Love stupid!!รักโง่ๆของนายสุดฮอต
"ฉับชอบนาย"ฉันรวบรวมความกล้ามาเป็นเวลา3ปีเพื่อจะบอกความรู้สึกที่มีต่อ"พอร์ช"ชายหนุ่มที่ฮอตที่สุดแห่งโรงเรียนนานาชาติแสตมป์ฟอร์ดแต่การกระทำที่ได้กลับมาทำให้"น้ำปั่น"คนนี้ถึงกับลาออกจากโรงเรียน ลาก่อนรักแรกของหัวใจ แต่การย้ายโรงเรียนในครั้งนี้ก็ทำให้ฉันได้พบกับ"รุ่นพี่คิน"ผู้ชายที่คอยดูแลฉันเป็นอย่างดีแต่เรื่องราวไม่จบเพียงเท่านี้เมื่อนายพอร์ชมาปรากฎตัวที่โรงเรียนของฉันพร้อมกับยัย"แซนดี้"เพื่อนสนิทฉัน น้ำปั่นคนนี้ถึงกับงงคร้าา//_//
Tags: วัยรุ่น
ตอน: การกลับมา
กรี๊ดดด เสียงกรี๊ดดังไปทั่วพื้นที่ของโรงเรียนนานาชาติเอ็กซ์ฟอร์ดโรงเรียนที่เป็นแหล่งรวมลูกคุณหนูทั่วประเทศคนที่จะเรียนโรงเรียนนี้ได้ไม่ใช่ว่าจะรวยอย่างเดียวแต่ทุกคนที่จะเรียนที่นี่จะต้องมีผลการเรียนที่ไม่ต่ำกว่า3.70เพราะฉะนั้นการที่จะมายืนอยู่ที่นี่ได้ไม่ใช่เรื่องง่าย
"นำ้ปั่น"เสียงของยัยหวานเพื่อนสนิทของฉัน ยัยนี่เป็นคนที่น่ารักคนหนึ่งเลย
ฉันชื่อ นางสาว ชนิดา ศิริโรจนะพาณิชย์ ชื่อเล่นว่าน้ำปั่นตอนนี้ฉันเรียนอยู่เกรด12 คุณพ่อทำงานที่บริษัทส่วนแม่ฉันก็ทำงานทั่วไปสงสัยใช่ไหมว่าฉันเข้ามาเรียนที่นี่ได้ยังไงฉันเข้ามาเรียนที่นี่ได้เพราะฉันมีผลการเรียนที่สามารถเข้าเรียนที่นี่ได้โดยไม่ต้องสอบเข้าและยังไม่ต้องเสียค่าเทอมทึ่แพงมากอีกด้วย และที่ฉันใช้ชีวิตอย่างสงบสุขได้เพราะฉันรู้จักกับอาจารย์ทุกคนหรือเรียกง่ายๆว่าฉันค่อนข้างเป็นลูกโอ๋ของเหล่าอาจารย์และก็ไม่มีใครกล้ายุ่งกับฉันเพราะฉันคือคนทีสร้างชื่อเสียงให้กับโรงเรียนและโรงเรียนนี้ก็ต้องการตัวฉัน เพราะเหตุนั้จึงทำให้ฉันไม่ค่อยมีเพื่อนมีก็แต่น้ำหวานคนเดียวที่คบกับฉัน
"มีไรหรอ" ฉันหันไปหายัยนำ้หวาน
"มีนักเรียนย้ายเข้ามาใหม่ 2 คน หล่อมาก "
"แล้วแกมาบอกฉันทำไม"
"แกไม่ตื่นเต้นเลยหรอ "
"แล้วทำไมฉันต้องตื่นเต้นด้วยก็แค่นักเรียนย้ายมาใหม่ "
"งั้นแกมากับฉัน "
"แกจะพาฉันไปไหน "
"ก็พาไปดูหน้านักเรียนใหม่งัยนะไปกับฉันหน่อยนะขอร้อง"
"เออๆก็ได้แต่แค่แป๊ปเดียวนะ "
"โอเค " :) นี่มันเกิดอะไรขึ้นทำไมทุกคนต้องมาดูกันมากมายด้วยฉันหละไม่เข้าใจกับอีแค่นักเรียนย้ายมาใหม่มันจะอะไรกันหนักหนายัยนำ้หวานพาฉันแหวกผู้คนมากมายจนแทรกมาอยู่ข้างหน้าได้พอฉันเงยหน้าขึ้นมาฉันแทบจะไม่เชื่อในกับสิ่งที่ฉันเห็น
"พอร์ช "0_0
"เธอรูจักเขาด้วยหรอ" ยัยนำ้หวานถาม
ฉันจ้องมองชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าทั้งสองคนคนหนึ่งนั้นหน้าตาออกลูกครึ่งผิวขาวจมูกโด่งเป็นสันดูเป็นคนเงียบๆขนาดมีสาวมากรี๊ดตรงหน้าตั้งมากมายเขายังยืนทำหน้านิ่งเฉยส่วนอีกคนผู้ชายที่มีใบหน้าคมดวงตาสีดำสนิท ตาของเขาทั้งดุและเจ้าชู้ในเวลาเดียวกัน ใบหน้าแบบนี้ฉันจำได้ดีใบหน้าที่ฉันไม่เคยลืมได้ตลอดเวลา3 ปี เขาคือคนที่ฉันรู้จักดี เขาคือพอร์ชผู้ชายทีฮอตที่สุดของโรงเรียนเซนต์ปีแอร์โรงเรียนที่ฉันเคยเรียนเราเคยเรียนอยู่ห้องเดียวกันเขาคือเพื่อนฉันและเขาก็เป็นรักครั้งแรกของฉัน
"นำ้ปั้น " ยัยนำ้หวานตะโกน
"นำ้หวานทำไมแกต้องตะโกนด้วย "
"ฉันเรียกแกตั้งนาน แล้วแกรู้จักพอร์ชได้ไง "
"เขาเป็นเพื่อนที่โรงเรียนเก่า" ฉันตอบ
"จริงดิ00"ยัยนำ้หวานทำท่าดีใจเมื่อรู้คำตอบ
"แล้วทำไมแกต้องดีใจขนาดนั้นด้วย "
"ฉันคิดว่าฉันตกหลุมรักพอร์ชแล้วหละ"
"ห๊า แกเพิ่งเจอหน้าเขายังไม่ได้ 24 ชั่วโมงเลยนะ" ฉันตกใจเมื่อฟังยัยนำ้หวานพูดจบ แล้วนี่ฉันเป็นอะไรทำไมรู้สึกเจ็บแปลบๆทั่หน้าอกไม่นะเราต้องไม่เป็นแบบนี้
กริ๊ง กริ๊งงงง
เสียงออดดังบ่งบอกว่านี่เป็นได้เวลาเข้าแถวแล้วบรคดานักเรียนทั้งหลายก็หยุดทำภารกิจแล้วเตรียมตัวมาเข้าแถว
"สวัสดีนักเรียนที่น่ารักทุกคนวันนี้ครูจะแนะนำนักเรียนใหม่ให้ทุกคนรู้จัก"พออาจารย์พูดจบก็ทำให้มีเสียงพูดคุยกันมากมายเกี่ยวกับนักเรียนใหม่
"ทุกคนโปรดอยู่ในความสงบพวกเธอสองคนขึ้นมาได้" อาจารย์พยักหน้าให้ทั้งสองคน
"สวัสดีครับทุกคน ผมชื่อ พอร์ช อยู่เกรด12ครับ ฝากตัวด้วยนะครับ" พอพูดจบก็เรียกเสียงกรี๊ดจากบรรดาวสาวๆได้เป็นอย่างดี
"สวัสดีครับ ผม อชิ เกรด12 ครับ" อชิพูดนิดเดียวดูเหมือนจะเป็นคนขี้อายแต่ด้วยหน้าตาที่หล่อก็ทำให้สาวมองกันตาเป็นมัน
"เอาหละทุกคนแยกย้ายได้"ทุกคนต่างก็แยกย้ายกันไปทำภารกิจของตนเอง
"นำ้ปั่น"เสียงของยัยหวานเพื่อนสนิทของฉัน ยัยนี่เป็นคนที่น่ารักคนหนึ่งเลย
ฉันชื่อ นางสาว ชนิดา ศิริโรจนะพาณิชย์ ชื่อเล่นว่าน้ำปั่นตอนนี้ฉันเรียนอยู่เกรด12 คุณพ่อทำงานที่บริษัทส่วนแม่ฉันก็ทำงานทั่วไปสงสัยใช่ไหมว่าฉันเข้ามาเรียนที่นี่ได้ยังไงฉันเข้ามาเรียนที่นี่ได้เพราะฉันมีผลการเรียนที่สามารถเข้าเรียนที่นี่ได้โดยไม่ต้องสอบเข้าและยังไม่ต้องเสียค่าเทอมทึ่แพงมากอีกด้วย และที่ฉันใช้ชีวิตอย่างสงบสุขได้เพราะฉันรู้จักกับอาจารย์ทุกคนหรือเรียกง่ายๆว่าฉันค่อนข้างเป็นลูกโอ๋ของเหล่าอาจารย์และก็ไม่มีใครกล้ายุ่งกับฉันเพราะฉันคือคนทีสร้างชื่อเสียงให้กับโรงเรียนและโรงเรียนนี้ก็ต้องการตัวฉัน เพราะเหตุนั้จึงทำให้ฉันไม่ค่อยมีเพื่อนมีก็แต่น้ำหวานคนเดียวที่คบกับฉัน
"มีไรหรอ" ฉันหันไปหายัยนำ้หวาน
"มีนักเรียนย้ายเข้ามาใหม่ 2 คน หล่อมาก "
"แล้วแกมาบอกฉันทำไม"
"แกไม่ตื่นเต้นเลยหรอ "
"แล้วทำไมฉันต้องตื่นเต้นด้วยก็แค่นักเรียนย้ายมาใหม่ "
"งั้นแกมากับฉัน "
"แกจะพาฉันไปไหน "
"ก็พาไปดูหน้านักเรียนใหม่งัยนะไปกับฉันหน่อยนะขอร้อง"
"เออๆก็ได้แต่แค่แป๊ปเดียวนะ "
"โอเค " :) นี่มันเกิดอะไรขึ้นทำไมทุกคนต้องมาดูกันมากมายด้วยฉันหละไม่เข้าใจกับอีแค่นักเรียนย้ายมาใหม่มันจะอะไรกันหนักหนายัยนำ้หวานพาฉันแหวกผู้คนมากมายจนแทรกมาอยู่ข้างหน้าได้พอฉันเงยหน้าขึ้นมาฉันแทบจะไม่เชื่อในกับสิ่งที่ฉันเห็น
"พอร์ช "0_0
"เธอรูจักเขาด้วยหรอ" ยัยนำ้หวานถาม
ฉันจ้องมองชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าทั้งสองคนคนหนึ่งนั้นหน้าตาออกลูกครึ่งผิวขาวจมูกโด่งเป็นสันดูเป็นคนเงียบๆขนาดมีสาวมากรี๊ดตรงหน้าตั้งมากมายเขายังยืนทำหน้านิ่งเฉยส่วนอีกคนผู้ชายที่มีใบหน้าคมดวงตาสีดำสนิท ตาของเขาทั้งดุและเจ้าชู้ในเวลาเดียวกัน ใบหน้าแบบนี้ฉันจำได้ดีใบหน้าที่ฉันไม่เคยลืมได้ตลอดเวลา3 ปี เขาคือคนที่ฉันรู้จักดี เขาคือพอร์ชผู้ชายทีฮอตที่สุดของโรงเรียนเซนต์ปีแอร์โรงเรียนที่ฉันเคยเรียนเราเคยเรียนอยู่ห้องเดียวกันเขาคือเพื่อนฉันและเขาก็เป็นรักครั้งแรกของฉัน
"นำ้ปั้น " ยัยนำ้หวานตะโกน
"นำ้หวานทำไมแกต้องตะโกนด้วย "
"ฉันเรียกแกตั้งนาน แล้วแกรู้จักพอร์ชได้ไง "
"เขาเป็นเพื่อนที่โรงเรียนเก่า" ฉันตอบ
"จริงดิ00"ยัยนำ้หวานทำท่าดีใจเมื่อรู้คำตอบ
"แล้วทำไมแกต้องดีใจขนาดนั้นด้วย "
"ฉันคิดว่าฉันตกหลุมรักพอร์ชแล้วหละ"
"ห๊า แกเพิ่งเจอหน้าเขายังไม่ได้ 24 ชั่วโมงเลยนะ" ฉันตกใจเมื่อฟังยัยนำ้หวานพูดจบ แล้วนี่ฉันเป็นอะไรทำไมรู้สึกเจ็บแปลบๆทั่หน้าอกไม่นะเราต้องไม่เป็นแบบนี้
กริ๊ง กริ๊งงงง
เสียงออดดังบ่งบอกว่านี่เป็นได้เวลาเข้าแถวแล้วบรคดานักเรียนทั้งหลายก็หยุดทำภารกิจแล้วเตรียมตัวมาเข้าแถว
"สวัสดีนักเรียนที่น่ารักทุกคนวันนี้ครูจะแนะนำนักเรียนใหม่ให้ทุกคนรู้จัก"พออาจารย์พูดจบก็ทำให้มีเสียงพูดคุยกันมากมายเกี่ยวกับนักเรียนใหม่
"ทุกคนโปรดอยู่ในความสงบพวกเธอสองคนขึ้นมาได้" อาจารย์พยักหน้าให้ทั้งสองคน
"สวัสดีครับทุกคน ผมชื่อ พอร์ช อยู่เกรด12ครับ ฝากตัวด้วยนะครับ" พอพูดจบก็เรียกเสียงกรี๊ดจากบรรดาวสาวๆได้เป็นอย่างดี
"สวัสดีครับ ผม อชิ เกรด12 ครับ" อชิพูดนิดเดียวดูเหมือนจะเป็นคนขี้อายแต่ด้วยหน้าตาที่หล่อก็ทำให้สาวมองกันตาเป็นมัน
"เอาหละทุกคนแยกย้ายได้"ทุกคนต่างก็แยกย้ายกันไปทำภารกิจของตนเอง
EunSangNi เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 6 ม.ค. 2558, 00:13:18 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 6 ม.ค. 2558, 00:13:18 น.