
เธอรู้ได้อย่างไร...แต่ก็ไม่น่าสงสัยหรองพวกเราคงไม่ปกติอยู่แล้ว
"อืม...แล้ว 2 คนนั้นละ"
"คงไม่รอด"
หลังจากนั้นเราก็เข้ามาในฐานลับสถานที่ๆปลอดภัยที่สุดในชีวิต
"หวังว่านายคงชอบมันนะ...นายเป็นคนออกแบบมันเองเลย....มันจึงปลอดภัยไงละ!"
หลังจากนั้นห้องทั้งห้องหายไปกลายเป็นมิติมืดๆห้องหนึ่งมีสิ่งของบ้างอย่างลอยอยู่ในอากาศ
รวมถึงตัวผมกับเธอด้วย
"นั้นตู้เย็น นั้นทีวี และนั้นตู้เก็บของๆนาย......บ้างที่ของบ้างอย่างอาจเตือนความจำของนายได้นะ...."
ผมไม่รอช้าดูทุกอย่างที่น่าจะเป็นข้อมูลได้
หลังจากการดูไปเพียงเสี่ยววินาทีก็รู้ว่ามันไม่มีประโยชน์อะไรเลย
เพราะสิ่งที่อยู่ในตู้มีเพียงแท่งเหล็กแท่งหนึ่ง
แต่พอจับไปแล้วกลับได้บางสิ่งที่มากกว่าข้อมูล
มันกลับกลายเป็นเหล็กฝังในเนื้อผมโดยไม่รู้สึกอะไรเลย
มีแว่นบอกความสามารถได้เพราะพอมองไปที่เธอมันบอกข้อมูลทุกอย่างเท่าที่มันจะหาได้
"นั้นเป็นอาวุธที่นายชอบเพราะมันส่งเสริมความสามารถของนาย"
"นายสามารถcopyความสามารถและนำไปดัดแปลงได้นายน่าจะทดสอบมันนะ"
"อืม......มันใช้ไงอะ"
"นายรู้...."
หลังจากนั้นเธอก็เล่าข้อมูลเท่าที่เธอรู้เช่น
เธอบอกว่าไม่รู้จักชื่อผม
ผมไม่ชอบเข้าสังคมเลยมีไม่กี่คนที่รู้จักผม
"อ่ะนี่นามบัตรเพื่อนสนิทนาย....บ้างที่เข้าอาจจะรู้ว่านายควรทำอะไร..."
"ออ แฮนตั้น...."
บ้าไปแล้วผมคงต้องเดินทางอีกนานเพราะแฮนตั้นอยู่ที่"ดาวพลูโต"
the naxt episode
"ออ.....แต่มันก็ปลอดภัยละกัน"
เธอรู้ได้อย่างไร...แต่ก็ไม่น่าสงสัยหรองพวกเราคงไม่ปกติอยู่แล้ว
"อืม...แล้ว 2 คนนั้นละ"
"คงไม่รอด"
หลังจากนั้นเราก็เข้ามาในฐานลับสถานที่ๆปลอดภัยที่สุดในชีวิต
"หวังว่านายคงชอบมันนะ...นายเป็นคนออกแบบมันเองเลย....มันจึงปลอดภัยไงละ!"
หลังจากนั้นห้องทั้งห้องหายไปกลายเป็นมิติมืดๆห้องหนึ่งมีสิ่งของบ้างอย่างลอยอยู่ในอากาศ
รวมถึงตัวผมกับเธอด้วย
"นั้นตู้เย็น นั้นทีวี และนั้นตู้เก็บของๆนาย......บ้างที่ของบ้างอย่างอาจเตือนความจำของนายได้นะ...."
ผมไม่รอช้าดูทุกอย่างที่น่าจะเป็นข้อมูลได้
หลังจากการดูไปเพียงเสี่ยววินาทีก็รู้ว่ามันไม่มีประโยชน์อะไรเลย
เพราะสิ่งที่อยู่ในตู้มีเพียงแท่งเหล็กแท่งหนึ่ง
แต่พอจับไปแล้วกลับได้บางสิ่งที่มากกว่าข้อมูล
มันกลับกลายเป็นเหล็กฝังในเนื้อผมโดยไม่รู้สึกอะไรเลย
มีแว่นบอกความสามารถได้เพราะพอมองไปที่เธอมันบอกข้อมูลทุกอย่างเท่าที่มันจะหาได้
"นั้นเป็นอาวุธที่นายชอบเพราะมันส่งเสริมความสามารถของนาย"
"นายสามารถcopyความสามารถและนำไปดัดแปลงได้นายน่าจะทดสอบมันนะ"
"อืม......มันใช้ไงอะ"
"นายรู้...."
หลังจากนั้นเธอก็เล่าข้อมูลเท่าที่เธอรู้เช่น
เธอบอกว่าไม่รู้จักชื่อผม
ผมไม่ชอบเข้าสังคมเลยมีไม่กี่คนที่รู้จักผม
"อ่ะนี่นามบัตรเพื่อนสนิทนาย....บ้างที่เข้าอาจจะรู้ว่านายควรทำอะไร..."
"ออ แฮนตั้น...."
บ้าไปแล้วผมคงต้องเดินทางอีกนานเพราะแฮนตั้นอยู่ที่"ดาวพลูโต"
the naxt episode
darkinlight เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 18 ก.ค. 2556, 18:21:18 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 16 ก.พ. 2557, 18:37:04 น.
จำนวนการเข้าชม : 1087
| << ความลืมเลือน..... |