เรื่องสั้น : ได้แต่..คิดถึง(วันฝนตก)
สายฝน ทำให้ฉันคิดถึง..เรา..
Tags: เรื่องสั้น, ความรัก, ฝน
ตอน:
สายฝนเป็นสิ่งที่ฉันไม่ค่อยปรารถนาจะได้เจอะเจอเท่าไหร่
แต่ก็ไม่วายต้องมาทักทายทุกที วันนี้เหมือนวันนั้น แต่วันนั้นสุขใจกว่าวันนี้
เรา-ฉันกับเธอ พร้อมมอเตอร์ไชต์คู่ใจของเขา
เรานั่งทานอาหาร ท่ามกลางเสียงฝน
ดีหน่อยตรงที่ร้านที่เรานั่งกันอยู่นั้น หลังคามิดชิด ไร้รูรั่ว จึงรอดพ้นจากหยดน้ำฝน เพราะบางร้านลูกค้าต้องหาทำเลดีๆเพื่อหลบหยดน้ำฝนที่เล็ดลอดมาตามรูรั่วๆบนหลังคาร้าน
ฝนเริ่มเบาลง และเราอิ่มพอดี
เบาะรถ...เปียก
ผ้าเช็ดรถ...ไม่มี
มีเพียงเสื้อยืดตัวที่ใส่อยู่นี้แหละ
เธอยืนเฉย หาบางอย่าง
ฉัน จับชายเสื้อยืดของตัวเอง เช็ดลงไปบนรอยหยดน้ำฝนบนเบาะรถ ซ้ำไป ซ้ำมา จนแน่ใจแล้วว่าแห้งสนิท
ฉัน มองดูชายเสื้อยืด ที่ยืดเพิ่มอีกนิดหน่อย และเพิ่มรอยคราบน้ำฝนที่เสื้อยืดตัวเก่ง ดูดซับมาจากบนเบาะรถนั่น 'ช่างปะไร เดี๋ยวเสื้อก็แห้ง'
เรา..โดยสารมอเตอร์ไซด์ฝ่าความมืด ไม่มีฝนแล้ว อากาศเย็น แต่อุ่นดีจัง
ผ่านมากี่ปีแล้วนะ ฉันถอนหายใจ มองที่เบาะรถสีดำที่ตอนนี้ถูกครอบครองโดยคราบน้ำฝนที่ทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า
ฉันถามเธอ หลายวันถัดมา
"ชอบฉันตรงไหน"
"ทุกตรง" ตอบกวนดี
".." คิ้วที่ไม่ค่อยมีของฉัน เริ่มชนกัน และส่งสายตาของนางมารร้ายไปให้เธอ
"55 น่ากลัวเนาะ" เธอมองหน้าฉันและหัวเราะกลบเกลื่อน
"ฉันนะ ชอบเธอ ตรงที่...." มีหยุดให้ได้สงสัยอีกนะ (ที่รัก)
"ที่..." ฉันต่อให้ จริงๆก็เพียงเร่งให้ตอบนั่นแหละ
"อือ ประทับใจน่ะ" ตามประสาคนพูดน้อย แต่ไม่ต่อยหนัก ไม่หาเรื่องใครของเธอ ฉันจึงต้องซักต่อ
"ประทับใจตอนไหนอ่ะ" ฉันเร่ง
"ตอนเธอเอาเสื้อเช็ดเบาะรถไง คิดได้ไงอ่ะ อีกอย่างไม่คิดว่าจะมีผู้หญิงคนไหน ลงทุนเอาเสื้อเช็ดเบาะอ่ะ555" เธอหัวเราะอีกแล้ว
อือ วันนั้น เธอประทับใจ แต่วันนี้ฉันเศร้าใจจัง แต่ก็สุขแปลกๆ สุขที่ได้มีเรื่องดีๆให้ได้คิดถึง
ฉันเปิดเบาะรถ เอาผ้าขึ้นมาเช็ดรถ เฮ้อออ
ฉันได้แต่..คิดถึง
แต่ก็ไม่วายต้องมาทักทายทุกที วันนี้เหมือนวันนั้น แต่วันนั้นสุขใจกว่าวันนี้
เรา-ฉันกับเธอ พร้อมมอเตอร์ไชต์คู่ใจของเขา
เรานั่งทานอาหาร ท่ามกลางเสียงฝน
ดีหน่อยตรงที่ร้านที่เรานั่งกันอยู่นั้น หลังคามิดชิด ไร้รูรั่ว จึงรอดพ้นจากหยดน้ำฝน เพราะบางร้านลูกค้าต้องหาทำเลดีๆเพื่อหลบหยดน้ำฝนที่เล็ดลอดมาตามรูรั่วๆบนหลังคาร้าน
ฝนเริ่มเบาลง และเราอิ่มพอดี
เบาะรถ...เปียก
ผ้าเช็ดรถ...ไม่มี
มีเพียงเสื้อยืดตัวที่ใส่อยู่นี้แหละ
เธอยืนเฉย หาบางอย่าง
ฉัน จับชายเสื้อยืดของตัวเอง เช็ดลงไปบนรอยหยดน้ำฝนบนเบาะรถ ซ้ำไป ซ้ำมา จนแน่ใจแล้วว่าแห้งสนิท
ฉัน มองดูชายเสื้อยืด ที่ยืดเพิ่มอีกนิดหน่อย และเพิ่มรอยคราบน้ำฝนที่เสื้อยืดตัวเก่ง ดูดซับมาจากบนเบาะรถนั่น 'ช่างปะไร เดี๋ยวเสื้อก็แห้ง'
เรา..โดยสารมอเตอร์ไซด์ฝ่าความมืด ไม่มีฝนแล้ว อากาศเย็น แต่อุ่นดีจัง
ผ่านมากี่ปีแล้วนะ ฉันถอนหายใจ มองที่เบาะรถสีดำที่ตอนนี้ถูกครอบครองโดยคราบน้ำฝนที่ทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า
ฉันถามเธอ หลายวันถัดมา
"ชอบฉันตรงไหน"
"ทุกตรง" ตอบกวนดี
".." คิ้วที่ไม่ค่อยมีของฉัน เริ่มชนกัน และส่งสายตาของนางมารร้ายไปให้เธอ
"55 น่ากลัวเนาะ" เธอมองหน้าฉันและหัวเราะกลบเกลื่อน
"ฉันนะ ชอบเธอ ตรงที่...." มีหยุดให้ได้สงสัยอีกนะ (ที่รัก)
"ที่..." ฉันต่อให้ จริงๆก็เพียงเร่งให้ตอบนั่นแหละ
"อือ ประทับใจน่ะ" ตามประสาคนพูดน้อย แต่ไม่ต่อยหนัก ไม่หาเรื่องใครของเธอ ฉันจึงต้องซักต่อ
"ประทับใจตอนไหนอ่ะ" ฉันเร่ง
"ตอนเธอเอาเสื้อเช็ดเบาะรถไง คิดได้ไงอ่ะ อีกอย่างไม่คิดว่าจะมีผู้หญิงคนไหน ลงทุนเอาเสื้อเช็ดเบาะอ่ะ555" เธอหัวเราะอีกแล้ว
อือ วันนั้น เธอประทับใจ แต่วันนี้ฉันเศร้าใจจัง แต่ก็สุขแปลกๆ สุขที่ได้มีเรื่องดีๆให้ได้คิดถึง
ฉันเปิดเบาะรถ เอาผ้าขึ้นมาเช็ดรถ เฮ้อออ
ฉันได้แต่..คิดถึง
rubino เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 18 มิ.ย. 2554, 08:47:28 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 18 มิ.ย. 2554, 08:47:28 น.
จำนวนการเข้าชม : 1545
ปูสีน้ำเงิน 18 มิ.ย. 2554, 11:33:01 น.
ตอบกวนดีนะ
ตอบกวนดีนะ
rubino 18 มิ.ย. 2554, 21:46:12 น.
:D
:D