{ เจ้าบ่าวจอมเถื่อน }
เจ้าบ่าวจอมเถื่อน
Tags: เจ้าบ่าวจอมเถื่อน, เขม, ขวัญกมล, เกษม, ขจีพรรณ, บุลินทร, นักเลง, สาวแว่น, หื่น, เถื่อน, ตบจูบ, คอมเมดี้

ตอน: บทที่ 10 อยากแต่งนักใช่ไหม (ครึ่งแรก)

เขมลากขวัญกมลมาจนถึงศาลาไม้ประดู่ในสวนหย่อมหน้าบ้าน มือหนาปล่อยข้อมือกลมกลึงให้เป็นอิสระพร้อมเอ่ยเสียงเป็นทางการ

“จริงๆไม่จำเป็นต้องแต่งก็ได้นะ คุณคิดว่ามันง่ายเหมือนที่เราเล่นพ่อแม่ลูกสมัยเด็กหรือไง อีกอย่างมันผูกมัดเราสองคนมากเกินไป ถึงตอนนี้มันจะช่วยแก้ปัญหาเฉพาะหน้าทำให้แรงเสียดทานจากชาวบ้านลดลง แต่ต้องคิดเผื่ออนาคตด้วย เจ้าบ่าวเจ้าสาวตัวจริงของเราเขาอาจจะถือเรื่องนี้ก็ได้ ผู้ชายที่เคยแต่งงานแล้วไม่เท่าไหร่หรอก แต่ผู้หญิงสิ ค่านิยมของสังคมไทยเป็นยังไงคุณก็รู้และมันยากที่จะเปลี่ยนด้วย เพราะงั้นเราควรแต่งงานกับคนที่เรารักและอยากแต่งด้วยจริงๆมากกว่า” ชายหนุ่มบอกเหตุผลและหวังว่าหญิงสาวจะคล้อยตาม

“คุณไม่อยากแต่งเหรอคะ” ขวัญกมลถามกลับและมองหน้าเขาอย่างจดจ่อ

“ถามได้ เรื่องนั้นไม่เคยอยู่ในหัวผมเลย มีแต่พ่อนั่นแหละที่ชงได้ชงดี คนไม่รักกันจะให้แต่งงานกันได้ยังไง ที่คุณตอบว่าจะแต่ง เพราะเกรงใจพ่อผมใช่ไหม ไม่ต้องเกรงใจหรอก ถ้าไม่อยากแต่งก็ไม่ต้องฝืน” เขมสบตาเธอ ดวงตากลมโตหลังกรอบแว่นมีแววลังเลพาดผ่าน ก่อนจะเปลี่ยนเป็นมั่นคง

“ฉันตัดสินใจแล้วค่ะ” เธอทั้งนิ่งและหนักแน่น

“ทำไมล่ะ เราไม่ชอบหน้ากันไม่ใช่เหรอ ทำไมคุณถึงจะแต่ง เก็บเอาไปคิดอีกสักคืนดีไหม แต่งแล้วไม่ใช่แยกย้ายกลับบ้านใครบ้านมันนะ แต่หมายความว่าคุณต้องไปอยู่ที่ไร่ในฐานะเมียผม นอนห้องเดียวกัน เตียงเดียวกัน และแสดงความรักกันตามประสาผัวเมีย” เขาขู่สารพัดเพื่อให้ขวัญกมลเปลี่ยนใจ

แก้มหญิงสาวร้อนวูบวาบ หัวใจเต้นผิดจังหวะ เสียงที่เอ่ยออกมาสั่นเล็กน้อย “เราไม่จำเป็นต้องทำอะไรแบบนั้น” เธอเสหลบตาไปทางอื่น เพราะลูกตาของเขมเป็นประกายพริบพราวชวนให้ประหม่า

“อ้าว ไม่ทำได้ไง แบบนี้ก็ไม่เนียนน่ะสิ ไหนๆแต่งแล้วก็ต้องจัดหนักจัดเต็ม ไม่ใช่แค่แต่งไปงั้นๆ” คนที่พร้อมจัดหนักจัดเต็มยิ้มพราย

“แค่แต่งเฉยๆก็น่าจะพอมั้งคะ ผ่านไประยะหนึ่ง ถ้าคนลืมเรื่องรูปนั่นแล้ว เราค่อยหย่ากัน”

“แต่งๆหย่าๆ ดูยุ่งยากชะมัด ถ้าจะทำอย่างนั้นผมไม่เอาด้วยหรอกนะ แต่งแล้วก็ต้องเอาจริง ไม่ใช่ทำเป็นเด็กเล่นขายของ” เขาเอ่ยเสียงไม่สบอารมณ์

หญิงสาวหน้าแดงเป็นริ้วกับคำพูดชวนคิดลึกของเขา

“ว่าไงล่ะ จะแต่งไม่แต่ง” เขมเร่งเอาคำตอบ

“ลุงเกษมบอกว่า คุณพร้อมรับผิดชอบทุกอย่าง ฉันคิดว่า…คุณเต็มใจ” แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าเขาไม่อยากแต่งแม้แต่น้อย

“พ่อสิเต็มใจ ผมไม่รู้ไม่เห็น ที่ยอมมานี่ก็เพราะคิดว่าคุณคงไม่อยากแต่งเหมือนกัน แต่ปรากฏว่าผิดคาด คุณตอบตกลงเร็วมากจนอดแปลกใจไม่ได้” ดวงตาคมหรี่แคบลง “ทำไมเหรอขวัญ ทำไมถึงตอบตกลง”

“มันไม่มีอะไรมากกว่าเรื่องรูป ฉันแต่งก็เพราะไม่อยากให้คนมองว่าไปจูบกับผู้ชายทั้งที่ยังไม่แต่งงานกัน” เป็นอีกครั้งที่เธอไม่กล้าสบตาเขา เพราะรู้ดีว่ากำลังโกหก

มันไม่ใช่เพราะรูปหลุดในโซเชียลเน็ตเวิร์ค แต่เหตุผลของเธอก็ไม่ได้ซับซ้อนจนยากจะเข้าใจ

ข้อหนึ่ง…เพราะเธออยากช่วยน้าขจีพรรณ

กลางดึกคืนก่อน เธอเกิดหิวน้ำขึ้นมาจึงออกจากห้องนอนจะลงไปดื่มน้ำ บังเอิญได้ยินเสียงน้าขจีพรรณคุยกับผู้ชายคนหนึ่งอยู่ด้านล่างโดยไม่เปิดไฟ เสียงของน้าดูเคร่งเครียด ส่วนน้ำเสียงของผู้มาเยือนฟังดูคุกคามข่มขู่

ขวัญกมลไม่ได้อยากสอดรู้สอดเห็น แต่เพราะเป็นห่วงน้า คิดว่าหากเกิดอะไรรุนแรงขึ้นมาจะรีบโทร.แจ้งตำรวจและลงไปช่วยให้ทันท่วงที เลยแอบฟังเงียบๆ แล้วก็ได้รู้ว่าผู้ชายคนนั้นขู่กรรโชกจะเอาเงินจากน้าเธอ

‘ฉันต้องการสองแสน!’

‘ที่เอาไปก่อนหน้านี้ยังไม่พอเหรอ เงินก็ให้จนหมดบัญชี บ้านก็จำนองเอาเงินมาให้แล้ว คราวนี้จะเอาอีกตั้งสองแสน ฉันจะไปหาจากที่ไหนอีก’

‘ฉันรู้ว่าเธอทำได้ เพราะถ้าคลิปถูกเผยแพร่ออกไป เธอจะต้องอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี คิดดีๆนะขจี’ ฝ่ายนั้นเอ่ยอย่างเป็นต่อ

‘ไม่มี ฉันไม่มีอะไรให้เธออีกแล้ว’

‘ถ้าเพิ่งพูดอย่างนั้นสิ ฉันให้เวลาเดือนนึงเลยเอ้า เพราะยังไม่ด่วนมาก คราวก่อนฉุกละหุกไปหน่อย เธอคงแอบเคืองอยู่ที่มาเร่งยิกๆ คราวนี้เลยมาบอกล่วงหน้านานๆ ไม่ดีหรือไง’

‘เธอกลับมาในชีวิตฉันอีกทำไม!’ ขจีพรรณเสียงสั่นด้วยความขมขื่นระคนโกรธกรุ่น

‘ถามได้ ก็ฉันสูบเงินยายคุณนายสว่างศรีหมดแล้ว ก็ต้องหาเหยื่อรายใหม่ต่อสิ แต่ตอนนี้ก็ยังไม่มีใครหลงเข้ามาติดกับ เลยมาขอเงินเธอไปพลางๆ’ ชายคนนั้นพูดอย่างไม่กระดากปาก ‘ตกลงตามนั้นนะ สองแสนบาท ภายในหนึ่งเดือน ถึงเวลาฉันจะมารับเงิน แต่ถ้ามาแล้วไม่มีให้ คลิปก็จะถูกปล่อยทันที’

ขวัญกมลรีบกลับเข้าห้องนอน เมื่อได้ยินเสียงลุกจากโซฟา เธอไม่รู้หรอกว่าคลิปนั้นคือคลิปอะไร แต่ที่รู้คือสงสารผู้เป็นน้ามาก และเธอก็อยากช่วยหาเงินให้เร็วที่สุด เพื่ออย่างน้อยจะได้มั่นใจว่าคลิปที่ว่าจะไม่ถูกปล่อย จากนั้นค่อยหาทางดำเนินการทางกฎหมายกับคนที่ข่มขู่น้าขจีพรรณ

เธอนอนคิดทั้งคืนว่าจะหาเงินมากขนาดนั้นจากไหน แล้วเช้าวันนี้ก็เกิดเรื่องภาพจูบของเธอกับเขมในเฟซบุ๊ก ก่อนที่พ่อเลี้ยงเกษมจะมาหาที่บ้านและบอกว่ายินดีจะจัดงานแต่งงานเพื่อรับผิดชอบ ขวัญกมลรู้ว่าอาจดูไม่ดีหากตกลงเร็วเกินไป แต่เธอไม่มีเวลาคิดมากกว่านั้นแล้ว สำหรับเธอยิ่งเร็วเท่าไรยิ่งดี

เหตุผลข้อสอง…สำคัญพอๆกับข้อแรก ถ้าไม่ใช่เพราะเธอแอบชื่นชมเขมมานานหลายสิบปี คงพยายามหาวิธีหาเงินแบบอื่นดูก่อน แต่เมื่อโอกาสที่จะได้ใกล้ชิดเขามาถึง เธอจึงรีบคว้าเอาไว้ แม้รู้ว่าเขาไม่เคยคิดเหมือนกันก็ตาม

ขวัญกมลจำคำพูดของเขมตอนสมัยเด็กได้เสมอ

‘ถึงยายขวัญเป็นผู้หญิงคนสุดท้ายในโลก ฉันก็ไม่มีวันชอบหรอก ถ้าต้องเป็นแฟนกับยายเด็กนี่ ขอแต่งงานกับขอนไม้ดีกว่า’ เจ้าตัวประกาศก้อง ตอนโดนพีชญาล้อว่าเป็นแฟนกับเธอ

ไม่ว่าอดีต ปัจจุบัน หรืออนาคต เขมก็มองเธอเป็นแค่ผู้หญิงเชยๆ เฉิ่มๆ เจ้าระเบียบคนหนึ่งที่ไม่มีหัวใจจะรักใคร แต่เขาจะรู้ไหมว่า ถึงจะโดนแกล้ง โดนแหย่ พูดจาไม่ดีด้วย หรือทำท่ารังเกียจแค่ไหนก็ตาม เธอกลับไม่เคยเกลียดเขาได้ลง

“ลองคิดดูอีกทีนะขวัญ การแต่งงานมันสำคัญมาก ไม่ใช่เรื่องที่จะมาตัดสินใจในห้านาที” เขมบอกเมื่อเห็นหญิงสาวเงียบไป

ขวัญกมลหลุดจากความคิด เงยหน้าขึ้นมองเขา “ฉันตกลงไปแล้ว”

“บอกแล้วก็เปลี่ยนได้ พ่อไม่ว่าหรอก” ชายหนุ่มสลับมาใช้ไม้อ่อนบ้าง “ไม่จำเป็นต้องเกรงใจในเรื่องที่มีผลกับชีวิตเรามากอย่างนี้ก็ได้ ถ้าคุณไม่กล้า เดี๋ยวผมบอกแทนก็ได้ว่าคุณเปลี่ยนใจแล้ว”

“ถ้าฉันยืนยันคำเดิมล่ะคะ” ใช่ เธอทำเพื่อน้าขจีพรรณ แต่ก็ไม่ปฏิเสธว่าทำเพื่อตัวเองด้วย

“ตกลงจะแต่งใช่ไหม” เขมเสียงเย็นราวน้ำแข็งขั้วโลก

“ค่ะ” คำตอบของเธอไม่เปลี่ยนแต่แรกอยู่แล้ว

“หึ อยากได้เงินค่าสินสอดล่ะสิ” เขาเริ่มพาลและมองด้วยสายตาดูแคลน

“ถ้าคุณจะคิดแบบนั้น ฉันก็ห้ามไม่ได้” เขมพูดถูก แต่ขวัญกมลก็ไม่กล้ายอมรับออกไปตรงๆ

“ฉันมองเธอผิดไปจริงๆ คิดว่าผู้หญิงเชยๆแบบนี้จะไม่คิดเรื่องจับผู้ชาย แต่สุดท้าย…” อีกฝ่ายหัวเราะหึๆ ริมฝีปากหยักบิดโค้งขึ้น

ท่าทีและคำพูดของเขาทำให้ขวัญกมลเจ็บแปลบในหน้าอก “ฉัน…” เธอไม่มีถ้อยคำใดจะแก้ตัว ที่เธอแต่งงานก็เพราะอยากอยู่ใกล้เขาและหวังว่าเขมจะรัก แต่ตอนนี้ความรู้สึกของเขาคงติดลบ ห่างไหลจากคำนั้นลิบลับ

เขมแสยะยิ้มและมองอย่างหยามเหยียด “เอาละ ถ้าอยากแต่งนัก ฉันก็จะแต่ง แต่บอกไว้เลยนะว่าฉันจะทำทุกอย่างเหมือนที่ผัวทำกับเมีย แต่เธอจะไม่มีทางได้หัวใจของฉันไปเด็ดขาด!”



บุลินทร
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 5 มิ.ย. 2558, 18:46:14 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 5 มิ.ย. 2558, 18:46:14 น.

จำนวนการเข้าชม : 1881





<< บทที่ 9 วิวาห์จำเป็น (จบตอน)   บทที่ 33 ตอนจบ (ลบ 20 ตุลาคม เวลา 4 ทุ่มครึ่ง) >>
บุลินทร 5 มิ.ย. 2558, 18:54:45 น.
คุณ ดังปัณณ์
ท่าทางอ่านตอนนี้จบแล้วจะยิ่งหมั่นไส้ตาเขมนะ ฮ่าๆๆๆ

คุณ lovemuay
ถูกต้องครับบบ ฮ่าๆๆ แต่ยังมีอีกเหตุผลที่แต่งด้วยน้า

คุณ Zephyr
คราวก่อนสะใจที่ขวัญแต่ง แต่สงสัยต่อไปเฟอร์คงหมั่นไส้ตาเขมเต็มพิกัด

คุณ นักอ่านเหนียวหนึบ
ฮ่าๆๆๆ ใช่ครับ พ่อเลี้ยงนี่ลุ้นยังกับจะแต่งเองเลย แถมชงได้ชงดี

คุณ พันธุ์แตงกวา
งานนี้ใครจะเสร็จใครต้องติดตามครับ ตาเขมขู่ไว้มากด้วยยย


lovemuay 5 มิ.ย. 2558, 19:32:33 น.
แม่ะ พี่เขม ปากจัดนะเนี่ย เอาเข้าจริงๆ เดี๋ยวก็ใจอ่อน ทำร้ายยัยขวัญไม่ลง อิอิ


ดังปัณณ์ 5 มิ.ย. 2558, 19:39:21 น.
ตบอิเขมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม แก๊! ตบๆๆๆๆ หมอหมา(นี่จำใจยกให้นะขวัญนะ)มาปลอบขวัญด่วน เอาอิเขมไปไกลๆๆเลย!!!!


pkka 5 มิ.ย. 2558, 19:58:03 น.
ตอนเอาคืนนี้สงสัย...โดนหนักนะ!


นักอ่านเหนียวหนึบ 5 มิ.ย. 2558, 22:57:12 น.
อ๊าวๆๆๆๆๆ พูดแบบนี้ได้ไงพี่เขม เอ้อออ สำรวจใจตัวเองก่อนป่าววววว จะตัดสินใจไร ไม่ใช่แค่ห้านาทีนา 555


Zephyr 6 มิ.ย. 2558, 22:39:36 น.
ขอตบเขมทีนึงสิ หมั่นไส้
สงสารขวัญ
ไม่เป็นไร อดทนไว้ รอวันที่เป็นใหญ่เหนือเขม
วันนั้นเหยียบให้จมดินเลย


พันธุ์แตงกวา 7 มิ.ย. 2558, 06:39:49 น.
ยายขวัญแอบรักตาเขมอยู่นี่เอง ถึงไม่เคยมองเห็นหมอรามในสายตา โถพ่อหมอหมาของเจ้

เขมๆๆๆ อย่าขู่ๆ เดี๋ยวเข้าทางขวัญ ขวัญยิ่งอยากเล่นพ่อแม่ลูกอยู่ เอ้ย! ไม่ใช่! ขวัญอุตส่าห์แอบชอบอยู่


เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account