River Love Me Song .. เพลงรักนี้ หัวใจยังคงจดจำ
เพราะดนตรี จึงพาเขาทั้งสองมาพบกัน แต่การพบกันครั้งแรก ก็อยู่ในสถานะที่ว่า " ครูกับนักเรียน " ซึ่งมีแต่ความรักความเอ็นดูระหว่างครูและนักเรียน แต่แล้วเขาก็ได้จากไปเรียนต่อต่างประเทศ เวลาผ่านไปหลายปี เขาและเธอได้กลับมาพบกันอีกครั้ง เรื่องราวของความรัก ก็ได้เกิดขึ้น ... เธอจะทำอย่างไร ในเมื่อ เธอนั้นมีแฟนอยู่แล้ว และสถานะเธอและเขาคือ อดีตครูและนักเรียน... ?
Tags: รักโรแมนติก
ตอน: การพบเจอ
... ความรักที่เกิดขึ้น โดยที่เรารู้ว่ามันผิด แต่ก็ยังยอมให้เกิดขึ้นกับตัวเรา ยอม แม้ว่าเราเองจะเป็นผู้หญิงที่แย่ในสายตาของใครๆ แต่ก็ยอม ...
ก๊อกๆ!!
เสียงเคาะประตูที่ห้องสอนดนตรีของฉัน ในเช้าวันเสาร์ ณโรงเรียนสอนดนตรีMusic of Love
"ครูน้ำคะ วันนี้ตอนบ่ายโมงจะมีนักเรียนใหม่มาเรียนเปียโนนะคะ" พี่กิ๊ฟ คนดูแลโรงเรียนบอกนีรนาราด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส
"อ๋อ โอเคค่าพี่กิ๊ฟ สบายมากค่า ขอบคุณมากเลยค่าพี่กิ๊ฟ" นีรนาราหันมายิ้มขอบคุณพี่กิ๊ฟ โดยที่มือทั้งสองข้างของฉันนั้น ยังวางอยู่บนเปียโน
"ค่าครูน้ำ" พี่กิ๊ฟยิ้มให้นีรนารา แล้วปิดประตูห้อง นีรนาราหันหน้ามาที่เปียโน และบรรเลงเปียโนต่อไป
.. (ขอแนะนำตัวสักนิดนะคะ) สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ นีรนารา ชื่อเล่นน้ำค่ะ เป็นครูสอนดนตรีที่โรงเรียนนี้มาสองปีกว่าแล้วค่ะ อ๊อออ อายุตอนนี้เหรอคะฮ่าๆๆๆๆ 20ปีอยู่เลย ยังเรียนไม่จบนะคะ แต่เรียนไปด้วย สอนพิเศษไปด้วย คริๆ โอ๊ะๆ ถาถามว่ามีแฟนรึยัง อร๊ายยย อายนะเนี๊ย ยังไม่มีหรอกค่ะ -,,,-" เรียนจะจบมหาลัยอยู่ละ ก็ยังไม่มีเล๊ยยยยย เฮ้อ! แฟนน่ะ เดี๋ยวค่อยหาตอนเรียนจบแล้วทำงานเอาก็ได้วุ๊ยยยย เอิ้วววว บ่นไปก็งั้นแหละ หน้าที่ตอนนี้คือสอนไง เอ้า ! สอนๆๆ T^T ...
ติ๊กตอกๆ เวลาผ่านไป บ่ายโมงแล้วววว
"ก๊อกๆ " เสียงเคาะประตูดังอีกครั้ง นีรนาราลุกจากเก้าอี้เปียโนแล้วเดินมาเปิดประตู ทันใดที่เปิดประตูนั้น ภาพแรกที่นีรนาราเห็นคือ เด็กผู้ชายตัวเล็กๆผมดำ คิ้วหนา ดวงตากลมโต ผิวขาว ซึ่งนีรนารามองแว๊บแรกแล้ว ก็ว้าวๆเด็กคนนี้น่ารักจังเลย
"นักเรียนใหม่ค่ะครูน้ำ ชื่อน้องตะวัน นะคะ" พี่กิ๊ฟพูดพร้อมนำเด็กผู้ชายคนนี้เข้ามานั่งในห้องดนตรีของนีรนารา และก็เดินออกไปจากห้อง นีรนาราหันหน้ามายิ้มแย้มแล้วพูดกับเด็กคนนี้ว่า
"สวัสดีค่า น้องตะวัน ครูชื่อครูน้ำนะคะน้องตะวันอายุเท่าไหร่แล้วเอ่ย เรียนที่ไหนคะ" นีรนารานั่งลงที่ตรงเก้าอี้เปียโนแล้วถาม พรางยิ้มแย้มแจ่มใส
ตะวันเงยหน้ามองหน้านีรนาราแล้วทำหน้าบึ้งใส่โดยไม่พูดไม่ตอบไม่ยิ้มอะไรเลยด้วยซ้ำ นีรนาราคิดในใจ"หื้ยยยย เด็กนี่อะไรกัน ถามแล้วก็ไม่ยอมตอบอีก หยิ่งมากนักเหรออออออออออ" นีรนารายืนกัดฟันยิ้มให้อีกครั้ง แล้วถามตะวันอีกครั้งว่า "ครูถามว่าผมอายุเท่าไหร่แล้วจ๊ะ เอ๊ๆ ถ้าไม่ตอบครูซักทีเนี๊ย ครูจะเดาละนะ แหมๆ ตัวเล็กขนาดนี้เนี๊ย อายุคงซักกกก 9ขวบละมั๊งงงงง 55555" นีรนารายืนกอดอกหัวเราะชอบใจมาก แหมมม ไม่ตอบใช่มั๊ย ต้องเจอแบบนี้แหละ คริๆ
ตะวันเงยหน้ามองนีรนาราโดยที่ทำสีหน้าไม่ค่อยพอใจนัก คิ้วเริ่มขมวดเข้าหากัน แล้วตอบนีรนาราว่า "ฉันอายุ 13แล้วนะ ไม่ใช่9ขวบ!!!!" ตะวันตอบด้วยท่าทีที่ไม่พอใจพรางกอดอก นั่งไขว้ขาและหันมองไปทางอื่น ... นีรนารามองตะวันแล้วก็คิดในใจว่า "ไม่น่ารักเลยอ่า เห็นหน้าตาน่ารัก แต่นิสัยไม่เห็นน่ารักเลย หื้ยยยยย ยิ้มไว้สิน้ำยิ้มไว้ ครูดนตรีต้องอารมณ์ดี" นีรนาราหันมายิ้มแล้วเริ่มคุยต่อ
"มา งั้นมาคุยกันดีกว่านะ ครูถามหน่อย ทำไมมาเรียนเปียโน ชอบเหรอจ๊ะ ?" นีรนาราถามตะวันพรางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ ตะวันที่หันหน้าไปข้างอื่น พอหันมา หน้าเกือบชนกันเลย "ว๊ายย/เฮ๊ยยย" นีรนารากับตะวันตกใจและรีบนั่งท่าเดิมทันที ตะวันที่นั่หันหน้าไปอีกข้างก็ตอบกลับมาว่า "พ่อแม่ให้เรียน พ่อแม่บอกว่าถ้าอยากเป็นนักบินก็ต้องเล่นเปียโนได้ด้วย จะได้ฝึกการใช้มือและโสตประสาทซ้ายขวาได้" ตะวันตอบ ในท่าทีกอดอกและหันหน้าหลบฉัน .. ว้าวววว ตอบมาแบบว่า โอ้โห ดูโตมากเลย
"งั้นเอาล่ะ เดี๋ยวเรามาเริ่มเรียนกันเลยละกันนะ เราจะเจอกันทุกวันเสาร์เวลาบ่ายโมงตรงนะจ๊ะ มาให้ตรงเวลานะ โอเคมั๊ย?" นีรนาราทำมือโอเค พรางยิ้มแย้ม
"อือ .." ตะวันตอบพร้อมกับพยักหน้า
... เอิ่บ -,,,,- เฮ้อ! เด็กหนอ เอาก็เอา สอนก็สอน มาม๊ะ! เริ่มเรียนกันโล๊ดดดดดดด ...
ก๊อกๆ!!
เสียงเคาะประตูที่ห้องสอนดนตรีของฉัน ในเช้าวันเสาร์ ณโรงเรียนสอนดนตรีMusic of Love
"ครูน้ำคะ วันนี้ตอนบ่ายโมงจะมีนักเรียนใหม่มาเรียนเปียโนนะคะ" พี่กิ๊ฟ คนดูแลโรงเรียนบอกนีรนาราด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส
"อ๋อ โอเคค่าพี่กิ๊ฟ สบายมากค่า ขอบคุณมากเลยค่าพี่กิ๊ฟ" นีรนาราหันมายิ้มขอบคุณพี่กิ๊ฟ โดยที่มือทั้งสองข้างของฉันนั้น ยังวางอยู่บนเปียโน
"ค่าครูน้ำ" พี่กิ๊ฟยิ้มให้นีรนารา แล้วปิดประตูห้อง นีรนาราหันหน้ามาที่เปียโน และบรรเลงเปียโนต่อไป
.. (ขอแนะนำตัวสักนิดนะคะ) สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ นีรนารา ชื่อเล่นน้ำค่ะ เป็นครูสอนดนตรีที่โรงเรียนนี้มาสองปีกว่าแล้วค่ะ อ๊อออ อายุตอนนี้เหรอคะฮ่าๆๆๆๆ 20ปีอยู่เลย ยังเรียนไม่จบนะคะ แต่เรียนไปด้วย สอนพิเศษไปด้วย คริๆ โอ๊ะๆ ถาถามว่ามีแฟนรึยัง อร๊ายยย อายนะเนี๊ย ยังไม่มีหรอกค่ะ -,,,-" เรียนจะจบมหาลัยอยู่ละ ก็ยังไม่มีเล๊ยยยยย เฮ้อ! แฟนน่ะ เดี๋ยวค่อยหาตอนเรียนจบแล้วทำงานเอาก็ได้วุ๊ยยยย เอิ้วววว บ่นไปก็งั้นแหละ หน้าที่ตอนนี้คือสอนไง เอ้า ! สอนๆๆ T^T ...
ติ๊กตอกๆ เวลาผ่านไป บ่ายโมงแล้วววว
"ก๊อกๆ " เสียงเคาะประตูดังอีกครั้ง นีรนาราลุกจากเก้าอี้เปียโนแล้วเดินมาเปิดประตู ทันใดที่เปิดประตูนั้น ภาพแรกที่นีรนาราเห็นคือ เด็กผู้ชายตัวเล็กๆผมดำ คิ้วหนา ดวงตากลมโต ผิวขาว ซึ่งนีรนารามองแว๊บแรกแล้ว ก็ว้าวๆเด็กคนนี้น่ารักจังเลย
"นักเรียนใหม่ค่ะครูน้ำ ชื่อน้องตะวัน นะคะ" พี่กิ๊ฟพูดพร้อมนำเด็กผู้ชายคนนี้เข้ามานั่งในห้องดนตรีของนีรนารา และก็เดินออกไปจากห้อง นีรนาราหันหน้ามายิ้มแย้มแล้วพูดกับเด็กคนนี้ว่า
"สวัสดีค่า น้องตะวัน ครูชื่อครูน้ำนะคะน้องตะวันอายุเท่าไหร่แล้วเอ่ย เรียนที่ไหนคะ" นีรนารานั่งลงที่ตรงเก้าอี้เปียโนแล้วถาม พรางยิ้มแย้มแจ่มใส
ตะวันเงยหน้ามองหน้านีรนาราแล้วทำหน้าบึ้งใส่โดยไม่พูดไม่ตอบไม่ยิ้มอะไรเลยด้วยซ้ำ นีรนาราคิดในใจ"หื้ยยยย เด็กนี่อะไรกัน ถามแล้วก็ไม่ยอมตอบอีก หยิ่งมากนักเหรออออออออออ" นีรนารายืนกัดฟันยิ้มให้อีกครั้ง แล้วถามตะวันอีกครั้งว่า "ครูถามว่าผมอายุเท่าไหร่แล้วจ๊ะ เอ๊ๆ ถ้าไม่ตอบครูซักทีเนี๊ย ครูจะเดาละนะ แหมๆ ตัวเล็กขนาดนี้เนี๊ย อายุคงซักกกก 9ขวบละมั๊งงงงง 55555" นีรนารายืนกอดอกหัวเราะชอบใจมาก แหมมม ไม่ตอบใช่มั๊ย ต้องเจอแบบนี้แหละ คริๆ
ตะวันเงยหน้ามองนีรนาราโดยที่ทำสีหน้าไม่ค่อยพอใจนัก คิ้วเริ่มขมวดเข้าหากัน แล้วตอบนีรนาราว่า "ฉันอายุ 13แล้วนะ ไม่ใช่9ขวบ!!!!" ตะวันตอบด้วยท่าทีที่ไม่พอใจพรางกอดอก นั่งไขว้ขาและหันมองไปทางอื่น ... นีรนารามองตะวันแล้วก็คิดในใจว่า "ไม่น่ารักเลยอ่า เห็นหน้าตาน่ารัก แต่นิสัยไม่เห็นน่ารักเลย หื้ยยยยย ยิ้มไว้สิน้ำยิ้มไว้ ครูดนตรีต้องอารมณ์ดี" นีรนาราหันมายิ้มแล้วเริ่มคุยต่อ
"มา งั้นมาคุยกันดีกว่านะ ครูถามหน่อย ทำไมมาเรียนเปียโน ชอบเหรอจ๊ะ ?" นีรนาราถามตะวันพรางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ ตะวันที่หันหน้าไปข้างอื่น พอหันมา หน้าเกือบชนกันเลย "ว๊ายย/เฮ๊ยยย" นีรนารากับตะวันตกใจและรีบนั่งท่าเดิมทันที ตะวันที่นั่หันหน้าไปอีกข้างก็ตอบกลับมาว่า "พ่อแม่ให้เรียน พ่อแม่บอกว่าถ้าอยากเป็นนักบินก็ต้องเล่นเปียโนได้ด้วย จะได้ฝึกการใช้มือและโสตประสาทซ้ายขวาได้" ตะวันตอบ ในท่าทีกอดอกและหันหน้าหลบฉัน .. ว้าวววว ตอบมาแบบว่า โอ้โห ดูโตมากเลย
"งั้นเอาล่ะ เดี๋ยวเรามาเริ่มเรียนกันเลยละกันนะ เราจะเจอกันทุกวันเสาร์เวลาบ่ายโมงตรงนะจ๊ะ มาให้ตรงเวลานะ โอเคมั๊ย?" นีรนาราทำมือโอเค พรางยิ้มแย้ม
"อือ .." ตะวันตอบพร้อมกับพยักหน้า
... เอิ่บ -,,,,- เฮ้อ! เด็กหนอ เอาก็เอา สอนก็สอน มาม๊ะ! เริ่มเรียนกันโล๊ดดดดดดด ...
Alfine เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 21 ก.ค. 2558, 22:28:43 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 21 ก.ค. 2558, 22:36:45 น.