เรื่องสั้นคั่นเวลา : หรรษาสัตว์เลี้ยง
เรื่องราวของเหล่าบรรดาเพื่อนตัวเล็กที่เป็นมากกว่า "สัตว์เลี้ยง" พวกมันต่างเป็น "คนในครอบครัว" ที่พวกเรารักและยังอยู่ในความทรงจำเรื่อยมา
Tags: สัตว์เลี้ยง หรรษาสัตว์เลี้ยง
ตอน: ไวท์ตี้ เจ้าขาว1
ประมาณปลายปี 2551 บ้านเราได้ต้อนรับสมาชิกใหม่ เป็นสาวน้อยตัวอ้วนกลม สีขาวปุกปุย แต้มสีน้ำตาลอ่อน ที่น้องโดนหลอกว่า มันเพิ่งจะ 3 เดือน
พระเจ้า หมาบางแก้วบ้านไหน 3 เดือนตัวกลมกว่ากระป๋องนมเนสเปล 5 กิโลกรัมอีก (ใครเกิดทันยกมือขึ้น) น้องมองพี่ด้วยสายตาประมาณว่า "แน่ใจนะเฮีย ว่าเจ้าสองตัวนี้มัน 3 เดือน" แต่คำตอบที่ได้รับมีแค่รอยยิ้มมุมปากเท่านั้น
น้องสาวมาใหม่เป็นสาวน้อยทั้งคู่ ชื่อก็ไม่ต้องคิดมาก ม๊าบอกว่า ตัวมันสีขาวก็ชื่อ "ขาว" แล้วกัน น้องหันไปมองม๊าอีกที "แล้วอีกตัวล่ะม๊า" ก็มันสีขาวงั๊นก็ "ไวท์" สิ เอ่อ... บ้านนี้สกิลเรื่องชื่อนี่ สุดยอด
ตกลงบ้านเรามีหมาสีขาว ชื่อ "ขาว" กับ "ไวท์"
แล้วหลังจากนั้น สาวน้อยทั้งสองก็กลายเป็นสมาชิกที่เรียกได้ว่าได้รับอภิสิทธิ์พิเศษสุดๆ เช่น นอนในบ้าน เดินเล่นได้ทั่วบ้าน อยากเข้าออกตอนไหนร้องเรียกก็มีคนคอยเปิดประตูให้
ทำไมจึงได้รับอภิสิทธิ์น่ะหรือ ก็เพราะว่าคุณยายบอกว่า มันยังเล็กให้นอนนอกบ้านได้ไง น้องก็ได้แต่มองยาย งงๆ ก็เมื่อก่อนตอนอยู่บ้านนอกอย่าหวังว่าจะมีน้องหมาตัวไหนได้รับอภิสิทธิ์ได้นอนในบ้าน เต็มที่ก็อยู่หน้าประตู แต่สองสาวได้ แล้วแมวเหมียวเจ้าถิ่น 3 ตัวล่ะ?!?
นางก็ต้องย้ายตัวเองไปอยู่บนบ้าน อ้อนน้อง ไม่ก็ไปอยู่กับยายที่ห้องเล็กแทน อีกทีก็ห้องครัว (อาณาจักรเขาล่ะ)
แล้วก็ถึงเวลาที่สาวๆ จะต้องไปพบแพทย์เพื่อทำวัคซีน จะใครพาไปล่ะ ถ้าไม่ใช่น้อง ตอนที่พาไปแล้วคุณหมอถามว่า "น้องชื่ออะไรคะ?"
"เอ่อ ตัวนี้ชื่อเจ้าขาว อีกตัว ไวท์ตี้ค่ะ"
คุณหมอตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมองน้องแล้วชะงักเล็กน้อย "ตกลง ขาวทั้งคู่นะคะ"
น้องส่งยิ้มให้คุณหมอ แล้วยืนยันคำเดิม "ค่ะตัวใหญ่ชื่อเจ้าขาว ตัวเล็กชื่อไวท์ตี้ค่ะ"
คุณหมอส่งยิ้มเข้าใจแล้วก็ถึงปัญหา
ใครเคยเลี้ยงบางแก้วจะรู้ว่า บางแก้วเป็นหมาเจ้าของคนเดียว และคนที่สองสาวไว้ใจก็มี คุณยาย ป๊า ม๊า น้อง แล้วก็หมวยเล็ก
สองสาวรัก คุณยายกับม๊า เพราะเป็นคนให้อาหารและทำความสะอาด กับน้องแล้วก็หมวยเล็ก เป็นเพื่อนเล่นที่บ้าพลังพอกัน แล้วก็ชอบกอดชอบหอม แต่กับป๊านี่น่าจะเป็นเพราะป๊าดุ เลยยกให้เป็นเจ้านาย
ดังนั้นพอคุณหมอบอกให้ผู้ช่วยชั่งน้ำหนัก จึงกลายเป็นหน้าที่ของน้องแทน น้องต้องพาสาวน้อยขึ้นตาชั่ง อ่านค่า และคอยปลอบเวลาที่คุณหมอเอาเทอร์มอมิเตอร์จิ้มก้นวันอุณหภูมิ และที่สำคัญล็อคคอตอนโดยฉีดยา มีร้องคร่ำครวญเล็กน้อย
พอพากลับบ้านพี่วินถามว่า "มันจะขบหัวผมไหมอ่ะ"
คนที่ถามนี่ถือว่าใจกล้ามาก เพราะว่าเรียกหลายคันไม่มีใครรับสักคน เพียงเพราะว่าสาวน้อยเป็น "บางแก้ว"
แต่เท่าที่น้องสังเกตดู สาวๆ ออกจะเป็นเด็กขี้กลัวจะตาย เก่งแต่ตอนอยู่ในบ้านเท่านั้นแหละ คนเลี้ยงบางแก้วคิดเหมือนกันไหม?
to be continue
พระเจ้า หมาบางแก้วบ้านไหน 3 เดือนตัวกลมกว่ากระป๋องนมเนสเปล 5 กิโลกรัมอีก (ใครเกิดทันยกมือขึ้น) น้องมองพี่ด้วยสายตาประมาณว่า "แน่ใจนะเฮีย ว่าเจ้าสองตัวนี้มัน 3 เดือน" แต่คำตอบที่ได้รับมีแค่รอยยิ้มมุมปากเท่านั้น
น้องสาวมาใหม่เป็นสาวน้อยทั้งคู่ ชื่อก็ไม่ต้องคิดมาก ม๊าบอกว่า ตัวมันสีขาวก็ชื่อ "ขาว" แล้วกัน น้องหันไปมองม๊าอีกที "แล้วอีกตัวล่ะม๊า" ก็มันสีขาวงั๊นก็ "ไวท์" สิ เอ่อ... บ้านนี้สกิลเรื่องชื่อนี่ สุดยอด
ตกลงบ้านเรามีหมาสีขาว ชื่อ "ขาว" กับ "ไวท์"
แล้วหลังจากนั้น สาวน้อยทั้งสองก็กลายเป็นสมาชิกที่เรียกได้ว่าได้รับอภิสิทธิ์พิเศษสุดๆ เช่น นอนในบ้าน เดินเล่นได้ทั่วบ้าน อยากเข้าออกตอนไหนร้องเรียกก็มีคนคอยเปิดประตูให้
ทำไมจึงได้รับอภิสิทธิ์น่ะหรือ ก็เพราะว่าคุณยายบอกว่า มันยังเล็กให้นอนนอกบ้านได้ไง น้องก็ได้แต่มองยาย งงๆ ก็เมื่อก่อนตอนอยู่บ้านนอกอย่าหวังว่าจะมีน้องหมาตัวไหนได้รับอภิสิทธิ์ได้นอนในบ้าน เต็มที่ก็อยู่หน้าประตู แต่สองสาวได้ แล้วแมวเหมียวเจ้าถิ่น 3 ตัวล่ะ?!?
นางก็ต้องย้ายตัวเองไปอยู่บนบ้าน อ้อนน้อง ไม่ก็ไปอยู่กับยายที่ห้องเล็กแทน อีกทีก็ห้องครัว (อาณาจักรเขาล่ะ)
แล้วก็ถึงเวลาที่สาวๆ จะต้องไปพบแพทย์เพื่อทำวัคซีน จะใครพาไปล่ะ ถ้าไม่ใช่น้อง ตอนที่พาไปแล้วคุณหมอถามว่า "น้องชื่ออะไรคะ?"
"เอ่อ ตัวนี้ชื่อเจ้าขาว อีกตัว ไวท์ตี้ค่ะ"
คุณหมอตัวเล็กเงยหน้าขึ้นมองน้องแล้วชะงักเล็กน้อย "ตกลง ขาวทั้งคู่นะคะ"
น้องส่งยิ้มให้คุณหมอ แล้วยืนยันคำเดิม "ค่ะตัวใหญ่ชื่อเจ้าขาว ตัวเล็กชื่อไวท์ตี้ค่ะ"
คุณหมอส่งยิ้มเข้าใจแล้วก็ถึงปัญหา
ใครเคยเลี้ยงบางแก้วจะรู้ว่า บางแก้วเป็นหมาเจ้าของคนเดียว และคนที่สองสาวไว้ใจก็มี คุณยาย ป๊า ม๊า น้อง แล้วก็หมวยเล็ก
สองสาวรัก คุณยายกับม๊า เพราะเป็นคนให้อาหารและทำความสะอาด กับน้องแล้วก็หมวยเล็ก เป็นเพื่อนเล่นที่บ้าพลังพอกัน แล้วก็ชอบกอดชอบหอม แต่กับป๊านี่น่าจะเป็นเพราะป๊าดุ เลยยกให้เป็นเจ้านาย
ดังนั้นพอคุณหมอบอกให้ผู้ช่วยชั่งน้ำหนัก จึงกลายเป็นหน้าที่ของน้องแทน น้องต้องพาสาวน้อยขึ้นตาชั่ง อ่านค่า และคอยปลอบเวลาที่คุณหมอเอาเทอร์มอมิเตอร์จิ้มก้นวันอุณหภูมิ และที่สำคัญล็อคคอตอนโดยฉีดยา มีร้องคร่ำครวญเล็กน้อย
พอพากลับบ้านพี่วินถามว่า "มันจะขบหัวผมไหมอ่ะ"
คนที่ถามนี่ถือว่าใจกล้ามาก เพราะว่าเรียกหลายคันไม่มีใครรับสักคน เพียงเพราะว่าสาวน้อยเป็น "บางแก้ว"
แต่เท่าที่น้องสังเกตดู สาวๆ ออกจะเป็นเด็กขี้กลัวจะตาย เก่งแต่ตอนอยู่ในบ้านเท่านั้นแหละ คนเลี้ยงบางแก้วคิดเหมือนกันไหม?
to be continue
Tpรัตติกาล เผยแพร่ครั้งแรกเมื่อ : 16 ธ.ค. 2558, 13:42:58 น.
แก้ไขครั้งล่าสุด : 16 ธ.ค. 2558, 13:42:58 น.
จำนวนการเข้าชม : 901
| << อีลาย |
OhLaLa 17 ธ.ค. 2558, 19:12:41 น.
คิดถึงแม่เฟื่องงงงง ฉันหรือเธอที่เผลอใจยังอัพมั้ยคะ
คิดถึงแม่เฟื่องงงงง ฉันหรือเธอที่เผลอใจยังอัพมั้ยคะ