จ้างรัก (ฉบับ E-book)
จ้างรัก
เป็นชื่อใหม่ของ "เล่ห์รักลวง" ที่เคยตีพิมพ์เป็นรูปเล่มกับสำนักพิมพ์เขียนฝัน แต่ตอนนี้นิยายได้หมดสัญญาแล้วทางนักเขียนจึงนำมารีไรท์และเปลี่ยนปกใหม่แล้วนำมาลง E-book ให้ได้โหลดกัน

เรื่องนี้ไม่มีการเปลี่ยนแปลงเนื้อหา คนที่มีรูปเล่มอยู่แล้วไม่จำเป็นต้องโหลดใหม่นะคะ

***อัพให้อ่าน 70% นะคะ***


อนามิกา หญิงสาวที่ถูกเลิกจ้างงานต้องการแค่ไปเที่ยวพักผ่อนที่ลาสเวกัสตามคำชักชวนของเพื่อนรักไม่นานก็จะกลับ แต่ก็ดันเกิดเรื่องไม่คาดฝันทำให้เธอจำเป็นต้องทำงานที่นั่นต่อ แล้วจะทำอย่างไรเมื่อเธออยากอยู่และทำงานที่ลาสเวกัสแบบถูกกฏหมาย

กรีนการ์ดคือสิ่งที่เธอต้องการ และวิธีที่จะได้มันมาเธอกับเพื่อนคิดไม่ออกนอกจากการจ้างใครสักคนมาจดทะเบียนสมรส

และผู้ชายที่ อนามิกา หาได้คือผู้ชายมอซอ หิวโซ ไม่มีกระทั่งเงินซื้อขนมปังกินเพราะเสียพนันจนหมดตัว
แต่...ใครจะรู้ละว่าผู้ชายมอซอ หิวโซคนนั้นคือ เคเลอร์ วิล ดาเวนพอร์ต เจ้าของคาสิโนชื่อดังในลาสเวกัส

Tags: เล่ห์รักลวง,สามีรับจ้าง,มาเฟีย,นิยายรัก,ต่างแดน,การพนัน,ลาสเวกัส

ตอน: ตอนที่ 1 มืดแปดด้าน 100%

ตอนที่ 1 มืดแปดด้าน (ต่อ)

แต่เอลีเนอร์เป็นกรณียกเว้น ถึงจะเป็นน้องสาว แต่เขาไม่คิดจะให้เบอร์โทรศัพท์เครื่องนี้ ทั้งนี้ก็เพราะถ้าให้ไปแล้วมันจะรู้ไปถึงเพื่อนของน้องสาวอย่าง ‘ซาร่า’ นางแบบสาวที่กำลังมีชื่อเสียงโด่งดัง ช่วงระยะเวลาหนึ่งเขาและเธอเคยคบกัน แต่ผ่านไปไม่กี่เดือนก็ต้องเลิกรากันไป เพราะไปกันไม่ได้ในหลายๆ เรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องความคิด การใช้ชีวิต และอีกหลายๆ อย่างที่แม้จะพยายามปรับจูนแล้วก็ดูประโยชน์

ทั้งนี้คงเป็นเพราะเขาปรับอยู่ฝ่ายเดียวเลยไม่ได้ผล อีกทั้งการคบในครั้งนั้น เขาเองก็ไม่ได้รู้สึกพิศวาสในตัวซาร่ามากมาย แต่ติดที่ว่าเอลีเนอร์ขอร้อง และคะยั้นคะยออยากให้พี่ชายกับเพื่อนรักที่หลงรักพี่ชายของตัวเองลงเอยกัน เขาก็เลยยอมใจอ่อนลองคบๆ ไป สุดท้ายก็ไม่รอด

ทว่าการเลิกราครั้งนั้น ซาร่ากลับไม่ยอมรับ และไม่ยอมเลิกรา นางแบบสาวยังคอยตามเกาะแกะ และเที่ยวบอกคนอื่นรวมไปถึงนักข่าวไปทั่วว่า ยังเป็นแฟนกับเขาอยู่ เขาซึ่งเห็นว่าอีกฝ่ายเป็นคนรู้จัก และเป็นเพื่อนรักของน้องสาวจึงนิ่งเฉยไม่ตอบโต้ให้เสียหน้า แต่เมื่อเป็นอย่างนั้นไม่ว่าจะเป็นความสงบสุขหรือความเป็นส่วนตัวก็อย่าหวังว่าจะมี หากนางแบบสาวรู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน ดีไม่ดีพรุ่งนี้อาจจะโผล่มาเคาะประตูหน้าห้องก็เป็นได้

“พี่เค เอลีนเป็นน้องสาวพี่นะคะ และเอลีนพยายามขอเบอร์มือถือเบอร์นี้ทั้งกับพี่ และคุณพ่อคุณแม่มานานมาก แต่ไม่มีใครยอมให้เอลีนเลยสักคน แต่กับลูคัสที่เป็นแค่เพื่อนพี่กลับให้เขาเฉยเลย”

“เราน่าจะรู้ดีว่าเพราะอะไร เอาเป็นว่า ถ้าอยากติดต่อพี่ให้บอกลูคัสแล้วกัน”

“ถ้าอย่างนั้นที่อยู่ก็ได้” เธอยังไม่เลิกตื๊อ

“ไม่ พี่ต้องการความเป็นส่วนตัว แค่นี้นะ ขอพี่คุยกับลูคัสหน่อย”

“แต่พี่คะ”

“เอลีเนอร์ ปุษยา”

เอลีเนอร์รู้ดีว่าถ้าพี่ชายเรียกชื่อตัวเองอย่างนี้แสดงว่าอีกฝ่ายเริ่มที่จะไม่พอใจแล้ว ดังนั้นเธอจึงคืนโทรศัพท์ให้กับเจ้าของ แล้วเดินออกจากห้องไปด้วยสีหน้าบึ้งตึง

“ว่าอย่างไร” ลูคัสทักขึ้น

“ก็เรื่องเดิม แกห้ามใจอ่อนให้เบอร์โทร. และที่อยู่ฉันกับยัยเอลีนเด็ดขาด เข้าใจไหม”

“รู้น่า เรื่องคาสิโนแกคิดว่าจะทำอย่างไร” ลูคัสเปลี่ยนโหมดหันมาคุยเป็นงานเป็นการ

“ช่วงแรกคิดว่าคงต้องแฝงตัวเข้าไปเป็นลูกค้าดูลาดเลาก่อน กันพลาด พอรู้ตัวว่า มันเป็นใครค่อยจัดการถอนรากถอนโคนทีเดียว” เคเลอร์บอกเสียงเหี้ยม นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มแข็งกร้าวขึ้นทันที

“ที่จริงแกให้ลูกน้องจัดการก็ได้นี่หว่า ระดับแกคอยสั่งการและดูอยู่ห่างๆ จะไม่ดีกว่าเหรอ”

“ไม่ล่ะ เรื่องนี้ดูเหมือนมันจะยืดเยื้อมานานเกินไปแล้ว ฉันอยากจัดการให้มันจบๆ ซะที และอีกอย่างแกก็น่าจะรู้ดีนี่ว่าอย่างฉันน่ะชอบลงไปสัมผัสและรับรู้ปัญหาด้วยตัวเองมากกว่าจะนั่งชี้นิ้วสั่ง คิดซะว่าหาอะไรทำแก้เซ็ง นอกจากนั้นฉันจะทำให้ไอ้พวกที่มันมาก่อความรำคาญให้กับฉัน มันจะเป็นอย่างไง” บอกพลางแสยะยิ้ม

“โอเค ตามใจล่ะกัน ถ้าต้องการความช่วยเหลือ อย่าลืมรีบโทร.มาบอก แล้วก็ระวังตัวด้วยล่ะ”

“เรื่องที่คาสิโนมีปัญหา แม่บุษกับยัยเอลีนต้องไม่รู้นะ เพราะแกก็รู้ดีใช่ไหมว่า สองคนนี้ไม่เห็นด้วยกับการทำธุรกิจด้านนี้” เคเลอร์ย้ำเรื่องที่เขาเป็นห่วงที่สุด เพราะถ้าขืนแม่กับน้องสาวรู้ปัญหา มีหวังโดนสั่งให้วางมือแน่ๆ และถ้าแม่บุษได้เอ่ยปากขึ้นมา แม้แต่พ่อของเขาที่ว่าแน่ก็ไม่กล้าขัด

“รู้น่า แค่นี้นะมีงานมีการต้องทำ ไม่ได้ว่างขนาดไปเข้าคาสิโนได้เหมือนใครบางคน”

“ขอบใจ ทำงานให้ดีล่ะ เดี๋ยวจะหาสาวๆ ที่ลาสเวกัสไปฝากสักคน แค่นี้แหละ ฉันไปหาอะไรกินก่อน” วางสายเสร็จ ชายหนุ่มก็โยนผ้าเช็ดตัวลงตะกร้าอย่างแม่นยำ ใช้มือปัดผมให้เข้าทรงลวกๆ จากนั้นจึงเดินไปหยิบกระเป๋าเงินกับโทรศัพท์มือถือก่อนจะเดินผิวปากออกจากห้องลงไปหาอะไรใส่ท้องประทังความหิวที่ซุปเปอร์มาเก็ตใกล้ๆ และซื้ออาหารตุนติดห้องไว้ ตู้เย็นจะได้ไม่โล่งจนเกินไป



เกศมณี
เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 31 ส.ค. 2558, 10:01:30 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 31 ส.ค. 2558, 10:01:30 น.

จำนวนการเข้าชม : 884





<< ตอนที่ 1 มืดแปดด้าน 70%   
เข้าระบบ เพื่อแสดงความคิดเห็นด้วย weblove account